wychodzić za mąż czy nie?

[impulsive90]

Właśnie to mnie boli w naszej chorej mentalności. Od pokoleń wpajany jest nam jeden model życia. Szkoła, studia, praca, koniecznie ślub, dzieci i.. wszyscy jesteśmy szczęśliwi, a rodzina jest ostoją w trudnych chwilach.
Bla, bla, bla.. Bo tak wypada, bo tak każe kościół, bo co ciotka z Honolulu powie, jak się dowie, że żyjesz na kocią łapę, że oni (rodzina) nie będzie świecić oczami przed sąsiadami, etc., etc..
Ale gdzie w tym wszystkim są nasze prawdziwe potrzeby!?
Skoro rodzice tworzą szczęśliwe małżeństwo, to chwała Bogu za to, niech kochają się do grobowej deski i niech na starość w bujanym fotelu oglądają zdjęcia ślubne i nagranie z wesela. I tego samego oczekują od dzieci. Ale dzieci to nie to samo co rodzice. To już zupełnie inna jednostka. Mają prawo decydować o sobie bez zbędnego baczenia na płytkie 'tak wypada'.
Według mnie ślub 'dla rodziny' to najgorsza rzecz, jaka może sie przydarzyć. Sam fakt, że o to, czy wyjść za mąż pytasz na forum kobiecym świadczy o tym, że kompletnie nie jesteś na to gotowa. Nic na siłę. Skoro żyjecie te 6 lat razem bez papierka, to możecie i kolejnych sześć, jeśli Wam to odpowiada.

[Kohnelia20]

po po co przyjelas pierscionek skoro nie jestes go pewna?

[Elfir]

Ja wychodzę za mąż z czysto pragmatycznych powodów - dziedziczenie i darowizny w rodzinie nie są obciążone podatkiem.
Ślub w USC, bo regulujemy nasze sprawy z państwem polskim.

[wandaweranda]

Napisane przez impulsive90

Skoro żyjecie te 6 lat razem bez papierka, to możecie i kolejnych sześć, jeśli Wam to odpowiada.

no wiesz, kolejne 6 lat w ciasnej kawalerce, to może nie jest szczyt marzeń autorki, zwłaszcza, że pisała juz coś o poziomie zycia, a i ta chałupa obiecana...........life is brutal

[wika82]

Napisane przez olc

Dzięki za krótką, acz treściwą lekcję

Użyłam złego słowa... obrażanie faktycznie brzmi niefortunnie...
chodzi mi jedynie o to.. że jeśli zakładamy rodzinę i chcemy być razem, wychowywać wspólnie dzieci.. (może idealizuję) ale stajemy się jednym... wszystko co mamy jest wspólne - "to co moje to i Twoje" .. a nie - ja zarabiam na siebie a ty na siebie.. ja mam swoje pieniądze i Tobie nic do tego dlatego ja osobiście nie jestem za intercyzą.. ale każdy ma prawo do swojego zdania

Nie uważam, że decydując się na rozdzielność majątkową w jakiejkolwiek formie, ludzie zakładają, jak napisałaś, że "ja zarabiam na siebie, a ty na siebie". Ta rozdzielność ma być zabezpieczeniem "w razie czego", a dopóki jesteśmy razem, tworzymy zgodne małżeństwo z naszych dóbr korzystamy wspólnie. W każdym razie to jest moje podejście.

W moim przypadku rozdzielność ustawowa, czy umowna nie ma sensu, bo moim głównym majątkiem jest mieszkanie, które i tak nie wchodzi do wspólności, niemniej jednak wiem, że rodzicie celowo darowali mi je przed ślubem, co nie znaczy, że nie akceptują mojego TŻta. Akceptują, są szczęśliwi z powodu ślubu, chcieliby żeby zawsze nam się układało, ale "w razie czego".. To przecież oni zapracowali na mieszkanie, a nie TŻ, czy jego rodzice, więc było by wielce niesłusznym, gdyby w przypadku rozstania TŻ ponosił korzyści.

[olc]

Napisane przez Elfir

Ja wychodzę za mąż z czysto pragmatycznych powodów - dziedziczenie i darowizny w rodzinie nie są obciążone podatkiem.

