Czy ja postępuję podle?

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Ja bym nie poszła z chłopakiem przyjaciółki na kawę za jej plecami. Jakby miał czyste intencje, to powiedziałby powód przez telefon i nie robilby z tego tajemnicy.

A ta afera ze zlotymi myślami to jakaś kpina. Jak ja byłam w podstawówce to zawsze wszyscy tam pisali że najbardziej im się podoba właściciel zeszytu i ze jego najbardziej lubią. Nikt by się w tamtych czasach nie przyznał w złotych myślach, kto naprawdę mu się podoba, bo zaraz wszyscy by mu dokuczali. Dlatego chlopak tak napisal. Rzeczywiście, intryga rodem z mody na sukces.

[201607050913]

Już nie licząc tej wieloletniej zazdrości, wypowiadania się z pogardą o wykształceniu itd. - nie wyobrażam sobie pójścia na kawę z chłopakiem przyjaciółki za jej plecami. A jeśli poszłaby moja przyjaciółka to już by została zwykłą znajomą, nie zaufalabym takiej osobie.

[Bananalama]

[1=fbf4f81e41525779832788c d71e9a6a506251643_6580de1 7ecce4;49436999]Ja bym nie poszła z chłopakiem przyjaciółki na kawę za jej plecami. Jakby miał czyste intencje, to powiedziałby powód przez telefon i nie robilby z tego tajemnicy.

A ta afera ze zlotymi myślami to jakaś kpina. Jak ja byłam w podstawówce to zawsze wszyscy tam pisali że najbardziej im się podoba właściciel zeszytu i ze jego najbardziej lubią. Nikt by się w tamtych czasach nie przyznał w złotych myślach, kto naprawdę mu się podoba, bo zaraz wszyscy by mu dokuczali. Dlatego chlopak tak napisal. Rzeczywiście, intryga rodem z mody na sukces.[/QUOTE]

to tak jakbym teraz zrobiła zemstę na miarę Hrabiego Monte Christo, bo kiedyś dziewczyny z klasy z gimnazjum przeczytały to, co napisałam komuś w złotych myślach dla mnie kompletnym zdziecinnieniem jest wywlekanie takich historii.

[PaulinciaKWC]

Napisane przez semprebambino

Autorko, daj znać czy byłaś na spotkaniu i jak było.
A dewotami które wchodzą tu tylko po to żeby komuś dopiec się nie przejmuj, to o nich świadczy. Nie jesteś jedyna na którą wylano wiadro pomyj ;d

Jestem dewotą, bo nie chcialabym zazdrosnej, zawistnej i srednio szczerej przyjaciolki?
No to trudno. Moge byc

[Bananalama]

Napisane przez mineralka bez gazu

Już nie licząc tej wieloletniej zazdrości, wypowiadania się z pogardą o wykształceniu itd. - nie wyobrażam sobie pójścia na kawę z chłopakiem przyjaciółki za jej plecami. A jeśli poszłaby moja przyjaciółka to już by została zwykłą znajomą, nie zaufalabym takiej osobie.

a jeżeli mój facet byłby taki, jak ten od Gośki, to i faceta bym się pozbyła

[Kat2890]

Napisane przez Peppinho

Witajcie!

Mój problem jest dosyć rozwlekły, więc pozwolę sobie przytoczyć historię, która odpowiednio go naświetli.

