"Superniania" obejrzana po latach i refleksje wychowawcze ;)

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Klarissa

Nie wyobrażam sobie powiedzieć dziecku, że już go nie kocham.
Po prostu w głowie mi się nie mieści, że matka tak może powiedzieć...
"Oddawania do domu dziecka" w ogóle nawet nie chce mi się komentować.

Zastanawiam się też od jakiegoś czasu dlaczego taka popularna stała się metoda zamykania niegrzecznego dziecka w jego pokoju. W zeszłym roku, kiedy nie mogłam dogadać się ze swoim dzieckiem przeczytałam książkę pt. "Jak powiedzieć NIE swojemu dziecku" i w niej właśnie ta metoda była pochwalana, w zasadzie cała książka była w hołdzie tej metodzie. Zainspirowana spróbowałam - jeden jedyny raz. Takiej histerii u swojego dziecka nie widziałam nigdy w życiu, na prawdę nie chciałabym tego oglądać ponownie, córka po prostu wyła rozdzierająco przez 2h. Nie rozumiem "sukcesu metody", wydaje mi się ona bardziej bezduszna niż jakakolwiek inna "kara". I najśmieszniejsze, że zalecana była do stosowania od 9 miesiąca życia...

Natomiast świetnie zadziałało odwrócenie tej metody - po co zamykać dziecko? Jak już nie mogłam wytrzymać to zamykałam siebie w łazience, przeważnie kończyło się to tak, że po chwili darcia pod drzwiami córka szła się bawić, czasem spać (wtedy jeszcze spała w dzień czasami). Było to o tyle zbawienne, że czasem po prostu zdawało mi się, że za chwilę głowę jej urwę i ja czułam potrzebę aby się odizolować dla naszego wspólnego dobra Teraz niestety tak nie mogę, bo mam mniejsze dziecko, którego nie należy spuszczać z oka Z drugiej strony niektóre histerie nauczyłam się po prostu "olewać", nie słuchać i nie reagować

Odwróconą metodę też zdarza mi się stosować parę razy tak zrobiłam,ze zwiałam do toalety,bo czułam ,że zacznę wrzeszczeć.

[_vixen_]

Klarissa, pewnie o tym hicie piszesz?
http://ksiazki.wp.pl/bid,44201,tytul...?ticaid=111d3f

Nie ma jak to dyscyplina dla 9miesięczniaka...

---------- Dopisano o 14:47 ---------- Poprzedni post napisano o 14:43 ----------

O, to też może być dobre:
http://www.empik.com/jak-przechytrzy...0097,ksiazka-p

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez _vixen_

Klarissa, pewnie o tym hicie piszesz?
http://ksiazki.wp.pl/bid,44201,tytul...?ticaid=111d3f

Nie ma jak to dyscyplina dla 9miesięczniaka...

ciekawy opis " Jest to wykonalne bez uciekania się do ostrych kar " ..a zamykanie w pokoju to niby co?

[Klarissa]

Napisane przez _vixen_

Klarissa, pewnie o tym hicie piszesz?
http://ksiazki.wp.pl/bid,44201,tytul...?ticaid=111d3f

Nie ma jak to dyscyplina dla 9miesięczniaka...

Tak, dokładnie ta. Poleciła mi koleżanka twierdząc, że u niej zdziałała cuda.
Szczerze powiedziawszy nie widzę u niej tych cudów
Skuteczność ma taką samą jak ja przy moim "niewychowanym dziecku".

Napisane przez stokrotka_to_ja

ciekawy opis " Jest to wykonalne bez uciekania się do ostrych kar " ..a zamykanie w pokoju to niby co?

To jeszcze nic, autor zaleca zamontowanie od zewnątrz drzwi haczyka lub zamka na który można by dziecko zamknąć w razie gdyby nie chciało się dobrowolnie poddać karze i usiłowało wyjść z pokoju.

[Miramej]

Napisane przez Klarissa

To jeszcze nic, autor zaleca zamontowanie od zewnątrz drzwi haczyka lub zamka na który można by dziecko zamknąć w razie gdyby nie chciało się dobrowolnie poddać karze i usiłowało wyjść z pokoju.

