Jak z tego wyjść?

[201604181004]

Napisane przez laisla

Tylko, że autorka nie do końca sama wie, co chce robić, zmienia zdanie z godziny na godzinę więc trudno tu mówić o zdeterminowaniu Machnąć sobie doktorat też raczej nie każdemu tak łatwo, miejsca są pewnie dosyć ograniczone również tam

Dokładnie. Dlatego odradzam jej w ogóle studia, bo jak ma iść żeby zaszczycić kogoś swoją obecnością, to lepiej niech nie idzie wcale. A z takim podejściem to nawet jak skończy studia to pracy nie będzie. Dla mnie filologia polska to studia dobre jak każde inne dla osób które są zdeterminowane i wiedzą po co tam idą, a no. No po prostu jak wyżej

[viva91]

Napisane przez MadamError

Przecież napisałam że będę próbować.

super, i napisałaś też że na 99% idziesz na filologie, zapomniałaś już?
i to podejście mnie dziwi, ale w sumie rób co chcesz, twoje życie, jak sobie pościelisz tak się wyśpisz.

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez MadamError

Viva, po prostu ja wątpię, żeby rodzice pozwolili mi wyjechać, oni na razie chcą mnie mieć pod kontrolą. No i problem się już rozwiązał, znalazłam lingwistykę u siebie, nie wiem jakim cudem dopiero teraz to znalazłam, chyba za dużo tych kierunków filologicznych, wiedziałam, że coś takiego musi być. Tylko że tam się ciężko będzie dostać, patrząc na progi punktowe z poprzednich lat, więc już na 99% wiem, że idę na filologię polską.

Problem to się dopiero rozpoczął Nie wiem z czego Ty się cieszysz tam na końcu tą uśmiechniętą emotką.
Jak sama zauważyłaś już kierunków związanych z językiem jest mnóstwo. Piszesz, że chcesz się uczyć o języku. Ale o jakim języku? Polskim? Angielskim? Arabskim? Co konkretnie Cię w tym języku interesuje? Nie bez powodu pewnie jest tyle kierunków studiów, bo zapewne każdy ma jakąś inna specyfikację. Jeśli na prawdę coś Cię interesuje, to na litość zaangażuj się w to, bo inaczej to nie ma sensu większego. Jeśli nie, to idź może lepiej do jakiejś roboty i nie zajmuj miejsca na uczelni jakiejś inne osobie, która wie czego chce.

Im dłużej czytam ten wątek, tym większego przekonania nabieram, że Ty nie chcesz konkretnej porady tylko miejsca i czytelników, żeby sobie pomarudzić.

[20160901857]

Napisane przez drabineczka

Dokładnie. Dlatego odradzam jej w ogóle studia, bo jak ma iść żeby zaszczycić kogoś swoją obecnością, to lepiej niech nie idzie wcale. A z takim podejściem to nawet jak skończy studia to pracy nie będzie. Dla mnie filologia polska to studia dobre jak każde inne dla osób które są zdeterminowane i wiedzą po co tam idą, a no. No po prostu jak wyżej

Ale przecież trzeba studiować, bo wszyscy studiują i trzeba iść na byle co, bo na to co nas naprawdę interesuje się nie dostaniemy (wiemy o tym pół roku przed wynikami). Mnie już też zaczyna przerastać ten wątek.

[MadamError]

Dziewczyny, to nie tak. Naprawdę jestem Wam wdzięczna za porady i poświęcony czas. Może po części macie rację, że przyszłam się wyżalić, nie mam nikogo, komu mogłabym o tym wszystkim opowiedzieć, poza tym osobom postronnym penie łatwiej ocenić sytuację.
Nie mówiąc już o tym, że tak naprawdę sama jeszcze nie wiem, czego chcę, jestem już 2 lata do tyłu za moimi rówieśnikami, pewnie tego nie rozumiecie bo nie byłyście nigdy w takiej sytuacji i ja jestem to w stanie zrozumieć.

