Słaba odporność na stres, stres związany ze studiowaniem.

[wakeupme32]

Napisane przez kwitnacybez

No ja akurat od znajomych ludzi słyszałam, że chętnie przyjmują, a na pewno najchętniej z ludzi po wszystkich kierunkach, które rozważałam.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

no nie wiem co rozważałaś. Jak socjologię czy inną politologię to owszem, masz rację.

[kwitnacybez]

[1=69d5782cb96c44b77f6e0ec 22c8f79bc60c635f6_65a5448 a32992;88285671]Ale gdzie niby tak chętnie tych absolwentów prawa przyjmują?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]No na pewno mam po prawie większe pole manewru niż po zawodówce. XD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 15:36 ---------- Poprzedni post napisano o 15:34 ----------

Napisane przez wakeupme32

no nie wiem co rozważałaś. Jak socjologię czy inną politologię to owszem, masz rację.

No super, nie można złego słowa powiedzieć o zawodówce fryzjerskiej, ale możemy się teraz powypowiadać lekceważąco o politologii lub socjologii.

Brałam pod uwagę jeszcze stosunki międzynarodowe, filologię polską i dziennikarstwo. Proszę mnie teraz zjechać. XD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez kwitnacybez

No na pewno mam po prawie większe pole manewru niż po zawodówce. XD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 15:36 ---------- Poprzedni post napisano o 15:34 ----------

No super, nie można złego słowa powiedzieć o zawodówce fryzjerskiej, ale możemy się teraz powypowiadać lekceważąco o politologii lub socjologii.

Brałam pod uwagę jeszcze stosunki międzynarodowe, filologię polską i dziennikarstwo. Proszę mnie teraz zjechać. XD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

spuść trochę z tonu, bo serio jawisz się jako mega niesympatyczna osoba. ja poważnie pytam, gdzie jest takie zapotrzebowanie na absolwentów prawa bez aplikacji? myślę akurat, że taki np. mechanik po zawodówce ma większe pole manewru niż absolwent prawa bez doświadczenia

[Overcooked]

Kolejny bezsensowny wątek do pogłaskania po główce pierwszoroczniaczki, tyle że dla odmiany nie przez zaprzeczanie że nie jest brzydka i kogoś znajdzie, a przekonywanie że nie jest głupim przegrywem i dobrze sobie poradzi w życiu.


A co do stresu serio rozważ wizytę u psychiatry i poszukanie psychoterapeuty. Na kierunkach gdzie niezdanie w pierwszym terminie jest "ujmą na honorze" i wyzwala uczucie "nienadawania się do studiowania" spory % studentów przez ten stres, lęk i zderzenie z rzeczywistością rozwija problemy psychiczne i je maskuje w podobny sposób jak ty i broni się przed pomoc Dopiero na 3/4 roku gdy już jest bardzo źle coś z tym dopiero zaczyna robić.

Bo tylko głęboka zmiana podejścia coś poprawi i tyle (swoją drogą te wyobrażenie i analityczne rozbicie na atomy najgorszych scenariuszy jest jednym z używanych do tego metod na terapii). Jakieś tricki których oczekujesz przyniosą krótkotrwały efekt i będziesz tak schizować przed wszystkim gdzie będzie ci bardziej zależeć żeby dobrze wypaść na tle innych, w pracy manualnej również gdy ktoś o wyższych umiejętnościach będzie oceniał twój warsztat pracy. Takie "karyny z mniejszymi perspektywami i ambicjami" finalnie i tak będą szczęśliwsze i spokojniejsze niż ty po tej karuzeli równoczesnego samobiczowania się że nie jest się tak zdolnym i się stresuje oraz cieszenia że jednak wyrzeczenia i stresowanie mimo wszystko się opłaciły bo inni mają gorzej.

[kwitnacybez]

[1=69d5782cb96c44b77f6e0ec 22c8f79bc60c635f6_65a5448 a32992;88285707]spuść trochę z tonu, bo serio jawisz się jako mega niesympatyczna osoba. ja poważnie pytam, gdzie jest takie zapotrzebowanie na absolwentów prawa bez aplikacji? myślę akurat, że taki np. mechanik po zawodówce ma większe pole manewru niż absolwent prawa bez doświadczenia [/QUOTE]No ja mechanikiem i tym podobnymi nigdy nie będę, to nie dla mnie.

Nie chce mi się tłumaczyć, bo i tak zostanę obśmiana za moją sielankową wizję przyszłości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

[1=69d5782cb96c44b77f6e0ec 22c8f79bc60c635f6_65a5448 a32992;88285707]spuść trochę z tonu, bo serio jawisz się jako mega niesympatyczna osoba. ja poważnie pytam, gdzie jest takie zapotrzebowanie na absolwentów prawa bez aplikacji? myślę akurat, że taki np. mechanik po zawodówce ma większe pole manewru niż absolwent prawa bez doświadczenia [/QUOTE]Myślę, że to takie mrzonki studentów, podobnie jak my filolodzy mówiliśmy sobie między sobą "No przynajmniej języki obce zawsze się przydadza i pracodawcy będą nas chętniej przyjmować" - no taaa, bo to na pewno tak działa xd
Czyli cos tam gdzieś słyszałam, ale w sumie nie wiadomo o co chodzi

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kwitnacybez]

Napisane przez Overcooked

Takie "karyny z mniejszymi perspektywami i ambicjami" finalnie i tak będą szczęśliwsze i spokojniejsze niż ty po tej karuzeli równoczesnego samobiczowania się że nie jest się tak zdolnym i się stresuje oraz cieszenia że jednak wyrzeczenia i stresowanie mimo wszystko się opłaciły bo inni mają gorzej.

