Lepiej być ekstrawertykiem czy introwertykiem?

[Pani_Mada]

Napisane przez trzyrazypiec

Pierwotna wersja brzmiala tak, że łatwiej znaleźć zajęcie, łatwiej się nie nudzić, a ja z tym się właśnie nie zgadzam.

Znam wiele osób w stronę intro (bo mnie w ogóle nie przekonują te sztywne podziały), którzy to owszem świetnie się czują sami ze sobą ale jednym z ich ulubionych zajęć jest rozmyślanie i wymyślanie setek scenariuszy przeróżnych sytuacji które nigdy się nie wydarza, w tymże gronie jestem ja xD Nie jest to raczej głębokie hobby xD Poza tym spacer samemu i kontemplacja przyrody jest mi niezbędny do życia. Myślę, że trzymając się takich oto ram popadamy w jakaś groteskę.

Co do uczucia spełnienia, no ja też się bez tych spacerów ani trochę spełniona nie czuje więc właśnie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

inaczej wiec rozumiemy tamtą wypowiedź

generalnie to ciężko o człowieka 100% introwertyk czy 100% ekstrawertyk. każdy będzie miał jakieś cechy tego drugiego. cała rozmowa jest więc raczej czysto teoretyczna

[Ruwi]

Napisane przez trzyrazypiec

Pierwotna wersja brzmiala tak, że łatwiej znaleźć zajęcie, łatwiej się nie nudzić, a ja z tym się właśnie nie zgadzam.

Znam wiele osób w stronę intro (bo mnie w ogóle nie przekonują te sztywne podziały), którzy to owszem świetnie się czują sami ze sobą ale jednym z ich ulubionych zajęć jest rozmyślanie i wymyślanie setek scenariuszy przeróżnych sytuacji które nigdy się nie wydarza, w tymże gronie jestem ja xD Nie jest to raczej głębokie hobby xD Poza tym spacer samemu i kontemplacja przyrody jest mi niezbędny do życia. Myślę, że trzymając się takich oto ram popadamy w jakaś groteskę.

Co do uczucia spełnienia, no ja też się bez tych spacerów ani trochę spełniona nie czuje więc właśnie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ok, skoro twierdzisz, że takie zajęcia solo dla ekstraweryka są wystarczające to pozostaje mi uwierzyć, bo nie wejdę w skórę drugiej osoby, żeby to zweryfikować. Bo zajęcia z udziałem innych osób są w mojej opinii trudniejsze do zorganizowania.

[trzyrazypiec]

Napisane przez Ruwi

Ok, skoro twierdzisz, że takie zajęcia solo dla ekstraweryka są wystarczające to pozostaje mi uwierzyć, bo nie wejdę w skórę drugiej osoby, żeby to zweryfikować. Bo zajęcia z udziałem innych osób są w mojej opinii trudniejsze do zorganizowania.

Ja tak nie twierdzę, ja twierdzę, że nie wiem i prawdopodobnie dla każdego coś innego

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[chacaos]

Napisane przez Ruwi

Sama lubię np. imprezy i wyjścia do klubów (zależy w jakim gronie). Nie twierdzę, że ekstrawertyk nie może mieć ciekawych zainteresowań, pytanie, czy zajmując się tylko i wyłącznie nimi, będzie się czuł spełniony, czy jednak ten kontakt z innymi jest niezbędny?

Ekstrawertyk potrzebuje dużo więcej zewnętrznej stymulacji, niekoniecznie ze strony innych ludzi. Może tę potrzebę spełniać rozwijając kolejne zainteresowania, angażując się w nowe projekty, dyskutując na Wizażu i na milion innych sposobów, byle coś robić, chłonąć, być ciągle w ruchu. Introwertyk potrzebuje dużo mniej bodźców, dlatego częściej to właśnie on może sprawiać wrażenie mniej ciekawej osoby. A kontakt z innymi jest niezbędny zdecydowanej większości ludzi.

[CringoHype]

Napisane przez chacaos

16personalities to mocno upośledzone mbti, a w mbti INTP to osoba posługująca się introwertycznym myśleniem i ekstrawertyczną intuicją, a INTJ - introwertyczną intuicją i ekstrawertycznym myśleniem. Można sobie poczytać w necie, co to znaczy, można też zrobić test dla zabawy i porzucić temat, ja tylko mówię, że to nie działa tak, że wybierasz dwa najbardziej przehajpowane typy i stwierdzasz, że jesteś obydwoma.

Czemu to są akurat dwa najbardziej przehajpowane typy xd?

[OldWorldBlues]

Napisane przez chacaos

(...) a w mbti INTP to osoba posługująca się introwertycznym myśleniem i ekstrawertyczną intuicją, a INTJ - introwertyczną intuicją i ekstrawertycznym myśleniem.

No. I jest dokładnie tak, jak napisałem wcześniej: żadna z tych cech nie jest u mnie dominująca, a ich natężenie mocno zależy od wykonywanej przeze mnie czynności.

Napisane przez chacaos

Można sobie poczytać w necie, co to znaczy, można też zrobić test dla zabawy i porzucić temat, ja tylko mówię, że to nie działa tak, że wybierasz dwa najbardziej przehajpowane typy i stwierdzasz, że jesteś obydwoma.

