Ślub za 3 tyg. Czy jest powód żeby odwołać ?

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez drabineczka

Nie rozumiem takich radykalnych wypowiedzi. Co musiałoby się stać żebyście na otrzeźwienie spoliczkowały swoje duże dziecko? Bo u mnie coś ala jazda po pijaku, przychodzenie pijanym do szkoły/pracy i podobne. I mam wrażenie że każdy sąd rodzinny by mnie usprawiedliwił

Nic.Nie ma opcji,zeby przyłożyła dziecku.Ani nikomu innemu,wyłączając samoobronę.

Serio myslisz,ze bicie pomaga? przewiduję ze w takiej sytuacji prawdopodobieństwo,ze policzkowany małolat się odwinie rodzicowi jest spore,bo niby czemu nie?

[Dotka90]

Napisane przez drabineczka

Nie rozumiem takich radykalnych wypowiedzi. Co musiałoby się stać żebyście na otrzeźwienie spoliczkowały swoje duże dziecko? Bo u mnie coś ala jazda po pijaku, przychodzenie pijanym do szkoły/pracy i podobne. I mam wrażenie że każdy sąd rodzinny by mnie usprawiedliwił

No ale Twoim zdaniem co daje uderzenie tego dziecka w twarz?
Bo moim zdaniem poza złością, upokorzeniem i ewentualnie łzami, kompletnie nic.
Sorry, pijany nagle nie wytrzeźwieje od spoliczkowania.
Ja jestem zdania, że z pijanym się nie gada i pijane dziecko wysłałabym do spania, a pogadała, jak już wytrzeźwieje i rozmowa będzie miała sens.

[201604181004]

Napisane przez Dotka90

No ale Twoim zdaniem co daje uderzenie tego dziecka w twarz?
Bo moim zdaniem poza złością, upokorzeniem i ewentualnie łzami, kompletnie nic.
Sorry, pijany nagle nie wytrzeźwieje od spoliczkowania.
Ja jestem zdania, że z pijanym się nie gada i pijane dziecko wysłałabym do spania, a pogadała, jak już wytrzeźwieje i rozmowa będzie miała sens.

Moim zdaniem nic nie daje.
Ale moim zdaniem najbardziej niewybaczalnie zachował się syn.

[solaola]

Napisane przez drabineczka

W sumie ktoś tu słusznie zauważył że największym problemem jest brak zaufania. Wszyscy łącznie ze mna załozyli że on go uderzył i albo go usprawiedliwiali albo wieszali na nim psy. Mało kto wziął pod uwagę że on go wcale nie uderzył.
I na miejscu faceta gdybym była niewinna, to bym się spakowała i zostawiła ten cały majdan. Smarkacz upija się i chodzi tak po szkole, bije się z kimś a potem mnie oskarża o pobicie przez co nie dochodzi do ślubu - masakra, współczuję mu szczerze mówiąc. Bo dzieciak ma wiarygodność generlanie... bardzo kiepską.

---------- Dopisano o 17:20 ---------- Poprzedni post napisano o 17:18 ----------


Ja nie rozumiem kompletnie logiki i postawy pt "on nie możę tatusiować". Nie może przepraszam zrobić nic? Kompletnie? Halo, ten dzieciak terroryzuje cie i rozbija ci związek, chleje, odbieracie go z rąk policji i czeka go kurator a ty mówisz że facet ma się nie wtrącać - ma się nie wtrącać bo ty o wszystkim decydujesz, nawet o ślubie lub jego braku przez widzi mi się twoje lub twojego syna


Dziwię się ze on to znosi. Naprawdę.

Postaw się w sytuacji syna i wyobraź sobie, jak facet Twojej mamy, którego nie znosisz, przyjeżdża po Ciebie w takiej sytuacji i strzela Ci w twarz. Tymbardziej że to picie i wagary to jest prawdopodobnie sposób chłopaka na odreagowaniu traumy po odejściu ojca. Naprawdę ostatnie co temu chłopakowi jest potrzebne to obcy koleś, który próbuje być mu tatusiem. Chłopak ma problemy i trzeba mu pomóc - po prostu. A partner autorki zgadzając się na związek z nią, brał pod uwagę, że ma syna. Nie wciągnęła go w ten związek w ciemno.

Fakt, gdyby był niewinny, byłoby to dla niego bardzo krzywdzące. Ale nie wiadomo czy jest. Chłopak potrzebuje pomocy!
Poza tym "bycie pod wpływem" równie dobrze może oznaczać wypicie 3 piw i przyjście do szkoły - a zbrodnią dla was wielką jest to tylko dlatego, że został przyłapany. Pewnie, ze nie powinien tak robić, ale picie alkoholu w wieku licealnym to naprawdę nie jest koniec świata.

