Nazwisko - swoje, podwójne czy malżonka?

[passion80]

to mam dłuższe niż panieńskie i czasem jak szybko potrzebuję się podpisać, listonosz kurier itp to mnie denerwuje
ale to tylko moje odczucie

[201605100]

U nas to mój przyszły mąż zmieni nazwisko na moje. Dlaczego? Bo moje jest ładniejsze i tak uważam i ja i on. Nigdy nie chciałam zmieniać nazwiska, nie rozumiem tego zwyczaju. Dla mojego lubego nazwisko nie ma takiego znaczenia jak dla mnie. Różni ludzie różnie na to reagują, ale my się nie przejmujemy.

[shanonnowa]

Jakoś nie wyobrażałam sobie zrezygnować ze swojego nazwiska i w sumie nie wiem czemu?
Będę miała dwuczłonowe nazwisko, z racji, że moje jest długie, a tż krótkie będzie okej
Nasze dzieci będą nosiły nazwisko tż

[04e5a28c9aab521e8f90e546d970e31ba2591a44]

Ja chciałabym mieć dwa- moje to tylko 3 literki, a jego długaśne po za tym razem wyglądałyby ładnie ale mój TŻ strasznie marudzi, twierdzi, że kobieta powinna przejąć nazwisko po mężczyźnie... ech. dzieci będą miały jego nazwisko.
Co do mojego- jeszcze mam sporo czasu by go przekonać do swoich racji.

[Chatul]

[1=04e5a28c9aab521e8f90e54 6d970e31ba2591a44;3593663 5]Ja chciałabym mieć dwa- moje to tylko 3 literki, a jego długaśne po za tym razem wyglądałyby ładnie[/QUOTE]

Fajnie

ale mój TŻ strasznie marudzi, twierdzi, że kobieta powinna przejąć nazwisko po mężczyźnie... ech. dzieci będą miały jego nazwisko.

A czym to uzasadnia?

Co do mojego- jeszcze mam sporo czasu by go przekonać do swoich racji.

Tylko pamiętaj, że to nie tylko Ty przekonujesz go do swoich racji, ale również on do Ciebie. Nie jest tak, że kobieta musi zmienić nazwisko na nazwisko męża, a co najwyżej mąż łaskawie może pozwolić na dwuczłonowe czy zostanie przy rodowym.
Masz prawo chcieć mieć nazwisko podwójne. I tak dla faceta to nie powinien być problem, bo sam nie zmienia, ma wspólny jeden człon z kobietą, a dzieci mają nazwisko po nim.

[04e5a28c9aab521e8f90e546d970e31ba2591a44]

Napisane przez Chatul

A czym to uzasadnia?

Tylko pamiętaj, że to nie tylko Ty przekonujesz go do swoich racji, ale również on do Ciebie. Nie jest tak, że kobieta musi zmienić nazwisko na nazwisko męża, a co najwyżej mąż łaskawie może pozwolić na dwuczłonowe czy zostanie przy rodowym.
Masz prawo chcieć mieć nazwisko podwójne. I tak dla faceta to nie powinien być problem, bo sam nie zmienia, ma wspólny jeden człon z kobietą, a dzieci mają nazwisko po nim.

Po prostu twierdzi, że od zawsze kobiety przejmowały nazwiska po mężach i to taka tradycja, że nie ma sensu się z tego wyłamywać...
Zdaje mi się, że po prostu boi się, że... że po prostu będzie mu głupio pod kątem jego braci, którzy narzeczone mają takie bardzo... podporządkowane. Ja oczywiście nie traktuję to jako przejaw jakiegokolwiek buntu wobec niego, czy czegoś innego, ale to takie moje marzenie.
Zawsze chciałam podpisywać się tak dłuuugo...

[dzustam]

[1=04e5a28c9aab521e8f90e54 6d970e31ba2591a44;3593663 5]Ja chciałaby
Co do mojego- jeszcze mam sporo czasu by go przekonać do swoich racji.[/QUOTE]

Rozumiem, gdyby kobieta próbowała namówić faceta na przyjęcie jej nazwiska. I namawiała, przekonywała...

Moim skromnym zdaniem, mąż to nie właściciel niewolnika w postaci żony (przyszłej żony), przecież kobieta w świetle prawa może samostanowić o sobie, chyba, że jest ubezwłasnowolniona. Jak nie jest, to coś tam do powiedzenia o własnym nazwisku może mieć...

