Czy warto odkładać decyzję o dziecku?

[ajah]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66204081]rodzicem rocznego dziecka? owszem nie powinna
rodzicem 16-latki już prędzej...[/QUOTE]

Żebym dobrze zrozumiała: żadne z rodziców nie powinno pracować 10h dziennie przy rocznym dziecku?

[pani-jesień]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66204081]rodzicem rocznego dziecka? owszem nie powinna
rodzicem 16-latki już prędzej...[/QUOTE]

Nawet jeśli drugi rodzic pracuje krócej?

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez ajah

Żebym dobrze zrozumiała: żadne z rodziców nie powinno pracować 10h dziennie przy rocznym dziecku?

Ale Ty zdajesz sobie sprawę, że taki rodzic widuje się ze swoim dzieckiem tylko podczas kąpieli i usypiania? Albo nawet i nie? Dolicz sobie dojazdy te aktualnie 35km (może być różnie - może to trwać 20 minut a może i godzinę w zależności od korków).
Serio? No chyba, że weekendy wolne, ale w tej branży to nie sądzę (mój TŻ pracuje przy drogach i w sezonie pracuje również w soboty i niedziele... nie wiem może taki inżynier ma wolne w weekendy). Ale mimo wszystko - serio?

Edit: Oboje pracują 35km od miejsca zamieszkania - a jakby się coś stało tfu tfu... ja nie widzę tu chęci bycia rodzicem a posiadania dziecka bo inni mają.

[ajah]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66204191]Ale Ty zdajesz sobie sprawę, że taki rodzic widuje się ze swoim dzieckiem tylko podczas kąpieli i usypiania? Albo nawet i nie? Dolicz sobie dojazdy te aktualnie 35km (może być różnie - może to trwać 20 minut a może i godzinę w zależności od korków).
Serio? No chyba, że weekendy wolne, ale w tej branży to nie sądzę (mój TŻ pracuje przy drogach i w sezonie pracuje również w soboty i niedziele... nie wiem może taki inżynier ma wolne w weekendy). Ale mimo wszystko - serio?[/QUOTE]

Autorka pisała o wolnych weekendach
Tak, serio. Mimo tego, że dla dziecka byłoby lepiej spędzać nieco więcej czasu z rodzicami to : uważam, że jeśli rodzice potrafią zoorganizować czas z dzieckiem mimo pracy 10h na dobę: czyli jedno zaczyna pracę wcześniej, drugie, później, spędzają weekendy wspólnie itd. to jak najbardziej jest to sytuacja do zaakceptowania.
I mówimy o dziecku powyzej 1 roku zycia, bo jak rozumiem pierwszy rok byłby zagospodarowany przez urlop macierzyński/ tacierzyński.
Później istnieje opcja urlopu rodzicielskiego.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez ajah

Autorka pisała o wolnych weekendach
Tak, serio. Mimo tego, że dla dziecka byłoby lepiej spędzać nieco więcej czasu z rodzicami to : uważam, że jeśli rodzice potrafią zoorganizować czas z dzieckiem mimo pracy 10h na dobę: czyli jedno zaczyna pracę wcześniej, drugie, później, spędzają weekendy wspólnie itd. to jak najbardziej jest to sytuacja do zaakceptowania.
I mówimy o dziecku powyzej 1 roku zycia, bo jak rozumiem pierwszy rok byłby zagospodarowany przez urlop macierzyński/ tacierzyński.
Później istnieje opcja urlopu rodzicielskiego.

Z tego co zrozumiałam propozycje padały takie jak
pół roku autorka/pół roku jej TŻ... czyli pół roku ma dziecko a autorka pracuje po 10h plus dojazdy...
czyli autorka jest z własnym dzieckiem pół roku a później jest jej TŻ i niania/żłobek/przedszkole
dalej serio?

[eyo]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66204351]Z tego co zrozumiałam propozycje padały takie jak
pół roku autorka/pół roku jej TŻ... czyli pół roku ma dziecko a autorka pracuje po 10h plus dojazdy...
czyli autorka jest z własnym dzieckiem pół roku a później jest jej TŻ i niania/żłobek/przedszkole
dalej serio?[/QUOTE]

niektórzy ludzie potrafią nawiązać lepszą więź z dzieckiem w 2h niż inni w 12h
i tak serio - wyobraź sobie, że rodzicami chcą i mogą (niezależnie od Twojej opinii) również ludzie bez sztabu babć do opieki na dzieckiem oraz bez środków finansowych umożliwiających rezygnację z pracy
co bardziej szokujące to fakt, że w takiej sytuacji jest większość ludzi w tym kraju - oni nie pracują bo nie lubią siedzieć z dzieckiem a dlatego, że zwyczajnie finansowo nie ma innego wyjścia

serio - zejdź na ziemię, nie wszyscy mają w życiu wygodnie i z górki

a co do autorki - im dłużej czytam tym bardziej uważam, że wszystkie podawane przez autorkę powodu ku temu by nie mieć dziecka nie mają najmniejszego związku z czasem w którym do rzeczonego poczęcia będzie - ani za rok ani za pięć sytuacja w tej konkretnej branży w szczegółach które opisała autorka się zwyczajnie nie poprawi, skoro autorka chce i lubi pracować na budowie to problem nie zniknie ani dlatego, że autorka będzie bardziej doświadczona ani dlatego, że upłynie trochę czasu

natomiast jest to bez najmniejszego znaczenia bo autorka już nie raz i nie dwa napisała, że zwyczajnie nie jest gotowa na dziecko więc po prostu nie powinna się na nie decydować

podsumowując - nie ma żadnych innych przeciwwskazań przeciwko posiadaniu dziecka niż brak gotowości autorki

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez mogg

Tym bardziej ze maz pracuje do 17 i weekendy wolne a ja jestem pozniej.

Napisane przez mogg

bo ja pracuje na dworze 12 h

Napisane przez mogg

Po macierzynskim zalezy gdzie dostalabym budowe jesli blisko domu to bym sie dogadala jakos z szefostwem by pracowac te powiedzmy 10 h. Od 6 do 16.

