Minimalizm, zero waste itd. - rady i tricki

[201604280909]

Napisane przez Deserted

Nie da się wyżyć ze "100" przedmiotami. Też kiedyś czytałam na jakieś skrajnie minimalistycznej stronie o tym. Jeśli rzeczywiście są takie osoby to robią to na pokaz. Bardziej interesuje mnie samo podejście do tematu. Czyli nie potrzebuję 100 patelni, 100 garnków, 100 kubków itd. Z reguły książek nie gromadzę, ale nie żałowałabym zawalonego płytami pokoju, kiedyś w przyszłości...takie moje marzenie To o czym mówisz, to rzeczy codziennego użytku, bez których nikt nie jest się w stanie obyć. W minimalizmie nie chodzi o to. Tutaj nie zbiera się porcelanowych aniołków, tysiąca plastikowych pojemników, słoików.
Rzeczy droższe można czasami zastąpić tańszymi i nie kupować ich 100 bo się przyda kiedyś. Denerwuje mnie marnotrawstwo produktów spożywczych, tym samym kupowanie na zasadzie zapełnienia lodówki. W końcu wyrzucania... W minimalizmie liczy się wspomniana organizacja. Minimalista to nie skąpiec, on ma ułożoną w głowie niewielką listę ważnych dla niego rzeczy, na które wydaje pieniądze. Mogę gadać i gadać ale prawdziwego sensu nie oddam lepiej niż gość, który prowadzi tego bloga: http://mnmlist.com/

Właśnie chodzi o takie podejście do tematu: nie zbieramy. Wiadomo,każdy jest indiwidualnością i jeśli ktoś jest np. maniakiem filmów i kolekcjonuje je to też jest ok. Gdyby je wyrzucił to odczuwałby,że cos ważnego traci, a nie chodzi o rozłąkę z ważnymi rzeczami a ze zbędnymi,czyli jakby jeszcze do tego zbierał kapsle,puste butelki po wodzie, porcelane itd
Ja ostatnio zdałam sobie sprawe,że to nie nie tylko kupno nowego produktu samego w sobie,ale dodatkowe opakowania,w które zostało zapakowane jak ruska laleczka "na cebulkę" . O ile coś jest delikatne i kruche to jestem w stanie zrozumiec,ale teraz praktycznie wszystko jest tak pakowane. Ile to jest śmieci
Ja osobiście polecam ten blog. Autor jest kobietą i lepiej rozumie niektóre sprawy, które u mężczyzn na blogach nie są poruszane

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Deserted

Nie da się wyżyć ze "100" przedmiotami. Też kiedyś czytałam na jakieś skrajnie minimalistycznej stronie o tym. Jeśli rzeczywiście są takie osoby to robią to na pokaz. Bardziej interesuje mnie samo podejście do tematu. Czyli nie potrzebuję 100 patelni, 100 garnków, 100 kubków itd. Z reguły książek nie gromadzę, ale nie żałowałabym zawalonego płytami pokoju, kiedyś w przyszłości...takie moje marzenie To o czym mówisz, to rzeczy codziennego użytku, bez których nikt nie jest się w stanie obyć. W minimalizmie nie chodzi o to. Tutaj nie zbiera się porcelanowych aniołków, tysiąca plastikowych pojemników, słoików.
Rzeczy droższe można czasami zastąpić tańszymi i nie kupować ich 100 bo się przyda kiedyś. Denerwuje mnie marnotrawstwo produktów spożywczych, tym samym kupowanie na zasadzie zapełnienia lodówki. W końcu wyrzucania... W minimalizmie liczy się wspomniana organizacja. Minimalista to nie skąpiec, on ma ułożoną w głowie niewielką listę ważnych dla niego rzeczy, na które wydaje pieniądze. Mogę gadać i gadać ale prawdziwego sensu nie oddam lepiej niż gość, który prowadzi tego bloga: http://mnmlist.com/

No tak, tylko wychodzi na to, że minimalizm w tym ujęciu to po prostu normalność.

[Elfia4]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40771750]No tak, tylko wychodzi na to, że minimalizm w tym ujęciu to po prostu normalność. [/QUOTE]
Niby normalność, ale w czasach konsumpcjonizmu taka normalność jest częściej czymś nietypowym. Normalne są najczęsciej przepełnione szafki i nadmiar rzeczy, bo wszyscy ciągle coś kupują na zapas czy wymieniają na nowszy model.