[Chatul]

[1=04e5a28c9aab521e8f90e54 6d970e31ba2591a44;3593709 3]Po prostu twierdzi, że od zawsze kobiety przejmowały nazwiska po mężach i to taka tradycja, że nie ma sensu się z tego wyłamywać...[/QUOTE]

Ja bym odpowiedziała: „A ja tam nie widzę powodu, by się tego trzymać. Ty i tak zostajesz przy swoim nazwisku, a i dziecko będzie miało tylko Twoje nazwisko, więc co Ci tak przeszkadza, że ja będę miała dwuczłonowe? Jak Ty byś się czuł, gdybym kazała Ci zmienić nazwisko na moje?”. Ciekawe, co by potem powiedział

Zdaje mi się, że po prostu boi się, że... że po prostu będzie mu głupio pod kątem jego braci, którzy narzeczone mają takie bardzo... podporządkowane.

Ja bym go chyba wprost zapytała czy to o to chodzi

Ja oczywiście nie traktuję to jako przejaw jakiegokolwiek buntu wobec niego, czy czegoś innego, ale to takie moje marzenie.
Zawsze chciałam podpisywać się tak dłuuugo...

Ja tam Cię rozumiem. I tak nie masz hmmm… Bardzo radykalnego podejścia, bo mąż i dzieci będą mieć tylko nazwisko męża

[04e5a28c9aab521e8f90e546d970e31ba2591a44]

Napisane przez Chatul

Ja bym odpowiedziała: „A ja tam nie widzę powodu, by się tego trzymać. Ty i tak zostajesz przy swoim nazwisku, a i dziecko będzie miało tylko Twoje nazwisko, więc co Ci tak przeszkadza, że ja będę miała dwuczłonowe? Jak Ty byś się czuł, gdybym kazała Ci zmienić nazwisko na moje?”. Ciekawe, co by potem powiedział

Ja bym go chyba wprost zapytała czy to o to chodzi

Ja tam Cię rozumiem. I tak nie masz hmmm… Bardzo radykalnego podejścia, bo mąż i dzieci będą mieć tylko nazwisko męża

Mamy jeszcze dużo czasu więc wytłumaczę mu to na spokojnie
TŻ i tak zazwyczaj mi ustępuje więc większych problemów nie będzie.
Co do jego braci- rozmawialiśmy wczoraj. Trochę im zazdrości, że One tak śmigają przy nich, tu obiadki, tu coś, sprzeciwu brak.
Widać- Panowie umieli sobie "ułożyć" je.

Co do mojego podejścia- to właśnie nie chciałabym, żeby maluchy musiały pisać po dwa nazwiska, w szkole podstawowej miałam takiego kolegę. Męczył się z tym bardzo (dosyć długie imię i dwa nienajkrótsze nazwiska),

Mam takie pytanie, co do osób już mających dwa nazwiska- czy wszędzie muszą się tak podpisywać (głupi podpis na poczcie, czy u kuriera)?
Jak jest z kolejnością nazwisk, bo słyszałam już rożne wersje- panieńskie+męża, czy na odwrót?

[Chatul]

[1=04e5a28c9aab521e8f90e54 6d970e31ba2591a44;3594401 3]Co do jego braci- rozmawialiśmy wczoraj. Trochę im zazdrości, że One tak śmigają przy nich, tu obiadki, tu coś, sprzeciwu brak.
Widać- Panowie umieli sobie "ułożyć" je. [/QUOTE]

No cóż, musi się pogodzić z tym, że Ty jesteś inna niż żony jego braci

Co do mojego podejścia- to właśnie nie chciałabym, żeby maluchy musiały pisać po dwa nazwiska, w szkole podstawowej miałam takiego kolegę. Męczył się z tym bardzo (dosyć długie imię i dwa nienajkrótsze nazwiska),

Twoje nazwisko ma 3 litery, więc wiele by to nie zmieniło w kwestii czasu pisania Ale oczywiście nie namawiam, skoro wolicie, żeby dziecko miało tylko nazwisko ojca, to spoko

Mam takie pytanie, co do osób już mających dwa nazwiska- czy wszędzie muszą się tak podpisywać (głupi podpis na poczcie, czy u kuriera)?