---------- Dopisano o 12:48 ---------- Poprzedni post napisano o 12:47 ----------

[1=0f0603ed06f411a5d3d78a7 f01b50240947bf49a_6024742 79be1e;31086420]Problem to się dopiero rozpoczął Nie wiem z czego Ty się cieszysz tam na końcu tą uśmiechniętą emotką.
Jak sama zauważyłaś już kierunków związanych z językiem jest mnóstwo. Piszesz, że chcesz się uczyć o języku. Ale o jakim języku? Polskim? Angielskim? Arabskim? Co konkretnie Cię w tym języku interesuje? Nie bez powodu pewnie jest tyle kierunków studiów, bo zapewne każdy ma jakąś inna specyfikację. Jeśli na prawdę coś Cię interesuje, to na litość zaangażuj się w to, bo inaczej to nie ma sensu większego. Jeśli nie, to idź może lepiej do jakiejś roboty i nie zajmuj miejsca na uczelni jakiejś inne osobie, która wie czego chce.
[/QUOTE]
Chodzi mi o to, żeby była nauka o języku, dużo gramatyki, czytania. Coś typowo humanistycznego.

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez MadamError

Dziewczyny, to nie tak. Naprawdę jestem Wam wdzięczna za porady i poświęcony czas. Może po części macie rację, że przyszłam się wyżalić, nie mam nikogo, komu mogłabym o tym wszystkim opowiedzieć, poza tym osobom postronnym penie łatwiej ocenić sytuację.
Nie mówiąc już o tym, że tak naprawdę sama jeszcze nie wiem, czego chcę, jestem już 2 lata do tyłu za moimi rówieśnikami, pewnie tego nie rozumiecie bo nie byłyście nigdy w takiej sytuacji i ja jestem to w stanie zrozumieć.

A powiedz co to ma w ogóle do rzeczy? Kogo to interesuje? Dla kogo to ma znaczenie? Oprócz Ciebie oczywiście. Bo najwyraźniej dla Ciebie to ma największe znaczenie. Ja miałam na moich studiach osoby, które pochodziły na zajęcia przez jeden semestr stwierdzały, że to nie to czego szukały i szły dalej i to np. był 3 kierunek do którego podchodziły. I były i po 5 lat do tyłu ode mnie. Teraz sobie myślę, że dla nich duży szacunek za determinację i odwagę w poszukiwaniu tego na czym im zależało, a nie na studiowaniu byleczego byle skończyć.
Zamiast się oglądać na innych i zastanawiać się nad tym co ktoś tam sobie pomyśli (zakładając, że kogoś to będzie obchodzić) skup się na sobie i swoich predyspozycjach i zainteresowaniach.

Napisane przez MadamError

Chodzi mi o to, żeby była nauka o języku, dużo gramatyki, czytania. Coś typowo humanistycznego.

To jest bardzo ogólne stwierdzenie. Ja nie szukałam informacji na ten temat i nie będę bo mnie to nie interesuje, to w Twojej gestii jest zasięgnąć jak najwięcej informacji na temat kierunków studiów, które z Twoimi zainteresowaniami się pokrywają. I to bez względu na to czy i jak bardzo dane kierunki są oblegane. Startuj na 3-4 kierunki, co Ci szkodzi? A nóż widelec dostaniesz się na ten na który najtrudniej się dostać. Ale do tego potrzebna jest jedna bardzo ważna rzecz DETERMINACJA i CHĘĆ, której chyba nie posiadasz.

[neia]

Napisane przez MadamError

Nie mówiąc już o tym, że tak naprawdę sama jeszcze nie wiem, czego chcę, jestem już 2 lata do tyłu za moimi rówieśnikami, pewnie tego nie rozumiecie bo nie byłyście nigdy w takiej sytuacji i ja jestem to w stanie zrozumieć.

Ale... czytasz w ogole co my piszemy? Przeciez juz co najmniej kilka z nas napisalo, ze bylo kiedys w podobnej albo i gorszej sytuacji i w ogole nie uwaza tego za problem. Sama zaczelam 2 kierunek na 3 roku pierwszego, wiec tez bede studiowala dwa lata dluzej(obydwa jednolite magisterskie). Co wiecej - w mojej grupie na 13 osob tylko 7 poszlo na ten kierunek od razu po maturze. Reszta byla srednio 4-5 lat po maturze. Uwierz, ze te Twoje dwa lata to naprawde zaden problem.