Akurat matka to samo mi mówi.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wakeupme32]

Napisane przez kwitnacybez

No na pewno mam po prawie większe pole manewru niż po zawodówce. XD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 15:36 ---------- Poprzedni post napisano o 15:34 ----------

No super, nie można złego słowa powiedzieć o zawodówce fryzjerskiej, ale możemy się teraz powypowiadać lekceważąco o politologii lub socjologii.

Brałam pod uwagę jeszcze stosunki międzynarodowe, filologię polską i dziennikarstwo. Proszę mnie teraz zjechać. XD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Dziewczyno. Musisz potrenować czytanie ze zrozumieniem. Serio.

Mówimy Ci, że to nie jest tak, że jak skończysz prawo to będą się o Ciebie bić pracodawcy. Ty piszesz:


"No ja akurat od znajomych ludzi słyszałam, że chętnie przyjmują, a na pewno najchętniej z ludzi po wszystkich kierunkach, które rozważałam"



więc Ci odpowiedziałam, że masz rację, pod warunkiem że tamte kierunki które rozważałaś to byłą socjologia albo politologia.



Nie wypowiadam się lekceważąco o socjologach czy politologiach tylko rozmowa dotyczyła perspektyw znalezienia zatrudnienia w zawodzie po tych kierunkach. I wszyscy się myślę zgodzimy, że perspektywy te są mniejsze niż po medycynie czy architekturze.



A co do tych kierunków które rozważałaś to akurat tu uważam że podjęłaś dobrą decyzję. Znam 6 osób które kończyły filologię polską - 3 z nich po latach marnie płatnych staży znalazły zatrudnienie w korporacji typu KPMG i porobiły podyplomówki z jakichś kierunków związanych z rachunkowością i nie mają nic wspólnego teraz z rzeczami które studiowały, kolejna została sekretarką w firmie budowlanej, a 2 pozostałe nadal łapią się jakichś prac typu korekty na zlecenie, staże i tak żyją od 1 do 1 bez stałej umowy. Po stosunkach międzynarodowych znam dwie osoby obie są przedstawicielami handlowymi - jedna sprzedaje zawory a druga chyba drzwi.
Więc tak, po prawie łatwiej znaleźć coś w zawodzie co nie oznacza że będzie prosto.

[Overcooked]

Napisane przez kwitnacybez

Akurat matka to samo mi mówi.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No to podziałaj w kierunku poprawy swojego zdrowia psychicznego a nie wykłócaj na forum na temat perspektyw zawodowych. Ucieczka w "spokojniejsze miejsce" nie sprawi że będziesz tak samo spokojna jak inni którzy wybrali tę drogę, jedne problemy znikną ale dojdą nowe wyrzuty "że się poddało", nieuniknione małe niepowodzenie z dodatkowym obciążeniem "nawet to mi nie wychodzi" etc więc nie ma co sobie zawracać nią tyłka tylko zrobić porządek w swojej głowie (póki to dopiero bałagan a nie burdel) z pomocą specjalistów.

[kwitnacybez]

Napisane przez wakeupme32

Dziewczyno. Musisz potrenować czytanie ze zrozumieniem. Serio.

Mówimy Ci, że to nie jest tak, że jak skończysz prawo to będą się o Ciebie bić pracodawcy. Ty piszesz:


"No ja akurat od znajomych ludzi słyszałam, że chętnie przyjmują, a na pewno najchętniej z ludzi po wszystkich kierunkach, które rozważałam"



więc Ci odpowiedziałam, że masz rację, pod warunkiem że tamte kierunki które rozważałaś to byłą socjologia albo politologia.



Nie wypowiadam się lekceważąco o socjologach czy politologiach tylko rozmowa dotyczyła perspektyw znalezienia zatrudnienia w zawodzie po tych kierunkach. I wszyscy się myślę zgodzimy, że perspektywy te są mniejsze niż po medycynie czy architekturze.



A co do tych kierunków które rozważałaś to akurat tu uważam że podjęłaś dobrą decyzję. Znam 6 osób które kończyły filologię polską - 3 z nich po latach marnie płatnych staży znalazły zatrudnienie w korporacji typu KPMG i porobiły podyplomówki z jakichś kierunków związanych z rachunkowością i nie mają nic wspólnego teraz z rzeczami które studiowały, kolejna została sekretarką w firmie budowlanej, a 2 pozostałe nadal łapią się jakichś prac typu korekty na zlecenie, staże i tak żyją od 1 do 1 bez stałej umowy. Po stosunkach międzynarodowych znam dwie osoby obie są przedstawicielami handlowymi - jedna sprzedaje zawory a druga chyba drzwi.
Więc tak, po prawie łatwiej znaleźć coś w zawodzie co nie oznacza że będzie prosto.

Poszłam na prawo, bo wydawało mi się, że to na miarę moich możliwości, że praca po tym może być ciekawa i że to właśnie najrozsądniejsze rozwiązanie ze wszystkich opcji, które brałam pod uwagę. Poza tym wszyscy stwierdzili, że się nadaję - nie żebym pytała obcych ludzi o zdanie, bo decyzję podjęłam sama, ale np. dyrektor ode mnie z liceum, jak już się dostałam na studia powiedział, że bardzo dobrze zrobiłam, że się jego zdaniem nadaję, a facet dobrze mnie zna, dobrze zna moich rówieśników (to było najlepsze liceum w województwie) i chyba trochę pojęcia o życiu ma.

No odcięłam sobie drogę do jakiś bardziej chodliwych zawodów, idąc na humana, ale szczerze to nie widzę siebie na żadnym innym profilu. Jeśli chodzi o biologię, to jej np. NIENAWIDZĘ. W ogóle mnie to interesuje. Zdawałam i zapomniałam. Tak samo nie widzę siebie na politechnice, nie jestem umysłem ścisłych. Problemów z matematyką czy fizyką nigdy nie miałam, ale średnio mnie to kręci.

