Być w związku z obcokrajowcem.

[marles86]

Napisane przez cupido1

Obcokrajowiec z podobnego kręgu kulturowego.

Mówiąc o związku z obcokrajowcem mamy na myśli dwa problemy: różnica językowa. On zna lub nie język, ty znasz lub nie, rodzina zna lub nie. Inna kultura: na ile odmienna od tej w której my wyrośliśmy. Czy zaakceptujemy nawzajem te różnice.



Twój Egipcjanin ma w swoim kraju 95% kobiet obrzezanych. Dla niego to bardzo duża różnica kulturowa, bo ma nieokaleczoną kobietę. Pozwoliłabyś obrzezać swoją córkę gdyby tego zażądał? Dla niego to normalne. To jego kultura, więc dlaczego dla ciebie miałby ją zmieniać.

Coz temat watku mowi o zwiazku z obcokrajowcem, w takim zwiazku jestem wiec sie wypowiedzialam. Nie zauwazylam za to zebys ty cos wniosl do watku oprocz bezsensownej krytyki :/

[cupido1]

Temat poszedł w bok, więc zawracając:

Napisane przez es88

... w związku z obcokrajowcem?
Jakie macie z nimi problemy ?
Jaki był wasz poziom języka ...

Odpowiadając kilku osobom. W obecnym związku nie, ale w byłych.
Z Portugalką. Ona polskiego ani ja portugalskiego ni w ząb. Wspólnie angielski, powiedzmy prawie średnio (pod koniec związku). Związek bez perspektyw na dłużej, bo miała zaplanowany pobyt tylko na rok, bez planów na pozostanie. Skupiliśmy się na języku i "bardzo bliskiej" znajomości.
Z Czeszką. Ja czeskiego nic za to ona dość dobrze po polsku. Miała rodzinę ze strony matki w Polsce, tak więc ona Polskę w miarę znała. To bardziej ja poznawałem Czechów.
W obydwu przypadkach żadnych zgrzytów pod względem zwyczajów i kultury. Gdyby nie zrządzenie losu, pewnie mogłoby coś się rozwinąć. Dlatego twierdzę, że z obcokrajowcami, którzy aż tak bardzo się od nas nie różnią, jest duża szansa na udany związek. Wielu znajomych było w mieszanych związkach, ale niestety ja nie mogę podać przykładu udanego wieloletniego związku.

Chociaż może nie na temat, bo autorkę faktycznie interesuje sprawa tylko z jednej strony.

Napisane przez adeedra

To sprzeczne z prawem, niezgodne z Koranem i fatwami. I z tym co na ten temat mówił - oczywiście mógł kłamać, tak jak każdy może kłamać, to nie powód by nikomu nie wierzyć.

Niezgodne z ich zasadami, a w 95% kobiety mają taki prezent. Ciekawe.
Takija i ketman. Spytaj go co to jest, i co na ten temat uważa. Albo najpierw sobie poczytaj i potem zapytaj. Dla mnie koniec tematu.

[es88]

Dawno mnie tu nie było i widzę że lekko zawrzało; ) ale z chęcią czytam wszystko

Niektórzy to mają naprawdę ciekawe doświadczenia

[GangstaBaby]

Niezgodne z ich zasadami, a w 95% kobiety mają taki prezent. Ciekawe.
Takija i ketman. Spytaj go co to jest, i co na ten temat uważa. Albo najpierw sobie poczytaj i potem zapytaj. Dla mnie koniec tematu.[/QUOTE]

Kiedys pytalam o to mojego kolege Araba. Powiedzial mi,ze I owszem,jest to powszechnie stosowane w Europie.

Teraz spytalam o to kolege z Gwineii,nie mial pojecia o co mi chodzi. Jak mu wyjasnilam za pomoca gugla,to stwierdzil,ze to glupota I u nich sie tego nie stosuje.