Napisane przez MadamError

Chodzi mi o to, żeby była nauka o języku, dużo gramatyki, czytania. Coś typowo humanistycznego.

To jest wlasnie charakterystyka KAZDEGO kierunku jezykowego Pytanie dotyczylo raczej tego, na jakiej podstawie wybralas wlasnie angielski i jak widzisz swoja przyszlosc za te kilka lat. Co Cie interesuje konkretnie w anglistyce Spedzisz nad danym jezykiem naprawde dluugie godziny na samych studiach, wiec wypada ten wybor przemyslec. A rzucanie co chwile innego hasla: polonistyka! anglistyka! lingwistyka! swiadczy raczej o tym, ze tego kompletnie nie przemyslalas.

[201604181004]

U mnie - Grupa 20 osób, po maturze było... 8 osób a najstarsza osoba na roku miała 26 lat. Tak naprawdę osoby po maturze stanowiły mniejszość, dużo było osób które miały rok czy dwa w plecy bo poprawiali matury albo musieli pracować, albo nawet nie wiedzieli na co chcieli iść...

---------- Dopisano o 14:30 ---------- Poprzedni post napisano o 14:29 ----------

Ach dodam że to filologia
Niestety możesz rozczarować się Anglistyką, nie wiem czy w ogóle jest i jak długo jest taki przedmiot jak praktyczna nauka języka, jak tak bardzo zależy ci na nauce języka jako języka idź na inną filologię od podstaw.

[viva91]

Nie wiem w ogóle skąd przekonanie, że na studia idzie się zaraz po maturze. Autorko, gdzie jest tak napisane? A jak ktoś miał kilkuletnią przerwę pomiędzy maturą a studiami to jest "dziwny".

Jeśli ktoś źle się czuje z tym że jest w tyle za rówieśnikami, to niech podniesie dupsko i coś robi, a nie zakłada wątek na forum internetowym i wyżala się że do niczego sie nie nadaje!

[zollla]

hehe ja miałam urlop dziekański bo musiałam pracować (nawet nie na siebie bo to robię studiując, ale musiałam pomóc tacie i chorej siostrze) i ciągle tylko słyszę o tym, że zmarnowałam rok, że jestem rok do tyłu....
Polska to dziwny kraj ludzi, którzy żyją według schematów i szablonów

Mój chłopak jest na 5 roku studiów, których szczerze nienawidzi, ale jest zdania, że skończy to co rozpoczął. Gdzieś od 2 lat namawiałam go by spełniał swoje marzenia i od października studiuje informatykę. Skończy ją w wieku 27/28 lat i co? jakie to ma znaczenie? Ważne jest to, że wraca z zajęć przeszczęśliwy i kolacja mu stygnie bo opowiada czego się dowiedział...

[201604181004]

Moja mama poszła do szkoły policealnej w wieku 50 lat.

Jak ktoś mi powie że jest stara to ją śmiechem zabiję, najstarsze uczennice miały 60-65 lat a najmłodsza była po maturze. Ale tylko jedna.

[basiek0109]

U mnie na studiach (zaoczna ekonomia) są 2 babki grubo po 40, a osób w moim wieku zaraz po maturze można by dosłownie na palcach u jednej ręki policzyć Poza tym, moja mama robiła rok temu magisterkę z położnictwa i jakoś nikt nie patrzył na nią jak na dinozaura, kiedy mówiła komuś o tym, że studiuje. Wiek nie ma nic do rzeczy, każdy jest dobry na naukę. A Ty im dłużej będziesz zwlekać, tym później je zaczniesz - 2 lata to jest NIC.