Więc nie ma się co dziwić, że są ludzie, którzy takie metody stosują. Jest książka, więc stosują. Widać jednak myślenie niektórych boli.

[Luba]

Napisane przez Klarissa

To jeszcze nic, autor zaleca zamontowanie od zewnątrz drzwi haczyka lub zamka na który można by dziecko zamknąć w razie gdyby nie chciało się dobrowolnie poddać karze i usiłowało wyjść z pokoju.

Może od razu zaminujmy przedpokój

[MamaKtosia]

Nie rozumiem komu wpada do głowy karanie dziecka za niezjedzenie obiadu. No skąd w ludziach takie pomysły. Już pomijam kwestie stosowanych kar bo to było omówione. Obłęd.

Płacz jest świetną metodą aby dać ujście emocjom, ale moja mała zaczynała dochodzić do histerii w której zapominała o oddychaniu - co może być niebezpieczne - więc trzeba było jakoś zareagować. Podziałała metoda - 'kochanie weź głęboki oddech' i faktycznie jak zaczyna wchodzić w ciężkie rejestry przypominamy jej o oddechu i jak tak parę razy sobie mocno odetchnie, to jakoś łatwiej jej przychodzi uporanie się z emocjami.

[kala__20]

Napisane przez stokrotka_to_ja

u nas ok 18 m-ca zaczeło sie na dobre

To pewnie w okresie "nie-wojny" lepiej nie planować odstawienia od piersi?

[Miramej]

Napisane przez kala__20

To pewnie w okresie "nie-wojny" lepiej nie planować odstawienia od piersi?

Ale ten okres może przyjść później, lub zacząć się wcześniej. My zakończyliśmy karmienie po 19 miesiącach, okres "nie" przyszedł kilka miesięcy po 2 urodzinach

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez kala__20

To pewnie w okresie "nie-wojny" lepiej nie planować odstawienia od piersi?

na pewno nie ok 18 m-ca ale nie ze względu na 'wojnę' a na to,ze wtedy wzrasta potrzeba ssania

[karolca]

Napisane przez kala__20

To pewnie w okresie "nie-wojny" lepiej nie planować odstawienia od piersi?

Ja odstawiłam właśnie w wieku 18 miesięcy Nie-wojna ma wtedy swój początek, nie jest jakaś silna.

[vretka]

Napisane przez kala__20

To pewnie w okresie "nie-wojny" lepiej nie planować odstawienia od piersi?

Może wystarczy wtedy zaproponować dziecku pierś, ono automatycznie powie "nie" i nam się samo odstawi

A co do tematu wątku, to ja oglądając SN kilka lat temu też jakoś automatycznie uznałam, że są w porządku, skoro propaguje się je w biały dzień. Na szczęście będąc jeszcze w ciąży wgryzłam się w temat i sporo książek na temat rodzicielstwa przerobiłam (kolejne przyjdą z dostawą w przyszłym tygodniu ). Niestety jest jednak wiele osób, dla których telewizja jest głównym oknem na świat.

[PaniPedagog]

Napisane przez vretka

Może wystarczy wtedy zaproponować dziecku pierś, ono automatycznie powie "nie" i nam się samo odstawi

A co do tematu wątku, to ja oglądając SN kilka lat temu też jakoś automatycznie uznałam, że są w porządku, skoro propaguje się je w biały dzień. Na szczęście będąc jeszcze w ciąży wgryzłam się w temat i sporo książek na temat rodzicielstwa przerobiłam (kolejne przyjdą z dostawą w przyszłym tygodniu ). Niestety jest jednak wiele osób, dla których telewizja jest głównym oknem na świat.

