Jak dotrzeć do skrytego faceta, który nie chce nic o sobie mówić?

[201605161428]

Mam przyjaciolke i chlopaka. Obydwoje poznani w internecie. Obydwoje spotkalam po miesiacu od rozpoczecia pisania, bo obie strony zlapaly wiez i chcialy spotkania. Nie wyobrazam sobie w ogole, zebym przez 10lat nie widziala jej ani raz na oczy i uznawala za swoja przyjaciolke
Dorosnij autorko. Masz 23lata. Za chwile obudzisz sie z faktem, ze nie masz nic poza wirtualem, bo cale twoje otoczenie poszlo dalej i ma swoje zycie, rodziny etc.

[buntowniczka1992]

Spytałam go dzisiaj czy przyjaźniłby się ze mną dalej, gdybym miała chłopaka i gdyby nasza przyjaźń wtedy była taka zwyczajna a on, że nie ma co gdybać co by było gdyby, bo nikt nie zna przyszłości, a ja, że to powinno być u niego pewne, że cokolwiek by się nie stało i jakiekolwiek by zmiany w moim życiu zaszły to chciały się przyjaźnić ze mną a on, że to wiadome. Ja do niego, że mam nadzieję, że nie nudziłaby go taka zwyczajna przyjaźń, gdy już nie mógłby bajerować mnie itp a on że nie. Raz mówi tak a raz tak. Nie rozumiem w ogóle jego toku myślenia.

Spytałam też czy myślał o tym, by przenieść naszą przyjaźń do realnego świata a on, że no tak, ale za daleko siebie mieszkamy a ja do niego, że jak się chce to i kilometry nie stanowią problemu a on, że no tak, ale bliżej byłoby intensywniej.

[201604130936]

Bliżej byłoby intensywniej, tak nie ma w ogóle. Masz 23 lata, czym się zajmujesz? Mówisz cos tylko o znajomych tam skad mieszkasz, dziwie mnie to, ze żyjesz tylko wirtualnie. Nie masz żadnych kontaktow ze szkoly, pracy?

[201607111028]

Ten facet nie jest grosza warty. Bajerant przez internet xD No ale dupska ruszyć się nie chce.

[Ulubiona_rzecz]

Napisane przez buntowniczka1992

Spytałam go dzisiaj czy przyjaźniłby się ze mną dalej, gdybym miała chłopaka i gdyby nasza przyjaźń wtedy była taka zwyczajna a on, że nie ma co gdybać co by było gdyby, bo nikt nie zna przyszłości, a ja, że to powinno być u niego pewne, że cokolwiek by się nie stało i jakiekolwiek by zmiany w moim życiu zaszły to chciały się przyjaźnić ze mną a on, że to wiadome. Ja do niego, że mam nadzieję, że nie nudziłaby go taka zwyczajna przyjaźń, gdy już nie mógłby bajerować mnie itp a on że nie. Raz mówi tak a raz tak. Nie rozumiem w ogóle jego toku myślenia.

Spytałam też czy myślał o tym, by przenieść naszą przyjaźń do realnego świata a on, że no tak, ale za daleko siebie mieszkamy a ja do niego, że jak się chce to i kilometry nie stanowią problemu a on, że no tak, ale bliżej byłoby intensywniej.

To rzeczywiście przyjaźń zwyczajna przyjaźń ? Ciebie to chyba nikt nigdy nie podrywał, dlatego tak jara Cię to, że kolesie w necie do Ciebie piszą i są zazdrośni jak piszesz z innymi. Samoocena +10, co ? I jeszcze te słowa, czego Ty to dla niego nie zrobiłaś, jak odmieniałaś życie poprzez pisanie

Ile kilometrów Was dzieli ? i tak właśnie zależy mu na przyjaźni z Tobą. Mój znajomy też miał przyjaciółkę, która mieszka jakieś 500 km od niego. I jakoś się spotykali na żywo, jeżdżą do siebie co jakiś czas. Albo spotykają się gdzieś w połowie drogi, wyjeżdżają razem na wakacje, Sylwestra. No cóż dla chcącego nic trudnego, jak widać ale on musi tego chcieć, a tu przez rok jakoś się do tego nie pali

[buntowniczka1992]