Poczytałam trochę ten wątek i powiem Ci tak, ja na Twoim miejscu na dzień dzisiejszy przede wszystkim skupiłabym się na poprawieniu matury Odpuść sobie na razie pracę i skup się na nauce. praca jest dobra dla osób które studiują zaocznie (tak jak np. ja) albo dla osób, które nie myślą o dalszej edukacji. Pisałaś, że masz bardzo dobrze opanowane słownictwo, gramatykę itd z angielskiego i że ogólnie nauka tego języka nie sprawia Ci trudności , dlaczego zatem nie chcesz iść na FILOLOGIĘ ANGIELSKĄ w swoim mieście (jeśli nie chcesz wyjeżdżać, co akurat ja rozumiem)? Poprawiłabyś maturę w maju z tego przedmiotu i próbuj, na pewno się uda! Moim zdaniem to byłaby dla Ciebie o wiele, wiele lepsza i ciekawsza opcja niż pójście na filologię polską Pisałaś coś na początku o pracy w biurze podróży itp. - jeśli byś dalej miała takie plany, to języki obce, a zwłaszcza angielski bardziej się przydadzą niż bycie mgr polonistyki - po tym pozostanie Ci realnie patrząc faktycznie tylko praca w szkole. Po filologi angielskiej też możesz pracować oczywiście w szkole, ale oprócz tego masz o wiele więcej ciekawszych opcji niż po polonistyce m.in możesz być tłumaczem.

Jak ruszysz dupsko i zaczniesz coś robić, to po pierwszym roku możesz jeszcze dodatkowo zacząć studiować turystykę i rekreację zaocznie (bo wspominałaś, że to też cię interesuje), albo zrobić sobie przynajmniej szkołę policealną związaną z turystyką zaocznie do tych studiów (nie wiem czego jej to odradzałyście - moim zdaniem to dobry pomysł)

[viva91]

Napisane przez basiek0109

(nie wiem czego jej to odradzałyście - moim zdaniem to dobry pomysł)

pomysł dobry, pod warunkiem że szkołę połączy z czymś innym, bo autorka brała pod uwagę opcję - sama szkoła policealna.

[laisla]

Napisane przez basiek0109

U mnie na studiach (zaoczna ekonomia) są 2 babki grubo po 40, a osób w moim wieku zaraz po maturze można by dosłownie na palcach u jednej ręki policzyć Poza tym, moja mama robiła rok temu magisterkę z położnictwa i jakoś nikt nie patrzył na nią jak na dinozaura, kiedy mówiła komuś o tym, że studiuje. Wiek nie ma nic do rzeczy, każdy jest dobry na naukę. A Ty im dłużej będziesz zwlekać, tym później je zaczniesz - 2 lata to jest NIC.

Poczytałam trochę ten wątek i powiem Ci tak, ja na Twoim miejscu na dzień dzisiejszy przede wszystkim skupiłabym się na poprawieniu matury Odpuść sobie na razie pracę i skup się na nauce. praca jest dobra dla osób które studiują zaocznie (tak jak np. ja) albo dla osób, które nie myślą o dalszej edukacji. Pisałaś, że masz bardzo dobrze opanowane słownictwo, gramatykę itd z angielskiego i że ogólnie nauka tego języka nie sprawia Ci trudności , dlaczego zatem nie chcesz iść na FILOLOGIĘ ANGIELSKĄ w swoim mieście (jeśli nie chcesz wyjeżdżać, co akurat ja rozumiem)? Poprawiłabyś maturę w maju z tego przedmiotu i próbuj, na pewno się uda! Moim zdaniem to byłaby dla Ciebie o wiele, wiele lepsza i ciekawsza opcja niż pójście na filologię polską Pisałaś coś na początku o pracy w biurze podróży itp. - jeśli byś dalej miała takie plany, to języki obce, a zwłaszcza angielski bardziej się przydadzą niż bycie mgr polonistyki - po tym pozostanie Ci realnie patrząc faktycznie tylko praca w szkole. Po filologi angielskiej też możesz pracować oczywiście w szkole, ale oprócz tego masz o wiele więcej ciekawszych opcji niż po polonistyce m.in możesz być tłumaczem.

