Facet poznany na necie - co o tym myślicie?

[ajrisshh]

myszeczka00 myśle, że warto sie spotkać... też miałam dużo wątpliwości co do tego pierwszego spotkania, ale jak widać opłacało się...


mysia79 mam nadzieje ze interwencja brata nie bedzie potrzebna

dziewczyny zyczę Wam powodzenia w urealnianiu wirtualnych znajomości ....czekam na relacje jak było

[MalinowaNastka]

Myszeczko... Coś z serii moje głupie pomysły

IDIOT IDIOT IDIOT...

[charlotte11]

.

[ajrisshh]

ja po pierwszym spotkaniu w realu wiedziałam ze to ten. następnego dnia nie mogliśmy sie od siebie oderwać ...i przez kolejne też...
te rozłąki mnie dobijają, bo kiedy Go potrzebuje to moge liczyć jedynie na rozmowe przez tel. wiem jednak, że cały czas jest ze mną myślami...jest taki kochany....

jeszcze tylko 40 dni i bedziemy razem

[charlotte11]

.

[ajrisshh]

B. jest w irlandii. na stałe wraca w przyszłym roku (mam nadzieje). teraz muszą nam wystarrczyć spotkania raz na 2 miechy

[myszeczka00]

Napisane przez ajrisshh

B. jest w irlandii. na stałe wraca w przyszłym roku (mam nadzieje). teraz muszą nam wystarrczyć spotkania raz na 2 miechy

mój owy tez w Irlandii

Powiem Wam, ze coraz mniej mi na nim zależy....
Nie wiem skąd to sie bierze
chyba coraz mniejsze zainteresowanie obu stron....

powoli przyzwyczajam sie do myśli, ze on nie jest tym ideałem hihi

[charlotte11]

Przykro mi myszeczko.
Może właśnie ta odległość tak działa, a jak już sie zobaczycie znowu to będzie inaczej?
Trzymam kciuki.

[ajrisshh]

Myślę, ze mimo wszystko warto spróbować, nic nie tracisz...
Ze mną było tak, że im bliżej do spotkania tym bardziej mój entuzjazm przygasał. ale powiedziałam sobie, że skoro juz sie umówiłam to co mi szkodzi, będę mieć z głowy i nie wyjdę na wystawkowiczke

[MalinowaNastka]

Plotuńki Dziewczynki, plotuńki

[elianka]

dołączam się. Mojego G. poznałam na czacie i w ogóle nie miałam zamiaru się z nim spotykać. Jestem ciężko uzależniona od netu, mam w necie mnóstwo znajomych a moja lista gg jest długa na trzy sążnie ;D
po roku pisania na gg o wszystkim i o niczym okazało się, że jego koleżanką zna moją koleżankę no i zaczeły się rozmowy o w takiej sytuacji prawdopodobnym spotkaniu przypadkiem nawet o tym nie wiedząc itd.. no i umówiliśmy się na randkę
po drugiej już byłam pewna, że coś się z tego wykluję, po czterech miesiącach mieszkaliśmy razem a za cztery tygodnie bierzemy ślub

[myszeczka00]

Dziewczyny,
Nie spotkam sie z nim.

Bez sensu na prawdę. Nie wie czy wróci czy nie wróci do PL. Nie będę tracić na niego czasu, bo szkoda życia.
On zagląda na portal przez który go poznałam, ja od dawna również, ale nie w celach zapoznawczych cholerka a On ? nie wiadomo co mu tam w głowie siedzi.
No cóż, szczęście nie jest mi pisane.

.......... koniec.

[amm0]

Wróciłam z nad morza
A dziś fatalny humor i płakałam trochę, sama nie wiem czemu. Pewnie przez to że wakacje się kończą
A ten ów pocieszał oczywiście. Głupia byłam jak myślałam, że nad morzem nabiorę sił na jego bujne opisy miłosnych przygód. Nadal mnie irytują
Ech, ale cóż, trzeba szukać sobie jakiejś dupy (męskiej ) na wyłączność żeby przetrwać razem jakoś nadchodzące jesienne słoty, prawda? Jaaasne.

Napisane przez myszeczka00

Dziewczyny,
Nie spotkam sie z nim.

Bez sensu na prawdę. Nie wie czy wróci czy nie wróci do PL. Nie będę tracić na niego czasu, bo szkoda życia.
On zagląda na portal przez który go poznałam, ja od dawna również, ale nie w celach zapoznawczych cholerka a On ? nie wiadomo co mu tam w głowie siedzi.
No cóż, szczęście nie jest mi pisane.

