Moi rodzice nie lubią mojego chłopaka, bo jest po zawodówce!

[Elfir]

może rodzicom zmięknie rura, jak przyjedzie swoim nowym wozem po ciebie, by cie zabrać do nowego domu, który kupił dla was

[studentka_wrozsypce]

To jeszcze troche potrwa bo mimo ze odklada to nie stac go jeszcze na to by kupic dom dla nas

[Elfir]

ale sama napisałaś, że najpierw chcesz skończyć studia, zanim zaczniesz planowac rodzinę z nim.

[studentka_wrozsypce]

Tak, to prawda ale mieliśmy wiele wspólnych planów wspólne wakacje chociażby a jesli rodzice są przeciwni to cięzko mi bedzie wyjechać.

---------- Dopisano o 23:37 ---------- Poprzedni post napisano o 23:34 ----------

To też tak łatwo się mówi jedź do niego jestes dorosła jak to ktos napisal, ale jesli oni mi na to nie pozwola to ja nie bede potrafila tak bez zawahania ich tutaj zostawic. Wolalabym zeby sami wyrazili zgode ( mimo ze juz wczesniej sie na to zgodzili, teraz decyzja ulegla zmianie) , bo nie chce wybierac miedzy miloscia do chlopaka a miloscia do rodzicow bo to dwie odrebne sprawy

[Elfir]

ale jak to jest naprawdę:
marudzą o chłopaka czy definitywnie zakazują się z nim spotykać?

[studentka_wrozsypce]

Zakazać mi nie mogą, bo nie zamkną mnie przecież na trzy spusty tym bardziej ze jestem na studiach w innym mieście. Poprostu mama stwierdzila ze to nie jest chłopak dla mnie bo nie ma ani rodzicow ani szkoly i nic soba nie reprezentuje. I jak by wiedziała od poczatku ze jest bez wyksztalcenia to zakazala by mi z nim kontaktow.

---------- Dopisano o 23:42 ---------- Poprzedni post napisano o 23:40 ----------

Poza tym planuje z nim przyszłość a co on mi moze zapewnic bez szkoły, gdzie znajdzie prace, co bedzie robił, jak wróci do Polski..

[Elfir]

czyli marudzą. To wypuszczaj drugim uchem.

[studentka_wrozsypce]

Tylko że ileż można tego sluchać, moja mama jest typową gadułą.
Jak kłamstwo o szkole mojego chłopaka wyszło to zadzwoniła i 4 godziny gadała jedno i to samo. Przecież to jest nie do wytrzymania, Poza tym ona stwierdziła na koniec rozmowy zebym sobie robiła co chce ale ona nie chce o tym związku ani o nim słyszeć.
Bardzo przykro mi ze mowi tak o moim chłopaku bo chyba nikt nie chciał by uslyszec czegos takiego o swoim wybranku.

[kasienka129]

Jest takie przekonanie ze ten po zawodowce to burak, pijak nieobyty. Po studiach mezczyzna jest kulturalny, zna jezyki itd. Tak naprawdę "na uslugach" w zawodzie mozna duzo kasy zarobic wbrew pozorom

[studentka_wrozsypce]

Tak samo uważam, tym bardziej że mimo ze konczyl zawodówke dobrze zna angielski, i jest w trakcie nauki szwedzkiego tzn. chodzi do szwedzkiej szkoły jezykowej.

---------- Dopisano o 00:04 ---------- Poprzedni post napisano o 00:02 ----------

Tak między Boggiem a prawdą to znam wiele osób po zawodówce ktorzy maja prace dobrze zyja i daja sobie rade w przeciwienstwie do studentów, mieszkam w akademiku i mam na codzien doczynienia ze studentami ktorzy dosłownie nie trzeźwieją.. takich którzy mysla naprawde o nauce jest tu moze 1/8 ogółem z facetów ktorzy studiuja na mojej uczelni

[kiciun]

Napisane przez studentka_wrozsypce

Tylko że ileż można tego sluchać, moja mama jest typową gadułą.
Jak kłamstwo o szkole mojego chłopaka wyszło to zadzwoniła i 4 godziny gadała jedno i to samo. Przecież to jest nie do wytrzymania, Poza tym ona stwierdziła na koniec rozmowy zebym sobie robiła co chce ale ona nie chce o tym związku ani o nim słyszeć.
Bardzo przykro mi ze mowi tak o moim chłopaku bo chyba nikt nie chciał by uslyszec czegos takiego o swoim wybranku.

