Grupa wsparcia dla problemowych kobitek w związkach

[thealee]

Napisane przez taktaktoja

Ja nie mogę się z tego wyleczyć :P jak dla mnie każda jest potencjalnym zagrożeniem,a fakt,że mój Tż jest teraz w nowej pracy,z której znam tylko jedną jego koleżankę mnie dobija.I nie zapowiada się na to,żebym miała kogokolwiek stamtąd poznać.Widzę tylko na fb jak dodaje nowych znajomych,i tak mnie tylko mocniej ściska w dołku,szczególnie jak widzę jakąś rudą.Niestety.Twój facet przynajmniej próbował jakoś działać ,aby Ci pomóc z zazdrością.Mój ,w czasie moich najgorszych schiz,potrafił wyłącznie zapewniać,że mnie kocha,a przy tym prosił,żeby się opanować bo on dłużej tego psychicznie nie zniesie.I tak teraz walczę wewnętrznie ze swoimi ''demonami''.

Kurczę, ja nie chcę być złym prorokiem, boże broń, ale samemu ciężko z tym wygrać. Naprawdę potrzebne jest wsparcie, duuużo wsparcia, ogrom cierpliwości i zrozumienia. Ja wiem, że facetom jest z reguły trudno to zrozumieć, uważają to za jakieś 'chimery' - w moim przypadku wystarczyła naprawdę długa i szczera rozmowa z Tż-tem.
Usiądź na spokojnie, zrelaksuj się i pomyśl skąd u Ciebie bierze się takie zachowanie. Znajdź przyczyny, pomyśl czego oczekujesz od Tż-ta - co mógłby zrobić albo czego nie robić, żebyś z tego wyszła. Ja w każdym razie mocno trzymam za Ciebie kciuki

[waaleria]

Czesc, przepraszam za brak polskiej czcionki. Wyjechalam do meza do USA i wyglada na to, ze jestem problemowa mloda mezatka, chociaz calkiem niemloda wiekiem. Maz chce juz sie mnie pozbyc, bo mowi, ze sie czepiam, jestem zazdrosna, ze nie daje mu spokoju. Zlosci sie i mowi, ze nie wie jak dlugo wytrzyma. Ja w takiej sytuacji czuje sie jeszcze gorzej. A wchodzilismy w zwiazek jako dojrzali i pewni swoich decyzji ludzie. Teraz ja czuje sie jak zebrak. Wpadam w depresje. Mysle o rozwodzie. To moj trzeci zwiazek (drugie malzenstwo) i tylko w pierwszym nie bylam tak skoncentrowana na mezczyznie (a bylam z nim 15 lat).

[waaleria]

Witam, przepraszam za brak polskiej czcionki. Wyglada na to, ze jestm problemowa mloda mezatka. Wyjechalam do meza do USA, ale on ma mnie juz dosc. Mowi, ze jestem zazdrosna, czepiam sie go, ze takiej mnie nie chce. Nie chce jeszcze rozwodu, ale mowi, ze jak sie nie zmienie, to mam wyjezdzac. Zreszta w gniewie kilka razy mowil mi, ze mam wyjezdzac. Ja czuje sie coraz gorzej, wpadam w depresje.

[imperfect_girl]

Ogarnęłam się i pogadaliśmy z TŻ o tym, co nas boli i dlaczego jest tak, jak pisałam ostatnio. Zgodziliśmy się, że oboje przestaliśmy się starać i pora zacząć znowu Nie ma to jak gadka dwójki inżynierów...

