Nazwisko - swoje, podwójne czy malżonka?

[wika82]

Ło raaaaanyyyy....
Nie chce mi się komentować.
Trzymnaj się Knopfler, mam nadzieję, że znajdziesz jakąś kobietę, która będzie z Tobą żyć wedle tradycji i będzie szczęśliwa. Szczerze pozdrawiam.

p.s. Według tradycji, dla mnie bardzo wątpliwej etycznie, facet przy domu nie robi nic, a jak już to tylko "pomaga" i co...? Palcem nie kiwniesz, bo taka "tradycja"?

[dzustam]

Moim skromnym zdaniem - jak facet zaczyna świrować i dostawać wariacji, bo jego partnerka gardzi jego nazwiskiem i chce zostać przy swoim, to możliwości są dwie:

jest totalnym samcem alfa, po prostu Ojciec Chrzestny w czystej postaci, sam testosteron - przypadek... jeden na milion


jest totalnym zaprzeczeniem samca alfa, co dwie minuty zagląda w spodnie, czy ma jaja na miejscu i dlatego substytutem jego klejnotów staje się punkt honoru - nazwisko żony, bo przecież bez spodni nie będzie biegał, żeby udowodnić, że coś tam jeszcze siedzi mógłby oznaczyć teren i obsikać kobiecy towar, ale trzęsie portkami, że społeczeństwo nie doceniłoby tego władczego gestu - takich jest 999 999 na milion

[KNOPFLER]

Napisane przez wika82

Ło raaaaanyyyy....
Nie chce mi się komentować.

A to szkoda, liczyłem, na rzeczową rozmowę.

Napisane przez wika82

Trzymnaj się Knopfler, mam nadzieję, że znajdziesz jakąś kobietę, która będzie z Tobą żyć wedle tradycji i będzie szczęśliwa. Szczerze pozdrawiam.

a co to taki wielki problem przyjąć nazwisko męża kobiecie po ślubie?
...że tak się zacietrzewiacie...

Napisane przez wika82

p.s. Według tradycji, dla mnie bardzo wątpliwej etycznie, facet przy domu nie robi nic, a jak już to tylko "pomaga" i co...? Palcem nie kiwniesz, bo taka "tradycja"?

nie wiem skąd wzięłaś te "pomagania".
od zawsze facet miał załatwić jedzenie, a kobieta w tym czasie w jaskini dbała o dzieci.
w dzisiejszych czasach nie widzę nic złego w tym bym zmywał naczynia, odkurzał mieszkanie, rozwieszał pranie, albo z kobietą zatańczył, czy też dawał jej kwiaty co 3 tygodnie, a nie tylko 8 marca.
ale zdania odnośnie przyjęcia nazwiska męża nie zmienię;-)

dobrej nocy, kobiety;-)

---------- Dopisano o 23:12 ---------- Poprzedni post napisano o 23:06 ----------

Napisane przez dzustam

Moim skromnym zdaniem - jak facet zaczyna świrować i dostawać wariacji, bo jego partnerka gardzi jego nazwiskiem i chce zostać przy swoim, to możliwości są dwie:

jest totalnym samcem alfa, po prostu Ojciec Chrzestny w czystej postaci, sam testosteron - przypadek... jeden na milion

nie no, według mnie to po prostu dziwne, że zachowuje swoje nazwisko.
jest to wyraz jakiejś dziwnej niezależności, feminizmu, ale w takim najbardziej dziwnym wydaniu, no i jeszcze jakiejś bojaźni, żeby czasem nieokiełznał mnie facet, z którym jestem na całe życie.

absolutnie też nie zgodzę się ze zdaniem, że samiec alfa zdarza się jeden na milijon ;P

bez przesady, bo kobieca kobieta zdarzałaby się równie rzadko, a to nieprawda.