Urywaj te rozmowy, kwituj krótko, jak będzie klepała to szybko kończ rozmowę i tyle. Jak nie będziesz chciała z nią gadać, to może matka się uspokoi po czasie. Jak będziesz to z nią rozdmuchiwać, tłumaczyć, to widzisz ,że tylko ją nakręcasz. Ale staraj się być uprzejma, bo jeszcze walnie focha i odetnie Ci kasę.

Zrozum, że takiego typa nie przekonasz i już. Może sama po latach przestanie, może nie. Pogódź się z tym. Wiem, że to przykre. Nie pozwól tylko żeby w przyszłości traktowała Twojego TŻ jak gorszego.

No i jak nie będziesz już od nich zależna finansowo, to wgl po usłyszeniu krzywdzącego słowa mów, że nie chcesz tego słuchać, wychodzisz i tyle. Nie możesz pozwalać, żeby Twoi bliscy obrażali Twojego TŻ przy Tobie, albo przy nim.

[Jazgotek]

Napisane przez Anchelina

Wiesz, jak czytam, że dziewczyna, która ma 21 lat juz rozważa wspólna przyszłość, utrzymywanie sie itp. to mi pachnie rozstaniem za pare lat...
Przepraszam za szczerość. Twoi rodzice maja pewnie odrobine racji - skup sie narazie na edukacji, ewentualnie później na tym, żeby poszukać sobie jakiejś pracy.
Z chłopakiej nie zrywaj, dalej sie spotykajcie, a czas sam zweryfikuje wasz związek.

Lol, no tak, bo przecież szczęśliwy związek ma szanse przetrwać tylko wtedy, gdy oboje będą mieszkać z rodzicami do 30-stki, a ślub wezmą na hurra rok później, bo ostatni gwizdek na zrobienie dziecka

Napisane przez Mojwa

A 21 lat to wcale nie jest tak młody wiek aby nie móc decydować o sobie. Znam ludzi, którzy są w tym wieku czy nawet nieco młodszym - żyją sami, bez rodziców, pracują i planują przyszłość. Nie każdy jest heheheh studentem.

Napisane przez gnishu

Od kiedy posiadanie matury oznacza "bycie kimś"? Wiesz, znam mnóstwo osób, które mają matury, a nawet studia pokończyli, a są tak ograniczeni w swoim postrzeganiu świata, że aż żal z nimi rozmawiać. Nie wiem jaki trzeba mieć poziom, żeby oceniać kogoś po wykształceniu...

Niektórzy ludzie po prostu leczą sobie kompleksy tymi kilkoma papierkami. Jak czytam te głodne kawałki o głębokich rozmowach i ogólnym oświeceniu po studiach to po prostu chce mi się płakać ze śmiechu. Zupełnie jakby studenci z licealnych młokosów zamieniali się w interlokutorów na miarę samego Freuda z samego faktu przywleczenia tyłka na uczelnię

[elvegirl]

Napisane przez kiciun

Urywaj te rozmowy, kwituj krótko, jak będzie klepała to szybko kończ rozmowę i tyle. Jak nie będziesz chciała z nią gadać, to może matka się uspokoi po czasie. Jak będziesz to z nią rozdmuchiwać, tłumaczyć, to widzisz ,że tylko ją nakręcasz. Ale staraj się być uprzejma, bo jeszcze walnie focha i odetnie Ci kasę.

Zrozum, że takiego typa nie przekonasz i już. Może sama po latach przestanie, może nie. Pogódź się z tym. Wiem, że to przykre. Nie pozwól tylko żeby w przyszłości traktowała Twojego TŻ jak gorszego.

No i jak nie będziesz już od nich zależna finansowo, to wgl po usłyszeniu krzywdzącego słowa mów, że nie chcesz tego słuchać, wychodzisz i tyle. Nie możesz pozwalać, żeby Twoi bliscy obrażali Twojego TŻ przy Tobie, albo przy nim.

Dokładnie.

Autorko, światopoglądu rodzicom nie zmienisz, czas się z tym pogodzić.