[201607050913]

Słuchajcie, jeśli chcecie zamienić ten wątek w szarpanine muzułmańska to macie prawo (chyba, nie jestem modem), w takim razie ja się wypisuje. Nie byłam nigdy w takim związku i ani nie krytykuje ani nie pochwalam, bo nie wiem, ale wiem że jest miliard takich dyskusji już na wizażu i powodzenia

[201607040950]

Napisane przez cupido1

Niezgodne z ich zasadami, a w 95% kobiety mają taki prezent. Ciekawe.
Takija i ketman. Spytaj go co to jest, i co na ten temat uważa. Albo najpierw sobie poczytaj i potem zapytaj. Dla mnie koniec tematu.

Owszem. Fatwa w Kairze obowiązuje od dwóch lat, z tego co pamiętam też (dopiero) od 2013 więc dopiero od dwóch lat imamowie powtarzają, że to sprzeczne z Koranem i szariatem. Dekad okaleczeń się nie cofnie, więc ten wysoki procent się utrzyma, ale podejście się zmienia i rzadziej rżną dzieci.

Nie dowiedziałam się o istnieniu Islamu tydzień temu, mam względnie stały kontakt od 15 lat. I przeczytałam już dość dużo.

---------- Dopisano o 23:30 ---------- Poprzedni post napisano o 23:28 ----------

Czeszka i Portugalka dużo z Tobą rozmawiały o Islamie? Dlaczego akurat na tym się skupiasz?

[mesarka]

Boże, jaki gigantyczny offtop.



To ja dorzucę do puli mojego Norwega. Między nami dopiero początki, ale mam nadzieję, że będzie trwać jak najdłużej Póki co chwilowo przez wrzesień jesteśmy związkiem na odległość, bo musiał pojechać do kraju trochę popracować, ale w październiku wraca, bo mu się uczelnia zaczyna, więc wszystko wróci do normalności.

Różnic kulturowych wielkich nie widzę, nawet kulinarnie jest podobnie, bo Norwegia też z ziemniaków i kapusty słynie. Nie mieliśmy póki co żadnej kłótni pt. "bo u nas w Norwegii/Polsce to się robi tak, a nie inaczej!"


Miałam krótkie epizody z Irlandczykiem i Holendrem i obydwa związki niestety nie przetrwały odległości. Chłopak z Holandii jedynie co, to był bardziej wyluzowany i mniej się przejmował wszystkim. Z resztą jak byłam w Amsterdamie to też odniosłam takie wrażenie, że tam się nikt nie śpieszy, wszyscy mają na wszystko wywalone, chill i spokój


edit: ah i jeszcze - z wszystkimi trzema używam/łam angielskiego. Z obecnym od października planujemy ostro wziąć się do nauki on - Polskiego [po 3 latach pobytu tutaj wciąż niewiele umie], a ja Norweskiego. Będzie fun bo ten język jest tak kanciasty, że prawdę powiedziawszy nawet nie potrafię dobrze i z akcentem wypowiedzieć pełnego imienia mojego mężczyzny

[solideja]

To i ja dorzucę coś od siebie, niech niektórzy mają pożywkę żeby się produkować w postach jak takie związki nie mają przyszłości :P Teren akcji: UK. Od prawie 3 miesięcy jestem z Turkiem, wcześniej kilka miesięcy się przyjaźniliśmy i spędzaliśmy bardzo dużo czasu razem i wyszło jak wyszło Praktycznie od początku związku mieszkamy razem, oczywiście różnice kulturowe są, w wychowaniu i czasami w totalnych pierdołach, ale jesteśmy bardzo w sobie zakochani, nawet jak nam się zdarzy jakaś sprzeczka (która wynika bardziej z charakteru niż różnic kulturowych) to zaraz się godzimy i przepraszamy. Wbrew stereotypom umie się przyznać do winy i przeprosić.

Oboje biegle mówimy po angielsku, ale jesteśmy otwarci i szybko podłapujemy słówka - on polskie, ja tureckie (ok, mi idzie trochę gorzej ).

Jak któraś z wizażanek tu napisała, jak chłop pasuje to brać, ja mam same złe doświadczenia z Polakami i średnie z jednym Ukraińcem, przedtem w życiu bym nie powiedziała, że będę z Turkiem, wręcz bym wyśmiała jakby mi ktoś coś takiego zasugerował, a tu proszę, jestem i do tego najszczęśliwsza jak dotąd

[Asiek_]

jestem w związku z Brazylijczykiem. Są pewne różnice kulturowe, ale jak na razie raczej wywołują uśmiech niż kłótnie. Bardzo podoba mi się jego radość z życia i optymizm, nie ma wiecznego narzekania na wszystko. Tż mówi jedynie po portugalsku, ale mimo to radzi sobie w Polsce.

