Starsi mężczyźni i młodsze kobiety - 10 lat i więcej? :) cz.2

[Aivilo]

Kochana, jeśli oboje się kochacie, jeśli jemu trzeba po prostu jakiegoś silnego bodźca, żeby się wziął do działania (czego ci serdecznie życzę), to jedynym takim bodźcem w tej chwili byłoby zerwanie kontaktu.
On musi poczuć wolę walki, musi zapragnąć o ciebie walczyć. Jak na razie to ty walczysz za was dwoje. Ty idziesz z tarczą, a on na tarczy.
Nie wykluczam tego, że zawalczy i że po ewentualnym rozstaniu wrócicie do siebie, nie wykluczam tez, że to rozstanie będzie ostateczne. Ale obie te sytuacje w gruncie rzeczy będą lepsze niż to, co masz teraz. Bo wtedy będziesz albo go miała, albo nie, a jak na razie to ani go masz, ani nie masz, taki stan totalnego zawieszenia...

Przywieź go do Krakowa, przemówię mu do rozumu

Po prostu, pokaż mu, że on nie ma cię na własność,że musi się starać. Jeśli nie ma na to czasu/chęci/sił - to po co wchodził w taką relację? To dorosły człowiek, niech ponosi konsekwencje swoich czynów, niech mu życie utrze nosa.

Nadal uważam, że najlepszą opcją byłoby ultimatum i liczę na ciebie, że do niego dojrzejesz

I wirtualnie ściskam, wierzę w ciebie

PS. Jak już będę duża to chyba zostanę psychologiem od związków

[foremka001]

Aivilo moge udac sie do Ciebie na terapie, gdy dopadna mnie gorsze chwile? Ile Ty masz lat? pewnie pisalas o tym, ale ciezko zapamietac tu wszystko o wszystkich

Morenica chociaz odnosze wrazenie, ze zbytnio za mna tutaj nie przepadasz to zycze Tobie duzo sily, bys mogla odsunac uczucia na bok i kierowala sie wlasnym szczesciem.

Wiem, ze to nie jest proste, WIEM bo sama wlasnie przez to przechodze. Nie ma dnia, zebym o nim nie myslala, nie tesknila, nie wspominala. Najgorsze sa pytania ludzi czemu juz mnie nie widac z tz, co sie stalo blablabla...ciagle cos lub ktos mi o nim przypomina.
Co ja robie, zeby to przetrwac? staram sie nie myslec o tym co moglabym jeszcze zrobic, zmienic. Za to mysle o tym, ze spotka mnie jeszcze wiele dobrego czego on nie mogl mi dac.

Dzis mama zapytala czy nie jest mi szkoda tych kilku lat, ktore dalam jemu (w domysle nie imprezowalam tak jak rowiesnicy, bylam zamknieta na nowe, meskie znajomosci wyjezdzalam z kraju tylko dla niego). NIE, nie zaluje ani jednej chwili nie zaluje i gdybym mogla cofnac czas, chcialabym przezyc to jeszcze raz. Mowiac i piszac o tym ciezko jest powstrzymac lzy, ale i tak jestem pozytywnie nastawiona, bo nikt mnie nie skrzywdzil, a dal wiele wspanialych chwil.

A Ty Morenica zrobisz jak bedziesz chciala, ale staraj sie zaczac wiecej myslec o sobie, o swojej przyszlosci, o tym czego potrzebujesz, bo jak kazdy zaslugujesz na szczescie, tylko nie kazdy moze je Tobie dac. Powodzenia

[morenica]

Dzień dobry Dziewczynki
Wpadłam się przywitać, powiedzieć, że mam świetny humor, nie pisałam do Niego i nawet mnie nie kusi. Dzisiaj Juwenalia się zaczynają, mamy grilla ze znajomymi, więc zamierzam się dobrze bawić i podrywać facetów

Foremka skąd takie wrażenie, że nie przepadam za Tobą? No co Ty. Ja wszystkie Was to uwielbiam Bez wyjątku. Może czasem nie odnoszę się do wypowiedzi każdej z Nas, ale to przez brak czasu tylko i wyłącznie