Jak się czujecie, laski? Bo coś ucichł ten wątek (może powinnam się cieszyć, bo to znaczy, że wszystkim zaczęło się układać, jak wylałyśmy tu swoje żale? )

[Ojoanna29]

Matko, skąd ja to wszystko znam
teraz właśnie mam taki "trudny okres" z tż. już nawet powiedział mi, że jeśli nic się nie zmieni to będzie koniec
zwalam wszystko na swoje przewrażliwienie i poprzednie związki, gdzie nie było miłości..

tż twierdzi, że obrażam się za byle co, a ja po prostu czuję się odtrącana.. ok, może przesadziłam z fochem za to, że nie chciał mnie odprowadzić, ale poczułam się jak panna lekkich obyczajów - przyjeżdżam do tż-ta wieczorem, spędzamy wspólnie noc, a później rano mogę sobie sama wyjść, ewentualnie może mnie z wielką łaską odprowadzić na autobus do pracy..

wszystkie spięcia kończą się tak, że ja przepraszam, płaszczę się przed tż obiecując poprawę. on nigdy mnie nie przeprosił, zawsze wykręca kota ogonem i wszystko co złe to ja. łaskawie możemy być dalej, ale "jeśli jeszcze raz tak się zachowam..."

chyba z tym wszystkim skończę

[ama4]

Napisane przez Ojoanna29

tż twierdzi, że obrażam się za byle co, a ja po prostu czuję się odtrącana.. ok, może przesadziłam z fochem za to, że nie chciał mnie odprowadzić, ale poczułam się jak panna lekkich obyczajów - przyjeżdżam do tż-ta wieczorem, spędzamy wspólnie noc, a później rano mogę sobie sama wyjść, ewentualnie może mnie z wielką łaską odprowadzić na autobus do pracy..
wszystkie spięcia kończą się tak, że ja przepraszam, płaszczę się przed tż obiecując poprawę. on nigdy mnie nie przeprosił, zawsze wykręca kota ogonem i wszystko co złe to ja. łaskawie możemy być dalej, ale "jeśli jeszcze raz tak się zachowam..."

Z tego krótkiego fragmentu wnioskuję, że Ty się obrażasz o szczegóły, a on nigdy nie przeprasza, bo wszystko bierzesz na siebie... więc oboje chyba macie nad czym pracować.

[imperfect_girl]

Napisane przez Ojoanna29

łaskawie możemy być dalej, ale "jeśli jeszcze raz tak się zachowam..."

po takim tekście u mnie miałby wylot z życia.
ekspresowy.

[Ojoanna29]

Napisane przez ama4

Z tego krótkiego fragmentu wnioskuję, że Ty się obrażasz o szczegóły, a on nigdy nie przeprasza, bo wszystko bierzesz na siebie... więc oboje chyba macie nad czym pracować.

już wiele razy dyskutowałam z przyjacielem o tym moim obrażaniu się, jestem osobą przewrażliwioną, za każdym razem gdy coś jest nie tak czuję się odtrącana, niechciana, swój ból emocjonalny ukrywam złością.. w moim domu rodzinnym zawsze było tak, że nie okazywało się słabości, płacz się ukrywało, zranienie odczuwam teraz jako coś wstydliwego, czego nie powinnam okazywać. dlatego zamykam się w sobie..

właściwie nie rozmawialiśmy z tż tak na poważnie o tym wszystkim, były tylko bolesne smsy i kilka rozmów na gg.. muszę spotkać się z nim jutro i porozmawiać, wóz albo przewóz, bo ja już wysiadam psychicznie

[sheneedslove]

hej. dużo osób tłukło mi do głowy, że przesadzam...
Intuicja mi dobrze podpowiadała.
Napisał mi, że mnie nie kocha.
Nie pasuje już do tego wątku.


Powodzenia życzę Wam.

[imperfect_girl]

Napisane przez sheneedslove

hej. dużo osób tłukło mi do głowy, że przesadzam...
Intuicja mi dobrze podpowiadała.
Napisał mi, że mnie nie kocha.
Nie pasuje już do tego wątku.


Powodzenia życzę Wam.

Trzymaj się mocno!

[sheneedslove]

Napisane przez imperfect_girl

Trzymaj się mocno!

dla mnie życie się skończyło.
nie poradzę sobie z tym kolejny raz.

[imperfect_girl]

Napisane przez sheneedslove

dla mnie życie się skończyło.
nie poradzę sobie z tym kolejny raz.