Jeśli mam jakieś pole manewru, jeśli chodzi o wybór ścieżki życiowej, to tylko między czymś humanistycznym a manualno-wizażowym.

No ja też znam osobę po filologii, która pracuje w punkcie ksero i po historii znam osobę, która jest dozorcą w przedszkolu.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:25 ---------- Poprzedni post napisano o 16:16 ----------

Napisane przez Overcooked

No to podziałaj w kierunku poprawy swojego zdrowia psychicznego a nie wykłócaj na forum na temat perspektyw zawodowych. Ucieczka w "spokojniejsze miejsce" nie sprawi że będziesz tak samo spokojna jak inni którzy wybrali tę drogę, jedne problemy znikną ale dojdą nowe wyrzuty "że się poddało", nieuniknione małe niepowodzenie z dodatkowym obciążeniem "nawet to mi nie wychodzi" etc więc nie ma co sobie zawracać nią tyłka tylko zrobić porządek w swojej głowie (póki to dopiero bałagan a nie burdel) z pomocą specjalistów.

No i tak zrobię, poszukam nowego terapeuty.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[noqtore]

Hmm a jakie jeszcze zawody (nie studia) rozważałaś, poza prawnikiem?

Pytam, bo jest trochę zawodów, do których nie potrzeba konkretnych studiów, a wystarczy ogółem wykształcenie wyższe. Wówczas można przejść gładko przez mniej wymagające studia (niż prawo) (ale uczące pewnej obrotności, umiejętności miękkich) np. zarządzanie czy ekonomia. Są dosyć uniwersalne i nie kierunkują wąsko dalszej kariery, dają sporą elastyczność.

(Dodatkowo ekonomia bardzo ciekawa jeśli chodzi o rozumienie mechanizmów gospodarczych, cenna i przydatna życiowo wiedza.)

No chyba że bardzo chcesz być prawnikiem, to wtedy nie ma co rozkminiać.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[MsN]

Napisane przez kwitnacybez

Będę pisać pokrótce, bo poprzedni post mi się niechcący skasował i nie mam siły pisać drugiej tak długiej wiadomości.

Zacznę od tego, że zawsze byłam dobrą uczennicą, każdy rok szkolny kończyłam z czerwonym paskiem, ale było to okupione ogromnym stresem. Apogeum tego stresu nastąpiło w klasie maturalnej. Wtedy bardzo zależało mi na dobrym wynikach z egzaminów maturalnych i byciu przyjętą na wymarzone studia. Co więcej, nauczyciele narzucili na nas ogromną presję. Wszystko to kosztowało mnie to dużo stresu, w skutek którego potrafiłam dzień w dzień, po powrocie ze szkoły do domu płakać z nerwów i bezsilności. W tym samym czasie zdecydowałam się spróbować poszukać pomocy u specjalisty. Przez krótki czas chodziłam na psychoterapię, jednak zrezygnowałam, bo nie potrafiłyśmy do siebie dotrzeć z psychoterapeutką. Nie przemawiał do mnie jej sposób prowadzenia sesji, tak samo jak nie przemawiały do mnie jej słowa, że w ogóle to niepotrzebnie się stresu, przecież od moich gorszych ocen czy słabszych wyników z matury świat się nie zawali. Jak nie zawali, jak dla mnie by się zawalił. Jak miałam sobie odpuścić w tamtym momencie, kiedy ważyły się moje losy. Nie wiem. Maturę zdałam w miarę przyzwoicie, choć nie jestem do końca usatysfakcjonowana z tych wyników, w szczególności z jednego przedmiotu. Poszłam na te wymarzone studia i czuję, jak spirala stresu znowu się nakręca. Studiuję raptem od półtora miesiąca, a już mam schizy, że radzę sobie gorzej niż cała reszta, że jestem głupia i leniwa. Bardzo zależy mi na tych studiach, chciałabym przebrnąć przez nie z godnością, a nie na trójach albo, co gorsza, na poprawkach i warunkach. Dla mnie niezdalnie egzaminów byłoby końcem świata. Uczę się codziennie, po kilka godzin, ale i tak mam wrażenie, że robię zbyt mało, żeby dobrze się przygotować do egzaminów. Co więcej, od jakiegoś czasu zauważam u siebie problemy z koncentracją - słucham czegoś, ale jakbym nie rozumiała, czytać coś i też nie rozumiem, co jest napisane. Mam jakby problem z zapamiętywaniem materiału, przez co moja nauka jest mniej efektywna niż bym chciała. Dodatkowo stresuje mnie jeszcze cała ta sytuacja z pandemią i nauczaniem zdalnym. Dzisiaj znowu się nakręciłam i aż się popłakałam ze stresu. To już kolejny raz na przestrzeni tego półtora miesiąca. Czasami sobie myślę, że do niczego się nie nadaję i powinnam prędzej iść do byle jakiej pracy niż na studia.

Co zrobić, żeby nie zwariować? A może faktycznie postawiłam sobie za wysoko poprzeczkę?

Ewidentnie widać, że jesteś perfekcjonistką, wszystko musisz mieć idealne, sama chcesz i musisz! wręcz być idealna, perfekcyjnie opanowane, uczyć się tylko na najlepiej same 5, błyszczeć wiedzą i intelektem na każdym wykładzie i znać odpowiedź na każde pytanie, opanować temat, nie możesz pozwolić sobie na żaden choć najmniejszy błąd, o porażce, klęsce urodzaju nie ma mowy. Niestety sam perfekcjonizm i dążenie do niego jest destrukcyjne. Coś wiem o tym, choć nie mam stwierdzonej nerwicy przez psychiatrę jest bardzo prawdopodobne, że ją mam i gdy skończy się "era" pandemii powinnam pomyśleć o skonsultowaniu się i założeniu bądź wykluczeniu nerwicy, a w przypadku "jej posiadania" - podjęciu leczenia.

