Szczęśliwie zakochane od 2007 roku!

[IgnisDivine]

U mnie mega nie-wakacyjnie. Jakoś nawet nie wiem i czym mam pisać wam, bo nic się nie dzieje...

Dziś byłam na rodzinnym obiedzie, ale nie było fajnie, nie warto się oszukiwać. Może będzie smutne to , co napiszę, ale moja rodzina to brud, syf i malaria. Nikt nie lubi nikogo, wszyscy na siebie krzyczą (szczegolnie pokolenie dziadków), więc takie przyjęcia rodzinne są dla mnie dosyć traumatyczne.... :/

[viva91]

Napisane przez IgnisDivine

U mnie mega nie-wakacyjnie. Jakoś nawet nie wiem i czym mam pisać wam, bo nic się nie dzieje...

też tak mam często i nie cierpię tego. dlatego cieszę się z dzisiejszego dnia a mój Michu ma tydzień wolnego więc wiem, że żadnego wieczoru nie przesiedzę w domu, musimy w końcu wyjść i pokazać się ludziom

[ruda1984m]

Orlica super foty też jeszcze nie widziałam trójmiasta
Wogóle to cześć. Zrobię jeszcze i lulu

[lupinka]

Napisane przez IgnisDivine

U mnie mega nie-wakacyjnie. Jakoś nawet nie wiem i czym mam pisać wam, bo nic się nie dzieje...

Dziś byłam na rodzinnym obiedzie, ale nie było fajnie, nie warto się oszukiwać. Może będzie smutne to , co napiszę, ale moja rodzina to brud, syf i malaria. Nikt nie lubi nikogo, wszyscy na siebie krzyczą (szczegolnie pokolenie dziadków), więc takie przyjęcia rodzinne są dla mnie dosyć traumatyczne.... :/

ehhh, ja też czasem mam takie odczucia w mojej rodzinie, dlatego za bardzo wolę się nie plątać w plotki/przeboje/intrygii rodem z dynastii albo innej mody na sukces, poważnie! uwielbiam ich wszystkich (na zdjęciu ), ale na dłuższą metę są męczący i trochę nadęci, mam wrażenie, że tam z moim TŻ nie pasujemy... oczywiście są wyjątki, ale oboje moich rodziców jest najmłodszymi ze swojego rodzeństwa, więc ja jestem takim hmm... najmłodszym pokoleniem z całej tej ekipy

ej, nie spać! zwiedzać!

[Hanka20]

Hej dziewczyny U mnie też niestety w rodzinie nie najlepiej się układa. Tato odszedl od mamy w zeszlym roku, po 33 latach malzenstwa, chyba ma kogos, ale sie nie przyznaje, nawet nie wiemy gdzie dokladnie mieszka bo nie chce nam powiedziec. Mama przezywa to bardzo, choc stara sie tego nie okazywac i zgrywa sie na twardzielke ale jest z nia coraz gorzej widac ze nie bardzo radzi sobie z ta sytuacją, tym bardziej, ze zostala teraz calkiem sama niedawno wyprowadzily sie moje dwie siostry i zostala sama w duzym pustym mieszkaniu nie wiemy, jak mamy jej pomoc, ona chcialaby zebysmy sie spotykaly jak najczesciej, i tak od paru miesiecy kazde niedzielne popoludnia spedzamy u mojej mamy lub ona przyjezdza do nas. Powiem Wam, ze mam czasem ochote spedzic ja troche inaczej(mam nadzieje, ze rozumiecie).
Ale zasmucam rozpisalam sie masakrycznie. Ide na nk! Buziaki!

[lupinka]

ojeeeej rzeczywiście nieciekawa sytuacja. myślę, że musicie Waszą Mamę stopniowo przyzwyczaić do tego, że musi sobie znowu zacząć radzić sama, odwiedzać ją i wspierać na ile możecie, utrzymywać dobre stosunki, ale nie kosztem własnego życia, wszystkie jesteście dorosłe, macie swoje sprawy i Ona też musi to zrozumieć... im szybciej tak naprawdę stanie na nogi i się otrząśnie po tym naprawdę strasznym zdarzeniu tym lepiej dla Was wszystkich... trzymam kciuki żeby się dobrze wszystko poukładało

[viva91]