Nie warto rozpaczać po człowieku, który w taki sposób postępuje... Straciłam na takiego kiedyś trzy i pół roku życia. Przebolałam to, jadąc do Toskanii i zaczynając życie od nowa, jako całkowicie inny człowiek.

Kolejny raz... Jest takie japońskie przysłowie, w formie haiku. Okrutne, ale mimo wszystko prawdziwe:

takie jest życie
upadać siedem razy
a wstawać osiem

przytulam najmocniej!

[sheneedslove]

Napisane przez imperfect_girl

Nie warto rozpaczać po człowieku, który w taki sposób postępuje... Straciłam na takiego kiedyś trzy i pół roku życia. Przebolałam to, jadąc do Toskanii i zaczynając życie od nowa, jako całkowicie inny człowiek.

Kolejny raz... Jest takie japońskie przysłowie, w formie haiku. Okrutne, ale mimo wszystko prawdziwe:

takie jest życie
upadać siedem razy
a wstawać osiem

przytulam najmocniej!

dziękuje za to przysłowie.
ale ja chciałam z nim życie spędzić. Nie znam tak drugiego inteligentnego człowieka. Oddalił się na 2-3 dni ode mnie. Ale czytam smsy, nawet z tamtego tygodnia... i jestem w szoku. Nie mogę zrozumieć, jak te wszystkie czułości mogły być udawane.

Znikam z tego wątku, a Wy dziewczyny dbajcie o miłość każdego dnia, bo to najlepszy prezent, jaki człowiek może dostać od losu.

[imperfect_girl]

Napisane przez sheneedslove

dziękuje za to przysłowie.
ale ja chciałam z nim życie spędzić. Nie znam tak drugiego inteligentnego człowieka. Oddalił się na 2-3 dni ode mnie. Ale czytam smsy, nawet z tamtego tygodnia... i jestem w szoku. Nie mogę zrozumieć, jak te wszystkie czułości mogły być udawane.

Znikam z tego wątku, a Wy dziewczyny dbajcie o miłość każdego dnia, bo to najlepszy prezent, jaki człowiek może dostać od losu.

Moją Mamę mąż (ojciec) okłamywał całe życie. I robi to nadal.
Mnie okłamywano półtora roku.

Jest tak, że kiedy kogoś mocno kochasz, to nie zauważasz tego. Nie czujesz. Nie podejrzewasz. Nie jesteś realistką. A czasem między słowami, między wierszami można wyczytać całe morze rozczarowań i smutków...
Nie rozpaczaj. Inteligentni ludzie jeszcze nie wymarli całkowicie. A żyje się średnio do 70-tki (chociaż po tej reformie emerytalnej pewnie średnia się zmniejszy). Ścisk!

[mayeczka87]

Dołączam

[syklamen]

Napisane przez imperfect_girl

Jak się czujecie, laski? Bo coś ucichł ten wątek (może powinnam się cieszyć, bo to znaczy, że wszystkim zaczęło się układać, jak wylałyśmy tu swoje żale? )

A dzisiaj się czuję nawet dobrze Jestem z siebie troszkę dumna, bo mimo, że Tż jest na urlopie (ja nie mogłam być razem z nim) to w miarę się trzymałam i mimo, że było strasznie ciężko to nie zawracałam mu głowy telefonami i nie denerwowałam swoimi czarnymi wizjami. Można powiedzieć, że jakoś wzięłam się w garść.

---------- Dopisano o 12:48 ---------- Poprzedni post napisano o 12:46 ----------

Napisane przez sheneedslove

hej. dużo osób tłukło mi do głowy, że przesadzam...
Intuicja mi dobrze podpowiadała.
Napisał mi, że mnie nie kocha.
Nie pasuje już do tego wątku.


Powodzenia życzę Wam.

Ile czasu jesteście ze sobą? (jeżeli gdzieś pisałaś to nie zauważyłam, wybacz). Może jeszcze się ułoży.

---------- Dopisano o 12:53 ---------- Poprzedni post napisano o 12:48 ----------

Napisane przez mayeczka87

Dołączam

Witamy, jakie masz dokładnie problemy?