[kala__20]

Napisane przez vretka

Może wystarczy wtedy zaproponować dziecku pierś, ono automatycznie powie "nie" i nam się samo odstawi

Napisane przez stokrotka_to_ja

na pewno nie ok 18 m-ca ale nie ze względu na 'wojnę' a na to,ze wtedy wzrasta potrzeba ssania

a widzisz, nie wiedziałam o tym

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Wiecie, jedyne co mi się podobało i do dzisiaj podoba w SN, to pomysły na zabawy no fajne niektóre ma

[PaniPedagog]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;44139294]Wiecie, jedyne co mi się podobało i do dzisiaj podoba w SN, to pomysły na zabawy no fajne niektóre ma [/QUOTE]

Ale tak szczerze myślisz, ze to ona Cie proponowała? Ja myślę, ze jak słupki oglądalności skoczyły, to ona była maglowana tym jak prezentować się przed kamerą, a wszystko wymyślała grupa zapleczowa.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Nie, no wiadomo SN - o programie piszę nie o pani Z. samej w sobie

[PaniPedagog]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;44139532]Nie, no wiadomo SN - o programie piszę nie o pani Z. samej w sobie [/QUOTE]


Aaaaa

[Klarissa]

Napisane przez Luba

Może od razu zaminujmy przedpokój

Czasem mi się wydaje, że to nie jest zła myśl


A tak na serio - co mi sie nie podoba w tych zamykaniach, karnych jeżach itd. Zauważyłam u ludzi, którzy to stosują, że jest to kara "za wszystko" - i za plucie po ścianie, i za uderzenie rodzeństwa, za nieposkładanie butów, za brzydkie słowo itd. Wg mnie kara powinna być adekwatna do przewinienia - u mnie jest stopień kar najlżejsza kara to opierducha słowna najgorsza kara to stanie w kącie, po drodze jest jeszcze cały arsenał jak zakaz oglądania bajek (ale ostatnio córka mało ogląda i nie zależy jej już na tym) czy inne metody gnębienia dziecka jak np. brak czekoladki albo coś takiego Ale nie wyobrażam sobie zamykać dziecka za wszystko co mi się nie spodoba w pokoju czy gdziekolwiek indziej (mój brat zamykał córkę za karę w łazience, a potem się dziwił dlaczego ona nie chce zamykać drzwi jak idzie sikać... )

[karolca]

Przy okazji tego wątku zapytam
1,5-roczne - 2-letnei dziecko, napad histerii lub złość z jakiegoś określonego powodu i stanie w kącie "za karę" do momentu aż się uspokoi. Potem rozmowa i ewentualnie tulenie.
Co wy na to? Powiem szczerze, że mnie to trochę... szokuje. Stanie w kącie kojarzy mi się z ciężką karą, nawet u starszego dziecka a nie u takiego małego.

[aa2]

Napisane przez karolca

Przy okazji tego wątku zapytam
1,5-roczne - 2-letnei dziecko, napad histerii lub złość z jakiegoś określonego powodu i stanie w kącie "za karę" do momentu aż się uspokoi. Potem rozmowa i ewentualnie tulenie.
Co wy na to? Powiem szczerze, że mnie to trochę... szokuje. Stanie w kącie kojarzy mi się z ciężką karą, nawet u starszego dziecka a nie u takiego małego.

nie postawiłabym mojego syna w kącie
histerii jako taka co prawda nigdy nie miał, ale jak sie złości i krzyczy to najlepiej od niego odejść, nie mówić i nie dotykać (jak chce sie do niego mówić itd powoduje to jeszcze większy płacz i uciekanie) i sam za 3 minuty sie uspokaja-na szczescie sytuacja z płaczem zdarza mu sie mało kiedy
no i wtedy bardziej mi go żal (dla mnei taka reakcja to po prostu nie zrozumienie że np czegoś nie może dostać itd, inaczej nie umie pokazać ze mu źle z tego powodu) nie pomyślałabym żeby go za to karac

[Klarissa]

Napisane przez karolca

Przy okazji tego wątku zapytam
1,5-roczne - 2-letnei dziecko, napad histerii lub złość z jakiegoś określonego powodu i stanie w kącie "za karę" do momentu aż się uspokoi. Potem rozmowa i ewentualnie tulenie.
Co wy na to? Powiem szczerze, że mnie to trochę... szokuje. Stanie w kącie kojarzy mi się z ciężką karą, nawet u starszego dziecka a nie u takiego małego.

U mnie zależy co by było powodem histerii.