Miłego dnia...Paa

[Aivilo]

Foremka, mam 20 lat, za 2 tygodnie skończę 21 Jak tylko będzie jakiś problem to wal do mnie, postaram się pomóc

morenica, i tak trzymać! Jestem z ciebie dumna podrywaj, ile się da, zobaczysz, że niejeden jest na świecie piec, z którego można zjeść smaczny chlebek
Tylko broń cię Panie Boże, żebyś po pijaku wydzwaniała z płaczem, a to jest dość prawdopodobne, zostaw telefon w domu, ewentualnie wyłącz i wsadz tak głeboko do torebki, jak tylko sie da.

---------- Dopisano o 11:32 ---------- Poprzedni post napisano o 11:31 ----------

O, albo po prostu wykasuj Jego numery (zapisz je w domu na kartce) i na impreze idź bez tych numerów, żebys nie miala jak sie z nim skontaktować. mam nadzieje, ze nie umiesz ich na pamiec

[morenica]

Akurat w moim przypadku jak jestem pijana to właśnie nie wydzwaniam. Nie mam tak. Nie pamiętam wtedy z reguły gdzie mam komórkę, jeśli ją mam i mam tak dobry humor, świat wydaje się wtedy lepszy, kolorowy...
Tak sobie teraz myślę, że widocznie te dwa dni, kiedy pisałam i płakałam to musiały być takie dni kiedy musiałam wyrzucić z siebie ten żal i smutek. A teraz jest dobrze.
Wstałam dzisiaj i On nie był pierwszą myślą... Jestem pewna, że nadejdą jeszcze trudne dni i momenty...ale dam radę

Uciekam dalej tworzyć mój licencjat.
To co ja jestem tutaj jedna z najstarszych ze swoją 25 (prawie :p)

[foremka001]

Aivilo za 2 tyg to ja bede miala 21!
Morenica a nie wiem, tak jakos

[Aivilo]

bo ty masz chyba 27, z tego co pamietam, a ja 28 ;D

[behindblueeyes]

Napisane przez foremka001

Dzis mama zapytala czy nie jest mi szkoda tych kilku lat, ktore dalam jemu (w domysle nie imprezowalam tak jak rowiesnicy, bylam zamknieta na nowe, meskie znajomosci wyjezdzalam z kraju tylko dla niego). NIE, nie zaluje ani jednej chwili nie zaluje i gdybym mogla cofnac czas, chcialabym przezyc to jeszcze raz. Mowiac i piszac o tym ciezko jest powstrzymac lzy, ale i tak jestem pozytywnie nastawiona, bo nikt mnie nie skrzywdzil, a dal wiele wspanialych chwil.

Tyle razem przeżyliście i rozstaliście się kulturalnie..myśle,że nie ma czego żałować A same rozstania zawsze bolą, wiadomo.

Ile bym dała żeby mieć znów te 21 czy 22 lata..a tu już prawie 24 na karku

Wpadłam tylko w przerwie między nauką
Wczorajsze urodzinki bardzo udane. Poszliśmy kupić prezent..a że nie było odpowiednio dużej torebki, to wzięliśmy ładny, kolorowy papier,taśmę i kokardkę do przyklejenia. Pożyczyliśmy od pani z informacji nożyczki..i pakowaliśmy kartonik w sklepie Musiało to zabawanie wyglądać,hihi Potem mieliśmy wpaść na moment do K. żeby zostawił resztę papieru w domu. A tu przed klatką jego mama stoi..bo akurat jechali tez na te ur.Echh aż mi się gorąco zrobiło Ale przeżyłam
Potem mala Julka nie dawała mi spokoju. A to puzzle, a to kolorowanki.. Słodziak z niej straszny. Wychodzimy już,a K. wziął mój parasol. Mała do niego podchodzi i mówi,żeby oddał go jej,a ona zaniesie cioci..czyli mi,heh

A za tydzień mam obronę aaaa

[foremka001]

Napisane przez Aivilo

bo ty masz chyba 27, z tego co pamietam, a ja 28 ;D

Behind, a Ty to juz taka stara dupa nie? hehe wariatka My wszystkie zawsze bedziemy mlode i piekne
K. to juz oficjalnie Twoj TZ?