[Hultaj]

podoba mi się idea minimalizmu w znaczeniu - nie otaczać się zbędnymi przedmiotami, nie gonić za konsumpcjonizmem, nie posiadać na siłę 300 torebek, z których 290 leży w szafie czy nie musieć wymieniać telefonu co rok.
Artykuł natomiast nie przypadł mi do gustu, taki dla mnie minimalizm na siłę, jak dla szpanu albo w wyniku popadania w 2 skrajność, a zbyt minimalistyczne wnętrza (fotki) są dla mnie tak surowe, że kojarzą mi się z pustką i brakiem życia a nie z czymś fajnym.

[Darkoz]

Napisane przez kobietasukcesu

Dla mnie to całe podróżowanie jest baardzo przereklamowane.

Myślałam już, że jestem jakaś nienormalna. Marzę o Nowej Zelandii, Prowansji i śródziemnomorskich plażach, ale nie cierpię zwiedzać miejsc, które znam z tysięcy pocztówek, plakatów i zdjęć. Nuda. Ulubionymi momentami mojego wyjazdu do Rzymu była krótka wycieczka na plażę nad Morzem Tyrreńskim i wypicie gorącej czekolady w jakiejś taniej kawiarence. Ani Koloseum, ani Fontanna, ani Schody Hiszpańskie nie wywarły na mnie wrażenia. Po kilku dniach łażenia bardzo bolały mnie nogi, portfel też nie był zachwycony, też mi odpoczynek od codzienności. Mnie zupełnie zadowala lasek, w którym rosną maliny, poziomki i inne takie, jezioro, aparat fotograficzny, ewentualnie inni ludzie - to jest plan na moje najbliższe wakacje. Jakaś bardziej egzotyczna plaża też by mnie ucieszyła, ale nie czuję parcia ,,zostało ci kilkadziesiąt lat życia, musisz zobaczyć wszystkie atrakcje turystyczne we wszystkich stolicach europejskich!!!''.

[martiniątko]

Napisane przez Darkoz

Myślałam już, że jestem jakaś nienormalna. Marzę o Nowej Zelandii, Prowansji i śródziemnomorskich plażach, ale nie cierpię zwiedzać miejsc, które znam z tysięcy pocztówek, plakatów i zdjęć. Nuda. Ulubionymi momentami mojego wyjazdu do Rzymu była krótka wycieczka na plażę nad Morzem Tyrreńskim i wypicie gorącej czekolady w jakiejś taniej kawiarence. Ani Koloseum, ani Fontanna, ani Schody Hiszpańskie nie wywarły na mnie wrażenia. Po kilku dniach łażenia bardzo bolały mnie nogi, portfel też nie był zachwycony, też mi odpoczynek od codzienności. Mnie zupełnie zadowala lasek, w którym rosną maliny, poziomki i inne takie, jezioro, aparat fotograficzny, ewentualnie inni ludzie - to jest plan na moje najbliższe wakacje. Jakaś bardziej egzotyczna plaża też by mnie ucieszyła, ale nie czuję parcia ,,zostało ci kilkadziesiąt lat życia, musisz zobaczyć wszystkie atrakcje turystyczne we wszystkich stolicach europejskich!!!''.

Ale podróżowanie to nie tylko zwiedzanie europejskich miast Takie coś też mnie nudzi. Podróżowanie to jednak trochę więcej niż łażenie w upale i pstrykanie fotek atrakcjom turystycznym. Mnie ciekawią inne kultury, to jak ludzie żyją, jakie mają zwyczaje, kuchnię, oprócz tego natura, krajobrazy, no i kraje trochę dalsze niż Włochy Dla takiego podróżowania warto wydawać pieniądze bo ono wzbogaca wewnętrznie, daje inspirację.

[Darkoz]

Napisane przez martiniątko

Ale podróżowanie to nie tylko zwiedzanie europejskich miast Takie coś też mnie nudzi. Podróżowanie to jednak trochę więcej niż łażenie w upale i pstrykanie fotek atrakcjom turystycznym. Mnie ciekawią inne kultury, to jak ludzie żyją, jakie mają zwyczaje, kuchnię, oprócz tego natura, krajobrazy, no i kraje trochę dalsze niż Włochy Dla takiego podróżowania warto wydawać pieniądze bo ono wzbogaca wewnętrznie, daje inspirację.