... jakoś Ci nie zazdroszcze...

[zuziunia13]

To jak się boisz to nie wychodź za mąż.
Poczekaj kilka lat to może nabierzesz pewności.

[ston3d]

Skoro nie chcesz, to nie bierz ślubu. Moim zdaniem, powinno się to robić jak nie ma się wątpliwości, a Ty masz ich mnóstwo. Bogobojna babcia i rodzina to żaden argument, w końcu to Twoje życie.

[gawa]

Napisane przez wika82

Nie uważam, że decydując się na rozdzielność majątkową w jakiejkolwiek formie, ludzie zakładają, jak napisałaś, że "ja zarabiam na siebie, a ty na siebie". Ta rozdzielność ma być zabezpieczeniem "w razie czego", a dopóki jesteśmy razem, tworzymy zgodne małżeństwo z naszych dóbr korzystamy wspólnie. W każdym razie to jest moje podejście.

W moim przypadku rozdzielność ustawowa, czy umowna nie ma sensu, bo moim głównym majątkiem jest mieszkanie, które i tak nie wchodzi do wspólności, niemniej jednak wiem, że rodzicie celowo darowali mi je przed ślubem, co nie znaczy, że nie akceptują mojego TŻta. Akceptują, są szczęśliwi z powodu ślubu, chcieliby żeby zawsze nam się układało, ale "w razie czego".. To przecież oni zapracowali na mieszkanie, a nie TŻ, czy jego rodzice, więc było by wielce niesłusznym, gdyby w przypadku rozstania TŻ ponosił korzyści.

Dokładnie mam takie samo zdanie, w mojej rodzinie przewija się jeszcze temat firmy ojca i różnych z nią spraw związanych dlatego intercyza jest bardzo ważna. Ja wychodzę z założenia że jeżeli druga strona ma czyste intencje to nie powinna mieć problemu z jej podpisaniem.

[marronelle]

Napisane przez gawa

dom dostane po ślubie z kim kolwiek, moim rodzicom to obojętne, jednak taka tradycja u nas już się utarła (nie jestem jedynaczka).

Ile metrów2 ma ten dom?
Mam brata na wydaniu, jakby co

[wandaweranda]

a tak juz całkiem serio-lęk w takich sytuacjach bierze się z powodu presji otoczenia. Myślę, że tak to właśnie działa-presja generuje strach, szukanie dziury w całym, podejrzliwość, analizy, myślenie a czemu oni tak wszyscy naciskają, a może coś sie za tym kryje, a może wpadnę w jakieś szambo itp. Autorko-boisz się tylko dlatego, że pomysł ze ślubem to nie jest Twoja decyzja. To proste.

[wika82]

Napisane przez wandaweranda

a tak juz całkiem serio-lęk w takich sytuacjach bierze się z powodu presji otoczenia. Myślę, że tak to właśnie działa-presja generuje strach, szukanie dziury w całym, podejrzliwość, analizy, myślenie a czemu oni tak wszyscy naciskają, a może coś sie za tym kryje, a może wpadnę w jakieś szambo itp. Autorko-boisz się tylko dlatego, że pomysł ze ślubem to nie jest Twoja decyzja. To proste.

Chyba trafiłaś w sedno.

[gawa]

Napisane przez zuziunia13

To jak się boisz to nie wychodź za mąż.
Poczekaj kilka lat to może nabierzesz pewności.

od jakiegoś czasu staram to sobie wszystko poukładać w głowie w jakąś jedną rozsądna całość, mnóstwo myśli przewija mi się przez głowę. W moim otoczeniu jest wiele ludzi którzy biorą ślub po to by ze sobą zamieszkać, lub bo zaliczyli wpadkę. A już najbardziej przerażają mnie śluby ludzi którzy nie maja żadengo pomysłu na życie.
Jesteśmy ze sobą 6 lat , pomyślałam o ślubie w 2012 roku pozniej może po dwóch latach dziecko? Czy to wszystko ma sens?

[Elfir]

Napisane przez olc

... jakoś Ci nie zazdroszcze...

