Odzyskac bylego - Sprawdzone sposoby i rady

[maruda69]

Cóż, on właśnie twierdzi, że mnie kocha, ale że do tamtej ma pewien "sentyment", którego nie może się pozbyć. No i to kładło się cieniem na naszych relacjach już od dłuższego czasu.

Z tym zastępowaniem to też nie tak do końca, bo rozstaliśmy się i on naprawdę to przeżył, z nikim się nie spotyka. To nie jest tak, że rzucił mnie dla niej, nie, nie. To ja rzuciłam jego, bo nie mogłam znieść myśli, że w jego głowie i sercu jest miejsce dla innej dziewczyny poza mną (chyba rozsądnie). Przystał na to, by się rozstać, bo i bez tego ostatnio układało nam się raczej tak sobie, trochę się ze sobą męczyliśmy. Cóż, był to na pewno stan przejściowy, ale akurat ta laska napatoczyła się w złym momencie i wyszło jak wyszło- za dużo złych rzeczy na raz w pewnym momencie wzięło górę nad dobrymi.

A to, że przyjął moje zerwanie z ulgą, to nie dlatego, że zaraz poleci do tamtej, bo oni NIGDY raczej parą nie będą- przynajmniej oboje tak twierdzą (znam ją, rozmawiałam z nią nawet o tym kiedyś), ona ma poukładane życie bez niego, nic w niej go nie kręci, kiedyś, lata temu, próbowali i wyszła z tego katastrofa. Mój eks też sam przyznał, że nic z tego nie będzie i że to uczucie to po prostu problem, z którym musi się sam uporać.

Właśnie do mnie napisał smsa, pyta, czy wszystko w porządku. Nawet nie wiem, odpisywać mu?

[chwast]

Rób co chcesz.
Dla mnie słowa od takiego typka "kocham" nic nie znaczą. Nie można kochać dwóch osób. Nie w ten sposób. Więc pewnie nie kocha żadnej z was.

Tzn ja nie mówię, że on nic nie czuje. Ale to na pewno nie miłość :P

[maruda69]

Masz rację. Kiedyś mnie kochał, jestem tego pewna, ale od jakiegoś czasu sama zaczęłam zauważać, że coś się wypala. Z mojej strony również, choć może wolniej.
Cóż, najwyraźniej historią z tą dziewczyną tylko przyspieszyła to, co i tak miało się wkrótce stać.
Ale i tak mi smutno i i tak tęsknię.

[chwast]

Napisane przez maruda69

Masz rację. Kiedyś mnie kochał, jestem tego pewna, ale od jakiegoś czasu sama zaczęłam zauważać, że coś się wypala. Z mojej strony również, choć może wolniej.
Cóż, najwyraźniej historią z tą dziewczyną tylko przyspieszyła to, co i tak miało się wkrótce stać.
Ale i tak mi smutno i i tak tęsknię.

to oczywiste, że tęsknisz. Choćby facet zrobił największe świństwo to niestety nie da się uczuć w ciągu jednej chwili wyzbyć.

[Kasia_myszka]

Mnie przedwczoraj chłopak zostawił (co prawda po półtora miesiąca ale było cudownie) związałam się z nim po związku 3,5 letnim z innym chłopakiem z którym nie byłam szczęśliwa przez ostatni rok.. Z nowym dowiedziałam się co to jest szczęście, jak wygląda związek w którym zależy nam na sobie. Ale postanowił mnie zostawić bo będzie jeździł na delegacje przez 2 miesiące i mógł by się ze mną spotykać raz w tyg bo wtedy zjeżdżał by do domu.
Może i byłam zbyt zazdrosna, nerwowa i natrętna ale jak był 2tyg na delegacji to nie raczył mi nawet napisać że dojechał to się denerwowałam że coś się stało itd. A jak wrócił powiedział że to nie to i że będzie jeździł 2 miesiące i to nie wyjdzie.. Co mogę zrobić w tej sytuacji?

