Co zrobić ze swoimi studiami? Weterynaria

[brzydkaprawda]

Autorko, mam wrażenie, że problem nie tkwi w samych studiach tylko w Tobie. Jeśli zmienisz studia na jakiekolwiek inne to znowu będziesz miała ten sam problem. Nic nie osiągniesz jeśli nie przestaniesz być "życiową pierdołą". Jeśli faktycznie sprawia Ci przyjemność ta weterynaria, chcesz się tym zajmować to rusz tyłek i zacznij działać. Zalicz sesję, spróbuj załatwić jakieś praktyki czy te wspominane przez Ciebie seminaria. Sam papierek ukończenia studiów niewiele znaczy. Trzeba coś oprócz tego robić.

Skazana ma rację - skoro odrzucasz opcję zamieszkania gdziekolwiek indziej niż w rodzinnej okolicy to znacząco ograniczasz sobie szansę na dobrą pracę. Mogę spytać dlaczego nie przyjmujesz nawet opcji mieszkania gdzieś indziej?

I absolutnie nie pisze tego wszystkiego złośliwie. Sama miałam podobny problem. Jednak w porę się otrząsnęłam i zaczęłam inwestować w swój rozwój.

[bezna]

Napisane przez brzydkaprawda

Skazana ma rację - skoro odrzucasz opcję zamieszkania gdziekolwiek indziej niż w rodzinnej okolicy to znacząco ograniczasz sobie szansę na dobrą pracę. Mogę spytać dlaczego nie przyjmujesz nawet opcji mieszkania gdzieś indziej?

Dla mnie bezsensu. To co więcej zarobić to wydam na wynajem mieszkania . Mam własny dom na wsi, rodzinę i zwierzęta , z trudem zostawiłam to wszystko i nie wyobrażam sobie mieszkać daleko. Poza tym rodzic jest coraz starszy, opieka nad całym domem staje się trudniejsza - dodatkowo rozłąka tez źle wpływa.

Nie wiem jak można nie rozumieć tego ze ktoś nie chce wiecznie żyć na cudzym i z dala od bliskich, to nie życie dla mnie . Jedynie za granicą na zasadzie popracuje 3,4 lata, zrobię na otwarcie gabinetu i wracam

[brzydkaprawda]

Napisane przez bezna

Dla mnie bezsensu. To co więcej zarobić to wydam na wynajem mieszkania . Mam własny dom na wsi, rodzinę i zwierzęta , z trudem zostawiłam to wszystko i nie wyobrażam sobie mieszkać daleko. Poza tym rodzic jest coraz starszy, opieka nad całym domem staje się trudniejsza - dodatkowo rozłąka tez źle wpływa.

Nie wiem jak można nie rozumieć tego ze ktoś nie chce wiecznie żyć na cudzym i z dala od bliskich, to nie życie dla mnie . Jedynie za granicą na zasadzie popracuje 3,4 lata, zrobię na otwarcie gabinetu i wracam

Stwierdziłam tylko fakt. Nie napisałam nic, że to głupie albo tego nie rozumiem, także spokojnie Każdy niech sobie żyje po swojemu. Więc jeśli w tej swojej miejscowości widzisz szansę na pracę w weterynarii to kontynuuj studia. Tylko zacznij pracować nad swoją nieporadnością. Warto

[bezna]

Napisane przez brzydkaprawda

Stwierdziłam tylko fakt. Nie napisałam nic, że to głupie albo tego nie rozumiem, także spokojnie Każdy niech sobie żyje po swojemu. Więc jeśli w tej swojej miejscowości widzisz szansę na pracę w weterynarii to kontynuuj studia. Tylko zacznij pracować nad swoją nieporadnością. Warto

Wiem że warto. Myślę że mój region jest na tyle rozwinięty że coś znajdę dla siebie (oczywiście nie będą to ogromne stada bydła tak jak na Podlasiu - choć nie bardzo chcę pracować przy bydle). Tyle tylko że coś chciałabym mieć z tych studiów, nie tylko tytuł przed nazwiskiem
A propo niezaradności : osoba która zna mnie najlepiej twierdzi że zrobiłam duży postęp od początku studiów, ja tego nie widzę. Do niedawna żałowałam że nie dostałam się na studia gdzieś bliżej, ale ten drugi koniec Polski poszerzył mi trochę granice (teraz podróżowanie jest dla mnie takie proste). Może lepiej zostanę przy stwierdzeniu że lepiej będę robić to co mi się podoba niż to co da mi pieniądze

[skazana_na_bluesa]

Samym podobaniem sie nie bedziesz miala czym zaplacic rachunkow czy kupic jedzenia.

[bezna]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Samym podobaniem sie nie bedziesz miala czym zaplacic rachunkow czy kupic jedzenia.