Ha, na taką podróż to bym była chętna (chociaż to też zależy gdzie i jak). Ale jednak gdy np. znajomi mi opowiadają o swoich podróżach, to to zawsze jest Londyn, Rzym, Berlin itd. Często też Bułgaria i Chorwacja. Ale nie słyszałam żadnej opowieści typu ,,Przybyłam do Somalii i jeszcze tego samego wieczoru razem z 12-osobową somalijską rodziną piłam wielbłądzie mleko przy ognisku rozpalonym na pustyni. Z tej wyprawy wyniosłam umiejętność plecenia z wikliny koszyków, z których nie wylewa się mleko.'' albo ,,Przez miesiąc mieszkałem w Australii. Fotografowałem koale oraz kangury w ich naturalnym środowisku''. Dlatego mówię o nudnym zwiedzaniu miejsc, na które jest moda - znam ludzi, których to naprawdę podnieca. Niestety, ale zorganizowanie takiej ciekawej wyprawy jest trudne i sporo kosztuje zazwyczaj.

[Deserted]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40771750]No tak, tylko wychodzi na to, że minimalizm w tym ujęciu to po prostu normalność. [/QUOTE]

To ogólnie nie popierasz idei minimalizmu. Święta w rodzinie odbywają się często tak, że zastawia się cały stół jedzeniem, a po paru dniach się je wyrzuca. Trzeba pokazać, że jest dużo Żeby po świętach narzekać, bo w lodówce nie ma już miejsca.. można robić mniejsze porcje, prawda ? Normalnością nie jest to, że nie posiada się samochodu, konta na Facebooku itd.Z minimalizmem jest ciężko, gdyby tak stosować się do wszystkiego co wypisują na blogach to można zacząć wyrywać włosy z głowy. To jest trochę jak z sadomasochizmem, odmawiasz sobie tylu rzeczy, czujesz ten brak ale sprawia ci to radość.
Samochód na pewno sobie kupię, dlaczego mam odmawiać sobie wszystkiego ? Żyć bez portali społecznościowych można ale samochód oznacza niezależność. Szczególnie jak się mieszka w małej miejscowości.

Napisane przez Baby_Spice

Właśnie chodzi o takie podejście do tematu: nie zbieramy. Wiadomo,każdy jest indiwidualnością i jeśli ktoś jest np. maniakiem filmów i kolekcjonuje je to też jest ok. Gdyby je wyrzucił to odczuwałby,że cos ważnego traci, a nie chodzi o rozłąkę z ważnymi rzeczami a ze zbędnymi,czyli jakby jeszcze do tego zbierał kapsle,puste butelki po wodzie, porcelane itd
Ja ostatnio zdałam sobie sprawe,że to nie nie tylko kupno nowego produktu samego w sobie,ale dodatkowe opakowania,w które zostało zapakowane jak ruska laleczka "na cebulkę" . O ile coś jest delikatne i kruche to jestem w stanie zrozumiec,ale teraz praktycznie wszystko jest tak pakowane. Ile to jest śmieci
Ja osobiście polecam ten blog. Autor jest kobietą i lepiej rozumie niektóre sprawy, które u mężczyzn na blogach nie są poruszane

Mam w domu tyle plastikowych reklamówek i papierowych torebek, które trzymam tylko po to aby później przeznaczyć je na recykling

[martiniątko]

Napisane przez Darkoz

Ha, na taką podróż to bym była chętna (chociaż to też zależy gdzie i jak). Ale jednak gdy np. znajomi mi opowiadają o swoich podróżach, to to zawsze jest Londyn, Rzym, Berlin itd. Często też Bułgaria i Chorwacja. Ale nie słyszałam żadnej opowieści typu ,,Przybyłam do Somalii i jeszcze tego samego wieczoru razem z 12-osobową somalijską rodziną piłam wielbłądzie mleko przy ognisku rozpalonym na pustyni. Z tej wyprawy wyniosłam umiejętność plecenia z wikliny koszyków, z których nie wylewa się mleko.'' albo ,,Przez miesiąc mieszkałem w Australii. Fotografowałem koale oraz kangury w ich naturalnym środowisku''. Dlatego mówię o nudnym zwiedzaniu miejsc, na które jest moda - znam ludzi, których to naprawdę podnieca. Niestety, ale zorganizowanie takiej ciekawej wyprawy jest trudne i sporo kosztuje zazwyczaj.