[behindblueeyes]

Napisane przez foremka001

Behind, a Ty to juz taka stara dupa nie? hehe wariatka My wszystkie zawsze bedziemy mlode i piekne

O taaak, starość nie radość
No baaa, piękne,młode i wyjątkowe

Napisane przez foremka001

K. to juz oficjalnie Twoj TZ?

Chyba tak

[noelia007]

Wiem, że wy sobie tak tu gadu, gadu.

Ciekawi mnie jak tam z wami, czytam, ale wy wszystkie się już znacie ze soba a ja tu pierwszy raz.
To ile osoób ma partnera starszego o ponad 10lat i więcej? Bo jak na razie przeczytałam tylko historię o 27letniej różnicy wieku i o 3letniej?? Czy to w ogóle jakaś różnica!?

[mag_a]

Napisane przez noelia007

Wiem, że wy sobie tak tu gadu, gadu.

Ciekawi mnie jak tam z wami, czytam, ale wy wszystkie się już znacie ze soba a ja tu pierwszy raz.
To ile osoób ma partnera starszego o ponad 10lat i więcej? Bo jak na razie przeczytałam tylko historię o 27letniej różnicy wieku i o 3letniej?? Czy to w ogóle jakaś różnica!?

A może napiszesz cos o sobie?

Mój partner jest starszy ode mnie o 17 lat

---------- Dopisano o 16:21 ---------- Poprzedni post napisano o 16:11 ----------

Napisane przez behindblueeyes

O taaak, starość nie radość

Ja Ci dam! Czy ja w takim razie kwalifikuję się na zgrzybiałą staruszkę (27 lat)?

Uaaa! Ale super - behind ma TŻ [w końcu nie będzie zamieszania z literkami]

[behindblueeyes]

Napisane przez mag_a

Ja Ci dam! Czy ja w takim razie kwalifikuję się na zgrzybiałą staruszkę (27 lat)?

Hihi Nie no aż tak źle jeszcze nie jest

Napisane przez mag_a

Uaaa! Ale super - behind ma TŻ [w końcu nie będzie zamieszania z literkami]

Też jestem mega szczęśliwa Jutro K. przyjeżdza do mnie..1szy raz Żebyście słyszały ten stres w glosie..haha

[Aivilo]

Napisane przez noelia007

Wiem, że wy sobie tak tu gadu, gadu.

Ciekawi mnie jak tam z wami, czytam, ale wy wszystkie się już
Mój pa znacie ze soba a ja tu pierwszy raz.
To ile osoób ma partnera starszego o ponad 10lat i więcej? Bo jak na razie przeczytałam tylko historię o 27letniej różnicy wieku i o 3letniej?? Czy to w ogóle jakaś różnica!?

Mój Miś jest ode mnie starszy 14 lat
A jak jest u ciebie? Napisz coś o sobie


behind, ja też myslałam, że ty młodsza jesteś, nie wiem czemu myślałam, że masz ok 20 lat

Hm, no to gratuluję posiadania TŻ przypomnij, ile jest między wami różnicy?

[slonce88]

miedzy nami 10 lat, ja mam 22

[Serpentine]

Witajcie Dziewczynki
Ojj M mnie pochłania, bardzo… Nie umiem się od niego odkleić Widziałam Go ostatni raz 12 h temu, a tak mnie skręca z tęsknoty, że nie wyrabiam… Na szczęście jutro rano wpadnie do mnie na śniadanko przed weekendową rozłąką. A w środę wyjeżdża na tydzień na Majorkę. Na caaały dłuuugi tyyydzień! Buuuu… Coś czuje, że wtedy z tęsknoty to będę aż zazdrosna o Niego.
W poniedziałek byliśmy na zakupach, odświeżyć szarą i ponurą garderobę M. Przy okazji kupiłam sobie strój kąpielowy (od poniedziałku ruszamy z cotygodniowym basenem) i buty, strasznie wysokie, ale M się podobały. W ogóle chciał mi je kupić, ale nie pozwoliłam na to…
Więc ogólnie… jest cudooooownie

