Dlaczego nie macie dzieci?

[201605051021]

Napisane przez kalincia

Ne mam, bo nie chcę i żadna ilość pieniędzy tego by nie zmieniła. Ciąża mi się kojarzy wyłącznie z karmieniem wessanego we mnie pasożyta, poród z niepotrzebną męką, chowanie dziecka z niepotrzebną odpowiedzialnością za cos, co niepotrzebnie powołałam do życia. Małe dzieci mnie draznią, bo głupsze od mojego psa i kota, starsze znam zawodowo i wystarczy.

Podpisuje sie pod wszystkim co napisala Kalincia

Plus:
Male dzieci nie sa dla mnie uroczo niezdarne, slodkie, ani nic w tym stylu, sa dla mnie mocno jakby to powiedziec 'nieapetyczne'. Irytowaloby mnie na potege, ze przez pierwsze lata dziecko non stop czegosc od ciebie chce, a ja np. nie wyobrazam sobie siedzenia na dywanie i bawienia sie z dzieckiem - bylabym wsciekla i sfrustrowana, ze tak marnuje swoj czas.

Kolejna rzecz: fizjologia ciazy jest dla mnie mocno obrzydliwa, wizja zmian ciala, tycia, rozstepow, obwislej skory brrr.

Fizjologia po ciazy jest przerazajaca jeszcze bardziej, bo zdecydowanie wole, zeby moje ekhem... kobiece fragmenty kojarzyly mi sie i sluzyly wylacznie do seksu

[Wieszczka]

Chwilowo nie mam z wyboru. Uważam, że 1. jeszcze do 30-tki mam czas. 2. Dzieci potrzebują sporego zaplecza ekonomicznego - dom i samochód musi być, plus kasa na wychowanie. Jeszcze tego nie mamy więc i dzieci dopiero w planach.

[Copykat]

28 lat, 2 lata po ślubie, mieszkanie jest, praca też, zarobki w miarę ok, ale na dziecko jakoś nie mogę się zdecydować
- boję się, że macierzyństwo mi się nie spodoba, a z tego się nie da wymiksować
- boję się zmiany trybu życia, uwiązania w domu, utraty pracy, braku swobody, życia towarzyskiego
- myślę, że nie byłabym w stanie wykrzesać z siebie entuzjazmu do zabawy z dzieckiem (nie odnalazłabym się w tym) i ogólnie nie chciałoby mi się nim zajmować
- jestem leniwa, teraz mogę sobie ugotować albo nie, sprzątać albo nie sprzątać, obijać się cały dzień, przy dziecku się tak nie da
- boje się utraty figury po ciąży

[Kathareo]

Nigdy nie chciałam mieć dzieci. Nie mogę powiedzieć, że ich nie lubię. Nie skrzywdzę, nie uderzę i w większości przypadków ominę szerokim łukiem. Dzieci nie wzbudzają we mnie żadnych większych emocji,
jeśli widzę źle zachowujące się dziecko, to w sumie szybciej pomyślę coś nieładnego o jego rodzicach, niż o nim samym. Ale, jeżeli miałabym mieć matkę o takiej osobowości i podejściu do dzieci jak moje, to wolałabym nie mieć żadnej. W pełni zdaję sobie sprawę z tego, że moje dziecko, gdybym je miała, nie wyrosłoby na normalnego, zdrowego człowieka. Było by nakarmione i ubrane, i właściwie wszystko, co mogłabym mu zaproponować, a to nie wystarczy.

