Facet unika spotkań rodzinnych

[skazana_na_bluesa]

serio raz na 2 miechy to często? :P

[Lexie]

Napisane przez skazana_na_bluesa

serio raz na 2 miechy to często? :P

No właśnie? Bo wizyta na kawie raz na 2 miesiące to, mam wrażenie, nie jest AŻ TAKIE poświęcenie. I to nie jest często.
Jeszcze bym zrozumiała, gdyby tu była mowa o wyjazdach do rodziny, o poświęcaniu na to całych weekendów czy świąt. Ale tu mowa o krótkich wizytach i nawet dla mnie, osoby niespecjalnie się garnącej do takich rodzinnych posiadówek, ta jedna godzinna czy 3-godzinna wizyta na miesiąc-dwa to nie jest wiele.

[Ellsa]

Napisane przez victorion

Nie. Na partnera wybieram sobie jedną osobę dorosłą - z nią będę zakładać własną rodzinę, mieszkać, kłócić się i godzić, mieć dzieci i planować wakacje. Ślub bierze się z drugą osobą, a nie teściem, szwagrem, kuzynką i ciocią szwagra kuzynki ze strony matki.

Oczywiście, że ślubu nie bierze się z rodziną, ale takie podejście jak Twoje jest dla mnie nieco niedojrzałe. A co jak "przyjdą" dzieci? Nie będą znały dziadków mieszkających obok, bo tata nie pójdzie do babci? Sorry, dla mnie taka postawa jest chora- rozumiem, że nie każdy ma ochotę na ciągłe siedzenie u teściowej, ale od czasu do czasu wypadałoby ją odwiedzić- tego wymaga choćby dobre wychowanie. Dla mnie to zwykłe chamstwo udawać śpiącego jak ktoś przychodzi w odwiedziny. Już nie wspomnę o tym, że jak przyszło korzystać z pomocy teściowej, również finansowej, to jakoś pan nie uniósł się honorem....o dziwo Wtedy jakoś nie spał ani nie powiedział dziewczynie- nie bierz....

Nie wiem, jak wam, ale mnie się wydaje, że on po prostu nie lubi rodziny Autorki i tyle- skoro wyjścia ze znajomymi jakoś mu nie przeszkadzają, podobnie jak wizyty własnych rodziców.

[Olcia0401]

Można nie lubić, można się męczyć, ale kilka godzin do roku i kilka minut rozmowy czy nawet tylko posiedzenia raz na jakiś czas to nie jest nie wiadomo co. Nie wymaga jakichś poświęceń. Co innego cotygodniowe obiadki. Ale urodziny dwa razy do roku i święta? Bez przesady.
Mój TŻ też nie cierpi spędów, obojętnie, czy znajomi czy rodzina. Nie lubi siedzieć i już. Ale jak są urodziny czy jakaś rocznica to idzie ze mną, posiedzi, pogada, zje coś dobrego i albo wracamy do domu albo idziemy na spacer i wracamy. Nie siedzimy jakoś długo. Ale idzie, mimo że nie przepada. Nie wyobrażam sobie, jak na ważne okazje można chodzić osobno. Rozumiem wpaść na kawę do rodziców po drodze. Ale na rodzinne święta? U mnie wszyscy chodzą razem (chyba, że praca nie pozwala, ale to siła wyższa). Rodzina mojego TŻ jest (potencjalną jeszcze ) niejako moją rodziną, czy mi się to podoba czy nie. Co innego, jak rodzina patologiczna. Ale "zdrowa"? Nie rozumiem tej niechęci.