Napisane przez dzustam

jest totalnym zaprzeczeniem samca alfa, co dwie minuty zagląda w spodnie, czy ma jaja na miejscu i dlatego substytutem jego klejnotów staje się punkt honoru - nazwisko żony, bo przecież bez spodni nie będzie biegał, żeby udowodnić, że coś tam jeszcze siedzi mógłby oznaczyć teren i obsikać kobiecy towar, ale trzęsie portkami, że społeczeństwo nie doceniłoby tego władczego gestu - takich jest 999 999 na milion

upraszczasz bardzo i widzę, że trochę rozmawiamy na różnych płaszczyznach, ale ok, jutro może znajdę czas popisać więcej.

a tymczasem dobrej nocy,

pozdrawiam,
rewizor z krakowa

[lutien]

Napisane przez KNOPFLER

nie no, według mnie to po prostu dziwne, że zachowuje swoje nazwisko.
jest to wyraz jakiejś dziwnej niezależności, feminizmu, ale w takim najbardziej dziwnym wydaniu, no i jeszcze jakiejś bojaźni, żeby czasem nieokiełznał mnie facet, z którym jestem na całe życie.

Ale czemu zakładasz, że jest to przejaw feminizmu Ja zostaję przy swoim nazwisku a wcale feministką nie jestem. Po prostu jestem przywiązana do swojego imienia i nazwiska, bo ono jest częścią mojego JA. Po prostu czuję się Izabelą Z.... a nie Izabelą Sz..... A akurat jakbym chciała zamanisfestować swoją niezależność to wybrałabym jakiś inny, lepszy sposób.
W całej tej zabawie zwanej małżeństwem nie to świadczy o małżonkach, jak się nazywają, ale to jak potrafią ze sobą żyć. I wcale wspólne nazwisko nie zagwarantuje tego, że będzie nam się lepiej żyło.
A to, że tradycja... No cóż - wiele jest tradycji, które są bez sensu wg mnie.

[dzustam]

Napisane przez KNOPFLER

Nie no, po prostu JA sobie tego nie wyobrażam, co nie znaczy, że żadna z kobiet nie może zostawić swojego nazwiska po ojcu (bo przecież po matce go nie ma... - tak na marginesie... jakoś matkom kobiet się tu wypowiadających przeciw przyjęciu nazwiska swego męża to nie przeszkadzało przyjąć nazwisko po swoim mężu ...)

Ja nie mam swojego nazwiska po ojcu, mój mąż nie ma swojego nazwiska po ojcu - my mamy zupenie nowe nazwisko, swoje własne, swojej komórki społecznej, nasze dzieci będa mogły świadomie zdecydować co zrobią ze swoim nazwiskiem, co dołączą, co odrzucą, co zostawią

Napisane przez KNOPFLER

A co do tych zasad, o których wyżej piszesz, to nie na je ustalałem, tylko istnieją one od co najmniej kilkuset lat.

Widzisz ludzi można podzielić na tych, którzy podążają za myślą innych (chociażby sprzed kilkuset lat) i na takich, którzy są gotowi wziąć byka za rogi i stworzyć swoją własną tradycję. Tradycję swojej rodziny

[yyagna]

Ja biorę nazwisko męża, bo - może to śmieszny argument, ale podoba mi się ,bo brzmi zagranicznie chociaż on jest Polakiem

[mijjenka]

dzustam dobrze,jeśli mamy dyskutować ...przyjęłaś/przyjmiesz swoje nazwisko czy meża? i dlaczego?

[Lexie]

Napisane przez yyagna

Ja biorę nazwisko męża, bo - może to śmieszny argument, ale podoba mi się ,bo brzmi zagranicznie chociaż on jest Polakiem

Argument dobry jak każdy inny Ja na przykład wolę zostawić swoje między innymi dlatego, że jest dosyć rzadkie, a mojego faceta wręcz przeciwnie - jedno z najpopularniejszych istniejących w Polsce... Poza tym jestem do niego przywiązana i nie "czuję" żeby jego nazwisko było moim nazwiskiem.

Tradycje mają to do siebie, że większość stopniowo odchodzi do lamusa i tak samo dzieje się z nazwiskiem.Kiedyś kobiety przyjmowały nazwisko męża "no matter what", bo albo nie było w ogóle możliwości, by postąpić inaczej, a od pewnego momentu prawnie już można było, ale wiele osób to konformiści, nie mają ochoty forsować swojego zdania bo łatwiej popłynąć z prądem.
Zresztą skoro teraz trafiają się panowie, którzy nie potrafią zaakceptować nazwiska żony, to wyobrażam sobie jak to musiało wyglądać kiedy x lat temu kobieta chciała zostawić swoje Wiadomo, że płcią której nie w smak mogła być możliwość nie zmieniania nazwiska kobiety - byli mężczyźni. Do tej pory mieli zakorzenione, że zawsze żona zmieni nazwisko na ich, a tu nagle się okazało, że się kobieta może "zbuntować" i zostawić swoje. Cóż. Myślę, że wielu panów to ubodło - mocniej niż chcieliby przyznać.