Mąż pracuje do 17
Autorka pracuje po 10-12h nie wiemy w jakich godzinach ale wraca później niż mąż...
Może by się dogadała, żeby być na budowie o 6 i wracać na 17 do domu - czyli tak jak mąż kończy pracę (zakładając korki jest w domu na 18:00).
Godzina 17:00-18:00 przy rocznym a nawet ponad rocznym dziecku to jest śmiech na sali jeżeli chcemy, aby nas znało chociaż w takim stopniu jak swoją nianię.
Już widzę jak autorka wstaje o 5:00 rano, aby być na 6:00 na budowie, przy rocznym dziecku, które może wstawać w nocy nawet po kilka-kilkanaście razy albo w ogóle mieć nieprzespaną noc.

---------- Dopisano o 23:58 ---------- Poprzedni post napisano o 23:53 ----------

Napisane przez eyo

niektórzy ludzie potrafią nawiązać lepszą więź z dzieckiem w 2h niż inni w 12h
i tak serio - wyobraź sobie, że rodzicami chcą i mogą (niezależnie od Twojej opinii) również ludzie bez sztabu babć do opieki na dzieckiem oraz bez środków finansowych umożliwiających rezygnację z pracy
co bardziej szokujące to fakt, że w takiej sytuacji jest większość ludzi w tym kraju - oni nie pracują bo nie lubią siedzieć z dzieckiem a dlatego, że zwyczajnie finansowo nie ma innego wyjścia

serio - zejdź na ziemię, nie wszyscy mają w życiu wygodnie i z górki

a co do autorki - im dłużej czytam tym bardziej uważam, że wszystkie podawane przez autorkę powodu ku temu by nie mieć dziecka nie mają najmniejszego związku z czasem w którym do rzeczonego poczęcia będzie - ani za rok ani za pięć sytuacja w tej konkretnej branży w szczegółach które opisała autorka się zwyczajnie nie poprawi, skoro autorka chce i lubi pracować na budowie to problem nie zniknie ani dlatego, że autorka będzie bardziej doświadczona ani dlatego, że upłynie trochę czasu

natomiast jest to bez najmniejszego znaczenia bo autorka już nie raz i nie dwa napisała, że zwyczajnie nie jest gotowa na dziecko więc po prostu nie powinna się na nie decydować

podsumowując - nie ma żadnych innych przeciwwskazań przeciwko posiadaniu dziecka niż brak gotowości autorki

Myślę, że jak ktoś nie jest w stanie utrzymać dziecka i dać mu trochę więcej czasu niż kąpiel i przeczytanie bajki na dobranoc bo musi robić tyle nadgodzin, aby to dziecko utrzymać to zwyczajnie nie powinien mieć dziecka. Bo to nie jest wychowanie dziecka a jego hodowla.
I ja rozumiem wpadki... okej... ale planowanie dziecka przy założeniu, że będę z nim spędzać czas tylko podczas kąpieli i bajki na dobranoc to jest dla mnie kosmos.

[ajah]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66204351]Z tego co zrozumiałam propozycje padały takie jak
pół roku autorka/pół roku jej TŻ... czyli pół roku ma dziecko a autorka pracuje po 10h plus dojazdy...
czyli autorka jest z własnym dzieckiem pół roku a później jest jej TŻ i niania/żłobek/przedszkole
dalej serio?[/QUOTE]

Autorka jest z dzieckiem pół roku, ojciec dziecka jest z dzieckiem pół roku.
Póxniej się okaże, a prawdopodbnie niania lub łaczenie praca/ urlop rodzicielski itd.

Nie widze w tym układzie róznicy mdzy pierwszymi sześcioma miesiącami życia dziecka i kolejnym pół roku.

Zwyczajnie, uważam, ze prezentujesz zbyt kategoryczne poglady jak na mój gust.
Gdyby ludzie działaliby wg nich osoby, które wykonuja zawody, gdzie długie godziny pracy są norma nie mieliby dzieci. Czyli nie byłoby dzieci w rodzinach lekarzy, prawników, policjantów itd.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez ajah

Autorka jest z dzieckiem pół roku, ojciec dziecka jest z dzieckiem pół roku.
Póxniej się okaże, a prawdopodbnie niania lub łaczenie praca/ urlop rodzicielski itd.

Nie widze w tym układzie róznicy mdzy pierwszymi sześcioma miesiącami życia dziecka i kolejnym pół roku.

Zwyczajnie, uważam, ze prezentujesz zbyt kategoryczne poglady jak na mój gust.
Gdyby ludzie działaliby wg nich osoby, które wykonuja zawody, gdzie długie godziny pracy są norma nie mieliby dzieci. Czyli nie byłoby dzieci w rodzinach lekarzy, prawników, policjantów itd.

Postaw się na miejscu dziecka, które widzi swoich rodziców podczas kąpieli i usypiania.
Wiesz, ja byłam kiedyś na rozmowie o pracę gdzie dzieci (bliźniaki, później doszło jeszcze jedno młodsze) miały dwie nianie. Jedna przychodziła w godzinach 7:00-15:00 a druga 15:00-23:00. Można i tak, ja nie mówię, że nie. Tylko po kij tym rodzicom te dzieci?
Odmówiłam, bo mi szkoda tych dzieci... ogłoszenie wisiało na olx jeszcze kilka lat... Rodzice wniosków nie wyciągnęli.

Edit: głupi przykład podałaś - nie w każdej rodzinie lekarzy, prawników czy kogo tam jeszcze oboje rodziców pracuje w tym samym zawodzie, 35km od miejsca zamieszkania, i po tyle godzin... Bo np. facet może pracować w kiosku a jego żona w szpitalu jako lekarz i przynajmniej ten ojciec się z dziećmi widzi... a tu ani ojciec ani matka... sorry... ojciec i matka będą razem kąpali i usypiali dzieci...
zresztą taki lekarz może mieć pracę zmianową - jednego dnia widzi dziecko a drugiego już nie... policjant to samo... a inżynier w nocy nadzorować budowy raczej nie będzie...