A jak działa? Bo chyba nie zamierzasz zaprzeczać temu, że ja sam znam i rozumiem swój własny proces myślowy najlepiej, prawda?

Co masz w ogóle na myśli, pisząc, że te dwa typy osobowości są najbardziej przehajpowane?

[chacaos]

Napisane przez CringoHype

Czemu to są akurat dwa najbardziej przehajpowane typy xd?

Bo są uważane za rzadkie i najbardziej skorelowane z wysoką inteligencją. No i zwykle wychodzą w internetowych testach o ile nie zaznaczysz, że jesteś niemyślącym logicznie głupkiem nierozumiejącym abstrakcji.

---------- Dopisano o 22:54 ---------- Poprzedni post napisano o 22:32 ----------

Napisane przez OldWorldBlues

No. I jest dokładnie tak, jak napisałem wcześniej: żadna z tych cech nie jest u mnie dominująca, a ich natężenie mocno zależy od wykonywanej przeze mnie czynności.

A jak działa? Bo chyba nie zamierzasz zaprzeczać temu, że ja sam znam i rozumiem swój własny proces myślowy najlepiej, prawda?

Albo używasz jednego zestawu funkcji, albo drugiego. Jeśli uważasz, że obu tak samo, to po prostu nie znasz teorii. I lepiej byłoby przyznać, że się nie wgłębiałeś i albo olać temat, albo doczytać jeśli masz ochotę, a nie brnąć w zaparte. Pewnie, że jeden typ nie wyjaśni wszystkich twoich decyzji w każdej sytuacji, ale to dlatego, że jesteś człowiekiem, a nie dlatego, że umiesz go zmieniać jak ci wygodnie.

[megamag]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Bo jednak ludzie są trochę bardziej skomplikowani i to jest jednak jakieś wpychanie ich w szufladki. Niemniej ten jest całkiem niezły i całkiem powtarzalny. Robiłam go kiedyś z mężem i dziś zrobiliśmy znowu, wyszło to samo. Wiele rzeczy rzeczywiście pasuje, choć wiadomo, że nie wszystko.

Mnie zdecydowanie najbardziej pasują wady mojego typu: Very Argumentative, Insensitive, Intolerant, Can Find It Difficult to Focus. To wszystko ja. Gorzej z zaletami, tutaj tak szczerze pasuje mi tylko Knowledgeable, bo uczyć się lubię i łatwo mi to przychodzi.

[Limonka2738]

Napisane przez Pani_Mada

stwierdzenie, że trochę łatwej zorganizować (ciekawą dla siebie) rozrywkę będąc introwertykiem nie oznacza, że rozrywki introwertyków są ciekawsze.
a jedynie tyle że zazwyczaj łatwiej jest zorganizować wieczór z książką niż wieczór ze znajomymi, bo ze znajomymi trzeba chociażby ustalić termin dogodny dla wszystkich, a to już raczej większy problem niż wyciągnięcie książki z półki.

a czy dla kogoś ciekawszą rozrywką jest czytanie czy rozmowy ze znajomymi to już kwestia indywidualna i nic nie jest obiektywnie lepsze czy ciekawsze

Tak samo to odebrałam.

[OldWorldBlues]

Napisane przez chacaos

Albo używasz jednego zestawu funkcji, albo drugiego. Jeśli uważasz, że obu tak samo, to po prostu nie znasz teorii.

Albo teoria jest błędna. Spójrzmy na intuicję:

Extroverted Intuition (Ne):

Extroverted intuition generates new possibilities, synthesizes abstract ideas and picks up on connections in the external environment. Extroverted intuition is capable of entertaining multiple contradictory ideas simultaneously as it sees almost every side to every situation. It is predominantly a future-oriented function that examines all the possibilities of what could happen next.

People who lead with extroverted intuition are usually excitable, entrepreneurial and highly creative. They intrinsically enjoy debating ideas, exploring various interests and they view almost everything in life as a challenge. They are constantly thinking about what to do or experience next, but have a difficult time sticking with just one idea or plan long-term.

Introverted Intuition (Ni):

Introverted intuition forms a framework of how the world works based on thorough, abstract analysis of past and current events. It aims to identify the ‘essence’ of ideas, theories, people and situations in order to fit them into a larger schema. Introverted intuition is a forward thinking function that seeks to identify the optimal or most likely outcome of future events.

People who lead with introverted intuition are usually intense, focused and highly perceptive of inconsistencies that arise in their external environment. They enjoy riddles, puzzles and wordplay. They often experience ‘hunches’ or ‘aha’ moments that they may identify as epiphanies. Their intense foresight is a product of their future-oriented introverted intuition subtly pairing with their inferior extroverted sensing.

Co konkretnie wyklucza operowanie nimi naprzemiennie? Nie jestem w stanie wyszczególnić żadnego z tych opisów jako ten, który lepiej opisuje moją osobę.

