Problemy w pracy ze współpracownikami

[eyo]

Myślę, że jak dasz radę to powinnaś spróbować się przemęczyć w tej firmie aż zdobędziesz trochę tego doświadczenia a jednocześnie szukać innej pracy w branży. Samej branży nie ma co skreślać bo sama piszesz, że nie obowiązki są problemem tylko ludzie, którzy z kulturą osobistą są na bakier.

Napisane przez megamag

No ok, jeśli ktoś jest jedynym weterynarzem w mieście X i ma męża z Samoa to uwierzę, że nie chce. Ale w większości przypadków takie informacje to tyle co nic.

Takie informacje to tyle co nic dla osób, które kogoś nie znają naprawdę nie jesteś sobie w stanie wyobrazić tego, że można kogoś po wątku rozpoznać?

Swego czasu rozpoznałam po wątku na wizażu dziewczynę z którą chłopak zdradzał koleżankę mimo, że sama tej panny na oczy nie widziałam - po pierwszym poście można się było jeszcze zastanawiać czy to przypadek czy nie ale po 3 postach sprawa była już jasna. Sprawa się wysypała i potwierdziła. Ludzie mają znajomych, ludzie rozmawiają i przede wszystkim trzeba wziąć pod uwagę też czas - no bo ilu można mieć znajomych u których w danym czasie dzieją się dane rzeczy.

Mnie lata temu rozpoznała koleżanka ze studiów i to po poście w wątku o kosmetykach w którym napisałam, że coś tam kupiłam i to pochwaliłam. Nie wiedziała, że korzystam z wizażu. Ot po prostu w dniu w którym napisałam post używałam tej konkretnej rzeczy, spotkałam ją, ona zauważyła u mnie tą rzecz, zapytała o opinię i po prostu poleciałam słowami, których użyłam w poście. Skojarzyła a nawet nie musiała mi do tego celu przetrzepać całego konta.

[megamag]

eyo zapędzasz się. Ja nie mówię, że to się nie może zdarzyć i że czasem nawet takie przypadkowe informacje mogą kogoś wysypać. Chodzi mi raczej o post typu "studiuję kierunek, ale nie powiem jaki, pracuję w branży, nie powiem jakiej, jakie mam perspektywy i co robić?". Albo "jakie mam szanse znaleźć pracę, ale nie powiem, czy mieszkam na wsi czy w mieście". Nie jesteśmy jasnowidzami, trudno coś doradzić poza ogólnikami w takich sytuacjach. Po takim poście jak autorki można tylko powiedzieć: "jak dasz radę, to wytrzymaj, a jak nie to zmień".

[0f4d7eb2e6c93082f74e89ef7f138a13b7c455c0]

Treść usunięta

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez eyo

Myślę, że jak dasz radę to powinnaś spróbować się przemęczyć w tej firmie aż zdobędziesz trochę tego doświadczenia a jednocześnie szukać innej pracy w branży. Samej branży nie ma co skreślać bo sama piszesz, że nie obowiązki są problemem tylko ludzie, którzy z kulturą osobistą są na bakier.

Zgadzam się.

[arbuzowa55]

Nie widzę potrzeby podawania, bo wątpie, że każdy kto wejdzie w ten wątek będzie specjalistą akurat w tym zawodzie i doradzi czy warto. Chodzi o inne problemy, które opisałam w poście.

W mieście, w którym pracuje jest dużo pracy, ale firmy wymagają doświadczenia. Jak już jest opcja przyjęcia - osoby jak ja, bez większego doświadczenia zaczynają od stażu/posady asystenta. Tutaj trzyma mnie fakt, że dostaje dużo zadań, połowa z nich to po prostu praca innych osób i tutaj z jednej strony dla mnie dobrze, bo nauczyłam się wiele, ale z drugiej strony źle, bo na każdym kroku wymagane jest odemnie wykonyanie wszystkiego na poziomie ludzi, którzy pracują w tym 10 albo i więcej lat.
Wiadomo, że po 2mies pracy nie znam wszystkiego tak dobrze, nie mogłabym jeszcze zajmować samodzielnego stanowiska, gdzie nie miałabym kogo spytać o niektóre rzeczy.
Wydawało mi się, że dobrze sobie radzę, bo - jak mówię odwalam robotę za ludzi z działu, ale zawsze znajdzie się coś do przyczepki , np. a to za wolno, bo powinnam przecież 10 rzeczy zrobić w 5min, a to za dużo pytam, a to za mało pytam, a to złych słów użyłam w rozmowie z klientem. To nie są jakieś krzyki, tylko zdania w moim kierunku, komentarze działające na psychike, że samoocena spada do 0. Te teksty są od liderki działu, inni pracownicy słyszą te teksty, ale milczą.