[201701300929]

ja bym bardzo chciala ale na przeszkodzie stoi brak mieszkania (wiem,ze sie da na wynajmowanym ale ja nie chce - woogle wynajem mnie wkurza), a minimum zyciowe dla mnie ( w perspektywnie posiadania dzieci) to 70m, a optimum to 80-90 m2 co w polaczeniu z cenami w wawie i wymogiem 20% jest na razie nie do przeskoczenia(ironia jest taka,ze na rate kredytu byloby mnie stac, placilabym moze 500zl wiecej niz za wynajm no ale nie dostane)

boje sie tez strasznie rozstepow(bo mam b podatna skore) i porodu, ale mam na tyle parcie na dziecko ,ze jakos dalabym sobie z tym rade

[Niebieskooka arystokratka]

Nie mam dzieci, bo nie mam z kim. Poza tym mam jeszcze trochę planów zawodowych. Ale jak najbardziej chcę mieć dzieci, najlepiej troje. Chcę, choć to dziwnie zabrzmi, aby moje geny przetrwały. Poza tym fajnie jest pokazywać dzieciom świat - to chyba jest w macierzyństwie najbardziej fascynujące.

[6610e975c85461a73511d7b83bf3e01cd5d91d24_6487a38504e0b]

1. Przeraża mnie odpowiedzialność za kształtowanie człowieka. Nasila się to, jak widzę sposób wychowywania jakośtobędzie i wychowujęjakjabyłamwychow ywana dzieci.

2. Nie lubię nieodwracalnych decyzji, muszę do nich dojrzeć w swoim czasie (albo nie )

3. Nie lubię dokładać sobie obowiązków.

4. Motyw pasożyta

Generalnie dzieci są okej - przez pierwszą godzinę. Wiele rzeczy mnie obrzydza, pomijając już kupy, to cofa mi się, gdy np. małe dziecko dotyka mnie obślinioną rączką albo gdy czuję ten słodkawy i mdlący "dziecięcy" zapach.

[201604191001]

Napisane przez drabineczka

ja się nie mogę doczekać wychowania. to najbardziej fascynująca rzecz. to jak od zera wyrabia się człowiek, pełnoprawny człowiek z własnym charakterem i upodobaniami. jak od samego zera, masz wielki wpływ na jego rozwój. na jego stymulację. to jest po prostu piękne i bardzo satysfakcjonujące, kiedy widzisz coś w sumie jednak stworzonego na swój kształt i podobieństwo ale funkcjonujace jako całkowicie osobna jednostka, z własnym zdaniem. słowa i zachowania rodziców, wychowawcow mają spory wpływ na dziecko - i to jest właśnie fascynujące, od nas zależy jak tym pokierujemy i co osiągniemy. czy nasze dziecko będzie szczęśliwe i czy otrzyma wszystko żeby w pełni rozwinąć atuty. nie wiem, moze to troche zboczenie zawodowe, ale zdolnosci intelektualne dzieci i rozwój emocjonalny to jest po prostu niesamowite.

Dla mnie to jest przerażający ciężar i odpowiedzialność.

[201607050913]

Głównie strach, że nie podolam. Jestem roztrzepana i lubię żyć swoim życiem. Poza tym, nie czuję kompletnie kontaktu z dziećmi, nie potrafię do nich zagadywac, bawić się, często mnie drażnią i tak jakbym nie ogarniala dlaczego to takie niekumate

[201604181004]

Napisane przez _Judith_

Dla mnie to jest przerażający ciężar i odpowiedzialność.

no jest, to prawda, ale potem sie pocieszam ze z wielu shitty rodziców wyrastają sensowne dzieci

[pozeczkowa]