Oprócz perfekcjonizmu wyczuwam pewien lęk, może być to też objaw nerwicy i tym razem powinnaś się udać do innego psychoterapeuty, skoro poprzednia Pani psychoterapeutka była niewystarczająca, ogólnie dla Ciebie była słaba i nie czułaś, że te wizyty są Tobie pomocne i działają na Ciebie. Widocznie nie ten nurt, nie ten człowiek. Zdarza się, po prostu próbuj dalej.

Możliwe jak piszą inne wizażanki ta chęć perfekcjonizmu i bycia zawsze naj naj najlepszą może brać się z braku uwagi, miłości rodziców/jednego z rodziców. Oczywiście nie wykluczam, że od dziecka czy od czasów gdy przekroczyłaś próg pierwszej szkoły w Twoim życiu, lubiłaś się uczyć, ale to już jest przegięcie.

Jesteś dopiero na studiach od praktycznie 2 miesięcy i JUZ MASZ SCHIZY. Sama o nich wspominasz. Czy to normalne? Oczywiście, że nie. Żyjąc tak na studiach czy w pracy zawodowej, doświadczając tego na codzień Ty się zajedziesz i w wieku 30 lat psychicznie będziesz wrakiem człowieka. Perfekcjonizm jak wspominałam niestety jest toksyczny i destrukcyjnie wpływa na psychikę, życie człowieka. Przede wszystkim powinnaś nauczyć się odpuszczać sobie i bastować.
Mam wrażenie, że robisz sobie wyścig dla samej siebie, nawet jeśli masz na roku w grupie ludzi którzy mogą przodować i brać w tym udział Ty albo (możesz chcieć być lepsza od nich) albo po prostu chcesz być lepsza dla samej siebie, tak jakbyś chciała siebie pokonać i sobie coś udowodnić. Wydaje mi się, że chodzi tylko i wyłącznie o Ciebie, za dużo od siebie wymagasz.

Nikt nie powiedział, że na studiach prawniczych nie ma nauki, bo jest. Jest masówka, dużo kucia na blachę, kodeksów, kazusów, przepisów prawnych, paragrafów, nowelizacja prawa...itd. ale powinnaś potrafić też sobie czasem odpuścić.

Może jest też tak, że chcesz być lepsza na studiach bo to co mogłaś to w szkole średniej wycisnęłaś na 100%, tam była inna nauka, powiedzmy, że to było coś "niższego" niż studia. A przyszły studia i chcesz pokonać ten program, robić dużo i szybko, a jeśli nie szybko to dużo i coraz to coraz więcej.

W dorosłym życiu zawodowym per se nikogo nie będą obchodziły Twoje oceny że studiów. Zgodzę się, że uczymy się dla siebie i Ty też raczej uczysz się dla siebie, ale perfekcja, dyscypliną, ideał nigdzie Cię nie zaprowadzą, w dobra stronę na pewno nie. Jednak mega przesadzasz i nieźle świrujesz, dramatyzujesz, że powinnaś udać się do zawodówki bo się nie nadajesz na studia. Nie wiem czy w dodatku chcesz brać innych na litość i współczucie czy co. Sama siebie podkopujesz i ogólnie masz przez to niską samoocenę. Zrób coś z tym.
Masz takie mniemanie (jw. z zawodówką) tylko dlatego, że nie dajesz z siebie 100% na studiach i dlatego wygląda to tak jak wygląda. Wciąż uważasz, że robisz za mało. Ja mam tak, że karce siebie za to, że "mogłam lepiej", również uważam, że nie mogę popełnić żadnego błędu, że musi być wszystko idealnie i perfekcyjnie zrobione...No to jak wiemy jest złe.

Stres to dopiero początek góry lodowej u Ciebie. To jest kwestia psychiki, zajmij się nią bo z czasem/upływem lat będzie coraz gorzej.

[kwitnacybez]

Napisane przez noqtore

Hmm a jakie jeszcze zawody (nie studia) rozważałaś, poza prawnikiem?

Pytam, bo jest trochę zawodów, do których nie potrzeba konkretnych studiów, a wystarczy ogółem wykształcenie wyższe. Wówczas można przejść gładko przez mniej wymagające studia (niż prawo) (ale uczące pewnej obrotności, umiejętności miękkich) np. zarządzanie czy ekonomia. Są dosyć uniwersalne i nie kierunkują wąsko dalszej kariery, dają sporą elastyczność.

(Dodatkowo ekonomia bardzo ciekawa jeśli chodzi o rozumienie mechanizmów gospodarczych, cenna i przydatna życiowo wiedza.)

No chyba że bardzo chcesz być prawnikiem, to wtedy nie ma co rozkminiać.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Szczerze mówiąc, to nigdy nawet nie zastanawiałam się nad takimi kierunkami jak ekonomia czy zarządzanie. Wydawały mi się takie mało humanistyczne, a ja jestem zdecydowanie humanistką i nauka rzeczy związanych z polskim, historią i wosem przychodziła mi stosunkowo łatwo. Chyba nie za bardzo kręcą mnie kwestie finansowo-biznesowo. Ale być może moja wiedza o tych kierunkach jest za mała, żeby je obiektywnie ocenić, bo nigdy mi nawet do głowy nie przyszło, żeby coś takie studiować. Mój brat chciał studiować marketing i zarządzanie i by się na pewno bardziej nadawał niż ja, ale się nie dostał. No ale u niego samo zdanie matury to już było rozpatrywane w kategoriach cudu.

