Pierwszy rok z dzieckiem - piękny czas czy droga przez mękę?

[irmith]

Napisane przez sura2

Ja bym nie chciała żeby mi ktoś opowiadał, że poród jest łatwy, że dziecko tylko je i śpi itp. Straszyli mnie, że jak zacznie chodzić to będą mnie plecy bolały. Okazało się, że moje dziecko samo się podnosiło i upadało, więc nie musiałam go nigdy prowadzać i nigdy mnie plecy nie bolały. Tylko się cieszę, że mnie to ominęło i wcale nie mam do nikogo pretensji, jeśli sam przeżył coś gorszego i o tym opowiada

A ja zupełnie nie rozumiem po co kogoś straszyć na zaś, "wybanie" się w przód nic nie da. Przykładowo pierworódka idąca do porodu zwykle już wystarczająco się denerwuje. Ja mam koleżankę która za chwile będzie rodzić pierwsze dziecko i opowiadam jej że owszem czasem bywa ciężko ale nie jest to żadną normą, że sama rodziłam 15godzin i wspominam to ciepło, że moja mała jak zaczęła raczkować to zrobiło się wesoło a nie strasznie, że pierwsze zęby jej wyszły ledwie zauważalnie itp. I jest to prawda kobiety dość często wyolbrzymiają sprawy porodowe tak jak mężczyznom ryba rośnie z każdym opowiadaniem

[karolca]

Napisane przez irmith

A ja zupełnie nie rozumiem po co kogoś straszyć na zaś, "wybanie" się w przód nic nie da. Przykładowo pierworódka idąca do porodu zwykle już wystarczająco się denerwuje. Ja mam koleżankę która za chwile będzie rodzić pierwsze dziecko i opowiadam jej że owszem czasem bywa ciężko ale nie jest to żadną normą, że sama rodziłam 15godzin i wspominam to ciepło, że moja mała jak zaczęła raczkować to zrobiło się wesoło a nie strasznie, że pierwsze zęby jej wyszły ledwie zauważalnie itp. I jest to prawda kobiety dość często wyolbrzymiają sprawy porodowe tak jak mężczyznom ryba rośnie z każdym opowiadaniem

Wiesz, są porody lekkie i są porody trudne, długie, bolesne.
Ja swój - mimo iż długi a skurcze niemiłosiernie bolesne wspominam pozytywnie. Szłam rodzić z pozytywnym nastawieniem, wiedziałam, że będzie bolało. Straszą kobiet pękaniem, potem szyciem, połogiem. Ale nie zawsze musi przypominać to rzeź
Teraz straszą mnie raczkowaniem, jak mała zacznie uciekać i wszędzie wchodzić (bo staje już na 4 i póki co przesuwa się w tył). To jest całkowicie naturalne. I naprawdę na to czekam.
Rozumiem mamy dzieci kolkowych, które wyją cały dzień, całą noc (bo to nawet nie jest płacz), ale miłę chwile też się zdarzają, trzeba wszystko przeżyć, przetrwać. Nawet najgorszy okres u dziecka kiedyś mija

[Linka25]

Napisane przez irmith

A ja zupełnie nie rozumiem po co kogoś straszyć na zaś, "wybanie" się w przód nic nie da. Przykładowo pierworódka idąca do porodu zwykle już wystarczająco się denerwuje. Ja mam koleżankę która za chwile będzie rodzić pierwsze dziecko i opowiadam jej że owszem czasem bywa ciężko ale nie jest to żadną normą, że sama rodziłam 15godzin i wspominam to ciepło, że moja mała jak zaczęła raczkować to zrobiło się wesoło a nie strasznie, że pierwsze zęby jej wyszły ledwie zauważalnie itp. I jest to prawda kobiety dość często wyolbrzymiają sprawy porodowe tak jak mężczyznom ryba rośnie z każdym opowiadaniem

co do pogrubionego to chyba kwestia podejscia do życia - czy dostrzegamy jasne strony i mamy odrobinę dystansu i poczucia humoru czy może mamy wiecznie nos na kwintę
a jeśli chodzi o poród to ja mimo bólu wspominałabym go ciepło ale niestety nie potrafię z jednego powodu: było groźnie - Małej spadało tętno podczas partych, wszystko działo sie tak szybko, widziałam zdenerwowany personel.. szczęście że wypchnęłam ją niemal natychmiast. Te chwile grozy sprawiają że wspomnienie porodu nie jest zbyt przyjemne.

[irmith]

Linka rozumiem CIę ja dla równowagi przy porodzie zaliczyłam pęknięcie krocza 3stopnia i z powikłaniami będę żyła jeszcze długo właśnie ważne jest podejście, nawet jeśli coś było źle to skończyło się dobrze i to trzeba pamiętać przed nami mazanie zupą po białej ścianie w kuchni

[sura2]

Czy naprawdę można urodzić siłami natury, bez znieczulenia i powiedzieć, że było łatwo? Dla mnie to bzdura, a miałam poród dość szybki i bez komplikacji.