Przecież wiem, nie jestem aż tak głupia Właśnie dlatego powstał ten wątek. Rozumiem że się nie opłaca, wiem że źle wybrałam, żałuję ale nie jestem na tyle przekonana by rzucić i szukać czegoś innego, z trzema latami do tyłu

[klempaa]

Napisane przez zakonna

Największym problemem nie są studia tylko podejście autorki. Będzie ciężko po każdych studiach i w każdym zawodzie z takim charakterem. Bo weterynarza-niemoty, który ma dochodowy gabinet to sobie nie wyobrażam. U nas w mieście największe dwa gabinety mają weci z osobowością i podejściem do pacjentów oraz ludzi. Plus oczywiście inwestowanie w praktykę i w siebie.

Popieram.
W żadnym zawodzie sobie autorko z takim podejściem rady nie dasz. Po prostu. Rynek pracy to konkurencja, albo sie ogarniesz, albo po prostu będziesz miała duży problem. Praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka.
I serio, farmacja? Uwazasz ze po niej jest lepiej? Kręci cie studiowanie 5 at bardzo ciężkiego kierunku a potem bycie sprzedawczynia? Sorry, moj maz jest po farmacji i nie pracuje w zawodzie. Z jego znajomych ze studiow (mowie o tych co nie maja apteki w rodzinie) w zawodzie pracuje jakieś 20%. I tak, większość za bardzo marne pieniądze.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez bezna

Przecież wiem, nie jestem aż tak głupia Właśnie dlatego powstał ten wątek. Rozumiem że się nie opłaca, wiem że źle wybrałam, żałuję ale nie jestem na tyle przekonana by rzucić i szukać czegoś innego, z trzema latami do tyłu

Rece opadaja. Czy ja napisalam, ze sie nie oplaca? W KTORYM MIEJSCU?!
Jest trudno, jest konkurencja, ale da sie wybic i dobrze zarabiac. Tyle, ze trzeba chciec cos zrobic. Pochodzic na praktyki, czytac dodatkowo, pochodzic na jakies seminaria i co najwazniejsze (podkresle milionowy raz) byc elastycznym, jesli chodzi o miejsce pracy! Jak dla mnie to myslisz jeszcze jak dziecko. Zanim skonczysz studia to wiele moze sie wydarzyc. Lacznie z tym, ze poznasz meza, ktory nie bedzie widzial opcji mieszkania w twoim rodzinnym domu.

[bezna]

Napisane przez skazana_na_bluesa

Jak dla mnie to myslisz jeszcze jak dziecko. Zanim skonczysz studia to wiele moze sie wydarzyc. Lacznie z tym, ze poznasz meza, ktory nie bedzie widzial opcji mieszkania w twoim rodzinnym domu.

Akurat to mi nie grozi - niestety. Nie jestem elastyczna i nie będę. Mam do czego wracać po studiach .
Lepiej zakończmy ta dyskusje bo jak już ręce opadają

[201605300922]

Napisane przez klempaa

Popieram.
W żadnym zawodzie sobie autorko z takim podejściem rady nie dasz. Po prostu. Rynek pracy to konkurencja, albo sie ogarniesz, albo po prostu będziesz miała duży problem. Praktyka, praktyka i jeszcze raz praktyka.
I serio, farmacja? Uwazasz ze po niej jest lepiej? Kręci cie studiowanie 5 at bardzo ciężkiego kierunku a potem bycie sprzedawczynia? Sorry, moj maz jest po farmacji i nie pracuje w zawodzie. Z jego znajomych ze studiow (mowie o tych co nie maja apteki w rodzinie) w zawodzie pracuje jakieś 20%. I tak, większość za bardzo marne pieniądze.

Nie miałam pojęcia, że po farmacji jest aż tak źle. Przerażające to dość. Co do pozostałych wniosków, niestety, Autorko, usztywniając się, że za żadne skarby nie wyjedziesz, stajesz się swoim największym ograniczeniem. Rozumiem, że chcesz być blisko rodziny, bo mam podobnie, tylko że warto sobie uświadomić, że to blisko nie musi oznaczać mieszkania przez płot, a np. 60, 100 km dalej - to dalej jest odległość możliwa do pokonania samochodem co weekend czy w nagłych wypadkach.

[SofiaPrunikos]

Napisane przez bezna

Akurat to mi nie grozi - niestety. Nie jestem elastyczna i nie będę. Mam do czego wracać po studiach .
Lepiej zakończmy ta dyskusje bo jak już ręce opadają

To po żadnym kierunku nie znajdziesz pracy, która da Ci pieniądze i satysfakcję, jeżeli nie zaczniesz myśleć jak dorosła osoba.
Ani w Polsce, ani z granicą. Ot, proste.
Jesteś takim dzieciaczkiem jeszcze, który tupie nóżką i ma być po ichniemu - bo tak i już.