Z drugiej strony mogłam trafić gorzej- do miejsca, gdzie przez cały czas miałabym układać i kserować papiery jak praktykant (bo takie rzeczy też słyszałam od znajomych).

[faf3d67d51656f0b2bcdb9f98a45434bc3aa12e6]

Napisane przez arbuzowa55

Nie widzę potrzeby podawania, bo wątpie, że każdy kto wejdzie w ten wątek będzie specjalistą akurat w tym zawodzie i doradzi czy warto. Chodzi o inne problemy, które opisałam w poście.

W mieście, w którym pracuje jest dużo pracy, ale firmy wymagają doświadczenia. Jak już jest opcja przyjęcia - osoby jak ja, bez większego doświadczenia zaczynają od stażu/posady asystenta. Tutaj trzyma mnie fakt, że dostaje dużo zadań, połowa z nich to po prostu praca innych osób i tutaj z jednej strony dla mnie dobrze, bo nauczyłam się wiele, ale z drugiej strony źle, bo na każdym kroku wymagane jest odemnie wykonyanie wszystkiego na poziomie ludzi, którzy pracują w tym 10 albo i więcej lat.
Wiadomo, że po 2mies pracy nie znam wszystkiego tak dobrze, nie mogłabym jeszcze zajmować samodzielnego stanowiska, gdzie nie miałabym kogo spytać o niektóre rzeczy.
Wydawało mi się, że dobrze sobie radzę, bo - jak mówię odwalam robotę za ludzi z działu, ale zawsze znajdzie się coś do przyczepki , np. a to za wolno, bo powinnam przecież 10 rzeczy zrobić w 5min, a to za dużo pytam, a to za mało pytam, a to złych słów użyłam w rozmowie z klientem. To nie są jakieś krzyki, tylko zdania w moim kierunku, komentarze działające na psychike, że samoocena spada do 0. Te teksty są od liderki działu, inni pracownicy słyszą te teksty, ale milczą.


Z drugiej strony mogłam trafić gorzej- do miejsca, gdzie przez cały czas miałabym układać i kserować papiery jak praktykant (bo takie rzeczy też słyszałam od znajomych).

Pewnie inni boją się, że też im się oberwie, dlatego wolą się nie odzywać.Większość ludzi najpierw dba o siebie. Można by oceniać, czy to dobrze czy źle, ale tak jest.

[baby91]

Autorko,

Całkowicie rozumiem Twój ból, znam go z autopsji, dlatego radzę Ci - zagryź zęby!
Początki zawsze są trudne. Oczywiście, że jest fajnie i przyjemnie, jeśli trafi się na pomocnego i serdecznego kierownika/lidera, ale tego nigdy nie masz za pewnik. Przyjęli Cię pomimo braku doświadczenia, wypełniasz zadania, które normalnie przypadają pracownikom z wieloletnim stażem - to o czymś świadczy, pozytywnym myślę (spodobałaś im się, widzą w Tobie potencjał). Nie zrażaj się tekstami kierowniczki, może ma zwykły ból dupy, może taki jest wg niej prawidłowy system motywacji? A może jest po prostu klempą i tyle
Pracujesz w zawodzie, otrzymujesz ambitne zadania - popełniasz błędy, co jest zrozumiałe jakieś teksty, że coś powinnaś zrobić w 5 minut, zamiast 10 - kwituj uśmiechem albo "staram się", a wszelkie inne "robię co mogę i na tyle, na ile umiem". Gorzej z obarczaniem Cię winą za coś, co do czego nie jesteś jeszcze kompetentna
Póki nie są to wyzwiska, mobbing i zawalanie Cię pracą, podczas gdy inni spijają kawki, to odbieraj te uwagi jako konstruktywne (nawet jeśli myślisz inaczej ) i staraj się ich nie brać tak bardzo do siebie. Te cenne zbieraj dla siebie, a te głupie wpuszczaj jednym, wypuszczaj drugim uchem.
Jak to mówią "no pain, no gain", rzeczy wartościowe często przychodzą w bólach i pocie czoła. Początki w moich 2 pracach były dość podobne - bardzo wymagający szef, czasami jakieś głupie uwagi, a czasami dotyczące moich błędów. Jako wrażliwa osoba, było mi ciężko, ale uparłam się, dawałam z siebie wszystko i gdy opanowałam swoje obowiązki, szefowie byli zadowoleni, również z tego że przetrwałam te częste komentarze, również dotyczące moich braków. Ty wiesz najlepiej, ile jesteś warta i tego się trzymaj!