[ajah]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66204786]Postaw się na miejscu dziecka, które widzi swoich rodziców podczas kąpieli i usypiania.
Wiesz, ja byłam kiedyś na rozmowie o pracę gdzie dzieci (bliźniaki, później doszło jeszcze jedno młodsze) miały dwie nianie. Jedna przychodziła w godzinach 7:00-15:00 a druga 15:00-23:00. Można i tak, ja nie mówię, że nie. Tylko po kij tym rodzicom te dzieci?
Odmówiłam, bo mi szkoda tych dzieci... ogłoszenie wisiało na olx jeszcze kilka lat... Rodzice wniosków nie wyciągnęli.[/QUOTE]

Co ty z tą kąpiela i usypianiem?
Albo abstrakcyjnym ogłoszeniem ?
Znam osoby, który pracowały w pełnym wymiarze godzin, dzieliły sie opieką nad dzieckiem i dziecko miało sie dobrze (rodzice zwyczajnie poprzestawiali swoje godziny pracy, tak by dziecko widywać częściej niż 1h dziennie tj. conajmniej jedno z rodziców).
Znam tez takich, których czas z dzieckiem czyli wolne weekendy/ święta/ dni powszednie jest świetny jakościowo.
Znam też takich, którzy nie pracują, są pełnoetatowymi rodzicami, co sprowadza się do bycia z dzieckiem w jednym pomieszczeniu, i wykonywania wokół nich prostych zabiegów opiekuńczych.


kto i kogo będzie kapał, to ty nie wiesz. Bo zwyczajnie autorka nie ma pojęcia jak to będzie wyglądało

a lekarze/ prawnicy bardzo często wchodzą w związki z ludami z branży. Tak jest łatwiej i czesto sensowniej.

[tyene]

Sama mam w rodzinie osoby robiące niezłą karierę, która mają tej karierze podporządkowane życie. Matka pracująca parę dni poza domem, ojciec w pracy od rana do wieczora, dwójka stosunkowo małych dzieci (późne rodzicielstwo, ojciec ma jeszcze dorosłą córkę - mnie, notabene ). Nie jest to model, który wybrałabym osobiście dla siebie. Ale moi bracia nie cierpią, nie umierają, nie głodują, ba, nadal mają więź ze swoimi rodzicami, chociaż w ciągu dnia są głównie w przedszkolu/szkole od tego roku, wyjeżdżają na wakacje z nianią i mocno zaangażowani są starsi już dziadkowe. Ale tak jak to nie jest rodzicielstwo marzeń, to im się to sprawdza i muszę przyznać, że cała rodzina jest całkiem zadowolona z tego rozwiązania. Oni mają dużo wsparcia, takiego jak pani do sprzątania, co też ugotuje PLUS niania, ale mają też warunki finansowe na to wsparcie i są zadowoleni.

Nie powiedziałabym, by dzieciaki cierpiały.

Co do tematu, autorko, jak sama wiesz, temat jest głównie po to, żebyś sama rozmawiała ze sobą i głośno rozważała opcje i wyrażało swoje możliwości.

Bo tak, z płodnością zawsze mogą być problemy, Ty masz sygnał od endo, że pewne mogą być. Teraz pytanie: co będzie, jak zaczniesz się starać za 2 lata i nie będzie wychodziło? Będziesz pluła sobie w brodę, że nie zaczęłaś wcześniej?

ALE

Też nie można zakładać, że nawet przy optymistycznej opcji (masz super ciążę, pracujesz do rozwiązania, potem mąż idzie na tacierzyński po połowie), że wszystko się uda. Bo, kurna, nagle się okazuje, że ciąża problematyczna, a Ty musisz leżeć na patologii, i pracować nie możesz. To też jest wersja wydarzeń, którą warto rozważyć, i NAWET gdyby Twój mąż chciałby być "rodzicem przewodnim", czyli tym, który sprawuje większość opieki nad dzieckiem, to jako kobieta Ty jesteś w ciąży i jest to fakt biologiczny, którego się przeskoczyć nie da. Więc przy sytuacji (odpukać, oczywiście), że cokolwiek z ciążą dzieje się nie tak, to nawet gdyby mąż na głowie stanął, to Ty jesteś tą osobą, która chcąc nie chcąc musi fizycznie coś z tym zrobić, np. plackiem leżeć, a nie po budowie chodzić. Niestety.

Po ciąży zaś już można wdrażać inne rozwiązania, pytanie, na ile Ty czujesz się z nimi komfortowo, na ile mąż bierze je pod uwagę, na ile chcecie angażować innych w opiekę (babcie niet, ale co z nianią, żłobkiem, jakie macie opcje opieki wokół siebie etc), na ile macie na to budżet.

No i na koniec (co oczywiście nie oznacza, że to jest najmniej ważne) dochodzą Twoje chęci, marzenia, aspiracje na teraz i to, co Ci się marzy. Bo z tego, co piszesz, to nie wydajesz się być w miejscu "kurde, trochę się cykam, ale chciałabym mega, dajcie jakieś fajne historyjki jak wam się udało", tylko raczej w miejscu "nie no, serio nie sądzę, aby to był najlepszy czas, nie czuję się z tym komfortowo, coś mi nie gra i muszę dać sobie czas na rozeznanie moich planów i możliwości".

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez ajah

Co ty z tą kąpiela i usypianiem?
Albo abstrakcyjnym ogłoszeniem ?
Znam osoby, który pracowały w pełnym wymiarze godzin, dzieliły sie opieką nad dzieckiem i dziecko miało sie dobrze (rodzice zwyczajnie poprzestawiali swoje godziny pracy, tak by dziecko widywać częściej niż 1h dziennie tj. conajmniej jedno z rodziców).
Znam tez takich, których czas z dzieckiem czyli wolne weekendy/ święta/ dni powszednie jest świetny jakościowo.
Znam też takich, którzy nie pracują, są pełnoetatowymi rodzicami, co sprowadza się do bycia z dzieckiem w jednym pomieszczeniu, i wykonywania wokół nich prostych zabiegów opiekuńczych.


kto i kogo będzie kapał, to ty nie wiesz. Bo zwyczajnie autorka nie ma pojęcia jak to będzie wyglądało

a lekarze/ prawnicy bardzo często wchodzą w związki z ludami z branży. Tak jest łatwiej i czesto sensowniej.