[54ce3fbc88f185a301100989ca5a9ee48614e14d_61d631024e2fc]

Szczerze mówiąc to... ja też zawsze miałam ciężko sytuację rodziną, teraz mieszkam sam i również samodzielnie się utrzymuje ,maturę posiadam bo akurat w tamtym okresie mieszkałam jeszcze z matką i mogłam spokojnie się uczyć bez martwienia się o inne sprawy(były lepsze warunki) Teraz w dalszym ciągu się uczę i robię kolejną szkołę żeby jakoś podnieść swoje kwalifikacje i dostać lepszą pracę. Jednak gdybym była w takiej sytuacji jak partner Autorki ,pracowałabym za granicą ,miała umowę na stałe i dobrą pensję ..to nie wypruwałam flaków ucząc się dalej tylko po to żeby udowodnić innym ludziom że jestem coś warta ,dla mnie to nieporozumienie .Oczywiście jak się chce to można i góry przenosić ale jak już powiedziałam (uczyć się dalej tylko na zasadzie żeby ktoś z Ciebie nie szydził nie jest dobrą motywacją) ludzie się uczą z pasji ,dla własnych zainteresowań ,z chęć samorozwoju ..jednak gdybym ja miała płacić tyle pieniędzy za swoją szkołę rezygnując przy tym z innych spraw, to w życiu bym tego nie zrobiła .

[Monian]

Zdecydowana większość studentów jakich znam na studiach zajmowała się zwykłym chlaniem i imimprezowaniem. W twk zwanym czasie wolnym od imprez pouczyli się na kolokwium czy sesję. Faktycznie bycie studentem daje prestiż, pomaga w rozmowach o Szymborskiej i osiągnięciu wielkich zarobków na kierowniczych stanowwiskach. Jeśli ktoś ocenia kogoś na podstawie wykształcenia a nie po tym, co i jak mówi, czy ma jakieś pasje itp to dla mjie jest skończonym prostakiem.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Po pierwsze ty go praktycznie nie znasz.widujesz co 6 tygodni przez 2 tygodnie wiec żyjesz mrzonkami
Po drugie nie uważam ze brak matury to jest jakiś problem. Znam wielu ludzi bez matury którzy są inteligentni oczytani mają dużą wiedzę w wielu tematach.dzis w dobie internetu nie musisz mieć matury aby wiedzieć dużo więcej praktycznych informacji niż ktoś kto zdał maturę
To tylko papier nic nie mówi o człowieku
Po trzecie napisalas ze wiesz ze on może ci zapewni godna przyszłość. ..
Myślę że powinnaś przestać myśleć w ten sposób i bardziej skupić się na tym w jaki sposób TY sama możesz sobie zapewnić godna przyszłość
Będąc niezależna finansowo będziesz niezależna od czyis kolwiek humorow lub żądań
po 4 twoi rodzice nie muszą go akceptować a tym bardziej lubić po co się na to upierasz?
Podsumowanie
nie planuj zbyt odleglej przyszłości wyjazd za granicę żeby sprawdzić czy do siebie pasujecie w tym momencie kiedy ty jesteś na studiach jest poroniony
Bierz pod uwagę ze jeśli ci z nim niewypali a jest to wielce prawdopodobne z tego powodu że na odległość zawsze wszystko wygląda ładniej to jeśli postąpisz wbrew woli rodziców możesz zostać kompletnie bez żadnego wsparcia (dlatego ważne jest to co ty możesz sobie zapewnić sama a nie mama czy chlopak )
Wyjazd zagranice to poważny stress nie wiem czy znasz język kraju do którego się chcesz wybrać ale jeśli nie to może być trauma
ogólnie nie spiesz się z niczym skup na studiach a kiedy staniesz na własnych nogach to zadecydujesz co dalej,

[elvegirl]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;51144752]Po pierwsze ty go praktycznie nie znasz.widujesz co 6 tygodni przez 2 tygodnie wiec żyjesz mrzonkami
[/QUOTE]
Autorka napisała, że on od dwóch lat pracuje za granicą, a są razem 5 lat.