Powodzenia Autorko!

[eyo]

Napisane przez arbuzowa55

Nie widzę potrzeby podawania, bo wątpie, że każdy kto wejdzie w ten wątek będzie specjalistą akurat w tym zawodzie i doradzi czy warto. Chodzi o inne problemy, które opisałam w poście.

W mieście, w którym pracuje jest dużo pracy, ale firmy wymagają doświadczenia. Jak już jest opcja przyjęcia - osoby jak ja, bez większego doświadczenia zaczynają od stażu/posady asystenta. Tutaj trzyma mnie fakt, że dostaje dużo zadań, połowa z nich to po prostu praca innych osób i tutaj z jednej strony dla mnie dobrze, bo nauczyłam się wiele, ale z drugiej strony źle, bo na każdym kroku wymagane jest odemnie wykonyanie wszystkiego na poziomie ludzi, którzy pracują w tym 10 albo i więcej lat.
Wiadomo, że po 2mies pracy nie znam wszystkiego tak dobrze, nie mogłabym jeszcze zajmować samodzielnego stanowiska, gdzie nie miałabym kogo spytać o niektóre rzeczy.
Wydawało mi się, że dobrze sobie radzę, bo - jak mówię odwalam robotę za ludzi z działu, ale zawsze znajdzie się coś do przyczepki , np. a to za wolno, bo powinnam przecież 10 rzeczy zrobić w 5min, a to za dużo pytam, a to za mało pytam, a to złych słów użyłam w rozmowie z klientem. To nie są jakieś krzyki, tylko zdania w moim kierunku, komentarze działające na psychike, że samoocena spada do 0. Te teksty są od liderki działu, inni pracownicy słyszą te teksty, ale milczą.


Z drugiej strony mogłam trafić gorzej- do miejsca, gdzie przez cały czas miałabym układać i kserować papiery jak praktykant (bo takie rzeczy też słyszałam od znajomych).

myślę, że do jednej rzeczy trochę źle podchodzisz - bo z jednej strony staż Ci nie pasuje z uwagi na nieciekawy zakres obowiązków a z drugiej w firmie w której masz prawdziwe zadania i jak sama piszesz nie mogłabyś mieć samodzielnej posady narzekasz, że odwalasz cudzą robotę - ano nie odwalasz cudzej roboty tylko wykonujesz robotę osoby, która nie może mieć samodzielnego stanowiska i która jednocześnie jest zatrudniona na zasadach normalnego pracownika a nie stażysty więc i innej jakości pracy się od Ciebie wymaga - poukładaj sobie to w głowie to może lżej Ci to wszystko będzie przychodzić

nie napisałaś co to za branża ale powiem Ci, że w mojej branży nawet na stażu nie ma zmiłuj i trzeba pracować jak ten kto robi coś 15 lat i niestety ale po 3 miesiącach już nikt nie rozczula się nad tym czy ktoś pracuje tylko te 3 miesiące czy może 15 lat - taki niestety jest urok pracy poważniejszej niż robienie kawy szefowi, trzeba się szybko wdrożyć i pracować bez ulg dla świeżaków

i absolutnie nie usprawiedliwiam tutaj postawy Twojej liderki bo to co opisałaś ewidentnie nie jest zachowaniem w porządku wobec jakiegokolwiek pracownika - tutaj się w pełni z Tobą zgadzam bo takie traktowanie pracownika nie powinno być regułą bez względu na jego staż pracy - nawet jeżeli coś zrobisz nie tak czy wolniej to wypadałoby to inaczej Ci przedstawić a przede wszystkim wypadałoby Ci pokazać jak to zrobić lepiej a nie mieszać z błotem dla zasady no ale najwyraźniej trafił Ci się egzemplarz co to sobie lubi porządzić kosztem cudzego samopoczucia...

