Introwertyczki- łączmy się!

[IrelandBreakfast]

Ja też kocham jesień! Jest niesamowcie klimatyczna

[Holdra]

Hej, tu kolejna introwertyczka, z tych bojących się ludzi :P Póki co będę Was bardziej podczytywać i mniej pisać

[Sz05]

Napisane przez Holdra

Hej, tu kolejna introwertyczka, z tych bojących się ludzi :P Póki co będę Was bardziej podczytywać i mniej pisać

Możesz śmiało pisać. Widzisz, że trzeba rozruszać

[IrelandBreakfast]

No, towarzystwo nie bardzo rozmowne xD

[Sz05]

Napisane przez IrelandBreakfast

No, towarzystwo nie bardzo rozmowne xD

Na żywo pewnie byłoby podobnie. W końcu nie rozmawia się o głupotach

[white_rose25]

Napisane przez Sz05

Na żywo pewnie byłoby podobnie. W końcu nie rozmawia się o głupotach

E tam, ja lubię o głupotkach pogadać

Ostatnio mi nawet brakuje spotkań z ludźmi bo mieszkam daleko od znajomych..

[IrelandBreakfast]

Napisane przez Sz05

Na żywo pewnie byłoby podobnie. W końcu nie rozmawia się o głupotach

O to to

[MissChievousTess]

Napisane przez white_rose25

E tam, ja lubię o głupotkach pogadać

Ostatnio mi nawet brakuje spotkań z ludźmi bo mieszkam daleko od znajomych..

Mam ostatnio podobnie bo znajomi i rodzina rozjechali się po świecie po prostu.
Macie jakieś fajne sposoby na odreagowanie stresu, który wywołują u was inni zestresowani ludzie w waszym otoczeniu?

[IrelandBreakfast]

Napisane przez MissChievousTess

Mam ostatnio podobnie bo znajomi i rodzina rozjechali się po świecie po prostu.
Macie jakieś fajne sposoby na odreagowanie stresu, który wywołują u was inni zestresowani ludzie w waszym otoczeniu?

Powiem szczerze, że nie wiem. Może po prostu nie słuchać? Nie bardzo wiem jak się odnieść, jakie to sytuacje?

Sama ze stresem sobie nie radzę. Zawsze wmawiam sobie, że sprawa, którą się stresuję minie, że inni odwalają coś na odwal i jest dobrze, więc ja, która zrobiłam coś z sercem, nie powinnam się tym tak przejmować.

[Sz05]

Staram sie tych ludzi nie słuchać i nie komentować. Niestety, nieraz wybuchnę, że mają się ogarnąć.

[IrelandBreakfast]

Pamiętam jak na studiach koleżanka zasiała panikę, że nie ma obron we wrześniu u jej promotora. A miałam obronę zaplanowaną na wrzesień. Poszłam do swojego promotora, zapytałam o wrzesień. Odpowiedział mi, że mam spokojnie kończyć pracę i nie słuchać gadania. Ale ja pisałam u księdza, więc liczyłam, że będzie 'ludzki'. Dla pewności jednak poszłam jeszcze do dziekanatu i to samo. Więc tylko u niej w grupie był przymus obronienia się w pierwszym terminie. Nienawidzę takiego siania paniki. I jeszcze taki szyderczy tekst 'Ty planujesz obronę na wrzesień? To się nie obronisz, bo nie ma obron we wrześniu' Phi

[Sz05]

Napisane przez IrelandBreakfast

Pamiętam jak na studiach koleżanka zasiała panikę, że nie ma obron we wrześniu u jej promotora. A miałam obronę zaplanowaną na wrzesień. Poszłam do swojego promotora, zapytałam o wrzesień. Odpowiedział mi, że mam spokojnie kończyć pracę i nie słuchać gadania. Ale ja pisałam u księdza, więc liczyłam, że będzie 'ludzki'. Dla pewności jednak poszłam jeszcze do dziekanatu i to samo. Więc tylko u niej w grupie był przymus obronienia się w pierwszym terminie. Nienawidzę takiego siania paniki. I jeszcze taki szyderczy tekst 'Ty planujesz obronę na wrzesień? To się nie obronisz, bo nie ma obron we wrześniu' Phi

O Boże, tacy ludzie są najgorsi. Najgorsze jest to, że zawsze ja tłumaczę wszystkim, że wcale tak nie jest.

[MissChievousTess]

Napisane przez IrelandBreakfast

Powiem szczerze, że nie wiem. Może po prostu nie słuchać? Nie bardzo wiem jak się odnieść, jakie to sytuacje?

Sama ze stresem sobie nie radzę. Zawsze wmawiam sobie, że sprawa, którą się stresuję minie, że inni odwalają coś na odwal i jest dobrze, więc ja, która zrobiłam coś z sercem, nie powinnam się tym tak przejmować.

No raczej dotyczące bezpośredniego otoczenia i osób od których nijak się nie da uciec. Nie wysłuchiwać zestresowanych ludzi w bezpośrednim otoczeniu raczej się nie da. Pewnie można nie brać ich emocji do siebie, ale jak np. cudzy stres dezorganizuje całe otoczenie i np. naszą pracę no to już trudno zachować dystans.
Szukam innego wyjścia niż "kiszenie wszystkiego w sobie".