Morenica z czasem będzie łatwiej, teraz tylko musisz się pilnować, by znów nie wysyłać smsów czy nie dzwonić. Z czasem będziesz myślała o tym coraz mniej… i przejdzie. Ja trzymam kciuki za nowe kontakty, znajomości, które Ci w tym pomogą. A juwenalia sprzyjają temu

Mag_a dziś pół dnia próbowałam sobie wyobrazić Ciebie w blond włosach. Nie umiem!

Nataluś, Behind, Aivilo, Foremka

---------- Dopisano o 21:52 ---------- Poprzedni post napisano o 21:50 ----------

Napisane przez noelia007

Wiem, że wy sobie tak tu gadu, gadu.

Ciekawi mnie jak tam z wami, czytam, ale wy wszystkie się już znacie ze soba a ja tu pierwszy raz.
To ile osoób ma partnera starszego o ponad 10lat i więcej? Bo jak na razie przeczytałam tylko historię o 27letniej różnicy wieku i o 3letniej?? Czy to w ogóle jakaś różnica!?

Mój M jest starszy całe 15 lat ode mnie.

Sama mam już 22 lata i miałam mały kryzys w dniu urodzin z tego powodu...

[behindblueeyes]

Napisane przez Aivilo

behind, ja też myslałam, że ty młodsza jesteś, nie wiem czemu myślałam, że masz ok 20 lat

Cóż za komplement Chyba,że moje wypowiedzi są na nieco niższym poziomie,hihi

Napisane przez Aivilo

Hm, no to gratuluję posiadania TŻ przypomnij, ile jest między wami różnicy?

A dziękuję Jakoś ciężko mi zacząć pisać TŻ
Między nami całe 3 lata..tylko ciii,bo się wyda

Serpentine - widzę,że wpadłaś po uszy Tydzień rozłąki szybko minie, uwierz mi Sama byłam na tygodniowej wycieczce i zleciało szybciutko..kilka miłych smsów od M. to już w ogóle nie zdązysz zauwazyć kiedy wróci

Napisane przez Serpentine

Sama mam już 22 lata i miałam mały kryzys w dniu urodzin z tego powodu...

To ja w dniu swoich ur. powinnam wpaść w depresję, a mag_a to pewnie zamknie się w sobie

malgosiu - jak samopoczucie?

mag_a - Twoje posty są tak mega fajne,że aż zazdroszczę Ci umiejętności takiego fajnego pisania

a gdzie nasza natalka?

[czerwony_balonik]

Napisane przez noelia007

Wiem, że wy sobie tak tu gadu, gadu.

Ciekawi mnie jak tam z wami, czytam, ale wy wszystkie się już znacie ze soba a ja tu pierwszy raz.
To ile osoób ma partnera starszego o ponad 10lat i więcej? Bo jak na razie przeczytałam tylko historię o 27letniej różnicy wieku i o 3letniej?? Czy to w ogóle jakaś różnica!?

Ja mam 21 lat, a mój TŻ ma 34 lata=13 lat różnicy, jesteśmy ze sobą od 3 lat a od roku mieszkamy razem też jestem świeża w tym wątku, choć co nieco o sobie napisałam wcześniej Pytałam już,ale nikt mi nie odpowiedział , więc może spytam was jeszcze raz:
jak wam się układa w związkach z TŻ o 10 lat lub więcej starszymi? czy czujecie,że są to partnerzy na stałe? czy jesteście ich pewne? i co was w nich zauroczyło,co sprawiło,że chcecie z nimi być? (prócz oczywiście uczucia-bo to oczywiste,bez tego nie ma związku)

[Aivilo]