[mogg]

ja rozeszłam się rok temu z chłopakiem na kilka miesięcy bo pocałował się z inną dziewczyną, było nami okropnie źle itp. sam nie wiedział czy mnie kocha czy nie i w sumie miał rację bo wina leżała po obu stronach.
Ja usunęłam się w cień , nie odbierałam telefonu musiałam nabrać dystansu, uspokoić się, zastanwoić nad tym co było i co przyczyniło się do tego stanu rzeczy.
Dzisiaj rok od tej sytuacji mogę powiedzieć ze tak jest naprawdęsuper, on wyciągnął wnioski, zrozumiał, zobaczył to co mu mówiłam, ja również zauważyłam swoje błędy. Dzisiaj żadna z sytauacji które opisywałam w zeszłym roku mnie nie dotyczy.
Mam fajnego zakochanego we mnie faceta, który dba o nasze relacje, który interesuje się moimi problemami, nie odchodzi gdy jest trudno, stara się ale widzę jak próbuje mi wynagrodzić to co mi zafundował w zeszłym roku. Kłócimy się czasem ale inaczej, spokojniej, doceniamy się i teraz wiem że jestem tylko ja i nikt inny. Wybaczyłam mu to co zrobił, ale nie zapomniałam i jasno postawiłam sprawdę że jesli jeszcze raz pojawi się ktoś 3 w naszym związku nie będę pytała dlaczego.

---------- Dopisano o 14:14 ---------- Poprzedni post napisano o 14:13 ----------

Napisane przez Kasia_myszka

Mnie przedwczoraj chłopak zostawił (co prawda po półtora miesiąca ale było cudownie) związałam się z nim po związku 3,5 letnim z innym chłopakiem z którym nie byłam szczęśliwa przez ostatni rok.. Z nowym dowiedziałam się co to jest szczęście, jak wygląda związek w którym zależy nam na sobie. Ale postanowił mnie zostawić bo będzie jeździł na delegacje przez 2 miesiące i mógł by się ze mną spotykać raz w tyg bo wtedy zjeżdżał by do domu.
Może i byłam zbyt zazdrosna, nerwowa i natrętna ale jak był 2tyg na delegacji to nie raczył mi nawet napisać że dojechał to się denerwowałam że coś się stało itd. A jak wrócił powiedział że to nie to i że będzie jeździł 2 miesiące i to nie wyjdzie.. Co mogę zrobić w tej sytuacji?

dać mu spokój. 1,5 msc to malutko to nawet o miłośći nie da się mówić. Poczył się może osaczony i już.

[maszToCoChcesz]

na każdego działa co innego, ważne są powody rozstania..

[Kasia_myszka]

Napisane przez mogg

dać mu spokój. 1,5 msc to malutko to nawet o miłośći nie da się mówić. Poczył się może osaczony i już.

Tak, wiem.. Tylko że na początku ja wątpiłam że to wyjdzie a on nie poddawał się a jak już zaczęło się układać i zaczęło mi również zależeć to on się poddał.

[MartaFor]

Napisane przez anetaaa123

Cześć. Zostawił mnie chłopak. byłam z nim ponad 4 lata. i chce dalej z nim być.
Proszę o pomoc!!
Ale chodzi mi tu o rady tylko tych osób które zawalczyły o swojego byłego i sie im to udało.

nie chce słuchać ze nie ma sensu i jakieś tam. bo w moim otoczeniu jest para która wróciła i jest małżeństwem lecz nie mam za wiele wspólnego z nimi żeby dowiedzieć sie cos więcej. wierze w to że sie uda. ale potrzebuje rad żeby nie popełniać błędów. a na pewno są wśród was te które odzyskały miłość i są szczęśliwe.

