"Nie urodzisz dziecka - będziesz żałować."

[czesterka]

Nie przeczytałam wszystkich odpowiedzi wizażanek, ale niedługo to nadrobię

"Nie urodzisz dziecka - będziesz żałować." - Nie zgadzam się.
Prędzej bym się zgodziła, gdyby teza brzmiała: nie wychowasz dziecka - będziesz żałować.

Bo chyba wychowanie kogoś, to coś magicznego

Co do myśli o własnym dziecku, to jestem jeszcze za młoda zarówno pod względem wieku 19 lat, jak i pod względem psychicznym (tyczy się to mnie, a nie każdej kobiety).
Pewnie niedługo zmienię zdanie i zapragnę dziecka, ale nie teraz. Zresztą nawet nie mam partnera

Wracając do pytania.
Nikt nie powinien narzucać nikomu urodzenia potomka. Przecież tyle mówi się, o matkach, które nie zasługują na miano 'matki', które nudzą się dziećmi, które nie mają czasu, które je zostawiają, które nie są na to gotowe...
Wg mnie, te osoby, które nie są do końca przekonane - niech narazie sobie odpuszczą.
Jest tyle biednych, niechcianych dzieci...

[cava]

Napisane przez Fresa

A tak całkiem btw tego wątku, to ja się pytam, dlaczego kobiety przestają o siebie dbać, jak mają dzieci? zaniedbana cera, włosy w nieładzie, bele jaka szata... no, takie widoki obserwuję na ulicach miast, wsi i miasteczek

To pytanie powinno brzmieć:
"dlaczego _NIEKTÓRE_ kobiety przestają o siebie dbać jak mają dzieci?"

Nie wiem. Ale podejrzewam że z tego samego powodu, dla którego niektórzy mężczyźni jak już złapią babę na obrączkę, to zaczynają spędzać czas przed TV w rozwleczonych gaciach, z piwskiem w łapie, niedogoleni i z rosnącym od piwa brzuszydłem.

[Fresa]

Napisane przez czesterka

Jest tyle biednych, niechcianych dzieci...

I co w związku z tym?

[dzustam]

Większość zapewne żałuje:

egoiści - bo nie ma kto tej sławnej szklanki...

nieegoiści - bo coś dobrego mogło ich ominąć

no i oczywiście jest jeszcze grupa bezdzietnych, zadowolonych z własnych wyborów życiowych - nie podam racjonalnego argumentu, dlaczego uważam, że jest to grupa najmniej liczna (aczkolwiek święcie wierzę, że przedstawiciele tej grupy są szczęśliwi)

[201710120930]

Napisane przez moee

Łajko , jest jeszcze tak ze moje dziecko najlepsze, najladniejsze, najmadrzejsze, szybciej sie rozwija etc

Nie bo moje!

moee przeciez nie musiałaś sie tłumaczyć
Zauwazyłam takie stwierdzenie w obiegu i tak sobie nad nim rozmyślam
ot.

[Fresa]

Napisane przez cava

To pytanie powinno brzmieć:
"dlaczego _NIEKTÓRE_ kobiety przestają o siebie dbać jak mają dzieci?"

Nie wiem. Ale podejrzewam że z tego samego powodu, dla którego niektórzy mężczyźni jak już złapią babę na obrączkę, to zaczynają spędzać czas przed TV w rozwleczonych gaciach, z piwskiem w łapie, niedogoleni i z rosnącym od piwa brzuszydłem.

Zdecydowana większość...

A co ma piernik do wiatraka?

[Anusia_piekniusia]

To ja dodam coś od siebie ....
Na własne potrzeby powinnam przekształcić zdanie z tematu - "Żałuję, że nie mam możliwości urodzić dziecka ..." I wcale tu nie chodzi o względy zdrowotne... (tzn mam nadzieje, że takich nie ma).