W przypadku myślenia:

Extroverted Thinking (Te):

Extroverted thinking seeks to impose order on the external environment as efficiently and logically as possible. It values productivity above all else and is a results-based, action-oriented function. Extroverted thinking naturally implements concrete plans for accomplishing goals and is quick to make decisions.

People who lead with extroverted thinking are frank, decisive and highly productive in every capacity. They are natural leaders in the workplace as they are quick to take charge and impose order. Dominant extroverted thinkers may come across as bossy or opinionated to those who lack the function, but in reality they are simply pointing out what they believe to be the most efficient course of action for everyone involved.

Introverted Thinking (Ti):

Introverted thinking is an information-gathering function that seeks to form a framework for how the world works on a concrete, tangible level. It is adept at understanding systems and naturally notices inconsistencies within them. Introverted thinking seeks a thorough understanding of how things work – it wants to deconstruct things to look at the individual parts and see how things function as a whole.

People who lead with introverted thinking are logical, systematic and objective to a fault. They enjoy finding ‘short-cuts’ that increase efficiency within a given system. Ti-dominants are often heavily introverted, as they take a great deal of time to understand how things work before they feel comfortable sharing or acting on their knowledge.

Bliższy mojej osobowości jest Introverted Thinking. Ale zanim nazwiesz mnie INTP, to przypomnę, że zarówno (Ne) jak i (Ni) w kontekście intuicji opsiują mnie dokładnie tak samo dobrze.

Napisane przez chacaos

I lepiej byłoby przyznać, że się nie wgłębiałeś i albo olać temat, albo doczytać jeśli masz ochotę, a nie brnąć w zaparte. Pewnie, że jeden typ nie wyjaśni wszystkich twoich decyzji w każdej sytuacji, ale to dlatego, że jesteś człowiekiem, a nie dlatego, że umiesz go zmieniać jak ci wygodnie.

Póki co twoja jedyna odpowiedź na moje wątpliwości to powoływanie się na teorie, których sam mam się domyślać, zarzuty o niedoinformowanie się i ogólnie bardzo poważne podejście do obrony modelu, który już sam w sobie jest głośno krytykowany.

[chacaos]

Napisane przez OldWorldBlues

Co konkretnie wyklucza operowanie nimi naprzemiennie? Nie jestem w stanie wyszczególnić żadnego z tych opisów jako ten, który lepiej opisuje moją osobę.

Improwizacja vs planowanie, wiele równych pomysłów vs zawężanie do jednej, konkretnej wizji. Któraś opcja musi być preferowana, co nie znaczy, że Ne user nie może mieć planu na przyszłość albo Ni user nie ma pobocznych zainteresowań. Jeśli masz wysokie Ne, to potrzebujesz rozwoju Si żeby z wielu pomysłów wybrać te praktyczne i warte uwagi, zbudować rutynę i zaakceptować też nudne, nieprzyjemne części pracy. Jeśli masz wysokie Ni, potrzebujesz rozwoju Se, żeby przestać ciągle planować i żyć w swojej głowie i podjąć działanie w prawdziwym świecie, skupić się bardziej na chwili obecnej. Jeden z tych problemów powinien być ci znany (teraz albo w przeszłości). Jeśli nie, prawdopodobnie nie masz wysoko intuicji.

Napisane przez OldWorldBlues

Bliższy mojej osobowości jest Introverted Thinking. Ale zanim nazwiesz mnie INTP, to przypomnę, że zarówno (Ne) jak i (Ni) w kontekście intuicji opsiują mnie dokładnie tak samo dobrze.

Flagowym przykładem użytkownika introwertycznego myślenia na Wizażu jest moim zdaniem Lisbeth (trudno się kłócić o logikę i spójność jej systemu przekonań, ale można o to, jakie jej poglądy mają przełożenie na realny świat), a ekstrawertycznego myślenia megamag (zawsze ma w zanadrzu dane, wykresy, statystyki, sprawdzone źródła na poparcie tego, co mówi - trudno więc kłócić się o fakty, można o to, czy te fakty są według nas logiczne/sprawiedliwe).

Napisane przez OldWorldBlues

Póki co twoja jedyna odpowiedź na moje wątpliwości to powoływanie się na teorie, których sam mam się domyślać, zarzuty o niedoinformowanie się i ogólnie bardzo poważne podejście do obrony modelu, który już sam w sobie jest głośno krytykowany.

Temat jest na tyle niszowy, że, że trudno uznać za zarzut stwierdzenie, że się nie znasz. Niefajnie oczekiwać od rozmówcy, że odrobi za ciebie pracę domową.Chyba że jest 5 rano, więc jego mózg ma ochotę pisać rozprawki o mbti i typować Wizażanki. Tak, mbti jest niepotwierdzoną pseudonauką, wciąż jednak na tyle zgrabną i imo przydatną, że nie ma co dopisywać do niej fanfiction.

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez chacaos

Ekstrawertyk potrzebuje dużo więcej zewnętrznej stymulacji, niekoniecznie ze strony innych ludzi. Może tę potrzebę spełniać rozwijając kolejne zainteresowania, angażując się w nowe projekty, dyskutując na Wizażu i na milion innych sposobów, byle coś robić, chłonąć, być ciągle w ruchu. Introwertyk potrzebuje dużo mniej bodźców, dlatego częściej to właśnie on może sprawiać wrażenie mniej ciekawej osoby. A kontakt z innymi jest niezbędny zdecydowanej większości ludzi.

