A ciąży brak

[edit23]

Napisane przez SALIX

wiesz, z jednej strony współczuję Ci problemu, z drugiej - aż kipie z Ciebie nienawiść do tych, którym się udało i jest to wstrętne. Próbujesz nam wmówić, że tylko czyhamy na to, aby zranić takie jak Ty - sama to sobie wkręcasz!

Myślę, że źle zrozumiałaś wypowiedź pacierp.
Przeczytaj jeszcze raz jej wypowiedź. Przecież jest napisane, że uporała się z tym. Ma to za sobą, więc o jakiej nienawiści mowa.

[pacierp]

Napisane przez SALIX

wiesz, z jednej strony współczuję Ci problemu, z drugiej - aż kipie z Ciebie nienawiść do tych, którym się udało i jest to wstrętne. Próbujesz nam wmówić, że tylko czyhamy na to, aby zranić takie jak Ty - sama to sobie wkręcasz!

Dzięki za współczucie.

Edit23 ma rację, zazdrośc i złość kipiała za mnie jeszcze do niedawna tak jak pisałam. Teraz jest lepiej. O tym, że w jakiś sposób uporałam się sama ze soba swiadczy fakt, że mogłam wyjechać na wakacje z kobietą w ciąży i jakoś wypocząć w obecności jej brzucha. Kilka dni temu urodził się mój siostrzeniec i kocham go bardzo już teraz, mimo że jescze go nie spotkałam. Dla mnie to kroki milowe.
Wiele osób robi z nas niezrównoważone wariatki, ale uwierz, że takie emocje towarzyszom niepłodnym (i to nie tylko kobietom). NIe uważam, że ktokolwiek czyha, żeby mnie zranić, ale ludzie nie zdają sobie sprawy, że kogoś coś może zaboleć. Niektórzy wiedzą o naszym problemie, a mimo to opowiadają o zupkach, kupkach i wyprawkach. To dobija jak diabli, bo w głowie wtedy kołacze się myśl, ze mnie to nie może być dane, nigdy. Staram się wyciągnąć lekcje z tego co mnie spotyka i oprócz tego, że szkolę sztukę cierpliwości to staram się obserwować ludzi i staram się zachowywac tak, żeby nie utrudniać komuś życia.
Przykład: Czekałam na przejściu dla pieszych razem z ok 10 osobami w tym jeden młody chłopak na wóżku inwalidzkim. Auta nie jechały, więc wszyscy radośnie przebiegli na drugą stronę. Zostałam ja i on. NIe chciałam, żeby poczuł się gorszy. Może to głupie, ale dla mnie ważne. Empatia to słowo klucz. Nie litość, empatia.

[201607110949]

Napisane przez edit23

Myślę, że źle zrozumiałaś wypowiedź pacierp.
Przeczytaj jeszcze raz jej wypowiedź. Przecież jest napisane, że uporała się z tym. Ma to za sobą, więc o jakiej nienawiści mowa.

no tak, pisze, że się uporała a jedzie tu po wypowiadających się "małolatach" i "matkach, które szybko zaciążyły"aż się kurzy

[pacierp]

Napisane przez SALIX

no tak, pisze, że się uporała a jedzie tu po wypowiadających się "małolatach" i "matkach, które szybko zaciążyły"aż się kurzy

To popatrz na wypowiedzi tych, które ferują wyroki i oceniają autorkę."Wprawdzie nie mam dziecka, ale..."
" Jestem matką, więc..."
"Jestem jeszcze młoda i mam czas na dziecko, ale się wypowiem..."

Oprócz Klarissy, Golgie i Edit 23 żadna z Was jak mniemam nie miała problemu tego typu. To widać, słychac i czuć.

[201607110949]

Napisane przez pacierp

To popatrz na wypowiedzi tych, które ferują wyroki i oceniają autorkę."Wprawdzie nie mam dziecka, ale..."
" Jestem matką, więc..."
"Jestem jeszcze młoda i mam czas na dziecko, ale się wypowiem..."