Jeśli ktoś ma dwa nazwiska, to w sprawach urzędowych ma obowiązek używać ich obu. Natomiast, jeśli chodzi o samą Pocztę Polską i kurierów, to oni raczej nie przywiązują większej wagi do podpisów

Jak jest z kolejnością nazwisk, bo słyszałam już rożne wersje- panieńskie+męża, czy na odwrót?

Można mieć w dowolnej kolejności, ale w Polsce przyjęło się, że pierwsze jest panieńskie, a drugie odmężowe.
I tak zupełnie ode mnie: bardziej mi się podoba, jak w przypadku nazwisk jednego krótkiego i drugiego długiego, pierwsze jest krótsze. Np. Pąk-Malinowska czy Mac-Anielewicz

[04e5a28c9aab521e8f90e546d970e31ba2591a44]

Dziękuję za bardzo wyczerpującą odpowiedź

[Opulka]

Mój post będzie mocno feministyczny, uprzedzam Często w tym wątku pojawiają się określenia "moje nazwisko", powołujecie się na niezależność kobiet które zostają przy "swoim" i nie idą w mężowe itp. Nie wiem czy któraś z was to zauważyła: w naszej kulturze kobieta jako kobieta nie ma własnego nazwiska. Tak na logikę. Nazwisko masz po ojcu, dziadku (jeśli masz po mamie to mama na 99,9% ma po dziadku, tak?), potem mężu. Nawet w Hiszpanii, gdzie dziecko ma dwa nazwiska, idąc za Wikipedią: "Obecnie Hiszpanie i mieszkańcy większości krajów Ameryki Łacińskiej posiadają dwa nazwiska (choć najczęściej korzysta się z jednego): pierwsze dziedziczone jest po ojcu (tzn. dziedziczy się pierwsze nazwisko ojca, czyli pierwsze nazwisko dziadka po stronie ojca itd.), drugie – po matce (tzn. pierwsze nazwisko matki, czyli pierwsze nazwisko dziadka po stronie matki). " Dziadka, nie babki. Nazwiska to męska sprawa, nie kobieca, taka kultura i już.
Dlatego moim zdaniem argument o "własnym nazwisku" jako nazwisku kobiety odpada. Stąd mi wszystko jedno, biorę mężowe, będzie mniej kłopotu.

[misiadelko]

Ale mniej kłopotu z czym?

[dawidowskasia]

Napisane przez Opulka

Mój post będzie mocno feministyczny, uprzedzam Często w tym wątku pojawiają się określenia "moje nazwisko", powołujecie się na niezależność kobiet które zostają przy "swoim" i nie idą w mężowe itp. Nie wiem czy któraś z was to zauważyła: w naszej kulturze kobieta jako kobieta nie ma własnego nazwiska. Tak na logikę. Nazwisko masz po ojcu, dziadku (jeśli masz po mamie to mama na 99,9% ma po dziadku, tak?), potem mężu. Nawet w Hiszpanii, gdzie dziecko ma dwa nazwiska, idąc za Wikipedią: "Obecnie Hiszpanie i mieszkańcy większości krajów Ameryki Łacińskiej posiadają dwa nazwiska (choć najczęściej korzysta się z jednego): pierwsze dziedziczone jest po ojcu (tzn. dziedziczy się pierwsze nazwisko ojca, czyli pierwsze nazwisko dziadka po stronie ojca itd.), drugie – po matce (tzn. pierwsze nazwisko matki, czyli pierwsze nazwisko dziadka po stronie matki). " Dziadka, nie babki. Nazwiska to męska sprawa, nie kobieca, taka kultura i już.
Dlatego moim zdaniem argument o "własnym nazwisku" jako nazwisku kobiety odpada. Stąd mi wszystko jedno, biorę mężowe, będzie mniej kłopotu.

Dla mnie określenie MOJE NAZWISKO oznacza ni mniej ni więcej nazwisko, z jakim funkcjonowałam od urodzenia tudzież nazwisko mojej rodziny.
I nie ważne czy ojca, dziadka, babki czy ciotki.
Moje nie oznacza KOBIECE tylko rodowe

[lazy day]

Napisane przez Opulka

w naszej kulturze kobieta jako kobieta nie ma własnego nazwiska. Tak na logikę. Nazwisko masz po ojcu, dziadku (jeśli masz po mamie to mama na 99,9% ma po dziadku, tak?), potem mężu. [..] Dlatego moim zdaniem argument o "własnym nazwisku" jako nazwisku kobiety odpada. Stąd mi wszystko jedno, biorę mężowe, będzie mniej kłopotu.