nie widzę siebie w roli matki, totalnie. jestem leniwa, nie chciałoby mi się zajmować dzieckiem, prawdopodobnie skończyłoby siedząc przed telewizorem a ja bym się cieszyła, że mam święty spokój. tak nie powinno być. poza tym cenię sobie wolne wieczory, leniwe poranki, spontaniczne wypady za miasto, gry komputerowe, leniuchowanie i obijanie się bez celu. dziecko zabrałoby mi sporo swobody i niezależności, nie jestem na to gotowa. ciąża może nie tak bardzo, ale przeraża mnie kwestia porodu. nie wiem, czy dałabym radę urodzić dziecko. przeraża mnie ból, skurcz w łydce potrafi mi spieprzyć dzień, a co dopiero skurcze TAM przez kilka, kilkanaście godzin o_O
póki co jestem za modelem rodziny 2+kot. wychodzę za mąż w tym miesiącu, ale na dziecko po prostu nie ma miejsca w moim życiu. to zbyt wymagające poświęceń i to nie na chwilę, ale na co najmniej 15-20 lat. jestem jeszcze młoda, chcę coś osiągnąć, gdzieś pojechać, coś zobaczyć, może przeprowadzić się na drugi koniec świata, a nie uziemić się na dupie w domu i zmieniać osrane pieluchy. macierzyństwo to dla mnie jak na razie sposób tylko i wyłącznie na marnowanie najlepszych lat swojego życia.
Narzeczony wie o moim podejściu, sam twierdzi, że "fajnie by było kiedyś mieć dziecko" ale przyznaje, że na pewno nie w ciągu jeszcze co najmniej 5 lat; mi jest bardzo wszystko jedno, mogę nigdy nie mieć, jestem szczęśliwa w tym momencie. być może jeszcze coś się zmieni, ale póki co się nie spodziewam. zobaczymy.

[201605090949]

Napisane przez Niebieskooka arystokratka

Nie mam dzieci, bo nie mam z kim. Poza tym mam jeszcze trochę planów zawodowych. Ale jak najbardziej chcę mieć dzieci, najlepiej troje. Chcę, choć to dziwnie zabrzmi, aby moje geny przetrwały. Poza tym fajnie jest pokazywać dzieciom świat - to chyba jest w macierzyństwie najbardziej fascynujące.

Czemu dziwnie? Przecież właśnie o to chodzi w rozmnażaniu, żeby przekazać swoje geny i memy potomstwu .

[ciri15]

1. Brak ślubu.
2. Brak kasy.
3. Wolałabym poczekać jeszcze przynajmniej 3-4 lata

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

1. Mam jeszcze duzo czasu.
2. Nie mam pieniedzy.
3. Studiuje, nie mam nawet konkretnego wyksztalcenia.
4. Nie czuje sie gotowa.

Macierzynstwo planuje za jakies 10 lat, oczywiscie jesli juz wtedy bede chciala. Jesli nie, to nic na sile.

[_Mia]

Ja akurat lubie dzieci, i tez jaram sie wspanialoscia powstawania nowego zycia, wychowania. Lubie male, cieple i miekkie dlonie, slodkie glosiki i ujmujace dzieciece madrosci Skoro lubie ludzi ogolnie, to lubie tez i dzieci. ALE. Gdybym miala miec moje wlasne, czulabym sie ograniczona. Czulabym sie jak w potrzasku, spanikowala. Nie moge dac glowy, jak bedzie wygladala sytuacja za kilka lat, np. gdybym miala odpowiedniego faceta i oboje bysmy dobrze zarabiali. Niezaleznie od zarobkow i facetow, przez kolejne kilka lat nie wyobrazam sobie i nie chcialabym na pewno, a w razie wpadki ostro bym sie zalamala.

[golgie]

Napisane przez Gryczanka21

Tez uważam , że post kalinci był chamski. To jest watek dlaczego nie macie dzieci, a nie o nienawiści do nich. Swoja drogą współczucia dla wszystkich młodych ludzi majacych z nia stycanosc... Pewnie, nie kazdy lubi dzieci , nie dla kazdego sa słodkie ,ale mozna to chyba w jakis kulturalny sposob wyrazic. Ciekawe jakby w watkach o pieskach i kotkach ktos napisał,ze szczeniaki czy kocieta sa obrzydliwe, głupie, sraja i szczaja i w ogole...posypalaby sie lawina obleg...