Napisane przez Ulubiona_rzecz

To rzeczywiście przyjaźń zwyczajna przyjaźń ? Ciebie to chyba nikt nigdy nie podrywał, dlatego tak jara Cię to, że kolesie w necie do Ciebie piszą i są zazdrośni jak piszesz z innymi. Samoocena +10, co ? I jeszcze te słowa, czego Ty to dla niego nie zrobiłaś, jak odmieniałaś życie poprzez pisanie

Ile kilometrów Was dzieli ? i tak właśnie zależy mu na przyjaźni z Tobą. Mój znajomy też miał przyjaciółkę, która mieszka jakieś 500 km od niego. I jakoś się spotykali na żywo, jeżdżą do siebie co jakiś czas. Albo spotykają się gdzieś w połowie drogi, wyjeżdżają razem na wakacje, Sylwestra. No cóż dla chcącego nic trudnego, jak widać ale on musi tego chcieć, a tu przez rok jakoś się do tego nie pali

Pisałam, że byłam już w związku, więc jednak już mnie ktoś podrywał (: Czytaj uważnie (: I wcale mi to samooceny nie podnosi, wiem, że nie jestem idealna i jakoś mało wierzę w słowa, że jestem kochana, co nie zmienia faktu, że jest to miłe. (:

A dzieli nas hmm jakieś 300 km? Ja dolnośląskie on kujawsko. Napisałam mu, że dla chcącego nic trudnego, że gdyby nie to, że mam w domu dwie osoby chore na raka i nie mogę ich zostawiać samych, bo jednak to byłoby podłe z mojej strony, gdybym w takiej chwili pojechała do chłopaka się bawić i szaleć to wsiadłabym w pociąg i pojechałabym, bo to wcale nie tak dużo jak myśli, że mam wrażenie, że tylko mi zależy na tym spotkaniu mimo iż pisał, że szkoda, że nie mieszkam tam gdzie on, a on, że też chce, ale, że to za daleko, bo gdybym była bliżej już dawno byśmy się widzieli.

[201607111028]

Napisane przez buntowniczka1992

Pisałam, że byłam już w związku, więc jednak już mnie ktoś podrywał (: Czytaj uważnie (: I wcale mi to samooceny nie podnosi, wiem, że nie jestem idealna i jakoś mało wierzę w słowa, że jestem kochana, co nie zmienia faktu, że jest to miłe. (:

A dzieli nas hmm jakieś 300 km? Ja dolnośląskie on kujawsko. Napisałam mu, że dla chcącego nic trudnego, że gdyby nie to, że mam w domu dwie osoby chore na raka i nie mogę ich zostawiać samych, bo jednak to byłoby podłe z mojej strony, gdybym w takiej chwili pojechała do chłopaka się bawić i szaleć to wsiadłabym w pociąg i pojechałabym, bo to wcale nie tak dużo jak myśli, że mam wrażenie, że tylko mi zależy na tym spotkaniu mimo iż pisał, że szkoda, że nie mieszkam tam gdzie on, a on, że też chce, ale, że to za daleko, bo gdybym była bliżej już dawno byśmy się widzieli.

Daj sobie z nim spokój. On jest beznadziejny. Potrzebujesz kogoś, kto jest blisko i komu będzie na Tobie zależeć.

[Ulubiona_rzecz]

Napisane przez buntowniczka1992

Pisałam, że byłam już w związku, więc jednak już mnie ktoś podrywał (: Czytaj uważnie (: I wcale mi to samooceny nie podnosi, wiem, że nie jestem idealna i jakoś mało wierzę w słowa, że jestem kochana, co nie zmienia faktu, że jest to miłe. (:

A dzieli nas hmm jakieś 300 km? Ja dolnośląskie on kujawsko. Napisałam mu, że dla chcącego nic trudnego, że gdyby nie to, że mam w domu dwie osoby chore na raka i nie mogę ich zostawiać samych, bo jednak to byłoby podłe z mojej strony, gdybym w takiej chwili pojechała do chłopaka się bawić i szaleć to wsiadłabym w pociąg i pojechałabym, bo to wcale nie tak dużo jak myśli, że mam wrażenie, że tylko mi zależy na tym spotkaniu mimo iż pisał, że szkoda, że nie mieszkam tam gdzie on, a on, że też chce, ale, że to za daleko, bo gdybym była bliżej już dawno byśmy się widzieli.