.......... koniec.

Ej, nie wiem jak to tam z wami jest ale tyle emocji, wyczekiwania, martwienia się pójdzie w pissdoo? Nie warto spróbować chociaż? Może on po prostu nie wie czy wróci, bo nie wie, czy Ty go będziesz chciała?
No ale skoro się od siebie oddalacie, to nie wiem...


Poza tym Dziewczęta proszę o niezaniedbywanie topiku!

[lemonka]

Napisane przez amm0

Wróciłam z nad morza
A dziś fatalny humor i płakałam trochę, sama nie wiem czemu. Pewnie przez to że wakacje się kończą
A ten ów pocieszał oczywiście. Głupia byłam jak myślałam, że nad morzem nabiorę sił na jego bujne opisy miłosnych przygód. Nadal mnie irytują
Ech, ale cóż, trzeba szukać sobie jakiejś dupy (męskiej ) na wyłączność żeby przetrwać razem jakoś nadchodzące jesienne słoty, prawda? Jaaasne.


Ej, nie wiem jak to tam z wami jest ale tyle emocji, wyczekiwania, martwienia się pójdzie w pissdoo? Nie warto spróbować chociaż? Może on po prostu nie wie czy wróci, bo nie wie, czy Ty go będziesz chciała?
No ale skoro się od siebie oddalacie, to nie wiem...


Poza tym Dziewczęta proszę o niezaniedbywanie topiku!

a więc u mnie hm.. ma urodziny, nie dalam rady no muusialam zrobic prezent, wyslac i w ogole.. a teraz mozdze esa z zyczeniami.. wlasnie skonczylismy gadac na skajpichu.. sie nasmialam, tyle radosci a ten balwan nie chce wrocic

[myszeczka00]

u mnie fatalnie...
coraz gorzej, nie zalezy mu...
czas wszczac poszukiwania nowego, a ja juz nie chce, uparłam sie na niego heheh jak to mowi moja friend...
Nie ma szans...
On nie wroci nawet na swieta jak mowil .....
Zazartowalam cos ze impreze zrobie jak jego juz nie bedzie to on napisal, ze : to co na swieta zamierzacie sie imprezowac ?
No coz. mowi sie trudno zyje sie dalej...

Fakt, mialam nadzieje, ale co dla mnie szczesie nie moze trwac zbyt dlugo..
Tesknie za nim bardzo, ale nie bede sie juz narzucac
Jutro przylatuje do PL.

To juz koniec, ewidentny.


ps. zycze chociaz WAM kochane szczescia

[ViLLeMkA]

Napisane przez myszeczka00

u mnie fatalnie...
coraz gorzej, nie zalezy mu...
czas wszczac poszukiwania nowego, a ja juz nie chce, uparłam sie na niego heheh jak to mowi moja friend...
Nie ma szans...
On nie wroci nawet na swieta jak mowil .....
Zazartowalam cos ze impreze zrobie jak jego juz nie bedzie to on napisal, ze : to co na swieta zamierzacie sie imprezowac ?
No coz. mowi sie trudno zyje sie dalej...

Fakt, mialam nadzieje, ale co dla mnie szczesie nie moze trwac zbyt dlugo..
Tesknie za nim bardzo, ale nie bede sie juz narzucac
Jutro przylatuje do PL.

To juz koniec, ewidentny.


ps. zycze chociaz WAM kochane szczescia

u mnie tez niefajnie... znaczy... jest nic...



moze jeszcze... kiedys
bo on jest speszjal.. po prostu

[kaskaaaa90]

hm... moja hostoria jest... a wiec tak siedzialam na fotka.pl i nagle widze ze mam komentarz... a wiec dziwna rzecz ze mialam na fotce zdjecie "ja z moim pieskiem" to byl szczeniaczek slodziutki mmm... w komentarzu napisal "swietny szczeniak jak sie wabi?" Napisalam mu prywatna wiadomosc... okej i zaczeliusmy gadac i zaproponowal spotkiani... okej pomyslalam czemu nie... spotkalismy sie w parku nastepnego dnia bylo swietnie... dogadywalismy sie... nastepnego dnia juz bylismy razem... i jestedmy juz ze soba 8 miesiecy... jestesmy po prostu szczesliwi nawet nie wiedzialam ze tak mozna sie poznac i zakochac po 1 spotkaniu... pozdrawiem...