[nathalie669]

Chciałabym mieć chłopaka niemca (ah niemiecki jest taki seksowny mrrr) albo rosjanina, nareszcie ktoś dorównałby mi w piciu wódki.

[tyene]

Ja z Amerykaninem. ZAWSZE są różnice kulturowe moim zdaniem, nawet jak ktoś pochodzi z podobnego kręgu kulturowego. Między nami również są, Stany są bardzo różne od Polski, ale mamy wspólny fundament takich samych wartości wynikających z tej samej wiary i poglądów. Co do języka to mój angielski był świetny zanim się poznaliśmy i od zawsze swobodnie rozmawiamy na każdy temat. Trochę nie wyobrażam sobie nie mieć tej komunikacji - dla mnie to istotne, że w związku mogę rozmawiać z partnerem o wszystkim i mam narzędzia (np. znajomość języka) żeby to robić.

Za rok (niecały!) bierzemy ślub.

[Ikupashi]

Przez pewien czas luźna relacja z hiszpanem. Cóż... Są inni. Do dzisiaj zastanawiam się czy to kwestia kultury czy charakteru.



Dobrze to wspomina, choć skończyło się brzydko.

[Anethka]

W takim razie ja dorzucam Włocha.
Nie spotykaliśmy się zbyt długo, bo po prostu nie wytrzymałam . Świetnie gotował same włoskie potrawy, poświęcał mi wiele czasu, ale... no właśnie:
kiedyś oznajmił mi, że to, co robią Polki nie mieści mu się w głowie. No jak ja w ogóle mogę powiedzieć mu, że się z nim nie spotkam, bo już umówiłam się z koleżanką? No jak?
W sumie było tak za każdym razem. Zawsze twierdził, że Włosi są bardzo uczuciowi i kobieta jest dla nich najważniejsza. W drugą stronę powinno być tak samo, więc jeśli jesteśmy z kimś umówione, ale dzwoni nasz ukochany Włoch, to odwołujemy dla niego spotkanie; jeśli ukochany Włoch zadzwoni o 2 w nocy, że chce wspólnie obejrzeć film albo wyjść na miasto, to trzeba to docenić, a nie (jak ja) z wyrzutem pytać, czy wie, która jest godzina .
Nie lubię, gdy ktoś chce mnie ograniczać i zmieniać na siłę, więc olałam. Niedawno poznałam innego Włocha, który miał podobne poglądy do eksa, więc szybko zakończyłam znajomość.

Bariery językowej nie było, bo ten "mój" Włoch mieszka od kilku lat w Polsce i świetnie mówi po polsku.

[Cytrynowe_Marzenie]

Napisane przez Anethka

W takim razie ja dorzucam Włocha.
Nie spotykaliśmy się zbyt długo, bo po prostu nie wytrzymałam . Świetnie gotował same włoskie potrawy, poświęcał mi wiele czasu, ale... no właśnie:
kiedyś oznajmił mi, że to, co robią Polki nie mieści mu się w głowie. No jak ja w ogóle mogę powiedzieć mu, że się z nim nie spotkam, bo już umówiłam się z koleżanką? No jak?
W sumie było tak za każdym razem. Zawsze twierdził, że Włosi są bardzo uczuciowi i kobieta jest dla nich najważniejsza. W drugą stronę powinno być tak samo, więc jeśli jesteśmy z kimś umówione, ale dzwoni nasz ukochany Włoch, to odwołujemy dla niego spotkanie; jeśli ukochany Włoch zadzwoni o 2 w nocy, że chce wspólnie obejrzeć film albo wyjść na miasto, to trzeba to docenić, a nie (jak ja) z wyrzutem pytać, czy wie, która jest godzina .
Nie lubię, gdy ktoś chce mnie ograniczać i zmieniać na siłę, więc olałam. Niedawno poznałam innego Włocha, który miał podobne poglądy do eksa, więc szybko zakończyłam znajomość.