Napisane przez drabineczka

8-|

czepiać się o głupoty?

Tak. Nie mówię o tej sytuacji, tylko o ich życiu codziennym, wyrwałaś cytat z kontekstu.
Spójrz na wypowiedź autorki, którą zacytowałam i co powiedział syn. Naprawdę tak może być. Moja macocha potrafi się czepić mnie, bo jest zupa za słona, źle zasłonięta zasłona. Jeśli się chce, naprawdę się da.

Napisane przez drabineczka

PS. mam przyrodnie rodzeństwo - wszyscy wychowywaliśmy się razem. Ojciec dla nas był jeden. Ten co nas wychował. I nigdy nie miałam sytuacji pt "nie mów mi co mam robić nie jesteś moim ojcem" - ależ jesteś. Mieszkasz tu, jesteś mężem mojej mamy, pomagasz mi, łożysz na nasze utrzymanie. Generalnie jak boga kocham takiego tekstu nigdy w moim domu nie usłyszałam. Więc wiesz jak mama w kłótni asekuracyjnie mówi "no dobrze Stefan tyś nie jego ojciec, skończ mielić jęzorem bo synek się męczy" to ja się nie dziwię że dzieciak wchodzi im na głowę bo widzi sprzeczne informacje.

Byłaś z nimi wychowywana, ale zaczęli Cię wychowywać razem z nowym tatusiem w wieku powiedzmy 15 lat czy 5? Bo wiesz, to lekka różnica jest. Wiek gra tutaj wielką rolę. Tymbardziej ze chłopak przez większość życia miał przy sobie ojca, który go wychowywał i to jest i będzie dla niego ojciec, a nie nowy partner matki, który mieszka z nimi od dwóch lat.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez drabineczka

Nie, bo ty tak mówisz czy nie bo oni tak ustalili?

Ja znam różne rodziny i różne ustalenia, mówię jak było u mnie. I mówię co ja sobie wyobrażam - jeśli któregoś dnia stworzę rodzinę z partnerem innym niż ojciec dziecka, nie wyobrażam sobie go rozsadzać po kątach jak dzieciaka gdy mój syn/córka będzie mu właził na głowę, argumentem "ojoj-oj nie matkuj mu boś nie jego rodzic"
Dżizas zero konsekwencji w swoich decyzjach.

Nie,bo jak pisałam -nie jest rodzicem (prawnie) ani nie jest osobą bliską dziecku (czyli mentalnie tez nie jest rodzicem).
Facet póki co nie jest męzem matki .Nie tworzy z chłopakiem rodziny.

[201604181004]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Nic.Nie ma opcji,zeby przyłożyła dziecku.Ani nikomu innemu,wyłączając samoobronę.

Serio myslisz,ze bicie pomaga? przewiduję ze w takiej sytuacji prawdopodobieństwo,ze policzkowany małolat się odwinie rodzicowi jest spore,bo niby czemu nie?

Bicie nie pomaga i nie jest środkiem wychowawczym. Bicie to bezsilność. Ale moim zdaniem facet mógł sobie na bezsilność w tym momencie pozwolić biorąc pod uwagę że jest w tym domu nikim, bo nawet własna narzeczona mu nie wierzy.

[Chatul]

Napisane przez Ewa_Am

W tej chwili jestem po rozmowe z nim. Zgadzam się z Wami, że TŻ nie powinien tatusiowa, właśnie o tym rozmawialiśmy. Niestety obraził się na mnie że traktuje go jak obcego a on tylko chce mi pomóc w wychowaniu.

Twój partner musi zrozumieć, że jest Twoim partnerem, ale nie jest ojcem Twojego syna. Dla Ciebie jest osobą bliską, ale dla Twojego dziecka może być wręcz osobą obcą. Jeśli Twój syn nie uznaje go za swojego opiekuna, to on nie powinien nawet próbować mu ojcować, bo to będzie budziło wieczne kłótnie i niesnaski.

Coraz bardziej się zastanawiam nad tym ślubem. Do tej pory jakoś nie przeszkadzało mi że jest nerwowy ale teraz zaczęłam się nad tym wszystkim zastanawiać.