Ja jestem za wyborem, nikt nie powinien kobiety zmuszać do zmiany nazwiska.
Nie rozumiem też argumentowania, że jak się nie chce zmieniać nazwiska, to po co przyjmować pierścionek, po co się pobierać... Czy ja o czymś nie wiem, bo zdawało mi się, że małżeństwo nie polega na zmianie nazwiska? Małżeństwo to związek dwojga ludzi, komórka społeczna pełniąca pewne funkcje, rodzina - nazwisko tu nie ma nic do rzeczy. Niezależnie od tego jakie nazwisko by miała moja matka, nadal byłaby moją matką - rodziną. Nadal byłaby żoną mojego ojca i oni byliby rodziną. Sprowadzanie sensu zaręczyn i ślubu do nazwiska jest jakieś dziwne, spłycające i wręcz absurdalne...

[~Veronique]

Napisane przez lexie

Argument dobry jak każdy inny Ja na przykład wolę zostawić swoje między innymi dlatego, że jest dosyć rzadkie, a mojego faceta wręcz przeciwnie - jedno z najpopularniejszych istniejących w Polsce... Poza tym jestem do niego przywiązana i nie "czuję" żeby jego nazwisko było moim nazwiskiem.

Tradycje mają to do siebie, że większość stopniowo odchodzi do lamusa i tak samo dzieje się z nazwiskiem.Kiedyś kobiety przyjmowały nazwisko męża "no matter what", bo albo nie było w ogóle możliwości, by postąpić inaczej, a od pewnego momentu prawnie już można było, ale wiele osób to konformiści, nie mają ochoty forsować swojego zdania bo łatwiej popłynąć z prądem.
Zresztą skoro teraz trafiają się panowie, którzy nie potrafią zaakceptować nazwiska żony, to wyobrażam sobie jak to musiało wyglądać kiedy x lat temu kobieta chciała zostawić swoje Wiadomo, że płcią której nie w smak mogła być możliwość nie zmieniania nazwiska kobiety - byli mężczyźni. Do tej pory mieli zakorzenione, że zawsze żona zmieni nazwisko na ich, a tu nagle się okazało, że się kobieta może "zbuntować" i zostawić swoje. Cóż. Myślę, że wielu panów to ubodło - mocniej niż chcieliby przyznać.

Ja jestem za wyborem, nikt nie powinien kobiety zmuszać do zmiany nazwiska.
Nie rozumiem też argumentowania, że jak się nie chce zmieniać nazwiska, to po co przyjmować pierścionek, po co się pobierać... Czy ja o czymś nie wiem, bo zdawało mi się, że małżeństwo nie polega na zmianie nazwiska? Małżeństwo to związek dwojga ludzi, komórka społeczna pełniąca pewne funkcje, rodzina - nazwisko tu nie ma nic do rzeczy. Niezależnie od tego jakie nazwisko by miała moja matka, nadal byłaby moją matką - rodziną. Nadal byłaby żoną mojego ojca i oni byliby rodziną. Sprowadzanie sensu zaręczyn i ślubu do nazwiska jest jakieś dziwne, spłycające i wręcz absurdalne...

pięknie to wszystko ujęłaśzgadzam się w pełni.

[mijjenka]

A dla mnie jak zawiera się związek małżeński to automatycznie przejmuje się nazwisko męża. Tak to ktoś sobie wymyślił dawno..tak jak Bóg sobie też wymyślił kobietę i mężczyznę, to wątpie iż chciał,żeby meżczyźni pobierali się z mężczyznami.
Na ślub też nie idziecie w białych sukniach, nie kupujecie obrączek-bo to tradycja taka i trzeba jej zaprzeczać,podkreślając swą niezależność? Jeśli podążać takim tropem,to po co się w ogole pobierać,dla papierka,ze mamy męża?
Ślub to sprawa emocjonalna,duchowa ale nie tylko !