[Ellsa]

Napisane przez Olcia0401

Można nie lubić, można się męczyć, ale kilka godzin do roku i kilka minut rozmowy czy nawet tylko posiedzenia raz na jakiś czas to nie jest nie wiadomo co. Nie wymaga jakichś poświęceń. Co innego cotygodniowe obiadki. Ale urodziny dwa razy do roku i święta? Bez przesady.
Mój TŻ też nie cierpi spędów, obojętnie, czy znajomi czy rodzina. Nie lubi siedzieć i już. Ale jak są urodziny czy jakaś rocznica to idzie ze mną, posiedzi, pogada, zje coś dobrego i albo wracamy do domu albo idziemy na spacer i wracamy. Nie siedzimy jakoś długo. Ale idzie, mimo że nie przepada. Nie wyobrażam sobie, jak na ważne okazje można chodzić osobno. Rozumiem wpaść na kawę do rodziców po drodze. Ale na rodzinne święta? U mnie wszyscy chodzą razem (chyba, że praca nie pozwala, ale to siła wyższa). Rodzina mojego TŻ jest (potencjalną jeszcze ) niejako moją rodziną, czy mi się to podoba czy nie. Co innego, jak rodzina patologiczna. Ale "zdrowa"? Nie rozumiem tej niechęci.

No właśnie chyba słowo "niechęć" jest kluczem do całej sytuacji.... Pytanie tylko jak Autorka wyobraża sobie życie po ewentualnym ślubie z takim mężczyzną, bo problem już jest a będzie jeszcze gorzej.

BTW- Autorko, nie rozumiem czegoś- piszesz, że macie dobry kontakt, że poza tym jest super. Jest tak super, że chłopak nie powie Ci po 4- letnim związku o co mu chodzi?

[Olcia0401]

No tak, tylko że autorka twierdzi, ze jej TŻ lubi jej rodzinę. Więc nie rozumiem o co tu chodzi

[201803290936]

Napisane przez Ellsa

No właśnie chyba słowo "niechęć" jest kluczem do całej sytuacji.... Pytanie tylko jak Autorka wyobraża sobie życie po ewentualnym ślubie z takim mężczyzną, bo problem już jest a będzie jeszcze gorzej.
(...)

Ciekawe, czy pan byłby w stanie przeżyć ślub?

[Ellsa]

Napisane przez Olcia0401

No tak, tylko że autorka twierdzi, ze jej TŻ lubi jej rodzinę. Więc nie rozumiem o co tu chodzi

Autorka tak twierdzi na podstawie zapewnień chłopaka- tymczasem natychmiastowe wychodzenie i udawanie śpiącego na widok jej ojca świadczy o czymś odwrotnym. Nie rozumiem niby udanego związku, w którym chłopak nawet nie powie jej jak jest- może ci rodzice czymś podpadli (tylko niby kiedy)?

---------- Dopisano o 13:24 ---------- Poprzedni post napisano o 13:22 ----------

Napisane przez Doris1981

Ciekawe, czy pan byłby w stanie przeżyć ślub?

Dobre pytanie

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Napisane przez Doris1981

Ciekawe, czy pan byłby w stanie przeżyć ślub?

No właśnie. Przecież to spęd rodzinny. O zgrozo.

[Olcia0401]

Napisane przez Ellsa

Autorka tak twierdzi na podstawie zapewnień chłopaka- tymczasem natychmiastowe wychodzenie i udawanie śpiącego na widok jej ojca świadczy o czymś odwrotnym. Nie rozumiem niby udanego związku, w którym chłopak nawet nie powie jej jak jest- może ci rodzice czymś podpadli (tylko niby kiedy)?

Dokładnie tak samo myślę. Dla mnie taka sytuacja jest nie do pomyślenia. Co innego jakby faktycznie spał czy go nie było albo miał w planie wyjść w czasie, kiedy przyjdzie autorki ojciec. Ale takie coś? I nikt mi nie wmówi, że to jakiś super-hiper introwertyk (pomijając fakt, że ze znajomymi czy swoją rodziną nie ma problemu się spotkać) albo że rozwala mu to dzień. Dla mnie to zwyczajny buc i prostak.

[201607040940]

Jak tam Autorko? Żyjesz? Pogadałaś?
Jakby co pamiętaj że czasami bardziej skuteczne bywają stwierdzenia: zależy mi żebyś zrobił/ a... oczekuję tego od Ciebie. Niż: Dlaczego nie chcesz tego zrobić? Wytłumacz mi dlaczego tego nie lubisz.