Szkoda że do reszty nie masz takiego dystansu
Ja bym już dawno odpuściła sobie tego pana. On wcale nie chce się spotykać. Gdyby mu zależało na Tobie tak jak piszesz te 300 kilometrów nie robiłoby dla niego różnicy.

[buntowniczka1992]

Napisane przez carolina662

Daj sobie z nim spokój. On jest beznadziejny. Potrzebujesz kogoś, kto jest blisko i komu będzie na Tobie zależeć.

Dodam też, że przed świętami Bożego Narodzenia straciłam brata. (tak wiem, moja rodzina się sypie, najpierw ojciec, brat, teraz siostra i mama mają raka kompletna beznadzieja) no i powiedziałam mu o tym, bo niby przyjaciele się zwierzają sobie z takich rzeczy, a on na drugi dzień nawet nie spytał jak się trzymam tylko zachowywał się jakby nigdy nic i żartował bez opamiętania.

[Ulubiona_rzecz]

Napisane przez buntowniczka1992

Dodam też, że przed świętami Bożego Narodzenia straciłam brata. (tak wiem, moja rodzina się sypie, najpierw ojciec, brat, teraz siostra i mama mają raka kompletna beznadzieja) no i powiedziałam mu o tym, bo niby przyjaciele się zwierzają sobie z takich rzeczy, a on na drugi dzień nawet nie spytał jak się trzymam tylko zachowywał się jakby nigdy nic i żartował bez opamiętania.

Przykro mi z tego powodu
I masz obraz, że to wcale nie jest prawdziwy przyjaciel. Wyobraziłaś sobie jaki on powinien być i tego się trzymasz. A rzeczywistość jest kompletnie inna. Zero u niego empatii i zaangażowania w Waszą przyjaźń. Ty pewnie nigdy byś tak przyjaciela nie potraktowała, a on jakoś się nie przejmował jak się czujesz.
Naprawdę przemyśl to.

[MissChievousTess]

On szuka dziewczyny. I szuka jej raczej blisko miejsca zamieszkania. Z tego, że nie pamiętał o Twoich problemach rodzinnych wnioskuję, że możliwe, że gada z wieloma laskami przez neta i nie pamięta, która co mu mówiła albo to mu się myli.
Można mieć znajomych, przyjaciół na odległość. Ja mam z innego kraju, ale to kwestia wspólnych zainteresowań ( lubię ciężką muzykę, która w Skandynawii jest dość popularna, więc tam a nie w Polsce siedzę na portalu społecznościowym dla jej miłośników), kwestia podobnych doświadczeń życiowych- mam kumpli od ciężkiej muzy, którzy mieli podobne perypetie jak ja, mają podobny światopogląd itd. Także można. O ile ten kontakt to coś innego niż powierzchowny flirt.

[buntowniczka1992]

Napisane przez Ulubiona_rzecz

Przykro mi z tego powodu
I masz obraz, że to wcale nie jest prawdziwy przyjaciel. Wyobraziłaś sobie jaki on powinien być i tego się trzymasz. A rzeczywistość jest kompletnie inna. Zero u niego empatii i zaangażowania w Waszą przyjaźń. Ty pewnie nigdy byś tak przyjaciela nie potraktowała, a on jakoś się nie przejmował jak się czujesz.
Naprawdę przemyśl to.

Mi jest cholernie przykro. Rozmawiałam z nim nie raz, na spokojnie, ale zawsze się unosił. Ostatnio napisałam mu, że to ja zawsze go wspieram, to ja pocieszam, to ja pytam jak mu poszło, to ja trzymam kciuki, to ja piszę słowa od serca nie żadne szmery bajery bez opamiętania tylko typu "dobrze, że jesteś", też czasem chciałabym takie coś przeczytać, chociaż wiem, że to czyny są ważniejsze, raz napisał, że to, że pisze do mnie pierwszy powinno być dla mnie dość dobrym dowodem, że mu zależy, napisałam mu, że przestał się starać po 2-3 miesiącach znajomości, że wtedy to bardziej przypominało przyjaźń, uznał, że wtedy był smutny po rozstaniu a teraz to chyba musi zostać emo, bo ciągle jest drętwo i że po cholerę ciągle dociekam co by było gdyby. Zapowiadało się naprawdę fajnie, myślałam, że będzie tak zawsze, że to będzie działać w obie strony, a on uważa, że kłótnie też nie pozostają bez echa i że może przez to nie jest tak jak wcześniej, a ja do niego, że w przyjaźni kłótnie nie mają znaczenia, zwłaszcza o takie rzeczy, bo w przyjaźni liczy się szczera rozmowa.