I proszę mnie za to nie karcić, za te przykłady,bo powyżej pojawiają się bardziej paradoksalne i wymyślate

[wika82]

Napisane przez mijjenka

A dla mnie jak zawiera się związek małżeński to automatycznie przejmuje się nazwisko męża.

I proszę mnie za to nie karcić, za te przykłady,bo powyżej pojawiają się bardziej paradoksalne i wymyślate

A jak dla mnie... NIE. :P

Cóż to za słowo?

[Lexie]

Napisane przez mijjenka

A dla mnie jak zawiera się związek małżeński to automatycznie przejmuje się nazwisko męża. Tak to ktoś sobie wymyślił dawno..tak jak Bóg sobie też wymyślił kobietę i mężczyznę, to wątpie iż chciał,żeby meżczyźni pobierali się z mężczyznami.
Na ślub też nie idziecie w białych sukniach, nie kupujecie obrączek-bo to tradycja taka i trzeba jej zaprzeczać,podkreślając swą niezależność? Jeśli podążać takim tropem,to po co się w ogole pobierać,dla papierka,ze mamy męża?
Ślub to sprawa emocjonalna,duchowa ale nie tylko !


I proszę mnie za to nie karcić, za te przykłady,bo powyżej pojawiają się bardziej paradoksalne i wymyślate

Ktoś dawno temu też sobie wymyślił, że kobiety nie pracują zawodowo tylko zajmują się domem, ktoś sobie wymyślił, że nie mają prawa głosować itp itd, no i co z tego, że kiedyś ktoś tak wymyślił...? Jak ktoś tak wymyślił, to znaczy, że tak już zostanie na wieki wieków?

Cóż, ja nie zamierzam kupować białej sukni bo nie zamierzam brać ślubu kościelnego, a w takiej typowej ślubnej sukni bym się źle czuła w urzędzie... I co, powinnam koniecznie jednak ją kupić, bo "ktoś tak wymyślił"?
Obrączki to symbol bycia mężatką, więc czemu ktoś ma sobie odmawiać, jeśli chce nosić obrączkę?
Nie widzę powodów dla których ludzie nie mieliby sobie wybierać z całego "ślubnego repertuaru" tego, co im najbardziej odpowiada, czy będzie to sukienka, czy obrączki, czy wesele/skromne przyjęcie, czy ślub na Hawajach.

Argumentów o Bogu w ogóle nie rozumiem, co ma do rzeczy Bóg i co sobie "wymyślił"? Chcesz powiedzieć, że słowo boskie jest na równi z tym, że kiedyś ludzie wymyślili przejmowanie nazwiska? I te obie rzeczy są tak samo istotne i niezmienne? Zdaje się, że w ten sposób obrażasz wiarę katolicką

A kto i po co chce się pobierać to generalnie nie Twoja sprawa, jeśli ktoś chce "dla papierka" to jego prawo, aczkolwiek przypuszczam, że większość się chce pobrać z miłości, chce żeby ich związek wkroczył w najbardziej "ostateczny" etap i dlatego się pobierają.
Choć na pewno jest też spora grupa osób, które biorą ślub głównie ze względów formalnych. Coś w tym złego?

Straszną nietolerancją bije z Twojego posta.

[dzustam]

Napisane przez mijjenka

dzustam dobrze,jeśli mamy dyskutować ...przyjęłaś/przyjmiesz swoje nazwisko czy meża? i dlaczego?

Oboje mamy połączone. Czyli żadna z wymienionych przez Ciebie opcji

Zdecydowaliśmy oboje, wydało nam się to całkowicie naturalne. Była też opcja, że zostaję przy swoim, a mąż przy swoim, ale te rozwiązanie bardziej nam się podobało.

Zresztą taki myk uważaliśmy za bardziej sprawiedliwy, nikt nie został poszkodowany, niczyje korzenie nie są ważniejsze od innych.

Napisane przez wika82

Cóż to za słowo?