Mam 23 lata. W 1 klasie gimnazjum poznałam swoją najlepszą przyjaciółkę - nazwijmy ją Gośka. Od kiedy pamiętam byłyśmy bardzo zgranym duetem, ale zawsze gdzieś tam była nuta rywalizacji. Ona zawsze była postrzegana jako ta lepsza, ładniejsza, bardziej przebojowa. Szybko zaczęła przyciągać uwagę przedstawicieli płci przeciwnej. Niestety mną bardzo długo nikt się nie interesował, dopiero na studiach miałam jednego chłopaka, ale nasz związek trwał zaledwie pół roku. Możecie się domyślić, jak się czułam, gdy ona zawsze spowiadała mi się ze swoich damsko-męskich przeżyć, włączając w to wszystkie szczegóły. Mam jednak pewien atut, którego ona nie ma - pracowitość. Nie mogę powiedzieć, że jest mało inteligentna, bo jednak zdarzało jej się w gimnazjum mieć czerwony pasek, ale nauka szybko przestała ją interesować, w wyniku czego podchodziła do matury dwa razy i obecnie męczy się z licencjatem z czegoś pokroju "zarządzanie polem namiotowym", gdy ja rychło skończę budownictwo. Nie chcę się chwalić ani nic z tych rzeczy, raczej szczegółowo naświetlić sytuację. Podsumowując, nawet mimo tego, że mam jakby więcej osiągnięć, przy niej wciąż czuję się jak typowa szara mysz. Czasami wkurza mnie, że ona zawsze musi grać pierwsze skrzypce i wiem, że kiedy jestem z nią, nikt nie zwróci na mnie uwagi.
Niecały rok temu byłyśmy na imprezie i bardzo spodobał mi się chłopak, ale jak można się domyślić - zainteresował się nią w trybie ekspresowym. Nie była to pierwsza tego typu sytuacja. Darek (tak go nazwijmy) nie był jakiś szczególnie przystojny, ale miał ciekawy styl bycia i wydawał się inteligentny. Od tamtej pory są razem. Niestety od wtedy też gdzieś tam czuję trochę zazdrości, chociaż podobno nie układa im się jakoś rewelacyjnie.
Teraz przejdziemy do sedna. Od tamtego czasu często widuję tych dwoje. Gośka nie olała naszej przyjaźni przez chłopaka i to mnie bardzo cieszy. Niekiedy też w weekendy oni przychodzą do mnie i robimy sobie takie "mini party" we trójkę. Jakieś dwa tygodnie temu graliśmy w grę planszową i zabawa trwała w najlepsze, ale Gośka trochę źle się poczuła, więc Darek odprowadził ją do domu, ale powiedział, że zaraz wróci (co do tej pory mnie trochę dziwi), aby dokończyć rozgrywkę. Przyszedł za jakieś pół godziny. Świetnie nam się rozmawiało i nie żałowaliśmy sobie wina. Gdy byliśmy już trochę wstawieni, on mi powiedział, że gdyby cofnął się w czasie do tamtej imprezy to inaczej by postąpił. Generalnie z kontekstu wypowiedzi wynikało, że mógł wtedy do mnie startować zamiast do niej. Byłam w wielkim szoku i ostatecznie nie skomentowałam jego wypowiedzi. Pograliśmy jeszcze trochę i poszedł do domu. Jednak od tamtej pory nie mogę sobie dać spokoju i ciągle o tym myślę, bo nie wiem, jak mam to rozumieć. Uświadomiłam sobie, że on także mi się podoba, ale mam straszne wyrzuty sumienia. Parę dni temu widziałam się z nimi na wspólnej imprezie i nie mogłam znieść widoku, gdy się obściskiwali i zachowywali jak zawsze, jakby on zapomniał co mi ostatnio powiedział. Jednak dziś zadzwonił do mnie i spytał czy mam jutro czas, bo chce rzekomo o czymś porozmawiać we dwoje. Umówiliśmy się na kawę, przyjaciółka o niczym nie wie. Myślicie, że on chce przeprosić za swoje zachowanie i zwalić to na alkoholowy bełkot czy może chce czegoś więcej? Mam wielki mętlik w głowie i nie wiem zupełnie co zrobić. Czy mam jej powiedzieć co zaszło (chociaż niby nic nie zaszło) czy poczekać do jutra i zobaczyć co mi powie? Niby nic się nie stało, ale czy ta sytuacja jest normalna? Niecierpliwość mnie zżera i żałuję, że nie spytałam przez telefon o czym chce rozmawiać, ale byłam zbyt zdenerwowana. Boję się też dzwonić, bo co jeśli ona jest gdzieś w pobliżu. Pytanie jak w temacie - czy ja postępuję podle? Bo ciągle czuję się jak jakiś oszust, chociaż na dobrą sprawę przecież nic nie zrobiłam.

Nie postępujesz podle, postępujesz nie fair! Odnoszę wrażenie ,że chcesz leczyć swoje kompleksy cudzym kosztem.
"Bożesz chroń mnie przed przyjaciółmi, z wrogami sobie poradzę"

[pffe]

Napisane przez Kat2890

Nie postępujesz podle, postępujesz nie fair! Odnoszę wrażenie ,że chcesz leczyć swoje kompleksy cudzym kosztem.
"Bożesz chroń mnie przed przyjaciółmi, z wrogami sobie poradzę"

podle mimo wszystko też.