[Ulubiona_rzecz]

Napisane przez buntowniczka1992

Mi jest cholernie przykro. Rozmawiałam z nim nie raz, na spokojnie, ale zawsze się unosił. Ostatnio napisałam mu, że to ja zawsze go wspieram, to ja pocieszam, to ja pytam jak mu poszło, to ja trzymam kciuki, to ja piszę słowa od serca nie żadne szmery bajery bez opamiętania tylko typu "dobrze, że jesteś", też czasem chciałabym takie coś przeczytać, chociaż wiem, że to czyny są ważniejsze, raz napisał, że to, że pisze do mnie pierwszy powinno być dla mnie dość dobrym dowodem, że mu zależy, napisałam mu, że przestał się starać po 2-3 miesiącach znajomości, że wtedy to bardziej przypominało przyjaźń, uznał, że wtedy był smutny po rozstaniu a teraz to chyba musi zostać emo, bo ciągle jest drętwo i że po cholerę ciągle dociekam co by było gdyby. Zapowiadało się naprawdę fajnie, myślałam, że będzie tak zawsze, że to będzie działać w obie strony, a on uważa, że kłótnie też nie pozostają bez echa i że może przez to nie jest tak jak wcześniej, a ja do niego, że w przyjaźni kłótnie nie mają znaczenia, zwłaszcza o takie rzeczy, bo w przyjaźni liczy się szczera rozmowa.

Widzisz potrzebował Cię jak było mu źle, miał kto go pocieszyć, komu się wyżalić. Ale jak Tobie było źle to miał to gdzieś i w ogóle powinnaś się cieszyć, że pierwszy do Ciebie pisze. No łaskawca normalnie. Pocieszyłaś go, jakoś się ogarnął po rozstaniu i teraz powinno być tylko śmiesznie i on Ciebie pocieszać nie zamierza. Sam nic od siebie nie daje.
I widzisz jak to teraz wygląda, jak to opisujesz. Te ważne momenty, a nie tylko jego miłe słówka. No właśnie czyny. A on nawet nie potrafił się powstrzymać od żartów, a dobrze wiedział że nie masz humoru, bo przeżywasz ciężkie chwile. Po prostu zaangażowałaś się w to dużo bardziej niż on, niestety. Przemyśl co powinnaś z tym zrobić, widzisz że na każdą poważną rozmowę reaguje uniesieniem i się wkurza. Więc to chyba nie ma sensu.
No chyba, że chcesz mieć kogoś, kto ma gdzieś Twoje problemy, bo teraz ma być śmiesznie.

[berenka]

Oczywiscie,ze pisz z tym drugim kumplem, przynajmniej bedziesz miec jakies porownanie. I najlepiej weryfikowac info z neta poprzez w miare szybkie spotkanie na zywo (potem mozna do netu powrocic,ale przynajmniej raz warto sie zobaczyc)

[201607111028]

Napisane przez buntowniczka1992

Dodam też, że przed świętami Bożego Narodzenia straciłam brata. (tak wiem, moja rodzina się sypie, najpierw ojciec, brat, teraz siostra i mama mają raka kompletna beznadzieja) no i powiedziałam mu o tym, bo niby przyjaciele się zwierzają sobie z takich rzeczy, a on na drugi dzień nawet nie spytał jak się trzymam tylko zachowywał się jakby nigdy nic i żartował bez opamiętania.

Bardzo mi przykro.
To nie jest człowiek, którego potrzebujesz. Rozumiem doskonale, że szukasz kogoś, kto będzie przy Tobie, ale ten facet nie zasługuje na to, byś nazywała go przyjacielem. Natomiast możesz kogoś takiego znaleźć. Tego Ci życzę.