Ale w takim razie, to nikt nie ma własnego nazwiska, bo przecież mężczyźni też dostają nazwisko po ojcu/dziadku. Uważasz, że jak chłopiec dostanie nazwisko po ojcu, to jest jego nazwisko, ale jak jego siostra dostanie to samo nazwisko, to już nie jest jej?
Ja uważam podobnie jak dawidowskasia:

Napisane przez dawidowskasia

Dla mnie określenie MOJE NAZWISKO oznacza ni mniej ni więcej nazwisko, z jakim funkcjonowałam od urodzenia tudzież nazwisko mojej rodziny.
I nie ważne czy ojca, dziadka, babki czy ciotki.
Moje nie oznacza KOBIECE tylko rodowe

Nie ważne, czy nazwisko jest po ojcu, matce czy wymyślone przez zakonnice po znalezieniu dziecka w oknie życia, jednostka dostała jakieś nazwisko po urodzeniu i to jest jej nazwisko, dopóki go nie zmieni.

Ja też zamierzam zostać przy swoim nazwisku po ślubie, z takim się urodziłam, i z takim mogę umrzeć, o ile nie będę się musiała np. ukrywać przed mafią. Różne nazwiska u małżonków nie są dla mnie niczym dziwnym, w końcu pochodzą z różnych rodzin, więc to całkiem naturalne. Na rzadkie okazje, kiedy trzeba będzie udokumentować legalność naszego związku, będziemy nosić ze sobą kopie świadectwa ślubu i tyle.

Podoba mi się obecna ustawa, która daje zupełną dowolność w kwestii nazwisk swoich i dzieci.

[Opulka]

Nie twierdze że dla wszystkich z was moje oznacza "kobiece" (które, nie istnieje), ale wiele razy się z tym w tym wątku spotkałam. Może nie w waszych przypadkach. Ale było coś że czemu ja jako kobieta mam przyjmować nazwisko faceta. Cóż...bo zawsze nosiłaś jakieś nazwisko faceta? Ojca, dziadka...?

[dawidowskasia]

Napisane przez Opulka

Nie twierdze że dla wszystkich z was moje oznacza "kobiece" (które, nie istnieje), ale wiele razy się z tym w tym wątku spotkałam. Może nie w waszych przypadkach. Ale było coś że czemu ja jako kobieta mam przyjmować nazwisko faceta. Cóż...bo zawsze nosiłaś jakieś nazwisko faceta? Ojca, dziadka...?

No więc nazwisko rodzinne, związane z więzami krwi

Zgodnie z tą logiką kobieta nie bierze nazwiska męża tylko jego męskich przodków.

[Waniliova]

Zdecydowanie nazwisko małżonka podoba mi się taka zmiana

[dzustam]

Napisane przez Opulka

Nie twierdze że dla wszystkich z was moje oznacza "kobiece" (które, nie istnieje), ale wiele razy się z tym w tym wątku spotkałam. Może nie w waszych przypadkach. Ale było coś że czemu ja jako kobieta mam przyjmować nazwisko faceta. Cóż...bo zawsze nosiłaś jakieś nazwisko faceta? Ojca, dziadka...?

Widzę potężny błąd w rozumowaniu.

Może kiedyś kobiece nazwiska nie istniały, obecnie istnieje taka możliwość. Wystarczy sobie wyobrazić hipotetyczną sytuację, że kobieta przyjmuje podwójne nazwisko, czyli de facto, tworzy nowe. Bo nie jest to nazwisko jej dziadka, dziadka jej męża czy kogokolwiek innego. I potem wystarczy takie nazwisko przekazać dzieciom bez względu na płeć...