No i ja akurat nie uważam, że takie rzadkie widywanie się to życie mrzonkami

[Agatkia]

Rodzice traktują Cię tak, jak na to pozwalasz. Sama stawiasz się w pozycji osoby, która nie jest samodzielną i autonomiczną pod względem myślenia i podejmowania decyzji. W zasadzie jesteś współodpowiedzialna za to, że utrzymujecie relacje na zasadach, które są naturalne wtedy, gdy masz lat 12, 15, 17 nawet, ale już nie 21. Dlaczego? Bo:

- piszesz o tym, że mama 4 godziny truje Ci przez telefon o tym, jak niedobrze ulokowałaś uczucia. Dlaczego tego słuchasz? Przedstawienie własnego zdania- do czego mama ma prawo- może potrwać 3, może 5 minut. Można tego wysłuchać z szacunkiem, odpowiedzieć: rozumiem mamo, że masz wątpliwości. Ja ich nie mam, postrzegam to zupełnie inaczej i nie planuję rzucić partnera. Jeśli nie życzysz sobie o nim słyszeć to ja też uszanuję Twój wybór, możemy przecież rozmawiać o pogodzie, studiach, o Tobie itd. Nie będę kontynuowała tematu, tym bardziej telefonicznie.Koniec kropka. Jesteś dorosłą osobą, myślę, że powinnaś słuchać, co rodzice mają do powiedzenia, ale jeśli forma przekazu nie odpowiada Ci, to ją zmień zamiast potulnie kłaść uszy po sobie;

- bez przerwy tłumaczysz swojego chłopaka z jego życiowych wyborów, ja juz zaczynam na serio myśleć, że z nim coś nie tak. Żaden człowiek, który nic sobie zarzucić nie może nie bawi się w udowadnianie całemu światu, ze to co robi jest dobre/słuszne; można nakreślić obraz sytuacji raz- żeby rodzice byli pewnych rzeczy świadomi. A Ty swoim tłumaczeniem uderzasz w ton, który miałby wzbudzać litość (biedny 16latek, bez rodziców, musiał wybrać zawodówkę). Tak wybrał i już! Litość względem partnera dziecka wzbudza raczej szereg wątpliwości niż wiarę w to, że partner dziecka da mu szczęście, bezpieczeństwo, zapewni byt na odpowiednim poziomie.

- jeśli masz ochotę jechać do chłopaka, to jedź! Między: wyjdę z domu, trzasnę drzwiami, strzelę focha i postawię na swoim a położę uszy po sobie i zostanę jest szereg innych możliwości. Jeśli chcesz mieć z rodzicami relacje partnerskie a nie oparte na Twoim poddaństwie a ich dyktaturze, to zacznij je tworzyć, zamiast czekać, aż sami z siebie doznają olśnienia i zaczną traktować Ciebie i Twój związek z szacunkiem, nawet jeśli partner ich córki mija się z ich oczekiwaniami.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Ten wątek powoduje u mnie ciągłe łapanie się za głowę. No i śmiać mi się chce, bo jak zwykle okazuje się, że wszystkie Wizażanki wespół ze swoimi idealnymi TŻtami takie idealne, wykształcone po przynajmniej dwóch kierunkach, od 16 roku życia jadące na dwa etaty, w wolnych chwilach jeżdżą konno, chodzą do opery i dyskutują o poezji Szymborskiej, najważniejsza rzecz w życiu Cóż, może ja jestem jakaś dziwna, ale dla mnie jednak nie to się w związku najbardziej liczy.

Napisane przez Monian

Zdecydowana większość studentów jakich znam na studiach zajmowała się zwykłym chlaniem imprezowaniem.

Otóż to. W dzisiejszych czasach, kiedy największy burak pcha się na studia, bo 'co ludzie powiedzo' na uniwerkach są dzikie tabuny kompletnych tępaków, nie chodzi nawet o to, że nie czytają (co w ogóle nie jest wyznacznikiem wartości człowieka i mówię to jako osoba czytająca), że nie mają zainteresowań poza chlaniem - są po prostu głupi, niezaradni życiowo kompletnie (do takiego stopnia, że nie umiecie sobie wyobrazić nawet), z roszczeniową postawą i właśnie czują się lepsi od innych, bo studiują, nieraz kierunki inżynierskie.