[buntowniczka1992]

Napisane przez Ulubiona_rzecz

Widzisz potrzebował Cię jak było mu źle, miał kto go pocieszyć, komu się wyżalić. Ale jak Tobie było źle to miał to gdzieś i w ogóle powinnaś się cieszyć, że pierwszy do Ciebie pisze. No łaskawca normalnie. Pocieszyłaś go, jakoś się ogarnął po rozstaniu i teraz powinno być tylko śmiesznie i on Ciebie pocieszać nie zamierza. Sam nic od siebie nie daje.
I widzisz jak to teraz wygląda, jak to opisujesz. Te ważne momenty, a nie tylko jego miłe słówka. No właśnie czyny. A on nawet nie potrafił się powstrzymać od żartów, a dobrze wiedział że nie masz humoru, bo przeżywasz ciężkie chwile. Po prostu zaangażowałaś się w to dużo bardziej niż on, niestety. Przemyśl co powinnaś z tym zrobić, widzisz że na każdą poważną rozmowę reaguje uniesieniem i się wkurza. Więc to chyba nie ma sensu.
No chyba, że chcesz mieć kogoś, kto ma gdzieś Twoje problemy, bo teraz ma być śmiesznie.

Raz nawet chciał zakończyć ze mną kontakt, bo śmiałam mu coś wypomnieć a to przecież temat tabu. Nawet dodał, że więcej nie da się zbliżyć żadnej dziewczynie, bo koło się zatacza. Potem ochłonął i zaczął pisać normalnie a ja mam mu to wszystko i te wszystkie wybuchy wybaczać a jak mi raz kiedyś zdarzy się unieść to nagle staje się zdystansowany i mówi, że nie wszystko zawsze można mieć na pstryknięcie palca i że trzeba powoli odbudować to co było. Myślałam, że padnę jak to przeczytałam. Strasznie mi przykro, bo nastawiłam się, że będzie to naprawdę wspaniała przyjaźń taka jak wtedy, gdy był smutny i gdy się starał. :c

[emma8]

Napisane przez buntowniczka1992

Dodam też, że przed świętami Bożego Narodzenia straciłam brata. (tak wiem, moja rodzina się sypie, najpierw ojciec, brat, teraz siostra i mama mają raka kompletna beznadzieja) no i powiedziałam mu o tym, bo niby przyjaciele się zwierzają sobie z takich rzeczy, a on na drugi dzień nawet nie spytał jak się trzymam tylko zachowywał się jakby nigdy nic i żartował bez opamiętania.

Bardzo mi przykro z powodu tego co Cię spotkało. Potrzebujesz mieć w kimś oparcie, to zrozumiałe, ale u tego faceta tego nie znajdziesz. Potraktował tą relację czysto egoistyczne, wziął od Ciebie to, czego potrzebował, a teraz wcale nie uważa że to powinno zadziałać w drugą stronę. Ten chłopak szuka rozrywki, bezproblemowej laski z którą poflirtuje, wymieni parę fotek i powymienia linki, ale jak widzisz nie ma zamiaru brać sobie na barki cudzych problemów. Sama widzisz autorko że nic z tego nie będzie. Facetowi nie chce się przejechać pociągiem 300 km a wie jaką masz sytuację i że pewnie potrzebujesz żeby po prostu przyjechał i Cię przytulił, potrzymał za rękę. Nie tłumacz go sama przed sobą jakimiś zranieniami, jego tylko wykiwała laska, a Ty masz o wiele poważniejsze problemy.

[HealthOne]

Czytając twój wątek przypomniało mi się jak parę lat temu poznałam przez internet parę lat starszego faceta, dużooo pisaliśmy, zadurzyłam się w nim strasznie, oczywiście nie spotkaliśmy się nigdy w realu, aż pewnego razu napisał mi że oficjalnie ma dziewczynę - i ja wtedy przepłakałam cały wieczór. Tak strasznie prawdziwe były to dla mnie emocje i wszystko takie ''poważne''.

Tylko że ja miałam wtedy 17 lat a nie 23 ;/


Autorko- po prostu- wrzuć na luz, to TYLKO net, spotkaj się z nimi (z każdym osobno;P ) i zweryfikuj jakie w ogóle są pomiędzy wami układy.
Jesteś bardzo, bardzo dziecinna. Ciężko uwierzyć że masz 23 lata.

