Jestem w zwiazku z obcokrajowcem IV- czyli mieszadelkowych historii ciag dalszy

[JossStone]

Napisane przez Amoura

Mam pytanie do korzystających z Wizzaira bo jakis dziwny jest

Chcialam sie odprawic online, podalam dane i wsio... liczylam na to ze bede miala takie swistki do wydrukowania jak w Ryanairze ale nic takiego nie ma... Czyli mam rozumiec ze ide do bramek, sprawdzaja mnie a przy wejsciu do samolotu podaje tylko numer rezerwacji czy jak? nie chce zeby sie potem okazalo ze jednak cos trzeba miec i zebym sie niepotrzebnie stresowala... bo stersow mi nie potrzeba dodatkowo- juz sie lotem stresuje bo nie lubie latac

powinnas miec cos do wydrukowania... moze zadzwon do nich is ie zapytaj... jak juz podasz wsyzstkie dane i zatwierdzisz to powinno byc "wydrukuj".... moze sprobuj odprawic sie online ponownie, a jak nie to zadzwon do nich

[Ashyshqa]

Mój chłopak leciał ostatnio z wizzairem i jedyne czego potrzebował na lotnisku to jego numer rezerwacji i dokument. Nawet tego numeru przy sobie nie miał, więc poszedł do okienka wizzaira i mu podali. Więc żadnych problemów nie powinno być. To nie ryanair

[thordis_nanna]

Z wizzair latałam wiele razy, numeru rezerwacji nigdy ode mnie nie chcieli, wystarczył paszport.

[JossStone]

ale to nie jest numer rezerwacji ale karta pokladowa ktora kazdy musi miec, niewazne czym leci... ewentualnie moga wydrukowac przy odprawie na lotniku ale sporo to kosztuje... a jak sie zrobi odprawe online to nie trzeba placic

[Amoura]

Udalo sie wydrukowalam karte pokladowa i spakowalam sie i jade na podboj Paryzewa
troche humor mi psuje fakt ze chyba farba mi zle odrosty chwycila i sa jasniejsze ale licze na to ze jak wyschna to nie bedzie sie to tak rzucalo w oczy

[emanko]

Napisane przez Amoura

Udalo sie wydrukowalam karte pokladowa i spakowalam sie i jade na podboj Paryzewa
troche humor mi psuje fakt ze chyba farba mi zle odrosty chwycila i sa jasniejsze ale licze na to ze jak wyschna to nie bedzie sie to tak rzucalo w oczy

Bon voyage Marta
Mam nadzieje, że spodoba Ci się Paryżewo , ale....wracaj do nas .
A co do włosów to...nie martw się, może mimo wszystko będzie very gut

[Kukulka89]

Dziewczyny!
Bardzo dużo sie ostatnio u mnie zmienilo.
Dalej spotykałam się z X/
Udawałam, ze nic nie wiem.
W końcu, on sam pokazał mi swój telefon, wiadomosci na fejsie, skype, zarzucił mi, ze mu nie ufam i chciał to zaufanie odbudować.
Przepraszał mnie, ja oczywiście mu wybaczyłam, bo jestem w niego zapatrzona jak w obraz.
Wszystko było ok, spotykaliśmy sie, na niedziele bylismy umówieni na spacer i potem na pójście do znajomych.

[naatalia]

ANESSA- wielkie, przeogromne gratulejszyn!!! cieszs sie bardzo waszym szczesciem zdawaj realcje jak najczesciej

my powrocililismy wczoraj z wyspy...fajnych 10 dni pod namiotem choc oczywiscie nie obeszlo sie bez spiec...ale gory, wodospady, slonce, morze mi wszystko wynagrodzily, nie dalam sobie zepsuc nastroju
straszny byl powrot do goracych i smierdzacych aten....fuuuuuj...no ale coz, trzeba sie wziac za robote zeby jak najszybciej stad zniknac