[Nuova]

Ja też się dołączam, chociaż wydaje mi się, że nie jestem przypadkiem beznadziejnym

[syklamen]

Napisane przez Ojoanna29

Matko, skąd ja to wszystko znam
teraz właśnie mam taki "trudny okres" z tż. już nawet powiedział mi, że jeśli nic się nie zmieni to będzie koniec
zwalam wszystko na swoje przewrażliwienie i poprzednie związki, gdzie nie było miłości..

tż twierdzi, że obrażam się za byle co, a ja po prostu czuję się odtrącana.. ok, może przesadziłam z fochem za to, że nie chciał mnie odprowadzić, ale poczułam się jak panna lekkich obyczajów - przyjeżdżam do tż-ta wieczorem, spędzamy wspólnie noc, a później rano mogę sobie sama wyjść, ewentualnie może mnie z wielką łaską odprowadzić na autobus do pracy..

wszystkie spięcia kończą się tak, że ja przepraszam, płaszczę się przed tż obiecując poprawę. on nigdy mnie nie przeprosił, zawsze wykręca kota ogonem i wszystko co złe to ja. łaskawie możemy być dalej, ale "jeśli jeszcze raz tak się zachowam..."

chyba z tym wszystkim skończę

A jak rano wychodzisz to co on robi, śpi? Wiesz, mnie facet nigdy nie odprowadza jak od niego wychodzę, bo sam rano wstaje do pracy wcześniej. Tylko wtedy odprowadza mnie na przystanek jak spotykamy się gdzieś na mieście. Ale skoro Ty tego potrzebujesz to moglibyście się jakoś dogadać.
Generalnie macie szczęście, że jesteście obok siebie, spróbujcie się jakoś dogadać. Co oznacza to, że masz ''trudny okres''?

Nigdy Cię za nic nie przeprosił?

---------- Dopisano o 13:02 ---------- Poprzedni post napisano o 13:00 ----------

Napisane przez Nuova

Ja też się dołączam, chociaż wydaje mi się, że nie jestem przypadkiem beznadziejnym

jaki masz główny problem?

[Nuova]

Napisane przez syklamen

jaki masz główny problem?

Mój problem zaczął się jak poszliśmy osobno z TŻ na studia (przedtem chodziliśmy do jednej szkoły i widywaliśmy się prawie codziennie przez 3 lata) i zaczęliśmy być w związku na odległość. Dopóki studiowaliśmy, jakoś to znosiłam, w sumie nie miałam wyboru Poza tym miałam tyle nauki, że nie starczało mi czasu na fochy i pretensje. Teraz wróciliśmy oboje do naszego miasta i zaczęło się naprawdę mocno psuć: ja liczyłam na "nadrabianie" z facetem straconego czasu, a on liczył na typowe wakacje w stylu: dziewczyna, koledzy, imprezy, gry na komputerze, siłownia. No i przez to wszystko zrobiłam się jędzowata, zazdrosna o jego czas i uwagę, napastliwa i zaborcza. Z jednej strony chciałabym dać TŻ odpocząć od siebie, a z drugiej wpadam w histerię, bo połowa wakacji za nami, a spędzamy ze sobą niezbyt dużo czasu. Nie chcę tutaj nikogo zniesmaczyć, ale od czerwca seks uprawialiśmy może 5 razy Kiedy oboje mamy bardzo duże libido i duże potrzeby. No ale kłótnie niczego nie naprawiają, raczej rozwalają wszystko jeszcze bardziej

[syklamen]