Chyba najbliżej ekstrawersji, którą ja czuję. Naprawdę ciężko mi zrozumieć aż tak duże 'uzależnienie' od ludzi i cierpienie wynikające z trudności w realizacji takiego 'uzależnienia' w XXI wieku. Towarzysko można także gdzieś tam się realizować przez internet, w pracy, to nie tylko notoryczne spotkania z innymi. Do tego właśnie ta ciągła potrzeba ruchu - stąd wiem, że nie jestem 'skrajnym' introwertykiem, bo siedząc w domu i mając za dużo czasu tylko dla siebie jestem chora, moja samopoczucie spada.

[Sabrinasab]

Napisane przez Limonka2738

I to jest tak prawda, że aż boli.

Kurde, to jest tak bardzo moja wewnętrzna dusza, którą udało mi się z czasem trochę ogarnąć. Ale pamiętam, że jako już nastolatka panicznie bałam się jak ktoś dzwonił do drzwi (mimo że był to umówiony wcześniej elektryk), że potrafiłam wstrzymywać oddech przed drzwiami, żeby udawać, że nikogo nie ma w domu Albo standardowo nieodbieranie telefonów od nieznajomych. Zawsze myślałam, że coś jest ze mną mocno nie halo (w sumie dalej pod tym kątem tak myślę), że nikt więcej tak nie ma i skąd się w ogóle takie lęki biorą, skoro nigdy nikt mnie nie skrzywdził. Już np w przypadku osób, które znam nawet trochę jest zupełnie inaczej.

[natalia_t]

[1=bbab4b1e68366f09bc3914c 9672f02df694c852f_622be74 47f718;87773782]Chyba najbliżej ekstrawersji, którą ja czuję. Naprawdę ciężko mi zrozumieć aż tak duże 'uzależnienie' od ludzi i cierpienie wynikające z trudności w realizacji takiego 'uzależnienia' w XXI wieku. Towarzysko można także gdzieś tam się realizować przez internet, w pracy, to nie tylko notoryczne spotkania z innymi. Do tego właśnie ta ciągła potrzeba ruchu - stąd wiem, że nie jestem 'skrajnym' introwertykiem, bo siedząc w domu i mając za dużo czasu tylko dla siebie jestem chora, moja samopoczucie spada.[/QUOTE]
Tylko czy taki kontakt przez internet zastąpi ekstrawertykowi spotkania twarzą w twarz? Czy to nie tak, jakby ktoś na moje biadolenie o tym, że "jaaaa chceeeee dooooo lasuuuuuuuu" skwitował "włącz sobie las na yt"?





Introwertyk nie musi lubić siedzieć w domu, nie każdy z nich jest domatorem. Ja np. lubię spacery, jazdę rowerem, ale wolę robić to samotnie. Wtedy z takiej aktywności czerpię najwięcej dla siebie, nikt mnie nie rozprasza. I ogólnie mam sporo zainteresowań, ale raczej są to rzeczy, gdzie żadne towarzystwo nie jest potrzebne. Jedynie w tenisa sama nie zagram. Nie mam problemu z tym, żeby spędzić samotnie dzień albo dwa, żeby cały dzień kolorować, układać puzzle, albo pasjansa czy grzebać w akwarium albo przy moich roślinkach, albo czytać coś, ale nie jestem w stanie cały dzień leżeć i patrzeć w sufit. Bardzo potrzebuję kontaktu z naturą, co jednak wiąże się z koniecznością wychodzenia w domu i ruchu mniejszego albo większego, teraz wcale nie jest mi tak bardzo dobrze. Z kolei mojemu tż wystarczy komputer, dobra gra i książka, w tej pandemii jest mu doskonale.


I mi z tych testów imbt wychodzi jak na razie INTP i INFP, ale tak sobie widzę w nich siebie.

[OldWorldBlues]

Napisane przez chacaos

Improwizacja vs planowanie

Obie opcje.

Napisane przez chacaos

wiele równych pomysłów vs zawężanie do jednej, konkretnej wizji.

Również!

Napisane przez chacaos

Któraś opcja musi być preferowana, co nie znaczy, że Ne user nie może mieć planu na przyszłość albo Ni user nie ma pobocznych zainteresowań.

Musi według modelu, który sama chwilę później nazwałaś pseudonauką.

Napisane przez chacaos

Jeśli masz wysokie Ne, to potrzebujesz rozwoju Si żeby z wielu pomysłów wybrać te praktyczne i warte uwagi, zbudować rutynę i zaakceptować też nudne, nieprzyjemne części pracy. Jeśli masz wysokie Ni, potrzebujesz rozwoju Se, żeby przestać ciągle planować i żyć w swojej głowie i podjąć działanie w prawdziwym świecie, skupić się bardziej na chwili obecnej. Jeden z tych problemów powinien być ci znany (teraz albo w przeszłości).

Znane są oba.