Jeśli chodzi o te zawody, to kiedyś zastanawiałam się intensywnie nad zostaniem dziennikarzem-felietonistą, bo w sumie mam lekkie pióro. Chyba. Zawsze pisanie było dla mnie dość łatwą czynnością. Pisałam przez wiele lat do szuflady albo publikowałam anonimowo gdzieś tam w internecie. Więc pomysłów na siebie raczej nie mam.

Już sama nie wiem, co mam ze sobą zrobić w tej sytuacji. Może po prostu spróbuję przetrwać ten rok. Postaram się zaliczyć wszystko i nie sfiksować. Poszukam jakiegoś terapeuty. I po tym roku zdecyduję co dalej. Ten rok to w ogóle dziwny taki jest, bo zdalny. Bardzo żałuję, że nie możemy normalnie chodzić na uczelnię, mieć wykłady wszyscy razem na sali, widzieć się z prowadzącymi, spędzać normalnie czas z ludźmi z roku, chodzić na kółka naukowe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Frozen_Rose]

Napisane przez kwitnacybez

Szczerze mówiąc, to nigdy nawet nie zastanawiałam się nad takimi kierunkami jak ekonomia czy zarządzanie. Wydawały mi się takie mało humanistyczne, a ja jestem zdecydowanie humanistką i nauka rzeczy związanych z polskim, historią i wosem przychodziła mi stosunkowo łatwo. Chyba nie za bardzo kręcą mnie kwestie finansowo-biznesowo. Ale być może moja wiedza o tych kierunkach jest za mała, żeby je obiektywnie ocenić, bo nigdy mi nawet do głowy nie przyszło, żeby coś takie studiować. Mój brat chciał studiować marketing i zarządzanie i by się na pewno bardziej nadawał niż ja, ale się nie dostał. No ale u niego samo zdanie matury to już było rozpatrywane w kategoriach cudu.

Jeśli chodzi o te zawody, to kiedyś zastanawiałam się intensywnie nad zostaniem dziennikarzem-felietonistą, bo w sumie mam lekkie pióro. Chyba. Zawsze pisanie było dla mnie dość łatwą czynnością. Pisałam przez wiele lat do szuflady albo publikowałam anonimowo gdzieś tam w internecie. Więc pomysłów na siebie raczej nie mam.

Już sama nie wiem, co mam ze sobą zrobić w tej sytuacji. Może po prostu spróbuję przetrwać ten rok. Postaram się zaliczyć wszystko i nie sfiksować. Poszukam jakiegoś terapeuty. I po tym roku zdecyduję co dalej. Ten rok to w ogóle dziwny taki jest, bo zdalny. Bardzo żałuję, że nie możemy normalnie chodzić na uczelnię, mieć wykłady wszyscy razem na sali, widzieć się z prowadzącymi, spędzać normalnie czas z ludźmi z roku, chodzić na kółka naukowe.

Może idź na administrację. To jest prawie to samo co prawo, tylko jest mniejszy zakres nauki, jest po prostu lżej. U mnie na uczelni oba kierunki mają bardzo podobne testy.

[kwitnacybez]

Napisane przez Frozen_Rose

Może idź na administrację. To jest prawie to samo co prawo, tylko jest mniejszy zakres nauki, jest po prostu lżej. U mnie na uczelni oba kierunki mają bardzo podobne testy.

Teraz Cię zaskoczę, ale na mojej uczelni jest ciężej dostać się na administrację niż prawo. Na prawo biorą prawie 200 osób, a na administrację... 25!!!

Pewnie bym się dostała, ale ogólnie jest więcej osób na jedno miejsce na administracji niż na prawie.

Ale tak jak mówię, spróbuję przebrnąć przez ten rok, skoro już tu jestem. A co będzie dalej, to zobaczę.
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kwitnacybez]

Myślicie, że terapeuta mnie odeśle do psychiatry, jakby istniały jakieś podejrzenia, że mogę faktycznie mieć jakąś nerwicę? Czy powinnam sama z siebie pójść i to sprawdzić?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Jeżeli prawo to nie jest Twój wymarzony kierunek to ja bym jeszcze rozważyła zmianę studiów. Oczywiście prawo jest prestiżowe ale bez znajomości dostanie się na dobrą aplikację jest trudne. Plus początkowo zarobki są koszmarnie niskie. Trzeba naprawdę mieć siłę przebicia aby coś znaczyć w tym zawodzie. Fajny pomysł z tą ekonomią. Moim zdaniem jest to obecnie jeden z najlepszych kierunków stricte ogólnych dający spore możliwości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Alekto123]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;88286862]Jeżeli prawo to nie jest Twój wymarzony kierunek to ja bym jeszcze rozważyła zmianę studiów. Oczywiście prawo jest prestiżowe ale bez znajomości dostanie się na dobrą aplikację jest trudne. Plus początkowo zarobki są koszmarnie niskie. Trzeba naprawdę mieć siłę przebicia aby coś znaczyć w tym zawodzie. Fajny pomysł z tą ekonomią. Moim zdaniem jest to obecnie jeden z najlepszych kierunków stricte ogólnych dający spore możliwości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]
Też tak sądzę i z tego co słyszałam: ekonomia + języki obce to w zasadzie gwarancja, że jakieś korpo Ci weźmie, gdzie się robi rachunkowść dla zagranicznych klientów.

[wakeupme32]

czy autorka będzie studiować prawo czy ekonomię czy cokolwiek innego nie rozwiąże jej problemu. Na ekonomii będzie tak samo schizować jak teraz. Najpierw potrzeba jej terapii i pomocy bo ona na każdych studiach będzie się zachowywać dokładnie tak samo.