Bariery językowej nie było, bo ten "mój" Włoch mieszka od kilku lat w Polsce i świetnie mówi po polsku.

A niby to muzulmanie ograniczaja...
A jednak i u europejczykow się zdarza.

[kaledonia]

Napisane przez Clevland

O ile nie wchodzi się w związek z kimś z innej religii to same ciekawostki.

Acha i pod warunkiem że nie jest to Niemiec.
Znam kilka kobiet które były/są z Niemcami w związku i żadnego pozytywnego komentarza nie usłyszałem.

Znam małżeństwa polsko-niemieckie i naprawdę wieloletnie, udane widać,że się dobrze dobrali.

Napisane przez bluebluesky

Powiem wam, ze szczegulnie ciekawie u nas jest w kwestii kulinarnej

No właśnie kulinarnej... czy 2 połówka cudzoziemiec lubi, próbuje chociaż Waszej kuchni, polskiej
Spotkałam się już dwukrotnie u Norwegów w związkach z cudzoziemkami (nie tylko Polkami), że oni nie tkną innego jedzenia niż to co znają z domu.
Jestem w szoku, bo o ile rozumiem,że flaków/bigosu itp. można nie próbować, ale głupiej mizerii nie spróbować, bo u nich się ogórków z czymś takim nie jada... dla mnie to niegrzeczne, ale Norwegowie nie widzą w tym nic niewłaściwego

[ArabicPrincess]

Egipcjanin
Rozmawiamy po angielsku i egipsku
Problemów z komunikacją żadnych

[mesarka]

Napisane przez kaledonia

No właśnie kulinarnej... czy 2 połówka cudzoziemiec lubi, próbuje chociaż Waszej kuchni, polskiej
Spotkałam się już dwukrotnie u Norwegów w związkach z cudzoziemkami (nie tylko Polkami), że oni nie tkną innego jedzenia niż to co znają z domu.
Jestem w szoku, bo o ile rozumiem,że flaków/bigosu itp. można nie próbować, ale głupiej mizerii nie spróbować, bo u nich się ogórków z czymś takim nie jada... dla mnie to niegrzeczne, ale Norwegowie nie widzą w tym nic niewłaściwego

Mój Norweg kocha pierogi, kotlety schabowe, mielone, bigos. Jak już wspomniałam ich kuchnia również bazuje na gotowanej kapuście i ziemniakach, więc pod tym względem jest podobna. Kilkakrotnie już dla mnie gotował tradycyjne potrawy norweskie i były one ciężkie i widziałam wspólne składowe smaki z polską kuchnią.
O przypomniało mi się za czym nie przepada - za tatarem i za kiszonymi ogórkami / korniszonami A resztę polskiej kuchni bardzo lubi, więc nie ma reguły
Natomiast uwielbia też owoce morza, których u niego pod dostatkiem pysznych i świeżych, a ja znowu wielką fanką nie jestem, ryby owszem - pycha, ale nie inne robaki

[GangstaBaby]

Napisane przez kaledonia

Znam małżeństwa polsko-niemieckie i naprawdę wieloletnie, udane widać,że się dobrze dobrali.

No właśnie kulinarnej... czy 2 połówka cudzoziemiec lubi, próbuje chociaż Waszej kuchni, polskiej
Spotkałam się już dwukrotnie u Norwegów w związkach z cudzoziemkami (nie tylko Polkami), że oni nie tkną innego jedzenia niż to co znają z domu.
Jestem w szoku, bo o ile rozumiem,że flaków/bigosu itp. można nie próbować, ale głupiej mizerii nie spróbować, bo u nich się ogórków z czymś takim nie jada... dla mnie to niegrzeczne, ale Norwegowie nie widzą w tym nic niewłaściwego

Moj facet je co ugotuje o ile to nie jest wieprzowina.
Wiec klasyczny bigos u nas odpada.

[Cytrynowe_Marzenie]

Napisane przez kaledonia

Znam małżeństwa polsko-niemieckie i naprawdę wieloletnie, udane widać,że się dobrze dobrali.

