"moje dziecko będzie operował 90 latek"

[lekkaatletka]

Napisane przez Luba

Tak jak juz pisalam w poprzednim watku, mam w rodzinie lekarzy dobrze po 70tce. Super ludzie, jezdza na wczasy, wychodza ze znajomymi, krzyzowki rozwiazuja spiewajaco.
Ale mam akurat taka sytuacje, ze jak nas odwiedza, to zwykle na pare dni zostaja. I w takim codziennym obcowaniu z nimi odkrywam, niestety, ze maja juz braki. Jasne, swietnie rozwiazuja krzyzowki, bo coraz lepiej pamietaja to czego sie uczyli w liceum, a z pamiecia biezaca juz jest gorzej. Sa na pierwszy rzut oka niesamowicie sprawni fizycznie ale widze, ze kazdy wysilek powyzej "powolny spacer" musza potem odlezec na kanapie. Sa coraz wolniejsi. Pare razy dziennie opowiedza te sama historie.
Itd.
To sa jeszcze praktykujacy lekarze, nie ma wsrod nich chirurga, ale i tak juz sie ich nie radze w sprawach zdrowotnych.
Owszem, uwazam, ze sa powyzej przecietnej umyslowej i fizycznej, jesli chodzi o ludzi w ich wieku. Ale to JUZ za malo, zeby pracowac.
Szkoda troche psuc soebie "opinie" wsrod pacjentow, nie lepiej odejsc, kiedy wszyscy mowia "to swietny lekarz" a nie czekac, kiedy zaczna mowic "to byl swietzny lekarz kiedy, a teraz...".

Absolutna racja.
Widzę to po osobie w mojej najbliższej rodzinie, po 60. roku życia niestety z roku na rok te osoby coraz gorzej funkcjonują, nie są to zmiany drastyczne, fizjologia, ale zauważalna - coraz częściej jakieś słowo jest na końcu języka i chwilę trzeba się zastanowić, aż się powie, zapomina o drobiazgach (a kiedyś wystarczyło raz powiedzieć i po dwóch tygodniach pamiętał i miał wszystko przygotowane), fizycznie siły mają może 70% tego co choćby w wieku 50 lat. Unikam bycia pasażerem w prowadzonych przez nich samochodach - refleks na przykład przy nagłym hamowaniu ma ułamek sekund późniejszy niż ja (znacie to uczucie jak depczenie nogą po dywaniku, chociaż jesteście pasażerem? ), na a niestety te ułamki sekund czasem mają ogromne znaczenie.
Nie mówię już o zmianach osobowościowych, bo one są, psychologia rozwojowa to opisuje, radykalizują sie poglądy, pewne cechy osobowości wyostrzają etc.- zwykle nie na korzyść.
Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść niepokonanym..

[magi18]

Napisane przez Kalini

Ja napiszę tak, czemu Ci ludzie po prostu nie pójdą na emeryturę. Pewnie nie jest, aż taka niska. Niech już sobie odpoczną, a nie narażają życie innych. Bo dla mnie taki 90-letni jednak to w sumie jak pijany lekarz.

Ale oni pewnie biorą emeryturę i sobie dorabiają.
Nie ma tak, że albo emerytura albo praca. Jak masz wiek, to możesz brać ją i dodatkowo zarabiać.

[Luba]

A ciotka mojego meza, nauczyciel akademicki, poszla sobie na emeryture, jak pan Bog przykazal
I wcale sie nie zalamala, nie skapcaniala umyslowo, wrecz przeciwnie, zwiedza Wlochy, nauczyla sie zreszta wloskiego bedac juz na emeryturze. Ma faceta 15 lat mlodszego i daj nam losie tyle energii w jej wieku.
Dlatego takie piprzenie, ze ludzie pracuja, bo nie chca skapcaniec, to do mnie nie dociera. Jesli czlowiek potrzebuje pracy zawodowej i nic innego, zeby miec jasny umysl i nie zamienic sie w galarete to wspolczuje strasznie. Zawsze mowialm, ze jak ktos bez "gwizdka od- do" w pracy, sie nudzi i nie umie sobie zycia "zagospodarowac" to wspolczuje. Po raz wtory.
Przeciez tyle jest fajnych rzeczy do zrobienia dla takiego czleka na emeryturze, ze az zal takich co sens zycia widza li tylko i wylacznie w etacie. Czy nawet w polowce etatu.

[201609102148]

Napisane przez Luba

A ciotka mojego meza, nauczyciel akademicki, poszla sobie na emeryture, jak pan Bog przykazal
I wcale sie nie zalamala, nie skapcaniala umyslowo, wrecz przeciwnie, zwiedza Wlochy, nauczyla sie zreszta wloskiego bedac juz na emeryturze. Ma faceta 15 lat mlodszego i daj nam losie tyle energii w jej wieku.
Dlatego takie piprzenie, ze ludzie pracuja, bo nie chca skapcaniec, to do mnie nie dociera. Jesli czlowiek potrzebuje pracy zawodowej i nic innego, zeby miec jasny umysl i nie zamienic sie w galarete to wspolczuje strasznie. Zawsze mowialm, ze jak ktos bez "gwizdka od- do" w pracy, sie nudzi i nie umie sobie zycia "zagospodarowac" to wspolczuje. Po raz wtory.
Przeciez tyle jest fajnych rzeczy do zrobienia dla takiego czleka na emeryturze, ze az zal takich co sens zycia widza li tylko i wylacznie w etacie. Czy nawet w polowce etatu.