[natsko1993]

Moim zdaniem możesz zagryźć zęby i dalej robić swoje. Kiedyś usłyszałam od kogoś, że praca to praca, masz zrobić swoje i iść do domu. Za każdym razem kiedy mam dość swojej roboty, sobie to powtarzam. Osobiście wolałabym zostać i uczyć się nowych rzeczy, niż tylko sortować dokumenty.

[Fubizka]

myślę, że do jednej rzeczy trochę źle podchodzisz - bo z jednej strony staż Ci nie pasuje z uwagi na nieciekawy zakres obowiązków a z drugiej w firmie w której masz prawdziwe zadania i jak sama piszesz nie mogłabyś mieć samodzielnej posady narzekasz, że odwalasz cudzą robotę - ano nie odwalasz cudzej roboty tylko wykonujesz robotę osoby, która nie może mieć samodzielnego stanowiska i która jednocześnie jest zatrudniona na zasadach normalnego pracownika a nie stażysty więc i innej jakości pracy się od Ciebie wymaga - poukładaj sobie to w głowie to może lżej Ci to wszystko będzie przychodzić

Popieram. Wykonujesz cudza robote bo jeszcze nie dalabys sobie rady z przejeciem odpowiedzialnosci za robote na wlasny rachunek. Ciesz sie, to bardzo dobry czas na nauke.

Moze i liderka jest wredna i niecywilizowana, ale jesli dasz rade to warto sie przemeczyc.

Jesli nie dasz rady to zrezygnuj, pozycja zawodowa nie jest warta depresji czy nerwic, ktore potem bardzo trudno sie leczy.

Jesli jednak praca jest trudna i nerwowa jak to opisujesz, to o wiele gorzej bedzie jak juz skonczysz studia i zdobedziezz doswiadczenie i rzeczywiscie zaczniesz pracowac na samodzielbym stanowisku.

Nie wiemy czy sie nadajesz i czy warto dalej w to brnac. Po takim poscie nie da sie zorientowac.



Niestety nie dziwie sie ze ludzie traktuja cie jak malolate, w branzy wymagajacej duzej wiedzy gdzie sa napiecia i odpowiedzialnosc nikt nie chce przyjmowac stazystow bez doswiadczenia i po 3 latach licencjatu. Niestety z reguly sprawiaja oni problemy, mimo ze wszyscy wiedza ze gdzies trzeba sie nauczyc i kazdy z tych doswiadczonych gdzies doswiadczenie zdobywal. Sama bym nie chciala dostac asystenta po 3 latach studiow, przyznaje bez bicia.

[CarycaKatarzynaI]

Ja odpowiem inaczej niż poprzedniczki - zwolnij się!

Jesteś młoda, nie masz żadnych obowiązków jak dzieci na utrzymaniu, kredyt (tak wnioskuje). Nie trzyma Cię w tej pracy niż oprócz zdobycia doświadczenia. Z tego co piszesz to masz dużo minusów, dodatkowy stres, nagonka ze strony kierowniczki. Pomyśl sobie, że spędzasz w pracy 1/3 czasu swojego dnia jak nie więcej. Gdzie te wszystkie negatywne czynniki wpływają na Ciebie, Twój organizm. Czy nie lepiej poszukać nowej pracy, a może stażu czy praktyk? Ewentualnie jakiś wolontariat?

Mam taką koleżankę, taką podobną do Ciebie. Siedzi w pracy, aby tylko mieć doświadczenie. Nie raz płakała mi w rękaw, bo już stresowo nie daje rady. Jak jest niedziela wieczór to ma bóle głowy, brzucha. Atmosfera słaba, szef - sadysta. Ale się nie zwolni, no bo DOŚWIADCZENIE.

[Fubizka]

Bo to trzeba rozroznic dwie rzeczy: tkwienie w toksycznej pracy i robienie sobie wymowek od zacisniecia zebow przez okreslona (!) ilosc miesiecy, zeby dac sobie szanse na sensowne zatrudnienie gdzies indziej, gdzie bez doswiadczenia nie wezma.

Nie popieram marnowania sobie zycie w imie nie wiadomo czego w sytuacji pierwszej.

Jednak tu mamy sytuacje, gdzie autorka swiadomie wybrala ciezki zawod (trudna i nerwowa praca, multitasking, ktory jest dla czlowieka niekorzystny neurologicznie) i zeby w nim cokolwiek zrobic a nie tylko parzyc kawe i przyjmowac gosci na recepcji biura musi przejsc ciezka szkole.