[AgulkaB]

Napisane przez elianka

dołączam się. Mojego G. poznałam na czacie i w ogóle nie miałam zamiaru się z nim spotykać. Jestem ciężko uzależniona od netu, mam w necie mnóstwo znajomych a moja lista gg jest długa na trzy sążnie ;D
po roku pisania na gg o wszystkim i o niczym okazało się, że jego koleżanką zna moją koleżankę no i zaczeły się rozmowy o w takiej sytuacji prawdopodobnym spotkaniu przypadkiem nawet o tym nie wiedząc itd.. no i umówiliśmy się na randkę
po drugiej już byłam pewna, że coś się z tego wykluję, po czterech miesiącach mieszkaliśmy razem a za cztery tygodnie bierzemy ślub

serdecznie gratuluję : )

Moja historia jest bardzo długa czasem usłana różami a czasem to iście wyboista ścieżka ale to chyba coś najpiękniejszego co mi się w życiu zdarzyło. Poznając Radka, poznałam tez siebie. On mieszka w UK. Widzimy się zaledwie dwa razy do roku, znamy się 3 lata. Bez Niego mój świat miałby znacznie mniej kolorów. To moje światło na ciemnej drodze życia. Poznaliśmy się za pośrednictwem skype, po prostu ktoś do mnie zadzwonił. Odebrałam, to był On. Odtąd dzwonił już zawsze, noce spędzone "na słuchawkach", jego przeszywający, uroczy głos... niczym balsam. GG, smsy... Wraca na stałe w przyszłym roku. Jestem dzięki niemu cholernie szczęśliwa!

[paolka84]

To ja opowiem swoją historię. Pewnego wieczoru siedziałam bez celu przed kompem i już miałam iść spać, kiedy ktoś napisał do mnie na gg. Okazało się, że on też siedzi i sie nudzi i znalazł mnie przypadkowo. Rozmawialiśmy codziennie godzinami, potem spotkaliśmy się w realu, a od miesiąca jesteśmy małżeństwem

[MalinowaNastka]

Gratuluję Dziewczynki

[myszeczka00]

U mnie rowniez wszystko padlo

[mysia79]

Spotkanie, o którym pisałam tu jakiś czas temu było dość fajne. Chłopak był sympatyczny, ale jakoś po godzinie spędzonej z nim zaczęłam kombinować co by wymyślić, żeby iść już do domu. Sama nie wiem dlaczego. Napisaliśmy potem do siebie jeszcze po 1 mailu i sprawa się skończyła.
Piszę sobie z różnymi facetami z tej sympatii, ale jakoś opuściła mnie odwaga i od tamtego czasu z żadnym się nie spotkałam
Jednemu dałam mój nr telefonu i on prawie codziennie dzwoni. Gada nam się świetnie, boję się że spotkanie na żywo wszystko zepsuje. Co o tym myślicie? W dodatku on przyznaje otwarcie, że chce się związać, a ja nie jestem gotowa...

[AgulkaB]

mysia79 tą super aurę tworzy wirtualność. Możesz siedzieć przed komputerem w piżamie, bez makijażu i niczym się nie przejmować, piszesz z kimś i jest fajnie, on komplementuje Cię mimo, że Cię nie widział. Do tego każdy z Was ma jakieś wyobrażenie, Ty o Nim a On o Tobie, które jest tworzone właśnie przez aurę internetu. Zderzenie z rzeczywistością może okazać się czymś równie przyjemnym co pisanie do siebie maili a może wpisać się na listę z porażkami. Myślę, że warto zaryzykować... nawet gdybyś miała powiedzieć po 10minutach kolesiowi, że masz włączone żelazko trzymam kciuki

[lemonka]

dziewczyny.. poznalam reaaaalnego !
normalnie mam dylemat..nie wiem co teeraz robic..

[MalinowaNastka]

Lemonko podziel się z nami
A my spróbujemy Ci doradzić...
Chociaż... Myślę, że mnie nie powinnaś się słuchać, bo u mnie tak "nijako" sobie radzę

[zgagaaa]

Prawda taka, że nigdy niczego nie można być pewnym. Ja swojego aktualnego faceta poznałam zupełnie przez przypadek, też w internecie. Na jakimś forum kiedyś coś mu skomentowałam, kiedyś on coś mi skomentował. Nigdy nie szukałam znajomości w necie, bo wolałam znajomości realne, dlatego takie "klikanie" kończyło się u mnie szybciej, niż się zaczynało. Po prostu niczego, ani nikogo nie szukałam i irytowali mnie ludzie, którzy szukają w internecie miłości bądź przyjaźni. Dla mnie to było po prostu śmieszne. I rzecz jasna była to strata czasu.