A dlaczego miałabyś mi zazdrościć? Nie rozumiem?

[olc]

Napisane przez wika82

Nie uważam, że decydując się na rozdzielność majątkową w jakiejkolwiek formie, ludzie zakładają, jak napisałaś, że "ja zarabiam na siebie, a ty na siebie". Ta rozdzielność ma być zabezpieczeniem "w razie czego", a dopóki jesteśmy razem, tworzymy zgodne małżeństwo z naszych dóbr korzystamy wspólnie. W każdym razie to jest moje podejście.

W moim przypadku rozdzielność ustawowa, czy umowna nie ma sensu, bo moim głównym majątkiem jest mieszkanie, które i tak nie wchodzi do wspólności, niemniej jednak wiem, że rodzicie celowo darowali mi je przed ślubem, co nie znaczy, że nie akceptują mojego TŻta. Akceptują, są szczęśliwi z powodu ślubu, chcieliby żeby zawsze nam się układało, ale "w razie czego".. To przecież oni zapracowali na mieszkanie, a nie TŻ, czy jego rodzice, więc było by wielce niesłusznym, gdyby w przypadku rozstania TŻ ponosił korzyści.

rozumiem...
w takim razie na Twoim przykładzie - bez urazy proszę, będzie mi łatwiej zrozumieć gdyby zaistniała sytuacja "w razie czego" polegająca na tym, że Ty puszczasz męża kantem... zakochalas sie w innym i chcesz sobie ulozyc życie bez meża... to wowczas on zostaje eksmitowany z Twojego mieszkania w którym do tej pory meiszkaliście razem tak? A gdyby nie było intercyzy... i złożyłby pozew do sądu z orzeczeniem o Twojej winie.. wówczas należałaby mu się równowartość połowy mieszkania tak?

Wybacz proszę, że taki przykład... nie podejrzewam Cie o nic takiego... to czysta teoria

[Foka29]

Napisane przez gawa

Witam. Zakładam wątek ponieważ szukam szczerych i obiektywnych rad dotyczących podjęcia decyzji o wyjściu za mąż. Wszyscy moi znajomi radzą abym się decydowała na ślub, rodzina naciska że już za długo na kocią łapę żyjemy i że trzeba po bożemu itd. A teraz przedstawię moją sytuację. Jestem z moim TŻ od 6 lat mieszkamy razem jakieś 4 . Ja mam 24 0n 34 lata. Jesteśmy niezależni finansowo (chociaż nie do końca tak jak bym tego chciała) mamy mieszkanko małe, ciasne ale własne (moje). Generalnie to niczego nam nie brakuje, jest nam ze sobą dobrze. Jak się poznaliśmy to chciałam brać ślub od razu, teraz , natychmiast. No ale wtedy miałam 17 lat Lata minęły i jakoś zapał do za mąż pójścia mi minął. Co powinnam zrobić? Poradźcie coś błagam !!

Sam fakt zadanie tego typu pytania obcym osobom na forum świadczy o tym, że nie powinnas wychodzic teraz za mąż.

Na małżeństwo człowiek jest gotowy gdy sam, bez zbierania opinii osób trzecich, wie i jest pewny, że chce. Wie, że to właściwy moment i przede wszystkim właściwa osoba

[olc]

Napisane przez Elfir

A dlaczego miałabyś mi zazdrościć? Nie rozumiem?

małżeństwo z czysto materialnych powodów... to nie jest szczyt moich marzeń

[Biedronilla]

Napisane przez gawa

Dokładnie mam takie samo zdanie, w mojej rodzinie przewija się jeszcze temat firmy ojca i różnych z nią spraw związanych dlatego intercyza jest bardzo ważna. Ja wychodzę z założenia że jeżeli druga strona ma czyste intencje to nie powinna mieć problemu z jej podpisaniem.

gawa, Twój luby wie, że intercyza będzie podpisana?

A co do Twojego problemu, to myślę, że warto się naprawdę zastanowić skąd ten lęk przed slubem. Jeśli to z powodu faceta to być może gdzieś tam czujesz, że to nie ten JEDYNY, ale ze 6 lat razem to ci szkoda się rozstawać, a znowu naciski rodziny na slub sprawiają, że wpadasz w popłoch bo to wymaga od Ciebie podjęcia decyji, a żadna Ci nie w smak?

