Mąż po 6 latach nie chce dziecka :(

[ANKA54321]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;63638236]widzisz ja akurat uważam jego argumenty za sensowne i zdecydowanie dojrzałe
ja też nie chcę mieć dzieci dlatego że kosztują kupę kasy a ja wolę wydać ja na siebie
czy to ważne jaki ma argument?
nie chce to nie najważniejsze że mówi to otwarcie i daje szansę na podjęcie decyzji o rozstaniu
ona za to zachowuje się niedojrzale wierząc że jemu się odmieni,że nie wie co mówi i że po tym co powiedział będzie dobrym wspierajacym ojcem
nie nie będzie bo to co mówi pokazuje jasno że się nie nadaje się na ojca i ojcostwo nie jest czymś w czym będzie się spelnial[/QUOTE]

Zgadzam sie chęć lub jej brak, co do posiadania potomka nie świadcy o dojrzałośći ale niektóre forumowiczki uznają posiadanie (lub chęć) potomka jako dojrzałość...

[elvegirl]

Napisane przez Cecelina

Piszecie, że decyzje mogą się zmieniać, skoro jemu się zmieniła, z chce na nie chce, czemu wykluczacie, ze znów mu się zmieni na chce.

Wiesz, ja bym się bała zajść w ciążę z kimś, kto co roku/co kilka miesięcy zmienia zdanie w tej kwestii. Tak więc wcale ta wizja jego ewentualnej kolejnej zmiany o 180 stopni wcale nie jest taka optymistyczna, jak by się Ci mogło wydawać.

[201803290936]

Napisane przez elvegirl

Wiesz, ja bym się bała zajść w ciążę z kimś, kto co roku/co kilka miesięcy zmienia zdanie w tej kwestii. Tak więc wcale ta wizja jego ewentualnej kolejnej zmiany o 180 stopni wcale nie jest taka optymistyczna, jak by się Ci mogło wydawać.

Jak wyżej. Niestety ale wygląda na to, że coś tam niby zostało wyjaśnione, omówione, a tak naprawdę problem tak jakby został przykryty firanką, czy wręcz zamieciony pod dywan. Bo z tych ustaleń nic nie wynika.

[201610130935]

Napisane przez Cecelina

Rok temu mówił wyraźnie, że chce na pewno, tylko za jakiś czas.

Ja zawsze chciałam dziecko, tylko nie w obecnym czasie, a za jakiś rok, dwa. Nowa praca itd. Chciałabym też tylko jedno, i uważam, że najlepszy czas dla mnie byłby właśnie po 35 r.ż. Teraz po prostu wynikła ta rozmowa z jego strony.

Daje sobie kilka miesięcy, po jak pisałam, ostatnio mieliśmy duży kryzys i po części to mogło zmienić jego decyzję. Jeśli naprawimy co jest do naprawy, a on będzie nadal na nie, odejdę.

Piszecie, że decyzje mogą się zmieniać, skoro jemu się zmieniła, z chce na nie chce, czemu wykluczacie, ze znów mu się zmieni na chce.

Co do jego argumentów, ja się z nimi zgadzam Są wzięte z jego i mojego życia i przeszłości, obserwacji innych. Ale ja też widzę pozytywne strony posiadanie potomstwa, a on tylko to co złe.

Serio, gdyby nagle zmienił zdanie ufałabyś mu? Ja bałabym się mieć dziecko z kimś, kto co rok zmienia zdanie w TAKIEJ kwestii. Jeszcze rozmyśliłby się, w trakcie ciąży i wtedy byłyby problemy.

[niebieskie_oczko]

Mnie zastanawia zbieg okoliczności, że facet chciał niby dziecko, jak Autorka nie chciała, a jak ona zachciała, to jemu się odwidziało Wiem, wiem ludzie to nie krowy, zmieniają zdanie itp. ale mnie by rozczarowało to, że partner mnie namawiał na dziecko, a jakbym się poczuła gotowa, to zrezygnował nagle z dziecka

I rozbawiło mnie to, jak któraś napisała o adopcji zwierzaka online, by zbadać instynkt macierzyński. Serio?