Długo nie miałam żadnych instynktów macierzyńskich, teraz takie się u mnie nagle obudziły, jestem niecałe 2 lata przed 30tką. Właśnie - czyli w takim wieku że niby ostatni dzwonek, ale tez w takim wieku że kieruję się w życiu rozsądkiem, a on mi nie pozwala na dziecko w mojej obecnej sytuacji materialnej. Nie mamy z mężem własnego mieszkania, a właściciel mieszkania które wynajmujemy w każdej chwili może może nam powiedziec do widzenia, ja aktualnie nie mam pracy, mąż ma własna firmę ale aktualnie zastój w biznesie więc nie mamy stabilizacji... I jak w takiej sytuacji myśleć o dziecku??

Myśleć można ale na tym się skończy...

Ale jest też inna kwestia o której tu piszecie. Chciałabym, chcielibysmy sie z mężem jeszcze wyszaleć, pokorzystac z życia. Nie za bardzo mieliśmy ku temu okazję. Niestety od ponad 3 lat jestem "matką" powiedzmy bo wychowuję nieletnia jeszcze siostrę. Ona ma teraz 16 lat a to jednak ciężki chleb powszedni wychowywać nastolatkę. Z moim mężem odkąd jestesmy razem to mamy "ogon" w postaci siostry. Czekamy aż młoda "wyleci" z domu na studia wtedy poczujemy się dopiero "mołodym" małżeństwem. Ale co wtedy - myśleć o tym by znów być matką??

Jestem z tym trochę rozdarta. Jednak wiem, że każdy kiedys będzie żałował braku własnego dzieciątka. Może jedni będa żałować po 40, a innni dopiero na emeryturze, jak zostana sami, może nawet bez męża... Każdego ten żal kiedys dopadnie, tak uważam...

[czesterka]

Napisane przez Fresa

I co w związku z tym?

Chodziło mi o to, że niektórzy rodzą dzieci po to, by sprawdzić, czy nie będą żałować. Jak im dziecko nie pasuje, to dziecko jest biedne i niechciane.

[Fresa]

Napisane przez czesterka

Chodziło mi o to, że niektórzy rodzą dzieci po to, by sprawdzić, czy nie będą żałować. Jak im dziecko nie pasuje, to dziecko jest biedne i niechciane.

Nie wiem czy taki jest akurat powód dla niektórych do posiadania potomstwa, ale zgadzam się, że w zdecydowanej mniejszości są ci, którzy świadomie podejmują decyzję o macierzyństwie.

[Maniwa]

Drażni mnie stwierdzenie, że posiadanie dzieci = rezygnacja z marzeń/planów/luksusów. Jak stać kogoś na torebkę Prady, to i z dzieckiem będzie go stać. Nie uwierzę, że bezdzietna odkłada kasę, z premedytacją obliczając: - "o, to by poszło na wózek i chodzik, a tak to pójdzie na torebusie, ha" . Gdzie jest napisane, że dziecko ogranicza, psuje matce życiowe ambicje? Rany, jak ja tego nie cierpię. Dlaczego? Bo mam dziecko i spełniam swoje marzenia w takiej kolejności, w jakiej zostały ułożone przed zostaniem mamą. Jak w tamtym wątku, czy wszędzie z dzieckiem - bezdzietne przyszły do kawiarni odpocząć, kontemplując smak i aromat kawy, a zjawiła się matka z pociechą, przeszkadzającą wszem i wobec.
Z takiego obrazu wynika, że matka przyszła z kulą u nogi i nie dane jej jest wypocząć, jedynie bezdzietne wypoczywają odpowiednio.

A odnośnie pytania wątku - to zależy od wieku. 30-sto latka nie ma póki co czego żałować, bo ma jeszcze mnóstwo czasu na dziecko. 40-sto latka załóżmy, że zagoniona za karierą nie żałuje, bo być może już się pogodziła, a wcale nie jest powiedziane, że dziecka już mieć nie może, więc teoretycznie ma jeszcze odrobinkę czasu na pierworodnego. 50-siątka takiego czasu zazwyczaj już nie ma, więc ma 50% szans na nie-żałowanie Im starsza, tym bardziej prawdopodobne, że będzie się jej cliło za potomkiem, koło 60-70-tki - pewnie z czystej ciekawości, jak by toczyło się życie jej dzieci, a jak wyglądałyby wnuki. I nie chodzi tu o zakładanie, że kto mi szklankę wody na starość poda, bo nie mamy prawa tego oczekiwać od dzieci, ale o zwykłe analizowanie życia: czy był czas na dziecko, czy dałabym radę, a może szkoda, że nie urodziłam, a może to i dobrze, że nie. A któż to wie?
To zbyt skomplikowane i pozostaje gdybanie