Jak ruszysz dupsko i zaczniesz coś robić, to po pierwszym roku możesz jeszcze dodatkowo zacząć studiować turystykę i rekreację zaocznie (bo wspominałaś, że to też cię interesuje), albo zrobić sobie przynajmniej szkołę policealną związaną z turystyką zaocznie do tych studiów (nie wiem czego jej to odradzałyście - moim zdaniem to dobry pomysł)

Wiek ma znaczenie bo zazwyczaj wiąże się ze środkami, które osoby przez Was przedstawiane (studiujące w średnim wieku) zdążyły zgromadzić zarabiając na doszkalanie czy studia czasami przez wiele lat. Bywają bardzo drogie dlatego może czasami niektórzy mogą sobie na nie pozwolić po 40..Nie wszyscy mają zamożnych rodziców

[MadamError]

Rozmawiałam z rodzicami i tak jak przypuszczałam, nie ma mowy o wyjeździe na studia. Ale to było do przewidzenia. Na dodatek gadałam z nimi o tym wszystkim i mama powiedziała, że lepiej, jakbym poszła od razu do pracy bo studia to kolejne pięć lat, a znając moje niezdecydowanie i determinację, a raczej jej brak to pewnie i tak ich nie skończę. Nie wiem już jak z nią rozmawiać. Brak mi słów po prostu. Co o tym sądzicie?

[laisla]

Mama ma niestety trochę racji. My odebrałyśmy Ciebie podobnie więc może coś w tym jest

[peggy7]

Też myślę, że mama ma rację niestety... A poza tym jakoś musiałaś podpaść, skoro Cię nie chcą puścić na te studia do innego miasta. Ja na Twoim miejscu wzięłabym się w garść i udowodniła rodzicom, że umiem osiągać wyznaczone cele. Popraw maturę, pokaż, że Ci zależy - do Twojej wyprowadzki ponad pół roku i w tym czasie rodzice mogą zmienić zdanie.

[mpt]

Może podpadłaś beztroskim pasożytowaniem przez tyle czasu?
Pewnie pomyśleli, że przed nimi jeszcze pięć lat utrzymywania lenia, do tego w innym mieście, więc za większe pieniądze i stwierdzili, że ich na to nie stać. Nie dziwię się, jak się ma nieroba w domu, to człowiek boi się, że do końca życia będzie dojony. Spróbuj im jakoś() udowodnić, że weźmiesz się do pracy.

[201604181004]

Ależ mama ma rację.
Rusz dupę do pracy i idź na zaoczne, może jak zaczniesz płacić za studia swoją kasą to choć trochę docenisz i zrozumiesz że to nie obowiązek a przywilej.

[Dotka90]

Napisane przez MadamError

Rozmawiałam z rodzicami i tak jak przypuszczałam, nie ma mowy o wyjeździe na studia. Ale to było do przewidzenia. Na dodatek gadałam z nimi o tym wszystkim i mama powiedziała, że lepiej, jakbym poszła od razu do pracy bo studia to kolejne pięć lat, a znając moje niezdecydowanie i determinację, a raczej jej brak to pewnie i tak ich nie skończę. Nie wiem już jak z nią rozmawiać. Brak mi słów po prostu. Co o tym sądzicie?

Sądzimy, że mama ma rację, a Ty jesteś zwyczajnie leniwa i zawsze coś będzie Ci przeszkadzać w podjęciu studiów. W efekcie na studia nie pójdziesz, a do pracy też nie, bo ciągle będziesz się 'przygotowywać' do studiów.
A rodzice mają chyba już dość Twojego nicnierobienia i pasożytowania.

[basiek0109]