Napisane przez Nuova

Mój problem zaczął się jak poszliśmy osobno z TŻ na studia (przedtem chodziliśmy do jednej szkoły i widywaliśmy się prawie codziennie przez 3 lata) i zaczęliśmy być w związku na odległość. Dopóki studiowaliśmy, jakoś to znosiłam, w sumie nie miałam wyboru Poza tym miałam tyle nauki, że nie starczało mi czasu na fochy i pretensje. Teraz wróciliśmy oboje do naszego miasta i zaczęło się naprawdę mocno psuć: ja liczyłam na "nadrabianie" z facetem straconego czasu, a on liczył na typowe wakacje w stylu: dziewczyna, koledzy, imprezy, gry na komputerze, siłownia. No i przez to wszystko zrobiłam się jędzowata, zazdrosna o jego czas i uwagę, napastliwa i zaborcza. Z jednej strony chciałabym dać TŻ odpocząć od siebie, a z drugiej wpadam w histerię, bo połowa wakacji za nami, a spędzamy ze sobą niezbyt dużo czasu. Nie chcę tutaj nikogo zniesmaczyć, ale od czerwca seks uprawialiśmy może 5 razy Kiedy oboje mamy bardzo duże libido i duże potrzeby. No ale kłótnie niczego nie naprawiają, raczej rozwalają wszystko jeszcze bardziej

Mówiłaś mu, że chciałabyć z nim spędzać więcej czasu? Mówiłaś mu, że brakuje Ci seksu?
Kto inicjuje spotkania?
A nie możesz po prostu zająć się tym, co lubisz czyli też spotkać się z koleżankami, poczytac coś, czy co tam jeszcze? Może jak zobaczy, że nie zabiegasz tak o jego czas i uwagę to sam zacznie coś inicjować, bo będzie mu Ciebie brakować. Poza tym dasz mu odpocząć od kłótni i pretensji i sama odpoczniesz, uspokoisz się.

[imperfect_girl]

Napisane przez Nuova

ja liczyłam na "nadrabianie" z facetem straconego czasu, a on liczył na typowe wakacje w stylu: dziewczyna, koledzy, imprezy, gry na komputerze, siłownia.

Faceci zawsze liczą na takie wakacje, dopóki się ich nie wyprowadzi jakoś z błędu. Pogadaj z TŻ.
Dziwię się, że gość tak się zachowuje - skoro tyle czasu byliście osobno od siebie, to powinien chyba się stęsknić i mieć ochotę na bycie ze swoją dziewczyną?

[Nuova]

Napisane przez syklamen

Mówiłaś mu, że chciałabyć z nim spędzać więcej czasu? Mówiłaś mu, że brakuje Ci seksu?
Kto inicjuje spotkania?
A nie możesz po prostu zająć się tym, co lubisz czyli też spotkać się z koleżankami, poczytac coś, czy co tam jeszcze? Może jak zobaczy, że nie zabiegasz tak o jego czas i uwagę to sam zacznie coś inicjować, bo będzie mu Ciebie brakować. Poza tym dasz mu odpocząć od kłótni i pretensji i sama odpoczniesz, uspokoisz się.

No właśnie problem w tym, ze przegadalismy to kilka razy i jakieś efekty są, ale bez szału. TZ ma ADHD, tysiąc zainteresowań i tysiąc zobowiązań i jest taki odkąd się znamy więc cieżko mu to zmienić. Obiecał ze się postara, ze z części zainteresowań zrezygnuje, ale i tak kończy się to tym, ze widujemy się późnym wieczorem, na kilka godzin jak za czasów liceum. Mi niesamowicie imponuje posiadanie tylu zaintersowan, ale z drugiej strony miał cały rok beze mnie żeby się w tym hobby realizować, więc w wakacje mógłby trochę odpuścić. Ale nie umie...

Ja mam sporo swoich zainteresowań, staram mu nie siedzieć na głowie cały czas, ale kurcze, przez rok widzieliśmy się może 5 razy, bo ja jestem na medycynie i nawet weekendy spędzam na naukę. Liczyłam na jakiś większy niedosyt z jego strony. Bo ale będziemy nad tym pracować, sukcesem jest wspólne chodzenie na siłownię

[InkluzjaOstateczna]