Oprócz Klarissy, Golgie i Edit 23 żadna z Was jak mniemam nie miała problemu tego typu. To widać, słychac i czuć.

No i? A jak lekarz ocenia, że ktoś ma złamaną rękę, to znaczy, że nie wie co mówi gdy sam nigdy nie miał urazu kończyny górnej? nie zna tego bólu ale to nie znaczy, że nie może mieć racji co to diagnozy.

[edit23]

Napisane przez SALIX

No i? A jak lekarz ocenia, że ktoś ma złamaną rękę, to znaczy, że nie wie co mówi gdy sam nigdy nie miał urazu kończyny górnej? nie zna tego bólu ale to nie znaczy, że nie może mieć racji co to diagnozy.

Dziewczyno co ty za bzdury wypisujesz. Zajmij się lepiej kosmetykami.

Jak grochem o ścianę.

[201607110949]

Napisane przez edit23

Dziewczyno co ty za bzdury wypisujesz. Zajmij się lepiej kosmetykami.

Jak grochem o ścianę.

ten post tylko potwierdza to, co pisałam wcześniej.

również pozdrawiam

[_chocolate]

Napisane przez pacierp

To popatrz na wypowiedzi tych, które ferują wyroki i oceniają autorkę."Wprawdzie nie mam dziecka, ale..."
" Jestem matką, więc..."
"Jestem jeszcze młoda i mam czas na dziecko, ale się wypowiem..."

Oprócz Klarissy, Golgie i Edit 23 żadna z Was jak mniemam nie miała problemu tego typu. To widać, słychac i czuć.

Dziwny tok myślenia. Jeśli ktoś nigdy nie okradł ani nie pobił innego człowieka, to nie ma prawa oceniać kradzieży czy przemocy? Na temat np. kradzieży powinni się wypowiadać tylko inni złodzieje, bo tylko oni "to rozumieją"?

[edit23]

Napisane przez SALIX

ten post tylko potwierdza to, co pisałam wcześniej.

również pozdrawiam

To przeczytaj jeszcze raz mój i swój post.

Widzę, że nie dotarło...

To jest na zasadzie: nie wygrałam miliona w totka, ale wiem co czuje taki człowiek. Przy czym uparcie twierdzę, że wiem co czuje.
Błąd: ja się mogę domyślać co taki człowiek czuje, ale skoro ktoś kto wygrał mówi mi, że potrzebował psychologa żeby się z tym "uporać", to ja nie mogę uparcie twierdzić, że to nie prawda, bo ja wiem lepiej i do tego to słaby człowiek. Ja jestem silna i psychologa na pewno bym nie potrzebowała.
Nie dziwi cię fakt, że dziewczyny, które przeżyły to o czym cały czas mowa mówią mniej więcej to samo?

[pacierp]

Napisane przez _chocolate

Dziwny tok myślenia. Jeśli ktoś nigdy nie okradł ani nie pobił innego człowieka, to nie ma prawa oceniać kradzieży czy przemocy? Na temat np. kradzieży powinni się wypowiadać tylko inni złodzieje, bo tylko oni "to rozumieją"?

To powiedz choremu na raka, że to pikuś i wiesz,ze nie powinien myśleć o śmierci, bo pewnie nie umrze. Niepotrzebnie się zamartwia - skrajny przypadek, ale obrazuje dobitniej mam nadzieje.

[edit23]

Napisane przez _chocolate

Dziwny tok myślenia. Jeśli ktoś nigdy nie okradł ani nie pobił innego człowieka, to nie ma prawa oceniać kradzieży czy przemocy? Na temat np. kradzieży powinni się wypowiadać tylko inni złodzieje, bo tylko oni "to rozumieją"?

A autorka prosiła o ocenę swojej osoby?
Ona potrzebowała pomocy, której nie dostała dlatego się już nie wypowiada.