[bezna]

Lepiej zakończmy to czczo gadanie. Nie mam zamiaru pracować i mieszkać 300 km i więcej od swojej rodziny, od proste - na dom czy mieszkanie tez trzeba mieć pieniądze . Oczywiście osoba dorosła zostawia schorowanego rodzica samemu, niech sobie radzi, byleby to mi było wygodnie.
Nie życzę sobie komentarzy względem mojej osoby SofiaPrunikos.
Mam świadomość że praca nie leży na ulicy, śmiem twierdzić że nigdzie w Polsce nie jest wesoło jeśli chodzi o zatrudnienie w tej branży. Dlatego szukam alternatyw.
Uczepiliście się jednego aspektu, za takie rady dziękuję - w żadnym stopniu nie rozwiązują one moich dylematów .

[SofiaPrunikos]

Napisane przez bezna

Lepiej zakończmy to czczo gadanie. Nie mam zamiaru pracować i mieszkać 300 km i więcej od swojej rodziny, od proste - na dom czy mieszkanie tez trzeba mieć pieniądze . Oczywiście osoba dorosła zostawia schorowanego rodzica samemu, niech sobie radzi, byleby to mi było wygodnie.
Nie życzę sobie komentarzy względem mojej osoby SofiaPrunikos.
Mam świadomość że praca nie leży na ulicy, śmiem twierdzić że nigdzie w Polsce nie jest wesoło jeśli chodzi o zatrudnienie w tej branży. Dlatego szukam alternatyw.
Uczepiliście się jednego aspektu, za takie rady dziękuję - w żadnym stopniu nie rozwiązują one moich dylematów .

Nikt Ci nie każe pracować 300 km od domu, skąd Ty to wytrzasnęłaś? Każdy Ci tutaj tylko mówi, że trzeba być ELASTYCZNYM. Jak ktoś Ci zaproponuje prace 80 km od domu rodzinnego to też się nie zgodzisz, bo nie i już? Twoi rodzice już mają 80 lat i są schorowani, że potrzebują opieki? Czy tej opieki będą potrzebować za x lat?

Jakiej alternatywy szukasz? Co to z tego, że skończysz farmację, jak może będziesz musiała odbywać staż w aptece 150 km od domu, bo w Twojej mieścinie nikt nie będzie chciał Cię przyjąć - też nie pojedziesz bo nie i znów podejmiesz następne studia, bo a nuż znajdziesz prace w domku?

Dziewczyny Ci tutaj napisały tyle opcji, a Ty na każdą jesteś na NIE. Bo daleko od domku, bo rodzice sobie nie poradzą, bo po weterynarii będę zarabiać 1500 zł. No będziesz, jak nie zaczniesz się starać i robić coś w tym kierunku.

Jak chcesz pracować blisko domu - to popatrz kogo szukają najczęściej i w tym kierunku się kształć. Jedyna możliwość.

[zakonna]

Najgorsze co można zrobić to układać sobie życie pod rodziców.

[bezna]

Co ty myślisz że tylko 80 latki potrzebują pomocy ? Zresztą moje tłumaczenie jest bezsensu.
Jak na razie jedyna opcja która przewija się w tym wątku to albo zagranica albo wyjazd poza województwo . Z takich rad nie skorzystam .
Zaznaczam bo może ktoś nie zrozumiał nie trzymam się kurczowo tylko swojego miasta , nie przeszkadza mi dojazd nawet i 50 km. Jeżeli w 2 dużych miastach , kilku mniejszych czy w okolicznych wsiach nie znajdę pracy to gdzie indziej tez nie- nie wierzę że gdzieś w Polsce praca będzie na mnie czekać .

To tyle w temacie - zrobię jak będę uważać może i nawet zaczynając inne studia .

zakonna tak szczerze wole układać sobie życie pod rodziców i mieć swój kąt, nie być samemu gdzieś indziej - zdziwilibyscie się ile ludzi chce wrócić do swojego rodzinnego domu, albo ilu nie wyobraża sobie życia poza miastem w którym studiują . Uważam że każdy powinien się czuć dobrze w życiu .

[SofiaPrunikos]

Napisane przez bezna

Co ty myślisz że tylko 80 latki potrzebują pomocy ? Zresztą moje tłumaczenie jest bezsensu.
Jak na razie jedyna opcja która przewija się w tym wątku to albo zagranica albo wyjazd poza województwo . Z takich rad nie skorzystam .
Zaznaczam bo może ktoś nie zrozumiał nie trzymam się kurczowo tylko swojego miasta , nie przeszkadza mi dojazd nawet i 50 km. Jeżeli w 2 dużych miastach , kilku mniejszych czy w okolicznych wsiach nie znajdę pracy to gdzie indziej tez nie- nie wierzę że gdzieś w Polsce praca będzie na mnie czekać .