[sine.ira]

Napisane przez ŁAJKA

Ciekawa dla mnie sprawa.
Akurat Ty moee sie napatoczyłaś ale wcale to stwierdzenie nie jest rzadkie.
Mam koleżanki ktore wprost mowią''nie znoszę innych dzieci' Ty tolerujesz.
W necie też wiele razy czytałam.I na wizażu.
Dlaczego kobiety nie mówią np'nie znoszę innych mężów' ?
Jakiś pierwotny instynkt?


I nie będę udawać aniołka bo nie stroję min do innych dzieci.U mnie jest o tyle ciekawe ,ze odkąd mam dziecko to łaskawszym okiem patrzę na inne.

Taki offek.

No jak to ? Obce trzeba pozagryzać w ramach walki o przetrwanie genów Moich najlepsiejszych.

Takie są prawa natury, którym należy się poddać bez szemrania, bo inaczej wyprą nas geny pijaków i przedłużone samobójstwo mamy jak w banku
I jeszcze żeby te nasze mateczki geniuszy rodziły, to OK - można powalczyć z "obcym" Ale sory batory, 99,99999 % tych chodzących cudów to najzwyklejsze pod słońcem chlebozjady. Ot, co.

Dlaczego nie chcę mieć dzieci ? Nie wiem, nie umiem wytłumaczyć. Zresztą nie mogę ich mieć, więc problem się w zasadzie rozwiązał sam.
Może dlatego obce dzieci lubię, bo dla moich nie są konkurencją ?

---------- Dopisano o 22:56 ---------- Poprzedni post napisano o 22:46 ----------

Napisane przez dzustam

no i oczywiście jest jeszcze grupa bezdzietnych, zadowolonych z własnych wyborów życiowych - nie podam racjonalnego argumentu, dlaczego uważam, że jest to grupa najmniej liczna (aczkolwiek święcie wierzę, że przedstawiciele tej grupy są szczęśliwi)

To ja W ogóle nie żałuję, że nie mogę mieć dzieci. Bo jak mówiłam, nigdy nie chciałam ich mieć. Od "zawsze" wiedziałam, że zemrę bezpotomnie

Czy będę kiedyś żałować, że nie było mi dane poczuć powołania do macierzyństwa ? Bóg jeden raczy wiedzieć. Ale wtedy to cóż... powiem, że nie czas żałować róż gdy płoną kolce - sobie kwestią z filmu Barei polecę

[ulinkaaa]

Mam 23 lata i bardzo chcialabym juz miec dziecko. Mysle, ze po skonczonych studiach napewno sie zdecydujemy z tz. Nie uwazam, ze posiadanie dziecka to odrazu wielka lawina i rezygnacja z planow zyciowych. Jasne, ze wiele sie wtedy zmienia, ale wszystko mozna przeciez jakos pogodzic.

[Hultaj]

Napisane przez łajka

dlaczego kobiety nie mówią np'nie znoszę innych mężów' ? :d

:d

[Luba]

Napisane przez backie

Takie zdanie usłyszała moja trzydziestoletnia znajoma od swojej mamy.

Co o nim myślicie?
Zgadzacie się z tym stwierdzeniem?
A może wręcz przeciwnie?

Interesują mnie wypowiedzi zarówno osób posiadających potomstwo (zwłaszcza dwóch ), jak i tych, które jeszcze nie mają dzieci.


Serdecznie zapraszam Was do dyskusji.

To zdanie zastanowiło mnie na tyle, że... powstał pomysł na wątek.