[201607110949]

Napisane przez edit23

To przeczytaj jeszcze raz mój i swój post.

Widzę, że nie dotarło...

To jest na zasadzie: nie wygrałam miliona w totka, ale wiem co czuje taki człowiek. Przy czym uparcie twierdzę, że wiem co czuje.
Błąd: ja się mogę domyślać co taki człowiek czuje, ale skoro ktoś kto wygrał mówi mi, że potrzebował psychologa żeby się z tym "uporać", to ja nie mogę uparcie twierdzić, że to nie prawda, bo ja wiem lepiej i do tego to słaby człowiek. Ja jestem silna i psychologa na pewno bym nie potrzebowała.
Nie dziwi cię fakt, że dziewczyny, które przeżyły to o czym cały czas mowa mówią mniej więcej to samo?

To chyba Ty masz problem z czytaniem ze zrozumieniem. Wydaje mi się, że napisałam wyraźnie, że lekarz oceniający, że ktoś ma złamaną rękę, nie jest w stanie zrozumieć bólu, bo sam go nie poczuł. Ale paradoksalnie, dzięki temu, ze bólu nie czuje, może lepiej poszkodowanemu pomóc, bo nie kieruje się emocjami i szałem cierpienia ale chłodną kalkulacją co będzie bardziej rozsądne, ma trzeźwy, niezmącony osąd.
Nie, nie dziwi mnie fakt, że mówicie to samo. Z tym, że większość też nie musi mieć racji, tak na marginesie.

[edit23]

Napisane przez SALIX

To chyba Ty masz problem z czytaniem ze zrozumieniem. Wydaje mi się, że napisałam wyraźnie, że lekarz oceniający, że ktoś ma złamaną rękę, nie jest w stanie zrozumieć bólu, bo sam go nie poczuł. Ale paradoksalnie, dzięki temu, ze bólu nie czuje, może lepiej poszkodowanemu pomóc, bo nie kieruje się emocjami i szałem cierpienia ale chłodną kalkulacją co będzie bardziej rozsądne, ma trzeźwy, niezmącony osąd.
Nie, nie dziwi mnie fakt, że mówicie to samo. Z tym, że większość też nie musi mieć racji, tak na marginesie.

O wyrocznio...
Więc ci (lekarzu) mówię (ja pacjent ze złamaną ręką), że nie masz racji twierdząc, że wiesz jak boli. Może diagnozę postawiłaś trafną, ale każdy pacjent inaczej do tego podchodzi. Jeden będzie grzebał czym się da pod gipsem, a drugi powie że wytrzyma swedzenie. Oznacza to, że tego co grzebie pod gipsem mamy potępiać? A może trzeba mu spokojnie i rzeczowo wytłumaczyć, że można z tym inaczej sobie poradzić.

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Napisane przez pacierp

To powiedz choremu na raka, że to pikuś i wiesz,ze nie powinien myśleć o śmierci, bo pewnie nie umrze. Niepotrzebnie się zamartwia - skrajny przypadek, ale obrazuje dobitniej mam nadzieje.

Porownujesz chora osobe, ktora moze umrzec do niemoznosci zajscia w ciazy przed 25latke, ktorej psychika szaleje?


OMG, ten watek wyznacza nowe granice absurdu. Do tego brak dystansu, zacietrzewienie, wrogosc i "wszystkie glupie (matki, malolaty) jesli problemu z ciaza nie mialy". Z takim podejsciem nic, tylko rodzic .


Bezsensu stwierdzenia "nie przezylas to sie nie wypowiadaj" komentowac nawet sensu nie ma. Chyba administracja Wizazu powinna przemyslec jak funkcjonuje forum i moze przed kazdym watkiem kwestionariusz doswiadczen osobistych umiescic. Reszta laskawie oceni, czy ktos glos moze zabrac .