Ustawodawca tak to przewidział , że potem można sobie kontynuować tradycję przekazywania żeńskiej wersji, po babce

Zresztą na wizażu jedna miła wizażanka pisała, że w jej rodzinie od wielu lat jest tradycja przyjmowania nazwiska żony. Więc jak widać, da się, istnieje.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Opulka

Mój post będzie mocno feministyczny, uprzedzam Często w tym wątku pojawiają się określenia "moje nazwisko", powołujecie się na niezależność kobiet które zostają przy "swoim" i nie idą w mężowe itp. Nie wiem czy któraś z was to zauważyła: w naszej kulturze kobieta jako kobieta nie ma własnego nazwiska. Tak na logikę. Nazwisko masz po ojcu, dziadku (jeśli masz po mamie to mama na 99,9% ma po dziadku, tak?), potem mężu. Nawet w Hiszpanii, gdzie dziecko ma dwa nazwiska, idąc za Wikipedią: "Obecnie Hiszpanie i mieszkańcy większości krajów Ameryki Łacińskiej posiadają dwa nazwiska (choć najczęściej korzysta się z jednego): pierwsze dziedziczone jest po ojcu (tzn. dziedziczy się pierwsze nazwisko ojca, czyli pierwsze nazwisko dziadka po stronie ojca itd.), drugie – po matce (tzn. pierwsze nazwisko matki, czyli pierwsze nazwisko dziadka po stronie matki). " Dziadka, nie babki. Nazwiska to męska sprawa, nie kobieca, taka kultura i już.
Dlatego moim zdaniem argument o "własnym nazwisku" jako nazwisku kobiety odpada. Stąd mi wszystko jedno, biorę mężowe, będzie mniej kłopotu.

Masz mocno nietypowy tok myślenia Ta "taka kultura" już się zmieniła. Polskie prawo dopuszcza możliwość nazwania całej rodziny nazwiskiem rodowym matki. To już nie jest nic dziwnego. Dlaczego argumnt o własnym nazwisku kobiety odpada? Bo pochodzi od faceta? To jest bez sensu. Ja swojego nazwiska nie zmienię dlatego, że mi się podoba i czuję niechęć do wyrabiania nowych dokumentów. Skoro ja noszę to nazwisko, to jest ono "moje kobiece".

[Chatul]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;36229917]Masz mocno nietypowy tok myślenia Ta "taka kultura" już się zmieniła. Polskie prawo dopuszcza możliwość nazwania całej rodziny nazwiskiem rodowym matki. To już nie jest nic dziwnego. Dlaczego argumnt o własnym nazwisku kobiety odpada? Bo pochodzi od faceta? To jest bez sensu. Ja swojego nazwiska nie zmienię dlatego, że mi się podoba i czuję niechęć do wyrabiania nowych dokumentów. Skoro ja noszę to nazwisko, to jest ono "moje kobiece".[/QUOTE]

Poza tym, jak żona weźmie nazwisko po mężu, a potem to samo nazwisko dostaną dzieci, to tak naprawdę dzieci dostają nazwisko po obojgu rodzicach

[lazy day]

Mnie się w ogóle dziwne wydaje oczekiwanie od partnera (zwykle od partnerki) zmiany (zostawienia/dodania/usunięcia) nazwiska czy członu nazwiska, a już fochy z tego powodu, obrażanie się, szantaże, grożenie odwołaniem ślubu itp. to są dla mnie zachowania kuriozalne.

Wychodzę z założenia, że kwestia nazwiska jest sprawą osoby, która to nazwisko nosi/będzie nosić i niczyją inną. W końcu to ona będzie się tym nazwiskiem przedstawiać, podpisywać, utożsamiać z nim (bądź nie) przez kilkadziesiąt lat. Ewentualnie gdyby któreś z partnerów miało nazwisko śmieszne (w negatywnym sensie) czy obraźliwe, to jeszcze rozumiem pewną ingerencje drugiej strony i namawianie na zmianę.

[Chatul]

Napisane przez lazy day

Mnie się w ogóle dziwne wydaje oczekiwanie od partnera (zwykle od partnerki) zmiany (zostawienia/dodania/usunięcia) nazwiska czy członu nazwiska, a już fochy z tego powodu, obrażanie się, szantaże, grożenie odwołaniem ślubu itp. to są dla mnie zachowania kuriozalne.