Ja nie rozumiem, to ty w końcu chcesz wyjechać na studia do innego miasta czy nie? Bo ja już nie nadążam. Osobiście uważam, że w twoim przypadku i z twoimi problemami (myślę, że masz depresję) to nie jest dobry pomysł. Pisałaś, że mieszkasz w dużym mieście, więc pewnie kierunków i uczelni na miejscu masz sporo i na tym się skup. Popraw tą maturę (jeśli wyniki jakie posiadasz faktycznie mogą okazać się niewystarczające), zabierz się w końcu do nauki zamiast przesiadywać na wizażu! Ostatecznie, jeśli nie uda ci się dostać na dzienne, zawsze możesz iść na ten sam kierunek zaocznie plus rozpocząć pracę (to też jest dobre rozwiązanie, bo zdobędziesz przy okazji doświadczenie zawodowe, chociaż w twoim przypadku lepsze byłyby studia dzienne, bo moim zdaniem jesteś tak niezorganizowana i jakaś niestabilna wewnętrznie, że ciężko byłoby ci pogodzić jedno z drugim).
I jeszcze jedno, na początku pisałaś coś o jakiejś przebytej nieszczęśliwej miłości i że to wpływa na Twój obecny stosunek do życia, na to, że nic ci się nie chce, nie masz ochotę na naukę itd. Ja przeżywałam to samo parę lat temu, na początku liceum i wiem jak takie coś może negatywnie wpłynąć na człowieka, ale może warto się mimo wszystko z tego głupiego uczucia w końcu otrząsnąć i zacząć w końcu żyć dla siebie, skupić się w 100% na swoim życiu, dalszej edukacji, itp. Ja tak w końcu zrobiłam i pomogło! A to z czasem minie, i za jakiś czas pomyślisz sobie jaka byłaś głupia i naiwna, że przez takiego ch*ja zmarnowałaś sobie przyszłość. (Sory za ostre słowa, ale na same wspomnienia mnie taka wściekłośc ogarnia że bym tego kogoś teraz rozdarła jakby mi stanął na drodze :p) Tego kwiatu jest pół światu ! Na pewno w końcu spotkasz jakiegoś fajnego chłopaka, który odwzajemni twoje uczucia Ja też myślałam wtedy, że na tym jednym świat się kończy. Będzie dobrze

[viva91]

Napisane przez MadamError

Na dodatek gadałam z nimi o tym wszystkim i mama powiedziała, że lepiej, jakbym poszła od razu do pracy bo studia to kolejne pięć lat, a znając moje niezdecydowanie i determinację, a raczej jej brak to pewnie i tak ich nie skończę. Nie wiem już jak z nią rozmawiać. Brak mi słów po prostu. Co o tym sądzicie?

mama ma rację. bo jesteś bardzo niezdecydowana, skaczesz z kwiatka na kwiatek: "pójdę na lingwistykę" potem "pójdę na polonistykę" a jutro pewnie usłyszymy "pójdę na piwożłopstwo".
jak najbardziej możesz iść na te studia - pod warunkiem że zepniesz tyłek i je skończysz.

Napisane przez basiek0109

Ja nie rozumiem, to ty w końcu chcesz wyjechać na studia do innego miasta czy nie?

koleżanka jest za stara na studia i za młoda na wyjazd od rodziców

Napisane przez basiek0109

Ostatecznie, jeśli nie uda ci się dostać na dzienne, zawsze możesz iść na ten sam kierunek zaocznie plus rozpocząć pracę (to też jest dobre rozwiązanie, bo zdobędziesz przy okazji doświadczenie zawodowe, chociaż w twoim przypadku lepsze byłyby studia dzienne, bo moim zdaniem jesteś tak niezorganizowana i jakaś niestabilna wewnętrznie, że ciężko byłoby ci pogodzić jedno z drugim).

i tu masz rację. raz że trudno pogodzić, dwa że zjazdy np. co dwa tygodnie mogą bardzo rozleniwić człowieka - a w tym wypadku byłoby to jeszcze większą katastrofą - studenci zaoczni muszą sami sobie tworzyć rygor i go przestrzegać, żeby uczyć się w miarę na bierząco a nie co dwa tygodnie w piątek przed zjazdem.

[MadamError]