Nie powinno tak byc. Powinien byc system wdrazania nowych ludzi do branz, mozliwosci odbycia stazow i to juz na poczatku studiow a nie po magisterce.

Ale w niektorych branzach tak nie jest i dlugo nie bedzie. Jesli wiec ta praca jest droga do zatrudnienia sie za rok gdzies indziej z dobrym doswiadczeniem to mozliwe ze warto.

Mozliwe, ze sie okaze, ze to takie zgnile srodowisko, gdzie w kazdej firmie tak niestety bedzie. Wtedy warto sie zastanowic czy warto wiazac przyszlosc z tak slaba branza? Zycie jest jedno.

Moze tez byc tak, ze autorka ma nieodpowiednia psychike do tego zawodu i warto to zauwazyc juz teraz a nie za x lat prob przebijania glowa muru. Dobranie zawodu do wlasnych zarowno wad jak i zalet to bardzo trudna ale bardzo wazna w zyciu rzecz.

[Wizabelka]

Na Twoim miejscu wytrzymałabym rok i zmieniła prace. To traktowanie jak głupiej małolaty jest czymś powszechnym i z reguły ten status zmienia się gdy nowa osoba dołącza do firmy i jest tą najmniej doświadczoną. Jak zatrudnia kogoś nowego to Ty poczujesz ulgę. Staraj się nie brać niczego personalnie. Znieczulić się.

Rada: spróbuj wyczuć moment gdy możesz komuś „uratować tyłek”. Gdy np. ktoś coś zawali a Ty pomożesz mu to szybko naprawić. Takie wydarzenia odmieniają relacje o 180 stopni.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[arbuzowa55]

Chyba zle mnie zrozumialyscie- nie zale się, że musze wykonywać obowiązki innych tylko przedstawiam fakt, że mi to pasuje bo dzięki temu mogę się uczyć takich "faktycznych" zadań, a nie tylko układania papierków.

Co do branży, ostatnio znajoma mi powiedziała, ze w tych czasach w każdej pracy i zawodzie jest stres, duze oczekiwania wobec pracownika itd (wiadomo nie wliczając prac nie wymagających wielkiej wiedzy typu produkcja, sklep itd) więc nie wiem co innego miałabym robić. Swoją drogą przeraża mnie takie życie, że czlowiek czeka z utesknieniem na weekend,wegetując w tygodniu. No ale tak dorosłe zycie.

Co do komentarzy o braku zobowiązań, studiach dziennych, niestety potrzebuje zarabiać. Z narzeczonym planujemy słub + wybajmujemy mieszkanie i nie mamy wsparcia rodziców.



Sama branza interesowala mnie całe studia, tematyka jest mi bliska, ale zaczęłam utozsamiac chodzenie do pracy z czymś nieprzyjemnym, atmosfera obrzydzila mi wszystkie wyobrażenia orzez to zastanawiam się czy aby na pewno ten zawód jest dla mnie.

[Fubizka]

Moi znajomi architekci krajobrazu np maja bardzo luzacka prace, co nie znaczy, ze nie wymagajaca wiedzy. To, ze cos wymaga wiedzy i umiejetnosci nie jest tozsame z tym, ze pracuje sie pod ciagla presja z utesknieniem do weekendu.

[CarycaKatarzynaI]

Napisane przez arbuzowa55

Co do branży, ostatnio znajoma mi powiedziała, ze w tych czasach w każdej pracy i zawodzie jest stres, duze oczekiwania wobec pracownika itd (wiadomo nie wliczając prac nie wymagających wielkiej wiedzy typu produkcja, sklep itd) więc nie wiem co innego miałabym robić. Swoją drogą przeraża mnie takie życie, że czlowiek czeka z utesknieniem na weekend,wegetując w tygodniu. No ale tak dorosłe zycie.

Co do komentarzy o braku zobowiązań, studiach dziennych, niestety potrzebuje zarabiać. Z narzeczonym planujemy słub + wybajmujemy mieszkanie i nie mamy wsparcia rodziców.


Sama branza interesowala mnie całe studia, tematyka jest mi bliska, ale zaczęłam utozsamiac chodzenie do pracy z czymś nieprzyjemnym, atmosfera obrzydzila mi wszystkie wyobrażenia orzez to zastanawiam się czy aby na pewno ten zawód jest dla mnie.

Co do zobowiązań chodziło mi o takie rzeczy, na które musisz wydać kasę właśnie w tym momencie np spłacić ratę czy kupić dziecku pampersy. Przecież prawie każdy z nas opłaca rachunki czy mieszkanie. Na upartego ślub możecie przełożyć.