Nawet nie pamiętałam, że kiedyś z nim pisałam. Dlatego za kolejnym razem, gdy do mnie zagadał, otrzymał tę samą odstraszającą odpowiedź. Że ma problemy, kompleksy, że pewnie ma zaburzone poczucie własnej wartości, że szuka znajomości w necie. Niech ludzie, którzy są zwolennikami takich znajomości mi wybaczą, po prostu tak myślę. I jakoś tak dziwnie zaczęłam mu pisać o sprawach bieżących, on o swoich planach, codzienności i tak dalej. Zdziwiło mnie to, że potrafił mnie pocieszyć, rozśmieszyć (uśmiech do szklanego ekranu, do kogoś po drugiej stronie - kolejna głupota). Gdy rozmawialiśmy jakieś kilka miesięcy, ja nikogo nie szukałam, tak samo z resztą jak i on. Zawsze miałam dużo kolegów, kumpli - lubiłam towarzystwo facetów. On wydał mi się interesującym człowiekiem do kawy, do piwa. Mieszkaliśmy w tym samym mieście, mieliśmy tyle samo lat. Postawiłam sprawę jasno - spotykamy się w końcu w jakiejś knajpie i kończymy te bzdurne "klikanie" - tzn. przenosimy naszą znajomość na PRAWIDŁOWĄ płaszczyznę, albo kończymy pisać, bo mi nie zależy na jakimś internetowym koledze. Przed spotkaniem bałam się tego, że nie będzie o czym rozmawiać. Jednak było. Spędziłam całkiem miłe chwile rozmawiając z nim w jakiejś knajpie.

Ale był pewien szkopuł. Oczekiwałam zakompleksionego gryzipiórka żyjącego we własnym lirycznym świecie, szukającego znajomości w internecie, bo jest zbyt nieśmiały, żeby działać w realu. Takiego go sobie wyobrażałam. Jednak przy spotkaniu okazał się niesamowicie pewnym siebie, przekonanym o własnej wartości, zbyt zadufanym w sobie facetem. Ja na takich reagowałam wręcz alergicznie. A więc nie spodobało mi się - przestało mi zależeć.

Nasze stosunki się rozluźniły, mniej pisaliśmy, zorientował się, że coś mi nie podpasował. Jednak był muzykiem, więc mógł mi się przydać - miałam to na uwadze. Jak mój kumpel od wymiany strun i od zniżek w muzycznych wyjechał gdzieś daleko - zwróciłam się do mojego internetowego kolegi. Poprosiłam o niezobowiązujące spotkanie, tylko po to, żeby mi kupił taniej i założył struny, bo ja jeszcze nigdy tego nie robiłam. Przy okazji mnie tego nauczył, wyczyścił gitarę i takie tam. Zwyczajna pomoc. Potem chciałam mu się odwdzięczyć, poszliśmy do teatru - bo załatwiłam za bezcen bilety na teatralną wersję Testosteronu. Potem kilka dni później pokazałam mu moją ulubioną knajpę. Potem on mi pokazał swoją ulubioną. Potem stwierdziłam, że nigdy nie byłam w jakiejśtam knajpie, więc tam poszliśmy. Przynajmniej za mnie nie płacił. Nienawidziłam jak faceci - koledzy - za mnie płacili. I bardzo się ze sobą zżyliśmy. Był dla mnie jakimś powiewem świeżości wśród moich przyjaciół, z którymi byłam blisko od 12 lat. Nowa, ciekawa znajomość. Intrygował mnie. I zastanawiałam się jak bardzo mu ufam, przeraziłam się jak szybko mnie "kupił". Ja dwa lata wcześniej rozeszłam się z bardzo beznadziejnym facetem i wyznawałam zasadę, że muzycy są dobrzy jako faceci do WSZYSTKIEGO poza związkiem. Potem kilku moch najlepszych kumpli zepsuło relację, bo cośtam zaczęli do mnie mieć. Podobało mi się to, że nasza znajomość nie ma w ogóle żadnego zabarwienia flirtowego. I od drobnych gestów, do drobnych gestów. Zaczęliśmy się mieć ku sobie. Po drodze się okazywało, że mamy masę wspólnych znajomych. Że na angielski chodzę z jego najlepszym przyjacielem. Że chodzi do szkoły z moimi koleżankami. Że chodzi na salkę prób, gdzie ja spędzałam niezliczone chwile z byłym, na próbach. Że mijaliśmy się często w drzwiach, kiedy on kończył, a ja wchodziłam z kapelą byłego - albo odwrotnie.