No właśnie kulinarnej... czy 2 połówka cudzoziemiec lubi, próbuje chociaż Waszej kuchni, polskiej
Spotkałam się już dwukrotnie u Norwegów w związkach z cudzoziemkami (nie tylko Polkami), że oni nie tkną innego jedzenia niż to co znają z domu.
Jestem w szoku, bo o ile rozumiem,że flaków/bigosu itp. można nie próbować, ale głupiej mizerii nie spróbować, bo u nich się ogórków z czymś takim nie jada... dla mnie to niegrzeczne, ale Norwegowie nie widzą w tym nic niewłaściwego

Moj kurd probuje. Nawet wieprzowiny.
Mówi ze nie grzeczne jest nie sprobowac jeśli ktoś ci coś przygotował. Nawet jeśli nie lubimy czegoś. Chociaż staram się nie robić nic czego on nie je. Tak jak on nie wciska mi baraniny na sile.
Grochowej nie polubil bo za ciezka.
Bigos z kwasnej kapusty zje Ale nie duzo. Ale rosol czy szczawiowa lubi. I ziemniaczki tuszone z mieskiem i cebulka tez zjada i o to czasami prosi zeby zrobić.

[201607040950]

Czemu offtop? To jak obcokrajowiec z Bliskiego lub Środkowego Wschodu pochodzi to już się nie liczy?

Niemiec mi się przypomniał. Małżeństwo prawie aranżowane, bo facet był podobno tak chorobliwie nieśmiały, że przez 35 lat nikogo nie mógł sobie znaleźć. Matki ustaliły, że skoro on jest sam i córka w Polsce sama, a zainteresowaniami do siebie pasują to trzeba bezzwłocznie przywieźć córkę celem zapoznania.
Córka nie chciała, bo była na etapie "nigdy więcej żadnych mężczyzn w życiu", on nie chciał bo nie dość, że kobieta to jeszcze obca. Niemiecki znała wtedy średnio, ale on też podobno ze stresu nie był w stanie wiele powiedzieć. Jak już się zaczęli dogadywać, to chcieli się oboje uwolnić od swatających matek... tak im dobrze poszło, że ósmy rok są razem.
Sprawiają wrażenie szczęśliwych. Tylko, że on się nadal boi kobiet, z tą różnicą że zrobił sobie wyjątek na żonę i córki. Dwie mają wspólne, jedna jest jej z poprzedniego związku. Zanim poznała jego dostała całą serię koszy od polaków (włącznie z jej ojcem), którym ta córka strasznie ciążyła. Niemiec nie miał z tym problemu.

---------- Dopisano o 23:16 ---------- Poprzedni post napisano o 23:14 ----------

Napisane przez ArabicPrincess

Egipcjanin
Rozmawiamy po angielsku i egipsku
Problemów z komunikacją żadnych

Po egipsku?

[b7c523c48d685fff13c5db5a9d3e58ccf0b35a9f_65555d08413b4]

Hej, jestem w szczęśliwym związku z Włochem (z północy) od roku mieszkamy razem, w tym pół roku we Włoszech. Porozumiewamy się głównie po angielsku, wtrącamy słówka niemieckie (poznaliśmy się w Berlinie), polskie i włoskie.

Ogólnie Włosi (z północy, ci z południa są zwykle bardziej konserwatywni) są bardzo otwarci, zabawni i tolerancyjni. Mają dobre zdanie o Polakach (szczególnie o Polkach - jest tutaj wiele polskich pielęgniarek, które są postrzegane jako bardzo zaradne, ciepłe i kobiece).

Różnice kulturowe są widoczne, zwłaszcza na początku związku, jednak moim zdaniem tylko dodają pikanterii i są stymulujące. Gotujemy dla siebie wzajemnie, zarówno TŻ, jak i jego znajomi lubią polską kuchnię, wiele osób było już w Polsce na wakacjach lub poznało kogoś z Erasmusa.