robimy offtop, ale chciałam tylko powiedzieć, że podróżowanie nie musi wcale kosztować dużo...trzeba tylko trochę wyobraźni. Tanie linie lotnicze, couchsurfing i zagraniczni znajomi. A w innym wypadku - jeżeli żyjemy minimalistycznie, nie kupując kosmetyków za 300 zł każdego miesiąca które potem z trudem zużywamy i nie kupując sprzętów itd to kasy jest więcej I nie musi to być wcale Somalia żeby się zachłysnąć obcą kulturą EOT

[Hultaj]

Dlatego mówię o nudnym zwiedzaniu miejsc, na które jest moda - znam ludzi, których to naprawdę podnieca.

no ale nie popadajmy w skrajność, że byle nie Luwr czy inne słynne muzeum, za to focenie kangurów w Australii jest dżezi. Co kto lubi, niektórzy wolą latać po muzeach, niektórzy kangury.

Normalnością nie jest to, że nie posiada się samochodu, konta na Facebooku itd.

jak to nie jest normalnością?

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Elfia4

Niby normalność, ale w czasach konsumpcjonizmu taka normalność jest częściej czymś nietypowym. Normalne są najczęsciej przepełnione szafki i nadmiar rzeczy, bo wszyscy ciągle coś kupują na zapas czy wymieniają na nowszy model.

No tak, tylko zawsze myślałam, że ludzie w Polsce są biedni i nie stać ich na kupowanie bzdur wynikających z chwilowej zachcianki. A tu się okazuje, że każda szanująca się użytkowniczka KWC wydaje co miesiąc kilka setek na polecane kosmetyki, kilka kolejnych na ubrania i gadżety, czasopisma etc. Zastanawia mnie skąd ludzie biorą pieniądze na takie rzeczy w kraju, w którym najniższa krajowa wynosi 1600zł. Samo utrzymanie średniego mieszkania, żywność i podstawowe produkty to wydatek pewnie 2-4 tys. zł dla osoby samotnej, nie wspominając już o wydatkach rodzin, zatem skąd pieniądze na szaleństwa konsumpcjonizmu? Może wcale nie jest tak źle z tymi zarobkami w naszym kraju. Taka luźna myśl.

[martiniątko]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40786131]No tak, tylko zawsze myślałam, że ludzie w Polsce są biedni i nie stać ich na kupowanie bzdur wynikających z chwilowej zachcianki. A tu się okazuje, że każda szanująca się użytkowniczka KWC wydaje co miesiąc kilka setek na polecane kosmetyki, kilka kolejnych na ubrania i gadżety, czasopisma etc. Zastanawia mnie skąd ludzie biorą pieniądze na takie rzeczy w kraju, w którym najniższa krajowa wynosi 1600zł. Samo utrzymanie średniego mieszkania, żywność i podstawowe produkty to wydatek pewnie 2-4 tys. zł dla osoby samotnej, nie wspominając już o wydatkach rodzin, zatem skąd pieniądze na szaleństwa konsumpcjonizmu? Może wcale nie jest tak źle z tymi zarobkami w naszym kraju. Taka luźna myśl.[/QUOTE]
Ja myślę, że te osoby, które kupują faktycznie luksusowe kosmetyki albo wydają kilkaset złotych miesięcznie na różne zachwalane produkty, to albo osoby z dużych miast, lepiej zarabiające, z lepszą pozycją zawodową, zazwyczaj wiek 30+, lub dobrze zarabiającym mężem, a także w dużej części, dziewczyny mieszkające za granicą. Wszystkie moje znajome z Polski które są w moim wieku (26) i zarabiają najniższą krajową lub niewiele więcej, nie mają wielu kosmetyków i jeśli jakieś kupują to z dolnej półki cenowej.