Napisane przez chacaos

Niefajnie oczekiwać od rozmówcy, że odrobi za ciebie pracę domową.

A ja uważam, że to fajne, kiedy rozmówca, powołując się na konkretny argument, jest w stanie ten argument ładnie i zrozumiale przedstawić, coby w imię produktywnej konwersacji ograniczyć do minimum wszelkie niedopowiedzenia i niejasności.

Napisane przez chacaos

Tak, mbti jest niepotwierdzoną pseudonauką, wciąż jednak na tyle zgrabną i imo przydatną, że nie ma co dopisywać do niej fanfiction.

A imo pseudonauka nigdy nie jest przydatna. Dlatego na tym etapie możemy chyba zakończyć tę wymianę zdań, bo w tej kwestii trudno będzie z mojej strony o jakikolwiek kompromis.

[Midziak]

Napisane przez chacaos

Ekstrawertyk potrzebuje dużo więcej zewnętrznej stymulacji, niekoniecznie ze strony innych ludzi. Może tę potrzebę spełniać rozwijając kolejne zainteresowania, angażując się w nowe projekty, dyskutując na Wizażu i na milion innych sposobów, byle coś robić, chłonąć, być ciągle w ruchu. Introwertyk potrzebuje dużo mniej bodźców, dlatego częściej to właśnie on może sprawiać wrażenie mniej ciekawej osoby. A kontakt z innymi jest niezbędny zdecydowanej większości ludzi.

To ja jestem zdecydowanie introekstrawertykiem, bo obok wypisz wymaluj potrzeby takich bodźców byłabym pierwszą która umarłaby z powodu obcego w kuchni albo kogoś dobijającego sie do domu, kiedys w liceum nawet schowalam sie w szafie z latarką i ksiązką byleby bardziej udawać, że nikogo nie ma w domu

[natalia_t]

Napisane przez Midziak

To ja jestem zdecydowanie introekstrawertykiem, bo obok wypisz wymaluj potrzeby takich bodźców byłabym pierwszą która umarłaby z powodu obcego w kuchni albo kogoś dobijającego sie do domu, kiedys w liceum nawet schowalam sie w szafie z latarką i ksiązką byleby bardziej udawać, że nikogo nie ma w domu

A czy ekstrawertyk nie byłby zaskoczony i przestraszony, gdyby w jego kuchni nagle znalazł się jakiś obcy?
To też takie stereotypowe uproszczenie, że introwertycy boją się ludzi. No bo bez jaj, ja się ludzi nie boję, nie przeszkadza mi gdy ktoś obok mnie siedzi w poczekalni, nie wybieram schodów żeby nie jechać z kimś windą, w pracy mogę siedzieć z kimś w gabinecie długi czas, tylko po prostu nie zawsze mam ochotę z tym kimś gadać albo wchodzić w jakiekolwiek inne interakcje. Z szefem już kilka razy siedzieliśmy razem kilka godzin i zamieniliśmy w tym czasie trzy zdania. Ja robiłam swoje, on swoje - idealny człowiek do pracy w jednym pomieszczeniu. Inna kobietka doprowadza mnie do szału w trzy minuty, bo jej się gęba nie zamyka i jest ekstremalnie negatywną, toksyczną marudą. Inna dużo gada, ale ciekawe historyjki opowiada, to można posłuchać. Nie lubię gdy ktoś wymaga ode mnie zaangażowania w rozmowę i zadaje mi dużo pytań. Jak mam coś do powiedzenia, to wtrącę, ale pytania otwarte typu "co robiłaś na święta?", "Jakie masz plany na wakacje" mi nie leżą.

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Napisane przez natalia_t

Tylko czy taki kontakt przez internet zastąpi ekstrawertykowi spotkania twarzą w twarz? Czy to nie tak, jakby ktoś na moje biadolenie o tym, że "jaaaa chceeeee dooooo lasuuuuuuuu" skwitował "włącz sobie las na yt"?





Introwertyk nie musi lubić siedzieć w domu, nie każdy z nich jest domatorem. Ja np. lubię spacery, jazdę rowerem, ale wolę robić to samotnie. Wtedy z takiej aktywności czerpię najwięcej dla siebie, nikt mnie nie rozprasza. I ogólnie mam sporo zainteresowań, ale raczej są to rzeczy, gdzie żadne towarzystwo nie jest potrzebne. Jedynie w tenisa sama nie zagram. Nie mam problemu z tym, żeby spędzić samotnie dzień albo dwa, żeby cały dzień kolorować, układać puzzle, albo pasjansa czy grzebać w akwarium albo przy moich roślinkach, albo czytać coś, ale nie jestem w stanie cały dzień leżeć i patrzeć w sufit. Bardzo potrzebuję kontaktu z naturą, co jednak wiąże się z koniecznością wychodzenia w domu i ruchu mniejszego albo większego, teraz wcale nie jest mi tak bardzo dobrze. Z kolei mojemu tż wystarczy komputer, dobra gra i książka, w tej pandemii jest mu doskonale.


I mi z tych testów imbt wychodzi jak na razie INTP i INFP, ale tak sobie widzę w nich siebie.