[wika82]

Napisane przez gawa

od jakiegoś czasu staram to sobie wszystko poukładać w głowie w jakąś jedną rozsądna całość, mnóstwo myśli przewija mi się przez głowę. W moim otoczeniu jest wiele ludzi którzy biorą ślub po to by ze sobą zamieszkać, lub bo zaliczyli wpadkę. A już najbardziej przerażają mnie śluby ludzi którzy nie maja żadengo pomysłu na życie.
Jesteśmy ze sobą 6 lat , pomyślałam o ślubie w 2012 roku pozniej może po dwóch latach dziecko? Czy to wszystko ma sens?

To zależy od tego, czy go kochasz i czy ślub jest Ci potrzebny do szczęścia.
Ja barrrdzo długo nie dopuszczałam do siebie myśli, że kiedykolwiek wyjdę za mąż. Na studiach, kilka lat po studiach, kompletnie tego nie pragnęłam. Zaczęliśmy ze sobą być, zamieszkaliśmy razem i też nic. Dopiero po ok 2 latach bycia razem i roku mieszkania ze sobą, któregoś dnia się obudziłam i stwierdziłam, że może tak już być na zawsze. Nic mu nie mówiłam, a mimo to ok 2 miesięcy potem TŻ się oświadczył.

Może zwyczajnie nie jesteś gotowa na ślub. Jeśłi dobrze jest tak, jak jest, to się jeszcze wstrzymaj z decyzją. Dzieci nie uciekną, teraz kobiety rodzą zdrowe dzieci po trzydziestce.

[agusiajnw]

Napisane przez olc

rozumiem...
w takim razie na Twoim przykładzie - bez urazy proszę, będzie mi łatwiej zrozumieć gdyby zaistniała sytuacja "w razie czego" polegająca na tym, że Ty puszczasz męża kantem... zakochalas sie w innym i chcesz sobie ulozyc życie bez meża... to wowczas on zostaje eksmitowany z Twojego mieszkania w którym do tej pory meiszkaliście razem tak? A gdyby nie było intercyzy... i złożyłby pozew do sądu z orzeczeniem o Twojej winie.. wówczas należałaby mu się równowartość połowy mieszkania tak?

Wybacz proszę, że taki przykład... nie podejrzewam Cie o nic takiego... to czysta teoria

u wiki tak czy siak mieszkanie jest jej - z intercyza czy bez...

[wika82]

Napisane przez olc

rozumiem...
w takim razie na Twoim przykładzie - bez urazy proszę, będzie mi łatwiej zrozumieć gdyby zaistniała sytuacja "w razie czego" polegająca na tym, że Ty puszczasz męża kantem... zakochalas sie w innym i chcesz sobie ulozyc życie bez meża... to wowczas on zostaje eksmitowany z Twojego mieszkania w którym do tej pory meiszkaliście razem tak? A gdyby nie było intercyzy... i złożyłby pozew do sądu z orzeczeniem o Twojej winie.. wówczas należałaby mu się równowartość połowy mieszkania tak?

Wybacz proszę, że taki przykład... nie podejrzewam Cie o nic takiego... to czysta teoria

W moim przypadku mieszkanie dostałam przed ślubem, więc ono jest tylko moim osobistym majątkiem i bez względu na powody ewentualnego rozwodu jest tylko moje.

Natomiast gdybyśmy zawarli jakąś umowę majątkową albo zdecydowali się na rozdzielność ustawową, to powody rozstania też nie mają znaczenia, każdy bierze, to co jest jego w świetle umowy, ustawy.
Edit.: z tą winą jednak doczytam dokładnie i najwyżej prześlę Ci Olc na priv. W każdym razie małżonkowie mogą samodzielnie ustalić swoje udziały w nabytym majątku. Może to być np. po 1/2, albo w innym stosunku.