[karolca]

Napisane przez sura2

Czy naprawdę można urodzić siłami natury, bez znieczulenia i powiedzieć, że było łatwo? Dla mnie to bzdura, a miałam poród dość szybki i bez komplikacji.

Wydaje mi się, że można. Mam znajomą, która nie zdążyła wyjść z domu. Od skurczu, który poczuła do porodu minęło pół godziny, dobrze, że chociaż taksówka przyjechała

[moee]

Napisane przez sura2

Czy naprawdę można urodzić siłami natury, bez znieczulenia i powiedzieć, że było łatwo? Dla mnie to bzdura, a miałam poród dość szybki i bez komplikacji.

tak


moja siostra urodzila dwojke dzieci , porody? w rodzinie sie smiejemy ze ma predyspozycje do rodzenia

Bole porodowe to bylo dla niej łaskotanie - tak powiedziala do swojego meza - " jedzmy do szpitala bo cos mnie laskocze od rana w brzuchu" po dojechaniu w ciagu godziny urodzila , zartujac sobie z poloznymi i lekarzem ze smiechem, rozmieszyl ja zart lekarza , buchnela smiechem i wyparla dziecko

wiec , tak- mozna rodzic bez boli, bez znieczulenia i mam przyklad w rodzinie

[irmith]

Napisane przez sura2

Czy naprawdę można urodzić siłami natury, bez znieczulenia i powiedzieć, że było łatwo? Dla mnie to bzdura, a miałam poród dość szybki i bez komplikacji.

ja urodziłam córę bez znieczulenia bo w moim szpitalu go nie dawali, siłami natury i choć poród trwał 15 godzin to nie powiem żeby było źle mnie nie łaskotało ale i tak odczuwałam skurcze dość specyficznie gdyby położna potraktowała mnie odpowiednio i mną pokierowała mogłabym mówić że miałam cudowny poród zakończony najpiękniej jak tylko się da, już myślę o kolejnym dzieciątku i puki co nie boję się

[traicionera]

ostatnio znowu wszyscy mnie straszą mówieniem, bo córka coraz więcej słówek powtarza. i słyszę, jak to będę marzyła, żeby się zamknęła bla bla bla, to dla mnie bez sensu

[sura2]

do tej pory myślałam, że tylko w serialu dr house są ludzie nie odczuwający bólu, ale teraz zmienię zdanie. (Nie mówię tu o 10 godzinach jednolitego bólu, ale o skurczach poprzedzających parcie, które choćby trwały stosunkowo krótko, ale nie są porównywalne z bólem głowy). A wyparcie dziecka ze śmiechu to musi być coś pięknego

[irmith]

Ja u dentysty zawsze panikuję i wołam o znieczulenie a tu przez cały poród nawet przez myśl mi nie przeszło że mogłabym chcieć co kolwiek dziwne to ale lekki offtop się zrobił

[karolca]

Śmiejecie się... na samą myśl, że muszę iść do dentysty usunąć 3 ósemki wolałabym ponownie rodzić

[Linka25]

Napisane przez traicionera

ostatnio znowu wszyscy mnie straszą mówieniem, bo córka coraz więcej słówek powtarza. i słyszę, jak to będę marzyła, żeby się zamknęła bla bla bla, to dla mnie bez sensu

to jest totalnie bez sensu

Napisane przez sura2

A wyparcie dziecka ze śmiechu to musi być coś pięknego

albo kichając... moja mama mówi, że poród jest łatwy jak kichnięcie

[traicionera]

Najlepiej, żeby dzieci w ogóle nie mówiły chyba

[karolca]

Napisane przez traicionera

Najlepiej, żeby dzieci w ogóle nie mówiły chyba

to zarzucą Ci, że się źle rozwija, bo jak to, nie mówi?! no i żeby nie chodziły, nie raczkowały...
To po co dzieci w takim razie

[traicionera]

Pewnie powinny mówić, ale tylko zapytane o coś ja nie wiem, czemu dorosłym tak przeszkadza te mówienie, ale pewnie to dlatego, ze jeszcze młoda i niedoświadczona mama jestem

[spice1985]

Napisane przez traicionera

Pewnie powinny mówić, ale tylko zapytane o coś ja nie wiem, czemu dorosłym tak przeszkadza te mówienie, ale pewnie to dlatego, ze jeszcze młoda i niedoświadczona mama jestem

Bo są za leniwi, żeby odpowiedzieć,albo za mało kompetentni, aby odpowiedzieć właściwie
Ja nie mogę się doczekać dyskusji z Hanią

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez sura2

Czy naprawdę można urodzić siłami natury, bez znieczulenia i powiedzieć, że było łatwo? Dla mnie to bzdura, a miałam poród dość szybki i bez komplikacji.

mozna

poród 14 h w tym parte 2h -było łatwo ,bez znieczulenia,bez komplikacji

[Hortensja]