Napisane przez czerwony_balonik

Ja mam 21 lat, a mój TŻ ma 34 lata=13 lat różnicy, jesteśmy ze sobą od 3 lat a od roku mieszkamy razem też jestem świeża w tym wątku, choć co nieco o sobie napisałam wcześniej Pytałam już,ale nikt mi nie odpowiedział , więc może spytam was jeszcze raz:
jak wam się układa w związkach z TŻ o 10 lat lub więcej starszymi? czy czujecie,że są to partnerzy na stałe? czy jesteście ich pewne? i co was w nich zauroczyło,co sprawiło,że chcecie z nimi być? (prócz oczywiście uczucia-bo to oczywiste,bez tego nie ma związku)

Oj wybacz, mi jakoś umknął twój post

Mi z Misiem układa się bardzo dobrze, jesteśmy zaręczeni, za 2lata będziemy małżeństwem. Nie wcześniej, bo chciałabym studia skończyć zanim za niego wyjdę, ale zobaczymy, jak potoczy się życie, może uda się jednak wcześniej pobrać
Jako że się zaręczyłam, to chyba jasne, że jestem go pewna i czuję,że to partner na stałe. Po prostu jesteśmy dwoma połówkami, razem dajemy czysty, czterdziestoprocentowy litr

A co sprawiło, że mnie zauroczył? Po pierwsze, wiek. To mnie pociąga samo w sobie, to takie... hm, pewnego rodzaju tabu, pewnego rodzaju niedostępność - ja mam instynkt zdobywcy, lubię wyzwania. Facet starszy o 14 lat to dla wielu moich koleżanek tylko śmiała fantazja, jeszcze z czasów gimnazjum, gdy zachwycałyśmy się Pierce Brosnanem, Clintem Eastwoodem i Harrisonem Fordem Też się nimi zachwycałam, fantazjowałam na ten temat... a teraz moje fantazje się spełniają.
Zwłaszcza, że Miś jest podobny do Bruce'a Willisa.
Po drugie, wygląd - pierwsze wrażenie jest bardzo ważne. Gdy go ujrzałam - "O Boże, Bruce Willis!". Byłam zachwycona, bo to mój ulubiony aktor. Uwielbiam właśnie taki model faceta - łysy, z kilkudniowym zarostem, z takimi męskimi, grubymi rysami twarzy, bystrym spojrzeniem i mocno zarysowaną szczęką. I taki właśnie jest mój Miś. Wg kanonów piękna pewnie nie jest zbyt ładny, ale dla mnie naprawde przystojny.
A po trzecie, chyba najwazniejsze - to, jaki jest. To doświadczenie, mi całkowicie obce, to rozsądne spojrzenie na życie... Ja musiałam bardzo szybko wydorośleć, nagle stałam się odpowiedzialna za rodzinę, miałam dużo ciężkim przeżyć przez ostatnich kilka lat... wydoroślałam, bo musiałam, ale w głębi duszy, jak każdy artysta, pozostałam dzieckiem. I kiedy w końcu odetchnęłam, kiedy w końcu spadła ze mnie odpowiedzialność za rodzinę -chciałam, żeby i mną się ktoś zaopiekował, jak małą dziewczynką.
Jego we mnie zauroczyła właśnie ta moja przedwczesna dojrzałość połączona z dziecięcą ufnością w ludzi i życie, bo mimo ciężkich chwil nigdy nie straciłam optymizmu i wiary w lepsze jutro.
On był zgorzkniałym, cynicznym facetem z nieudanym małżeństwem za sobą, z uczuciem, że w wieku 34 lat do niczego nie doszedł, do niczego się nie nadaje, nie ma domu, samochodu, rodziny, dzieci... po prostu nie sprawdził się jako facet.
To tez mnie zafascynowało, chciałam mu pokazać, że to nie są JUŻ 34 lata, to są DOPIERO 34 lata, ze ma mnóstwo przed sobą, że nie ma domu, rodziny, samochodu, ale ma wiele innych rzeczy, że jeszcze tyle może zrobić, zawalczyć o swoje szczęście - chciałam w nim zaszczepić radość z życia, z takich małych rzeczy które nam się zdarzają, które są dobre i które warto zauważać.
Udało się gdy ostatnio rozmawialiśmy, Miś powiedział mi, że pojawiłam się w najgorszym momencie jego zycia i zmieniłam go na najlepszy moment. Pokazałam mu jasne strony, wydobyłam go z dołka i nauczyłam cieszyć się jak dziecko z byle czego. Śmiać się do głupiej tęczy na niebie
A jako że i ja wtedy miałam ciężki okres, bo jak dziewczyny wiedzą, teraz w lutym zmarł mój ojciec, po dwóch latach ciężkiej choroby, i wiele sie złego przez ten czas działo, to tak jakby wspieraliśmy się i podtrzymywaliśmy na duchu nawzajem