Napisane przez basiek0109

Ja nie rozumiem, to ty w końcu chcesz wyjechać na studia do innego miasta czy nie? Bo ja już nie nadążam. Osobiście uważam, że w twoim przypadku i z twoimi problemami (myślę, że masz depresję) to nie jest dobry pomysł. Pisałaś, że mieszkasz w dużym mieście, więc pewnie kierunków i uczelni na miejscu masz sporo i na tym się skup. Popraw tą maturę (jeśli wyniki jakie posiadasz faktycznie mogą okazać się niewystarczające), zabierz się w końcu do nauki zamiast przesiadywać na wizażu! Ostatecznie, jeśli nie uda ci się dostać na dzienne, zawsze możesz iść na ten sam kierunek zaocznie plus rozpocząć pracę (to też jest dobre rozwiązanie, bo zdobędziesz przy okazji doświadczenie zawodowe, chociaż w twoim przypadku lepsze byłyby studia dzienne, bo moim zdaniem jesteś tak niezorganizowana i jakaś niestabilna wewnętrznie, że ciężko byłoby ci pogodzić jedno z drugim).
I jeszcze jedno, na początku pisałaś coś o jakiejś przebytej nieszczęśliwej miłości i że to wpływa na Twój obecny stosunek do życia, na to, że nic ci się nie chce, nie masz ochotę na naukę itd. Ja przeżywałam to samo parę lat temu, na początku liceum i wiem jak takie coś może negatywnie wpłynąć na człowieka, ale może warto się mimo wszystko z tego głupiego uczucia w końcu otrząsnąć i zacząć w końcu żyć dla siebie, skupić się w 100% na swoim życiu, dalszej edukacji, itp. Ja tak w końcu zrobiłam i pomogło! A to z czasem minie, i za jakiś czas pomyślisz sobie jaka byłaś głupia i naiwna, że przez takiego ch*ja zmarnowałaś sobie przyszłość. (Sory za ostre słowa, ale na same wspomnienia mnie taka wściekłośc ogarnia że bym tego kogoś teraz rozdarła jakby mi stanął na drodze :p) Tego kwiatu jest pół światu ! Na pewno w końcu spotkasz jakiegoś fajnego chłopaka, który odwzajemni twoje uczucia Ja też myślałam wtedy, że na tym jednym świat się kończy. Będzie dobrze

Nie, na razie nie chcę wyjeżdżać, chciałabym ewentualnie za 3 lata, po licencjacie. Ale na wszelki wypadek spytałam rodziców, co o tym sądzą i powiedzieli, że to nie wchodzi w grę, bo jestem jeszcze za mało dojrzała, żeby sobie poradzić ze wszystkim. Poza tym powiedzieli, że jak się uprę na studia, to u siebie mam uczelni pod dostatkiem (wiedziałam, że taki będzie ich główny argument, niemniej jednak sama zdaję sobie sprawę z tego, że to prawda).
Wyniki jakie aktualnie mam z języka obcego na pewno mi nie starczą, musiałabym się podciągnąć co najmniej z 15 %. Chociaż na polonistykę na pewno bym się dostała z moimi wynikami bo polski mi jak na złość ładnie poszedł, angielski średnio. Dlatego też to przemawia za pójściem na polonistykę
A co do ostatniego, wiem, że kiedyś tak będzie, ale teraz jeszcze nie daje mi to spokoju i ciągle rozmyślam, wiadomo, że wiecznie to trwać nie będzie, ale też nie wiadomo do kiedy. Dzięki za dobre słowo i zrozumienie

---------- Dopisano o 17:55 ---------- Poprzedni post napisano o 17:53 ----------

Napisane przez viva91

mama ma rację. bo jesteś bardzo niezdecydowana, skaczesz z kwiatka na kwiatek: "pójdę na lingwistykę" potem "pójdę na polonistykę" a jutro pewnie usłyszymy "pójdę na piwożłopstwo".
jak najbardziej możesz iść na te studia - pod warunkiem że zepniesz tyłek i je skończysz.

koleżanka jest za stara na studia i za młoda na wyjazd od rodziców

i tu masz rację. raz że trudno pogodzić, dwa że zjazdy np. co dwa tygodnie mogą bardzo rozleniwić człowieka - a w tym wypadku byłoby to jeszcze większą katastrofą - studenci zaoczni muszą sami sobie tworzyć rygor i go przestrzegać, żeby uczyć się w miarę na bierząco a nie co dwa tygodnie w piątek przed zjazdem.

Ale przecież polonistyka i lingwistyka czy filologia to dość podobne kierunki, wszystkie wiążą się z nauką o języku. Poza tym wiele osób bierze pod uwagę więcej opcji, często składa się papiery na więcej kierunków i po wynikach ostatecznie decyduje się, na co naprawdę dana osoba chce iść.

[viva91]

Napisane przez MadamError

Chociaż na polonistykę na pewno bym się dostała z moimi wynikami bo polski mi jak na złość ładnie poszedł, angielski średnio. Dlatego też to przemawia za pójściem na polonistykę

byłam na profilu humanistycznym. najlepiej na maturze napisałam matmę. i to przemawia za tym że powinnam studiować matematykę?

twoje argumenty są z kosmosu.