[_czarny_kot]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40786131]No tak, tylko zawsze myślałam, że ludzie w Polsce są biedni i nie stać ich na kupowanie bzdur wynikających z chwilowej zachcianki. A tu się okazuje, że każda szanująca się użytkowniczka KWC wydaje co miesiąc kilka setek na polecane kosmetyki, kilka kolejnych na ubrania i gadżety, czasopisma etc. Zastanawia mnie skąd ludzie biorą pieniądze na takie rzeczy w kraju, w którym najniższa krajowa wynosi 1600zł. Samo utrzymanie średniego mieszkania, żywność i podstawowe produkty to wydatek pewnie 2-4 tys. zł dla osoby samotnej, nie wspominając już o wydatkach rodzin, zatem skąd pieniądze na szaleństwa konsumpcjonizmu? Może wcale nie jest tak źle z tymi zarobkami w naszym kraju. Taka luźna myśl.[/QUOTE]

a może po prostu nie ma zbyt wielu osób, które zarabiają tę pensję minimalną? ja osobiście nie znam chyba żadnej takiej osoby (z tych, których wysokość zarobków znam)

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez martiniątko

Ja myślę, że te osoby, które kupują faktycznie luksusowe kosmetyki albo wydają kilkaset złotych miesięcznie na różne zachwalane produkty, to albo osoby z dużych miast, lepiej zarabiające, z lepszą pozycją zawodową, zazwyczaj wiek 30+, lub dobrze zarabiającym mężem, a także w dużej części, dziewczyny mieszkające za granicą. Wszystkie moje znajome z Polski które są w moim wieku (26) i zarabiają najniższą krajową lub niewiele więcej, nie mają wielu kosmetyków i jeśli jakieś kupują to z dolnej półki cenowej.

Czyli wynika z tego, że wszystkie twoje znajome są minimalistkami (wg definicji, która padła w powyższych postach)?

Napisane przez _czarny_kot

a może po prostu nie ma zbyt wielu osób, które zarabiają tę pensję minimalną? ja osobiście nie znam chyba żadnej takiej osoby (z tych, których wysokość zarobków znam)

No dobrze, ale nawet osobę, która zarabia 3-4 tys. zł na miesiąc, nie powinno być stać na nie bycie minimalistą.
Tak się po prostu zastanawiam kogo stać na to by mieć 8 balsamów do ciała lub 20 par szpilek.

[martiniątko]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40793790]Czyli wynika z tego, że wszystkie twoje znajome są minimalistkami (wg definicji, która padła w powyższych postach)?

Możliwe Ale myśle że po prostu sytuacja ich do tego zmusza.

No dobrze, ale nawet osobę, która zarabia 3-4 tys. zł na miesiąc, nie powinno być stać na nie bycie minimalistą.
Tak się po prostu zastanawiam kogo stać na to by mieć 8 balsamów do ciała lub 20 par szpilek.[/QUOTE]

Mnie co prawda nie balsamów, ale mam manię kupowania kosmetyków kolorowych...po prostu lubię szpilki udało mi się ograniczyć bo i tak w nich potem nie chodzę bo mi niewygodnie Nie zarabiam 3-4 tys., ale wynajmuję tylko samodzielny pokój, nie mam dzieci, nie wydaję dużo na telefon i inne rzeczy które pożerają kasę, więc stać mnie na moje hobby jakim jest makijaż

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez martiniątko

Mnie co prawda nie balsamów, ale mam manię kupowania kosmetyków kolorowych...po prostu lubię szpilki udało mi się ograniczyć bo i tak w nich potem nie chodzę bo mi niewygodnie Nie zarabiam 3-4 tys., ale wynajmuję tylko samodzielny pokój, nie mam dzieci, nie wydaję dużo na telefon i inne rzeczy które pożerają kasę, więc stać mnie na moje hobby jakim jest makijaż

Nasunęło mi się pytanie zatem - czy filozofia minimalizmu dopuszcza posiadanie hobby? Jeżeli hobby to jazda na rowerze, to będzie się ograniczało do kilku przedmiotów, ale co w przypadku gdy hobby jest biżuteria, scrapbooking, makijaż itp.? Czy ludzie kreatywni mogą być minimalistami?

[martiniątko]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40798365]Nasunęło mi się pytanie zatem - czy filozofia minimalizmu dopuszcza posiadanie hobby? Jeżeli hobby to jazda na rowerze, to będzie się ograniczało do kilku przedmiotów, ale co w przypadku gdy hobby jest biżuteria, scrapbooking, makijaż itp.? Czy ludzie kreatywni mogą być minimalistami?[/QUOTE]

Tak, jeśli masz te rzeczy dobrze pochowane w estetycznych pudełkach Nie sprowadzaj minimalizmu do OBOWIĄZKU posiadania 100 rzeczy w domu. Chodzi o nie gromadzenie niepotrzebnych pierdół, niezagracone wnętrza, przestrzeń i porządek.