On znalazł kogoś, dla kogo warto żyć, poczuł sie potrzebny, równoczesnie zyskując siłe do walki o szczęscie, ja spotkałam kogoś, komu jestem potrzebna, kto mnie wspierał w najgorszych momentach, ale komu potrafiłam też i ja pomóc...

Poznaliśmy się w biedzie, jak prawdziwi przyjaciele Nie zmarnujemy tego. Skoro potrafiliśmy się kochać w złych momentach, tym bardziej będziemy potrafili w dobrych. A przynajmniej wiem, że też umiemy pokonywać przeciwności losu i radzić sobie z problemami.

Oczywiście, nie jest idealnie. Kłócimy się czasem, sprzeczamy, czasem dochodzi do nieporozumień - ale tak jest w kazdym związku. Najważniejsze to umieć rozwiązywać problemy. Czasem jest ciężko, bo najwięcej tych kłótni wynika z nieporozumień na tle wieku. On nie pamięta, jak to było, gdy miało się te 20 lat, ja nie wiem, jak to jest mieć 34/35 - ale radzimy sobie.
Łatwo nie jest, ale rzeczy, które przychodzą z łatwością, z równą łatwością odchodzą. I nikt nigdy nie mówił,że w życiu będzie łatwo Ma być trudno - ze wszystkim można sobie poradzić.

---------- Dopisano o 13:46 ---------- Poprzedni post napisano o 13:45 ----------

A w ogóle to pozdrawiam wymiankową koleżankę

[czerwony_balonik]

Ja również pozdrawiam i kłaniam się z podziękowaniami za Mastertona -szukałam tej książki dla mamy długi czas i cierpliwie czekam na nią

Wracając do tematu- też jestem z moim P. zaręczona- od ponad roku Ślub, dzieci i te sprawy odkładamy do czasu, gdy skończę studia (w lipcu obronę mam, a na razie się zastanawiam gdzie na magisterkę iść). Moi rodzice, znajomi, przyjaciele bardzo lubią P i się z nim super dogadują, od razu go zaakceptowali mimo naszej różnicy wieku, co mnie bardzo ucieszyło Aivilo piszesz,że zauroczył cię w twoim TŻ jego wiek, uroda,dojrzałość-miałam podobnie.Po paru nie udanych związkach z facetami w moim wieku lub troszkę starszymi-doszłam do wniosku,że żeby znaleźć faceta dojrzałego emocjonalnie, musi być bardziej starszy niż te 3 czy 4 lata. I się nie myliłam Mój P. co prawda nie ma za sobą nieudanego małżeństwa, tylko nieudany związek, który trwał nie cały rok. Ale jest dojrzały, ma że tak powiem poukładane w głowie, a to jest dla mnie ważne, bo nie kręcą mnie faceci,którzy są dziecinni, nie wiedzą czego tak naprawdę chcą, czy nie można na nich zawsze liczyć. I też podobnie jak ty, Aivilo musiałam szybciej niż moi rówieśnicy dorośleć, nie miałam lekko w życiu, może tez dlatego chciałam mieć starszego, dojrzałego, odpowiedzialnego partnera. Może dlatego odkąd pamiętam te cechy u mężczyzn najbardziej się dla mnie liczyły. U nas zaczęło się od kilkunastu spotkań, na których dużo gadaliśmy, zwierzaliśmy się sobie. Świetnie potrafimy zresztą do dziś się porozumieć,dogadać, co też jest dla mnie megaważne w związku Związek połączony z przyjaźnią-to super sprawa

Napisane przez Aivilo

Oczywiście, nie jest idealnie. Kłócimy się czasem, sprzeczamy, czasem dochodzi do nieporozumień - ale tak jest w kazdym związku. Najważniejsze to umieć rozwiązywać problemy. Czasem jest ciężko, bo najwięcej tych kłótni wynika z nieporozumień na tle wieku. On nie pamięta, jak to było, gdy miało się te 20 lat, ja nie wiem, jak to jest mieć 34/35 - ale radzimy sobie.