---------- Dopisano o 21:27 ---------- Poprzedni post napisano o 21:23 ----------

Napisane przez IrelandBreakfast

Pamiętam jak na studiach koleżanka zasiała panikę, że nie ma obron we wrześniu u jej promotora. A miałam obronę zaplanowaną na wrzesień. Poszłam do swojego promotora, zapytałam o wrzesień. Odpowiedział mi, że mam spokojnie kończyć pracę i nie słuchać gadania. Ale ja pisałam u księdza, więc liczyłam, że będzie 'ludzki'. Dla pewności jednak poszłam jeszcze do dziekanatu i to samo. Więc tylko u niej w grupie był przymus obronienia się w pierwszym terminie. Nienawidzę takiego siania paniki. I jeszcze taki szyderczy tekst 'Ty planujesz obronę na wrzesień? To się nie obronisz, bo nie ma obron we wrześniu' Phi

Bywa, że obron jesienią nie ma. Niezależnie do tego czy promotor jest "ludzki". Bo jesień to czas konferencji, czasem urlopów, wyjazdów grantowych. Ale jak ktoś ma ustalony termin z danym pracownikiem naukowym to trzeba spokojnie się tego trzymać i robić swoje. Na mojej uczelni faktycznie 3 krotnie było tak, że dany pracownik naukowy nie miał obron we wrześniu. Ale już od stycznia danego roku akademickiego wszyscy wiedzieli, że tak będzie i ci co musieli mieć obrony jesienne wybierali innego promotora.

[white_rose25]

Też by mi się taka wiedza przydała bo bardzo łatwo łapię nerwa od kogoś. Zwlaszcza od kogoś bliskiego. Bo osoby które nie są mi bliskie nie mają takiej mocy oddziaływania na mnie

[IrelandBreakfast]

Napisane przez MissChievousTess

No raczej dotyczące bezpośredniego otoczenia i osób od których nijak się nie da uciec. Nie wysłuchiwać zestresowanych ludzi w bezpośrednim otoczeniu raczej się nie da. Pewnie można nie brać ich emocji do siebie, ale jak np. cudzy stres dezorganizuje całe otoczenie i np. naszą pracę no to już trudno zachować dystans.
Szukam innego wyjścia niż "kiszenie wszystkiego w sobie".

---------- Dopisano o 21:27 ---------- Poprzedni post napisano o 21:23 ----------


Bywa, że obron jesienią nie ma. Niezależnie do tego czy promotor jest "ludzki". Bo jesień to czas konferencji, czasem urlopów, wyjazdów grantowych. Ale jak ktoś ma ustalony termin z danym pracownikiem naukowym to trzeba spokojnie się tego trzymać i robić swoje. Na mojej uczelni faktycznie 3 krotnie było tak, że dany pracownik naukowy nie miał obron we wrześniu. Ale już od stycznia danego roku akademickiego wszyscy wiedzieli, że tak będzie i ci co musieli mieć obrony jesienne wybierali innego promotora.

Na mojej uczelni są obrony we wrześniu. Zawsze były. A gdyby zdarzyło się tak, że jednak ich nie ma to promotor poinformowałby o tym wcześniej. A u tej koleżanki facet powiedział, że obron we wrześniu nie ma, bo (i tu nie wiem dlaczego, ale pewnie chciał mieć w tym czasie spokój od studentów). Ale ona uogólniła i zasiała wśród studentów ziarno paniki.

Co innego u mojego chłopaka - i promotorzy i pracownicy dziekanatu otwarcie mówią, że obron jesienią nie ma. I to jest prawdziwe info, a nie takie wyssane z palca.

[Sz05]

Na mojej uczelni są normalnie obrony w czerwcu, lipcu i we wrześniu. Czasami październik się zdarza.

[Lilian67]

Hej, można dołączyć? Wydaje mi się że tez jestem introwertyczką

[Sz05]

Napisane przez Lilian67

Hej, można dołączyć? Wydaje mi się że tez jestem introwertyczką

Pewnie, że możesz.

[4ac7eae5f92dfa622d89f024e559f952d8de277a_657b9774600aa]

Cześć dziewczyny!
Mam nadzieję, że też mnie przyjmiecie do swojego grona
Bardzo miło byłoby 'porozmawiać' z ludźmi o podobnym charakterze, bo codziennie odnoszę wrażenie, że na żywo to wszyscy towarzyscy, wygadani i ekstrawertyczni

[white_rose25]

Cześć dziewczyny rozgaszczajcie się

[Lilian67]

Napisane przez Sz05

Pewnie, że możesz.