Napisane przez MadamError

Ale przecież polonistyka i lingwistyka czy filologia to dość podobne kierunki, wszystkie wiążą się z nauką o języku. Poza tym wiele osób bierze pod uwagę więcej opcji, często składa się papiery na więcej kierunków i po wynikach ostatecznie decyduje się, na co naprawdę dana osoba chce iść.

nie. filologie są inne niż polonistyka czy lingwistyka. może w końcu dowiesz się czegoś na ten temat?

i tak, trzeba brać pod uwagę więcej opcji. i zdecydować się po wynikach. więc dalczego ty decydujesz się teraz na 99%?

[basiek0109]

viva91: studia zaoczne nie zawsze rozleniwiają Jak komuś zależy na ocenach to wie, że musi przygotować się na kolokwia, egzaminy itp. Najlepiej uczyć się na bieżąco nie robić sobie zaległości, bo potem wiadomo jest łatwiej. To tak jak i na dziennych. Fakt, że ja na swoim roku mam masę osób(żeby nie powiedzieć większość), które wszytko olewają i mają za przeproszeniem głęboko w d*pie myśląc, że skoro zapłacili to się nie muszą wysilać, ale im akurat długiego studiowania nie wróżę. Poza tym ja miałam np. zajęcia co tydzień , a nie co dwa (dopiero od tego weekendu mamy przerwę i idziemy aż w styczniu).

To tak na marginesie Ale nadal twierdzę, że w przypadku autorki lepsze byłyby studia dzienne, bo coś ciężko widzę, jak potrafiłaby ona pogodzić dwie rzeczy naraz - naukę i pracę, jak do tej pory nie mogła się zmobilizować żeby zacząć robić COKOLWIEK. Poza tym, wyjdzie codziennie między ludzi, może otrząśnie się w końcu tej depresji i nieszczęśliwej miłości

[viva91]

Napisane przez basiek0109

viva91: studia zaoczne nie zawsze rozleniwiają Jak komuś zależy na ocenach to wie, że musi przygotować się na kolokwia, egzaminy itp. Najlepiej uczyć się na bieżąco nie robić sobie zaległości, bo potem wiadomo jest łatwiej. To tak jak i na dziennych.

a w którym miejscu napisałam że studia zaoczne zawsze rozleniwiają?
o to właśnie chodzi, musi komuś zależeć na dobrych ocenach żeby być systematycznym i się nie rozleniwić. autorce na razie zależy na tym, żeby... no właśnie, nie wiem na czym jej zależy
a na dziennych nie trzeba się samemu tak bardzo pilnować, bo wiesz że referat musisz napisać na jutro, a nie na za tydzień czy dwa i nie będziesz tego tak długo odkładać.

Napisane przez basiek0109

Poza tym ja miałam np. zajęcia co tydzień , a nie co dwa

dlatego napisałam magiczne słowo: "na przykład" w większych ośrodkach akademickich zjazdy wypadają zwykle co dwa tygodnie.

[basiek0109]

Co do tego "rozleniwiania" to tak po prostu wywnioskowałam z twojej wypowiedzi.

A co znaczy u Ciebie pojęcie "większe ośrodki akademickie"? Ja studiuję na Uniwersytecie Rzeszowskim i jakoś nie uważam że jest on gorszy od lubelskich, poznańskich czy wrocławskich

[viva91]

większe to znaczy że są większe? -> większa powierzchnia, więcej studentów

wiem gdzie studiujesz, wiem też że jesteś przeczulona na tym punkcie ale nie wiem skąd skojarzenie "gorszy".

[basiek0109]

viva91 Nie jestem przewrażliwiona, tak Ci się wydaje. To że studiuję zaocznie może nie jest szczytem moich marzeń, ale sama sobie tak wybrałam. tak czy siak nie zaśmiecajmy autorce wątku

[viva91]

nie mówiłam o trybie jakbyś nie była przerważliwiona to byś nie miała skojarzeń z "gorszy"