I tu także mamy podobnie-nie ma ludzi ani związków idealnych, to oczywiste,że czasem coś zgrzyta, czy że ktoś da się ponieść emocjom, czy nie zrozumie. Najgorzej było z kłótniami przy naszej pierwszej próbie zamieszkania razem. Wtedy kłóciliśmy się na max, a kłótnie ciągle rozwiązywaliśmy w łóżku

[Aivilo]

My nie mieszkamy jeszcze razem, ale dążymy do tego zazwyczaj śpimy razem w weekendy, aczkolwiek ostatnio jakoś nie bardzo ; <

Mojego Misia też rodzina od razu zaakceptowała (oprócz babci ), a w tej chwili moja matka wręcz go uwielbia, ojciec przed śmiercią też go poznał i polubił, z czego bardzo się cieszę, przynajmniej wiedział, że zostawia mnie w dobrych rękach. Brat traktuje go jak pełnoprawnego członka rodziny, dalsza rodzina, ciotki, wujkowie, kuzyni - tak samo.

Co ciekawsze, ja wciąż nie znam jego mamy ;D Jedynie siostrę Z którą się lubię, a to mnie cieszy, bo zarówno jego byłej żony, jak i byłej dziewczyny (po żonie, a przede mną, ta krowa,co nam zwiazek rozwalic chciała) bardzo nie lubiła

[_lato]

Witajcie Kobietki troszke czytam to wszystko i postanowilam napisac
Mam 19 lat starszego mezczyzne strasznie przerazliwie go kocham zreszta on mnie tez jestesmy ze soba juz rok, choc od kilku lat patrzylismy na siebie maslanymi oczkami Jest fajnie spotykamy sie teraz bardzo czesto, nie moge się nim nacieszyc normalnie chcialabym go pochłonąć. Jednakze jest problem moj wspanialy mezczyzna ma zone i dzieci, ktore sa juz dososle. Stracilam juz nadzieje ze bedziemy razem na zawsze choc bardzo sie kochamy Dziwna historia ale prawdziwa pierwszy taki starszy moj, a jednak tak mi to w krew weszlo ze nie moge przestac nawet chyba nie chce szczerze mowiac nigdy niczego takiego nie czulam
Pozdrawiam Aniołki

[zmxncbv]

noelia007
miedzy nami jest 20 lat różnicy. układa sie w miare dobrze. gorzej z akceptacja innych. moj plus on nie ma żony ani dzieci

[Aivilo]

Napisane przez _lato

Witajcie Kobietki troszke czytam to wszystko i postanowilam napisac
Mam 19 lat starszego mezczyzne strasznie przerazliwie go kocham zreszta on mnie tez jestesmy ze soba juz rok, choc od kilku lat patrzylismy na siebie maslanymi oczkami Jest fajnie spotykamy sie teraz bardzo czesto, nie moge się nim nacieszyc normalnie chcialabym go pochłonąć. Jednakze jest problem moj wspanialy mezczyzna ma zone i dzieci, ktore sa juz dososle. Stracilam juz nadzieje ze bedziemy razem na zawsze choc bardzo sie kochamy Dziwna historia ale prawdziwa pierwszy taki starszy moj, a jednak tak mi to w krew weszlo ze nie moge przestac nawet chyba nie chce szczerze mowiac nigdy niczego takiego nie czulam
Pozdrawiam Aniołki

To znaczy, że jesteś kochanką...?

Czemu twój mężczyzna, skoro taki wspaniały, nie rozwiedzie się z żoną i nie będzie z tobą na zawsze, skoro tak bardzo się kochacie?