Co jednak według mnie jest wspólne dla Włochów i Polaków to "rodzinne" podejście do życia, wspólne posiłki w gronie najbliższych i przyjaciół, wspólne spędzanie wieczorów, oglądanie zdjęć to coś, co jest bardzo cenione. Nie zauważyłam tego np. mieszkając w Niemczech.

Ogólnie polecam

[ArabicPrincess]

Napisane przez adeedra

Po egipsku?

W dialekcie egipskim

[tyene]

Napisane przez kaledonia

Znam małżeństwa polsko-niemieckie i naprawdę wieloletnie, udane widać,że się dobrze dobrali.

No właśnie kulinarnej... czy 2 połówka cudzoziemiec lubi, próbuje chociaż Waszej kuchni, polskiej
Spotkałam się już dwukrotnie u Norwegów w związkach z cudzoziemkami (nie tylko Polkami), że oni nie tkną innego jedzenia niż to co znają z domu.
Jestem w szoku, bo o ile rozumiem,że flaków/bigosu itp. można nie próbować, ale głupiej mizerii nie spróbować, bo u nich się ogórków z czymś takim nie jada... dla mnie to niegrzeczne, ale Norwegowie nie widzą w tym nic niewłaściwego

Oj lubi lubi. Jego mama nie gotuje warzyw prawie w ogóle, ja bardzo dużo, i kuchnia polska mu smakuje - uwielbia mizerię, uwielbia surówkę z marchwi, uwielbia pierogi z mięsem zwłaszcza, uwielbia pieczoną kaczuchę, właściwie wszystko lubi. Ale generalnie oboje jesteśmy "foodies" i kochamy dobre jedzenie, a ja kocham gotować. Tatar też uwielbia.

[aante_e]

Napisane przez kaledonia

No właśnie kulinarnej... czy 2 połówka cudzoziemiec lubi, próbuje chociaż Waszej kuchni, polskiej
Spotkałam się już dwukrotnie u Norwegów w związkach z cudzoziemkami (nie tylko Polkami), że oni nie tkną innego jedzenia niż to co znają z domu.
Jestem w szoku, bo o ile rozumiem,że flaków/bigosu itp. można nie próbować, ale głupiej mizerii nie spróbować, bo u nich się ogórków z czymś takim nie jada... dla mnie to niegrzeczne, ale Norwegowie nie widzą w tym nic niewłaściwego

Je i uczy się gotować typowo polskie dania. Zwykle w kuchni mi asystuje, o wszystko pyta i potem sam robi. Ale ja też nie gotuję typowo po polsku, bo wolę lżejszą kuchnię, ograniczam tłuszcze i smażone mięso, chociaż plackami ziemniaczanymi czy pierogami oboje się zajadamy. Ja też lubię jego kuchnię, więc pod tym względem nie ma problemów.

Poza tym dla mnie zawsze było ważne, żeby facet jadł wszystko. Nie mam cierpliwości do ludzi, którzy wybrzydzają przy jedzeniu wiadomo, co innego jak ktoś nie lubi czegoś konkretnie typu flaki i tatar (sama nie jem), a co innego jak nie lubi marchewki, nabiału, mięsa, w zasadzie to lubi tylko kanapki :p

[Rena]

Moj TZ jest Francuzem. Nie ma duzo roznic kulturowych, wiecej zgrzytow odnotowalam jak bylam w zwiazkach z Polakami. Szukalam partnera z dobrze odcieta pepowina, nie fundujacego mi zjazdow rodzinnych jako pomysl na weekend czy inne dni wolne. Poza tym liczy sie charakter - jest osoba spokojna, stonowana. Pochodzi z konserwatywnej katolickiej rodziny, jest nastawiony na kariere.

Co do jezyka to od poczatku rozmawiamy po francusku. Co do kuchni to u nas tylko ja gotuje, TZ je co mu podam na talerz.