[kociara3]

Cześć Dziewczyny.
Tak, porozmawialiśmy wczoraj, a w sumie głównie to ja mówiłam,wyrzygałam mu wszystko,te chamskie zagrywki,nie dałam się zbyć. Wyrzuciłam mu wszystko o czym tu pisałam, że się za niego wstydzę, że mam dość tłumaczenia jego dzikości, że nie wymagam od niego chodzenia ze mną tam za każdym razem gdy ja tam się wybieram i że nigdy nie wymagałam, że znoszę to tyle i duszę w sobie kilka lat,przymykam oko, ale że koniec, że jeśli nie jest w stanie iść 2-3 razy do roku ze mną na jakąś uroczystość rodzinną to ja nie jestem w stanie dłużej marnować czasu, żeby się zastanowił nad tym i chcę znać jego decyzje.

Wyszłam do kuchni, a ten jak pali papierosy tylko podczas picia alkoholu (czyli rzadko) tak poszedł i kupił fajki, zapalił i powiedział, że pojedzie ze mną Tego niby chciałam, żeby pokazał, ze zależy mu na mnie i jest w stanie się przełamać.

Nie wiem co będzie dalej, teraz jest ok i cały czas mam w głowie, że przecież oprócz tego,zawsze jest między nami dobrze, ale wiem też, że po tym co się stało i ile słów padło następnej takiej sytuacji nie będzie bo się wymiksuje. Dziękuje za wsparcie i za wszystkie odpowiedzi, podpowiedzi.

---------- Dopisano o 21:32 ---------- Poprzedni post napisano o 21:27 ----------

Napisane przez Ellsa

Autorka tak twierdzi na podstawie zapewnień chłopaka- tymczasem natychmiastowe wychodzenie i udawanie śpiącego na widok jej ojca świadczy o czymś odwrotnym. Nie rozumiem niby udanego związku, w którym chłopak nawet nie powie jej jak jest- może ci rodzice czymś podpadli (tylko niby kiedy)?

---------- Dopisano o 13:24 ---------- Poprzedni post napisano o 13:22 ----------


Dobre pytanie

Ellsa ja się odniosę jeszcze do Twojego posta, ja mogę ręczyć wszystkim, że kontakty ich są naprawdę ok i znam swojego ojca, wiem, że on nigdy nie powiedziałby mu nic co mogłoby powodować taką reakcję.

[hailie21]

Ciężka sytuacja. Na początku związku byłoby łatwiej to zrozumieć (nieśmiałość itp), ale po 4 latach, a on nadal unika spotkań rodzinnych? Jeśli to dla Ciebie ważne, to porozmawiaj z nim i powiedz, że nie chcesz wiązać przyszłości z kimś, kto będzie unikał Twojej rodziny.

[201803290936]

Napisane przez kociara3

(...)
Nie wiem co będzie dalej, teraz jest ok i cały czas mam w głowie, że przecież oprócz tego,zawsze jest między nami dobrze, ale wiem też, że po tym co się stało i ile słów padło następnej takiej sytuacji nie będzie bo się wymiksuje. Dziękuje za wsparcie i za wszystkie odpowiedzi, podpowiedzi.
(...)

Nie martw się na zapas tym, co będzie, bo i tak będzie, co ma być. Po prostu trzymaj rękę na pulsie, trzymaj się tego, co mu powiedziałaś i egzekwuj to, co Ci obiecuje. Zacznie się migać, kombinować, olewać? Wtedy się zacznij martwić, ale też wtedy albo daj spokój tej sprawie, albo temu związkowi.

[skazana_na_bluesa]

dokładnie, nie martw się na zapas. może naprawdę dałaś mu do myślenia i w końcu dobitnie podkreśliłaś, na czym ci zależy. i następnym razem mów o oczekiwaniach, a nie pytaj, czy się z tobą wybierze. chyba, że masz propozycję luźnej kawy z rodzicami to niech ma wtedy wybór.