Dlatego ja radzę wstrzymać się ze ślubem, a skupić się na polepszaniu relacji z synem i partnerem. To, co robi Twój syn może być próbą zwrócenia na siebie Twojej uwagi. Być może ma on odczucie, że zaniedbałaś go. Być może uważa, że Twój obecny partner nie jest dobrą osobą, a możliwe, że w ogóle ma problem z zaakceptowaniem tego, że jesteś w związku z kimś nowym, kto na dodatek mieszka z Wami. Dla syna trudne może być mieszkanie z de facto obcą osobą.
A możliwe, że sytuacja jest zupełnie inna i tak naprawdę to Twój partner jest stroną pokrzywdzoną i niesłusznie oskarżoną o przemoc przez nastolatka, który np. przeżywa bunt zupełnie zresztą nie związany z wcześniejszym rozwodem rodziców.
Co więcej, możliwe, że tak naprawdę dwie strony mają swoje za uszami i dwie strony w jakiś sposób są przez siebie pokrzywdzone.

Szczerze polecam pójście do psychologa, on mógłby Wam bardzo pomóc. Myślałaś o skorzystaniu z jego pomocy?

Czy w szkole, do której chodzi Twój syn jest psycholog albo pedagog szkolny? Kontaktowałaś się z nim?

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez drabineczka

Są sytuacje gdy ludziom puszczają nerwy.

Dorośli powinni panować nad swoimi nerwami. A przynajmniej nie uważać,ze spoko,moga im czasem puścić i wtedy mogą komuś przylać.
Bywa,zdarza się,co nie znaczy ze to dobre i dopuszczalne.

[Dotka90]

Napisane przez drabineczka

Nie, nie słuchałabym. Ale bądźmy poważni nastolatek nigdy nie będzie słuchał i nigdy mu się ten facet nie będzie podobał, choćby to był rychu peja i obsypywał go złotem. No po prostu nigdy.
Więc może zamiast patrzeć czego chce młody - matki na wyłączność świętego spokoju i balowania (tego co każdy nastolatek) popatrzmy na tę sprawę z boku i trzeźwo


PS. mam przyrodnie rodzeństwo - wszyscy wychowywaliśmy się razem. Ojciec dla nas był jeden. Ten co nas wychował. I nigdy nie miałam sytuacji pt "nie mów mi co mam robić nie jesteś moim ojcem" - ależ jesteś. Mieszkasz tu, jesteś mężem mojej mamy, pomagasz mi, łożysz na nasze utrzymanie. Generalnie jak boga kocham takiego tekstu nigdy w moim domu nie usłyszałam. Więc wiesz jak mama w kłótni asekuracyjnie mówi "no dobrze Stefan tyś nie jego ojciec, skończ mielić jęzorem bo synek się męczy" to ja się nie dziwię że dzieciak wchodzi im na głowę bo widzi sprzeczne informacje.

Może mu się podobać, bo gdyby wsio było ok, gość byłby jego przyjacielem, osobą serdeczną dla niego, kimś w kim ma oparcie, ale i autorytet, to bez problemu by go słuchał. bez walenia młodego po ryju.

Co do Twojej sytuacji: ile czasu ojciec był z matką?

Tutaj autorka jest z facetem zaledwie 2 lata, dla nastolatka to nie jest na tyle dużo, by zacząc mówić do niego tato i traktować go jak ojca.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez drabineczka

Bicie nie pomaga i nie jest środkiem wychowawczym. Bicie to bezsilność. Ale moim zdaniem facet mógł sobie na bezsilność w tym momencie pozwolić biorąc pod uwagę że jest w tym domu nikim, bo nawet własna narzeczona mu nie wierzy.

i dlatego odreagował frustrację na młodym?

Jeśli ktoś przymierza się do roli ojca to powinien umieć chociaż ogarnać sam siebie.
Realia są takie,ze to on jest w tym domu i w tej rodzinie nowy i on musi pracować na zaufanie i swoją pozycję.Siłą tego nie załatwi.

[Chatul]

Napisane przez drabineczka

Siłą rzeczy ona wplątuje go w rolę ojca, ma go odbierać, martwić się o niego, utrzymywać go, ale nie ma prawa głosu.
Dżizas zero konsekwencji w swoich decyzjach.

Z tym się zgadzam. W takiej sytuacji należałoby jednak nie przyznawać nowemu partnerowi ani przywilejów, ani obowiązków rodzica.
Nowy partner nie jest ani biologicznie, ani prawnie, ani uczuciowo ojcem młodzieńca, więc nie próbowałabym tutaj robić nawet relacji dziecko-przyszywany ojciec. Syn się temu stanowczo sprzeciwił i nie dziwię mu się.