Ja bym radziła rozpocząć terapię, iść do porządnego terapeuty, studiować dalej to prawo - zobaczysz jak Ci pójdzie pierwsza sesja, może do tego czasu zrozumiesz że to nie koniec świata jak coś zdasz w drugim czy kolejnym terminie i trochę wyluzujesz. Jak trochę ogarniesz głowę to pomyślisz nad swoją przyszłością bo widzę że nie masz żadnego pomysłu co byś chciała w życiu robić. Poszłaś na to prawo bo to prestiżowe i wpisuje się jakoś w Twoje humanistyczne zainteresowania ale nie masz koncepcji co dalej. A to jednak by trzeba było w pewnym momencie wymyślić.

[f4dc90dff2e2b615c19266a8122ebdaa1aaf3285_639bb50290b9a]

Napisane przez wakeupme32

czy autorka będzie studiować prawo czy ekonomię czy cokolwiek innego nie rozwiąże jej problemu. Na ekonomii będzie tak samo schizować jak teraz. Najpierw potrzeba jej terapii i pomocy bo ona na każdych studiach będzie się zachowywać dokładnie tak samo.

Ja bym radziła rozpocząć terapię, iść do porządnego terapeuty, studiować dalej to prawo - zobaczysz jak Ci pójdzie pierwsza sesja, może do tego czasu zrozumiesz że to nie koniec świata jak coś zdasz w drugim czy kolejnym terminie i trochę wyluzujesz. Jak trochę ogarniesz głowę to pomyślisz nad swoją przyszłością bo widzę że nie masz żadnego pomysłu co byś chciała w życiu robić. Poszłaś na to prawo bo to prestiżowe i wpisuje się jakoś w Twoje humanistyczne zainteresowania ale nie masz koncepcji co dalej. A to jednak by trzeba było w pewnym momencie wymyślić.

Jasne z tym że autorka wyraziła już chęć podjęcia terapii. Szkoda by było zeby dziewczyna marnowala czas na ciężkim kierunku a poźniej była rozczarowana rzeczywistąścią pracy w tym zawodzie. Jezeli prawo to nie to co chce robić od zawsze to lżejszy ale przyszłościowy kierunek bedzie lepszym rozwiązaniem. Plus oczywiscie języki obce które zawsze warto znać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wakeupme32]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;88287031]Jasne z tym że autorka wyraziła już chęć podjęcia terapii. Szkoda by było zeby dziewczyna marnowala czas na ciężkim kierunku a poźniej była rozczarowana rzeczywistąścią pracy w tym zawodzie. Jezeli prawo to nie to co chce robić od zawsze to lżejszy ale przyszłościowy kierunek bedzie lepszym rozwiązaniem. Plus oczywiscie języki obce które zawsze warto znać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]


to prawda

[lubiekielbase]

Napisane przez kwitnacybez

Myślicie, że terapeuta mnie odeśle do psychiatry, jakby istniały jakieś podejrzenia, że mogę faktycznie mieć jakąś nerwicę? Czy powinnam sama z siebie pójść i to sprawdzić?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja bym sama poszła do psychiatry, nic nie tracisz, możesz zyskać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kwitnacybez]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;88286862]Jeżeli prawo to nie jest Twój wymarzony kierunek to ja bym jeszcze rozważyła zmianę studiów. Oczywiście prawo jest prestiżowe ale bez znajomości dostanie się na dobrą aplikację jest trudne. Plus początkowo zarobki są koszmarnie niskie. Trzeba naprawdę mieć siłę przebicia aby coś znaczyć w tym zawodzie. Fajny pomysł z tą ekonomią. Moim zdaniem jest to obecnie jeden z najlepszych kierunków stricte ogólnych dający spore możliwości.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Dobra. Dobitnie: ekonomia w ogóle mnie NIE interesuje i na pewno wiem, że NIE chcę tego studiować. Tam to dopiero będę się męczyć i uczyć się, o czymś co mnie nawet nie obchodzi.

W jaki sposób znajomości pomagają dostać się na aplikację, skoro egzamin wstępny jest państwowy? Znajomości to mogą pomóc na pewno wtedy, jak trzeba znaleźć sobie patrona - jak masz kogoś znajomego, to będzie Ci lżej przez całą aplikację, ale jak nie masz kogoś znajomego, to dostaniesz z góry - co prawda będzie traktować Cię wiadomo kogo przez całą aplikację, ale takie życie.

https://www.lawyerka.pl/czy-warto-is...ez-znajomosci/

Wątek z rozmowy o moim stresie zmienił w doradztwo zawodowe. Doceniam bardzo wasze zaangażowanie, Dziewczyny, ale na żadną ekonomię nie pójdę.

Napisane przez wakeupme32

czy autorka będzie studiować prawo czy ekonomię czy cokolwiek innego nie rozwiąże jej problemu. Na ekonomii będzie tak samo schizować jak teraz. Najpierw potrzeba jej terapii i pomocy bo ona na każdych studiach będzie się zachowywać dokładnie tak samo.

Ja bym radziła rozpocząć terapię, iść do porządnego terapeuty, studiować dalej to prawo - zobaczysz jak Ci pójdzie pierwsza sesja, może do tego czasu zrozumiesz że to nie koniec świata jak coś zdasz w drugim czy kolejnym terminie i trochę wyluzujesz. Jak trochę ogarniesz głowę to pomyślisz nad swoją przyszłością bo widzę że nie masz żadnego pomysłu co byś chciała w życiu robić. Poszłaś na to prawo bo to prestiżowe i wpisuje się jakoś w Twoje humanistyczne zainteresowania ale nie masz koncepcji co dalej. A to jednak by trzeba było w pewnym momencie wymyślić.