Słowo te można nazwać wymyślatym lub bardziej rzeczowo - neologizmem

[mijjenka]

wymyślate- Boże,skąd wy ludzie jesteście? no już nie udawajcie,że tak na co dzień wysławiacie się piękną poprawną polszczyzną,bo nawet poloniści się tak nie wyrażają w codziennym życiu

lexie-nie rozumiesz przykładów o Bogu, a ja nie rozumiem przykładów o Ojcu Chrzestnym i innych takich cóż by on miał do zmiany nazwiska? Czepiasz się okropnie słówek. A mi chodzi akurat o ślub kościelny,bo na cywilny suknia biała kompletnie mi nie pasuje. A co do tego,że biorą śluby ze względów formalnych-tak widzę w tym coś złego,i co? Nietolerancję wyczuwam również w Twoich postach.


Nasuwa się myśl taka:macie podwojne nazwiska itp.to twierdzicie,że to normalne,a Nas 'innych' uważacie za tradycjonalistów nieskłonnych do zmian. Hahaha.


Życzę Wam wszystkim dużo miłości to najważniejsze.

[Lexie]

No to pokaż mi tę nietolerancję, ja tu tylko mówię żeby każdy w swoim związku robił jak mu pasuje, a nie jak "ktoś wymyślił". Jak ktoś chce wedle tradycji, to niech robi wedle tradycji, ale to jeszcze nie powód by innym to samo narzucać...

P.S. O Ojcu Chrzestnym to zdaje się w ogóle nie był argument, tylko porównanie - samiec alfa który musi dominować (i dlatego narzuca swoje nazwisko) porównany do Ojca Chrzestnego dla lepszego zobrazowania o co chodzi w całym koncepcie samca alfa...

[wika82]

Napisane przez mijjenka

wymyślate- Boże,skąd wy ludzie jesteście? no już nie udawajcie,że tak na co dzień wysławiacie się piękną poprawną polszczyzną,bo nawet poloniści się tak nie wyrażają w codziennym życiu

A mi chodzi akurat o ślub kościelny,bo na cywilny suknia biała kompletnie mi nie pasuje.

Pytałam serio, bo może to akurat jakiś regionalizm. Jestem z Zachodniopomorskiego. ;P

No popatrz, nie dalej jak wczoraj czytałam na ślubnym, że jedna z Wizażanek idzie w białej sukni do ślubu cywilnego i ma w nosie opinię innych. I bardzo dobrze, że nie przejmuje się, co komu "pasuje".

[Lexie]

Jasne, że są panie, które idą do cywilnego w sukniach Zasadniczo nie mam nic przeciwko, tylko sama bym się raczej zdecydowała na coś innego.

Niedawno byłam na ślubie cywilnym, gdzie panna młoda miała sukienkę ecru, ładną, taką stonowaną dosyć, długą (nie rozłożystą i bardzo zdobioną, ale raczej prostą ), wyglądała fajnie i miała, jak by nie patrzeć, suknię. Dopasowaną do ślubu cywilnego.

[a2fc2be9cd8d1027f8cb90d936276c49cf807c7d_655950424f87d]

Ja mam jeszcze rok na decyzję, ale już wiem, że nie będzie łatwo jej podjąć. Podwójne nazwisko nie wchodzi w grę, oboje mamy długie, zakończone na -ski / -ska, więc kiepsko by to brzmiało. Mam więc do wyboru: swoje lub męża. Jego jest niestety dość rzadkie i trudniejsze od mojego...

[anemeon]

zostawiam swoje bo jest moje.

[MacyRose]

hmmm... a ja powiem tak: od zawsze wiedziałam, że po ślubie będę miała nazwisko swoje lub dwuczłonowe. Od kilku lat dziwię się niektórym koleżankom, dlaczego zdecydowały się przyjąć nazwisko męża skoro nazywały się tak ładnie a teraz po mężu mają nazwiska po prostu brzydkie, czasem wręcz śmieszne. I jakoś specjalnie się nie zastanawiałam jak to będzie ze mną, dopuszczałam tylko te dwie opcje, o których już napisałam. I nagle kilka dni temu, wypełniając wniosek w urzędzie stanu cywilnego, w rubryce "jakie nazwisko będę nosiła po ślubie" stało się dla mnie oczywiste, że chcę nosić nazwisko męża, niezależnie od tego jakie ono jest, że chcę się z nim identyfikować także w ten sposób. Poczułam, że to naturalne, że kocham tego człowieka i nie wyobrażam sobie aby było inaczej.