[lza_slonca]

Napisane przez drabineczka

Nie rozumiem takich radykalnych wypowiedzi. Co musiałoby się stać żebyście na otrzeźwienie spoliczkowały swoje duże dziecko? Bo u mnie coś ala jazda po pijaku, przychodzenie pijanym do szkoły/pracy i podobne. I mam wrażenie że każdy sąd rodzinny by mnie usprawiedliwił

Nie byłam bita, święta ani nie byłam ani nie jestem.
Dziecka też nie uderzę, bo wiem, że milczenie jest gorszą karą niż chwilowa dominacja w moim umyślę gdy dam upust przemocy fizycznej.

[Dotka90]

Napisane przez drabineczka

Bicie nie pomaga i nie jest środkiem wychowawczym. Bicie to bezsilność. Ale moim zdaniem facet mógł sobie na bezsilność w tym momencie pozwolić biorąc pod uwagę że jest w tym domu nikim, bo nawet własna narzeczona mu nie wierzy.

Strzelił młodego w ryj ZANIM się dowiedział, czy narzeczona mu wierzy, czy nie.
To raz.

A dwa - błagam Cię, mógł mu dać w ryj, bo (i tu idiotyczny powód?).
NIE, nie mógł go uderzyć. Mimo, że młody był nawalony etc.

Fakt, zachowanie syna jest naganne, ALE nie wzięło się znikąd. Dodaj sobie: rozwód rodziców, nowy facet matki, którego on nie znosi, ich ślub, jego 'tatusiowanie' i wyjdzie Ci wynik, który najprawdopodobniej jest właśnie powodem zachowania syna.

Jedni zajadają stresy, inni dużo ćwiczą, kolejni kupują sobie psa i chodzą z nim na spacery, inni ćpają albo się upijają.

Dla nastolatka najłatwiejszą drogą do okazania niezadowolenia jest upijanie się, wagarowanie, kłótnie, ew. ucieczka z domu.

Naprawdę nie widzisz związku pomiędzy sytuacją życiową matki, a tym, co robi młody? Bo ja widzę ewidentny związek przyczynowo-skutkowy.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Dotka90

Tutaj autorka jest z facetem zaledwie 2 lata, dla nastolatka to nie jest na tyle dużo, by zacząc mówić do niego tato i traktować go jak ojca.

autorka jest z nim 2 lata,nie wiadomo ile on zna się z dzieckiem

[Dotka90]

Napisane przez stokrotka_to_ja

autorka jest z nim 2 lata,nie wiadomo ile on zna się z dzieckiem

Wiadomo, to było uproszczenie

Ja nie wyczytałam, czy Wy mieszkacie wszyscy razem? Jak długo?

[201803080934]

Napisane przez stokrotka_to_ja

odnosiłaś się do sytuacji kiedy nowy facet matki go uderzył i uznałas to za ok,a teraz piszesz o mordobiciu z kolegami...

gdzie ja się odniosłam do sytuacji, kiedy facet go uderzył i uznałam to za okej?
we wszystkich postach uważam, że prawdę mówi facet, uważam, że dzieciak kłamie i został uderzony przez kogoś innego, a teraz zwala winę na faceta matki, żeby mu zrobić na złość.

[natka 94]

Gdybym miała taką sytuację jak ten chłopak to też poszłabym się nachlać albo naćpać.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Grin

gdzie ja się odniosłam do sytuacji, kiedy facet go uderzył i uznałam to za okej?
we wszystkich postach uważam, że prawdę mówi facet, uważam, że dzieciak kłamie i został uderzony przez kogoś innego, a teraz zwala winę na faceta matki, żeby mu zrobić na złość.

źle zinterpretowałam Twoją wypowiedź o tym,ze 'facet ma rację a gowniarz na zbyt wiele sobie pozwala'


Nawet zakladając,ze facet mówi prawdę,to dzieciak go nie wrabia tak ot chyba? Nie mówię,ze w takim przypadku nalezy to tolerować,ale znaleźć przyczynę i nad nią pracować.Jesli młody kłamie ,zeby zaszkodzić partnerowi autorki to chyba za nim nie przepada delikatnie mówiąc i warto byłoby coś z tym zrobić.