Ja tam nie wiem. W życiu każdy podejmuje parę takich decyzji od których zależy cała reszta. No w koncu jak wychodzimy za mąż, to tez nie wiemy czy nie pożałujemy po paru latach, bo nasz minio okaże się draniem i kilka lat naszego życia plus psychika ida psu w ... odbyt. A mogłysmy wyjść za takiego Tadka i zyc całkeim inaczej. Albo mogłysmy wcale za ten mąż nie wychodzić.
I skad wiadomo czy jakiejś decyzji nie będziemy kiedys tam żałować?
Wyjechac z Polski czy nie wyjechać? Też decyzja życiowa, przecież.

I powiedzie, że te decyzje sa w jakims stopniu odwracalne, prawda. A ta o dziecku, niekoniecznie. Ale... Te niby odwracalne decyzje też nas w jakis sposób zmieniaja, zmieniaja nasze życie na inne i juz nic nigdy nie będzie takie samo.

I skąd biedna człowieczyna ma wiedzieć, ze czegoś tam będzie w życiu żałować? Może i będzie. Pożyje, zobaczy. A może jeszcze urodzi, w koncu medycyna i te sprawy... A moze się nawet sklonuje! Brrrrrr

Napisane przez ŁAJKA

Ciekawa dla mnie sprawa.
Akurat Ty moee sie napatoczyłaś ale wcale to stwierdzenie nie jest rzadkie.
Mam koleżanki ktore wprost mowią''nie znoszę innych dzieci' Ty tolerujesz.
W necie też wiele razy czytałam.I na wizażu.
Dlaczego kobiety nie mówią np'nie znoszę innych mężów' ?
Jakiś pierwotny instynkt?

I tu sie sprzeciwię, bo ja takie słowa czytam/słysze raczej od pań, które dzieci miec nie chcą. Nie chcę miec dzieci, bo dzieci nie lubię. I już. Jako argument.

Napisane przez ŁAJKA

I nie będę udawać aniołka bo nie stroję min do innych dzieci.U mnie jest o tyle ciekawe ,ze odkąd mam dziecko to łaskawszym okiem patrzę na inne.

Taki offek.

A tu mam tak samo. Jako osoba bezdzietna za dziecmi nie przepadałam i chyba własnei nie miałam dla dzieci jakies takiego zrozumienia. A raczej po prostu ich nie rozumiałam, nie miałam do nich jak to mówią: podejścia. Nadal go nie mam ale odkąd mam dzieci znacznie wzrosła we mnie tolerancja na inne. Znajome dzieciaki mnie kochaja (co niektórym może się wydać kosmosem, ale zapewniam, że mozna mnie kochać ) a nieznajome się chociaż usmiechają. A ja nadal do nich nie świergolę, ale przynajmniej już nie usiłuję uciec gdzie pieprz rosnie.

------------------------------

Bardzo, bardzo wzrósł mój szacunek do pani Pawlikowskiej, kiedy usłyszałam jej rozmowę w jakims tam programie na temat dzieci. Ona tam powiedziała, że nie ma dzieci bo nie czuje się gotowa zrezygnować z wyjazdów, niebezpieczeństw. A nie chce narażac dziecka na stres zwiazany z wyjazdami, nie chce zostawić sieroty na tym świecie. To jest postawa dorosłego, odpowiedzialnego człowieka. Bo sa w życiu takie sroki, których ogonów nie da sie na raz trzymać. Lepiej jakiś sobie odpuścić.

Bo dziecko to żywe stworzenie jest, ma jakies uczucia i potrzeby, które nieładnie jest tak całkiem ignorować i myslec tylko o własnej pupci kołyszącej się na lianie. Dziecko ma w nosie to, jak sie mamusia z tatusiem zapatruja na sprawe: kto będzie w domciu a kto pojedzie piranie łowić. Możemy sobie tu fochnąc i jeszcze tupnąc do taktu a dziecko chce miec mamusię. Koniec i kropka. No tak jakos mają. Może i bez sensu, ale co ja akurat na to poradzę?

[201710120930]

Napisane przez sine.ira

I jeszcze żeby te nasze mateczki geniuszy rodziły, to OK - można powalczyć z "obcym" Ale sory batory, 99,99999 % tych chodzących cudów to najzwyklejsze pod słońcem chlebozjady. Ot, co.