[Elfia4]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40793790]


No dobrze, ale nawet osobę, która zarabia 3-4 tys. zł na miesiąc, nie powinno być stać na nie bycie minimalistą.
Tak się po prostu zastanawiam kogo stać na to by mieć 8 balsamów do ciała lub 20 par szpilek.[/QUOTE]
No może nie samych szpilek, ale ogólnie butów mam min. 20 szt., jeśli nie więcej Każde na inną okazję, inną porę roku. Przecież nie kupujesz od ręki 20 par, tylko 1-2 sezonowo, a jeśli są to buty dobrej jakości, to wytrzymują więcej niż jeden czy dwa sezony. Większość osób stać zarówno na te nieszczęsne szpilki, jak i na kolekcję balasmów po kilka-kilkanaście zł każdy. Ba, nie zarabiam kokosów, ale stać mnie nawet na kolekcję perfum i na to, by pachnieć sobie diorem czy armanin na codzień Kwestia priorytetów i potrzeb.
Przy zarobkach powyżej średniej krajowej byłoby mnie stać na dużo więcej, więc to wszystko nie wygląda tak dramatycznie, że ktoś, kto zarabia 2 tys. to jest biedny i ledwie wiąże koniec z końcem. Do tego zwykle ludzie mieszkają z rodziną, czyli zarabiają przynajmniej 2 osoby, koszty utrzymania domu dzieli się na dwa, więc na przyjemności zostaje trochę kasy.
Aż takiej biedy to u nas nie ma, a przynajmniej ja jej nie widzę na szerszą skalę - to raczej margines, niż plaga, która ogarnia wszystkich.

Pozostaje tylko kwestia tego, czy ktoś faktycznie potrzebuje tylu rzeczy. Jeden zarabia niewiele, ale i tak wyskrobie parę groszy na piąty balsam, ktoś inny zarabia dużo, ale nie ma potrzeby posiadania wielu rzeczy i wystarczy mu jeden balsam, jeden żel, więc ogólnie kupuje mniej, ale pieniądze przeznacza na jakieś hobby, czy podróże, albo po prostu oszczędza.

---------- Dopisano o 22:54 ---------- Poprzedni post napisano o 22:49 ----------

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40798365]Nasunęło mi się pytanie zatem - czy filozofia minimalizmu dopuszcza posiadanie hobby? Jeżeli hobby to jazda na rowerze, to będzie się ograniczało do kilku przedmiotów, ale co w przypadku gdy hobby jest biżuteria, scrapbooking, makijaż itp.? Czy ludzie kreatywni mogą być minimalistami?[/QUOTE]
Narzuca wręcz, aby wraz z ograniczaniem potrzeb rzeczowych rozwijać potrzeby duchowe czy kontakty z ludźmi. Tu nie chodzi o maniakalne ograniczanie rzeczy do paru najpotrzebniejszych, tylko o nie kupowanie nadmiaru rzeczy i nie zagracanie przestrzeni - to co masz ma ci służyć i ma zasłużyć na to, by ci towarzyszyć.

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Elfia4

(...) to co masz ma ci służyć i ma zasłużyć na to, by ci towarzyszyć.

Ładnie powiedziane.

[SummertimeSadness]

Temat idealny dla mnie

Właściwie nie pamiętam swoich początków z minimalizmem, niemniej jednak od zawsze kochałam układać rzeczy w swoim pokoju, segregować papiery itd. Nigdy nie kupowałam książek (ebooki i biblioteka) ani gazet (artykuły w internecie).

Potem kupiłam książkę Dominique Loreau i się zaczęło Od tego momentu co jakiś czas robię dokładny przegląd każdego przedmiotu w moich małym pokoju. Wyrzucam stare zeszyty, staram się wszystko estetycznie ułożyć w pudełkach. Jeśli chodzi o kosmetyki to mam ich mało, kilka żeli na zapas, jeden balsam. Zaczęłam się interesować kosmetykami, teraz wiem, co nakładam na twarz. Zamiast silnych żeli z peelingami używam olejów do oczyszczania. Tusz to rzęs mam jeden, podkład i puder też. Zawsze mnie zaskakuje to, że po kolejnych porządkach nadal wyrzucam spory worek niepotrzebnych papierów i rzeczy. Magia


Staram się wprowadzić zmiany w odżywianiu. Wcześniej jadłam, bo mi się nudziło, bo miałam zły humor, bo mam po prostu zły dzień. Teraz jedzenie traktuje jako przyjemność, którą trzeba się delektować. Nie czuję głodu, ale nie jestem też przejedzona. Mam więcej energii.