[DopplegangerEddarda]

Napisane przez Ewa_Am

Zaraz zostanę zjechana za moje rozważania ale tak mnie zamurowało po tym co się dziś wydarzyło, że muszę się wygadać + nie mogę spać przez to wszystko. Wezwano mnie dziś do liceum, w którym mój syn się uczy, bo był z kolegami na wagarach i później wrócił do szkoły pijany. Do szkoły pojechał za mnie mój partner, bo ja się nie mogłam zwolnić z pracy. Odebrał syna i musiał jeszcze wysłuchać kazania P. Dyrektor, która na dodatek wezwała policję i syn będzie miał chyba sprawę za przebywanie na terenie szkoły pod wpływem. Jak wróciłam wieczorem do domu Tomek powiedział mi, że mój TŻ go uderzył. Byłam w szoku, gdyby nie to, że faktycznie ma siniaka na twarzy to bym mu nie uwierzyła. Niewiem co mam myśleć. Mój partner co prawda jest cholerykiem, ale do tej pory nigdy nie podniósł ręki na nikogo a jesteśmy razem już 2 lata. Owszem czasem się kłócą z synem ale zwykle to Tomek zaczyna kłótnie. Nie lubi mojego partnera mimo że ten stara się mu zastąpić ojca. Ogólnie z synem same problemy są, nie chce się uczyć, ucieka z lekcji, zbiera ciągle uwagi. TŻ twierdzi, że go wcale nie uderzył, że Tomek kłamie żeby zatuszować swój dzisiejszy wybryk. Niewiem komu mam wierzyć. Po Świętach bierzemy z partnerem ślub, wszystko już gotowe, kocham go, ale jeśli uderzył mojego syna to odwołam ślub i nie chcę go więcej widzieć. Jak ja mam sprawdzić który mówi prawdę ?

Hmm. Chlopak szuka uwagi.

Znałem dilerow, dziwki, ciezarne i naprawde powrót do szkoły będąc nietrzezwym nie jest niczym wielkim biorąc pod uwagę jego wiek, sytuacje.
U mnie pod koniec roku było pomiedzy poprawami picie i tak ze 3 tyg. Wszyscy pozdawali a szkoła może nie najlepsza ale tez nie zła.
Błędem twojego syna jest to, że dal się przylapac oraz to, że nie oddał twojemu facetowi.

Ja bym oddał nawet chodząc do gimnazjum. Z czystego szacunku do siebie.

Chyba, że syn pomyślał żeby nie oddać ponieważ wyjdzie na lepsze jak tobie powie.

Absolutnie nie powinnas posylac go po syna. Nie jest nawet rodziną więc nie powinni go mu wydać. Pomijajac jak się poczuł syn i partner.

I co to znaczy uderzyc prawie doroslego faceta. Co to za facet który nad sobą nie panuje ?!

Okej, klaps może przyniesc skutek przy małym dziecku po próbie wytlumaczenia ale takie coś wobec nie swojego nastoletniego syna ?!

I wgl. robienie z syna bezmozga jakby nie wystarczyl sam wstyd i problemy przez jego nieuwage.


I twój syn wcale nie jest lobuzem. Znam takich którzy nie dość, że by się odwineli to jeszcze by przy pierwszej okazji porzadnie skrzywdził ( nic prostszego : sprowokowac, coś metalowego - facet uderzył nieletniego po raz drugi który w samoobronie go polamal)
Ja też bym tak zrobił pomimo tego, że jestem nieagresywny i opanowany.

Wybacz za trochę stronnicza wypowiedź ale mam za mało informacji by postawic się na miejscu faceta.

Powinnas wstrzymać ślub i zająć się synem. I czy np. oprócz tego incydentu twój syn ma problemy z prawem, porozmawiaj z pedagogiem szkolnym. Bo jeżeli wyjdzie, że generalnie jest grzeczny to watpie by facet miał racje.

[pffe]

Napisane przez DopplegangerEddarda

Hmm. Chlopak szuka uwagi.

Znałem dilerow, dziwki, ciezarne i naprawde powrót do szkoły będąc nietrzezwym nie jest niczym wielkim biorąc pod uwagę jego wiek, sytuacje.
U mnie pod koniec roku było pomiedzy poprawami picie i tak ze 3 tyg. Wszyscy pozdawali a szkoła może nie najlepsza ale tez nie zła.
Błędem twojego syna jest to, że dal się przylapac oraz to, że nie oddał twojemu facetowi.

Ja bym oddał nawet chodząc do gimnazjum. Z czystego szacunku do siebie.

Chyba, że syn pomyślał żeby nie oddać ponieważ wyjdzie na lepsze jak tobie powie.

Absolutnie nie powinnas posylac go po syna. Nie jest nawet rodziną więc nie powinni go mu wydać. Pomijajac jak się poczuł syn i partner.

I co to znaczy uderzyc prawie doroslego faceta. Co to za facet który nad sobą nie panuje ?!