Napisane przez kassate1203

Dla mnie pierwszy rok był naprawdę ciężki, zwłaszcza pierwsze 3 miesiące. Z niedowierzaniem czytam wypowiedzi mam o pięknie bawiącym się dziecku, śpiącym i spokojnym. Przez pierwsze trzy miesiące borykaliśmy się z kolkami, mały praktycznie na okrągło płakał, nie odwiedzaliśmy znajomych a spacer niejednokrotnie był koszmarem, co chwila płakał i płakał. Karmienie piersią wspominam jako koszmar, krew płynąca ciurkiem z brodawek, karmiłam i płakałam z bólu-dosłownie. Niejednokrotnie czułam się jak kategoria podczłowieka- wydawało mi się że żyję tylko dlatego, żeby zmieniać pampersy, wychodzić na spacery, kaszki itd. Ale najgorsza była dla mnie ta bezczynność- zawsze byłam bardzo aktywna nie lubiłam tracić czasu oglądając telewizję, lubiłam się ruszać, ogólnie "coś" robić i nagle wszystko wywróciło się do góry nogami całe dnie spędzane przy płaczącym dziecku, brak jakichkolwiek spotkan ze znajomymi i frustracja- robiłam to czego najbardziej nienawidziłam czyli spędzałam bezczynnie dnie. Mały pierwszą noc przespał całą jak miał 1,5 roczku, wcześniej wstawałam do niego nawet po kilkanaście razy . Szłam spać zmęczona i wstawałam zmęczona. Każdy mój dzień był (nawert po dziś dzień) rutyną. Są dzieci które pobawią sięzabawkami, które chociaż na parę chwil zajmą się czymś a mama ma kilka minut na chociażby posprzątanie- ja nie miałam czegoś takiego, mój urwis całe dnie spędzał penetrując każdy kąt domu a ja tylko w kółko chodziłam za nim (dosłownie on krok do przodu jak krok do przodu) .
Najgorsze są pierwsze trzy miesiące potem z miesiąca na miesiąc jest coraz lepiej. Synuś za kilka dni skończy dwa latka cieszę się że jest już w tym wieku, dla mnie naprawdę pierwszy rok był bardzo ciężki teraz jest o niebo lepiej, chociażby dlatego że jest bardziej komunikatywny i potrafi już sam się czymś zająć (mam tu na myśli zabawki czy oglądanie jego ulubionej myszki miki ) dzięki czemu ja jakoś mogę cokolwiek w domu zrobić. Generalnie macierzyństwo samo w sobie to koszmar ale bycie matka to najpiękniejsze ze wszystkiego co może cię spotkać

Bosszzz ale się rozpisałam!

Napisane przez sura2

Dla mnie pierwszy rok był bardzo ciężki. Teraz mały ma 19 miesięcy i tak sobie myślę, o co tyle hałasu, przecież teraz jest dwa razy ciężej, a jednak jakoś lżej. Myślę, że dopiero przy drugim dziecku będę potrafiła docenić ten pierwszy rok, który jest naprawdę niezwykły, ale myślałam, że lepiej to wszystko zniosę. U mnie to było straszne niewyspanie i wyolbrzymianie problemów.

Napisane przez pearpearl

Droga przez mękę, harówka, zmęczenie i masa poświęceń. Pięknych chwil mam przebłyski...

Ech...jak ja Was rozumiem...

[aaliyah]

Napisane przez traicionera

Pewnie powinny mówić, ale tylko zapytane o coś ja nie wiem, czemu dorosłym tak przeszkadza te mówienie, ale pewnie to dlatego, ze jeszcze młoda i niedoświadczona mama jestem

Napisane przez spice1985

Bo są za leniwi, żeby odpowiedzieć,albo za mało kompetentni, aby odpowiedzieć właściwie
Ja nie mogę się doczekać dyskusji z Hanią

Tak to jest - jak dziecko nie mówi to się czeka z utęsknieniem na pierwsze słowa, zdanie. A potem jak już zacznie to skończyć nie może. Mojej czteroletniej córce buzia się nie zamyka, od kiedy sie budzi do momentu aż zaśnie. Często "nie pozwala" mi ani mężowi rozmawiać z nikim innym poza nią. Dosłownie potrafi powiedzieć - tato nie rozmawiaj z mamą tylko ze mną. Fajnie nie?

[traicionera]

Napisane przez aaliyah

Tak to jest - jak dziecko nie mówi to się czeka z utęsknieniem na pierwsze słowa, zdanie. A potem jak już zacznie to skończyć nie może. Mojej czteroletniej córce buzia się nie zamyka, od kiedy sie budzi do momentu aż zaśnie. Często "nie pozwala" mi ani mężowi rozmawiać z nikim innym poza nią. Dosłownie potrafi powiedzieć - tato nie rozmawiaj z mamą tylko ze mną. Fajnie nie?

Nadal mnie to nie przeraza z mężem i tak gadamy głównie, gdy młoda juz spi.