[Devon_rose]

Napisane przez niebieskie_oczko

Mnie zastanawia zbieg okoliczności, że facet chciał niby dziecko, jak Autorka nie chciała, a jak ona zachciała, to jemu się odwidziało Wiem, wiem ludzie to nie krowy, zmieniają zdanie itp. ale mnie by rozczarowało to, że partner mnie namawiał na dziecko, a jakbym się poczuła gotowa, to zrezygnował nagle z dziecka

I rozbawiło mnie to, jak któraś napisała o adopcji zwierzaka online, by zbadać instynkt macierzyński. Serio?

Co do adopcji online to polecam czytanie ze zrozumieniem

Autorka raz pisze, że chce dziecka a raz, że nie.
A jej mąż to chyba nigdy dzieci nie chciał.

[laisla]

Napisane przez Cecelina

Rok temu mówił wyraźnie, że chce na pewno, tylko za jakiś czas.

Ja zawsze chciałam dziecko, tylko nie w obecnym czasie, a za jakiś rok, dwa. Nowa praca itd. Chciałabym też tylko jedno, i uważam, że najlepszy czas dla mnie byłby właśnie po 35 r.ż. Teraz po prostu wynikła ta rozmowa z jego strony.

Daje sobie kilka miesięcy, po jak pisałam, ostatnio mieliśmy duży kryzys i po części to mogło zmienić jego decyzję. Jeśli naprawimy co jest do naprawy, a on będzie nadal na nie, odejdę.

Piszecie, że decyzje mogą się zmieniać, skoro jemu się zmieniła, z chce na nie chce, czemu wykluczacie, ze znów mu się zmieni na chce.

Co do jego argumentów, ja się z nimi zgadzam Są wzięte z jego i mojego życia i przeszłości, obserwacji innych. Ale ja też widzę pozytywne strony posiadanie potomstwa, a on tylko to co złe.

Później, gdy maluch będzie na świecie i nastąpi rzeczywiście przewidywana rewolucja (dla niego mająca tylko negatywne skojarzenia), kolejny raz może mu się odmienić (wcale nierzadko tak się zdarza niestety ) I wtedy zostaniecie z dzieckiem sami, w sensie, maluch i Ty. Chyba, że jesteś gotowa na takie ryzyko i podejmujesz je w swoim i dziecka imieniu.

[stewardesa]

Napisane przez 0f4d7eb2e6c93082f74e89ef7 f138a13b7c455c0

Treść usunięta

Właśnie nie ustalili tego jasno wcześniej, więc nie wiadomo czy chciał.

[201703241651]

Napisane przez ANKA54321

Zgadzam sie chęć lub jej brak, co do posiadania potomka nie świadcy o dojrzałośći ale niektóre forumowiczki uznają posiadanie (lub chęć) potomka jako dojrzałość...

Tak samo małżeństwo... Wpienia mnie to, nie ukrywam.

Xfrida, zgadzam się z Tobą, chyba jak zawsze. Jesteś jedną z (bardzo) niewielu matek, które cenię na tym forum.


Wysłane z mojego X600 przy użyciu Tapatalka

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

oh dziekuje
jestes chyba jedna z niewielu osob ktore zgdzaja sie ze mna w pogladach...
tzn mysle ze wiele matek mysli podobnie do mnie ale obciach sie przyznac bo co inne matki pomysla ;-)

[Charlotte York]

Napisane przez Cecelina

Ale on wcześniej chciał, nie wykluczał tego. To nie tak, że od zawsze nie chciał.

Nie ma na pewno nikogo. On twierdzi, że mnie kocha i chce ze mną być jak do tej pory. Ja jego też.