Ogłoszenie nie było abstrakcyjne - mówię jak było... mogłam sobie nawet wybrać czy chcę przychodzić na pierwszą czy drugą zmianę i mogłam zaczynać od dnia następnego - oczywiście rozmowę miałam z dziadkami bo rodziców nie było (byli w pracy)... nawet moja koleżanka w tamtym roku do nich trafiła (opisywała mi całą rozmowę, wygląd i położenie domu, psa itd.) To ogłoszenie wisiało ze 4 lata...
Ja mówię - można i tak tylko po co?
Postaw się na miejscu dziecka z Twoich przykładów - które widzi rodziców tylko w weekendy a wszystko inne robi z nianią (odrabia lekcje, choruje, bawi się, wychodzi na spacery, ogląda bajki, zwierza się z problemów) a rodzice tylko do weekendowego kina... rodzice, którzy obwiniają się za brak czasu dla własnego dziecka i rekompensują mu to jakimiś durnymi wycieczkami, kinem czy lodami a na święta dostaje masę prezentów typu xbox, tablet, quad czy inne cuda na kiju... aha... no już to widzę jakie to dziecko szczęśliwe w ten weekend... z obcymi ludźmi...

[ajah]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66204971]Ogłoszenie nie było abstrakcyjne - mówię jak było... mogłam sobie nawet wybrać czy chcę przychodzić na pierwszą czy drugą zmianę i mogłam zaczynać od dnia następnego - oczywiście rozmowę miałam z dziadkami bo rodziców nie było (byli w pracy)... nawet moja koleżanka w tamtym roku do nich trafiła (opisywała mi całą rozmowę, wygląd i położenie domu, psa itd.) To ogłoszenie wisiało ze 4 lata...
Ja mówię - można i tak tylko po co?
Postaw się na miejscu dziecka z Twoich przykładów - które widzi rodziców tylko w weekendy a wszystko inne robi z nianią (odrabia lekcje, choruje, bawi się, wychodzi na spacery, ogląda bajki, zwierza się z problemów) a rodzice tylko do weekendowego kina... rodzice, którzy obwiniają się za brak czasu dla własnego dziecka i rekompensują mu to jakimiś durnymi wycieczkami, kinem czy lodami a na święta dostaje masę prezentów typu xbox, tablet, quad czy inne cuda na kiju... aha... no już to widzę jakie to dziecko szczęśliwe w ten weekend... z obcymi ludźmi...[/QUOTE]

Aha . Rozumiem dla ciebie rodzic pracujący dużo to zwykle głupek który zabiera dzieci na durne wycieczki ( co to jest durna wycieczka, bo nie wiem? Serio, zwykle wspólne wyjazdy służą nie tylko poznawaniu świata, ale również budowania relacji mdzy ludźmi), nie ma kontaktu z dzieckiem, z dzieckiem nie rozmawia itd. ?
Ja tam zabieram dzieci regularnie na wycieczki czy do kina. Nie ma to związku z żadną próbą rekompensaty. Zwyczajnie lubimy


Rodzice to obcy ludzie?.
Aż strach pytać co sądzisz o ojcach pracujących zawodowo w armii i wyjeżdżających na misje.

Strasznie czarno białe masz spojrzenie na te kwestie.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez ajah

Aha . Rozumiem dla ciebie rodzic pracujący dużo to zwykle głupek który zabiera dzieci na durne wycieczki ( co to jest durna wycieczka, bo nie wiem? Serio, zwykle wspólne wyjazdy służą nie tylko poznawaniu świata, ale również budowania relacji mdzy ludźmi), nie ma kontaktu z dzieckiem, z dzieckiem nie rozmawia itd. ?
Ja tam zabieram dzieci regularnie na wycieczki czy do kina. Nie ma to związku z żadną próbą rekompensaty. Zwyczajnie lubimy


Rodzice to obcy ludzie?.
Aż strach pytać co sądzisz o ojcach pracujących zawodowo w armii i wyjeżdżających na misje.

Strasznie czarno białe masz spojrzenie na te kwestie.

Ja zwyczajnie myślę, że jak się nie ma czasu na dziecko to się go planować nie powinno. Jak już jest to nic moje gadanie nie zmieni, ale planowanie z takimi założeniami jest dla mnie durnotą. Dziecka się nie hoduje. To jest strasznie egoistyczne podejście - robić dziecko bo chcemy mieć dziecko ale zajmować się nim nie będziemy bo przecież praca akurat ta po 10-12h jest ważniejsza, więc ja sobie będę spędzać czas z dzieckiem w weekendy albo najlepiej do internatu wyślę.
To jak branie psa i zostawianie go na cały boży dzień samego w domu bo się pracuje... Zrobiłabyś tak? Nie. To dlaczego dziecku chcesz to zrobić?

[Ellsa]

Napisane przez mogg

Moze wprost jestem inzynierem na budowie.
Egzamin a wlasciwie zdanie go spowoduje ze bede kierownikiem.
Da mi to awans nie tylko finansowy ale i w firmie bede miala lepsza pozycje. Nalezy tez dodac ze jeatem pierwsza kobieta w historii firmy zatrudniona na stanowisku inzyniera i nie wiem czuje sie po prostu doceniona i wyrozniona. W tym zawodzie liczy sie tak naprawde czas dopiero po zdobyciu uprawnien. Dla mnie przyszlosciowo byloby lepiej te 2 lata popracowac. Firma jest uznawana za bardzo dobra w moim regionie.
Gdybym w przyszlosci miala mozliwosc byc inspektorem praca na budowie im dluzsza tym lepiej.
Nie wiem sama czy po zajsciu w ciaze i macierzynskim wroce do pracy - nie wiem jak prezes do tego podejdzie. Byc moze rozwine dzialanosc . Sama nie wiem bo to jest zalezna od tak wielu czynnikow ze nie da sie tego tak po prostu ocenic.