---------- Dopisano o 00:09 ---------- Poprzedni post napisano o 00:04 ----------

Napisane przez buntowniczka1992

Zresztą... Wrzucacie każdego faceta do jednego worka. Wierzycie stereotypom, że każdy facet to drań, ale nie każdy taki jest, faceci też mają swoje uczucia, które też czasem bardzo łatwo zranić, też potrafią być wrażliwi. Nic widocznie o nich nie wiecie.

[Blair Audrey]

Napisane przez buntowniczka1992

[B]I Jestem jaka jestem i nic ani nikt tego nie zmieni a na pewno nie wy (: Nie będziecie mi mówić jaka mam być...
Cóż widać chyba nie umiecie być krejzolkami tylko moherami (:

Hahahaha xD

Płaczę
Rocznik 2002 jak cholera
Pssst, nie pisz "xD", zdradzasz się!
A tak na poważnie- oboje nie jesteście zbyt dojrzali. Wyjdź do ludzi, jak nie wioska to miasto, poobracaj się w różnych kręgach- od moherów do ... ekhm, podobnych tobie i wypośrodkuj swój styl bycia- żeby przestał trącić gimbazą,a jednocześnie żeby się nie usztywnić. Poznaj prawdziwych ludzi, pospotykaj się z nimi na żywo- to ma wartość
A o facecie zapomnij, dzieciak. Za tydzień przejdzie ci.

[buntowniczka1992]

Napisane przez emma8

Bardzo mi przykro z powodu tego co Cię spotkało. Potrzebujesz mieć w kimś oparcie, to zrozumiałe, ale u tego faceta tego nie znajdziesz. Potraktował tą relację czysto egoistyczne, wziął od Ciebie to, czego potrzebował, a teraz wcale nie uważa że to powinno zadziałać w drugą stronę. Ten chłopak szuka rozrywki, bezproblemowej laski z którą poflirtuje, wymieni parę fotek i powymienia linki, ale jak widzisz nie ma zamiaru brać sobie na barki cudzych problemów. Sama widzisz autorko że nic z tego nie będzie. Facetowi nie chce się przejechać pociągiem 300 km a wie jaką masz sytuację i że pewnie potrzebujesz żeby po prostu przyjechał i Cię przytulił, potrzymał za rękę. Nie tłumacz go sama przed sobą jakimiś zranieniami, jego tylko wykiwała laska, a Ty masz o wiele poważniejsze problemy.

Teraz, gdy nie jest już smutny jest zupełnie inny. Kiedyś potrafił mnie pocieszyć, wyczuć, że coś jest nie tak, nawet gdy nic się nie działo wtedy, umiał przeprosić za to, że mnie uraził, a teraz gdy mu piszę, że jego słowa mnie zabolały i zachowuje się jakby był bez serca to się wkurza i mówi, że zaraz nie wytrzyma, bo to moja wina, bo ciągle go o coś pytam, bo mam się cieszyć chwilą. Czuję jakby mu zależało tylko na tych żartach. Ostatnio napisał, że jestem dla niego bliska, bo tylko z bliskimi osobami może się powyzywać na żarty, a ja w myślach sobie mówię "i tylko tyle?". Gdy zaczynam być poważna, smutać i mówić o mamie i siostrze wyłącza się z rozmowy odpisuje co 10 minut czasem dłużej (pewnie jest zajęty grą) napisałam mu, że często płaczę po nocach z tego wszystkiego a on, że w nocy się śpi, a ja do niego, że łatwo mu mówić, bo nie jest na moim miejscu, a on, że jakoś daję radę i że muszę jakoś to przeżyć. Napisałam mu, że boję się, że ja też zachoruję, bo jestem w zaawansowanym stadium ryzyka a on, że wątpi, bo ja nie piję i nie palę, tylko, że moja siostra też nie a ma chłoniaka. Chciałabym przeczytać od niego "możesz na mnie liczyć, jestem przy Tobie, mam nadzieję, że nic Ci się nie stanie, bo nie chcę stracić przyjaciółki", ale wiem, że tego nie napisze. Kiedyś gdy był smutny i bardzo nieśmiały takie wyznania nie stanowiły dla niego problemu, chociaż jeszcze w zeszłym roku, jak pisałam z jego byłą i stanęłam po jego stronie napisał, że dziękuje, że mnie ma. Teraz takie wyznanie od serca u niego graniczy z cudem. chociaż nagle stał się mniej nieśmiały i takiego twardziela zgrywa. Ostatnio napisał, że musi mnie poznać od zboczonej strony, bo moje żarty są fajne. Chciałabym, żeby był w to zaangażowany, w końcu piszemy ponad rok, myślałam, że jestem dla niego ważna. Nie wiem jak on widzi tą naszą znajomość.