[_Mia]

Napisane przez Leszy

Określiłem się w pierwszej wiadomości w tym temacie To co zacytowałaś to właśnie taki leciutki sarkazm, że na Wizażu zawsze facet jest winien

@niebieskie_oczko
Zazdrość można podzielić na pozytywną i negatywną. Moim zdaniem autorce bliżej tej pozytywnej zazdrości gdzie po prostu chcielibyśmy coś mieć, co ktoś inny ma. Np. ja zazdroszczę swojemu przyjacielowi jego wiedzy i samozaparcia. Czy tym samym pluje jadem, tak jak wmawia się tutaj autorce?
Z jej wiadomości kompletnie nie wynika, by byłą zawistna w kierunku Gosi, czy żeby była chorobliwie, negatywnie zazdrosna. A to jest jej tutaj przypisywane.

Ahh, no teraz to się zgadzam

Nie podoba mi się postępowanie autorki, ale dziwi mnie też, jak niektórzy nie potrafią spojrzeć na sprawę z dwóch stron. Nie wiem, może byłyście zawsze właśnie tymi, które wszystko miały (wszystko, co się liczy teraz dla gimnazjalistów)- pieniądze od rodziców, uwagę chłopaków, bycie gwiazdą w klasie? Wtedy nic dziwnego, że teraz nie potraficie się wczuć i pomyśleć, jak to jest być przez lata czyimś cieniem. Osobą lubianą i zapraszaną, bo tą fajniejszą lubią i zapraszają. Ja byłam raczej przeciętna, miałam koleżanki i kolegów, ale gwiazdą żadną nie byłam, więc potrafię w miarę się wczuć w obie strony

[Bananalama]

Napisane przez _Mia

Ahh, no teraz to się zgadzam

Nie podoba mi się postępowanie autorki, ale dziwi mnie też, jak niektórzy nie potrafią spojrzeć na sprawę z dwóch stron. Nie wiem, może byłyście zawsze właśnie tymi, które wszystko miały (wszystko, co się liczy teraz dla gimnazjalistów)- pieniądze od rodziców, uwagę chłopaków, bycie gwiazdą w klasie? Wtedy nic dziwnego, że teraz nie potraficie się wczuć i pomyśleć, jak to jest być przez lata czyimś cieniem. Osobą lubianą i zapraszaną, bo tą fajniejszą lubią i zapraszają. Ja byłam raczej przeciętna, miałam koleżanki i kolegów, ale gwiazdą żadną nie byłam, więc potrafię w miarę się wczuć w obie strony

W gimnazjum miałam dwie pary spodni, dwie bluzki i dwie pary butów, byłam klasowym kozłem ofiarnym, uwagę chłopaków miałam, jak ktoś się chciał ze mnie ponabijać czy mnie upokorzyć. A mimo to nie zachowuję się jak autorka.

[ARAKSJEL]

Ja tu przyjaźni nie widzę ,chyba że to jakaś damska obca mi wersja .Same rozważania na temat tego chłopaka dyskwalifikują autorkę jako przyjaciółkę.










_________________________ __________________

[_Mia]

Napisane przez Bananalama

W gimnazjum miałam dwie pary spodni, dwie bluzki i dwie pary butów, byłam klasowym kozłem ofiarnym, uwagę chłopaków miałam, jak ktoś się chciał ze mnie ponabijać czy mnie upokorzyć. A mimo to nie zachowuję się jak autorka.

Wiedziałam, że taki post padnie A mi nie o to chodzi, żeby autorkę usprawiedliwiać, tylko trochę zrozumieć. Moim zdaniem ta relacja powinna być zakończona dla dobra jednej i drugiej, i tyle

[Bananalama]

Napisane przez _Mia

Wiedziałam, że taki post padnie A mi nie o to chodzi, żeby autorkę usprawiedliwiać, tylko trochę zrozumieć. Moim zdaniem ta relacja powinna być zakończona dla dobra jednej i drugiej, i tyle

co do tego też nie mam wątpliwości, bo autorka się zamęczy, jak będzie non stop się z kimś porównywać i uważać za gorszą, albo na siłę będzie chciała jakoś zdyskredytować rywalkę.

[Darkoz]

Napisane przez Bananalama

W gimnazjum miałam dwie pary spodni, dwie bluzki i dwie pary butów, byłam klasowym kozłem ofiarnym, uwagę chłopaków miałam, jak ktoś się chciał ze mnie ponabijać czy mnie upokorzyć. A mimo to nie zachowuję się jak autorka.