Myślę, że brakuje mi jeszcze wiele do tego, co chcę osiągnąć, ale moje życie jest teraz bardziej pokładane

[kobietasukcesu]

Napisane przez Darkoz

Myślałam już, że jestem jakaś nienormalna. Marzę o Nowej Zelandii, Prowansji i śródziemnomorskich plażach, ale nie cierpię zwiedzać miejsc, które znam z tysięcy pocztówek, plakatów i zdjęć. .

Prowansja też jest mocno lansowana, stąd obawiam się, że również może tam człowieka spotkać zawód.

Napisane przez Darkoz

Ha, na taką podróż to bym była chętna (chociaż to też zależy gdzie i jak). Ale jednak gdy np. znajomi mi opowiadają o swoich podróżach, to to zawsze jest Londyn, Rzym, Berlin itd. Często też Bułgaria i Chorwacja..

Londyn czy Berlin mogłabym odwiedzić, ale tylko dla zakupów.

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;40728475]A ja trochę nie rozumiem... Ci ludzie ograniczają się do 40 czy 100 przedmiotów i kiedy je wymieniają wynika z tego, że nie gotują, nie dbają o siebie, nie robią nic kreatywnego. Żadna z osób nie wymienia nigdy w takich wyliczankach (nie tylko w tym artykule) patelni, garnków, pokrywek, talerzyków, kubków, pasty do butów, koca piknikowego, obcinaczek do paznokci, szczotki do mycia wc, szmatki do ścierania blatów, sztućców, długopisów, papieru do drukarki, drutów do dziergania, igły z nitką, linijki, kosza na śmieci i tysięcy innych przedmiotów, które są mniej lub bardziej do życia w cywilizowanym kraju potrzebne. Posiadanie 100 rzeczy jedynie to mit.[/QUOTE]

Z tego co czytałam, niektórzy z nich twierdzą, że przedmioty dzielone z innymi (rzeczy kuchenne itd) się nie liczą.
Nic tylko dzielić 80 balsamów z siostrą/mamą/kimkolwiek

Napisane przez martiniątko

Ale podróżowanie to nie tylko zwiedzanie europejskich miast Takie coś też mnie nudzi. Podróżowanie to jednak trochę więcej niż łażenie w upale i pstrykanie fotek atrakcjom turystycznym. Mnie ciekawią inne kultury, to jak ludzie żyją, jakie mają zwyczaje, kuchnię, oprócz tego natura, krajobrazy, no i kraje trochę dalsze niż Włochy Dla takiego podróżowania warto wydawać pieniądze bo ono wzbogaca wewnętrznie, daje inspirację.

Takie coś też jest dla mnie przereklamowane.
Natura- fajnie, ale jednak lubię europejskie jedzenie, lubię mieć blisko hotelu sklep, dostęp do prasy (nie mówię, że polskiej, ale angielskiej np)

Napisane przez martiniątko

robimy offtop, ale chciałam tylko powiedzieć, że podróżowanie nie musi wcale kosztować dużo...trzeba tylko trochę wyobraźni. Tanie linie lotnicze, couchsurfing i zagraniczni znajomi. A w innym wypadku - jeżeli żyjemy minimalistycznie, nie kupując kosmetyków za 300 zł każdego miesiąca które potem z trudem zużywamy i nie kupując sprzętów itd to kasy jest więcej I nie musi to być wcale Somalia żeby się zachłysnąć obcą kulturą EOT

Couchsurfing, dla kogoś kto jak ja jedzie odpocząć od ludzi brzmi jak senny koszmar.

Ja jestem zdania- albo jadę w dobre warunki (czyli dobre położenie hotelu- blisko plaży i morza, klimatyzacja- przy temp. 40 stop inaczej sobie nie wyobrażam) albo się nie piszę na jakieś wojaże i spędzam czas w lesie i na rowerze

[Darkoz]

Napisane przez kobietasukcesu

Prowansja też jest mocno lansowana, stąd obawiam się, że również może tam człowieka spotkać zawód.

