Jak odnaleźc się we własnym życiu,ktore runęło z dnia na dzien?

[miss-k]

Hej Nati!

nie martw sie, bedzie dobrze, to wszystko to jest tylko jeden element ukladanki zycia, sa inne, tylko o nich nie zapominaj, z reszta i tak same beda wylazic i dadza o sobie znac

[Nati2707]

To kosztuje mnie zbyt wiele... kiedy to przestanie mnie ruszać? kiedy będę na tyle silna, żeby móc nie przejmować się tym..?Chciałabym to wszytsko spakować w jeden karton i schowac gdzieś w piwnicy..

Mianowicie wrócilam na święta do domu i byłam praktycznie pewna, że spotkam go pierwszy raz po dwóch miesiącach.. W tygodniu spotykałam jego znajomych,wymienialiśmy uśmiechy i rzucaliśmy sobie krótkie: Wesołych Świąt.. mamę też spotkałam, porozmwaiałam z nią chwilę, tez złożyłam życzenia.. Wczoraj praktycznie poszłam do Kościoła ze świadomością,że będzie stał przy grobie na dyżurze...Już z daleka widziałam jak wychodził,ale poszedł bocznymi schodami.. nogi siępode mną ugięły.. spotkałam koleżankę,usiadła razem ze mną, specjalnie tak,żeby był vis'a vis.. ukartowałam to.. no i w pewnym momencie przyszedł.. serce zaczęło mi łomotać, nogi jak z waty, był tak blisko a jednocześnie tak daleko/... a ja stałam uśmiechnięta, odpicowana,tylko wewnątrz się gotowało.. chyba nie spodziewał się takiej niespodzianki..
to było pewnie najdłuższe 20 minut w jego życiu...
Dzisiaj napisałam mu krótkiego smsa: Najlepsze życzenia świąteczne. i tyle. Odpisał o dizwo! dziękuje, wesołych, pozdrów tam wszytskich..
Jedno zdanie a tak mnie ucieszyło...szczerze to nie wierzylam, w to, że odpiszę, myslałam, że nie ma już resztek honoru..a jednak pomyliłam się.
Wielkanoc to zawsze był dla nas taki fajny czas, wtedy rodził się nasz związek, jeszcze rok temu byliśmy tacy szczęśliwi.. jeszcze niedawno byliśmy tacy szczęśliwi..a teraz? myslałam, że będzie łatwiej, ale to pierwsze spotkanie,kiedy nie jest już mój..tego nie da się opisać

A przy okazji wesołych Świąt, prawdziwie rodzinnych i pełnych miłości

[miss-k]

hmm, wiesz, na pewno te pierwsze razy beda teraz trudne. Bylo wiele rzeczy, ktore robiliscie razem, ale bedziesz przekonowac sie, ze te rzeczy,sytuacje dalej istnieja, mimo ze go nie ma. Tak jak cale zycie, toczy sie dalej, i na pewno spotka Cie jeszcze wiele dobrego. Nie zamykaj sie na niego, zyj, to jest Twoje zycie i nie uzalezniaj swojego szczescia od niego, od kogos, badz samodzielna. Miej szczescia ktorych Ci nikt nie odbierze. Głowa do gory, bedzie dobrze. Ta sytuacja w kosciele potraktuj jako kroczek, do tego zeby oswajac sie z nowa sytuacja. Ja jestem z Toba, bedzie git

[n-nika]

Boże...czytając to co napisałaś, aż sie popłakałam
Walcz o niego!!! walcz... bo wiem co czujesz....

[Nati2707]

dzięki miss-k zalałam swoje smutki i trochę mi się humor poprawił.. wiem, że on nie jest jedyny, że jestem młoda i tak dalej, ale to byl mój pierwszy prawdziwy związek, moja pierwsza prawdziwa miłość, która tak dlugo się rozwijała...ale cóż nigdy nie wiemy co przyniesie los.. może przydarzy się coś lepszego i kiedyś napiszę, że znowu jestem szczęśłiwa, chociaż w tym momencie za bardzo w to nie wierzę... no bo jak wierzyć w coś, co skończyło się tak boleśnie i sprawiło tyle cierpienia?
Pozornie jestem silna, uśmiechnięta, pełna wiary, ale jedna banalna sytuacja powoduje, że znowu wszystko budzi się we mnie na nowo././.
dzięuje Kochana za Twoje mądre słowa

n-nika: nawet nie wiesz jak starałam się walczyć o niego, cały luty odchodziłam od zmysłów, żeby to ratować.. nie pomogło... wczoraj moja mama powiedziala mi, zobaczysz, że on wroci, że się pogodizcie wspomnisz moje słowa.. początkowo w to wierzyłam i chyba nadal wierzę, ale co ja mam zrobić/?? no co? odszedł do innej.. z dnia na dzień po sześciu laatch miłości z jego strony ni z gruszki ni z pietruszki odszedł i zostawił mnie samiuteńką.. oddałabym wszytsko, żeby cofnąć czas, żeby nigdy tego nie doświadczyć.. kocham go.. ale podobno kochać to znaczy pozowolić komuś odejść, jak on sam powiedział jesłi to jest prawdziwa miłość to predzej czy później i tak będzimey razem i może będę kiedyś tam potrafiła mu to wybaczyć?