Ja prywatnie wolę życie offline, ale to dlatego, że lubię kontakt fizyczny z ludźmi, jakkolwiek to brzmi.

Natomiast jako ekstrawertyk mam potrzebę np. dzielenia się przesłuchaną piosenką, jakimś śmiesznym wydarzeniem, które właśnie miało miejsce bądź po prostu czasem chcę porozmawiać - wtedy internet pozwala na to w tej właśnie chwili zazwyczaj, bo mam też zawsze z kim porozmawiać. Dużo naszego życia ma cyfrowy wymiar i nawet jeśli z kimś mieszkasz to czasami ciężko odkładać przeżycia do fizycznych spotkań.

Z drugiej strony BARDZO nie lubię w ludziach takiego hałasu Nie wiem, jak to wytłumaczyć. Byłam jakiś czas temu na spacerze ze znajomą, ona jest też ekstrawertykiem. Byłyśmy w miejscu, gdzie było sporo natury, piękna muzyka i można było robić zdjęcia. Ona robiła co chwilę zdjęcia, głośno komentowała wszystko, później pół godziny to przetwarzała do życia online. Mi natomiast brakowało ciszy, dla mnie super było wyjść, ale wystarczyła jej sama obecność. Na koniec uznałyśmy, że na pewno na wspólne wakacje nie mogłybyśmy się wybrać. (to też widać po tym, jak organizujemy wspólny czas, razem czy w większym gronie - dla niej najchętniej to jakaś wspólna rozrywka, dla mnie nawet kawa już jest fajnym pomysłem, uwielbiam też po prostu wyjść z kimś na spacer i porozmawiać). Mimo że to ja mam dużo głupsze, bardziej ryzykowne czy szalone pomysły w życiu i żyję niestandardowo, to gdzieś jej życie jest dla mnie zbyt męczące.

[natalia_t]

[1=bbab4b1e68366f09bc3914c 9672f02df694c852f_622be74 47f718;87775615]Ja prywatnie wolę życie offline, ale to dlatego, że lubię kontakt fizyczny z ludźmi, jakkolwiek to brzmi.

Natomiast jako ekstrawertyk mam potrzebę np. dzielenia się przesłuchaną piosenką, jakimś śmiesznym wydarzeniem, które właśnie miało miejsce bądź po prostu czasem chcę porozmawiać - wtedy internet pozwala na to w tej właśnie chwili zazwyczaj, bo mam też zawsze z kim porozmawiać. Dużo naszego życia ma cyfrowy wymiar i nawet jeśli z kimś mieszkasz to czasami ciężko odkładać przeżycia do fizycznych spotkań.

Z drugiej strony BARDZO nie lubię w ludziach takiego hałasu Nie wiem, jak to wytłumaczyć. Byłam jakiś czas temu na spacerze ze znajomą, ona jest też ekstrawertykiem. Byłyśmy w miejscu, gdzie było sporo natury, piękna muzyka i można było robić zdjęcia. Ona robiła co chwilę zdjęcia, głośno komentowała wszystko, później pół godziny to przetwarzała do życia online. Mi natomiast brakowało ciszy, dla mnie super było wyjść, ale wystarczyła jej sama obecność. Na koniec uznałyśmy, że na pewno na wspólne wakacje nie mogłybyśmy się wybrać. (to też widać po tym, jak organizujemy wspólny czas, razem czy w większym gronie - dla niej najchętniej to jakaś wspólna rozrywka, dla mnie nawet kawa już jest fajnym pomysłem, uwielbiam też po prostu wyjść z kimś na spacer i porozmawiać). Mimo że to ja mam dużo głupsze, bardziej ryzykowne czy szalone pomysły w życiu i żyję niestandardowo, to gdzieś jej życie jest dla mnie zbyt męczące.[/QUOTE]
Ogólnie też wolę ludzi w pełnej okazałości Jednak internet daje mi taką możliwość, że mogę sobie przemyśleć co napiszę, precyzyjniej wylać swoje myśli, w rozmowie twarzą w twarz jestem za wolna. A jakby co to mogę się po prostu wylogować
Też nie lubię "komentatorów na bieżąco", czyli osób, które w kinie co chwila plują do ucha z jakimś komentarzem, na spacerze ciągle muszą o czymś gadać... Nie lubię. Ogólnie to ponoć jako dziecko byłam taka, że skupiałam się na danej rzeczy w 100%, potem ewentualnie dzieliłam się wrażeniami.

[bbab4b1e68366f09bc3914c9672f02df694c852f_622be7447f718]

Mi to do dzisiaj zostało, ta 100% koncentracja. Perfekcjonizm i wieloelementowe procesy w pracy - o wszystko muszę wypytać Jak coś ogarnę to staję się normalnie specem w temacie, ale sam proces może trwać u mnie dłużej niż u kogoś, kto nie przywiązuje się do szczegółów. Nie lubię tej cechy.