U mnie też wcale różowo nie jest... Mam bardzo obrażalskie ciotki, jak ciotka X przestanie się na nas fochać to zaczyna ciotka Y i znowu robi się ciekawie... A i w domu, na pierwszy rzut oka ok, ale ja wiem co było kilka lat temu, pole bitwy nie dom, baaardzo chciałam się wyprowadzić na studia. Teraz niby lepiej, ale jak któreś z rodziców ma zły dzień (a mam bardzo upartą mame i wszechwiedzącego tatę) to lepiej bez kija nie podchodzić... Zastanawiam się czy sama mam coś z nich z charakteru Także z rodziną dobrze tylko na zdjęciu. Śmieszą mnie seriale opowiadające o całej familii która się kocha i odbarowuje prezentami na święta, u mnie to raczej każdy dba o własny interes, usmiechnie się przy kawie raz do roku i obgada później za plecami.

Życie...

[Hanka20]

Napisane przez lupinka

ojeeeej rzeczywiście nieciekawa sytuacja. myślę, że musicie Waszą Mamę stopniowo przyzwyczaić do tego, że musi sobie znowu zacząć radzić sama, odwiedzać ją i wspierać na ile możecie, utrzymywać dobre stosunki, ale nie kosztem własnego życia, wszystkie jesteście dorosłe, macie swoje sprawy i Ona też musi to zrozumieć... im szybciej tak naprawdę stanie na nogi i się otrząśnie po tym naprawdę strasznym zdarzeniu tym lepiej dla Was wszystkich... trzymam kciuki żeby się dobrze wszystko poukładało

Wiem o tym wszystkim, staramy sie ją wspierac, lecz ona ma trudny charakter nie jest to takie proste. Potrafi teraz wyżywać się na nas za swoje nieszczescia ehhh nie ma co gadać mamy jedynie nadzieje, ze z czasem jakos sie ułoży!
Dzieki

---------- Dopisano o 22:19 ---------- Poprzedni post napisano o 22:15 ----------

Napisane przez viva91

Zastanawiam się czy sama mam coś z nich z charakteru Także z rodziną dobrze tylko na zdjęciu.

Życie...

Oj niestety każdy dziedziczy po swoich rodzicach jakies cechy charakteru ja czesto lapie sie na tym, ze gadam jak moja mama lub zachowuje sie podobnie choc zawsze sie wzbranialam, ze taka nie bede!

Podkreslone zdanie jak najbardziej prawdziwe

[lupinka]

no cóż, to chyba już tak jest, że każda rodzina ma swoje problemy, u samych siebie wiemy co i jak, u innych albo ktoś nam sam powie o kłopotach, albo zrobi to za niego ktoś inny "życzliwy", albo się domyślamy... ja w każdym z tych przypadków mogę wymienić wiele przykładów, bliższych mi i dalszych, ale jednak zawsze wydaje mi się najlepiej, żeby problemy domowe nie wychodziły poza ten dom, tak samo jakieś problemy w związku rozwiązywać w nim, a nie wywlekać jakieś sprawy publicznie... bardzo tego nie lubię i sama nie praktykuję, ale naprawdę nie wiem jak mam się czasami zachować w takiej sytuacji gdzie moi znajomi, albo bliska mi rodzina kłóci się na moich oczach i wyciąga osobiste sprawy... też macie takie odczucia? :/

[viva91]

Napisane przez lupinka

moi znajomi, albo bliska mi rodzina kłóci się na moich oczach i wyciąga osobiste sprawy... też macie takie odczucia? :/

to powiem Ci że u mnie tak nie ma. u mnie nikt nie powie bezpośrednio przy wszystkich o jakimś problemie, swoim czy innych. są tylko sugestie, docinki, żeby czasami nie było podstaw do tego, że wiesz coś o czym nie powinieneś wiedzieć. na pobłażliwych uśmieszkach się kończy...

[Hanka20]

Napisane przez lupinka

no cóż, to chyba już tak jest, że każda rodzina ma swoje problemy, u samych siebie wiemy co i jak, u innych albo ktoś nam sam powie o kłopotach, albo zrobi to za niego ktoś inny "życzliwy", albo się domyślamy... ja w każdym z tych przypadków mogę wymienić wiele przykładów, bliższych mi i dalszych, ale jednak zawsze wydaje mi się najlepiej, żeby problemy domowe nie wychodziły poza ten dom, tak samo jakieś problemy w związku rozwiązywać w nim, a nie wywlekać jakieś sprawy publicznie... bardzo tego nie lubię i sama nie praktykuję, ale naprawdę nie wiem jak mam się czasami zachować w takiej sytuacji gdzie moi znajomi, albo bliska mi rodzina kłóci się na moich oczach i wyciąga osobiste sprawy... też macie takie odczucia? :/

dokladnie! tez czasem slucham jak moja siostra kłoci sie z swoim TŻ na naszych oczach( i w naszym mieszkaniu) i nie wiemy, czy mamy sie wtracac, czy wyjsc z pokoju

[lupinka]

no u mnie w rodzinie i wśród znajomych się właśnie tak pare razy zdarzyło, a jak już to zwykle są to te same osoby. naprawdę ja nie wiem czy mi jest w takich momentach bardziej głupio czy im powinno być wstyd...