[Mary80]

witam wszystkie dziewczyny
kurczę, ale żałuję, że dopiero teraz zdecydowałam się na wizaż
może gdybym tu wcześniej zajrzała, dostałabym wsparcie od innych wizażanek w podobnej sytuacji, może byłoby mi łatwiej, no ale napiszę jak to jest ze mną:
jestem (jeszcze) w związku z irlandczykiem, mieszkamy oczywiście w irlandii
właśnie zastanawiam nad rozstaniem z nim, bo jendak życie w obcej kulturze (o ile o takiej można w ogóle mówić ) jest dość... trudne;
z moim facetem jestem już ponad 5 lat
przez 3 pierwsze lata byłam w nim tak zakochana, że poszłabym za nim w ogień; kompletnie nie myślałam o sobie, tylko o nas, o tym, by być razem;
potem zaczęłam dostrzegać, że będąc z nim nie spełniam się kompletnie w innych sferach życia, a właściwie kompletnie je zaniedbuję; to prowadziło do coraz większej i większej frustracji; on nie rozumiał moich rozterek, mojego niezadowolenia, Polak by pewnie zrozumiał;
teraz zastanawiam się nad odejściem, ponieważ widzę, że życie z nim strasznie mnie ogranicza, mieszkamy w miejscu gdzie nie ma dla mnie możliwości; poza tym kompletnie nie odnajduję się w środowisku, z którego on pochodzi; miałam głupia nadzieję, że może się przyzwyczaję, że może coś się zmieni, że może to przez język; teraz widzę, że nie
że on i ja (i jego otoczenie) to kompletnie dwa różne światy i ja w jego świecie nigdy nie będę do końca szczęśliwa
nie wiem właściwie po co to piszę w tym wątku
może mam nadzieję, że przeczyta to ktoś, kto jest/był w podobnej sytuacji;
nie jestem też pewna, czy moje wątpliwości co do mojego uczucia do niego, nie są spowodowane właśnie okolicznościami zewnętrznymi, że się tak wyrażę; że może nadal go kocham, ale właśnie to, że nie dogaduję się z jego rodziną, znajomymi, że nie mam pracy, powoduje, że po prostu nie wiem
a może to nie wina zewnętrznych okoliczności, tylko tego, że jednak mamy bardzo różne poglądy na temat wielu spraw, nie wiem już sama jak to jest...
chyba jednak odejdę od niego i zobaczę co się stanie, bo jak na razie życiem tutaj z nim jestem totalnie zmęczona

sorry, że tak długo i takie nudy

[thordis_nanna]

A musicie mieszkać w Irlandii? Jeśli źle się tam czujesz może warto rozważyć zmianę miejsca zamieszkania (jeśli faktycznie to jest powodem waszych problemów).

[Mary80]

thordis_nanna, nie ma innej opcji, mój facet nie wyobraża sobie życia nigdzie indziej, poza tym jest uwiązany tutaj

[thordis_nanna]

Hmm, on też jest w związku z obcokrajowcem w takiej sytuacji "niewyobrażanie sobie życia nigdzie indziej" nie wygląda fajnie. Lepiej z nim serio porozmawiaj o swoim złym samopoczuciu i braku możliwości znalezienia pracy, tak się chyba nie da żyć - bez zajęcia, bez znajomych, bez przyjaciół. Nie możecie spróbować np. w Australii? Tam jest teraz całe mnóstwo Irlandczyków, powinien sie tam dobrze czuć, a o pracę byłoby Ci łatwiej.

[Ashyshqa]

Napisane przez Mary80

witam wszystkie dziewczyny
kurczę, ale żałuję, że dopiero teraz zdecydowałam się na wizaż
może gdybym tu wcześniej zajrzała, dostałabym wsparcie od innych wizażanek w podobnej sytuacji, może byłoby mi łatwiej, no ale napiszę jak to jest ze mną:
jestem (jeszcze) w związku z irlandczykiem, mieszkamy oczywiście w irlandii
właśnie zastanawiam nad rozstaniem z nim, bo jendak życie w obcej kulturze (o ile o takiej można w ogóle mówić ) jest dość... trudne;
z moim facetem jestem już ponad 5 lat
przez 3 pierwsze lata byłam w nim tak zakochana, że poszłabym za nim w ogień; kompletnie nie myślałam o sobie, tylko o nas, o tym, by być razem;
potem zaczęłam dostrzegać, że będąc z nim nie spełniam się kompletnie w innych sferach życia, a właściwie kompletnie je zaniedbuję; to prowadziło do coraz większej i większej frustracji; on nie rozumiał moich rozterek, mojego niezadowolenia, Polak by pewnie zrozumiał;
teraz zastanawiam się nad odejściem, ponieważ widzę, że życie z nim strasznie mnie ogranicza, mieszkamy w miejscu gdzie nie ma dla mnie możliwości; poza tym kompletnie nie odnajduję się w środowisku, z którego on pochodzi; miałam głupia nadzieję, że może się przyzwyczaję, że może coś się zmieni, że może to przez język; teraz widzę, że nie
że on i ja (i jego otoczenie) to kompletnie dwa różne światy i ja w jego świecie nigdy nie będę do końca szczęśliwa
nie wiem właściwie po co to piszę w tym wątku
może mam nadzieję, że przeczyta to ktoś, kto jest/był w podobnej sytuacji;
nie jestem też pewna, czy moje wątpliwości co do mojego uczucia do niego, nie są spowodowane właśnie okolicznościami zewnętrznymi, że się tak wyrażę; że może nadal go kocham, ale właśnie to, że nie dogaduję się z jego rodziną, znajomymi, że nie mam pracy, powoduje, że po prostu nie wiem
a może to nie wina zewnętrznych okoliczności, tylko tego, że jednak mamy bardzo różne poglądy na temat wielu spraw, nie wiem już sama jak to jest...
chyba jednak odejdę od niego i zobaczę co się stanie, bo jak na razie życiem tutaj z nim jestem totalnie zmęczona