Mimo wszystko dziękuję wam wszystkim za odpowiedzi.

[stewardesa]

Napisane przez buntowniczka1992

Teraz, gdy nie jest już smutny jest zupełnie inny. Kiedyś potrafił mnie pocieszyć, wyczuć, że coś jest nie tak, nawet gdy nic się nie działo wtedy, umiał przeprosić za to, że mnie uraził, a teraz gdy mu piszę, że jego słowa mnie zabolały i zachowuje się jakby był bez serca to się wkurza i mówi, że zaraz nie wytrzyma, bo to moja wina, bo ciągle go o coś pytam, bo mam się cieszyć chwilą. Czuję jakby mu zależało tylko na tych żartach. Ostatnio napisał, że jestem dla niego bliska, bo tylko z bliskimi osobami może się powyzywać na żarty, a ja w myślach sobie mówię "i tylko tyle?". Gdy zaczynam być poważna, smutać i mówić o mamie i siostrze wyłącza się z rozmowy odpisuje co 10 minut czasem dłużej (pewnie jest zajęty grą) napisałam mu, że często płaczę po nocach z tego wszystkiego a on, że w nocy się śpi, a ja do niego, że łatwo mu mówić, bo nie jest na moim miejscu, a on, że jakoś daję radę i że muszę jakoś to przeżyć. Napisałam mu, że boję się, że ja też zachoruję, bo jestem w zaawansowanym stadium ryzyka a on, że wątpi, bo ja nie piję i nie palę, tylko, że moja siostra też nie a ma chłoniaka. Chciałabym przeczytać od niego "możesz na mnie liczyć, jestem przy Tobie, mam nadzieję, że nic Ci się nie stanie, bo nie chcę stracić przyjaciółki", ale wiem, że tego nie napisze. Kiedyś gdy był smutny i bardzo nieśmiały takie wyznania nie stanowiły dla niego problemu, chociaż jeszcze w zeszłym roku, jak pisałam z jego byłą i stanęłam po jego stronie napisał, że dziękuje, że mnie ma. Teraz takie wyznanie od serca u niego graniczy z cudem. chociaż nagle stał się mniej nieśmiały i takiego twardziela zgrywa. Ostatnio napisał, że musi mnie poznać od zboczonej strony, bo moje żarty są fajne. Chciałabym, żeby był w to zaangażowany, w końcu piszemy ponad rok, myślałam, że jestem dla niego ważna. Nie wiem jak on widzi tą naszą znajomość.

Mimo wszystko dziękuję wam wszystkim za odpowiedzi.

To na czym polega przyjaźń z jego strony?
"Zboczone" rzeczy wciąż prowadząTeż nie wierzę, że masz 23 lata.

[buntowniczka1992]

Napisane przez stewardesa

To na czym polega przyjaźń z jego strony?
"Zboczone" rzeczy wciąż prowadząTeż nie wierzę, że masz 23 lata.

Napisał kiedyś, że przyjaźń polega na zaufaniu, że jak nie ma zaufania to nie ma niczego. Kiedyś też pisał, że u chłopaków łatwo poznać przyjaźń, że jak się wyzywają od najgorszego na żarty i nikt się nie obraża za to, to jest to przyjaźń na dobre i na złe. A jak spytałam po czym poznał, że ja się nadaję na jego przyjaciółkę a on, że po tym iż zawsze chciało mu się ze mną pisać, uznał, że mam to coś, a poza tym przeszłam to samo co on, ale że to jest taka słodka przyjaźń.

[201604130936]

Napisane przez buntowniczka1992

Napisał kiedyś, że przyjaźń polega na zaufaniu, że jak nie ma zaufania to nie ma niczego. Kiedyś też pisał, że u chłopaków łatwo poznać przyjaźń, że jak się wyzywają od najgorszego na żarty i nikt się nie obraża za to, to jest to przyjaźń na dobre i na złe. A jak spytałam po czym poznał, że ja się nadaję na jego przyjaciółkę a on, że po tym iż zawsze chciało mu się ze mną pisać, uznał, że mam to coś, a poza tym przeszłam to samo co on, ale że to jest taka słodka przyjaźń.