[201607110949]

Napisane przez edit23

O wyrocznio...
Więc ci (lekarzu) mówię (ja pacjent ze złamaną ręką), że nie masz racji twierdząc, że wiesz jak boli.

Przepraszam z góry, ale CZY TY JESTEŚ ŚLEPA CZY JAKA? Bo już nie mogę w kółko o tym samym: 2 razy napisałam wyraźnie, że NIE WIEM JAK BOLI. Dotarło??

[golgie]

Dziewczyny,podziwiam wytrwałość w tłumaczeniu,ale to naprawdę jest jak rozmowa ze ślepym o kolorach.
A to jak niektóre, głownie Jamestown, zrównały z ziemią autorkę,nie mając zielonego pojęcia o czym piszą, jest żenujące

[_chocolate]

Napisane przez edit23

Nie dziwi cię fakt, że dziewczyny, które przeżyły to o czym cały czas mowa mówią mniej więcej to samo?

Ale to zawsze tak jest, że osoby, które przeszły to samo będą siebie nawzajem wybielać i poklepywać. Dzięki temu same czują się lepiej, usprawiedliwiając np. swoją nienawiść do innych ludzi, swoje słabości.

[pacierp]

Macie racje, szkoda nerwów. Ten wątek miał pomóc dziewczynie, a nie rozpętać burzę.

Jamestown dzieczyno nie idź do przodu jak taran zmiatając wszystkich po drodze. Wydałaś mi się taką miłą osobą jak w którymś wątku zaproponowałaś dzieczynie wypad zamiast wieczoru panieńskiego, bo nie miała z kim iść. Nawet myślałam, żeby się przyłączyć, ale teraz to wiem, że takich ludzi jak Ty to należy się wystrzegać.

KONIEC

[edit23]

Zmęczyła mnie zaciekłość osób, które uparcie twierdzą, że coś wiedzą, ale same nie wiedzą co.

Napisane przez assanita

Jestem już skrajnie zmęczona, wściekła, sfrustrowana... Nie sądziłam nigdy, że moje życiowe porażki będę publikowała na publicznym forum, jednak w wielu wątkach widziałam pomocne opinie, rady, może i mnie ktoś potraktuje w końcu poważnie i odpisze.

Nie mogę zajść w ciążę. Od ponad 2 lat. 2 lata starania. Na początku myślałam: "Ok, trzeba poczekać", po pół roku zaczęłam się niepokoić, po roku działać. Pielgrzymki po lekarzach, prolatyna, progesteron, badanie nasienia. Wyniki niepowalające, ale nie takie złe, żeby wykluczały możliwość. A wszyscy lekarze mówili to samo: poczekajcie, młodzi jesteście (25 lat), próbujcie... No to czekamy, młodzi jesteśmy, próbujemy. A miesiąc w miesiąc przeżywam koszmar.

Koszmar, bo mam poczucie, że jestem kompletnie bezwartościowa, do niczego się nie nadaje i nic mi w życiu nie wychodzi. Mam dodawać, że wszystkie koleżanki na około z dziećmi lub w ciążach? A ja siedzę jak ten nieudacznik, uśmiecham się, a w głowie mam tylko jedno: "dlaczego ja?". Są momenty, kiedy nie mogę patrzeć na mojego męża. Obwiniam go o to. Siebie też. I Boga. Doszłam już do stanu, kiedy patrzę na kobiety z zazdrością i niechęcią, bo myślę tylko o tym, że one są płodne i wartościowe, a ja nie.

Jestem wściekła i rozżalona. Nie umiem przestać myśleć o tym. Kiedy czytam te wypowiedzi panienek, które mają 15 lat i są w ciąży, po tym, jak ledwie zdążyły rozłożyć nogi, trafia mnie szlag i poczucie potwornej niesprawiedliwości. Mój dom sąsiaduje z patologiczną okolicą: piątka dzieci pijaczki, szóste w drodze, a wszystko brudne, zaniedbane. A ja mam dom, pieniądze, warunki i GÓWNO. Nie mogę się z tym pogodzić. Czemu świat taki jest?