A jeszcze co do relacji z ludźmi - moja najlepsza przyjaciółka to typowy ekstrawertyk. Drze japę co chwilę. Myślę, że gdybyśmy spotkały się w dorosłym życiu, nigdy byśmy się nie zaprzyjaźniły. Jednak znamy się na tyle dobrze, że nie czuję się przez nią przytłoczona, wiemy obie, co nas w sobie wkurza. Natomiast większość moich pozostałych relacji to osoby, które odbieram jako introwertyków, w szczególności oczywiście moje związki takie były.

[Limonka2738]

Napisane przez Sabrinasab

Kurde, to jest tak bardzo moja wewnętrzna dusza, którą udało mi się z czasem trochę ogarnąć. Ale pamiętam, że jako już nastolatka panicznie bałam się jak ktoś dzwonił do drzwi (mimo że był to umówiony wcześniej elektryk), że potrafiłam wstrzymywać oddech przed drzwiami, żeby udawać, że nikogo nie ma w domu Albo standardowo nieodbieranie telefonów od nieznajomych. Zawsze myślałam, że coś jest ze mną mocno nie halo (w sumie dalej pod tym kątem tak myślę), że nikt więcej tak nie ma i skąd się w ogóle takie lęki biorą, skoro nigdy nikt mnie nie skrzywdził. Już np w przypadku osób, które znam nawet trochę jest zupełnie inaczej.

Ja mam to do dziś.

A jak u rodziców był ktoś znajomy, to udawałam, że śpię do skutku.

Jak do 17, no to trudno. Byle nie musieć się witać...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:03 ---------- Poprzedni post napisano o 16:00 ----------

Napisane przez natalia_t

A czy ekstrawertyk nie byłby zaskoczony i przestraszony, gdyby w jego kuchni nagle znalazł się jakiś obcy?

Ale to nie jest strach i to nie jest obca osoba.

To na przykład współlokatorzy, czy moja własna matka.

A ja jak robię coś w kuchni, to chcę być sama. I nie zjem, nie zrobię sobie nic, nie wezmę, dopóki ktoś w kuchni jest.

Nie ma, że współlokator gotuje, a ja wskoczę na chwilę zrobić herbaty. Zapomnij.

[natalia_t]

Napisane przez Limonka2738

Ale to nie jest strach i to nie jest obca osoba.

To na przykład współlokatorzy, czy moja własna matka.

A ja jak robię coś w kuchni, to chcę być sama. I nie zjem, nie zrobię sobie nic, nie wezmę, dopóki ktoś w kuchni jest.

Nie ma, że współlokator gotuje, a ja wskoczę na chwilę zrobić herbaty. Zapomnij.

To odnosiło się do mema, którego ktoś tu wstawił.
I ja tak nie mam. Nie mam problemu, że ktoś gdzieś tam sobie siedzi a ja coś muszę. Chyba że znam tą osobę i wiem, że zaraz będzie zagadywać bez sensu, byle tylko choćby trzech sekund w ciszy nie spędzić.

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Pani_Robot

Zupełnie tak tego nie widzę. Introwersja/ekstrawersja to tylko jedna ze składowych osobowości. Możecie sobie poczytać tak ogólnie tutaj: https://www.16personalities.com/pl

Oesu, nie mogę takich testów, nigdy nie wiem, co dokładnie autor danego pytania miał na myśli i analizuje na wszystkie strony . Już przy pierwszym pytaniu wymiękam. "Trudno ci nawiązywać nowe znajomości" - niby nie, bo mogę np. iść sama na jakieś spotkanie i zagadywać do ludzi, i jakoś rozmowa się kręci, ale z drugiej strony tak, bo rzadko udaje mi się wynieść taka znajomość poza to spotkanie, żeby coś zaskoczyło i żebym zdobyła jakis kontakt do tej osoby. No to umiem nawiązywać nowe znajomości czy nie? Mam zostawić neutralne? I takie rozkminy mam przy kilku pytaniach, pewnie wystarczająco, żeby zafałszować wynik.

[Trzepotka]

Treść usunięta

[Pani_Mada]

[1=980cf4958a6e724c916e7ad b24f4c6159aa2df82_65d7e02 c47328;87776470]Oesu, nie mogę takich testów, nigdy nie wiem, co dokładnie autor danego pytania miał na myśli i analizuje na wszystkie strony . Już przy pierwszym pytaniu wymiękam. "Trudno ci nawiązywać nowe znajomości" - niby nie, bo mogę np. iść sama na jakieś spotkanie i zagadywać do ludzi, i jakoś rozmowa się kręci, ale z drugiej strony tak, bo rzadko udaje mi się wynieść taka znajomość poza to spotkanie, żeby coś zaskoczyło i żebym zdobyła jakis kontakt do tej osoby. No to umiem nawiązywać nowe znajomości czy nie? Mam zostawić neutralne? I takie rozkminy mam przy kilku pytaniach, pewnie wystarczająco, żeby zafałszować wynik.[/QUOTE]

jezu mam tak samo
żadne pytanie mi nie pasuje.
"Starasz się odpowiadać na emaile tak szybko jak to możliwe i nie znosisz bałaganu w skrzynce odbiorczej." - nie znoszę bałaganu wiec mam dużo katalogów i kataloguję się od razu, ale nie odpowiadam tak szybko jak możliwe.