Okej, klaps może przyniesc skutek przy małym dziecku po próbie wytlumaczenia ale takie coś wobec nie swojego nastoletniego syna ?!

I wgl. robienie z syna bezmozga jakby nie wystarczyl sam wstyd i problemy przez jego nieuwage.


I twój syn wcale nie jest lobuzem. Znam takich którzy nie dość, że by się odwineli to jeszcze by przy pierwszej okazji porzadnie skrzywdził ( nic prostszego : sprowokowac, coś metalowego - facet uderzył nieletniego po raz drugi który w samoobronie go polamal)
Ja też bym tak zrobił pomimo tego, że jestem nieagresywny i opanowany.

Wybacz za trochę stronnicza wypowiedź ale mam za mało informacji by postawic się na miejscu faceta.

Powinnas wstrzymać ślub i zająć się synem. I czy np. oprócz tego incydentu twój syn ma problemy z prawem, porozmawiaj z pedagogiem szkolnym. Bo jeżeli wyjdzie, że generalnie jest grzeczny to watpie by facet miał racje.

Masz rację i zgadzam się z Tobą w 100%.

[201803290936]

Napisane przez pffe

Masz rację i zgadzam się z Tobą w 100%.

Również się zgadzam i w sumie to już wiem, co mnie uderzyło w tym wątku: że w pierwszym odruchu autorka nie założyła wątku o "mam problem z synem / syn ma problem", a jednak wątek o facet, związek, co robić z facetem i związkiem. I teraz pytanie: czy w tej "rodzinie" tak jest zawsze, czy to przypadek?

[201604181004]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Dorośli powinni panować nad swoimi nerwami. A przynajmniej nie uważać,ze spoko,moga im czasem puścić i wtedy mogą komuś przylać.
Bywa,zdarza się,co nie znaczy ze to dobre i dopuszczalne.

Powinni, powinni, powinni nie rozumiem tylko czemu matka wymaga w kółko od partnera, a nie od siebie czy swojego syna.

---------- Dopisano o 18:46 ---------- Poprzedni post napisano o 18:45 ----------

Napisane przez dotka90

Strzelił młodego w ryj ZANIM się dowiedział, czy narzeczona mu wierzy, czy nie.
To raz.

to są tylko twoje domysły - nie było cię tam i nawet nie wiesz czy w ogóle sytuacja miała miejsce dziwi mnie jak łatwo przychodzi wam skreślenie człowieka na podstawie pomówień jakiegoś dzieciaka (wiem ze to tylko forum ale chodzi mi o sytuację w życiu realnym. Bardzo łatwo jest zniszczyć komuś życie, gdy dziewczynka rzuci hasło o molestowaniu a chłopak o maltretowaniu - wszyscy wierzą dziecku pochylając się nad jego losem i albo bronią rodzica albo na niego najeżdżają bez zastanowienia sie czy sytuacja w ogóle miała miejsce)

[mary_poppins]

Lektura tego wątku odbiera mi wiarę w ludzkość

Jasne, z chłopaka jest zdemoralizowany gówniarz, bo sobie niszczy życie nie radząc sobie z tym, że własny ojciec się na niego wypiął i ma go gdzieś. Każdy poważny młody człowiek powinien w takiej sytuacji zachować się stosownie do wieku i przyjąć, że dawnego tatusia już nie ma, ale oto jest nowy - pan mamy, który ma święte prawo ochrzaniać go za wszystko i dyktować, kiedy może wyjść z domu a kiedy ma w nim siedzieć - w końcu jest starszy, to mądrzejszy. No i tak, nowy pan jest co prawda nerwowy, ale NA PEWNO go nie uderzył. Zdemoralizowany gówniarz to zdemoralizowany gówniarz - jak siniaki to na pewno sam zaczął z kolegą, pan nerwowy na 100% go nie uderzył, bo przecież wcale nie rości sobie prawa do bycia jego rodzicem i wcale własna narzeczona nie określa go jako choleryka. Na bank wszystko wymyślił, bo przecież pragnie nieszczęścia swojej matki i chce wykopać z domu tego wspaniałego człowieka, którego nie lubi zupełnie bez powodu, bo jaki gówniarz może mieć powód? Nieważne co się działo w jego życiu, za każdą niesubordynację powinno mu się podbijać oboje oczu. Wierzyć mężowi, brać ślub, gówniarza wysłać do szkoły z internatem.

[DopplegangerEddarda]

Trochę się cieszę, że macie podobne zdanie lecz współczuje sytuacji.