Mój fav tekst. Ja tam jakąś koncepcję mam, ale zdziwiłabyś się, jakie realne plany na przyszłość mają moi znajomi z roku. Ponad połowa osób mówi, że będzie prokuratorami, a to jest przecież niemożliwe, bo tam dostają się tylko najlepsi/najbardziej pracowici/najbardziej utalentowani. Uwierz mi, że mało kto w wielu 19 lat wie, co będzie robić po studiach. W sumie to każdy mój znajomy niezależnie od kierunku nie jest pewien. A jak coś sobie nawet wymyśli to najprawdopodobniej będzie to miało małe pokrycie z rzeczywistością. Tak jak z tym bycie prokuratorem przez tyle osób - mrzonki. Sami wykładowcy mówią, że zdecydowana większość z nas skończy w administracji i policji.

Realne plany to co najwyżej mogą mieć ci, którym tatuś zamierza sprezentować kancelarię. Są tacy. Chociaż to też nie jest żadnym gwarantem sukcesu. Wykładowca jakiś czas temu opowiadał nam na wykładzie o jakimś naszym absolwencie (swoją drogą, bardzo profesjonale zachowanie obgadywać ludzi na forum prawie 200 osób xd), któremu ojciec wszystko załatwił, wpisał na listę adwokatów, przepisał kancelarię i biznes padł bardzo szybko, bo taki zdolny i obrotny chłopak był.

Mam jeszcze dużo czasu, żeby zastanowić się co po prawie, jeśli w ogóle prawo.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wakeupme32]

Napisane przez kwitnacybez

Dobra. Dobitnie: ekonomia w ogóle mnie NIE interesuje i na pewno wiem, że NIE chcę tego studiować. Tam to dopiero będę się męczyć i uczyć się, o czymś co mnie nawet nie obchodzi.

W jaki sposób znajomości pomagają dostać się na aplikację, skoro egzamin wstępny jest państwowy? Znajomości to mogą pomóc na pewno wtedy, jak trzeba znaleźć sobie patrona - jak masz kogoś znajomego, to będzie Ci lżej przez całą aplikację, ale jak nie masz kogoś znajomego, to dostaniesz z góry - co prawda będzie traktować Cię wiadomo kogo przez całą aplikację, ale takie życie.

https://www.lawyerka.pl/czy-warto-is...ez-znajomosci/

Wątek z rozmowy o moim stresie zmienił w doradztwo zawodowe. Doceniam bardzo wasze zaangażowanie, Dziewczyny, ale na żadną ekonomię nie pójdę.



Mój fav tekst. Ja tam jakąś koncepcję mam, ale zdziwiłabyś się, jakie realne plany na przyszłość mają moi znajomi z roku. Ponad połowa osób mówi, że będzie prokuratorami, a to jest przecież niemożliwe, bo tam dostają się tylko najlepsi/najbardziej pracowici/najbardziej utalentowani. Uwierz mi, że mało kto w wielu 19 lat wie, co będzie robić po studiach. W sumie to każdy mój znajomy niezależnie od kierunku nie jest pewien. A jak coś sobie nawet wymyśli to najprawdopodobniej będzie to miało małe pokrycie z rzeczywistością. Tak jak z tym bycie prokuratorem przez tyle osób - mrzonki. Sami wykładowcy mówią, że zdecydowana większość z nas skończy w administracji i policji.

Realne plany to co najwyżej mogą mieć ci, którym tatuś zamierza sprezentować kancelarię. Są tacy. Chociaż to też nie jest żadnym gwarantem sukcesu. Wykładowca jakiś czas temu opowiadał nam na wykładzie o jakimś naszym absolwencie (swoją drogą, bardzo profesjonale zachowanie obgadywać ludzi na forum prawie 200 osób xd), któremu ojciec wszystko załatwił, wpisał na listę adwokatów, przepisał kancelarię i biznes padł bardzo szybko, bo taki zdolny i obrotny chłopak był.

Mam jeszcze dużo czasu, żeby zastanowić się co po prawie, jeśli w ogóle prawo.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

ale co nas Twoi znajomi z roku obchodzą? Chcą być prokuratorami to może bedą. Może oni akurat będą tymi najlepszymi. Znacie się 1,5 miesiąca, nikt jeszcze nie wie kto będzie w rankingu najlepszych na roku bo ani jednego egzaminu żadne z Was jeszcze nie zdało.

Pisałaś że rozważałaś różne rzeczy od filologii polskiej, przez dziennikarstwo po prawo. Poszłaś na prawo bo uznałaś że po tym najłatwiej pracę znaleźć. No i ok. Ale nie brzmiało to jakbyś miała od początku jakiś lepszy plan na karierę zawodową tylko poszła tam bo tak wyszło.

Ale mogłam się mylić oczywiście, jeżeli tak to przepraszam, źle zrozumiałam Twoje wypowiedzi. Tak czy owak póki sobie nie poukładasz w głowie pewnych rzeczy i nie zluzujesz myśli którymi sama się nakręcasz to nic z tego dobrego nie będzie.

[kwitnacybez]

Napisane przez wakeupme32

ale co nas Twoi znajomi z roku obchodzą? Chcą być prokuratorami to może bedą. Może oni akurat będą tymi najlepszymi. Znacie się 1,5 miesiąca, nikt jeszcze nie wie kto będzie w rankingu najlepszych na roku bo ani jednego egzaminu żadne z Was jeszcze nie zdało.

Pisałaś że rozważałaś różne rzeczy od filologii polskiej, przez dziennikarstwo po prawo. Poszłaś na prawo bo uznałaś że po tym najłatwiej pracę znaleźć. No i ok. Ale nie brzmiało to jakbyś miała od początku jakiś lepszy plan na karierę zawodową tylko poszła tam bo tak wyszło.