Jeśli jakaś sytuacja, która przerosła dziecko, tzn. nie potrafi jej zrozumieć, że dajmy na to wykonanie czegoś jest po prostu niemożliwe lub niebezpieczne itp. albo jest to połączone ze zmęczeniem, z byciem głodnym lub śpiącym czyli niejako czynnikami, nad którymi dziecko nie potrafi zapanować to nie uważam, że należy za to karać.

Jeśli jest to histeria w stylu "mama mi nie pozwoliła zrobić czegoś na prawdę głupiego/niebezpiecznego to będę się drzeć i awanturować aż mi pozwoli" to stosuję inne środki, przeważnie staram się zignorować, chyba, że zachowanie przechodzi w takie, którego nie da się zignorować (np. umyślne bicie kogoś jako przejaw złości) to może się zdarzyć stanie w kącie za to.

Generalnie ten drugi typ histerii mamy na szczęście rzadko

[karolca]

Wiecie, pytam o to wszystko aby w przyszłości poradzić sobie z własnym dzieckiem (chociaż życie i tak weryfikuje wiele zachowań).
Póki co nasze płacze dotyczą zakazów "ja chce teraz zjeść jogurt mimo iż mam zjeść obiad".
Jak płacz ze złości mija, mówię na spokojnie, że żeby zjeść deser, trzeba zjeść obiad i od razu angażuję w pomoc (jeśli ma ochotę się przytulić do mnie, przytulam).
Zdarza się, że np. mąż czegoś jej nie da lub zabroni, przybiega do mnie z płaczem i przytula się, gramoli na kolana. I mam tak nie robić, bo dziecko uczy się, że za złe zachowanie dostaje nagrodę w postaci przytulenia Ale to nie jest złe zachowanie, tylko złość lub rozczarowanie, które dał drugi rodzic, córka czuje się bezpiecznie w moich ramionach to dlaczego mam ją odepchnąć?

Czym innym jest dla mnie płacz z powodu zakazu a czym innym histeryczne niszczenie przedmiotów/bicie.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez karolca

Zdarza się, że np. mąż czegoś jej nie da lub zabroni, przybiega do mnie z płaczem i przytula się, gramoli na kolana. I mam tak nie robić, bo dziecko uczy się, że za złe zachowanie dostaje nagrodę w postaci przytulenia Ale to nie jest złe zachowanie, tylko złość lub rozczarowanie, które dał drugi rodzic, córka czuje się bezpiecznie w moich ramionach to dlaczego mam ją odepchnąć?

ja tam przytulam w takiej sytuacji,płacz nie jest złym zachowaniem przecież,to,ze ją przytulasz i pomagasz poradzić sobie z frustracją nie jest równoznaczne z tym,ze np. podwazysz decyzję taty



Na innym wątku przeczytałam własnie,ze wychowanie bez klapsa to utopia ,i nie mozliwe zeby bez bicia wychowac dziecko. Trzymajcie mnie.....

[karolca]

Otóż to, mi jak jest przykro z jakiegoś powodu to też chcę aby ktoś mnie przytulił (niekoniecznie osoba będą przyczyną tych emocji ale ktoś bliski).
Dla mnie oczywistym jej, że jak dziecku jest przykro to je przytulę (o ile ono chce być przytulone).
A już na pewno nie działa to tak jak w przypadku złe zachowanie=nagroda Bo negatywne emocje wcale nie muszą się źle kojarzyć, prawda? Dziecko to nie pies, system kar i nagród nie działa tak samo

[Klarissa]

Napisane przez karolca

Wiecie, pytam o to wszystko aby w przyszłości poradzić sobie z własnym dzieckiem (chociaż życie i tak weryfikuje wiele zachowań).
Póki co nasze płacze dotyczą zakazów "ja chce teraz zjeść jogurt mimo iż mam zjeść obiad".
Jak płacz ze złości mija, mówię na spokojnie, że żeby zjeść deser, trzeba zjeść obiad i od razu angażuję w pomoc (jeśli ma ochotę się przytulić do mnie, przytulam).
Zdarza się, że np. mąż czegoś jej nie da lub zabroni, przybiega do mnie z płaczem i przytula się, gramoli na kolana. I mam tak nie robić, bo dziecko uczy się, że za złe zachowanie dostaje nagrodę w postaci przytulenia Ale to nie jest złe zachowanie, tylko złość lub rozczarowanie, które dał drugi rodzic, córka czuje się bezpiecznie w moich ramionach to dlaczego mam ją odepchnąć?