Obydwoje wychowaliśmy sie w rozbitej rodzinie. Zawsze mu mowiłam, że chce miec kiedys normalna rodzine. Czy jest szansa, ze on kiedys zmieni zdanie? Ostatnio duzo sie klociliśmy, to tez na pewno mialo wplyw. Jak z nim rozmawiac?

Ale, że co? Że jak mówi, że kocha i chce być z tobą zawsze, to nie może mieć innej na boku? Uważam, że może.

[green way]

Napisane przez _Tinkerbell

Uważasz, że jeśli ktoś nie chce mieć dzieci to jest "bezdusznym samolubem", a do tego nie jest w stanie poświęcić się, kiedy ukochana osoba zachoruje? Jaki to ma związek?

Nie, wcale tak nie uwazam, ale nie ma to jak na Wizazu - najlepiej z calej wypowiedzi wyrwac kilka kluczowych slow i zlepic je w nowa, fascynujaca oryginalnoscia wypowiedz. Jak dla mnie wiele z opisow tego faceta moze sugerowac, ze jest on niedojrzaly, niezdecydowany, niestabilny emocjonalnie i malo odpowiedzialny, a to nie za dobrze rokuje o nim jako o partnerze, nie wspominajac w ogole o ojcu. Skoro w obliczu takich "teoretycznych" na razie problemow wykazuje sie on tak skrajnie roznymi pogladami (nie chce miec dziecka, ale to jeszcze przemysli; jest gotowy rozstac sie z autorka, ale tak naprawde to ja kocha i nie chce odchodzic itp.), to ja bym nie spodziewala sie po nim niczego dobrego i odpowiedzialnego w sytuacji np. zajscia w ciaze autorki, albo jej powaznej choroby, bo obie te sytuacje wymagalyby poswiecenia swoich pragnien i aspiracji i podporzadkowania wiekszosci zycia innym osobom. Ja uwazam, ze ten niestabilny emocjonalnie gosc nie bylby dla autorki zadnym oparciem w potrzebie, a predzej dolozylby jej jeszcze wiecej klopotow swoja osoba.

[stewardesa]

Napisane przez green way

Skoro w obliczu takich "teoretycznych" na razie problemow wykazuje sie on tak skrajnie roznymi pogladami (nie chce miec dziecka, ale to jeszcze przemysli; jest gotowy rozstac sie z autorka, ale tak naprawde to ja kocha i nie chce odchodzic itp.), to ja bym nie spodziewala sie po nim niczego dobrego i odpowiedzialnego w sytuacji np. zajscia w ciaze autorki, albo jej powaznej choroby, bo obie te sytuacje wymagalyby poswiecenia swoich pragnien i aspiracji i podporzadkowania wiekszosci zycia innym osobom.

Że niby ktokolwiek ma taki obowiązek? Dlaczego to by miało świadczyć o niestabilności i niedojrzałości?

[green way]

Napisane przez stewardesa

Że niby ktokolwiek ma taki obowiązek? Dlaczego to by miało świadczyć o niestabilności i niedojrzałości?

Daj se spokoj z rozbijaniem goowna na atomy. Bo, to ze autorka wyladowala po 6 latach zwiazku na goownianej pozycji czuc na odleglosc. Nie ma sensu tworzyc potretu charakterologicznego jej faceta na Twoje potrzeby, bo Ty chcesz wiedziec. Dla nnie liczy sie fakt, ze autorka znalazla sie na rozdrozu, samotna i niepewna jutra, a jedyna osoba, na ktora powinna liczyc wystawila ja do wiatru. Dla mnie to skrajna nieodpowiedzialnosc i egoizm partnera i koniec kropka.

[elvegirl]

Napisane przez stewardesa

Że niby ktokolwiek ma taki obowiązek?

Wzajemna pomoc jest jednym z obowiązków małżeńskich.