[_lato]

Nie, nie oni nie mieszkaja razem juz od dawna. Rozwodu tez nie maja. Taka dziwna sytuacja. Ona mieszka od 13 lat w USA.

[Aivilo]

Czemu nie mają rozwodu?

Jeśli się kochacie, dzieci już dorosłe, oni nie mieszkają razem, to co stoi na przeszkodzie?

[_lato]

Wlasnie to ze ona siedzi w stanach i nawet nie dzwoni rozplynela sie jak kamfora dlatego taki problem. Tam w USA tez podobno ma kogos no i dziecko z tamtym ale pewnosci nie mamy. napisalam w swoim poscie ze stracilam nadzieje na to ze bedziemy razem, ale chodzilo mi o slub kochamy sie ale nawet nie mozemy sie pobrac

[Aivilo]

No ale w takim razie przecież nic nie stoi na przeszkodzie, byście byli razem do konca życia Skoro tak sprawa wygląda, przecież nie trzeba do tego brać ślubu.
A i rozwód da się przeprowadzić przy takim stanie rzeczy, chociaż duzo czasu to zajmuje

[_lato]

Napisane przez Aivilo

No ale w takim razie przecież nic nie stoi na przeszkodzie, byście byli razem do konca życia Skoro tak sprawa wygląda, przecież nie trzeba do tego brać ślubu.
A i rozwód da się przeprowadzić przy takim stanie rzeczy, chociaż duzo czasu to zajmuje

Wlasnie obydwoje o tym wiemy, w ogole jej nie mozemy znalezc, generalnie jestem zazdrosna ze to jednak nie ja bede ta zona, strasznie bardzo bym tego chciala no coz... Takie to zycie
A tak w ogole mialyscie kiedys jakies obrazliwe podteksty od ludzi? Nam to sie zdarzalo mam tylko nadzieje, ze to minie... 19 lat to jednak duzo

[Aivilo]

raz mój brat w żartach palnął, że "znalazłam sobie sponsora", dostał w łeb patelnią i się skończyło niewyparzony jęzor ma.

A tak to nie spotkałam się z negatywną opinią społeczeństwa. Jego znajomi to i moi znajomi, bo tak jakby w jednym środowisku hobbystycznym się poznaliśmy. Spoza tego środowiska on raczej znajomych nie ma, natomiast moich, młodszych, zaczął stopniowo poznawać i generalnie już jest traktowany jak swój chłop
Myślę, że wielu moim znajomym różne myśli przez głowę przemknęły, ale nikt mi złego słowa nie powiedział,kazdy starał się Misia poznać, zanim ocenił, no a jak poznał... Miś ma dar zjednywania sobie ludzi. Oczaruje kazdego, od sprzedawcy w sklepie po moją matkę i własną szefową. Wystarczy, że chwilę z kims porozmawia i od razu ludzie do niego lgną, nie wiem, jak on to robi.

Pamiętam taką zabawną sytuację, jak zabrałam go pierwszy raz na imprezę u moich znajomych. Na poczatku siedzieliśmy razem, niby dosiadali się do nas różni koledzy i koleżanki, ale jednak wyczuwało się napięcie. Zostawiłam go na chwilę idąc do łazienki, po jakimś czasie wracam, patrzę, a tutaj on siedzi na krzesełku, na podłodze otacza go wianuszek zafascynowanych ludzi, a on opowiada jakąś historię, z której wszyscy się śmieją i od razu zaprzyjaźniony.

A na reakcje nieznajomych nie zwracam uwagi. Miś zresztą też nie wygląda staro, w ten weekend byliśmy u innych znajomych, "trudniejszych", bo ode mnie ze studiów (ogólnie Miś uważa ludzi z mojego wydziału za bandę kretynów, ale po tej imprezie zmienił zdanie) i wyobraźcie sobie, że wszyscy myśleli, iż Miś ma 25, może 26 lat
Ja natomiast wyglądam dość staro, bo i 25 lat mi w życiu dawali, więc wychodzi na równi.