A co do pracy. Według mnie szefostwo i atmosfera to największe czynniki wpływające na pracę. Bo nawet jeśli masz nudną, monotonną, czy nawet największy zapieprz, ale ludzi masz spoko każda praca wtedy idzie. Nawet jak będziesz mieć super hiper projekt do zrobienia, ale atmosfera w pracy jest struta gwarantuje, że nie będziesz mieć satysfakcji wykonywania zawodu.

Na Twoim miejscu poszłabym na staż zgodny z kierunkiem Twoich studiów. Obowiązków może będziesz mieć mniej, ale będziesz traktowana ulgowo, przyuczysz się do zawodu, zobaczysz czy ten zawód Ci odpowiada gdy nie masz takiej presji ze strony kierownika. Po odbytym stażu masz już doświadczenie, które możesz sobie wpisać w cv.

[Candy_lips]

Napisane przez Fubizka

Popieram. Wykonujesz cudza robote bo jeszcze nie dalabys sobie rady z przejeciem odpowiedzialnosci za robote na wlasny rachunek. Ciesz sie, to bardzo dobry czas na nauke.

Moze i liderka jest wredna i niecywilizowana, ale jesli dasz rade to warto sie przemeczyc.

Jesli nie dasz rady to zrezygnuj, pozycja zawodowa nie jest warta depresji czy nerwic, ktore potem bardzo trudno sie leczy.

Jesli jednak praca jest trudna i nerwowa jak to opisujesz, to o wiele gorzej bedzie jak juz skonczysz studia i zdobedziezz doswiadczenie i rzeczywiscie zaczniesz pracowac na samodzielbym stanowisku.

Nie wiemy czy sie nadajesz i czy warto dalej w to brnac. Po takim poscie nie da sie zorientowac.



Niestety nie dziwie sie ze ludzie traktuja cie jak malolate, w branzy wymagajacej duzej wiedzy gdzie sa napiecia i odpowiedzialnosc nikt nie chce przyjmowac stazystow bez doswiadczenia i po 3 latach licencjatu. Niestety z reguly sprawiaja oni problemy, mimo ze wszyscy wiedza ze gdzies trzeba sie nauczyc i kazdy z tych doswiadczonych gdzies doswiadczenie zdobywal. Sama bym nie chciala dostac asystenta po 3 latach studiow, przyznaje bez bicia.

No tak, ale skoro sama piszesz, że gdzieś trzeba zdobyć doświadczenie i sama też je zdobywałaś, to czemu byś nie chciała dostać asystenta? Gdzieś musi zacząć.

Jeżeli chodzi o ten wątek, to jeżeli jesteś w stanie wytrzymać autorko i faktycznie czegoś tam się uczysz, to warto jeszcze zostać. No, ale nie ma co martwić się tym co mówią, jesteś nowa i masz prawo, by robić coś wolniej. Gdybyś zrobiła jakiś błąd, to też nie tragedia, każdy kiedyś się pomylił. Trzeba dokładnie spojrzeć na to czy to czego tam się uczysz jest ważniejsze od podejścia osób tam pracujących. Czasem można to wytrzymać, a czasem nie, a to jak się dogadujesz w pracy jest ważne. Czasem źle trafisz, nie dogadacie się i nie ma co się męczyć. Na razie możesz mówić tak jak piszą dziewczyny, że robisz to jak najlepiej umiesz i starać się nie wdawać w dyskusje. Może wtedy coś zrozumieją. Jeżeli nie to staż też nie jest zły, na niektórych coś się robi.

[Fubizka]

Dlatego, ze nie mam doplacane za nauke nowicjusza a dodatkowo nie wydluzaja mi sie terminy tzw. deadline'y z tytulu, ze mam w zespole kogos, kto wiecej zepsuje niz naprawi. W praktyce w moim zawodzie to wyglada tak, ze jak sie wezmie stazyste bez doswiadczenia to 2-3x tyle czasu, w ktorym sama bym wykonala zadanie, musze je komus tlumaczyc a potem jeszcze szczegolowo po nim sprawdzic. Zazwyczaj sprawdzenie wykazuje, ze trzeba poprawiac. Czasami zdarzaja sie stazysci, ktorzy sa ambitni i lapia w mig, ale to nikly procent.