To tyle w temacie - zrobię jak będę uważać może i nawet zaczynając inne studia .

zakonna tak szczerze wole układać sobie życie pod rodziców i mieć swój kąt, nie być samemu gdzieś indziej - zdziwilibyscie się ile ludzi chce wrócić do swojego rodzinnego domu, albo ilu nie wyobraża sobie życia poza miastem w którym studiują . Uważam że każdy powinien się czuć dobrze w życiu .

To dlaczego nie szukasz jakiś praktyk/stażu/wolonatariatu w lecznicach blisko ciebie? Chociaż się zorientujesz, jak sytuacja wygląda w Twoich okolicach.


Ja nie zauważyłam, że mnóstwo ludzi chciało wracać do domów rodzinnych. Wręcz przeciwnie - większość moich znajomych rozeszła się po Polsce.

[bezna]

Nigdzie nie napisałam że nie szukam .
Jak na razie (nie mówię tutaj o osobach sparowanych ) ludzie wybieraja jedna z tych dwoch opcji.

[blueon]

Ja na Twoim miejscu przeszłabym się po okolicznych gabinetach (i tych w innych miastach, wsiach) i pogadała z ludźmi, którzy tam pracują. A może trafisz na jakąś super babke, która Ci pomoże, załatwi jakiś staż, coś powie, doradzi.
Wiadomo, że nie chodziłabyś i na wejściu mówiła 'Hej, jak tam jest po wecie?' ale ogólnie żebyś weszła i jak będą miały wolną chwile to pogadają może.
Mówię o tym, bo jak ja ostatnio byłam ze swoim psem to przyszła jakaś dziewczyna i sobie tak gadała z asystentem i samą panią weterynarz. Babka jej akurat dużo podpowiedziała.

[petlover]

bezna, jestem przeogromnie ciekawa, jaką decyzję podjęłaś. Co postanowiłaś? Pytam jako osoba, której największym marzeniem jest studiowanie medycyny weterynaryjnej, ale również osoba, która ma podobne cechy charakteru i związane z tym problemy, które utrudniają życie codzienne...
Bardzo mnie nurtuje, co się z Tobą teraz dzieje. Daj, proszę, znać

[agatkawariatkaa]

Wydaje mi sie, ze studia sa faktycznie ciezkie, ale potem ci sie to oplaci. Malo ktory lekarz weterynarii jest bezrobotny lepiej przemeczyc sie jeszcze dwa lata i miec dyplom, potem staz i bedziesz mogla pracowac. Nie musisz od razu wlasnego gabinetu otwierac. Nawet lepiej pracowac u kogos, jakiegos doswiadczonego weta, u ktorego nabedziesz wprawy.

[ranka]

Napisane przez petlover

bezna, jestem przeogromnie ciekawa, jaką decyzję podjęłaś. Co postanowiłaś? Pytam jako osoba, której największym marzeniem jest studiowanie medycyny weterynaryjnej, ale również osoba, która ma podobne cechy charakteru i związane z tym problemy, które utrudniają życie codzienne...
Bardzo mnie nurtuje, co się z Tobą teraz dzieje. Daj, proszę, znać

a ja uwazam ze to kierunek dajacy szanse rozwoju - pamietaj ze obecnie mozna sie " wyspecjalizowac". w waskiej dziedzinie i naprawde dobrze to ogarniac
poczytaj duze fora typu miau.pl, jak malo jest okulistow znajacych sie na rzeczy czy tez onkologow. Swiat idzie do przodu , swiadomosc jest wieksza, czworonogi pelnia coraz wiesza role w naszym zyciu

[agatkawariatkaa]

wydaje mi sie, ze dobrze byloby dokonczyc te studia, jestes blizej konca a jesli chodzi o problemy z zatrudnieniem czy niska pensją to mam wrazenie, ze w kazdej dziedzinie tak straszą. nie mowie, ze jest lekko, poczatki w pracy na pewno sa ciezkie, ale z czasem bedzie latwiej. mozesz tez byc specjalistka od okreslonego gatunku zwierzat, np. egzotycznych. na pewno jest popyt na takie cos, a nie kazdy lekarz weterynarii sie na tym zna.

[bordo91]

Uwazam, ze nawet jesli nie kontynuuje sie zawodu po studiach, to te lata nie sa zmarnowane. Zawsze jest to jakies doswiadczenie, zdobyta wiedza, ktora zostaje z nami na zawsze Zabieg opisany w artykule, zapewne wymagal nie tylko duzo wiedzy, ale rowniez wysilku. Zwierzeta hodowlane sa trudne do okielznania.