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

Moim zdaniem powinnaś najpierw zrobić uprawnienia. Tak jak piszesz- bez uprawnień w tym zawodzie nie ma silnej pozycji na rynku pracy, bo głównie to uprawnienia się liczą. Po zrobieniu uprawnień chciałabyś skupić się na działalności- moim zdaniem to bardzo dobra decyzja, bo pozwoliłaby Ci na zarządzanie swoim czasem, a tym samym miałabyś więcej czasu dla rodziny i ewentualnego dziecka. Sama jestem w takiej sytuacji i bardzo ją sobie chwalę- zwłaszcza, że podobnie jak Ty nie miałam pomocy przy dziecku i momentami było mi bardzo ciężko na etacie pod względem logistycznym. Na Twoim miejscu dlatego najpierw chyba zrobiłabym te uprawnienia, dałabym sobie 2-3 lata na rozwinięcie działalności a potem zaczęłabym się starać o dziecko. Bo przy małym dziecku możesz o tym zapomnieć, obawiam się...

[20e6ad78eac783f5bf2c2aaa836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb026b9e]

Napisane przez mogg

Czesc dziewczyny, wybaczcie za brak polskich znakow ale pisze z telefonu.

Chcialabym sie zapytac Was czy to moje myslenie nie jest normalne czy po prostu mam normalne obawy typowe dla kobiet przed decyzja zajscia w ciaze.
Moze o nas pare slow by byla jasna sytuacja :
Z mezem mamy po 29 lat, oboje pracujemy i mieszkamy w malym miescie. Zarabiamy jak na to miasto bardzo dobrze. Mamy wlasne mieszkanie bez kredytu. Samochody dwa -stare ale jezdza. Maz ma prace stala przez caly rok, ja w zimie mam martwy sezon i jeszcze nie wiem czy mi przestojowe zaplaca czy dopiero w marcu wroce do pracy- jak sezon sie zacznie. Prowadze tez wlasna dzilalnosc.
W maju podchodze do egzaminu ktory podwyzszy mi kwalifikacje i otworzy wiele nowych drog w moim zawodzie. Tak naprawde od tego egzaminu, ide na "swoje" tj. Zaczyna sie dopiero kariera.
Maz bardzo chcialby miec dziecko, ja rowniez ale chcialabym te 2 lata jeszcze popracowac. Zarzuca mi ze mysle o karierze, ze to nie ucieknie i bardzo by chcial bysmy zaczeli sie starac po egzaminie.
Z racji mojego zawodu gdy tylko zajde w ciaze bede musiala wziac l4, chyba ze szefostwo zgodziloby sie na moje przejscie to pracy w biurze. Nie wiem tylko czy chcieliby stwarzac mi stanowisko na kilka miesiacy a potem pojde na macierzynski przeciez.

Czy to normalne ze mysle bardziej o karierze, ze cos mi ucieknie, ze to jeszcze nie czas. Boje sie ale to normalne bo boje sie nieznanego. Wiem ze po macierzynskim nie wroce do pracy dotychczasowej, tylko ewentualnie do biura. Jednakze to rowniez zalezy od prezesa. Jestem nowym pracownikiem w tej firmie. Z tego co ustalilam w mojej firmie dziewczyny chodza na pol roku macierzynskiego ale u nas ta opcja odpada. Bo firma miesci sie 35 km od mojego miejsca zamieszkania, meza rowniez( to inna firma niz moje ).Do tego jestesmy tylko my, nikt nam nie pomoze w razie w przy dziecku. Bo rodzice pracuja .
Do tego dochodza moje problemy z hormonami, w sumie prawda jest taka ze dopoki nie zaczniemy sie starac to tak naprawde nie wiemy czy bedzie problem z ciaza czy tez nie.
Chcialabym wyslucgac opinii Waszej, mam, kobiet ktore rowniez mialy takie rozterki jak ja i sie w koncu zdecydowaly na cos ? Bo moze rzeczywiscie nie warto czekac... nie wiem mam metlik w glowie..z checia wyslycham zdania doawiadczonych kolezanek

Wysłane z mojego SM-G920F przy użyciu Tapatalka

A moim zdaniem Twój mąż Autorko ma racje -co więcej uważam że nie masz jeszcze rozwiniętego instynktu macierzyńskiego i nie jesteś zwyczajnie gotowa na dziecko. Oboje z mężem macie idealne warunki finansowe żeby się starać o potomstwo -Tobie zaś marzy się wielka kariera i wspinanie się po coraz to wyższych stanowiskach -wciąż kombinujesz jak możesz osiągnąć więcej ,co jeszcze mogłabyś zdobyć ,gdzie jeszcze mogłabyś się wspiąć -nie jest to coś złego jednak jeżeli takie są Twoje priorytety to ja nie wiem po co Ci dziecko? Przeraza Cie to że będziesz musiała przez rok czas opiekować się dzieckiem po porodzie ,przeraża Cię urlop macierzyński -a co zresztą ? jak masz zamiar wychować je ,zajmować się nim ? Rolą matki nie jest jedynie podrzucanie syna /córki do żłobka ,przedszkola i po sprawie.

I co najważniejsze -jeżeli przeraża Cie poświęcenie dla swojego maleństwa roku czy iluś tam miesięcy żeby się nim zając bo wolisz swoją karierę zamiast jego -to sobie tego dziecka nie rób .Matka jest najważniejsza w pierwszych okresach życia dziecka -ojciec owszem też -ale to są zupełnie dwie różne wieź rodzicielskie,jako matka powinnaś lgnąc do swojego dziecka i robisz wszystko żeby zapewnić mu należyte bezpieczeństwo -a Ty się tylko wykręcasz- a to kolejny znak że jest tak jak być nie powinno.
Nawet jeśli nie wrócisz do swojej pracy ,znajdziesz inną -to co z tego? Nawet jak jakiś awans Ci przepadnie -a pewnie coś będziesz musiała poświecić -to co z tego? grunt żeby była dobrze płatna i Tobie się podobała ,mogła Cie rozwijać i tyle. A Ty kombinujesz ,kombinujesz aż przekombinujesz.:rolleyes :

Co więcej -nie wiadomo czy w ogóle donosisz ciąże,czy będziesz w stanie urodzić dziecko ,jeśli masz jakieś problemy zdrowotne-u Twojego męża pragnienie bycia ojcem jest silne i to jest tutaj tak samo ważne jak Twoja kaariera -zwróć na to uwagę.