[ANKA54321]

Autorko pewnie ciężko ci jest to sobie wyobrazić ale postaw sie w odwrotnej sytuacji. Mąż chce dziecka a ty nie. Nalega, prosi,błaga,grozi, że odejdzie jeśli się nie zgodzisz no i jakbyś się w takiej sytuacji czuła ? Zastanów się

[rembertowa]

Napisane przez elvegirl

Wzajemna pomoc jest jednym z obowiązków małżeńskich.

wzajemna pomoc - tak. "Poświęcenie swoich pragnień i aspiracji i podporządkowanie większości życia innym osobom" - nie.

[ANKA54321]

Napisane przez rembertowa

wzajemna pomoc - tak. "Poświęcenie swoich pragnień i aspiracji i podporządkowanie większości życia innym osobom" - nie.

[stewardesa]

Napisane przez green way

Daj se spokoj z rozbijaniem goowna na atomy. Bo, to ze autorka wyladowala po 6 latach zwiazku na goownianej pozycji czuc na odleglosc. Nie ma sensu tworzyc potretu charakterologicznego jej faceta na Twoje potrzeby, bo Ty chcesz wiedziec.

To Ty właśnie tworzysz taki portret na podstawie powodów, dla których on nie chce mieć dzieci.

Napisane przez green way

Dla nnie liczy sie fakt, ze autorka znalazla sie na rozdrozu, samotna i niepewna jutra, a jedyna osoba, na ktora powinna liczyc wystawila ja do wiatru. Dla mnie to skrajna nieodpowiedzialnosc i egoizm partnera i koniec kropka.

Nie wystawił jej do wiatru, bo nigdy jasno nie ustalili, że będą mieli potomstwo.
Skrajny egoizm i nieodpowiedzialność cały czas na podstawie powodów, które wymienił?

[Cecelina]

Napisane przez stewardesa

To Ty właśnie tworzysz taki portret na podstawie powodów, dla których on nie chce mieć dzieci.Nie wystawił jej do wiatru, bo nigdy jasno nie ustalili, że będą mieli potomstwo.
Skrajny egoizm i nieodpowiedzialność cały czas na podstawie powodów, które wymienił?

Pisałam już kilkakrotnie, że ustaliliśmy. Ostatnią rozmowę o tym mieliśmy około roku temu, wtedy powiedział, że na pewno chce. Nie wracałam do tematu co miesiąc skoro się wyraźnie określił. Widzisz różnicę między chcemy, ale nie dokładnie teraz, a nie chcemy?

[phony]

Przykra sytuacja, strasznie :/ pamiętam, że jakiś czas temu był podobny wątek, ale stworzony przez faceta, który chciał dziecko. Może poszukaj, może któraś z odpowiedzi ci pomoże?

o, o ten mi chodzilo: https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=814383

[stewardesa]

Napisane przez Cecelina

Pisałam już kilkakrotnie, że ustaliliśmy. Ostatnią rozmowę o tym mieliśmy około roku temu, wtedy powiedział, że na pewno chce. Nie wracałam do tematu co miesiąc skoro się wyraźnie określił. Widzisz różnicę między chcemy, ale nie dokładnie teraz, a nie chcemy?

W tym samym zdaniu piszesz, że "nie wykluczał tego", co w żaden sposób nie równa się uzgodnieniu, że będziecie mieli dzieci. Sama również przyznajesz, że nie czujesz instynktu. Jeśli nie widzisz różnicy między "chce, planuje" a "nie wyklucza" i jeśli sama sobie przeczysz w kolejnych postach, to ja w tej kwestii nie widzę problemu, po prostu oboje nie chcecie mieć potomstwa, ale tobie się wydaje, że wypada i tylko w tym kłopot.

[elvegirl]

Napisane przez rembertowa

wzajemna pomoc - tak. "Poświęcenie swoich pragnień i aspiracji i podporządkowanie większości życia innym osobom" - nie.

Przecież to się wiąże - ciężka choroba partnera bardzo często się wiąże z przynajmniej czasowym poświęceniem mu większości życia i swoich planów. Ciąża i dziecko też potrafią wiele aspiracji co najmniej odłożyć.