WYBACZ ALE MUSZĘ!
Wiem, napisałaś że nie chcesz słuchac takich rzeczy. Ok. Napisze 2 wersje.
Z doświadczenia powiem Ci tak, mnie chłopak zostawił przez to, że skłamałam, fakt faktem że za kłamstwem nie kryło się nic złego - ale liczy się fakt skłamania. To było w marcu 2014.... jednak usilnie próbowałam żeby wrócił, najgorszymi sposobami, czyli tłumaczeniem i przekonywaniem. Mimo wszystko, po nie długim czasie wrócił do mnie. Później znowu odszedł z tego samego powodu, bo jak twierdził nadal siedziało mu to w głowie.... a ja znowu zaczęłam taką samą strategię. Nie chciał wrócić... czasem pisał, odzywał się, ale czulam że on nie chce odejść... powiedział "Jak wrócę to na zawsze". Wrócił. Od tamtego czasu minął rok a jako para ogl 2 lata od samego początku. Było po prostu cudownie! Świętowaliśmy naszą drugą rocznice na miłej wspólnej wycieczce Czułam się szczęśliwa, mówił że pragnie dziecka ze mną, teraz w tej chwili, a wtedy się pobierzemy, zamieszkamy razem itp byłam w siódmym niebie. Myślałam, że za chwile wyskoczy mi z pierściąkiem zaręczynowym, bo nawet mierzył mój paluszek żeby wiedzieć jaki rozmiar
Kilka dni temu mnie zostawił. Dlaczego? Z powodu marca 2014.
Od tamtej sytuacji nie dałam mu powodów do zwątpienia we mnie czy w nasz związek. On o tym wiedział, sam mówił że wie że nie zrobiłam nic złego i On próbował, starał się, chciał. Uważa jednak że od tamtego marca coś w nim pękło, że mimo że pokazałam mu że może mi ufać On nie był wstanie. A byłam gotowa stawać na rzęsach dla Niego, myślałam że wszystko jest dobrze, ze nie wracamy do przeszłości, po ponad roku jednak znowu wrócił. Powiedział "Zabiłaś to wszystko we mnie".
Tym razem nie skacze wokół Niego, bo wiem, że kiedy tylko to zrobię On odejdzie na zawsze, nawet jako przyjaciel. A ja nie jestem gotowa na ten krok, żeby zupełnie go stracić, musze pogodzić się że nie ma NAS, ale nie chce by odchodził.
Owszem, chcę z nim być i kocham go.
Powiem Ci szczerze, że dopiero teraz zdałam sobie sprawę z kilku rzeczy. On był realistą a ja romantyczką, także chcieliśmy róznych rzeczy...
Uczę się żyć własnym życiem, bo do tej pory, On był moim życiem.

CO DO CIEBIE:
Nie ma na to reguły, ale największy błąd jaki można zrobić to błagać, prosić i tłumaczyć. Nie rób tego.
Powinnaś dać wam trochę czasu, tylko trochę na odcięcie się od siebie. Emocje trochę się uspokoją i wtedy spróbuj znowu.
Powiem Ci tak, ja myślałam, żeby zrobić coś "szalonego". Co prawda kiedyś zrobiłam i za 2x kiedy mnie zostawił wsiadłam w autobus o 4 rano i pojechałam za nim... jednego dnia 600km ponad i nic to nie dało. Było to pod wpływem emocji. Na mężczyzn chyba to nie działa, Oni myślą logicznie, nie uczuciami/emocjami Kochana.
Możesz spróbować, w końcu raz Cię pokochał, wywołałaś w nim te uczucia. Pamiętaj o tym
Spróbuj "usunąć się w cień" na jakiś czas, niech zastanwia sie co u Ciebie i co robisz. Po jakimś czasie, znowu pojaw się w jego życiu. Mnie naprawdę kusi żeby zrobić "scenę". Dam Ci przykład, moze odwrotny, ale świetny.