I bardzo się wzbraniałam. Ale cholera... wpadłam. Zakochałam się w nim. Poczułam cośczego nie czułam wcześniej. Że niesamowicie mi zależy.

Ale nasza znajomość zaczęła istnieć dopiero wtedy, gdy spotkaliśmy się po raz pierwszy. Wcześniej to było "nic". Gdybyśmy się nie spotkali, to nic by z tego nie było.


Pozdrawiam
Życie zaskakuje.

[andy3334]

a ja powiem tak, że spotykałam się z facetami z neta tylko wtedy, gdy był znajomym mojego znajomego . Nigdy nie miałam szczęśliwego związku z internetu, ale były takie za pośrednictwem internetu. Jeden przykład.

Najpierw pisałam z nim na fotka.pl , ale oczywiście moja zasada: nie spotykam się z kolesiami z internetu. Popisaliśmy może z kilka dni. Skończyło się.
Po jakimś czasie moja kumpela uradowana przylatuje do mnie że umówiła sie z chłopakiem (z internetu) na basenie, że jade z nią, że on bierze kumpli. Pojechałam.
Wychodzimy z autobusu, podchodzi ten koleś. Witamy sie. Jest wporządku. Ja tylko go zbadałam wzrokiem i dałam cześć. Ona szczęśliwa. Kładziemy sie na basenie po drugiej stronie od niego. Nagle moja kumpela do mnie z tekstem: Ty pisałaś z Ł. prawda? Nie zgadniesz, on tu jest. Nie zauważyłaś go? Przyjechał z R. ! To są kumple."
Ja kompletny szok. Ale później poszliśmy tam do ich, ja sie zakochałam, było cudownie, on był cudowny, ale wszystko co miłe szybko sie kończy.. długo ten związek nie przetrwał i niestety dalej sie z niego lecze

[lemonka]

Napisane przez MalinowaNastka

Lemonko podziel się z nami
A my spróbujemy Ci doradzić...
Chociaż... Myślę, że mnie nie powinnaś się słuchać, bo u mnie tak "nijako" sobie radzę

On, zabrała mi go Anglia..opisywalam wczesniej cala historie.. ja juz wariuje, nie wiem co on mysli, co on czuje, jak to wyglada wg niego.. raz sie nie odzywa, a dnia nastepnego planuje wspolna przyszlosc.. to jest chore.. przywiazalam sie do niego, facet idealny, ale nie potrafie tego wszystkiego nazwac.. nie padly nigdy zadne zoobowiazujace slowa, bo sie chyba balismy..on tam, ja tu..mlodzi..
a teraz poznalam chlopaka..i nie wiem ale normalnie mnie zakrecil zauroczona..slodko, uroczo.. ale zastanawiam sie czy sie angazowac.. czy to wszystko wporzadku.. niby nic nie jest powiedziane, ale jednak cos jest.. z drugiej strony on tam siedzi, wracac nie chce narazie.. i co?mam czekac, poczekalnia?

[myszeczka00]

Napisane przez lemonka

On, zabrała mi go Anglia..opisywalam wczesniej cala historie.. ja juz wariuje, nie wiem co on mysli, co on czuje, jak to wyglada wg niego.. raz sie nie odzywa, a dnia nastepnego planuje wspolna przyszlosc.. to jest chore.. przywiazalam sie do niego, facet idealny, ale nie potrafie tego wszystkiego nazwac.. nie padly nigdy zadne zoobowiazujace slowa, bo sie chyba balismy..on tam, ja tu..mlodzi..
a teraz poznalam chlopaka..i nie wiem ale normalnie mnie zakrecil zauroczona..slodko, uroczo.. ale zastanawiam sie czy sie angazowac.. czy to wszystko wporzadku.. niby nic nie jest powiedziane, ale jednak cos jest.. z drugiej strony on tam siedzi, wracac nie chce narazie.. i co?mam czekac, poczekalnia?

oj Lemonko

mam podobnie, z tym, ze ja jeszcze nikogo nie poznałam.
Natomiast mój znajomy wrócił z tej Irlandii i..... kompletna ciiiiiiiisza ale oczywiście ma już zaplanowany wylot na koniec września.
Dam sobie spokój z nim, dam szanse normalnym facetom z realnego światka

P.S. nie ukrywam, ze jest mi cholernie zal

[MalinowaNastka]

Wszystkiego najlepszego dla Myszeczki

Pijemy za Myszeczkę

100 lat, 100 lat, 100lat!!!