[monique_05]

Witam dziewczyny Ja jestem ze swoim od 05.04.2007r. I jest nam cały czas bosko, myślimy o wspólnej przyszłości. Teraz mamy po 23 lata Poznaliśmy się w szkole średniej jak jego klasę rozbili i część osób, m.in. on, przeszło do mojej A wcześniej nigdy nie zwróciłam na niego uwagi, nie wiedziałam, że istnieje

[ruda1984m]

Czesc kobiety i nowa zakochana też witam

Co do rodziny to ja na swoją nie narzekam - czasem mnie dziadki wkurzaja ale nic już na to nie poradzę i nie zmienię ich myślenia na różne sprawy a co jest ciekawe to to, że moja mama i dwie ciotki są po rozwodzie a jeden wujek związany jest z rozwodka - no i mi też to chyba było dane - mój TZ jest po takich przejściach. Dziwne prawda?

[lupinka]

ruda, może to tylko taki zbieg okoliczności jak tam w pracy lepiej się pochwal bo coś ostatnio wspominałaś, że atmosfera nie teges...

a ja mam kryzys motywacyjny, tzn. niby wszystko okej, bo myślami jestem już w październiku i naszym gniazdku miłości z TŻ ale w ogóle nie przejmuję się egzaminem, który już za 9 dni ;( zresztą TŻ też ma, ale w ten piątek, dlatego jedziemy do Krakowa, ja do ortodontki, a On na egzamin... i bardzo mało się widujemy, a moje podejście do nauki do tego egzaminu jest po prostu ka-ry-go-dne, a ciągłe powtarzanie sobie tego wcale mnie bardziej nie motywuje łeeee, jestem zła

[ruda1984m]

Zaraz Cię zmotywuje do nauki

A co do pracy to nadal wracam do domu wykończona psychicznie pocieszajacy fakt jest taki że szefowa od 1 idzie na urlop i cieszymy się że dwa tyg spokoju będzie a potem chyba podziekuje.

[lupinka]

a co jeśli ja lubię jak boli? małe s&m?

ojjj, skąd ja to znam... jak to jest, że zawsze kierownik, naczelnik, to zawsze musi być ta osoba, której kiedy nie ma w pracy jest najlepiej? i wcale nie chodzi o to, że można się poobijać bo właśnie wtedy pracownikom szybciej, łatwiej idzie robota, wyniki są lepsze, no same zalety... w ogóle mogłoby nie być przełożonych

[viva91]

Dziewczyny mam problem i nie wiem od czego zacząć żeby się go pozbyć. Otóż na dolnej powiece na samej krawedzi zrobiło mi się coś. To coś przypomina syfka, który wyskoczył na twarzy ale nic nie było z nim robione i zasechł, zrobił się strupek. Przypomina, bo identyczne nie jest. Jak było malutkie to myślałam że po spaniu ropa z oczu przykleiła mi się do dolnych rzęs, ale teraz urosło na długość (jest mniej więcej takie jak rzęsa). Co więcej ten śmieszny strupek ma budowę jak kwiat tulipana - ma 4 płatki, które widać jak rozłożę je paznokciem.

Nie wiem co to, jak się tego pozbyć. Czyli niestety będę musiała iść do lekarza. Ale ja nawet nie wiem do którego - rodzinnego, okulisty, dermatologa Może któraś z was spotkała się z czyś podobnym?

[awgusta]

Napisane przez viva91

Dziewczyny mam problem i nie wiem od czego zacząć żeby się go pozbyć. Otóż na dolnej powiece na samej krawedzi zrobiło mi się coś. To coś przypomina syfka, który wyskoczył na twarzy ale nic nie było z nim robione i zasechł, zrobił się strupek. Przypomina, bo identyczne nie jest. Jak było malutkie to myślałam że po spaniu ropa z oczu przykleiła mi się do dolnych rzęs, ale teraz urosło na długość (jest mniej więcej takie jak rzęsa). Co więcej ten śmieszny strupek ma budowę jak kwiat tulipana - ma 4 płatki, które widać jak rozłożę je paznokciem.