[kaledonia]

Napisane przez mesarka

Mój Norweg kocha pierogi, kotlety schabowe, mielone, bigos. Jak już wspomniałam ich kuchnia również bazuje na gotowanej kapuście i ziemniakach, więc pod tym względem jest podobna. Kilkakrotnie już dla mnie gotował tradycyjne potrawy norweskie i były one ciężkie i widziałam wspólne składowe smaki z polską kuchnią.
O przypomniało mi się za czym nie przepada - za tatarem i za kiszonymi ogórkami / korniszonami A resztę polskiej kuchni bardzo lubi, więc nie ma reguły
Natomiast uwielbia też owoce morza, których u niego pod dostatkiem pysznych i świeżych, a ja znowu wielką fanką nie jestem, ryby owszem - pycha, ale nie inne robaki

No wiem, ja tam kuchnię norweską lubię i zjem choć mnie obrzydza jedzenie np. mięsa z wieloryba, ale bym się tak nie zachowała, że nie jem jak ktoś częstuje. Tu nie chodziło o kwestie religijne przecież czy zdrowotne, a po prostu o to,że u niego się tak nie jadało!

Napisane przez GangstaBaby

Moj facet je co ugotuje o ile to nie jest wieprzowina.
Wiec klasyczny bigos u nas odpada.

Religię odmienną sanuję, a z resztą sama bigosu nie robię, bo nie przepadam

Napisane przez tyene

Oj lubi lubi. Jego mama nie gotuje warzyw prawie w ogóle, ja bardzo dużo, i kuchnia polska mu smakuje - uwielbia mizerię, uwielbia surówkę z marchwi, uwielbia pierogi z mięsem zwłaszcza, uwielbia pieczoną kaczuchę, właściwie wszystko lubi. Ale generalnie oboje jesteśmy "foodies" i kochamy dobre jedzenie, a ja kocham gotować. Tatar też uwielbia.

Tzn, że jest otwarty na nowe doznania kulinarne.

Napisane przez aante_e

Je i uczy się gotować typowo polskie dania. Zwykle w kuchni mi asystuje, o wszystko pyta i potem sam robi. Ale ja też nie gotuję typowo po polsku, bo wolę lżejszą kuchnię, ograniczam tłuszcze i smażone mięso, chociaż plackami ziemniaczanymi czy pierogami oboje się zajadamy. Ja też lubię jego kuchnię, więc pod tym względem nie ma problemów.

Poza tym dla mnie zawsze było ważne, żeby facet jadł wszystko. Nie mam cierpliwości do ludzi, którzy wybrzydzają przy jedzeniu wiadomo, co innego jak ktoś nie lubi czegoś konkretnie typu flaki i tatar (sama nie jem), a co innego jak nie lubi marchewki, nabiału, mięsa, w zasadzie to lubi tylko kanapki :p

Nie związałabym się z takim człowiekiem i nie ma znaczenia jakiej byłby narodowości i dlatego dziwię się, że moim koleżankom tacy wybrzydzający partnerzy nie przeszkadzają

[640153e4df0157aa7c295487ff8c20c42fd57238_65c176d09c1ac]

Chorwata chyba nie było, więc dorzucam: Chorwat z krwi i kości, Dalmatyńczyk całym sercem

Staram się rozmawiać z nim po chorwacku (uczę się, mieszkam tu, plus wcześniej mieszkałam w Słowenii, no i jako Polce nie jest mi specjalnie ciężko uczyć się kolejnego słowiańskiego języka), jak brakuje mi chorwackich słów, to usuwam polskie znaki z polskich słów i liczę na to, że po chorwacku będzie tak samo Jak to nie działa, a jeszcze za bardzo nie działa, to angielski.

No, i to chyba tyle. Słowianin, katolik, więc szoku kulturowego nie ma/może poza wszechobecną fjaką i stylem życia, który podsumować można słyszanymi dookoła słowami "polako, samo polako" (powooooli, powoli), ale to kwestia miejsca, a nie samego Chorwata

[Cytrynowe_Marzenie]

A jak przejawia się zazdrosc u waszych facetów? Czy może nie sa zazdrosni?

[ArabicPrincess]

Napisane przez Cytrynowe_Marzenie

A jak przejawia się zazdrosc u waszych facetów? Czy może nie sa zazdrosni?

Mój jest ale wie, że może mi ufać

[Cytrynowe_Marzenie]

Napisane przez ArabicPrincess

Mój jest ale wie, że może mi ufać

A jak był na początku? Od razu zaufal? Czy robił sceny zazdrosci?