A przyjaciółkę, z którą ludzie chcieli się zaprzyjaźniać 2 sekundy po zawarciu znajomości, w której mnóstwo chłopaków się podkochiwało, ładniejszą, z fajniejszymi relacjami z rodziną, bardziej utalentowaną wtedy miałaś?
Świat nie jest czarno-biały. Można komuś zazdrościć, a mimo to życzyć mu jak najlepiej i wcale nie wbić noża w plecy. Autorce niewiele brakuje do bycia ,,frenemy'' - niemiłe teksty o zarządzaniu polem namiotowym, wypominanie pierdół z gimnazjum itd. to znak ostrzegawczy, że czas przemyśleć to i owo, wyrosnąć z rywalizacji i popracować nad samooceną.
Problem Autorki nie dotyczy tylko Gośki. Powinna najpierw sama poczuć się atrakcyjna i wartościowa (bez pomocy faceta przyjaciółki ), a potem stwierdzić, czy przyjaźń ma sens i czy Gośka celowo wpychała ją w cień przez te wszystkie lata, czy wręcz przeciwnie.

[Bananalama]

Napisane przez Darkoz

A przyjaciółkę, z którą ludzie chcieli się zaprzyjaźniać 2 sekundy po zawarciu znajomości, w której mnóstwo chłopaków się podkochiwało, ładniejszą, z fajniejszymi relacjami z rodziną, bardziej utalentowaną wtedy miałaś?
Świat nie jest czarno-biały. Można komuś zazdrościć, a mimo to życzyć mu jak najlepiej i wcale nie wbić noża w plecy. Autorce niewiele brakuje do bycia ,,frenemy'' - niemiłe teksty o zarządzaniu polem namiotowym, wypominanie pierdół z gimnazjum itd. to znak ostrzegawczy, że czas przemyśleć to i owo, wyrosnąć z rywalizacji i popracować nad samooceną.
Problem Autorki nie dotyczy tylko Gośki. Powinna najpierw sama poczuć się atrakcyjna i wartościowa (bez pomocy faceta przyjaciółki ), a potem stwierdzić, czy przyjaźń ma sens i czy Gośka celowo wpychała ją w cień przez te wszystkie lata, czy wręcz przeciwnie.

owszem, miałam.
Przecież to napisałam, że czasami zazdroszczę moim przyjaciółkom, ale dla mnie to inspirujące, bo myślę wtedy, jak popracować na własne szczęście. Zazdrość to normalna sprawa, ale chyba nie taka zazdrość, jaką reprezentuje autorka wątku.
I oczywiście masz rację, że ten problem nie dotyczy wyłącznie owej przyjaźni, lecz sięga głębiej.

[201607040940]

Napisane przez Darkoz

A przyjaciółkę, z którą ludzie chcieli się zaprzyjaźniać 2 sekundy po zawarciu znajomości, w której mnóstwo chłopaków się podkochiwało, ładniejszą, z fajniejszymi relacjami z rodziną, bardziej utalentowaną wtedy miałaś?
Świat nie jest czarno-biały. Można komuś zazdrościć, a mimo to życzyć mu jak najlepiej i wcale nie wbić noża w plecy. Autorce niewiele brakuje do bycia ,,frenemy'' - niemiłe teksty o zarządzaniu polem namiotowym, wypominanie pierdół z gimnazjum itd. to znak ostrzegawczy, że czas przemyśleć to i owo, wyrosnąć z rywalizacji i popracować nad samooceną.
Problem Autorki nie dotyczy tylko Gośki. Powinna najpierw sama poczuć się atrakcyjna i wartościowa (bez pomocy faceta przyjaciółki ), a potem stwierdzić, czy przyjaźń ma sens i czy Gośka celowo wpychała ją w cień przez te wszystkie lata, czy wręcz przeciwnie.

mam 2 przyjaciółki, obie piękne, mądre i wiedzie im się pod względem majątkowym i uczuciowy. Zaprzyjaźniłam się z nimi jak miałam ukształtowaną osobowość - z jedną przyjaźnię się od czasów studiów, a drugą poznałam w pracy. Nie czuję że któraś z nich "zepchnęła" mnie w cień.

Ale jak Darkoz pisze może warto zastanowić się nad przyjaźnią zawarta w wieku nastu lat, może autorka nie potrafi w tej przyjaźni przejść na wyższy poziom? Może ta formuła wyczerpała się - podobnie jak nastoletnie miłości?