To niemożliwe, wszak wiadomo, że kociątka i szczeniątka są najsłodsze, najmądrzejsze (z pewnością) a ich kupki pachną fiołkamiTo tylko wstrętne bachory śmierdzą, drą się i są głupie
Naprawdę-nie znasz się

---------- Dopisano o 08:22 ---------- Poprzedni post napisano o 08:21 ----------

Napisane przez Mileva_

A ktokolwiek cię tu atakuje? To ty jesteś agresywna i umniejszasz wybory życiowe innych ludzi. Pomijając, że nie wiem, po co się odzywasz, skoro wątek jest pt. Dlaczego NIE macie dzieci?.

No to ty sobie żyj inaczej, ale powiedz coś takiego np. himalaistce. Dla niej dziecko to właściwie koniec kariery i koniec marzeń.

Nie wszystkim jest wszystko jedno, co się dzieje z ich życiem. Niektórzy ludzie chcą mieć wpływ na jego kształt.

Nie zauważyłam u niej żadnej agresji, natomiast w Tobie aż kipi.

---------- Dopisano o 08:29 ---------- Poprzedni post napisano o 08:22 ----------

Napisane przez ZaleszczotekKsiazkowy

Z kolei mamy z OZM uwielbiają chyba ten okres kiedy dziecko robi kupy w pieluchy itp.

Oj nie, ja tam wolę 3-4 latka niż niemowlę, chociaż ja raczej nie mam OZM

[Ieka]

Ja jeszcze nie mam bo.. tak wyszło
Ciągle sie przeprowadzałam, z kraju do kraju z miasta do miasta, kończyłam studia. Teraz też mnie czeka przeprowadzka, ale to już ostatnia i odrazu po niej zdecyduje się na dziecko. Co rusz o tym gadamy z tż ja już się nie mogę doczekać

[golgie]

Napisane przez drabineczka

ja się nie mogę doczekać wychowania. to najbardziej fascynująca rzecz. to jak od zera wyrabia się człowiek, pełnoprawny człowiek z własnym charakterem i upodobaniami. jak od samego zera, masz wielki wpływ na jego rozwój. na jego stymulację. to jest po prostu piękne i bardzo satysfakcjonujące, kiedy widzisz coś w sumie jednak stworzonego na swój kształt i podobieństwo ale funkcjonujace jako całkowicie osobna jednostka, z własnym zdaniem. słowa i zachowania rodziców, wychowawcow mają spory wpływ na dziecko - i to jest właśnie fascynujące, od nas zależy jak tym pokierujemy i co osiągniemy. czy nasze dziecko będzie szczęśliwe i czy otrzyma wszystko żeby w pełni rozwinąć atuty. nie wiem, moze to troche zboczenie zawodowe, ale zdolnosci intelektualne dzieci i rozwój emocjonalny to jest po prostu niesamowite.

Zgadzam się, choć jest to też cholernie stresujące. Często napadają mnie myśli w rodzaju: a co jak mimo tego, że wypruwamy sobie flaki, dzieci trafią na nieodpowiednich ludzi i oni wciągną w narkotyki/alkohol etc.-to czasem spędza sen z powiek. poza tym zawsze człowiek myśli czy aby on sam nie popełnia zbyt wiele błędów, które mogą skrzywić dziecko-takie tam schizy rodziców

[ciri15]

Napisane przez awia

Odstrasza mnie ciaza, poród, ale najbardziej mnie przeraza odpowiedzialnosc za to by nie wpoic takiemu malemu czlowiekowi wlasnych lęków, kompleksów, problemów. Widze jaka jestem podobna do wlasnych rodzicow, albo jeszcze gorzej - zachowuje sie jak oni i nie wyobrazam sobie tego wszystkiego "podac dalej"

Ja tez ostatnio o tym mysle, balabym sie ze moje dziecko tez tak bedzie sie przejmowalo innymi jak ja. A z drugiej strony mysle ze bylabym dobra matka, prawie wychowalam moja siostre i jest najfajniejsza osoba na swiecie. Choc tez wrazliwa, to fakt.