Szczerze? Wolałabym, żeby mój TŻ był za 10 tysi robolem w Szwecji, niż po kierunku inżynierskim robił tutaj w zawodzie za minimalną krajową, jak w chwili obecnej. Jakbym już była po studiach (bo na razie studiuję, więc o wyjeździe za granicę pomyślimy jak je skończę, też raczej tylko licencjat, bo jak bym się uparła to mój kierunek mogę bez problemu wszędzie za granicą zrobić) i byłaby opcja, żebyśmy wyjechali do Szwecji - TŻ na budowę, na początek albo i na stałe, choć wątpię, bo jego interesuje jego zawód, i dla mnie też byłaby jakaś praca, to by smrodu tu po nas nie zostało, serio, a rodzice by nam zaklaskali i się zapłakali ze szczęścia, że dostaniemy jakąś godziwą kasę i nie trzeba będzie każdej złotówki dwa razy oglądać.

Autorko, przede wszystkim przestań go tłumaczyć - ja rozumiem jego trudną sytuację, ja bym pewnie skoczyła z mostu, a nie uczyła się, a on dał radę, to dobrze, ale jest już dorosłym facetem, więc daj mu mówić za siebie, a nie występuj ciągle w roli jego adwokata, bo to może być dla innych denerwujące.

Po drugie, po co prowadzisz długie dysputy z rodzicami? I tak ich nie przekonasz, więc nie masz innej opcji, niż głupie hasła wpuszczać jednym uchem, a wypuszczać drugim. No i na pewno nie pozwalałabym moim bliskim obrażać bez powodu mojego TŻ. W ogóle sory wielkie, ale co to za ludzie z tych Twoich rodziców, że jednym z argumentów "przeciw" Twojemu facetowi jest to, że jest sierotą? :O Szokuje mnie to. Nawet nie, to powoduje u mnie wielkie "ja p.r.d.l", bo jest tak bardzo poza moim rozumowaniem.

Po trzecie, jesteś dorosła. Oni nie mogą Ci zabronić gdzieś wyjść, wyjechać, czy z kimś się związać, nie masz pięciu lat, więc może czas zacząć w końcu decydować o sobie? Jak chcesz jechać do faceta to jedziesz i koniec. Co Ci zrobią? Przywiążą do kaloryfera?

[studentka_wrozsypce]

"Po pierwsze ty go praktycznie nie znasz.widujesz co 6 tygodni przez 2 tygodnie wiec żyjesz mrzonkami "

Co 6 tygodni widze go od dwóch lat, a nasz zwiazek trwa 5 lat.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez Jazgotek

Lol, no tak, bo przecież szczęśliwy związek ma szanse przetrwać tylko wtedy, gdy oboje będą mieszkać z rodzicami do 30-stki, a ślub wezmą na hurra rok później, bo ostatni gwizdek na zrobienie dziecka

Co nie?

[Karena 73]

Śmieszą mnie ludzie z przekonaniem, że papier ukończenia uczelni automatycznie sprawia, że są lepsi od innych. Tak samo jak wypowiedzi w stylu: oj tam, oj tam stracił w młodości rodziców, ale to było dawno i co z tego. Człowiek, który tego nie przeżył nigdy tego nie zrozumie, więc chociaż można sobie darować nieprzemyślane komentarze.
Dziś bardzo żałuję, że kiedyś nie poszłam do zawodówki i nie zostałam np. fryzjerką. Niestety moja rodzina naciskała, bo jak to ZAWODÓWKA? Lepiej technikum. Taaa tylko, że tytuł technika ekonomisty ma co drugi Polak i niczego się po takiej szkole nie potrafi. Mając konkretny zawód ma się inne możliwości. Tym bardziej, że obecnie wykształcenie można sobie uzupełniać do końca życia. Z perspektywy uważam, że popełniłam błąd. Na szczęście choć trochę udało mi się to naprawić.
Rodziców nie zmienisz, wiele jest takich ludzi. Elyta... Jeżeli twój facet ma stałą pracę i co ważne potrafi ją utrzymać, uczy się drugiego języka zamiast, jak ktoś tutaj napisał korzystać z pomocy społecznej i czekać, aż coś skapnie od rodziny, to ja nie widzę problemu. Życzę Ci, żeby Wam się powiodło i być może zatrudnisz kiedyś w Waszej firmie osoby po studiach, żeby pracowały na wakacje w tropikach Pana po zawodówce
Ocenianie innych wg statusu materialnego, wykształcenia lub koneksji świadczy tylko o oceniającym. I nie trzeba dosadnie tego nazywać, bo chyba każdy wie.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