[elvegirl]

[1=20e6ad78eac783f5bf2c2aa a836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb 026b9e;66214691]A moim zdaniem Twój mąż Autorko ma racje -co więcej uważam że nie masz jeszcze rozwiniętego instynktu macierzyńskiego i nie jesteś zwyczajnie gotowa na dziecko. [/QUOTE]
Czyli mąż autorki nie ma racji
Jeśli autorka nie czuje się gotowa na dziecko (nawet "zdroworozsądkowo"), to nie powinni się jeszcze o nie starać.

Poza tym autorka nigdzie nie napisała, że jej się marzy wielka kariera i wspinanie po stanowiskach - marzy jej się natomiast bezpieczeństwo przekonania o tym, że po macierzyńskim bez problemu znajdzie pracę.

[Maguda_]

Nie, autorka nie kombinuje ani nie mówi o odkładaniu macierzyństwa w imię wielkiej kariery.
Wg mnie myśli bardzo rozsądnie, bo w niektórych zawodach dopiero zdobycie uprawnień pozwala na pewną stabilizację. To nie jest kariera, to jest podstawa do funkcjonowania teraz i w przyszłości.

[ajah]

[1=20e6ad78eac783f5bf2c2aa a836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb 026b9e;66214691]A moim zdaniem Twój mąż Autorko ma racje -co więcej uważam że nie masz jeszcze rozwiniętego instynktu macierzyńskiego i nie jesteś zwyczajnie gotowa na dziecko. Oboje z mężem macie idealne warunki finansowe żeby się starać o potomstwo -Tobie zaś marzy się wielka kariera i wspinanie się po coraz to wyższych stanowiskach -wciąż kombinujesz jak możesz osiągnąć więcej ,co jeszcze mogłabyś zdobyć ,gdzie jeszcze mogłabyś się wspiąć -nie jest to coś złego jednak jeżeli takie są Twoje priorytety to ja nie wiem po co Ci dziecko? Przeraza Cie to że będziesz musiała przez rok czas opiekować się dzieckiem po porodzie ,przeraża Cię urlop macierzyński -a co zresztą ? jak masz zamiar wychować je ,zajmować się nim ? Rolą matki nie jest jedynie podrzucanie syna /córki do żłobka ,przedszkola i po sprawie.

I co najważniejsze -jeżeli przeraża Cie poświęcenie dla swojego maleństwa roku czy iluś tam miesięcy żeby się nim zając bo wolisz swoją karierę zamiast jego -to sobie tego dziecka nie rób .Matka jest najważniejsza w pierwszych okresach życia dziecka -ojciec owszem też -ale to są zupełnie dwie różne wieź rodzicielskie,jako matka powinnaś lgnąc do swojego dziecka i robisz wszystko żeby zapewnić mu należyte bezpieczeństwo -a Ty się tylko wykręcasz- a to kolejny znak że jest tak jak być nie powinno.
Nawet jeśli nie wrócisz do swojej pracy ,znajdziesz inną -to co z tego? Nawet jak jakiś awans Ci przepadnie -a pewnie coś będziesz musiała poświecić -to co z tego? grunt żeby była dobrze płatna i Tobie się podobała ,mogła Cie rozwijać i tyle. A Ty kombinujesz ,kombinujesz aż przekombinujesz.:rolleyes :

Co więcej -nie wiadomo czy w ogóle donosisz ciąże,czy będziesz w stanie urodzić dziecko ,jeśli masz jakieś problemy zdrowotne-u Twojego męża pragnienie bycia ojcem jest silne i to jest tutaj tak samo ważne jak Twoja kaariera -zwróć na to uwagę.[/QUOTE]

Aż dziwne, że jedziesz po kimś kto patrzy perspektywicznie planuje i chce zadbać o stabilność finansową rodziny i swoją.
Ona nie chce wielkiej kariery, a dziecko, gdy będzie na to gotowa.

[20e6ad78eac783f5bf2c2aaa836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb026b9e]

Napisane przez elvegirl

Czyli mąż autorki nie ma racji
Jeśli autorka nie czuje się gotowa na dziecko (nawet "zdroworozsądkowo"), to nie powinni się jeszcze o nie starać.

Poza tym autorka nigdzie nie napisała, że jej się marzy wielka kariera i wspinanie po stanowiskach - marzy jej się natomiast bezpieczeństwo przekonania o tym, że po macierzyńskim bez problemu znajdzie pracę.

Ja tak odebrałam jej posty -Autorka nie rozmyślą nad tym czy będzie dobrą matką ,jak poradzi sobie z jego wychowaniem i zajmowaniem się ,czy urodzi się zdrowe czy chore ,czy sama donosi ciąże -nie ma prawdziwych dylematów kobiety która ma usilne pragnienia być mamą za to jest dramat bo będzie musiała poświecić rok czasu dla swojego dziecka i kombinuje jak tego uniknąć-a to jest bardzo słabe. Każda kobieta się martwi jak będzie wyglądało jej życie zawodowe po ciąży -to jest normalne ryzyko które nie tylko pewnie czuje Autorka .

Dla mnie pod tą całą otoczką kryje się jej niechęć do macierzyństwa .

---------- Dopisano o 12:02 ---------- Poprzedni post napisano o 12:00 ----------

Napisane przez ajah

Aż dziwne, że jedziesz po kimś kto patrzy perspektywicznie planuje i chce zadbać o stabilność finansową rodziny i swoją.
Ona nie chce wielkiej kariery, a dziecko, gdy będzie na to gotowa.

Przecież mają stabilność finansową -z tego co wyczytałam warunki mają bardzo dobre jak na ludzi którzy mieszkają w Polsce.

[ajah]

[1=20e6ad78eac783f5bf2c2aa a836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb 026b9e;66215691]Ja tak odebrałam jej posty -Autorka nie rozmyślą nad tym czy będzie dobrą matką ,jak poradzi sobie z jego wychowaniem i zajmowaniem się ,czy urodzi się zdrowe czy chore ,czy sama donosi ciąże -nie ma prawdziwych dylematów kobiety która ma usilne pragnienia być mamą za to jest dramat bo będzie musiała poświecić rok czasu dla swojego dziecka i kombinuje jak tego uniknąć-a to jest bardzo słabe. Każda kobieta się martwi jak będzie wyglądało jej życie zawodowe po ciąży -to jest normalne ryzyko które nie tylko pewnie czuje Autorka .