W sumie racja.
Tylko taką prawidłowości można odnieść do wszystkiego.
Nawet na zasadzie kupujący-sprzedający.
To co nasze to cacy a kogoś to już same wady.
Pamietam jak ojciec sprzedawał swojego wychuchanego peżocika a kupiec mu frąchał -że to nie takie a tam ryska ,myślałam,ze go szlak trafi i go zaraz czymś zdzieli.Sam jak kupował to tak samo
Nawet psiaka ras wielu miałam najnajlepszego.
I chłop mój naj..jakoś mi nie podchodzą faceci moich koleżanek(w sensie że ja bym się z nimi nie związała)
itd itp

[Ata77]

Polecam artykuł: http://doza.o2.pl/?s=4097&t=11585

[daqmar]

Napisane przez Doris1981

Nie wiem, co będę czuła mając np. 80 lat, ale na razie nie żałuję, że jeszcze nie mam dziecka i wątpię, czy zechcę je mieć w najbliższym czasie. Jeśli nigdy nie będę go miała, to nie wiem, ale nie wydaje mi się, żebym miała żałować. Sama kształtuję swoje życie, jestem odpowiedzialna za własne decyzje. Mogłabym żałować, gdybym chciała mieć jednak w końcu to dziecko, a okazałoby się, że nie możemy mieć dzieci.

Doris i znowu zgadzam się z Tobą w 100%, moja opinia i sytuacja w tym temacie jest dokładnie taka sama.

[Fresa]

A mnie śmieszą opinie wyrażane w imieniu innych, już chociażby tytułowe: "będziesz żałować"... ciekawe skąd osoba trzecia wie, kto i czego (ba, nawet czy w ogóle) ktoś będzie żałować
Niech każdy mówi za siebie!!!

[malaDarunia]

Napisane przez Fresa

Jakieś schematyczo-stereotypowe myślenie, że rolą kobety jest:
- wyjść za mąż, gotować, prać, sprzątać,urodzić dziecko i poświęcić się jego wychowywaniu...

tak było jeszcze 20-30 lat temu. teraz życie się zmienia i trzeba się dzielić obowiązkami w wychowaniu potomstwa, zajmowaniu się domem itp
niestety, niektórzy cały czas myślą stereotypowo- tak, jak w zacytowanym zdaniu.

[kennedy]

mam 24 lata
nie chce dzieci przynajmniej do 30stki
potem pomysle

[agniesikk]

Dziecko jest dla niektórych sensem życia, taką osobą, dla której ma motywację się działać, itp. I ja to rozumiem. Sama uważam, że (w większości) tak naprawdę to uczymy się, pracujemy nie tylko dla własnej satysfakcji, ale żeby zapewnić godne warunki życia również swoim dzieciom, mieć się z kim podzielić tym co mamy, móc się tym cieszyć. Bo co z tego, że będę mieć piękny dom, najnowszy samochód, jeśli będę mieszkać na tym metrażu sama i nikt nie będzie ze mną jeździł tym samochodem? Nikt nie jest "samotną wyspą", majątek to nie wszystko. I dziecko to jest naprawdę coś fantastycznego (sama matką nie jestem, boniu, nawet nie w głowie mi to, bo mam naście lat), ale powiem szczerze- uczę się z myślą o samorealizacji, ale przede wszystkim dlatego, żeby móc skończyć studia, znaleźć pracę i żebym kiedyś miała za co utrzymać swoją rodzinę, dać możliwości rozwoju moim dzieciom. Dla niektórych ludzi dziecko jest po prostu celem życiowych działań i faktycznie- jeśli nie pojawi się ono, to w życiu jest smutno, tak pusto i bezsensownie. I czasem naprawdę może się żałować, lecz jest po prostu za późno.

Nad drugim typem ludzi nie będę się rozwodzić- każdy wie jak jest. Po prostu nie są stworzeni do bycia rodzicami i bez dziecka jest im dobrze.

Ja jednak chciałabym stworzyć rodzinę. Wiem, że jak nie wydam na świat potomka, to będę po prostu nieszczęśliwa, bo dla mnie dziecko będzie celem działań. Co nie oznacza, że będę tym dzieckiem zaślepiona (tak już uprzedzając niektóre wypowiedzi) Po prostu nie chcę żyć sama dla siebie. Chcę mieć dla kogo żyć.