A masz lat 21 czyli miałaś 16 lat jak go poznałaś. Nie wiem ile on ma lat ale to ze zna się kogoś 5 lat nie znaczy ze się go poznali. Zwiazki nastolatków a związek dwojga dorosłych ludzi to zupełnie coś innego.te 5 lat temu czy nawet 3 lata temu ty byłaś dzieckiem i po prostu ze sobą chodziliscie. Dziś jesteś starsza on mieszka gdzieś daleko tęsknię rodzice są na nie to wszystko robi taka magiczna atmosferę proza życia może cię szczerze zaskoczyć.
PS. Dlaczego jego rodzice zmarli tak mlodo? Ile on ma lat (chyba że przegapilam)

[studentka_wrozsypce]

xfrida nie przgapiłaś ma 25 lat, a jego rodzice zmarli na raka z dwu miesieczna różnicą w czasie

[Mojwa]

Xfrida - no serio, co ma za znaczenie dlaczego jego rodzice zmarli?...

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;51145530]3 lata temu ty byłaś dzieckiem[/QUOTE]

Rly?

---------- Dopisano o 10:01 ---------- Poprzedni post napisano o 10:00 ----------

Napisane przez Mojwa

Xfrida - no serio, co ma za znaczenie dlaczego jego rodzice zmarli?...

Pewnie liczyła na trupy w szafie w stylu zapicia się na śmierć

[studentka_wrozsypce]

Można myśleć ze to zwiazek nastolatków, ale przez te 3 lata które był w Polsce tez duzo przezylismy i moich i jego problemow. Poza tym to nie jest typ który zdradza, znalam go wczesniej i tez wiem z praktyki. Poświęca mi dziennie za dużo czasu żeby mogł np gdzies isc i mnie zdradzic.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez studentka_wrozsypce

Można myśleć ze to zwiazek nastolatków, ale przez te 3 lata które był w Polsce tez duzo przezylismy i moich i jego problemow. Poza tym to nie jest typ który zdradza, znalam go wczesniej i tez wiem z praktyki. Poświęca mi dziennie za dużo czasu żeby mogł np gdzies isc i mnie zdradzic.

Ej, spokojnie, nikt Ci nie zarzuca, że on Cię zdradza Właśnie o to mi chodzi z tym tłumaczeniem się. Ogólnie, nie tylko jeśli o niego chodzi.

[studentka_wrozsypce]

Wiem wiem, po prostu mówię że to że jest za granicą nie znaczy ze wgl nie mamy kontaktu ze soba, bo tak naprawde codzien rozmawiamy po kilka godzin na skype a jak mam wolny dzien to caly dzien

---------- Dopisano o 09:11 ---------- Poprzedni post napisano o 09:09 ----------

Tak jak ktoś tu zasugerował, że jest za granicą to go nie znam, bo ileż my sie widujemy.

---------- Dopisano o 09:15 ---------- Poprzedni post napisano o 09:11 ----------

czasem rozmowa jest wazniejsza niz jakie kolwiek gesty.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Pytam bo to nie zdarza się często ze dwoje rodziców umiera tak jeden po drugim. Nie pomyślałam że byli alkoholikami tylko ze może chorowali na jakieś choroby które on moglby odziedziczyc (genetyczne predyspozycje )
Nie przyszło mi też do głowy ze cie zdradza
Nadal podtrzymuje swoje zdanie ze związek na odleglosc nawet po 3 latach chodzenia ze sobą jako nastolatki to nie jest 100% poznanie się.
Chodzenie spotkanie się to nie to samo co życie razem .ile razy się czyta na wizażu byliśmy para od 10 lat ja mam 25 on 27 cos się zmieniło coś się wypaliło
Dokładnie tak się dzieje ze w wieku 16 -18 lat mamy inne spojrzenie na świat, na ludzi niż w wieku lat 27 .
Wiec dla mnie związek 5 letni( w tym 2 lata za granica )dziewczyny 21 letniej to nie jest coś co można określić poznaniem drugiego czlowieka
Rozmowa na Skype ukradkowe spotkania w trakcie jego przyjazdu tez nie można nazwać normalna relacja
Chyba nikt nie chce mi tu wmówić ze gadanie na skype i szał uniesień po 6 tygodniach niewidzenia to to samo co codzienne życie razem