Czy to ja wymagam za wiele? Czy to on za mało mi daje?

[wontrubka]

Dopamine99 ja już wszystko wiem Z mojej strony chcę się nauczyć gotować, a on już zmienił pogląd na wspólne wychowywanie dzieci. Było tak, że uważał, że to kobieca rola a mężczyzna ma przynosić chleb do domu. Jakżesz go za to opierniczyłam i powiedziałam, że ja w takim razie z kimś takim dzieci mieć nie będę, bo nie po to jesteśmy razem, żebym była samotną matką przyznał mi rację, ja jemu z gotowaniem, on mi ze wspólnym sprzątaniem, ja mu z trzymaniem psa na podwórku a nie w domu.... itp itd najważniejsze to dużo rozmawiać a nie tylko wymagać (teraz się już mądrzę ). Masz rację z tą mentalnością Kalego ale jako że to forum raczej zdominowane przez kobiety, to każda się żali na swojego TŻ

valercia, jak przeczytałam Twoją historię, to zdziwiłam się. Ponieważ Twój TŻ to ja w moim związku a Ty to mój TŻ Już wyjaśniam. Stąd też się biorą moje wątpliwości - mój TŻ planuje przyszłość, chce mieć dzieci, rodzinę, jest człowiekiem rozsądnym i stabilnym, mówi głośno o ślubie i ewidentnie to mnie chce widzieć u swojego boku. Ja jestem przerażona słowem "ślub", nie chcę być przykuta do garów, interesuje mnie rozwój zawodowy, a na słowo "dziecko" dostaję wysypki. I też dopuszczam do siebie (chociaż ostatnio przyznaję coraz rzadziej ) myśl, że TŻ niekoniecznie musi być tym jedynym (choć mam na tyle taktu, żeby mu o tym nie mówić).
Jest mi więc łatwo wczuć się w sytuację Twojego TŻa i w jego myślenie. Nie wiem jak długo jesteście razem. Ale u mnie takie myślenie ewidentnie wynika z niedojrzałości, z lęku przed zadeklarowaniem się i postawieniem wszystkiego na jedną kartę. Jestem młoda, nie skończyłam jeszcze studiów, chciałabym robić karierę i zdobywać swiat a nie bawić gromadkę dzieci i gotować obiadki bo taki scenariusz wydaje mi się "końcem życia". Na wszystko jednak wydaje mi się potrzeba czasu. Co robi mój TŻ? Nie naciska na nic, jedynie sobie luźno rozmawiamy. Czasem jestem przekonana w takich chwilach intymności, że to TO i wtedy sama snuję wspólne plany życiowe, innym razem ucinam "nie mam ochoty o tym rozmawiać". Ale TŻ wie że go kocham, tylko myśl o ślubie mnie paraliżuje więc nie poruszamy narazie tego tematu. Im więcej on mi daje w tych kwestiach swobody i poczucia, że "spokojnie, jest jeszcze czas" tym bardziej go kocham i dojrzewa we mnie przekonanie że "TO TEN" i wszystko da się pogodzić.
Na Twoim miejscu, wyjaśniłabym TŻowi, żeby nigdy nie mówił Ci, że nie jest pewien że jesteś tą jedyną, bo sprawia Ci to przykrość i sama zaczynasz mieć przez to poważne wątpliwości. Przestraszy się i będzie się starał. Nie przymuszaj go do poważnych rozmów, ale też on musi wiedzieć, jakiego Ty życia oczekujesz. Może on potrzebuje więcej swobody? Kocha Cię, ale nie chce, żebyś myślała, że ma tylko Ciebie i że mu tak strasznie zależy (to też moje chore myślenie "pokażę mu że musi się naprawdę postarać, bo ja mam tyyyle zajęć i planów oprócz niego" - walczę z tym, bo to chamskie). Przyjmij taktykę mojego TŻ, który ostatnio swobodnie rzucił "a może się w przyszłości przeprowadzę gdzieśtam i będę robił karierę jako ktośtam..." Od razu spanikowałam i zapytałam "moment, a jest tam miejsce dla mnie?" TŻ się roześmiał i wtedy zrozumiałam, że mnie podpuścił i że ma dość już mojego gadania o niezależnych planach. Bo to boli tę drugą stronę na pewno i ja to zrozumiałam i już nie plotę głupot i mam nadzieję, że Twój też to zrozumie i doceni to co ma Napisz ile jesteście razem i czy mieszkacie razem (my nie bo ja się boję, ale też nad tym pracuję i może w przyszłym roku coś się pomyśli mój TŻ ma cierpliwość )

---------- Dopisano o 09:28 ---------- Poprzedni post napisano o 09:25 ----------

PS) i to nie jest tak, że on o tym nie myśli! Na pewno myśli, tylko boi się, że jak powie to głośno to ... abrakadabra to będzie jak zaklęcie i nie będzie już miał odwrotu, swobody i pola manerwu.