Nie wiem co to, jak się tego pozbyć. Czyli niestety będę musiała iść do lekarza. Ale ja nawet nie wiem do którego - rodzinnego, okulisty, dermatologa Może któraś z was spotkała się z czyś podobnym?

Podejrzewam, że to może być grodówka, radzę się przejść do okulisty i to czym prędzej

[lupinka]

moja przyjaciółka miała kiedyś coś podobnego. mieszkałyśmy wtedy razem w akademiku, więc obserwowałam rozwój sytuacji dzień po dniu. użyła kredki do oczu od koleżanki i następnego dnia miała właśnie coś przypominającego syfka, kolejnego dnia już jakby jęczmień i ropa, no a następnego spuchnięte całe oko i scarface na pół twarzy. tylko, że ją to od samego początku pobolewało, a potem coraz bardziej. ja bym celowała na Twoim miejscu od razu w okulistę bo to jednak na dolnej powiece. no i mam nadzieję, że to nie będzie nic poważnego

[viva91]

Napisane przez lupinka

moja przyjaciółka miała kiedyś coś podobnego. mieszkałyśmy wtedy razem w akademiku, więc obserwowałam rozwój sytuacji dzień po dniu. użyła kredki do oczu od koleżanki i następnego dnia miała właśnie coś przypominającego syfka, kolejnego dnia już jakby jęczmień i ropa, no a następnego spuchnięte całe oko i scarface na pół twarzy. tylko, że ją to od samego początku pobolewało, a potem coraz bardziej. ja bym celowała na Twoim miejscu od razu w okulistę bo to jednak na dolnej powiece. no i mam nadzieję, że to nie będzie nic poważnego

ale mnie nastraszyłaś
nie mam żadnych objawów poza tym że to coś jest. nie boli, nie przeszkadza, jedynie brzydko wygląda. jutro mogłabym zahaczyć o okulistę, ale cały dzień będę jeździć samochodem i jak mi zakropi oko czy coś podobnego to nie wyrobię się z obowiązkami poczekam dzień, umówię się na wizytę i pojadę wtedy jak TŻ będzie wolny i w razie czego będzie mógł po mnie przyjechać.

A o grodówce już czytałam i to wygląda zupełnie inaczej, więc wątpię.

[Szprycha174]

Trzymaj się Viva

A o Rodzinie... Zawsze miałam wrażenie że tylko nasza trójca - ja i moi Rodzice byliśmy normalni Z jednej strony rodziny - od rodzeństwa mojej Mamy - bród, smród, alkohol i bieda na własne życzenie a od mojego Taty z kolei - pieniądze, kłotnie o majątki, kłamstwa, krętactwa, nerwy, tajemnice itp. Masakra jakaś

[lupinka]

viva, nie miałam Cię na celu nastraszyć tylko ten przykład pokazuje, że lepiej nie zwlekać, załatw to jak najszybciej będziesz mogła, bo nigdy nie wiadomo co dalej z tego wyniknie.

szprycha, no telenowela u mnie też tak czasem jest i to z jednej czy drugiej strony...

[viva91]

Napisane przez Szprycha174

Trzymaj się Viva

dziękuję

Napisane przez lupinka

viva, nie miałam Cię na celu nastraszyć

wiem, dzieki bo zmobilizowałyście mnie

tylko chyba nikt nie lubi chodzić po lekarzach i to mnie odpycha...

[IgnisDivine]

Vivo, jeśli chodzi o problemy okolicy oczu, to łączę się z Tobą w bólu. Wczoraj wyskoczył mi na prawej górnej powiece TAKI jęczmień że mi spuchła na pół oka. A dziś pękł i sączą się z niego hektolitry ropy. Boli tak, że w ogóle okiem nie mrugam-trzymam prawie cały czas zamknięte. Nie wiem od czego się takie brzydy robią
Viva, a może to co Ci urosło na powiece to brodawka? Mój dziadek miał...wygląda to mniej więcej tak: http://portal.abczdrowie.pl/sites/de...esto-o-230.jpg

I usuwa się prostym zabiegiem operacyjnym

[viva91]