My się już z TŻetem emerytury nie możemy doczekać

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez mary_poppins

A gdzie tam Na moich lekcjach WF w każdej ze szkół, w których się uczyłam, nauczyciel stał pod ścianą, gwizdał w gwizdek i krzyczał "szybciej". Albo rzucał piłkę do siatki i szedł do kanciapy. JEDNA nauczyciela na pewnie 10 z którymi miałam zajęcia/zastępstwa przynajmniej jeden raz ruszyła się z nami (aerobik nawet nam robiła, z hantelkami i wszystkim, pełna profeska to była i mam wielki szacunek do niej za to, bo jej się naprawdę zawsze chciało). Reszty nie widziałam poruszającej się w tempie innym niż spacerowe przez 12 lat nauki. To praca idealna dla emeryta

Mialam w lo babke od wfu, ktora uczyla jeszcze moja matke, a sprawniejsza byla niz my wszystkie razem wziete.

Napisane przez Luba

A ciotka mojego meza, nauczyciel akademicki, poszla sobie na emeryture, jak pan Bog przykazal
I wcale sie nie zalamala, nie skapcaniala umyslowo, wrecz przeciwnie, zwiedza Wlochy, nauczyla sie zreszta wloskiego bedac juz na emeryturze. Ma faceta 15 lat mlodszego i daj nam losie tyle energii w jej wieku.
Dlatego takie piprzenie, ze ludzie pracuja, bo nie chca skapcaniec, to do mnie nie dociera. Jesli czlowiek potrzebuje pracy zawodowej i nic innego, zeby miec jasny umysl i nie zamienic sie w galarete to wspolczuje strasznie. Zawsze mowialm, ze jak ktos bez "gwizdka od- do" w pracy, sie nudzi i nie umie sobie zycia "zagospodarowac" to wspolczuje. Po raz wtory.
Przeciez tyle jest fajnych rzeczy do zrobienia dla takiego czleka na emeryturze, ze az zal takich co sens zycia widza li tylko i wylacznie w etacie. Czy nawet w polowce etatu.

Tja. Powiedz to mojej babci, ktora mieszka w niewielkim miescie i ma emerytury jakies 900zl. Normalnie zatrzesienie rozrywek i mozliwosci podrozy -_-

Troche bawi mnie ten watek. Pisalam o tym w innym watku- mam dziadka lekarza, ktorzy przyjmuje w przychodni, ma 80 lat. Sprawy fizycznie i umyslowo, caly czas sie doucza. Ma wiernych pacjentow, ktorzy przychodza do niego od 50 lat. Nikt nie zmusza ludzi, do przychodzenia do niego, sami sie ustawiaja w kolejkach. Jest jednym z nielicznych lekarzy, ktory nie spieszy sie z wizyta i chetnie daje skierowania na badania.
Starsi lekarze nie powinni pracowac na sorze czy jezdzic r-kami, bo to bardzo ciezka fizyczna praca. Jezeli reanimuja kogos przez godzine to caly zespol bierze w tym udzial i sie zmieniaja. Mowiac szczenie-nie slyszalam o seniorach w karetkach.
Jak ktos slusznie zauwazyl- jakikolwiek blad jest tlumaczony staroscia. A ile bledow robia mlodsi lekarze? Czemu zyjecie w przeswiadczeniu, ze taki lekarz chetnie sie uczy, skoro chce np.korzystac z zycia, wydawac kase i spedzac czas z rodzina. Mam wrazenie, ze czesciej taki starszy lekarz siegnie po nowe publikacje.

[chwast]

Mnie to smieszy, ale nie dziwota skoro wiekszosc nie zna i nigdy nie pozna normalnych starszych osob.

Wyslane przez tapatalk 2

[201604181004]

to zdradź sekret gdzie ich poznać, bo ani na uczelni, ani w przychodniach, ani nawet w klubie seniora gdzie byłam wolontariuszem, przypadki które uznałabym za normalne i słusznie kontynujące karierę zawodową, wypadały ok 1:0

[Kowalijka]

Moja P. Prof. (sama już po siedemdziesiątce) opowiadała nam, że jej ojciec prowadził wykłady do 97 roku życia. Nie wyobrażam tego sobie.

[201604181004]

prowadził, czy jego doktorant odwalał wszystko? :P

[Luba]

Napisane przez drabineczka

prowadził, czy jego doktorant odwalał wszystko? :P

"Stulatek, ktory wyskoczyl przez okno i zniknal"
Przeczytaj to zobaczysz na co stac ludzi w tym wieku

[201604181004]

miałam to oglądać

[Luba]

Ja czytalam ksiazke, jest swietna, polecam.

[201607111042]

Ja w sumie nie mam nic przeciwko temu, by ludzie starsi pracowali. Ale nie we wszystkich zawodach, bo jest róznica między 80-letnim żwawym wykładowcą a 80-letnim neuro- czy kardiochirurgiem.

[chwast]

Napisane przez drabineczka

to zdradź sekret gdzie ich poznać, bo ani na uczelni, ani w przychodniach, ani nawet w klubie seniora gdzie byłam wolontariuszem, przypadki które uznałabym za normalne i słusznie kontynujące karierę zawodową, wypadały ok 1:0

Nie mowie zeby poznawac tylko ze niektorzy nie doswiadcza bo nie maja nikogo takiego w otoczeniu no i tyle xd

Wyslane przez tapatalk 2

[goon]

Górna granica wieku niektórych zawodów jest baardzo płynna. Niektórzy idą na emeryturę w wieku 40 lat, bo mogą i chcą, a mogliby jeszcze wiele lat pracować, a inni po 70, 80-ce, a już dawno powinna opaść za nimi kurtyna. Wszystko się głównie obraca wokół moim zdaniem sprawności fizycznej, dobrego wzroku, słuchu, spostrzegawczości, niestety wszystko to- jak wiadomo- z wiekiem się pogarsza. Za żadne skarby nie chciałabym, żeby operował mnie 80 plus letni lekarz, nie nie nie.