[20160901857]

Pomijając to, że aktualnie w mieszkaniu nie mam nawet szans na wstawienie łóżeczka i generalnie nie stać mnie na dziecko, to po prostu nie chcę. Lubię dzieci, są fajne, ale nie wyobrażam sobie, że wracam z pracy i mam się jeszcze zajmować dzieckiem. Myślę o wyprowadzce na drugi koniec świata, na co potrzeba mnóstwa pieniędzy, a dziecko kosztuje.

Poza tym może to głupie, ale boję się, że mogłabym nie kochać swojego dziecka, gdyby np okazało się, że jest mniej zdolne, że ma problemy z nauką i nie spełnia moich oczekiwań.

[Mileva_]

Napisane przez golgie

Nie zauważyłam u niej żadnej agresji, natomiast w Tobie aż kipi.

Jak widać postrzeganie bywa zaburzone przez front poglądowy tworzony w główkach.

[201607040946]

Chcę tylko dodać, że boję się porodu bardziej niż śmierci jak o tym myślę, to nie widzę w tym nic pięknego ani wzniosłego.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Napisane przez kaguya

Chcę tylko dodać, że boję się porodu bardziej niż śmierci jak o tym myślę, to nie widzę w tym nic pięknego ani wzniosłego.

Też tak uważam, ale to chyba pogląd znacznej cześci osób Jednak za cenę założenia rodziny myślę, że będę w stanie się poświęcić. Z drugiej strony przeraża mnie, że np. mógłby pęknąć mi tętniak, o którym nie mam pojęcia, albo mogłabym umrzeć w połogu. Czytałam ostatnio artykuł, że w USA liczba śmierci kobiet po porodach zamiast spadać, to rośnie w porównaniu z np. 1990. Ciekawe dlaczego tak się dzieje. Autor artykułu obwiniał fakt, że mamy w społeczeństwie coraz starsze matki, ale nie wiem czy to ma jakiś związek z prawdą.

[201607040946]

[1=b82ed09e83d6cc96f3cec4b 39c6008ed9e8c5acd_5dd3308 25eb9e;52428421]Też tak uważam, ale to chyba pogląd znacznej cześci osób Jednak za cenę założenia rodziny myślę, że będę w stanie się poświęcić. Z drugiej strony przeraża mnie, że np. mógłby pęknąć mi tętniak, o którym nie mam pojęcia, albo mogłabym umrzeć w połogu, to trochę przerażające. Czytałam ostatnio artykuł, że w USA liczba śmierci kobiet po porodach zamiast spadać, to rośnie w porównaniu z np. 1990[/QUOTE]

Wiem, że to abstrakcja i nonsens, ale czysto teoretycznie, gdyby kiedykolwiek mi odbiło i chciałabym miec dziecko, rodziłabym w wodzie

[zakonna]

Gdybym ja oszalała i miała coś urodzić, to tylko cesarką, najlepiej w pełnej narkozie.

[Mileva_]

Napisane przez kaguya

Chcę tylko dodać, że boję się porodu bardziej niż śmierci jak o tym myślę, to nie widzę w tym nic pięknego ani wzniosłego.

Podobno po urodzeniu własnego dziecka na poród patrzy się z zupełnie innej strony, jako początek nowego życia i coś najpiękniejszego w życiu, mimo że fizjologia ta sama

Poród jako taki akurat mnie nie przeraża. Mnie przeraża to, co się dzieje w szpitalach, podejście do pacjentki i liczne zaniedbania, komplikacje ;/ W dodatku "sprawcy" na ogół pozostają bezkarni.