[Biedronilla]

Napisane przez olc

małżeństwo z czysto materialnych powodów... to nie jest szczyt moich marzeń

ja też taki ślub biorę i jestem szczęśliwa cywilny, dla uregulowania spraw majątkowych bo sam ślub jako taki nie jest mi do szczęścia potrzebny.

[olc]

Wika82... już rozumiem dzieki

[gawa]

kocham go , jest nam dobrze, mamy wspólne plany ale ten ślub mnie nie uszczęśliwia, jakoś czuje się bezpieczniej bez ślubu. Czuję się bardziej niezależna i taka samodzielna. Ślub kojarzy mi się z uległością i podporządkowaniem, a to zupełnie nie leży w mojej naturze

[olc]

Napisane przez gawa

kocham go , jest nam dobrze, mamy wspólne plany ale ten ślub mnie nie uszczęśliwia, jakoś czuje się bezpieczniej bez ślubu. Czuję się bardziej niezależna i taka samodzielna. Ślub kojarzy mi się z uległością i podporządkowaniem, a to zupełnie nie leży w mojej naturze

a nie przypadkiem WYGODNIEJ.... ?

[Karinio]

Napisane przez gawa

kocham go , jest nam dobrze, mamy wspólne plany ale ten ślub mnie nie uszczęśliwia, jakoś czuje się bezpieczniej bez ślubu. Czuję się bardziej niezależna i taka samodzielna. Ślub kojarzy mi się z uległością i podporządkowaniem, a to zupełnie nie leży w mojej naturze

No to nie zmuszaj się do tego,aby wyjść za mąż skoro bez ślubu czujesz się niezależna,samodzielna,a ślub kojarzy ci się z uległością i podporządkowaniem.
Tylko no właśnie,ten dom cie pcha do zamąż pójścia,noi aby babcia już więcej nie płakała, że żyjecie jak bezbożnicy.

[Biedronilla]

Napisane przez gawa

Ślub kojarzy mi się z uległością i podporządkowaniem, a to zupełnie nie leży w mojej naturze

ale skoro teraz nie jesteś uległa i nie podporządkowujesz się to jak niby ślub ma to zmienić? Jakaś wróżka przyjdzie i was zaczaruje i wszystko się zmieni o 180stopni?
Albo nie piszesz wszystkiego, albo szukasz wymówek na maxa, albo masz jakiś uraz

[skazana_na_bluesa]

ale co w waszym przypadku zmieni slub...? mozesz zmienic nazwisko, mozecie po sobie dziedziczyc, rozliczac sie razem... najwazniejsze, czyli wspolne gospodarstwo domowe juz tworzycie.
co do slubu - ja tu nie widze jakiejs uleglosci czy podporzadkowania. zwiazek polega na kompromisach, wiec to jest niejako uleglosc... a slubu moze w tym przypadku nie byc.

[201803290936]

Napisane przez gawa

dom dostane po ślubie z kim kolwiek, moim rodzicom to obojętne, jednak taka tradycja u nas już się utarła (nie jestem jedynaczka).
Życie nie polega na wzdychaniu i trzymaniu się za ręce. Czas zauroczenia mam już za sobą, jesteśmy ze sobą 6 lat więc takie to życie trochę monotonne i poukładane. Chyba każdy dąży do tego aby poprawiać swój poziom życia a nie obniżać.
W każdej innej kwestii jestem cholernie zdecydowana a ten ślub to jakaś moja achillesowa pięta

Nie jest przypadkiem tak, że ten związek wcale taki fajny nie jest, jakby się mogło wydawać i czujesz po prostu, że to nie do końca "to"? W sumie pierwszy facet, którego poznałaś w życiu (pierwszy poważny, bo chyba nie będziemy wyliczać "związków" z gimnazjum), może zatem uwiera Ci brak porównania, nie miałaś jak się wyszaleć (czy też po prostu poznać innych facetów, możliwości)? Jestem z moim TŻ 7 lat i cały czas jestem nim zauroczona, jestem pod jego osoby wrażeniem. U Was tego nie ma? Bo jakoś tak beznamiętnie o tym piszesz, za to sporo o kasie, biznesie, o intercyzie wspomniane od razu. Hm...

[wika82]

Doris, jaki fajny avatarek.