[aniko 23]

osobiscie uwazam ze naturalnym powolaniem kobiety jest macierzynstwo...nie mam dzieci..zdaje sobie sprawe ze czas ucieka...zegar tyka...a ogrom kobiet stawia na samorealizacje..kariere.. ..ale kazdy zapatruje sie na "posiadanie" potomstwa inaczej i mysle ze to indywidualna sprawa i zarazem bardzo intymna..z drugiej strony rozumiem komentarze niedoszlych babć....zasadnicza sprawa jest taka ze zaluje kobieta ..niedoszla matka...wiec jesli ona jest w stanie to odzalowac badz nie zalowac wcale to mnie nic do tego..nawet wowczas gdy los niedoszlej babci spotka kiedys mnie.

[sine.ira]

Napisane przez agniesikk

Nad drugim typem ludzi nie będę się rozwodzić- każdy wie jak jest. Po prostu nie są stworzeni do bycia rodzicami i bez dziecka jest im dobrze.

Pytanie, ile osób ma świadomość tego, że nie są stworzeni do bycia rodzicami. Innymi słowy - ilu rodziców nie jest do tego stworzonych ? Trzeba pamiętać, że nie wszystkie dzieci są zaplanowane i oczekiwane (a może nawet mniejszość). Co z tymi, którzy najzwyczajniej w świecie zaliczyli wpadkę ? A potem, jako że już nie mają wyjścia, bo dzieck0 się urodziło, po prostu odwalają wychowanie byle jak, hodują dzieci zamiast je wychowywać ? Robią to bez powołania a jedynie z..braku wyjścia. I wcale nie mówię tu o ludziach z marginesu społecznego. Czy oni będą czegoś żałować ? Nikt o to jakoś nie pyta...

---------- Dopisano o 15:41 ---------- Poprzedni post napisano o 15:39 ----------

Napisane przez aniko 23

osobiscie uwazam ze naturalnym powolaniem kobiety jest macierzynstwo...

A mężczyzny ?

[aniko 23]

a mezczyzn ojcostwo...of korse...
w temacie watku natomisat mowa tylko o kobietach..wiec odnioslam sie wylacznie do kobiet

[agniesikk]

Napisane przez sine.ira

Pytanie, ile osób ma świadomość tego, że nie są stworzeni do bycia rodzicami. Innymi słowy - ilu rodziców nie jest do tego stworzonych ? Trzeba pamiętać, że nie wszystkie dzieci są zaplanowane i oczekiwane (a może nawet mniejszość). Co z tymi, którzy najzwyczajniej w świecie zaliczyli wpadkę ? A potem, jako że już nie mają wyjścia, bo dzieck0 się urodziło, po prostu odwalają wychowanie byle jak, hodują dzieci zamiast je wychowywać ? Robią to bez powołania a jedynie z..braku wyjścia. I wcale nie mówię tu o ludziach z marginesu społecznego. Czy oni będą czegoś żałować ? Nikt o to jakoś nie pyta...

---------- Dopisano o 15:41 ---------- Poprzedni post napisano o 15:39 ----------



A mężczyzny ?

Ja nie rozpatruję takich przypadków, będę mądrala, ale trzeba było się lepiej zabezpieczać Wiem, że nie ma 100% metody antykoncepcji, ale można też się trochę opierać na metodzie naturalnej jako "wspomagacz", jeśli nie jest się pewnym.
A wyjście powinno być, dlatego jestem za legalizacją aborcji.
Istnieje też możliwość oddania dziecka do adopcji...

[Ruffian]

Śmieszą mnie stwierdzenia tego typu. Podobnie jak gadanie, że człowiek żyje po to, żeby się rozmnożyć; że "trzeba coś po sobie zostawić" (koniecznie musi to być dziecior?), albo że "zegar bije, będzie za późno, pożałujesz, blablabla".