O Prowansji myślę jako o fotowyprawie, lawendowe pola i jakieś nieznane turystom plaże. Chętnie bym też zobaczyła, czy faktycznie da się tam kupić sensowne perfumy, spróbowała kuchni francuskiej... Ale pewnie masz rację, że robi się coraz modniejsza.

[kobietasukcesu]

O, lawendowe pola to nawet mnie przekonują. Ładnie wyglądają a po drugie lubię zapach lawendy.

W gazetach pełno prowansalskich wnętrz i potraw, a tu na miejscu może się okazać, że nie ma jak ikea i pizza na telefon

[Darkoz]

Wiesz co, pewnie żeby zobaczyć te lawendowe pola i prowansalskie wnętrza trzeba by się wybrać na jakieś zadupie, co mnie pasuje, znudziły mnie miasta.

[karolanka]

Przekopałam się przez cały wątek Minimalizm jest mi coraz bliższy, z przyczyn różnych. Nie chce przyczynać się do ogólnego zaśmiecania świata stertą niepotrzebnych rzeczy. Nie chcę tonąć w stertach badziewia we własnym mieszkaniu, ani tracić czasu na czyszczenie i sprzątanie tej sterty. Nie chcę, żeby spece od reklamy wyciągali ode mnie pieniądze na coś, co kompletnie mi się nie przyda. Chcę, żeby moje rzeczy mnie nie przytłaczały. Żeby "być" było zawsze o krok dalej przed "mieć". Żeby moje zakupy były na tyle przemyślane, że zawsze będą przynosić radość, a kupione rzeczy będą przydatne. Nie chce odczuwać wyrzutów sumienia na widok czegoś, co kupiłam i nigdy nie użyłam. Nie chce popierać wyścigu szczurów o jak najwięcej dóbr materialnych. Chce rozsądnie gospodarować dostępnymi zasobami.

Ale fakt faktem jestem dopiero na początku minimalistycznej drogi

[simsa22]

Napisane przez karolanka

Minimalizm jest mi coraz bliższy, z przyczyn różnych. Nie chce przyczynać się do ogólnego zaśmiecania świata stertą niepotrzebnych rzeczy. Nie chcę tonąć w stertach badziewia we własnym mieszkaniu, ani tracić czasu na czyszczenie i sprzątanie tej sterty. . Chcę, żeby moje rzeczy mnie nie przytłaczały.

Też tak sądzę

[nissia90x]

Jak zacząć żyć w minimalizmie??? chciała bym również stać się jedną z tych osób które nie potrzebują mega ilości ciuchów, kosmetyków. Nie mam dużo ale chciałam bym żyć na tym poziomie mini...Tylko od czego zacząć??

[_czarny_kot]

od porządnego wywalenia wszystkich niepotrzebnych gratów

[PannaCathy]

O, też bym tak chciała! Już od dłuższego czasu chodzi mi coś takiego po głowie, może jeszcze bardziej radykalnie, w stylu- życie w leśniczówce bez prądu i bieżącej wody.
Ale wracając do realiów...
Spróbuj spisać może gdzieś te rzeczy, które są niezbędne. I najważniejsze postanowienie - nie kupować niczego nowego. Nie wiem, czy ten Twój minimalizm obejmuje tez jedzenie, ale jeśli tak, to postaw na podstawy typu-jajka, ser biały, jogurt-wszystko dobrej jakości, zero przetworzonych serków, gotowych dan itp. I do gotowania Podejście do ubrań, może zmieniałabyś po próbie uszycia czegoś samej? Nauka szycia na maszynie to dobry pomysł, o ile o coś takiego Ci chodzi...

[Nameria]

Ja u siebie staram się wprowadzić minimalizm ciuchowy. Już powoli wprowadzam to w życie. Mam trochę ciuchów na "wykończeniu" i tych na razie mam za dużo ale powoli, powoli ich ubywa. Nowych ubrań staram się nie kupować a jak już kupuję to tylko te lepszej jakości. Kiedyś kupowałam dużo i miałam dużo ale były tez nijakie. Teraz w ramach tego kupuję mniej a lepsze.
Z jedzeniem robię podobnie. Kupuję mniej produktów. Staram się nie robić "napadów" na market tylko kupować systematycznie to co jest mi potrzebne. Od jakiegoś czasu w ogóle chleba nie wyrzucam, ogólnie mało wyrzucam jedzenia
Z kosmetykami tylko mi nie wychodzi