Również i mi rzucila się w oczy nazwa watku lecz nie będę się czepiac o drobiazgi oraz jednak motywem przewodnim jest raczej sytuacja która miala miejsce a nie sam ślub.

[201604181004]

Zastanawiam się skąd przekonanie że on go w ogóle uderzył.
Ja patrzę z perspektywy tego faceta i mi by się odechciało tego związku.

Wyobraźcie sobie, że znajdujecie faceta. Wspaniały facet, do rany przyłóż, planujecie ślub. Ma córkę, z którą sobie nie radzi. Która sprawia wieczne problemy wychowawcze a wasz facet nie jest w stanie jej opanować. A wisienką na torcie jest moment gdy córka przez swoje kłamstwa czy postępowanie rozwala wam związek, bo przecież waszemu facetowi przez myśl nie przejdzie że to wy a nie jego duże dziecko mówi prawdę. Do tego oczekuje się od was że będziecie za tym dzieckiem latać, odbierać je i wozić ale w zamian nie będziecie miały żadnego prawa głosu.

No ja tam bym się pochlastała ze takiego złego wyboru partnera dokonałam

---------- Dopisano o 18:54 ---------- Poprzedni post napisano o 18:53 ----------

Napisane przez mary poppins

Na bank wszystko wymyślił, bo przecież pragnie nieszczęścia swojej matki i chce wykopać z domu tego wspaniałego człowieka, którego nie lubi zupełnie bez powodu, bo jaki gówniarz może mieć powód? Nieważne co się działo w jego życiu, za każdą niesubordynację powinno mu się podbijać oboje oczu. Wierzyć mężowi, brać ślub, gówniarza wysłać do szkoły z internatem.

Rozumiem że byłoby ci miło że twój partner wierzy swojemu dziecku z tendencją do przeinaczania rzeczywistości które odbiera się pijane z rąk policji, a nie tobie - osobie która nigdy nie zawiodła zaufania, z którą planuje związać się na zawsze?

Bo mi by było niemiło.

---------- Dopisano o 18:57 ---------- Poprzedni post napisano o 18:54 ----------

Napisane przez solaola

Fakt, gdyby był niewinny, byłoby to dla niego bardzo krzywdzące. Ale nie wiadomo czy jest. Chłopak potrzebuje pomocy!

Dlaczego "gdyby" ? A może "jest niewinny" ?
Nie wiesz czy jest, czy nie jest, nie rozumiem też dlaczego zakładasz że nie jest niewinny.
A pomoc dla chłopaka to jak już mówiłyście w 100% kwestia matki bo według was facet nie powinien mieć najmniejszego prawa głosu i zdania w tej sprawie. Mimo że się go perfidnie wykorzystuje jako chłopca na posyłki.

[201803080934]

Napisane przez stokrotka_to_ja

źle zinterpretowałam Twoją wypowiedź o tym,ze 'facet ma rację a gowniarz na zbyt wiele sobie pozwala'

spoko

Nawet zakladając,ze facet mówi prawdę,to dzieciak go nie wrabia tak ot chyba? Nie mówię,ze w takim przypadku nalezy to tolerować,ale znaleźć przyczynę i nad nią pracować.Jesli młody kłamie ,zeby zaszkodzić partnerowi autorki to chyba za nim nie przepada delikatnie mówiąc i warto byłoby coś z tym zrobić.

dzieciak go nie wrabia ot tak, zakładając, że w ogóle go wrabia [w co ja osobiście wierzę bardziej niż w to, że facet go uderzył naprawdę], to uważam, że robi to ze złości i na złość.
i owszem, autorka powinna coś zrobić z relacjami obu panów ZANIM wezmą ślub. ale to nie znaczy, że trzeba od razu ślub odwoływać/przekładać, zależy ile czasu zostało do tego ślubu [było to podane? możliwe, że przeoczyłam].
moim zdaniem: po pierwsze psycholog dla niej i dziecka, po drugie rozmowa z partnerem wg porady psychologa. jak się nie zacznie poprawiać, to wtedy pomyśleć nad przełożeniem ślubu.