Osoby, które tak mówią, są albo nawiedzone, albo leczą jakieś kompleksy. Innych wytłumaczeń tak brutalnego i nietaktownego wpieprzania się w cudze życie nie potrafię sobie w tej chwili wymyślić. Czy tym osobom nie przyjdzie do głowy, że mogą kogoś takimi słowami zranić (np osobę bezpłodną lub zbyt biedną by mieć dziecko)? Albo trzecia możliwość, że ktoś - jak np ja - może zwyczajnie nie chcieć dzieciaka. Moje życie jest zbyt fajne, by je psuć w ten sposób. Mam TŻ, rodzinę, przyjaciół, rozwijającą się karierę i milion planów które zmieniają się wedle mojego kaprysu, nie chcę dodatkowej kuli u nogi. Nie mam ochoty.

I te wszystkie "ciotki dobra rada" powinny umieć to przynajmniej uszanować, skoro zrozumienie przekracza ich możliwości umysłowe. Choć muszę przyznać, że dyskusja z takimi przypadkami bywa niezłą rozrywką - strasznie się biedactwa plączą w zeznaniach.

Poza tym przeludnienie jest, o.

[Hultaj]

A moim zdaniem temat nie powinien specjalnie dotyczyc kobiet, ktore dzieci mieć w ogóle nie chcą i są przekonane co do tego, że nigdy nie zechcą, bo to jest dla mnie jasne, że te nie rodzą, ale bardziej tych, które są np. koło 30tki, bliżej czy coś, i nie mówią nie.
Bo co do tych pierwszych, że może im się zmienić zdanie, gdy będzie za późno, podobno zawsze w życiu czymś ryzykujesz.
I co do tych pierwszych, mnie się zwyczajnie wydaje, że jak się ma lat koło 30 i żyje się wygodnie, jak samodzielna niezależna finansowo nastolatka , to że to bardzo latwe nie chcieć dzieci, , ale że calkiem spora część z tych cieszących się życiem między kawiarniami a centrami handlowymi kobiet zlapie się kiedyś na tym, że zechcą mieć tzw. pełną rodzinę. I żeby tu się nie przejechać. Tak sobie generalizuję, owszem, z samego tylko tego forum mogłabym wymienić parę nicków (a może tylko 1ego nicka, o ktorym wiem na pewno), należacych do 40tek, ktore deklarują, że nie chcą i tyle .
I że może czasem trzeba pomysleć perspektywicznie o dziecku tak jak się myśli wybierając studia.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez sine.ira

Pytanie, ile osób ma świadomość tego, że nie są stworzeni do bycia rodzicami. Innymi słowy - ilu rodziców nie jest do tego stworzonych ? Trzeba pamiętać, że nie wszystkie dzieci są zaplanowane i oczekiwane (a może nawet mniejszość). Co z tymi, którzy najzwyczajniej w świecie zaliczyli wpadkę ? A potem, jako że już nie mają wyjścia, bo dzieck0 się urodziło, po prostu odwalają wychowanie byle jak, hodują dzieci zamiast je wychowywać ? Robią to bez powołania a jedynie z..braku wyjścia. I wcale nie mówię tu o ludziach z marginesu społecznego. Czy oni będą czegoś żałować ? Nikt o to jakoś nie pyta...

---------- Dopisano o 15:41 ---------- Poprzedni post napisano o 15:39 ----------



A mężczyzny ?

Nie są stworzeni... a kto wie, że do czegoś nie jest stworzony, jeśli tego nie spróbuje?

[sine.ira]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;11396960]Nie są stworzeni... a kto wie, że do czegoś nie jest stworzony, jeśli tego nie spróbuje?[/quote]

Że niby powinno się eksperymentować na dzieciach ?

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez sine.ira

Że niby powinno się eksperymentować na dzieciach ?

Akurat z dziemi jest tak, że jak już się zdecydujesz, to odwrotu nie ma - chyba że stwierdzisz, że masz to jednak gdzieś i zostawisz w szpitalu; oczywiście żaden odpowiedzialny człowiek tego nie zrobi.
Po co jednak zakładac, że do czegoś nie jest się stworzonym, skoro nie miało się dotychczas z tym nic wspólnego?