Niestety wiec egoistycznie nie mam ochoty na taka dzialalnosc dobroczynna, jak przyjmowanie stazystow wprost po studiach do odpowiedzialnej pracy. Gdyby chocby terminy poprzesuwano z tytulu szkolenia studentow, to moze, ale to sie nigdy nie wydarza.

Samo "gdzies sie musza nauczyc, bo i ja sie uczylam" nie jest dla mnie powodem by w to pojsc i stracic fizycznie kase i czas. Nie jestem na tyle altruistka wobec stazystow. Wiekszosc w moim otoczeniu ma podobnie.

[arbuzowa55]

W takim razie,jak sama zdobywałas na początku doswiadczenie?

Kazdy mowi "jak najwięcej praktyk w czasie studiów". Ale nawet po kilku praktykach nadal nie ma się wystraczającej wiedzy,by samodzielnie wszystko wykonywac,bo zazwyczaj na praktykach wlasnie wklepuje się dane do systemu, uklada dokumenty,od czasu do czasu pokazanie jakiejś rzeczy więc jak tu się nauczyć w czasie studiow?



A co np. Z osobami 35+,które powiedzmy pracowaly w zupelnie innej branży i nagle postanawiają się przebranżowić. Też muszą uczyć się wszystkiego od nowa, jak taki stażysta.

[Fubizka]

W jednej pracy tak, ze zateudniono kilku studentow za naprawde slabe pieniadze, w tym mnie i mielismy przydzielone specjalne zadania, ktore dosc duzo nas uczyly, ale szefowie sami siebie obciazali szkoleniem nas, w innej dawano mi proste zadania i sporo sie musialam nameczyc, zeby sie czegos nauczyc a nie jest tak, ze codziennie ma sie energie do wyszaroywania wiedzy. A na koniec kilka lat w zespole, gdzie na poczatku ktos dostawal szalu, ze wcisneli mu mlodego pracownika, ktory wszystko opoznial i trzeba bylo po nim sprawdzac, co wplywalo na terminowosc prac i zarobiobe pieniadze i mialam tam naprawde ciezko. W tej chwili pracuje praktycznie na samodzielnym stanowisku od niedawna i to jest dopiero ciezka sytuacja, bo to nie jest tak, ze wsadzili mnie na nie jak juz wszystko umialam i wiedzialam. I gdyby mi teraz dali mlodego stazyste, to albo bylby ultra zdolny i sprawny w dzialaniu albo bym byla bardzo niezadowolona, bo po prostu mialabym jeszcze trudniej, niz mam. No niestety, nie jestem Matka Teresa i pewnie ci twoi przelozeni tez nie sa.

Co nie usprawiedliwia zlego traktowania, na pewno bym kogos nie gnebila.

[megamag]

Napisane przez arbuzowa55

Sama branza interesowala mnie całe studia, tematyka jest mi bliska, ale zaczęłam utozsamiac chodzenie do pracy z czymś nieprzyjemnym, atmosfera obrzydzila mi wszystkie wyobrażenia orzez to zastanawiam się czy aby na pewno ten zawód jest dla mnie.

Pytanie, czy nie pasuje Ci zawód czy firma. Bo to są dwie różne rzeczy. Rzeczywiście często bywa tak, że nasze wyobrażenia o jakimś zawodzie odbiegają od rzeczywistości i okazuje się, ze nijak w praktyce nam to nie leży. Ale to nie to samo co niesympatyczna firma. Ty byłaś w jednej, więc nawet nie masz porównania. A to że zawód jest wymagający, wbrew temu, co mówi Twoja koleżanka, nie oznacza z marszu, że ma być kiepska atmosfera, a Tobie ma się odechciewać żyć na samą myśl o pracy.

Z praktykami i stażami bywa naprawdę różnie. W tych branżach, po których ja się kręciłam, akurat często się rzuca stażystów na głęboką wodę, więc dostać po tym pracę na samodzielnym stanowisku nie jest dziwne, czasem taka osoba też zostawała i robiła to samo za pieniądze. Oczywiście każdy kij ma dwa końce, bo czasem traktowano praktykantów jak darmową siłę roboczą, ale kawy nie parzyli.

A co np. Z osobami 35+,które powiedzmy pracowaly w zupelnie innej branży i nagle postanawiają się przebranżowić. Też muszą uczyć się wszystkiego od nowa, jak taki stażysta.