[n-nika]

Też mam 20 lat... i wiele już przeszlam. Facet jak wyczuje, że zrobisz dla niego wszystko to zaczyna mu sie to nudzić i odchodzi...
Facetom łatwiej przychodza rozstania niż kobieta...
Już sie tego nauczyłam, bo nie raz płakalam.
Zawsze myślałam, że naprawde kocham! ale po jakimś czasie okazało się... jednak nie, bo zapomniałam.
I tak ciągle i ciągle... już wszystko mam przetestowane. I chyba to mnie umacnia, bo już po każdej porażce w miłości tak się nie zatracam. Nauczyłam się nie poddawać się i nie ulegać miłości.
Trzeba być ogniem, a nie cieniem...

i mieć wszystko w dupie. Inaczej nigdy się czlowiek od tego nie uwolni. pamiętaj, że nie wolno odrazu ofiarować wszystkiego co w sobie masz, zostaw coś dla siebie.... bo gdy przyjdą zle chwile, to mniej będzie bolało...

[Nati2707]

dokładnie.. dałam mu zbyt wiele miłości..ale z jego strony też ją czułam i nie sądziłam, że można byc zdolnym do czegoś takiego. Po co ta miłość>??
Żeby kochać, żeby było pięknie och i ach i nagle wszystko się zawaliło? wiem, że to mnie umocni, że będę silniejsza, ale nie prędko pokocham i uwierzę w miłość..

[n-nika]

Kochana czuje, że jesteś już zdrowa po tej chorej miłości!
Tak trzymaj!

Na nową miłość zawsze jest czas....
Pamiętaj, że trzeba postawić kropkę, odwrócić się i zacząć od nowa...
Kazdy koniec jest początkiem czegoś nowego, kto wie...być może jeszcze piękniejszego!

[Nati2707]

Czasem mam już tylko nawroty.. Ale wiem, że w śrdoku będzie mnie to bolalo zawsze,zbyt wiele mnie to kosztowało.
Tak bardzo chcę zapomnieć i zacząć od nowa, a jednocześnie chcę pamiętać, bo jak zapomnieć o czymś takim.. pełno sprzeczności..
Podobno wiara czyni cuda i od pewnego czasu staram się wierzyć

[miss-k]

Minęło kolejne pół miesiąca. Nie wiem czy lepiej czekać i walczyć czy żyć dalej. Chociaż ta decyzja pewnie podejmuje się bez naszego świadomego udziału.
Rozsądniej by było uznać to za lekcje i za jedną z osób na swojej drodze. Ale miłość i stawianie na prawdziwe wartości nie idzie z tym w parze. Ludzie popełniają błędy, a o związek trzeba się starać bo miłość ma różne kolory i nie ma co przysłaniać nią sobie oczu.

Ludzie podejmują dziwne decyzje, ostanio jestem w szoku patrząc na to co się dzieję. Ale okazało się że stało się także cos pozytywnego. U mojej koleżanki pojawił chłopak, który uznał że uczucie wygasło dwa lata temu, pierwsze spotkanie nieplanowane z resztą było podobno jakby nie widzieli się jeden dzień a nie dwa lata. Tak więc jak będzie pokaże przyszłość, wszystko może się zdarzyć

[Nati2707]

Dało mi do myślenia to co napisałaś Miłość jest prawdziwą zagadką, moja pozorna siła na zewnątrz zmaga się z tym co gdzieś tam w głębi serca zawsze pozostanie i zawsze będzie dla mnie czymś niezwykłym.
Nie wiem co przyniesie los. Żyje każdym dniem. Żyje tylko dla siebie.
A historia Twojej koleżanki przyznaje, że niezwykła. Może kiedyś coś podobnego się przytrafi. Chociaż na ten moment moment jestem pewna, że nie potrafiłabym wybaczyć, być z nim.. nie dopuszczam do siebie takiej myśli, zbyt wiele mnie to kosztowało. A wczoraj minęły 3lata od naszego początku, początku który zapowiadał się tak pięknie i miało to zawsze trwać(...)