[anemeon]

ja rozumiem, że ktoś chce przyjąć nazwisko męża - niech przyjmuje, ale pisanie "przyjmuję nazwisko męża, bo go kocham" trochę mnie oburza. Ja też kocham TŻ-ta, ale nazwiska jego nie potrzebuję. Jedynie przyjmuję ewentualność, że dopiszę jako drugi człon, ale wątpię, czy będę się nim przedstawiać...

[madmuazelle]

Napisane przez anemeon

ja rozumiem, że ktoś chce przyjąć nazwisko męża - niech przyjmuje, ale pisanie "przyjmuję nazwisko męża, bo go kocham" trochę mnie oburza. Ja też kocham TŻ-ta, ale nazwiska jego nie potrzebuję. Jedynie przyjmuję ewentualność, że dopiszę jako drugi człon, ale wątpię, czy będę się nim przedstawiać...

Takie coś cię troszke oburza To,że ty nie potrzebujesz nie oznacza że wszystkie tak muszą

[Lexie]

[1=a2fc2be9cd8d1027f8cb90d 936276c49cf807c7d_6559504 24f87d;20273194]Jego jest niestety dość rzadkie i trudniejsze od mojego... [/QUOTE]

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia, Ty piszesz "niestety", a ja swoje właśnie dlatego chcę zostawić, że rzadkie i trudniejsze

---------- Dopisano o 13:26 ---------- Poprzedni post napisano o 13:24 ----------

Napisane przez madmuazelle

Takie coś cię troszke oburza To,że ty nie potrzebujesz nie oznacza że wszystkie tak muszą

A czy ona napisała, że wszystkie "muszą"...?

Napisała, że nie podoba jej się motywowanie przyjęcia nazwiska "bo kocham męża", bo to nie od miłości zależy czy się weźmie nazwisko czy też nie... Można (a nawet należy ) faceta kochać, ale to nie warunkuje chęci przyjmowania jego nazwiska. Teraz zrozumiale?

[a2fc2be9cd8d1027f8cb90d936276c49cf807c7d_655950424f87d]

Napisane przez lexie

Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia, Ty piszesz "niestety", a ja swoje właśnie dlatego chcę zostawić, że rzadkie i trudniejsze

No jego jest naprawdę rzadkie, noszone przez kilkanaście osób w Polsce zaledwie Muszę się jeszcze zastanowić. Na szczęście narzeczony nie nalega, bym przyjęła jego, zostawia mi wolną rękę.

[anemeon]

Napisane przez lexie

A czy ona napisała, że wszystkie "muszą"...?

Napisała, że nie podoba jej się motywowanie przyjęcia nazwiska "bo kocham męża", bo to nie od miłości zależy czy się weźmie nazwisko czy też nie... Można (a nawet należy ) faceta kochać, ale to nie warunkuje chęci przyjmowania jego nazwiska. Teraz zrozumiale?

[paula78]

Napisane przez MacyRose

hmmm... a ja powiem tak: od zawsze wiedziałam, że po ślubie będę miała nazwisko swoje lub dwuczłonowe. Od kilku lat dziwię się niektórym koleżankom, dlaczego zdecydowały się przyjąć nazwisko męża skoro nazywały się tak ładnie a teraz po mężu mają nazwiska po prostu brzydkie, czasem wręcz śmieszne. I jakoś specjalnie się nie zastanawiałam jak to będzie ze mną, dopuszczałam tylko te dwie opcje, o których już napisałam. I nagle kilka dni temu, wypełniając wniosek w urzędzie stanu cywilnego, w rubryce "jakie nazwisko będę nosiła po ślubie" stało się dla mnie oczywiste, że chcę nosić nazwisko męża, niezależnie od tego jakie ono jest, że chcę się z nim identyfikować także w ten sposób. Poczułam, że to naturalne, że kocham tego człowieka i nie wyobrażam sobie aby było inaczej.

czyli mąż cie nie kocha i nie chce sie identyfikowac jak i cala reszta ludzkosci ktora nie przyjmuje nazwisk męża?

bzdura.
zostalo juz wyjasnione skad przyjmowanie nazwiska a obecnie do motywacji dodałabym pobudke pt" nie jestem panną "