[201604181004]

Generalnie też smutno mi z powodu autorki wątku, bo znowu społeczeństwo wciska ją w ramy matki polki. Odszedł ojciec dziecka, więc teraz do końca życia ona ma przekładać ślub, ona ma zostawiać partnerów i ona ma koncentrować 100% swojej uwagi na synu który się nie uczy pije i wszczyna awantury w domu, bo on jest nieszczęśliwy po odejściu ojca. A ojciec dziecka sobie gdzieś bimba, kompletnie olewając temat. Tak po ludzku jest mi jej szkoda bo widać jak na dłoni co kobiety muszą nieść na swoich barkach po rozwodzie, kiedy nie są w stanie ułożyć sobie życia z nowym facetem przez to jak rozwód odbił się na dziecku. Ojciec wyjechał i nie daje znaku życia, a ona jest podstawiona pod murem i każdy jej mówi "musisz to" "musisz tamto" "musisz myśleć o swoim synu" "musisz to zrobić dla syna".
A co ona musi zrobić "dla siebie" ?

[mary_poppins]

Napisane przez drabineczka

Rozumiem że byłoby ci miło że twój partner wierzy swojemu dziecku z tendencją do przeinaczania rzeczywistości które odbiera się pijane z rąk policji, a nie tobie - osobie która nigdy nie zawiodła zaufania, z którą planuje związać się na zawsze?

Bo mi by było niemiło.

Z JAKIEGOŚ POWODU chłopak faceta nie lubi. Może zmyśla, a może nie - skąd pewność, że kłamie, skoro sama autorka określa narzeczonego jako bardzo nerwowego, który w dodatku próbuje robić za ojca? Jak w ogóle można z urzędu zakładać, że chłopak kłamie w tak poważnej sprawie? Człowiek z problemami to nie od razu degenerat, który jest w stanie zrobić coś takiego. To, że raz przyszedł pijany do szkoły to nie znaczy, że nie ma kręgosłupa moralnego. Nie pochwalam tego, ale ewidentnie chłopak ma problemy związane ze swoją sytuacją życiową, ale to nie znaczy, że jest psychopatą do diaska. Zwłaszcza, że te "same problemy" o których pisze autorka to - jak na razie się okazuje - fakt, że chłopak się buntuje przeciwko jej facetowi i wagaruje. No i ta jednorazowa sytuacja z policją, gdzie - faktycznie - przegiął pałę. Ale to wszystko jest z jakiegoś powodu, to się od czegoś zaczęło. Ten człowiek też ma uczucia i najpewniej emocjonalnie jest teraz w strzępach.

Poza tym rozumiem, że tu jest kult ślepego wierzenia partnerowi we wszystko, ale jak się ma dziecko, to to dziecko też zasługuje na szacunek i kredyt zaufania. W takiej sytuacji jest konflikt i nie jest łatwo mieć skonfliktowanych ludzi, ale jakby moja mama w takiej sytuacji ślepo wierzyła tylko swojemu mężowi, a mnie w ogóle, to czułabym się jakbym straciła i drugiego rodzica.

[201604181004]

Pomijam fakt że dziwi mnie wymuszanie na matkach stwierdzeń "syn musi być dla ciebie najważniejszy" - przychodzi taki moment w życiu samotnej czterdziestki że najwyższa pora pomyśleć o sobie, o swojej przyszłości i starości, bo wieczne podkładanie się synowi i ex mężowi doprowadzi do tego że zostanie sama jak palec, z synem, który ją tak czy siak oleje, bo do "tanga" (jakim jest obecny stan rzeczy) potrzeba dwojga (czyli jej, plus ojca dziecka, który robi to co robi)

[mary_poppins]

Napisane przez drabineczka

Pomijam fakt że dziwi mnie wymuszanie na matkach stwierdzeń "syn musi być dla ciebie najważniejszy" - przychodzi taki moment w życiu samotnej czterdziestki że najwyższa pora pomyśleć o sobie, o swojej przyszłości i starości, bo wieczne podkładanie się synowi i ex mężowi doprowadzi do tego że zostanie sama jak palec, z synem, który ją tak czy siak oleje, bo do "tanga" (jakim jest obecny stan rzeczy) potrzeba dwojga (czyli jej, plus ojca dziecka, który robi to co robi)

Czterdziestoletnia kobieta z dzieckiem działa inaczej niż dwudziestka bez zobowiązań. I powinna wybierać partnera, który w przypadku problemów z tymże dzieckiem będzie ją wspierał, ale jak potrzeba to usunie się czasowo w cień. Nikt autorce nie broni być szczęśliwą, ale powinna istnieć jakaś hierarchia wartości, a według mnie w porządku jest wtedy, gdy na 1. miejscu jest dziecko. I kiedy dziecko ma problemy, to matka nie traktuje go jak degenerata i nie ustawia przy pomocy swojego mężczyzny, tylko skupia się na jego problemach, korzystając ze wsparcia tego właśnie mężczyzny. A tu dziecko ma problemy jak cholera.