Nienawidzę porad w stylu: "Wyluzujcie, wyjedźcie, nie myślcie o tym, skupcie się na innych sprawach", bo nie ma innych spraw. Nie ma i być nie może, bo po co nam to wszystko, jeśli nie ma tego, co najważniejsze? Mój mąż też nie radzi sobie z tą sytuacją. Jak to facet, nie mówi, ale strasznie to przeżywa, poczucie jego wartości jest chyba jeszcze niżej od mojego .Czasem wydaje mi się, że siedzimy na jakimś kompletnym dnie i oboje nie umiemy się z tego wydostać. Jego wszelkie próby pocieszenia mnie i wyciągnięcia mnie z dołu kończą się awanturą, bo obwiniam go, że za mało przeżywa. A za chwilę jest na odwrót. Nasz związek jest tak przesycony rozpaczą, że aż czasem żal mi na nas patrzeć.

Podczas kolejnych okresów przeżywam zupełne załamania nerwowe, nie jestem w stanie funkcjonować. Nie chodzi tylko o to ,że czuję się źle fizycznie. Moja psychika przestała to wytrzymywać. A informacje o kolejnych ciążach w gronie rodziny i znajomych oznaczają dla mnie dni rozpaczy, załamania, stanów depresyjnych.

Nikt nie wie o naszym problemie, tylko moja mama , bo kiedyś pękłam. Wśród znajomych udajemy, że wcale nie chcemy mieć dzieci, nie są nam potrzebne, nigdzie nam się nie spieszy itp. A zachowanie dobrej miny do złej gry jeszcze więcej nas kosztuje. Nigdy nie zdecyduję się na "comming out", na takie upokorzenie, na fałszywe współczucie....

Chcemy zrobić in vitro. Teraz, zaraz. Szukam tylko lekarza, który od razu powie, co i jak, a nie będzie kazał "czekać" i robić setki badań, z których nic nie wynika.

Nie mam już siły. Pozdrawiam Was wszystkie.

1) Nie znajdziesz lekarza, który zdiagnozuje Was (ciebie i męża) bez badań.

2) Jednocześnie musicie pracować nad związkiem, waszą psychiką i nad waszym zdrowiem. Nie wolno się obwiniać.

3) Mąż niech powtórzy badanie nasienia (zakładam, że coś zażywa na wzmocnienie).

4) Ty ze swojej strony zrobisz znacznie więcej badań (znaczenie ma kolejność): zwykłe badanie ginekologiczne, usg, monitoring, LH, FSH, TSH, ft3, ft4, anty TPO, prolaktyna, progesteron, estrogen. Jeśli wszystko będzie ok., wówczas trzeba sobie zwyczajnie odpocząć. Nabrać dystansu. Jeśli dalej nie zajdziesz w ciążę - chlamydia, ureaplasma, laparoskopia/histeroskopia. Zaznaczam, że dużą rolę będą odgrywać wyniki twojego męża.

Jeśli któraś z wizażanek może coś dodać, uzupełnić mój post, zachęcam.

ps. zmęczyło mnie zachowywanie się nas wszystkich jak przekupy na targu. Dlatego postanowiłam odpowiedzieć na post autorki bez obrażania i krytykowania. Co ona z tym zrobi to już jej sprawa.

[4e9f92519f0a2c998a884c2af4c543da9bfeb435_5ffce6a84e16b]

Napisane przez golgie

Dziewczyny,podziwiam wytrwałość w tłumaczeniu,ale to naprawdę jest jak rozmowa ze ślepym o kolorach.
A to jak niektóre, głownie Jamestown, zrównały z ziemią autorkę,nie mając zielonego pojęcia o czym piszą, jest żenujące

A nie ponosi Cie czasami wyobraznia? Bo mam wrazenie, ze bardzo. Nikt jej tu z ziemia nie zrownal. No, ale lepiej slodzic i mowic "bedzie dobrze, win meza, niech Twoja psychika szaleje dalej, dobrze robisz".