[201604190949]

A ja mam do Was takie pytanie...
Planuję być przez kreskę ale nie wiem jak to będzie wyglądało. Na pierwsze mam Aleksandra na drugie Natasza. Pierwszego już od daaawna nie używam, mam zamiar zamienić je miejscami. Byłoby mniej więcej (trochę pozmieniam ) tak:
Natasza Aleksandra Gruszczyńska - Koczydłowska.
Dziecku też bym najchętniej wepchnęła i moje.
TŻ myślał o tym by przyjąć moje nazwisko ale nie wiem na ile poważnie Może też go do kreski namówię
Swoją drogą mam nadzieję, że nie zobaczy tego postu bo jeszcze pomyśli, że o czymś nie wie (uznaliśmy, że ludzie powinni się hajtać jak mają za co. my nie mamy więc to odległa przyszłość).
I wreszcie pytanie właściwe- Bardzo źle to wygląda? Że długo i ska ska? Gryzie się jakoś?


A co do przyjmowania nazwiska przez żonę i tradycji...
paula78 napisała, że już było wyjaśniane ale szczerze nie chce mi się dłubać a może i moje wyjaśnienie jest inne od tamtego.
Kiedyś córka była przekazywana przez ojca mężowi. Najpierw to ojciec ją utrzymywał, potem robił to mąż. Kobiety zajmowały się dziećmi, domem, nie zarabiały pleple wiadomo jak to było.
Teraz nie dość, że bezczelnie wybieramy sobie mężów same, odbierając tę przyjemność naszym ojcom to jeszcze, szalone, zarabiamy.
Bardzo wiele kobiet ma już jakieś osiągnięcia, dorobek naukowy, artystyczny itd. i zwyczajnie z tego powodu chce zostawić swoje nazwisko. Bo trochę można stracić na tym, że kiedyś swoje prace podpisywało się Elżbieta Zdankiewicz a tu nagle jakaś Elżbieta Ścigała. (że tak sobie pozwolę palce powycierać moją ulubioną wykładowczynią) I nagle nie wiadomo o kogo chodzi... Iść na te zajęcia? No do nie znamy babki... Kupić książkę?
Poza tym, jesteśmy niby równe, faceci mają prawo być przywiązani do nazwiska, my też.
Sorry panowie, już nie 'wprowadzacie' nas do swojego domu. Cieszcie się, że odciążamy was finansowo i dajcie nam prawo do przywiązania do tego kim jesteśmy.
A ja jestem właśnie Natasza Gruszczyńska. Po ślubie nie stanę się nagle Nataszą Koczydłowską, innym człowiekiem jakby nie było...

[dzustam]

1000days imion nie zamienisz miejscami. Tak mi się przynajmniej wydaje. Ale sprawy z imionami załatwia się inaczej. Zapytaj kierownika urzędu stanu cywilnego. Możliwe, że będziesz musiała coś zapłacić i oni w odpowiednim trybie prawnym coś zmienią lub poprzez sprawę sądową. A może się mylę?

Skoro nie używasz imienia Aleksandra, to może najlepiej w ogóle się go pozbyć ?

co do nazwisk typu ska-ska. Też może być. Co prawda długie toto, ale jak tak czujesz, to powinnaś się tego trzymać i nie daj sobie wmówić, że ktoś będzie miał problem z rubryczkami w urzędach - niech urzędnicy robią dłuższe rubryki we wnioskach, które często sami produkują

[~Veronique]

Napisane przez dzustam

1000days imion nie zamienisz miejscami. Tak mi się przynajmniej wydaje. Ale sprawy z imionami załatwia się inaczej. Zapytaj kierownika urzędu stanu cywilnego. Możliwe, że będziesz musiała coś zapłacić i oni w odpowiednim trybie prawnym coś zmienią lub poprzez sprawę sądową. A może się mylę?

Skoro nie używasz imienia Aleksandra, to może najlepiej w ogóle się go pozbyć ?

Można bez problemu zmienić imiona decyzją administracyjną, trzeba tylko umotywować odpowiednio wniosek kosztuje to całe 37zł.

[Ariada]

Ja wezmę nazwisko męża, bo i tak już miałam problemy, żeby wcisnąć swoje imiona i nazwisko na różne druki