Napisane przez white_rose25

Cześć dziewczyny rozgaszczajcie się

Dzięki Ja w sumie niedawno odkryłam, że ta moja niechęć do ludzi to może być introwertyzm, że to w ogóle ma nazwę, bo od dziecka mówili mi, że jestem nietowarzyska, unikam ludzi albo że jestem nieśmiała, więc żyłam z przekonaniem, że mam takie właśnie wady i że muszę je jakoś zwalczać.
Fakt, ciężko mi się zawiera nowe znajomości, a praca w domu temu nie sprzyja. W zasadzie to nie mam koleżanek, jedynie tż i najbliższa rodzina, więc miło mi będzie czasem podyskutować z Wami.

[Sz05]

Wszystkich chętnie przyjmiemy.

Ja mam ogólnie tak, że jak nie mam nic konkretnego do powiedzenia to wolę nic nie mówić. A jak ktoś mnie pyta np. czy mam psa to tylko mówię "tak, mam psa, jest bernardynem, więc jest bardzo duży'' i nic więcej nie mówię, bo nie wiem co i jest niezręczna cisza.

[Lilian67]

Napisane przez Sz05

Wszystkich chętnie przyjmiemy.

Ja mam ogólnie tak, że jak nie mam nic konkretnego do powiedzenia to wolę nic nie mówić. A jak ktoś mnie pyta np. czy mam psa to tylko mówię "tak, mam psa, jest bernardynem, więc jest bardzo duży'' i nic więcej nie mówię, bo nie wiem co i jest niezręczna cisza.

Ja mam podobnie.
Lubię czasem pogadać, ale konkretnie, o książkach, filmach, podróżach, itp. czy też obgadać jakąś sprawę, czy coś komuś polecić, poradzić - ok, nie ma problemu, ale nigdy nie lubiłam jak ktoś do mnie dzwonił w sumie po nic i w ciągu jednej rozmowy padało kilka z moich ulubionych pytań: "co tam słychać?" / "no i co tam jeszcze?" / "co dobrego?"

[Sz05]

Napisane przez Lilian67

Ja mam podobnie.
Lubię czasem pogadać, ale konkretnie, o książkach, filmach, podróżach, itp. czy też obgadać jakąś sprawę, czy coś komuś polecić, poradzić - ok, nie ma problemu, ale nigdy nie lubiłam jak ktoś do mnie dzwonił w sumie po nic i w ciągu jednej rozmowy padało kilka z moich ulubionych pytań: "co tam słychać?" / "no i co tam jeszcze?" / "co dobrego?"

Mój chłopak tak ma, a ja ciągle mówię, że nic, bo nie sadzę, że ciekawe jest to, że np. zmywałam czy robiłam obiad. Co prawda on mówi, że jego ciekawi wszystko co robię, ale ja jakoś nie jestem przekonana. Wolę mówić jak serio stanie się coś konkretnego typu, że wyszłam się spotkać z koleżanką.

[IrelandBreakfast]

Napisane przez Sz05

Wszystkich chętnie przyjmiemy.

Ja mam ogólnie tak, że jak nie mam nic konkretnego do powiedzenia to wolę nic nie mówić. A jak ktoś mnie pyta np. czy mam psa to tylko mówię "tak, mam psa, jest bernardynem, więc jest bardzo duży'' i nic więcej nie mówię, bo nie wiem co i jest niezręczna cisza.

Siostro. Mam identycznie. Tylko szkoda, że często biorą nas za gbura.

[Sz05]

Napisane przez IrelandBreakfast

Siostro. Mam identycznie. Tylko szkoda, że często biorą nas za gbura.

Ja jeszcze ponoć mam gburowaty wyraz twarzy, więc kombo

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[IrelandBreakfast]

Ja podobnie. Mamy przewalone

Napisane przez Sz05

Ja jeszcze ponoć mam gburowaty wyraz twarzy, więc kombo

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Sz05]

Napisane przez IrelandBreakfast

Ja podobnie. Mamy przewalone

A potem, że ludzie myślą, że kogoś nie lubię albo że jestem wredna.

Ale z kolei na dworcu mnie się ludzie głównie pytają czy to dobry pociąg czy nie. Chyba wzbudzam jednak zaufanie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[4ac7eae5f92dfa622d89f024e559f952d8de277a_657b9774600aa]

Napisane przez Lilian67

Dzięki Ja w sumie niedawno odkryłam, że ta moja niechęć do ludzi to może być introwertyzm, że to w ogóle ma nazwę, bo od dziecka mówili mi, że jestem nietowarzyska, unikam ludzi albo że jestem nieśmiała, więc żyłam z przekonaniem, że mam takie właśnie wady i że muszę je jakoś zwalczać.
Fakt, ciężko mi się zawiera nowe znajomości, a praca w domu temu nie sprzyja. W zasadzie to nie mam koleżanek, jedynie tż i najbliższa rodzina, więc miło mi będzie czasem podyskutować z Wami.

Pozytywnie zazdroszczę Wiele bym dała, żeby pracować z domu. U mnie - ogrom ludzi, tłok w kuchni, hałas, strasznie mnie to przytłacza

[white_rose25]

Ja jestem z tych co lubią pogadać, popisać na komunikatorze, spotkać się. byle nie za dużo i nie za często
Jak mam za dużo spotkan to muszę to potem odchorować w samotności.