sorry, że tak długo i takie nudy

Wiesz co, 5 lat to bardzo długo. Coś musiało miedzy ami być naprawdę wyjątkowego skoro tak długo jesteście razem. Nie wiem w jakim jesteście wieku, ale podejrzewam, że w miare dojrzali i zdrowo myślący z was ludzie. Związek to dawanie z siebie tego co najlepsze, czasem poświęcenie, ale MUSI być obustronne, inaczej to nie ma sensu. Porozmawiaj z TŻem, może on nie wie o Twoich rozsterkach? Zanim zerwiesz zaproponuj mu zmianę sytacji, miejsca zamieszkania.
Ja i mój TŻ przez 1. rok mieszkaliśmy w Polsce (oddzielnie, w innych miastach) potem wyjechaliśmy do Szkocji .TŻ potrzebował oddechu od polskojęzycznego otoczenia. Dla mnie to byla trudna decyzja, bo też nie wyobrażałam sobie życia na obczyźnie, ale założenie było takie, że nie jest to na zawsze, tylko na jakiś czas. Za rok wracamy do Polski, bierzemy ślub. Jak nam się uda zostaniemy w Polsce, jak nie to mamy do wybory UK, RPA... Zobaczymy. Byle razem - to nasze motto
Powodzenia! wierzę, że łączy was coś ważnego, skoro jesteście razem tak długo

[Mary80]

thordis_nanna, on pochodzi z bardzo konserwatywnego i staroświeckiego środowiska, którego po prostu nie znoszę; ja mam podejście podobne jak ty, on niestety nie; bardzo by chciał być ze mną, przynajmniej tak mi mówi, ale pod warunkiem pozostania tu, gdzie jesteśmy; wydaje mi się, że jego rodzina wywiera na niego ogromny wpływ, mimo tego, że nic wprost nie mówią, ale oczekują od niego niewychylania się, posłuszeństwa, kultywowania tradycji itd. i to nie tylko starsi, ale i rodzeństwo, normalnie porażka
Ashyshqa, no właśnie, obustronne poświęcanie się, czego w tym wypadku nie ma; ja musiałam się do wielu, bardzo dziwnych i śmiesznych jak dla mnie, rzeczy przyzwyczaić, zrezygnować z wielu też, no i nie dostaję w zamian tyle samo, nie ma tej równowagi; a trwałam tak długo, bo rzeczywiście było między nami 'coś' wyjątkowego, mamy podobne typy osobowości, rozumiemy się, odbieramy świat w podobny sposób (do pewnego stopnia), ale koniec końców zawsze musiało być na jego warunkach, myślałam, że jednak jest to chłopak bardziej otwarty, a może po prostu nie mam tej siły, żeby go przekonać, on jest silniejszy ode mnie i gdyby miał trochę bardziej stawiającą na swoim dziewczynę, podporządkowałby się, ja nigdy nie naciskałam aż tak bardzo, chciałam, żeby wychodziło naturalnie, bo nie lubię nikogo do niczego zmuszać (no i sama nie lubię być do niczego zmuszana)

[thordis_nanna]

Jego rodziny i środowiska nie zmienisz, z własnego doświadczenia wiem, jak silne są irlandzkie więzy rodzinne Na czym polegają wywierane na Twojego faceta naciski?
Jesteście razem pięć lat - cały czas mu ustępowałaś i "podporządkowywałaś się"? Jeśli tak, to on może nie mieć zielonego pojęcia, że coś jest nie tak. Do tej pory Ci to nie przeszkadzało?
Gdzie dokładnie mieszkacie?
Na forum "Emigrantki" jest kilka wątków dziewczyn z Irlandii, może któraś mieszka w Twojej okolicy - jeśli brak Ci znajomych, to to może być jakieś rozwiązanie.