Tak, trzeba się uczyć od nowa, chyba że to coś pokrewnego i nie jest się tak do końca nowym.

[Salamandra29]

Dziewczyny juz nie mam słów na te babke. Kiedy mowie jak wy to pisałyscie stanowczo 'rozmień,daj mi' wcale nie jest lepiej. Chodz mowie to normalnym tonem ona tak nie uwaza mowiac mi zebym zmieniła ton. Odejde od kasy bo np ide do toalety czy zrobic cos innego to wg niej spaceruje po sklepie. Ostanio zaczela widzac mnie przy innych 'aśka to i to'. Wladczym tonem. Jestem miła źle jestem nie mila wg niej pyskuje i mam zmiebic ton . Potrafi mnie opieprzyć a potem'asiu' . serio nie nam słów. Ostatnio szłam po karte a ona ' widzisz tu karte? Czaruj'. Albo pyta sie mnie jak jutro jesteś a ja: a co a ona : gowno. Najlepsze ze niekiedy z nia sa i inni i ich to bawi.

[K1987]

Przeczytałam cały wątek, na szczęście dużo tego nie ma, i powiem tak, że jesteś strasznie męczącą osobą. W typie 'pojojczę pojojczę i nic nie zrobię'. Serio, w większości Twoich wypowiedzi przewija się tekst, że chyba czas się zwolnić. Czy w ogóle szukałaś innej pracy? Czy zrobiłaś coś żeby kierownictwo mogło zadziałać (zgłaszałaś,jak jesteś traktowana), czy z góry założyłaś, że po co i czekasz na cud? Temat ciągnie się przez pół roku, jak nie więcej, a najwyraźniej jedyne co robisz, to pisanie o tym na forum...

[nelciak]

Dajesz sobie włazić na głowę, to tak masz.

Spytałaś kierowniczki dlaczego cie zjechała za kawy, skoro za kawy nie odpowiadasz? Powinnas poprosic o przekazanie jasnego podzialu obowiazkow miedzy pracownikow

Z kolezankami radze pogadac wprost, ze nie zyczysz sobie takich tekstow. Albo to nic nie zmieni, albo pomoze, albo bedzie gorzej i to cie moze zmotwuje do szukania innej pracy na powaznie.

[Salamandra29]

W pewnym momencie ona mi powiedzuala nie mow do mnie takim tonem. Radzilyscie by nie byc mila i nie prosic jej tylko mowic stanowczo : rozmien mi, daj.To ona z tym też ma problem. Mowi nie mow do mnie takim tonem. Odpowiedzialam ty nie lepiej mnie traktujesz a ona daj mi spokoj. Wszystko przekreca. Sama nie wiem czy jakbym z tym nie poszla ona nie przekrecilaby tego na to ze ja ja obrazam. A reszta by przytakneła. Rozumiecie? Jestem tym zmeczona. Ona jest nieprzewidywalna raz z toba gada normalnie . Teksty dzis jestem ok . Nie krzycze jest ok. Po co mam sie denerwoeac jest ok

A za pare dni ona ni stad ni zowad zaczyna byc nie.miła . Juz to raz pisałam przy rozliczaniu sie raz pomylilam a ona przez piec dni mi to wypominala. W koncu powiedzialam ze uczepula sie mnie jak rzep psiego ogona . a ona 'tekst roku'. I tak to wyglada. Ona by to obrocila przeciwko mnie , zreszta reszta moglaby byc za nia. Tak to wygląda.

[K1987]

Napisane przez Salamandra29

Jestem tym zmeczona.

No i co w związku z tym? Bo chyba gorzej to już być nie może, a przynajmniej nie bardzo.
Jeśli masz tak dosyć, to albo ją zgłoś do przełożonych albo zmień pracę. Ale zacznij cokolwiek w tym temacie robić.

[Salamandra29]

Nie mam sił tam łazić. Powszechne lekceważenie mnie daje sie weznaki. Z reszta to juz nie tylko z jej strony ale z innych osob tez.

[arbuzowa55]

.

[arbuzowa55]

Up...

[trefnoknus]

Czasami przez kijową atmosferę w firmie można znienawidzić pracę/branżę, w której czuło się jak ryba w wodzie. I mówię to z własnego doświadczenia. Rzucając pracę biurową w cholerę poszedłem pracować w agencji pracy i uważam, że dla mnie była to najlepsza decyzja. Owszem, praca fizyczna, często ciężka, ale psychiczny spokój bez porównania!