[stewardesa]

Napisane przez elvegirl

Przecież to się wiąże - ciężka choroba partnera bardzo często się wiąże z przynajmniej czasowym poświęceniem mu większości życia i swoich planów. Ciąża i dziecko też potrafią wiele aspiracji co najmniej odłożyć.

Jeżeli się na te poświęcenia zdecydujemy. Tak pięknie jest deklarować poświęcenie własnego życia dla chorego małżonka, kiedy wiadomo że to się najprawdopodobniej nie wydarzy. I takim grzechem śmiertelnym oraz skrajnym egoizmem oczywiście jest zaznaczać z góry, że takie poświęcenia w grę nie wchodzą. Nie oczekiwanie ich, tylko uczciwe postawienie sprawy jest samolubne

[elvegirl]

Napisane przez stewardesa

Jeżeli się na te poświęcenia zdecydujemy.

Ależ oczywiście. Pytałaś o obowiązek, więc Ci napisałam, że takowy istnieje. A czy się tego przestrzega, to już zupełnie inna kwestia. Wymusić na nikim pomocy w chorobie nie można i się nie powinno, natomiast sama instytucja małżeństwa taką właśnie pomoc zakłada.

[stewardesa]

Napisane przez elvegirl

Ależ oczywiście. Pytałaś o obowiązek, więc Ci napisałam, że takowy istnieje. A czy się tego przestrzega, to już zupełnie inna kwestia. Wymusić na nikim pomocy w chorobie nie można i się nie powinno, natomiast sama instytucja małżeństwa taką właśnie pomoc zakłada.

Gdzie? Gdzie widnieje taki obowiązek?

[elvegirl]

W Kodeksie Rodzinnym i Opiekuńczym, w dziale Prawa i Obowiązki Małżonków.
Art. 23. Małżonkowie mają równe prawa i obowiązki w małżeństwie. Są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli.

prawo.money.pl - "Małżonków obowiązuje obowiązek wzajemnej pomocy i wierności. Wierność pojmowana jest nie tylko w aspekcie fizycznym, ale również odnosi się do sfery pomocy wobec współmałżonka. Przyjmuje się, że w prawidłowo funkcjonującym małżeństwie, małżonkowie winni sobie nawzajem udzielać pomocy w najtrudniejszych chwilach życiowych. Takimi momentami, w których jako słuszne jawi się oczekiwanie na pomoc ze strony współmałżonka, to bez wątpienia między innymi choroba małżonka, śmierć osoby bliskiej współmałżonka. Jeśli w takich chwilach nie można liczyć na pomoc współmałżonka, wówczas naruszony zostaje obowiązek pomocy i wierności."

[stewardesa]

Ale o poświęceniu większości życia i swoich planów nic nie ma. Nie ma nic o tym, że małżonek > wszystko pozostałe/ja.

[phony]

Napisane przez stewardesa

Jeżeli się na te poświęcenia zdecydujemy. Tak pięknie jest deklarować poświęcenie własnego życia dla chorego małżonka, kiedy wiadomo że to się najprawdopodobniej nie wydarzy. I takim grzechem śmiertelnym oraz skrajnym egoizmem oczywiście jest zaznaczać z góry, że takie poświęcenia w grę nie wchodzą. Nie oczekiwanie ich, tylko uczciwe postawienie sprawy jest samolubne

jakie szczęście, że mi rodzice przekazali inne wartości. To o czym piszesz jest dla mnie totalnym absurdem.
Jak się nie bierze pod uwagę poświecenia własnego życia (w domyśle: na opiekę, wsparcie itd.) dla chorego małżonka to się nie wchodzi w związek małżenski, z którym wiążą się określone obowiązki. Proste. Tu już nawet nie chodzi o kwestie prawne, ale przede wszystkim moralne.

[elvegirl]

Napisane przez stewardesa

Ale o poświęceniu większości życia i swoich planów nic nie ma.

Pozwól, że nie będę się powtarzać.