Dla mnie pod tą całą otoczką kryje się jej niechęć do macierzyństwa .[/QUOTE]

To przeczytaj jeszcze raz- tym razem ze zrozumieniem.
Chcę mieć dziecko, ale starania chce odłożyć ze względu na sytuację zawodową (Kursy itd.) Oraz brak gotowości.
Nigdzie nie pisze, że nie chce poświęcić dziecku czasu i szuka ucieczki, a zastanawia się jak to ogarnąć.

To czy będzie umiała się zająć dzieckiem nie jest tematem tego wątku, a co za tym idzie brak rozkmin w tej kwestii o niczym nie świadczy.
Nie każda kobieta ma wszystkue dylematy, o których piszesz. 😉

[elvegirl]

[1=20e6ad78eac783f5bf2c2aa a836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb 026b9e;66215691]Ja tak odebrałam jej posty -Autorka nie rozmyślą nad tym czy będzie dobrą matką ,jak poradzi sobie z jego wychowaniem i zajmowaniem się ,czy urodzi się zdrowe czy chore ,czy sama donosi ciąże(...)
[/QUOTE]
Nie jest to tematem wątku, więc nie ma potrzeby żeby autorka o tym pisała.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez ajah

To przeczytaj jeszcze raz- tym razem ze zrozumieniem.
Chcę mieć dziecko, ale starania chce odłożyć ze względu na sytuację zawodową (Kursy itd.) Oraz brak gotowości.
Nigdzie nie pisze, że nie chce poświęcić dziecku czasu i szuka ucieczki, a zastanawia się jak to ogarnąć.

To czy będzie umiała się zająć dzieckiem nie jest tematem tego wątku, a co za tym idzie brak rozkmin w tej kwestii o niczym nie świadczy.
Nie każda kobieta ma wszystkue dylematy, o których piszesz. ��

Tak, bo my rozmawiamy teraz o kupnie bieżni do biegania a nie o dziecku.
Co tam... kupię sobie bieżnię i jak będę miała czas to sobie pobiegam a jak nie to pobiega sobie mój mąż albo nie wiem, oddam sąsiadowi do użytku na cały dzień i jak znajdę chwilę wieczorem to może ją przetrę z kurzu co najwyżej... jak się zepsuje to będzie sobie stała (nawiązanie do choroby dziecka)...
Ludzie no... to jest dziecko, człowiek. A gadacie o tym jakby to był karnet na siłownię...

[ajah]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66216111]Tak, bo my rozmawiamy teraz o kupnie bieżni do biegania a nie o dziecku.
Co tam... kupię sobie bieżnię i jak będę miała czas to sobie pobiegam a jak nie to pobiega sobie mój mąż albo nie wiem, oddam sąsiadowi do użytku na cały dzień i jak znajdę chwilę wieczorem to może ją przetrę z kurzu co najwyżej... jak się zepsuje to będzie sobie stała (nawiązanie do choroby dziecka)...
Ludzie no... to jest dziecko, człowiek. A gadacie o tym jakby to był karnet na siłownię...[/QUOTE]

Jakiej bieżni?
O co ci chodzi?
Uparlas się, że autorka traktuje dziecko jak przedmiot, bo chce zaplanować ciążę i bierze pod uwagę pracę.
Nigdzie nie ma niczego na temat oddawania dziecka komukolwiek.

[elvegirl]

Dla mnie serio szokiem jest, że ktoś może tak negatywnie odbierać planowanie ciąży. Że dla kogoś zaskoczeniem jest to, że przyszła matka myśli nie tylko o dziecku, ale i o swoim zabezpieczeniu finansowym.

Tak to gdzie się nie spojrzy, tam "pamiętaj o tym, żeby nie pozwolić sobie na życie na łasce/niełasce męża!!!", a jak już kobieta chce zaplanować sobie sytuację zawodową i pogodzić to z byciem mamą, to olaboga, jaka zła kobieta, traktuje dziecko jak przedmiot.
No litości.

[Ava_]

Kopnienta, ludzie mieszkający w dużych miastach często gęsto spędzają w pracy po 10-14 godzin wliczając w to dojazdy i wg Twoich teorii nie powinni mieć dzieci wcale. 35km do pracy to jeszcze wcale nie tak dużo. Nie każda para może sobie pozwolić na redukcje etatów i wyczarować mnóstwo wolnego czasu. Zapracowani rodzice to nie jest idealna wersja dzieciństwa, ale i też bez demonizowania, można wypracować normalne, ciepłe relacje.

Co do Autorki, nie jest gotowa i jednak odradzałabym decyzję o dziecku teraz. Wielu aspirujących rodziców pozazdrościłoby sytuacji materialnej i bazując tylko na tym, jasne droga wolna do macierzyństwa. W tej historii za dużo wątpliwości narasta. Poczekaj kilka lat.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez ajah

Jakiej bieżni?
O co ci chodzi?
Uparlas się, że autorka traktuje dziecko jak przedmiot, bo chce zaplanować ciążę i bierze pod uwagę pracę.
Nigdzie nie ma niczego na temat oddawania dziecka komukolwiek.

To ciekawe z kim będzie dziecko siedziało po 10-12h... z nianią. I nie masz tu oddawania pod opiekę dziecka na cały boży dzień? No to tak jak z ą bieżnią, przyjdzie sąsiad zaopiekuje się bieżnią, trochę ją rozrusza a wieczorem przyjdzie autorka z autorem i albo sobie pobiegają albo kurz zetrą albo i nie... tylko pobieganie czy ścieranie kurzy to można sobie odpuścić a ułożenie dziecka do spania i wstawania do niego w nocy już niekoniecznie, chyba, że będą mieli kolejną nianię do wstawania w nocy xD
To jest smutne, że gadacie o tej pracy jakby była szczytem wszystkiego a dziecko to już drugi plan... Bo większość rodziców ( w sensie jeden rodzic z pary) to weźmie te pół etatu żeby jednak z tym dzieckiem był... a tu nie mamy "wezmę pół etatu" tylko "MOŻE będę pracować mniej - 10h"

---------- Dopisano o 12:34 ---------- Poprzedni post napisano o 12:31 ----------

Napisane przez Ava_

Kopnienta, ludzie mieszkający w dużych miastach często gęsto spędzają w pracy po 10-14 godzin wliczając w to dojazdy i wg Twoich teorii nie powinni mieć dzieci wcale. 35km do pracy to jeszcze wcale nie tak dużo. Nie każda para może sobie pozwolić na redukcje etatów i wyczarować mnóstwo wolnego czasu. Zapracowani rodzice to nie jest idealna wersja dzieciństwa, ale i też bez demonizowania, można wypracować normalne, ciepłe relacje.