Czym innym jest dla mnie płacz z powodu zakazu a czym innym histeryczne niszczenie przedmiotów/bicie.

To trzeba sobie postawić pytanie co to jest "niegrzeczne zachowanie"

Dla mnie to, co pogrubiłam nie ma nic wspólnego z byciem niegrzecznym. Dzieci przecież nie rozumieją wielu spraw, chociażby tego, że na samej czekoladzie żyć się nie da dajmy na to Ja mam taką teorię wyniesioną z obserwacji, że dzieci są nastawione na realizację swoich potrzeb i zachcianek kosztem wszystkich i wszystkiego, wydaje mi się, że po prostu z tym się rodzą jako wyposażeniem od natury gwarantującym przetrwanie I rolą rodzica jest tak pokierować żeby sensownie poustawiać wszystkie potrzeby dziecka w odpowiedniej kolejności.

Dla mnie "niegrzeczne zachowania" to takie, które są umyślnym robieniem czegoś odwrotnie niż się powinno/niż rodzic zalecił. Czyli dajmy na to ja mówię "nie wolno rzucać klockami po pokoju" a dziecko rzuca nadal, specjalnie jeszcze więcej, obserwując reakcje rodzica. Przy czym nie uważam, że za każde niegrzeczne zachowanie należy od razu karać. Jak pisałam u mnie zaczyna się zawsze od rozmowy, tłumaczenia, reprymendy słownej, w 95% przypadków to wystarcza, te pozostałe 5% trzeba zwalczać innymi środkami, ale zawsze się staram, żeby ewentualna kara była w miarę humanitarna

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Klarissa

To trzeba sobie postawić pytanie co to jest "niegrzeczne zachowanie"

Dla mnie to, co pogrubiłam nie ma nic wspólnego z byciem niegrzecznym. Dzieci przecież nie rozumieją wielu spraw, chociażby tego, że na samej czekoladzie żyć się nie da dajmy na to Ja mam taką teorię wyniesioną z obserwacji, że dzieci są nastawione na realizację swoich potrzeb i zachcianek kosztem wszystkich i wszystkiego, wydaje mi się, że po prostu z tym się rodzą jako wyposażeniem od natury gwarantującym przetrwanie I rolą rodzica jest tak pokierować żeby sensownie poustawiać wszystkie potrzeby dziecka w odpowiedniej kolejności.

Dla mnie "niegrzeczne zachowania" to takie, które są umyślnym robieniem czegoś odwrotnie niż się powinno/niż rodzic zalecił. Czyli dajmy na to ja mówię "nie wolno rzucać klockami po pokoju" a dziecko rzuca nadal, specjalnie jeszcze więcej, obserwując reakcje rodzica. Przy czym nie uważam, że za każde niegrzeczne zachowanie należy od razu karać. Jak pisałam u mnie zaczyna się zawsze od rozmowy, tłumaczenia, reprymendy słownej, w 95% przypadków to wystarcza, te pozostałe 5% trzeba zwalczać innymi środkami, ale zawsze się staram, żeby ewentualna kara była w miarę humanitarna

u mnie chyba 'karą' w takim przypadku byłaby konfiskata klocków ,po uprzednim ostrzeżeniu oczywiscie

[karolca]

Klarissa, zgadzam się z Tobą. Niegrzecznym zachowaniem nie jest histeria czy płacz z powodu zakazu Rozumiem, dziecko jest małe, rządzą nim emocje, z którymi nie potrafi sobie poradzić. Rozczarowanie jest bolesne dla dorosłego a co dopiero dla małego dziecka, życiowa porażka normalnie

Ja osobiście nie mogę powiedzieć, że mam "niegrzeczne" dziecko. To, że czasem jest "głucha" na moje prośby... normalne. Też nie podciągam pod złe zachowanie. Jak rozpędzi się w zabawie, potrafi rzucić w psa gumową piłką. Ale wtedy zabawa się kończy. I owszem, jest płacz bo przecież mama zabrała piłkę. Więc po kilku takich razach, zabawki rzuca psu, nie w psa. Pies ładnie przynosi, rzuca znowu. I jest ok (pod moim nadzorem, bo nie ufam ani dziecku ani zwierzęciu