Wychodzę z założenia, że kwestia nazwiska jest sprawą osoby, która to nazwisko nosi/będzie nosić i niczyją inną. W końcu to ona będzie się tym nazwiskiem przedstawiać, podpisywać, utożsamiać z nim (bądź nie) przez kilkadziesiąt lat. Ewentualnie gdyby któreś z partnerów miało nazwisko śmieszne (w negatywnym sensie) czy obraźliwe, to jeszcze rozumiem pewną ingerencje drugiej strony i namawianie na zmianę.

Też uważam, że zmuszanie drugiej osoby do zmienienia/nie zmienienia/dołączenia innego nazwiska, jest nie w porządku. I naprawdę nie wiem, dlaczego ludzie próbują innych do tego zmuszać. Rozmowy, sugestie czy propozycje są w porządku, ale zmuszanie? Ciekawe jak ci zmuszający by się poczuli, gdyby nagle usłyszeli, że to oni mają nazwisko zmienić/zostawić/dostawić inne
Moim zdaniem, to każdy z małżonków sam powinien decydować o tym, jakie będzie miał nazwisko (drugi może pomagać, sugerować, proponować pewne rozwiązania ), a wspólnie powinni ustalić jakie nazwisko/nazwiska będą miały potencjalne dzieci.
No, problem się może pojawić wtedy, gdy ona stwierdzi, że bierze nazwisko męża, a on zdecyduje się wziąć nazwisko żony

[lazy day]

Napisane przez Chatul

No, problem się może pojawić wtedy, gdy ona stwierdzi, że bierze nazwisko męża, a on zdecyduje się wziąć nazwisko żony

Z tego, co kojarzę, to prawo przewiduje taką możliwość, więc problemu być nie powinno. No chyba, że chcieliby się nazywać tak samo.

[Chatul]

Napisane przez lazy day

Z tego, co kojarzę, to prawo przewiduje taką możliwość, więc problemu być nie powinno. No chyba, że chcieliby się nazywać tak samo.

Nie, w Polsce nie można „wymienić się” nazwiskami

[dzustam]

Napisane przez Chatul

Nie, w Polsce nie można „wymienić się” nazwiskami

Można. Sama widziałam, jak wybieraliśmy nazwisko w urzędzie i urzędnik w swoim segregatorze pokazywał nam tabelkę.

[Chatul]

Napisane przez dzustam

Można. Sama widziałam, jak wybieraliśmy nazwisko w urzędzie i urzędnik w swoim segregatorze pokazywał nam tabelkę.

O rany, nie wiedziałam

Lazy day, dzustam, dziękuję za informację

[Burbery]

Dziewczyny mam do Was pytanie,

czy wbrew polskiej konwencji można brać imię męża jako pierwsze, a rodowe jako drugie? akurat taki układ brzmiałby u mnie dużo lepiej niż na odwrót - na odwrót zupełnie nie pasuje.

drugie pytanie - czy jeśli mój TŻ jest obcokrajowcem (Ukraina), to czy imię naszego dziecka, rejestrowane w polskim urzędzie, może być ukraińskie? i czy dziecko będzie mogło mieć nadany paronimik w Polsce?

[Chatul]

Napisane przez Burbery

czy wbrew polskiej konwencji można brać imię męża jako pierwsze, a rodowe jako drugie? akurat taki układ brzmiałby u mnie dużo lepiej niż na odwrót - na odwrót zupełnie nie pasuje.

Można

drugie pytanie - czy jeśli mój TŻ jest obcokrajowcem (Ukraina), to czy imię naszego dziecka, rejestrowane w polskim urzędzie, może być ukraińskie?

Jeśli TŻ jest obywatelem Ukrainy, to tak, możecie nadać dziecku ukraińskie imię.

i czy dziecko będzie mogło mieć nadany paronimik w Polsce?

Czym jest paronimik? Chodziło o patronimik? Z tego, co wiem, to nie będzie miał nadanego patronimiku. Coś takiego w Polsce już nie istnieje.
Chyba, że o czymś nie wiem

[Burbery]

Czym jest paronimik? Chodziło o patronimik? Z tego, co wiem, to nie będzie miał nadanego patronimiku. Coś takiego w Polsce już nie istnieje.
Chyba, że o czymś nie wiem [/QUOTE]


tak tak literówka na Ukrainie się nadal nadaje, zastanawiałam się czy dziecku z podwójnym obywatelstwem też można nadać. ale na dwa najważniejsze pytania dostałam odpowiedź, za co serdecznie Ci dziękuję