[aer]

Napisane przez Mileva_

Podobno po urodzeniu własnego dziecka na poród patrzy się z zupełnie innej strony, jako początek nowego życia i coś najpiękniejszego w życiu, mimo że fizjologia ta sama

Poród jako taki akurat mnie nie przeraża. Mnie przeraża to, co się dzieje w szpitalach, podejście do pacjentki i liczne zaniedbania, komplikacje ;/ W dodatku "sprawcy" na ogół pozostają bezkarni.

xD takim razie moja mama jest wyrodnym wyjatkiem bo czasem mowi ile godzin sie meczyla i jak podupadlo jej zdrowie po dwoch ciazach - zdecydowanie nie wspomina tego jako czegos pieknego

abstrahujac od tego, ze nie mam misiaczka:
- brak wlasnego mieszkania
- jestem zbyt leniwa, nie lubie ograniczen, lubie dlugo spac - ogolnie zbyt egoistyczna
- niezbyt lubie male dzieci - zwlaszcza jak placza. lubie cisze i spokoj - ryki i piski to nie moja bajka
- boje sie porodu - meczenia sie x godzin i tego, ze zdrowie moze siasc
- zwyczajnie nie wiem czy chce

moze kiedys sie zdecyduje, ale tylko na jedno i to kolo 30

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Napisane przez Mileva_

Podobno po urodzeniu własnego dziecka na poród patrzy się z zupełnie innej strony, jako początek nowego życia i coś najpiękniejszego w życiu, mimo że fizjologia ta sama

Poród jako taki akurat mnie nie przeraża. Mnie przeraża to, co się dzieje w szpitalach, podejście do pacjentki i liczne zaniedbania, komplikacje ;/ W dodatku "sprawcy" na ogół pozostają bezkarni.

Prawda :/ Trzymanie aż będzie większe rozwarcie mimo, że pacjentka już od dawna kwalifikuje się do cesarki to norma u nas... Albo podejście położnych do rodzącej. Fajnie, że powstają te wszystkie kampanie rodzić po ludzku itp. uważam, że są bardzo potrzebne i podejście do rodzących się zmiennia, ale (!) ja u siebie w rodzinnej miejscowości mam porodówkę-rzeźnię, chyba jeszcze cywilizacja tam nie dotarła. Wiadomo, że te starsze polożne są bardziej doświadczone, ale te młodsze są na pewno ludzkie, ja chyba bym rodziła z wynajętą Z drugiej strony to paranoja płacić ekstra za coś, co się należy bo płaci się składki. Wcale się nie dziwię kobietom, że chcą rodzić w prywatnych klinikach mimo to, poród to nie wyrwanie zęba, że szybko i się zagoi.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Żeby było o jedną głową mniej do ścięcia przez bojowników ISIS. A to już niedługo jak do nas zawitają.

[aer]

[1=b82ed09e83d6cc96f3cec4b 39c6008ed9e8c5acd_5dd3308 25eb9e;52428571]Prawda :/ Trzymanie aż będzie większe rozwarcie mimo, że pacjentka już od dawna kwalifikuje się do cesarki to norma u nas... Albo podejście położnych do rodzącej. Fajnie, że powstają te wszystkie kampanie rodzić po ludzku itp. uważam, że są bardzo potrzebne i podejście do rodzących się zmiennia, ale (!) ja u siebie w rodzinnej miejscowości mam porodówkę-rzeźnię, chyba jeszcze cywilizacja tam nie dotarła. Wiadomo, że te starsze polożne są bardziej doświadczone, ale te młodsze są na pewno ludzkie, ja chyba bym rodziła z wynajętą Z drugiej strony to paranoja płacić ekstra za coś, co się należy bo płaci się składki. Wcale się nie dziwię kobietom, że chcą rodzić w prywatnych klinikach mimo to, poród to nie wyrwanie zęba, że szybko i się zagoi.[/QUOTE]

mhm... rodzic po ludzku - a minister zdrowia chce ukrocic mozliwosc podawania znieczulenia zewnatrzoponowego
w ramach zastepczych srodkow ma byc np. rozmowa z psychologiem