Napisane przez taktaktoja

Ja nie mogę się z tego wyleczyć :P jak dla mnie każda jest potencjalnym zagrożeniem,a fakt,że mój Tż jest teraz w nowej pracy,z której znam tylko jedną jego koleżankę mnie dobija.I nie zapowiada się na to,żebym miała kogokolwiek stamtąd poznać.Widzę tylko na fb jak dodaje nowych znajomych,i tak mnie tylko mocniej ściska w dołku,szczególnie jak widzę jakąś rudą.Niestety.Twój facet przynajmniej próbował jakoś działać ,aby Ci pomóc z zazdrością.Mój ,w czasie moich najgorszych schiz,potrafił wyłącznie zapewniać,że mnie kocha,a przy tym prosił,żeby się opanować bo on dłużej tego psychicznie nie zniesie.I tak teraz walczę wewnętrznie ze swoimi ''demonami''.

A to dupek! Współczuję Ci faceta! Tylko non stop zapewnia, że Cię kocha i ostrzega Cię przed niszczeniem waszego związku chorobliwymi schizami. No nie wiem gdzie takiego tragicznego gościa dorwałaś. Mała rada - walcz ze swoimi demonami, bo facet długo tego nie wytrzyma. Nie dziękuj.

[syklamen]

Napisane przez Nuova

No właśnie problem w tym, ze przegadalismy to kilka razy i jakieś efekty są, ale bez szału. TZ ma ADHD, tysiąc zainteresowań i tysiąc zobowiązań i jest taki odkąd się znamy więc cieżko mu to zmienić. Obiecał ze się postara, ze z części zainteresowań zrezygnuje, ale i tak kończy się to tym, ze widujemy się późnym wieczorem, na kilka godzin jak za czasów liceum. Mi niesamowicie imponuje posiadanie tylu zaintersowan, ale z drugiej strony miał cały rok beze mnie żeby się w tym hobby realizować, więc w wakacje mógłby trochę odpuścić. Ale nie umie...

Ja mam sporo swoich zainteresowań, staram mu nie siedzieć na głowie cały czas, ale kurcze, przez rok widzieliśmy się może 5 razy, bo ja jestem na medycynie i nawet weekendy spędzam na naukę. Liczyłam na jakiś większy niedosyt z jego strony. Bo ale będziemy nad tym pracować, sukcesem jest wspólne chodzenie na siłownię

Widujecie się późnym wieczorem na kilka godzin? Ile razy w tygodniu?
Kilka godzin to nie jest mało, chyba, że raz w tygodniu tylko. On widać lubi i Ciebie i swoje hobby, więc jakoś musicie się dogadać
To zrozumiałe, że tęsknisz i chcesz spędzać z nim dużo czasu zwłaszcza teraz, skoro masz taką możliwość. I bardzo dobry pomysł z tą siłownią. Jak będziecie dzielić zainteresowania to będziecie mogli je rozwijać wspólnie i spędzać więcej czasu razem.

[Ojoanna29]

Napisane przez syklamen

A jak rano wychodzisz to co on robi, śpi? Wiesz, mnie facet nigdy nie odprowadza jak od niego wychodzę, bo sam rano wstaje do pracy wcześniej. Tylko wtedy odprowadza mnie na przystanek jak spotykamy się gdzieś na mieście. Ale skoro Ty tego potrzebujesz to moglibyście się jakoś dogadać.
Generalnie macie szczęście, że jesteście obok siebie, spróbujcie się jakoś dogadać. Co oznacza to, że masz ''trudny okres''?
Ja mam taki problem, że sobie coś uroję, jakąś głupotę, facet nie wie o co mi chodzi, kończy się kłótnią i moim płaczem, a potem czuję się strasznie głupio, bo nie mam 16 lat żeby zachowywać się jak gówniara i zamiast rozmawiać to beczeć A Tż się nade mną ''lituje'' bo nie może patrzeć jak płaczę i kończy się przytulaniu i na tym że on mnie pociesza i prosi żebym już przestała. Obiecałam sobie, że już nie będę więcej, bo to żałosne jest.
Nigdy Cię za nic nie przeprosił?