Co do Autorki, nie jest gotowa i jednak odradzałabym decyzję o dziecku teraz. Wielu aspirujących rodziców pozazdrościłoby sytuacji materialnej i bazując tylko na tym, jasne droga wolna do macierzyństwa. W tej historii za dużo wątpliwości narasta. Poczekaj kilka lat.

Ale w tym rzecz, że ich stać na to aby sobie zredukować etat... Mają kasę. Ale nie no... przecież oboje muszą pracować z nadgodzinami, wracać do domu o 17:00-18:00 bo po co wrócić wcześniej do dziecka... nie mówię konkretnie o autorce... że to kobieta powinna... może i mąż... ale ja widzę, że tu oboje mają w dupie to przyszłe dziecko mimo zadowalającej sytuacji materialnej...

[Devon_rose]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66217156]To ciekawe z kim będzie dziecko siedziało po 10-12h... z nianią. I nie masz tu oddawania pod opiekę dziecka na cały boży dzień? No to tak jak z ą bieżnią, przyjdzie sąsiad zaopiekuje się bieżnią, trochę ją rozrusza a wieczorem przyjdzie autorka z autorem i albo sobie pobiegają albo kurz zetrą albo i nie... tylko pobieganie czy ścieranie kurzy to można sobie odpuścić a ułożenie dziecka do spania i wstawania do niego w nocy już niekoniecznie, chyba, że będą mieli kolejną nianię do wstawania w nocy xD
To jest smutne, że gadacie o tej pracy jakby była szczytem wszystkiego a dziecko to już drugi plan... Bo większość rodziców ( w sensie jeden rodzic z pary) to weźmie te pół etatu żeby jednak z tym dzieckiem był... a tu nie mamy "wezmę pół etatu" tylko "MOŻE będę pracować mniej - 10h"

---------- Dopisano o 12:34 ---------- Poprzedni post napisano o 12:31 ----------


Ale w tym rzecz, że ich stać na to aby sobie zredukować etat... Mają kasę. Ale nie no... przecież oboje muszą pracować z nadgodzinami, wracać do domu o 17:00-18:00 bo po co wrócić wcześniej do dziecka... nie mówię konkretnie o autorce... że to kobieta powinna... może i mąż... ale ja widzę, że tu oboje mają w dupie to przyszłe dziecko mimo zadowalającej sytuacji materialnej...[/QUOTE]

Niech najlepiej matka rzuci pracę i pójdzie po zasiłek do mopsu.

Później napiszesz, że jak kogoś nie stać na dziecko to nie powinien go mieć :-D

[ajah]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;66217156]To ciekawe z kim będzie dziecko siedziało po 10-12h... z nianią. I nie masz tu oddawania pod opiekę dziecka na cały boży dzień? No to tak jak z ą bieżnią, przyjdzie sąsiad zaopiekuje się bieżnią, trochę ją rozrusza a wieczorem przyjdzie autorka z autorem i albo sobie pobiegają albo kurz zetrą albo i nie... tylko pobieganie czy ścieranie kurzy to można sobie odpuścić a ułożenie dziecka do spania i wstawania do niego w nocy już niekoniecznie, chyba, że będą mieli kolejną nianię do wstawania w nocy xD
To jest smutne, że gadacie o tej pracy jakby była szczytem wszystkiego a dziecko to już drugi plan... Bo większość rodziców ( w sensie jeden rodzic z pary) to weźmie te pół etatu żeby jednak z tym dzieckiem był... a tu nie mamy "wezmę pół etatu" tylko "MOŻE będę pracować mniej - 10h"[/QUOTE]

Po pierwsze autorka chce się zajmować dzieckiem przez pierwszy rok macierzynskiego th. Mozliwe, że dzieląc sie opieka z mężem.
Praca nie jest szczytem wszystkiego, ale bywa środkiem, by zapewnić rodzinie stabilność i możliwość wyboru wg potrzeb członków rodziny i ich widzimisię.
U mnie macierzyński trwał 9 miesięcy, później koniec. Miałam pracę w mniejszym wymiarze godzin niż autorka i bliżej. Nie zrezygnowalabym z pracy na rzecz opieki nad dzieckiem w pełnym wymiarze godzin. Raz, że trzeba z czegoś żyć, dwa, że potrzebuje rozwoju poza domem.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Napisane przez ajah

Po pierwsze autorka chce się zajmować dzieckiem przez pierwszy rok macierzynskiego th. Mozliwe, że dzieląc sie opieka z mężem.
Praca nie jest szczytem wszystkiego, ale bywa środkiem, by zapewnić rodzinie stabilność i możliwość wyboru wg potrzeb członków rodziny i ich widzimisię.
U mnie macierzyński trwał 9 miesięcy, później koniec. Miałam pracę w mniejszym wymiarze godzin niż autorka i bliżej. Nie zrezygnowalabym z pracy na rzecz opieki nad dzieckiem w pełnym wymiarze godzin. Raz, że trzeba z czegoś żyć, dwa, że potrzebuje rozwoju poza domem.

Ale dziecko to nie jest karnet na siłownię, że pół roku czy rok pochodzisz a później sobie olejesz.
I nie porównuj siebie do autorki bo jak sama piszesz masz pracę w mniejszym wymiarze godzin.

---------- Dopisano o 12:45 ---------- Poprzedni post napisano o 12:44 ----------

Napisane przez Devon_rose

Niech najlepiej matka rzuci pracę i pójdzie po zasiłek do mopsu.

Później napiszesz, że jak kogoś nie stać na dziecko to nie powinien go mieć :-D

Nie sugerowałam rzucenia pracy, ale chociaż zmniejszenie liczby godzin. Nie wkładaj mi w usta czegoś czego nie powiedziałam.