Zal.

[edit23]

Napisane przez _chocolate

Ale to zawsze tak jest, że osoby, które przeszły to samo będą siebie nawzajem wybielać i poklepywać. Dzięki temu same czują się lepiej, usprawiedliwiając np. swoją nienawiść do innych ludzi, swoje słabości.

Dla wyjaśnienia: nie czuję nienawiści do ludzi, zwłasza kobiet w ciąży.

TYLE

[_chocolate]

Napisane przez edit23

Dla wyjaśnienia: nie czuję nienawiści do ludzi, zwłasza kobiet w ciąży.

TYLE

To chwała Ci za to, ale nie każdy tak potrafi. Dużo osób nie potrafi sobie poradzić, że "ktoś coś ma, a ja nie, a przecież mnie się należy!!!" i pałają nienawiścią do tych co mają, nakręcając się wzajemnie - a to nie pomoże w rozwiązaniu ich problemu.

[golgie]

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;36044074]A nie ponosi Cie czasami wyobraznia? Bo mam wrazenie, ze bardzo. Nikt jej tu z ziemia nie zrownal. No, ale lepiej slodzic i mowic "bedzie dobrze, win meza, niech Twoja psychika szaleje dalej, dobrze robisz".

Zal.[/QUOTE]
Wyobraź sobie,że nie ponosi mnie wyobraźnia i na przyszłość radzę Ci, wypowiadać się autorytatywnie w kwestiach o których masz pojęcie, bo i naczej to wychodzi prawdziwy ,,żal".

[dawidowskasia]

Napisane przez golgie

Wyobraź sobie,że nie ponosi mnie wyobraźnia i na przyszłość radzę Ci, wypowiadać się autorytatywnie w kwestiach o których masz pojęcie, bo i naczej to wychodzi prawdziwy ,,żal".

Nie przesadzajmy.
Dziewczyna ma 25 lat(!) - nie zrobiła wszystkich badań, zieje nienawiścią do dzieciatych, wini męża,czuje bezwartościowa, wstydzi przed koleżankami, o dziecku pisze jak o polisy na starość i kolejnym elemencie zycia, który trzeba mieć (bo koleżanki mają) etc.
Czy to zdrowe?

[201607211724]

ja tylko dopiszę - dajcie spokój plemnikom męża - 10% prawidłowych form (przy założeniu średniej ilości w ml) to mega wynik

[edit23]

Mineło około 45 min od napisania przeze mnie postu, w którym napisałam autorce jak ja bym postąpiła. Prosiłam o dopisanie badań, o których mogłam zapomnieć, a wy zamiast tego dalej przepychacie.

jamestown, _chocolate, SALIX - oprócz porady psychologa co możecie doradzić autorce?
Zaznaczam, że nie jest to złośliwość z mojej strony. Autorka prosiła o pomoc, a wy udowadniacie która z was ma rację (sama zostałam w to wciągnięta), ale żadnych konkretnych i rzeczowych odpowiedzi nie widzę.

[golgie]

Napisane przez dawidowskasia

Nie przesadzajmy.
Dziewczyna ma 25 lat(!) - nie zrobiła wszystkich badań, zieje nienawiścią do dzieciatych, wini męża,czuje bezwartościowa, wstydzi przed koleżankami, o dziecku pisze jak o polisy na starość i kolejnym elemencie zycia, który trzeba mieć (bo koleżanki mają) etc.
Czy to zdrowe?