A TERAZ Z GRUBEJ RURY ;D:
mianowicie wczoraj przed majówką wpadły do mnie koleżanki,przyszła moja mama i mówi, że spotkała moją ciotkę. Ciotka pracuje w sklepie praktycznie obok niego, no i jak się okazało nie był tam od lutego, dopiero pierwszy raz w tym tygodniu przyszedł. Zapytała go co słychać, że dawno go nie widziała..a on na to: "jestem sam"... nie powiem co o tym myślę.. nie wiem co chciał tym osiągnąć, żeby to do mnie dotarło? czy nie chcę się przyznać, że spotyka się z 7lat starszą kobietą? nie mam pojęcia.. a później poszłam na majówkę z kumpelami, nie było go, śmiałyśmy się, że boi się pojawić, bo wszyscy zauważyli, że od pewnego czasu nigdzie go nie można spotkać, jakby zapadł się pod ziemię.. w pewnym momencie dostrzegła go moja koleżanka..był odwrócony plecami, udawał, że nie widzi, A ja bawiłam się w najlepsze, uśmiech mi nie schodził z twarzy, jakbym była w najlepszym momencie swojego życia Widział mnie, spoglądał.. był sam.. mam taką wielką satysfakcję, że mnie zobaczył, a ja czułam się wspaniale, dawno nie miałam takiego dobrego humoru, nie wiedziałam, że sprawi mi to taką przyjemność :P

[miss-k]

ciesze się że byłaś wtedy szczęśliwa, dobrym ludziom należy się szczęście więc nie wszystkim tego życzę
na prawdę uśmiechałaś się szczerze, ja bym chyba nie umiała, zaczęłabym się trześć he he
a mam jeszcze jedno pytanie, próbowaliście coś do siebie pisać?

[Nati2707]

Nie, absolutnie nie mam z nim kontaktu. W pewnym momencie stwierdziłam, że już to nie ma sensu, nie będę robiła z siebie desperatki..
Napisałam mu tylko smsa w święta.
W środku buzowało się we mnie, człowiek tak mi bliski stał się nagle tak daleki..był na wyciągnięcie ręki, ale już nie jest mój. Chcialam, żeby widział, że mam się świetnie. Sam mi powiedział, że mam się uśmiechać tak często jak tylko mogę, wtedy gdy ja byłam totalnie załamana i nie chciałam przyjąć tego do wiadomości. Teraz już chyba do tego dojrzałam i jestem z siebie dumna

[mehja]

Nati a chciałabyś znów z nim być?

[MissHuffy]

Nati wzruszyła mnie twoja historia, bardzo dobrze, że znalazłaś w sobie tyle siły, żeby ograniczyć kontakty z nim. dobrze, że czujesz się cudownie. Przeżyłam coś podobnego, i dobrze cię rozumiem. Jak na razie ciesz się życem! zobaczysz jeszcze kiedyś bedziesz smiała sie z tego związku,teraz na nowo poznasz smak życia, poznasz życie z innej strony, i kiedyś na pewno znajdziesz męzczyzne wartego twoich uczuć. 3maj się

swoją drogą , też mam 100km do poznania

[Nati2707]

w tej chwili na pewno nie chce z nim być, zbyt wiele mnie ta cala sytuacja kosztowała, nie potrafiłabym zaufać. Teraz nie dopuszczam do siebie takiej myśli..ze mogłabym się zgodzic na jakis powrót.. Boję się, że jednak, że jakby coś takiego mialo miejsce w przyszlosci to mogłabym mu ulec.. mam jednak nadzieję, że będę na tyle silna, żeby stanowczo powiedziec mu NIE, że nie zabraknie mi odwagi. Jestem świadoma tego, że cos będzie podpowiadało mi, żeby może jednak spróbować..ale wtedy przypomnę sobie to, co czułam kiedy założyłam ten wątek.

Dziękuję MissHuffy za wsparcie. Przekonałam się, że życie może być piękne nawet po czymś takim, a z każdej historii człowiek się czegoś uczy
Może mieszkamy w tym samym rejonie kto wie

[mehja]

Ja mam przeczucie, że to jeszcze nie koniec tej historii i po cichu liczę, że kiedyś się zejdziecie ale ja to taka romantyczka jestem

[Nati2707]

Wiesz co, ja mam jakieś dziwne przeczucia..ale jestem pewna, że na ten moment mam tego wszystkiego dosyć..