Mamy czasem problem ze sprzątaniem, bo zajęta zabawą robi makabryczny bałagan, ale są sposoby aby zachęcić. Postraszenie, że wyrzucę póki co jeszcze nie działa. Pilnuje jedynie swoich ukochanych misków do spania, one są kategorycznie jej i nawet mama nie może ich przytulić

---------- Dopisano o 22:36 ---------- Poprzedni post napisano o 22:33 ----------

Napisane przez stokrotka_to_ja

u mnie chyba 'karą' w takim przypadku byłaby konfiskata klocków ,po uprzednim ostrzeżeniu oczywiscie

To chyba nawet nie "kara" a konsekwencja tak jak w przypadku gdy dziecko w ataku złości niszczy swoje zabawki.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez karolca

To chyba nawet nie "kara" a konsekwencja tak jak w przypadku gdy dziecko w ataku złości niszczy swoje zabawki.

jeśli Ola w furii niszczyłaby swoje rzeczy nie zabrałabym ich,trudno,zniszczy,nie będzie miala

[Miramej]

Napisane przez karolca

Wiecie, pytam o to wszystko aby w przyszłości poradzić sobie z własnym dzieckiem (chociaż życie i tak weryfikuje wiele zachowań).
Póki co nasze płacze dotyczą zakazów "ja chce teraz zjeść jogurt mimo iż mam zjeść obiad".
Jak płacz ze złości mija, mówię na spokojnie, że żeby zjeść deser, trzeba zjeść obiad i od razu angażuję w pomoc (jeśli ma ochotę się przytulić do mnie, przytulam).
Zdarza się, że np. mąż czegoś jej nie da lub zabroni, przybiega do mnie z płaczem i przytula się, gramoli na kolana. I mam tak nie robić, bo dziecko uczy się, że za złe zachowanie dostaje nagrodę w postaci przytulenia Ale to nie jest złe zachowanie, tylko złość lub rozczarowanie, które dał drugi rodzic, córka czuje się bezpiecznie w moich ramionach to dlaczego mam ją odepchnąć?

Czym innym jest dla mnie płacz z powodu zakazu a czym innym histeryczne niszczenie przedmiotów/bicie.

Ja nigdy nie odmówiłam przytulenia swojemu dziecku, w ogóle nie przyszło mi to do głowy, żeby myśleć o tym jak o nagrodzie. Całe szczęście, mój mąż ma takie samo podejście, więc nie ma problemu.

Napisane przez stokrotka_to_ja

Na innym wątku przeczytałam własnie,ze wychowanie bez klapsa to utopia ,i nie mozliwe zeby bez bicia wychowac dziecko. Trzymajcie mnie.....

A na którym?

Napisane przez karolca

Ja osobiście nie mogę powiedzieć, że mam "niegrzeczne" dziecko. To, że czasem jest "głucha" na moje prośby... normalne. Też nie podciągam pod złe zachowanie. Jak rozpędzi się w zabawie, potrafi rzucić w psa gumową piłką. Ale wtedy zabawa się kończy. I owszem, jest płacz bo przecież mama zabrała piłkę. Więc po kilku takich razach, zabawki rzuca psu, nie w psa. Pies ładnie przynosi, rzuca znowu. I jest ok (pod moim nadzorem, bo nie ufam ani dziecku ani zwierzęciu

Mamy czasem problem ze sprzątaniem, bo zajęta zabawą robi makabryczny bałagan, ale są sposoby aby zachęcić. Postraszenie, że wyrzucę póki co jeszcze nie działa. Pilnuje jedynie swoich ukochanych misków do spania, one są kategorycznie jej i nawet mama nie może ich przytulić

Niestety słuch pogarsza się z wiekiem

Ja raz w przypływie bezsilności postanowiłam zastosować tę jakże genialną metodę i usłyszałam, że proszę bardzo, więc nie polecam