To zdrowe nie jest, a wręcz wyniszczające,ale emocje są takie jakie są.
Wszystko się zgadza-ma 25 lat, kupę czasu na dziecko,wszystkich badań nie zrobiła-ale stara się już długo, wciąż nie zachodzi w ciążę, zrobiła już sporo badań,więc chciałaby już widzieć jakiś wynik tego wszystkiego, a tu ciągle jedna kreska.To naprawdę doprowadza do rozpaczy.Chęć posiadania dziecka jest jednym z najsilniejszych instynktów, jeśli się to nie udaje, to rodzi się ogromna frustracja, a emocje, które temu towarzyszą są wyniszczające i bardzo intensywne.
Każdy mówi-wyluzować, znaleźć inne zajęcie, ale tak się na dłuższą metę nie da
I to nie jest kwestia, ja chcę mieć, bo koleżanki mają, tylko ja chcę tak bardzo, więc dlaczego mi się nie udaje,co zrobiłam źle?Może nie zasługuję?Może nie jestem wystarczająco kobietą?Wierzcie lub nie ,ale m.in. takie myśli chodzą po głowie

[201607110949]

Napisane przez edit23

jamestown, _chocolate, SALIX - oprócz porady psychologa co możecie doradzić autorce?
Zaznaczam, że nie jest to złośliwość z mojej strony. Autorka prosiła o pomoc, a wy udowadniacie która z was ma rację (sama zostałam w to wciągnięta), ale żadnych konkretnych i rzeczowych odpowiedzi nie widzę.

no przecież już się mnóstwo takich odpowiedzi pojawiło:
- psycholog, bo psychika jej siadła
- badania /nie wiem jakie, nie jestem w temacie - ale z tego co przeczytałam u innych dziewczyn, nie ma wszystkich potrzebnych/ i dalsze leczenie

Cudownego środka na takie problemy, które ot tak pomagają, jeszcze chyba nikt nie wynalazł.

P.S. nie zostałaś w to wciągnięta - sama się wciągnęłaś, bo masz swoją rację, którą próbujesz udowodnić. I nic w tym złego tak naprawdę, bo każdy sobie coś myśli i uważa - ale nie odbieraj innym prawa do głosu i nie wpieraj innym, że podstępnie wciągnęli Cię (ofiarę) w brzydką awanturę

[dawidowskasia]

Napisane przez golgie

To zdrowe nie jest, a wręcz wyniszczające,ale emocje są takie jakie są.
Wszystko się zgadza-ma 25 lat, kupę czasu na dziecko,wszystkich badań nie zrobiła-ale stara się już długo, wciąż nie zachodzi w ciążę, zrobiła już sporo badań,więc chciałaby już widzieć jakiś wynik tego wszystkiego, a tu ciągle jedna kreska.To naprawdę doprowadza do rozpaczy.Chęć posiadania dziecka jest jednym z najsilniejszych instynktów, jeśli się to nie udaje, to rodzi się ogromna frustracja, a emocje, które temu towarzyszą są wyniszczające i bardzo intensywne.
Każdy mówi-wyluzować, znaleźć inne zajęcie, ale tak się na dłuższą metę nie da
I to nie jest kwestia, ja chcę mieć, bo koleżanki mają, tylko ja chcę tak bardzo, więc dlaczego mi się nie udaje,co zrobiłam źle?Może nie zasługuję?Może nie jestem wystarczająco kobietą?Wierzcie lub nie ,ale m.in. takie myśli chodzą po głowie

I myslę,że każdy radzi słusznie.
Pewnie,ze ciężko.
Może to przypadek, ale tylko takie pary starające się o dziecko ( z sukcesem) znam.
Z podejściem autorki można się tylko wykończyc nerwowo

[201609062117]

Już dawno nie widziałam obrzucania się "żalami"

A tak na przyszłość może faktycznie lepiej by było, żeby autor/ka napisał/a, że nie życzy sobie konkretnych odpowiedzi, rad tylko potrzebuje kółka wzajemnej adoracji, które powie jaka jest nieszcześliwa. Ba! przyklaśnie! I jeszcze obowiązkowo z takiej samej grupy docelowej! Bo reszta nie ma zielonego pojęcia o trapiących ją problemach. Absurd totalny.