Julita, 24 l.: Zawsze mi się wydawało, że kiedy mój facet dopuści się zdrady, nigdy nie będę w stanie mu wybaczyć. Życie pisze jednak scenariusze za nas… Kiedy w czasie jednej z imprez przyłapałam Rafała na pocałunku z inną dziewczyną, bez ogródek wykrzyczałam mu w twarz, ze między nami koniec. Wielokrotnie błagał mnie potem o wybaczenie, dzwonił do mnie, pisał SMS-y, nachodził… ale ja byłam odporna na wszystkie jego prośby. W końcu dał za wygraną.
Jakieś trzy miesiące po rozstaniu poszłam z koleżanką do pubu na koncert, w którym solistką była znajoma moja i Rafała. Spodziewałam się, że być może go tam spotkam, ale zaproszenie przyjaciółki było dla mnie ważniejsze, niż wizja zobaczenia byłego. Mniej więcej w połowie koncertu zauważyłam, że na scenę wchodzi właśnie Rafał. Podszedł do mikrofonu i powiedział: „Na sali jest dziewczyna, którą straciłem przez własną głupotę. Gdybym mógł cofnąć czas, nigdy bym jej nie skrzywdził. Julita kocham Cię! Proszę, daj mi jeszcze jedną szansę…” Ani się obejrzałam, a wszyscy ludzie w pubie zaczęli krzyczeć: „Daj mu szansę! Daj mu szansę!”. Myślałam, że spalę się ze wstydu! Kiedy Rafał na oczach wszystkich podszedł do mojego stolika, powiedziałam mu, że jest wariatem, a potem… wyszliśmy razem na zewnątrz, żeby porozmawiać w cztery oczy. Tego wieczoru wróciliśmy do siebie. Doszłam po prostu do wniosku, że skoro był w stanie publicznie mnie przeprosić, to naprawdę żałuje tego, co zrobił. Mam nadzieję, że oboje wyciągniemy z tej lekcji wnioski na przyszłość.

Źródło: papilot.

Powodzenia

[Hibiku]

Napisane przez MartaFor

WYBACZ ALE MUSZĘ!
Wiem, napisałaś że nie chcesz słuchac takich rzeczy. Ok. Napisze 2 wersje.
Z doświadczenia powiem Ci tak, mnie chłopak zostawił przez to, że skłamałam, fakt faktem że za kłamstwem nie kryło się nic złego - ale liczy się fakt skłamania. To było w marcu 2014.... jednak usilnie próbowałam żeby wrócił, najgorszymi sposobami, czyli tłumaczeniem i przekonywaniem. Mimo wszystko, po nie długim czasie wrócił do mnie. Później znowu odszedł z tego samego powodu, bo jak twierdził nadal siedziało mu to w głowie.... a ja znowu zaczęłam taką samą strategię. Nie chciał wrócić... czasem pisał, odzywał się, ale czulam że on nie chce odejść... powiedział "Jak wrócę to na zawsze". Wrócił. Od tamtego czasu minął rok a jako para ogl 2 lata od samego początku. Było po prostu cudownie! Świętowaliśmy naszą drugą rocznice na miłej wspólnej wycieczce Czułam się szczęśliwa, mówił że pragnie dziecka ze mną, teraz w tej chwili, a wtedy się pobierzemy, zamieszkamy razem itp byłam w siódmym niebie. Myślałam, że za chwile wyskoczy mi z pierściąkiem zaręczynowym, bo nawet mierzył mój paluszek żeby wiedzieć jaki rozmiar
Kilka dni temu mnie zostawił. Dlaczego? Z powodu marca 2014.
Od tamtej sytuacji nie dałam mu powodów do zwątpienia we mnie czy w nasz związek. On o tym wiedział, sam mówił że wie że nie zrobiłam nic złego i On próbował, starał się, chciał. Uważa jednak że od tamtego marca coś w nim pękło, że mimo że pokazałam mu że może mi ufać On nie był wstanie. A byłam gotowa stawać na rzęsach dla Niego, myślałam że wszystko jest dobrze, ze nie wracamy do przeszłości, po ponad roku jednak znowu wrócił. Powiedział "Zabiłaś to wszystko we mnie".
Tym razem nie skacze wokół Niego, bo wiem, że kiedy tylko to zrobię On odejdzie na zawsze, nawet jako przyjaciel. A ja nie jestem gotowa na ten krok, żeby zupełnie go stracić, musze pogodzić się że nie ma NAS, ale nie chce by odchodził.
Owszem, chcę z nim być i kocham go.
Powiem Ci szczerze, że dopiero teraz zdałam sobie sprawę z kilku rzeczy. On był realistą a ja romantyczką, także chcieliśmy róznych rzeczy...
Uczę się żyć własnym życiem, bo do tej pory, On był moim życiem.