Tia, przeprosił, np kiedy nadepnął mi na nogę

do tej pory zawsze mnie odprowadzał, ja zaczynam pracę o 7, on przeważnie 8-9
właśnie przez ostatnie 2 miesiące było wszystko super, naprawdę nawet nie miałam do czego sie przyczepić no a teraz nagle jest wielka obraza za to, że byłam zła bo nie chciał odprowadzić mnie na ten głupi przystanek, jak to robił za każdym razem gdy u niego nocowałam, od 9 miesięcy

wiem, że zachowuję się jak szalona nastolatka, ale potrzebuję czuć się kochana i potrzebna i doceniana, naprawdę bardzo nie lubię tego uczucia "znaj moją łaskę"

bardzo mi na nim zależy, chcę to wszystko ogarnąć, chcę by było tak jak parę dni temu :<

[imperfect_girl]

Napisane przez Ojoanna29

potrzebuję czuć się kochana i potrzebna i doceniana, naprawdę bardzo nie lubię tego uczucia "znaj moją łaskę"

Oni tego nie rozumieją.
Nigdy.

Żaden mój facet nie rozumiał.
Obecny też.
Takie chyba życie.

[thealee]

Napisane przez imperfect_girl

Oni tego nie rozumieją.
Nigdy.

Żaden mój facet nie rozumiał.
Obecny też.
Takie chyba życie.

Oj, nieprawda. Rozumieją, tylko trzeba im to wytłumaczyć
Mojemu się to udało pojąć, więc nie wierzę, ze przy odrobinie chęci i samozaparcia Waszym się nie uda

[Nuova]

Napisane przez syklamen

Widujecie się późnym wieczorem na kilka godzin? Ile razy w tygodniu?
Kilka godzin to nie jest mało, chyba, że raz w tygodniu tylko. On widać lubi i Ciebie i swoje hobby, więc jakoś musicie się dogadać
To zrozumiałe, że tęsknisz i chcesz spędzać z nim dużo czasu zwłaszcza teraz, skoro masz taką możliwość. I bardzo dobry pomysł z tą siłownią. Jak będziecie dzielić zainteresowania to będziecie mogli je rozwijać wspólnie i spędzać więcej czasu razem.

Oboje się teraz staramy, on "oszczędza" czas dla mnie, a ja się mniej czepiam. Dlatego jak znowu wejdę w tryb bluszcza to poszukam wsparcia tutaj

[syklamen]

Napisane przez Ojoanna29

Tia, przeprosił, np kiedy nadepnął mi na nogę

do tej pory zawsze mnie odprowadzał, ja zaczynam pracę o 7, on przeważnie 8-9
właśnie przez ostatnie 2 miesiące było wszystko super, naprawdę nawet nie miałam do czego sie przyczepić no a teraz nagle jest wielka obraza za to, że byłam zła bo nie chciał odprowadzić mnie na ten głupi przystanek, jak to robił za każdym razem gdy u niego nocowałam, od 9 miesięcy

wiem, że zachowuję się jak szalona nastolatka, ale potrzebuję czuć się kochana i potrzebna i doceniana, naprawdę bardzo nie lubię tego uczucia "znaj moją łaskę"

bardzo mi na nim zależy, chcę to wszystko ogarnąć, chcę by było tak jak parę dni temu :<

No ale skoro Cię odprowadzal przez te 9 misięcy to chyba nie robił cały czas łaski? Może to była jakaś wyjątkowa sytuacja i raz nie mógł, nie wiem.
Ja bym się nie czepiała o to odprowadzanie, gdyby poza tym było ok, no ale to ja i dla mnie nie jest to takie ważne. Ale to Twoja sprawa.

[Ojoanna29]

No wiem, że przesadziłam z tym obrażeniem się, ale bardzo mnie to zdenerwowało, w ogóle to był ciężki poranek, pół nocy nie spałam, leżałam z gorączką teraz tłumaczenia nie mają już sensu.. tęsknię za nim straszliwie, boję się, że przez swoje zachowanie kiedyś go stracę.

i teraz cały czas słucham tego
http://www.youtube.com/watch?v=h0WslqJqQks