Mam nadzieję, że z czasem dojrzeje. Ja dojrzewam, ale ja jestem baba a faceci chyba z definicji potrzebują więcej swobody i rozmowy o zobowiązaniach ich przerażają

[valercia]

hehe niezła była ta moja zamiana ról z Twoim TŻ Ale fajnie że właśnie jest ktoś kto umie jakby postawić się w podobnej sytuacji i opisać mi ją od tej drugiej strony. chyba będę czytać Twojego posta kilka razy dla zapamiętania
to nie jest tak że mi się właśnie śpieszy do jakiegoś ślubu itd ale poprostu lubie czasem pomysleć że może kiedyś to nastąpi i mieć w tym poczuciu jakąś pewność, bo do tej pory z żadnym facetem takiego czegos nie mialam,zawsze byl jakiś zgrzyt. no a tym co mi powiedział, że nie jestem jedyna itp zachwiał mnie troche i zasmucil. Chcialabym wlasnie może jakoś go tak "nastraszyć" że tak wiecznie nie bedzie, ale troche boje sie przesadzic moze wykorzystam coś na Twoj sposob...
On chyba wgl nie lubi zamykania w standardach i narzucania jakichś racji, jest np tak że jego bracia już się pożenili i mają dzieci a on nie pomimo tego że jest najstarszy i nawet jego mama chyba czasem mu robi takie uwagi. No a że on nie lubi jej wtracania się to na złość odpowiada że on nie bedzie mial rodziny, dzieci itd. I mówi to przy mnie, a ja nie wiem ile w tym złośliwości wobec przytyków mamy a ile prawdy...

aaa, mialam napisac-jesteśmy razem 8 miesiecy i nie mieszkamy razem,dzieli nas odleglosc ponad 30 km i widujemy się zazwyczaj tylko w weekendy. :/

[Mahdab]

Też miałam kiedyś takiego faceta... Jak usłyszałam takie poglądy to go strasznie obśmiałam. Ale najlepsze było to, że on mi te poglądy opowiadał jak byłam młodsza, a byliśmy parą za wiele lat i wtedy już zapomniałam o tym Dopiero sobie przypomniałam po jakimś czasie razem, że już był taki temat. Niby go naprowadziłam na właściwe tory, ALE on tego się nie oduczył. Wszystko było pięknie, ale ja wiedziałam, że on uważa się za cudownego faceta bo mi pomaga. A ja nie chce aby ktoś mi POMAGAŁ, ale chce drugiego pełnoprawnego domownika i gospodarza. Zmienił zachowanie, ale nie poglądy.

Mam nadzieję, że w Twoim przypadku będzie inaczej, ale weź to pod uwagę.

[wontrubka]

valercia a tak poza tym jest u Was idealnie? dogadujecie się? tęsknicie za sobą? miałaś do tej pory wrażenie, że jemu na Tobie bardzo zależy i odwrotnie? Jeśli tak, to radzę jedno wielkie DAJ MU CZAS i skoro nie jest gotowy, nie podejmuj narazie tematu wspólnej przyszłości Koniecznie powiedz, żeby tak więcej Ci nie mówił o tym, że nie wie "czy jesteś jedyna" bo to przykre, ale na tym skończ. Jesteście razem DOPIERO 8 miesięcy!!! jakiego normalnego faceta nie przeraża po takim czasie myśl o zobowiązaniach, ślubie i dzieciach? Mojego np. ale u nas to tak jak mówiłam jest odwrotnie i zamiast moich marzeń o białej sukni, jest unikanie tematu ślubu ale jest czas... duuużo czasu ja ze swoim jestem rok i jeśli nie wpadnę (odpukać!!!!), to planuję jeszcze conajmniej dwa lata "wolności". Powodzenia Ci życzę

[valercia]

wróciłam właśnie od niego. wieczorem zebralam się aby pogadać, bo jakoś tak nadarzała się okazja. i nie żałuję. bo w zasadzie to od nowa, powoli zapoznaliśmy się ze swoimi podejściami, powiedzialam mu o co mi chodzi, on mówił mi o swoich podejsciach, nawzajem je tlumaczylismy żeby bylo wiadomo jakie na ten temat zdanie ma to drugie z nas. nie powiem żeby było łatwo. ale ogólnie lepiej mi chyba trochę pomogło. i udała mi się jedna rzecz - zmusiłam go żeby powiedział mi czy rozumie o co mi chodzi i o dziwo w końcu mi to ładnie wytłumaczył, lepiej bym tego nie powiedziała chyba mam nadzieję że będzie też o tym pamiętał... I ja postaram się pamiętać że na razie jest trochę zagubiony w tym wszystkim. Z rozmowy wynikło że nawet w sprawie miłości ma trochę zdystansowane podejście, trudno mu się przyznać że kocha. Troche to brzmi przykro ale biorąc całą naszą rozmowę pod uwagę no to myślę że mu zależy na mnie i na nas, z tym że na razie jest mu dobrze tak jak jest. Ja też nie chcę nic popsuć więc poprostu postaram się trzymać rękę na pulsie ale nie przesadzić, aby go nie straszyć.

@wontrubka, a moge spytac ile masz lat??

[wontrubka]

to super valercia, że udało Wam się pogadać Dobrze, że nie będziesz na nic naciskać, 8 miesięcy to naprawdę nie dużo. To jest czas, żeby się poznawać i żeby własnie, tak jak powiedział Twój TŻ "było dobrze tak jak jest", tu i teraz
heh, wbrew mojej niedojrzałości nie jestem gimnazjalistką mam 23 lata po prostu narazie nie śluby mi w głowie i na wszystko przyjdzie czas.
Powodzenia Kochana i cieszę się, że się układa

---------- Dopisano o 09:27 ---------- Poprzedni post napisano o 09:26 ----------

a Ty valercia w jakim jesteś wieku ?

[valercia]

ja mam 26 lat, mój TŻ 29. A Twój???

[wontrubka]

mój tż jest ode mnie o rok starszy więc ma 24