Napisane przez IgnisDivine

Vivo, jeśli chodzi o problemy okolicy oczu, to łączę się z Tobą w bólu. Wczoraj wyskoczył mi na prawej górnej powiece TAKI jęczmień że mi spuchła na pół oka. A dziś pękł i sączą się z niego hektolitry ropy. Boli tak, że w ogóle okiem nie mrugam-trzymam prawie cały czas zamknięte. Nie wiem od czego się takie brzydy robią

oj to współczuję, jęczmienia nigdy nie miałam i nie chcę mieć

Napisane przez IgnisDivine

Viva, a może to co Ci urosło na powiece to brodawka? Mój dziadek miał...wygląda to mniej więcej tak: http://portal.abczdrowie.pl/sites/de...esto-o-230.jpg

I usuwa się prostym zabiegiem operacyjnym

chyba właśnie mnie zdiagnozowałaś... to na zdjęciu jest bardzo podobne do tego co ja mam. ale sformułowanie "zabieg operacyjny" mnie trochę przeraża

EDIT: doczytałam i wiem że można też stosować antybiotyki, no zobaczymy, mam nadzieję że pod skalpel nie trafię. umiejscowienie niezbyt ciekawe, tuż na brzegu powieki przy oku - dlatego się trochę boję

[Hanka20]

Napisane przez viva91

oj to współczuję, jęczmienia nigdy nie miałam i nie chcę mieć

chyba właśnie mnie zdiagnozowałaś... to na zdjęciu jest bardzo podobne do tego co ja mam. ale sformułowanie "zabieg operacyjny" mnie trochę przeraża

EDIT: doczytałam i wiem że można też stosować antybiotyki, no zobaczymy, mam nadzieję że pod skalpel nie trafię. umiejscowienie niezbyt ciekawe, tuż na brzegu powieki przy oku - dlatego się trochę boję

Widzialam podobne przypadki u niektórych moich klientek, niektóre nic z tym nie robia przez lata i nic sie nie dzieje, takze głowa do góry! Jesli bardzo Ci to przeszkadza, pod wzgledem estetycznym to oczywiscie mozesz to usunac. Ale jednak lepiej wybrac sie do lekarza, który konkretnie powie co zrobic.

[catttt]

Witam, mogę się przyłączyć? Jesteśmy razem od 17.11.2007.
Poznaliśmy się, gdy TŻ pracował u mojej Babci, która mieszka obok. Jak mówi od razu mu się spodobałam, ale był nieśmiały. Aż pewnego razu jak szłam koło niego to spadł z rusztowania Wymieniliśmy się numerami, chociaż szczerze mówiąc nie miałam ochoty. Często pisał, aż za często. Jakoś nie podobał mi się na początku. Dopiero gdy zaczęliśmy się spotykać poczułam coś do niego. Ale długo dojrzewałam do tej miłości- jak zaczęliśmy się spotykać, miałam 15 lat!
W sylwestra 2010/11, o północy, na środku Krupówek zapytał czy zostanę jego żoną Narazie nie mamy jeszcze konkretnej daty.

A to my:

[joanat]

No proszę, jaki fajny wątek Nam z TŻ te cztery latka stuknęły 14 sierpnia Teraz po 2 latach wspólnego mieszkania wkraczamy niestety w etap "związku na odległość", bo On skończył studia, a ja teraz będę na czwartym roku... No, ale mam nadzieję, że damy radę spotykać się co najmniej raz w tygodniu

[IgnisDivine]

Witaj Catttt!
Ładnie z TŻtem wyglądacie!
Zazdraszczam zaręczyn Również zazdraszczam włosów.

---------- Dopisano o 11:46 ---------- Poprzedni post napisano o 11:41 ----------

Napisane przez joanat

No proszę, jaki fajny wątek Nam z TŻ te cztery latka stuknęły 14 sierpnia Teraz po 2 latach wspólnego mieszkania wkraczamy niestety w etap "związku na odległość", bo On skończył studia, a ja teraz będę na czwartym roku... No, ale mam nadzieję, że damy radę spotykać się co najmniej raz w tygodniu

Joanat, witaj z nami też!
A będziecie mieszkać w innych miastach?

Czy w ogóle któraś z was, dziewczęta, jest w związku na odległość?
Bo ja właśnie będę z moją najlepszą przyjaciółką w 'związku' na odległość teraz i zastanawiam się, jak się to sprawdzi. Wiem, że może to nie to samo co z TŻtem gdzieś na drugim krańcu kraju, ale tęsknić będę za nią przeokropnie. No i przez 11 lat naszego 'związku' nigdy, never ever before nie była tak daleko :|