"Zazwyczaj jesteś zmotywowany(a) i energiczny(a)." zmotywowana? tak, zazwyczaj tak. energiczna? hahaha nie

i co jak ja mam na takie pytania odpowiadać? wg mnie bezsensownie są skonstruowane te pytania. bo większość z nich dotyczy dwóch różnych zagadnień na które można różnie odpowiadać

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Słuszna uwaga, z takimi pytaniami też mam problem. I jak próbuję sobie przypomnieć różne sytuacje, to nie potrafię stwierdzić, czy częściej robiłam A, czy B, żeby coś wybrać. Wyobrażenie sobie takiej sytuacji też jakoś nie pomaga, bo pewnie przy problemie X wybrałabym pocieszanie, a przy problemie Y konkretną radę. Dużo zależałoby też od podejścia przyjaciela i jego oczekiwań. No nie wiem, jak można wybrać między tymi dwiema opcjami, żeby nie skłamać

---------- Dopisano o 21:02 ---------- Poprzedni post napisano o 20:59 ----------

"Twój dom i miejsce pracy są uporządkowane" - miejsce pracy tak, bo nienawidzę jak mi się wala milion rzeczy po biurku i chowam/sprzątam na bieżąco, ale w mieszkaniu już mi się strasznie nie chce sprzątać.

[megamag]

Napisane przez Trzepotka

Treść usunięta

Dla mnie to akurat idealne pytanie, bo wsparcie emocjonalne to nie moja broszka. Także to zależy od osoby, ale myślę, że jak ktoś ma wyraźniejszy charakter w jedną stroną, to się nie będzie wahał z odpowiedzią.

[Sabrinasab]

Napisane przez Limonka2738

Ja mam to do dziś.

A jak u rodziców był ktoś znajomy, to udawałam, że śpię do skutku.

Jak do 17, no to trudno. Byle nie musieć się witać...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:03 ---------- Poprzedni post napisano o 16:00 ----------



Ale to nie jest strach i to nie jest obca osoba.

To na przykład współlokatorzy, czy moja własna matka.

A ja jak robię coś w kuchni, to chcę być sama. I nie zjem, nie zrobię sobie nic, nie wezmę, dopóki ktoś w kuchni jest.

Nie ma, że współlokator gotuje, a ja wskoczę na chwilę zrobić herbaty. Zapomnij.

Boże to też byłam wypisz wymaluj ja nawet jak ciotka z zagranicy przyjechała i robiła sobie śniadanie, czy kawę w kuchni, to ja potrafiłam siedzieć w łóżku 3 godziny dłużej, tylko żeby wspólnie z nią nie robić sobie czegoś.
@natalia_t to nie jest lęk przed obcymi, bo ja też nie mam problemu siedzieć blisko nieznajomych np. w poczekalni. I też nigdy specjalnie nie miałam w pracy problemu, że ktoś obcy przychodził i coś chciał, sama pracowałam w pokoju w różnymi osobami i też problemu nie było, ale miałam/po części mam dalej w sobie jakąś taką głęboką niechęć do konfrontacji z ludźmi w niektórych sytuacjach. Dla mojego męża jest to np. niewyobrażalne jak ja się czuję wtedy i sama myślałam przez długi czas, że jestem jedyną taką osobą chodzącą na tej planecie.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez megamag

Dla mnie to akurat idealne pytanie, bo wsparcie emocjonalne to nie moja broszka. Także to zależy od osoby, ale myślę, że jak ktoś ma wyraźniejszy charakter w jedną stroną, to się nie będzie wahał z odpowiedzią.

Akurat z tym pytaniem mam to samo. Nie umiem wspierać emocjonalnie chyba

[Limonka2738]

Napisane przez Sabrinasab

Boże to też byłam wypisz wymaluj ja nawet jak ciotka z zagranicy przyjechała i robiła sobie śniadanie, czy kawę w kuchni, to ja potrafiłam siedzieć w łóżku 3 godziny dłużej, tylko żeby wspólnie z nią nie robić sobie czegoś.
@natalia_t to nie jest lęk przed obcymi, bo ja też nie mam problemu siedzieć blisko nieznajomych np. w poczekalni. I też nigdy specjalnie nie miałam w pracy problemu, że ktoś obcy przychodził i coś chciał, sama pracowałam w pokoju w różnymi osobami i też problemu nie było, ale miałam/po części mam dalej w sobie jakąś taką głęboką niechęć do konfrontacji z ludźmi w niektórych sytuacjach. Dla mojego męża jest to np. niewyobrażalne jak ja się czuję wtedy i sama myślałam przez długi czas, że jestem jedyną taką osobą chodzącą na tej planecie.

O, dokładnie to. Są pewne sytuacje, w których nienawidzę mieć kontaktu z ludźmi. Ale to w ogóle nie jest nieśmiałość czy strach przed obcymi.


Bardzo dobrze to opisałaś.


Jak na przykład Limonek pojedzie na drugi koniec miasata, co mu zajmie 2 godziny, choć mógłby zadzwonić i załatwić to w 5 minut. Ale on pojedzie, bo nienawidzi rozmawiać przez telefon z obcymi do tego stopnia.