udar mózgu

[kamilcia940]

Napisane przez Al_donka

Sądząc Kasiu po Twoim opisie to korzystałyśmy chyba z usług tego samego Ośrodka Rehabilitacyjnego. Podzielam Twoją opinię w 100% co do prywatnej rehabilitacji, bo licząc na to co nam oferuje Państwo to jak to się mówi "zimą byśmy w sandałach chodziły". Jak nie weźmiesz sprawy w swoje ręce to po Tobie, a nasi udarowcy do sprawności doszliby może po paru latach, o ile by doszli.

U nas był ten sam problem co u Ciebie...pieniądze. Czas naglił, bo zależało nam na jak najszybszym podjęciu rehabilitacji. Sami być może nie dalibyśmy rady uzbierać kwoty potrzebnej na pierwszy turnus, ale na szczęście mamy rodzinę która pomogła.
Teraz jest łatwiej, z góry planujemy całoroczną rehabilitacje. Ustalamy budżet i dajemy radę.

Nasz Tatuś (tak jak i w Twoim przypadku) jest sprawny, no w miarę sprawny. Powróciło wiele czynności które może wykonywać samodzielnie. O powrocie do całkowitej wcześniejszej funkcjonalności może i za wcześnie mówić, bo dopiero drugi turnus za nami a uszkodzenia były bardzo duże. Ale widzimy ogromne postępy i głęboko wierzymy w to że będzie całkowicie samodzielny.

Co mnie zdziwiło w tym ośrodku (na plus) to to że chory może przyjechać ze swoim opiekunem, bo nie w każdym ośrodku jest taka możliwość. Większość ośrodków które sobie wyszukaliśmy i były dla nas do zaakceptowania, takiej możliwości nie miały. A dla Tatusia to był duży komfort psychiczny. Wydaje mi się że nie każdemu obojętne by było kto mu tam przy pampersie grzebie, ale dla Tatusia było to obnażenie z prywatności kiedy panie w szpitalu traktowały go jak sztukę do obrobienia a nie jak człowieka który zasługuje na trochę godności. No bo jak ma się czuć mężczyzna lat 54 (w kwiecie wieku można powiedzieć), zawsze męski, kiedy niema nawet wpływu na swoje potrzeby fizjologiczne.
Ten komfort psychiczny dużo mu dał, powtarza to do dziś, cieszył się że nikt mu się po pokoju nie szwęda. Mógł się poczuć jak w domu i po ćwiczeniach spokojnie odpocząć w pokoju i poleżeć w samych slipkach...tak jak w domu
Jeździliśmy jak dotąd na turnusy 4 tygodniowe. Bał się tak długiego okresu,że będzie musiał zostać tam sam., bo mama pracuje i nie dostanie tyle wolnego. Ale dla kochanej osoby która potrzebuje nas i naszej pomocy można wszystko . Organizowaliśmy sobie tak czas i zajęcia, że mogliśmy się tatą opiekować na zmianę. Zdarzyło się i tak że podczas jednego turnusu Tatuś miał trzech opiekunów na zmianę. A każdy z nas (ja, mama, brat, siostra) mogliśmy uczestniczyć w tej jego walce. Hehe ale duma go zawsze rozpierała kiedy mógł nam pokazać postępy jakie odnosił. No nie zawsze było tak kolorowo. Były i momenty (zwłaszcza na początku), że o zgrozo nie chciał ćwiczyć. Ale przy wsparciu nas bliskich i przy pomocy fizjoterapeutów poszło...pękła tama i niechęć zniknęła. Od początku tata był podłamany, bo co teraz będzie, co z pracą, co z jego ogrodem (oczko w głowie), płacz że już do końca życia będzie leżał....ehhh okropne to były czasy.

Ale się rozpisałam No cóż, czasami trzeba się wygadać. Każdy z nas tego potrzebuje. Bynajmniej mi to pomaga. Nie mam możliwości w realu hehe to sobie tutaj pobiadole.

Al_donka czy chciałabyś mi opowiedzieć dokładnie historię Twojego taty i przebieg udaru mózgu? Jestem w trakcie pisania pracy licencjackiej i chciałabym wykorzystać jeżeli pozwolisz i mi opowiesz Twoją historię. Pozdrawiam

[OneMoreDress]

Al_donka mogłabyś podać nazwę tego ośrodka?
Moja mama miała silny udar kilka dni temu, jeszcze musimy jej dać kilka dni na dojście do siebie ale juz planujemy co robic dalej. Niestety jest prawostronnie sparaliżowana i nie mówi.

Martwi mnie, ze ciagle śpi. Lekarz trochę mnie dzisiaj zbył , nie wiem czy to normalne.

[Al_donka]

Napisane przez OneMoreDress

Al_donka mogłabyś podać nazwę tego ośrodka?
Moja mama miała silny udar kilka dni temu, jeszcze musimy jej dać kilka dni na dojście do siebie ale juz planujemy co robic dalej. Niestety jest prawostronnie sparaliżowana i nie mówi.

Martwi mnie, ze ciagle śpi. Lekarz trochę mnie dzisiaj zbył , nie wiem czy to normalne.

Proszę doczytaj tutaj: http://normanrehabilitation.com/reha...-udarze-mozgu/

Myślę że od udaru Twojej mamy upłynęło jeszcze zbyt mało czasu dlatego lekarz może Cię zbywa.

W tym ośrodku mają też opiekę logopedyczną. Pani Ania cierpliwa i zaangażowana sprawnie dobierała ćwiczenia. Śmiało możesz ich pytać o co chcesz, nam zawsze odpowiadali na wszelkie wątpliwości, pytania odnośnie choroby, a mało ich nie było

Będę z Wami myślami, bo wiem jaki to ciężki czas. Mamie życzę mnóstwo siły i jeszcze więcej zdrowia i wiary, że będzie dobrze. Daj znać jak o postępach mamy.

Pozdrawiam gorąco.

[OneMoreDress]

Niestety, moja kochana mama opuściła nas w niedziele...

[Al_donka]

Przyjmij moje najszczersze kondolencje ((((
Strasznie mi przykro (((
Łączę się z Tobą i Twoją rodziną w bólu.