CO DO CIEBIE:
Nie ma na to reguły, ale największy błąd jaki można zrobić to błagać, prosić i tłumaczyć. Nie rób tego.
Powinnaś dać wam trochę czasu, tylko trochę na odcięcie się od siebie. Emocje trochę się uspokoją i wtedy spróbuj znowu.
Powiem Ci tak, ja myślałam, żeby zrobić coś "szalonego". Co prawda kiedyś zrobiłam i za 2x kiedy mnie zostawił wsiadłam w autobus o 4 rano i pojechałam za nim... jednego dnia 600km ponad i nic to nie dało. Było to pod wpływem emocji. Na mężczyzn chyba to nie działa, Oni myślą logicznie, nie uczuciami/emocjami Kochana.
Możesz spróbować, w końcu raz Cię pokochał, wywołałaś w nim te uczucia. Pamiętaj o tym
Spróbuj "usunąć się w cień" na jakiś czas, niech zastanwia sie co u Ciebie i co robisz. Po jakimś czasie, znowu pojaw się w jego życiu. Mnie naprawdę kusi żeby zrobić "scenę". Dam Ci przykład, moze odwrotny, ale świetny.

Julita, 24 l.: Zawsze mi się wydawało, że kiedy mój facet dopuści się zdrady, nigdy nie będę w stanie mu wybaczyć. Życie pisze jednak scenariusze za nas… Kiedy w czasie jednej z imprez przyłapałam Rafała na pocałunku z inną dziewczyną, bez ogródek wykrzyczałam mu w twarz, ze między nami koniec. Wielokrotnie błagał mnie potem o wybaczenie, dzwonił do mnie, pisał SMS-y, nachodził… ale ja byłam odporna na wszystkie jego prośby. W końcu dał za wygraną.
Jakieś trzy miesiące po rozstaniu poszłam z koleżanką do pubu na koncert, w którym solistką była znajoma moja i Rafała. Spodziewałam się, że być może go tam spotkam, ale zaproszenie przyjaciółki było dla mnie ważniejsze, niż wizja zobaczenia byłego. Mniej więcej w połowie koncertu zauważyłam, że na scenę wchodzi właśnie Rafał. Podszedł do mikrofonu i powiedział: „Na sali jest dziewczyna, którą straciłem przez własną głupotę. Gdybym mógł cofnąć czas, nigdy bym jej nie skrzywdził. Julita kocham Cię! Proszę, daj mi jeszcze jedną szansę…” Ani się obejrzałam, a wszyscy ludzie w pubie zaczęli krzyczeć: „Daj mu szansę! Daj mu szansę!”. Myślałam, że spalę się ze wstydu! Kiedy Rafał na oczach wszystkich podszedł do mojego stolika, powiedziałam mu, że jest wariatem, a potem… wyszliśmy razem na zewnątrz, żeby porozmawiać w cztery oczy. Tego wieczoru wróciliśmy do siebie. Doszłam po prostu do wniosku, że skoro był w stanie publicznie mnie przeprosić, to naprawdę żałuje tego, co zrobił. Mam nadzieję, że oboje wyciągniemy z tej lekcji wnioski na przyszłość.

Źródło: papilot.

Powodzenia

Zauważyłaś że odpisujesz na wątek sprzed 5 lat?

[MartaFor]

Napisane przez Hibiku

Zauważyłaś że odpisujesz na wątek sprzed 5 lat?

Oczywiście, ale pomyślałam, że ktoś jeśli będzie szukał, będzie w podobnej sytuacji to może przeczytać.

[barava_loca]

Hej, witam i jak zakonczylo się odnawianie związku? Z ciekawości ja mam sytuacje ze zostawil mnie gdy byliśmy na dystans.. a ja w ciąży.

[Maluttka]

Widzę, że nie tylko ja miałam zamiar odnowić temat...Czytałam wszystko i nie wiem co powiedzieć. Mam kuzynkę która jest z chłopakiem 6 lat. Rozstali się na rok ona miała innego on inną, ale ciągle o sobie myśleli. Aktualnie są razem i spodziewają sie dziecka. Mój chłopak zerwał po prawie 3 letnim związku. Mija 7 miesiąc ...a ja nadal o nim myślę ;/