Ale mogłam się mylić oczywiście, jeżeli tak to przepraszam, źle zrozumiałam Twoje wypowiedzi. Tak czy owak póki sobie nie poukładasz w głowie pewnych rzeczy i nie zluzujesz myśli którymi sama się nakręcasz to nic z tego dobrego nie będzie.

To jest fizycznie niemożliwe, żeby 100 osób dostało się do KSSiP. Miałam w liceum już takie koleżanki, co w pierwszej klasie mówiły, że będą prokuratorami, a studiują teraz pedagogikę. 🤪

Zresztą gadałam z kolegą kończącym studia i też powiedział, że na początku wszyscy tak się pysznią, a potem życie to weryfikuje szybko. xD

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Alekto123]

Dobra dziewczyny, ona musi siebie przekonywać, że prawo jest super i wiele osób chętnie zatrudni te tabuny ludzi po prawie, które co roku kończą studia prawnicze, bo nie wspomniała nam, że myślała też poważnie nad kierunkiem technicznym, z którego zrezygnowała przestraszona, że sobie nie poradzi.

Proszę co człowiek możne znaleźć, kiedy wchodzisz na jakieś przypadkowe forum szukając czego innego.
https://www.netkobiety.pl/t124348.html

[kwitnacybez]

Napisane przez Alekto123

Dobra dziewczyny, ona musi siebie przekonywać, że prawo jest super i wiele osób chętnie zatrudni te tabuny ludzi po prawie, które co roku kończą studia prawnicze, bo nie wspomniała nam, że myślała też poważnie nad kierunkiem technicznym, z którego zrezygnowała przestraszona, że sobie nie poradzi.

Proszę co człowiek możne znaleźć, kiedy wchodzisz na jakieś przypadkowe forum szukając czego innego.
https://www.netkobiety.pl/t124348.html

A to nie można zadać tego samego pytania na dwóch forach?

Zrobiłam to celowo, żeby dostać jak najwięcej opinii i nawet celowo pod tym samym nickiem, żeby nie było wątpliwości, że to ja.

Bo ten kierunek techniczny to byłaby klapa po humanie, więc nawet głowy wam tym nie zawaracam. Rekrutowanie się na ten kierunek to tylko zbędna ciekawostka o mnie. Zapisałam się tam w czasie trwania rekrutacji pod wpływem impulsu i sugestii osoby trzeciej. Cieszę się, że tam nie poszłam i za żadne skarby świata nie rekrutowałabym się tam drugi raz, gdybym chciała zmienić kierunek studiów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Alekto123]

Napisane przez kwitnacybez

A to nie można zadać tego samego pytania na dwóch forach?

Zrobiłam to celowo, żeby dostać jak najwięcej opinii i nawet celowo pod tym samym nickiem, żeby nie było wątpliwości, że to ja.

Bo ten kierunek techniczny to byłaby klapa po humanie, więc nawet głowy wam tym nie zawaracam. Zapisałam się tam w czasie trwania rekrutacji pod wpływem impulsu i sugestii osoby trzeciej. Cieszę się, że tam nie poszłam i za żadne skarby świata nie rekrutowałabym się tam drugi raz, gdybym chciała zmienić kierunek studiów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Można zadać pytanie na dwóch forach, owszem.

To tak nie działa. W liceum byłam w klasie humanistycznej dumnie zwaną klasą prawniczą ze zwiększoną ilością historii i wosu, a poszłam studiować informatykę i daję radę.

Masz jakiś niesamowity poziom lęku i to prawo mi wygląda na taki kompromis pomiędzy zdrowym rozsądkiem, co warto studiować, a Twoim lękiem.

[kwitnacybez]

Napisane przez Alekto123

Można zadać pytanie na dwóch forach, owszem.

To tak nie działa. W liceum byłam w klasie humanistycznej dumnie zwaną klasą prawniczą ze zwiększoną ilością historii i wosu, a poszłam studiować informatykę.

Masz jakiś niesamowity poziom lęku i to prawo mi wygląda na taki kompromis pomiędzy zdrowym rozsądkiem, co warto studiować, a Twoim lękiem.

Piszesz o tym lęku i kompromisach, jakby ten techniczny kierunek (mniejsza o to jaki) był jakimś moim niespełnionym marzeniem, a prawo mniejszym złem? Ja właśnie, podejmując decyzję, uważałam, że mimo wszystko prawo jest największym wyzwaniem ze wszystkich rozpatrywanych przeze mnie kierunków, ale też że być może dam radę, bo jest dla mnie "po warunkach".

No ale teraz zaczęłam schizować dokładnie tak samo jak na początku klasy maturalnej, trochę jakby jakieś lęki sprzed roku dobrze wyciszone przez czas długich wakacji się obudziły.

Ja naprawdę się cieszę, że nie poszłam na tamten kierunek. Nie wiem, co mi w ogóle odbiło, że wpisałam go w rekrutacji. Zmarnowana kasa i tyle.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[patusiaa23]

Boże skończcie juz z tym prawem. Dziewczyna na pedagogice na Wyższej Szkole Innowacji w Kozienicach miałaby takie same schizy, to nie kierunek jest jej problemem. Poza tym, po prawie każde korpo ja przyjmie, i tu na rację. Nie jako Klepacza tabelek, ale takie też do takich, co mają normalne działy prawne jak Deloitte czy PwC legal. Wcale nie musi być lwica procesowa. Może zostać doradca podatkowym, może pójść w dyplomacje. Jeśli ktoś tu ma stereotypowe pojęcie o kierunku to wy.