[miss-k]

hej juz troszke czasu minelo, jak tam,pojawil sie ktos nowy godny zainteresowania. czy Twoje rozgladanie jest ograniczone przez doswiadczenia. buzka pozdrawiam

[Nati2707]

Witaj miss-k Jeszcze nie znalazłam nikogo, kto mógłby mi go zastąpić... Właściwie to na siłę nikogo nie szukam, bo nie widzę w tym sensu.. Zresztą chyba stałam się silniejsza przez to wszytsko, a z drugiej strony boję się znowu z kimś być. No i kurde co najgorsze to porównuje wszytskich do niego..może pozwoliłoby mi to zapomnieć o nim, ale na razie chyba wolę, żeby było tak jak jest. Coraz rzadziej jest mi smutno. Już teraz wiem, że mam żyć dla siebie, cieszyć się każdą chwilą, czerpać z życia garściami.. zdarzają się momenty, kiedy zaczynam o nim myśleć, kiedy przypomnę sobie jaką sytuację, czy wspólne chwile, których było przeciez tyle.. Ale muszę trwać w swojej sile i udowodnić sama sobie, że potrafię żyć bez niego i pozbierać się po tym wszytskim. Ostatnio znajomy powiedział mi, że nie był wart tylu łez, że prawdziwa miłość na pewno gdzieś czeka..
A swoją drogą to JUŻ 4 miesiące, niewiarygodne..

dzisiaj właśnie miałam moment hmm.. właściwie trudno mi to określić jak się wtedy czułam. Byłam na procesji i nagle przede mną wyrósł on. Niespodziewanie, szedł jakieś 2 metry przede mną. W pierwszej chwili ugięły się pode mną nogi, ale szybko doszłam do siebie. Szłam ze znajomymi, uśmiechnięta i pogodna..całkiem przypadkowo w spódniczce, w ktorej mnie uwielbiał. Stał i widział mnie, bo szłam w jego kierunku, tylko kawałek dalej, ale nawet nie spojrzałam..tylko czułam to spojrzenie.. po tym jak mnie zauważył przesunał się do przodu. Nie potrafię wytłumczyć tego co czuję z jednej strony, poczułam niesamowitą pustkę jaka po nim została, było mi przykro, że chłopak, który był mi tak bliski nagle jest tak daleko.. ciekawa jestem co on czuję, gdy mnie widzi. Był sam, był w koszuli, która sama mu wybrałam(...)

[Nati2707]

Dzisiaj są jego urodziny. Napisałam mu życzenia w stylu: wszystkiego co powoduje uśmiech i szczęście, niczego co przynosi smutek, żeby każdy dzień był lepszy od poprzedniego. Żebyś nigdy, niczego nie żałował by nigdy nie zabrakło ci powodów do szczęścia..podziękował serdecznie i dodał, żebym na siebie uważała..mimo mojej pozornej siły i walki samej ze sobą łzy same mi napłynęły do oczu.

[Nati2707]

Minęło prawie pół roku.. od tego czasu widziałam go tylko i wyłącznie z daleka, przez przypadek, nie rozmawiałam. Zajęłam się sobą. Wczoraj nadszedł dzień kiedy musiałam się zmierzyć z przeszłością. Byłam na imprezie, poszłam po hamburgera z koleżanką, a on akurat tam stał. Pomachał mi, zaczęliśmy rozmawiać, nic się nie zmienił, jest takim samym człowiekiem, a jednak takim mi obcym.. pytał jak na studiach i nagle powiedział, że głupio wyszło,ale nie chciał mnie krzywdzić, a ja na to, daj spokój było, minęło. Zauważyłam, że unikał mojego spojrzenia.. Powiedział, żebym czasem się odezwała, objął mnie, pocałował w policzek i kazał trzymać się ciepło. Moja znajoma powiedziała, że chyba dobrze, że tak wyszło, bo jak zaczął opowiadać i narzekać to zdałam sobie sprawę, że zarażał mnie tym swoim pesymizmem.. od kiedy jestem sama, cieszę się z normalnych, błahych rzeczy, uśmiech nie schodzi mi z twarzy No i mam teraz swoje własne na swój sposób szczęśliwe życie. A po nim tego szczęścia widać nie było.

[Nati2707]

Mając trochę czasu i natchnienia postanowiłam napisać co u mnie Minęło już prawie półtora roku, nawet nie wiem kiedy. Wbrew temu co sądziłam w lutym ubiegłego roku, nadal żyję Ze swoim byłym się nie widuję, nie mam żadnego kontaktu. Jakiekolwiek informacje dopływają do mnie od znajomych. Czasem mnie to drażni, ale dzięki temu mogę napisać, że On, bierze ślub ze swoją wybranką, tą dla której mnie zostawił, nie powiem, poszło im to szybko. Ona wyjeżdża a on hm korzysta z życia.. No cóż niech sobie chłopak poużywa skoro jego przyszła żona nie widzi w tym nic złego. Niewiarygodne, ale cieszę się, że tak to się potoczyło(że mnie zostawił) i to co kiedyś wydawało się końcem mojego życia, stało się początkiem zupełnie innego, myślę że lepszego