To NIE jest żadna przyjazn. Chyba, że jednostronna. Przeczytaj sobie swój post jak wyglądaja wasze rozmowy.

[buntowniczka1992]

Po czym poznać realnie oraz wirtualne, że facet bawi się kobietą?
Dlaczego faceci bawią się naszymi uczuciami? Jaki mają w tym cel? Czy któraś z was miała kiedyś taką sytuację?

[201607111028]

Napisane przez buntowniczka1992

Po czym poznać realnie oraz wirtualne, że facet bawi się kobietą?
Dlaczego faceci bawią się naszymi uczuciami? Jaki mają w tym cel? Czy któraś z was miała kiedyś taką sytuację?

Jeszcze się nie przekonałaś, jak jest naprawdę?

[HealthOne]

- że niby pisze wielkie komplementy i słowa, nierzadko o zabarwieniu ewidentnie romantycznym/dużym zaangażowaniu jednocześnie nie kwapi się do spotkania, wymyśla jak się tu wymigać.

-kiedy dochodzi do tego że przez jakieś jego wirtualne zachowanie płaczesz, czujesz się zdołowana i źle.

-kiedy intuicja zaczyna ci podpowiadać że się tobą bawi.

[buntowniczka1992]

Napisane przez carolina662

Jeszcze się nie przekonałaś, jak jest naprawdę?

Chciałabym tylko więcej dowodów na to, żeby mieć jasną sytuację. I chciałam też wiedzieć po co robią coś takiego i czy wy mieliście styczność z takim facetem.

[Ulubiona_rzecz]

Napisane przez buntowniczka1992

Chciałabym tylko więcej dowodów na to, żeby mieć jasną sytuację. I chciałam też wiedzieć po co robią coś takiego i czy wy mieliście styczność z takim facetem.

Bo akurat nie maja innej dziewczyny. Chcąc sobie podnieść ego.
A robią to, bo wiedzą że dziewczynom zależy i zrobią dla nich wszystko, a oni nie muszą robić nic. Taka wygodnicka postawa. Dostać jak najwięcej, z siebie nie dać nic.

Jeżeli za słowami nie idą czyny to wiadomo że coś jest nie tak. Bo pisać każdy potrafi, szkoda że niewielu tylko potrafi to poprzeć czynami. Takie znajomości zrywa się w momencie, gdy sprawiają więcej przykrości niż radości.

[201607111028]

Napisane przez buntowniczka1992

Chciałabym tylko więcej dowodów na to, żeby mieć jasną sytuację. I chciałam też wiedzieć po co robią coś takiego i czy wy mieliście styczność z takim facetem.

Proszę, dowody:
- nie chce się z Tobą spotkać, wymyśla milion wymówek
- wie, że masz trudną sytuację w rodzinie, mimo to nie chce się zbliżyć i Ci pomóc
- stroi sobie żarty mimo że wie, iż nie jesteś w nastroju
- strzela fochy o byle co
- wypisuje brednie o "zranionym serduszku" tylko po to, żebyś więcej od niego nie wymagała
- no i jeszcze raz wspomnę o dowodzie nr 1, bo on jest niepodważalny: NIE CHCE SIĘ Z TOBĄ SPOTKAĆ.

[buntowniczka1992]

Napisane przez Ulubiona_rzecz

Bo akurat nie maja innej dziewczyny. Chcąc sobie podnieść ego.
A robią to, bo wiedzą że dziewczynom zależy i zrobią dla nich wszystko, a oni nie muszą robić nic. Taka wygodnicka postawa. Dostać jak najwięcej, z siebie nie dać nic.

Jeżeli za słowami nie idą czyny to wiadomo że coś jest nie tak. Bo pisać każdy potrafi, szkoda że niewielu tylko potrafi to poprzeć czynami. Takie znajomości zrywa się w momencie, gdy sprawiają więcej przykrości niż radości.

A gdy facet bardziej pali się do wesołych rozmów niż do poważnych? Czy to jakaś taktyka czy niechęć do takich tematów, bo może w przeszłości przeżyli coś i teraz wolą o tym zapomnieć i puścić się w wir luźniejszych rozmów?