[Amoura]

Napisane przez thordis_nanna

Jego rodziny i środowiska nie zmienisz, z własnego doświadczenia wiem, jak silne są irlandzkie więzy rodzinne Na czym polegają wywierane na Twojego faceta naciski?
Jesteście razem pięć lat - cały czas mu ustępowałaś i "podporządkowywałaś się"? Jeśli tak, to on może nie mieć zielonego pojęcia, że coś jest nie tak. Do tej pory Ci to nie przeszkadzało?
Gdzie dokładnie mieszkacie?
Na forum "Emigrantki" jest kilka wątków dziewczyn z Irlandii, może któraś mieszka w Twojej okolicy - jeśli brak Ci znajomych, to to może być jakieś rozwiązanie.

w moim poprzednm zwiazku tez tak bylo z tym ze zanim zdazylam zmienic to, exTZ ze mna zerwal

Wrocilam z Paryzewa pokochalam miasto od pierwszego wejrzenia. Kiedy wreszcie dotarlismy do miasta po kilkugodzinnym opoznieniu, znajomy zrobil nam mini wycieczke objazdowa po Paryzu- ciezko sie nie zakochac w miescie nocą! Bylo super, pozwiedzala, upajalam sie przepysznym winkiem i jablecznikiem i jestem mega zadowolona

[Mary80]

przez pierwsze trzy lata mieszkaliśmy w innej miejscowości z ludźmi z Polski, więc było trochę inaczej; po dwóch latach przeprowadziliśmy się do domu, oczywiście obok domu mamusi, który mój facet kupił parę lat wcześniej; wszyscy Polacy odradzali mi przeprowadzkę na to zadupie, mówili, że przeprowadzając się w to miejsce dostanę kota, no i mieli rację;
nie było tak, że się cały czas podporządkowywałam, mówiłam mu, co mi się nie podoba, co bym chciała zmienić, itd., on obiecywał, że się postara, że będzie inaczej, ale nic z tego nie wychodziło; grał na uczuciach, za każdym razem, jak chciałam odejść, płakał, mówił, że tak strasznie mnie kocha, że jestem dla niego wszystkim i różne tego typu rzeczy, więc zostawałam z nadzieją, że może się coś zmieni;
ale on nie rozumiał, lub nie chciał zrozumieć, nie rozumiał np., że w weekend chciałabym gdzieś z nim pojechać, on miał obowiązki, których niby to nie mógł zostawić, pracował praktycznie przez cały czas, nie pamiętam, żeby miał wolną sobotę,
jak udało mi się go przekonać do jakiegoś wyjazdu, zaraz były telefony od jego brata z pytaniami gdzie jest i wyrzutami, że się włóczy nie wiadomo gdzie, popieprzone po prostu, na jego brata w ogóle mam uczulenie, nieznoszę gościa;
ogólnie rodzina mojego faceta jest bardzo kontrolująca, lubiąca wszystko wiedzieć, itd., głównie od strony ojca (który umarł parę lat temu) - ale kontrolę przejęli wujkowie, oj generalnie to straszne klimaty;
strasznie przeszkadzało mieszkanie obok jego rodziny, to, że matka mogła wparować do domu w każdej chwili, każdego dnia i to bez pukania; poza tym wpieprzała się w wystrój domu, tzn. przynosiła jakieś idiotyczne obrazki, zdjęcia rodziny, figurki jakieś ; a ja nie mogłam nic zrobić, bo przecież bym ją uraziła, gdybym to wszystko pochowała;
nie dogadywałam się z nikim z jego rodzeństwa, oprócz brata ma jeszcze trzy siostry; według nich byłam wirdeo, bo siedząc w domu nie mam włączonego telewizora, no i lubię czytać książki; nie miałam o czym z tymi ludźmi rozmawiać, mój facet z całego tego towarzystwa, był najbardziej rozgarnięty, zresztą nie byłabym z nim, gdyby był taki jak reszta;
teraz już wiem, że jedynym wyjściem jest odejście, bo w takich klimatach nie wyobrażam sobie życia, posiadania dzieci, nigdy nie byłabym tu szczęśliwa

thordis_nanna, też byłaś/jesteś z Irolem? możesz napisać jak to u Ciebie wygląda(ło), jeśli to nie narusza twojej prywatności

Amoura, wrrrr , nie dość, że się podporządkowywałaś i ustępowałaś, to jeszcze cię na koniec rzucił, ja bym chyba mojemu poważną krzywdę zrobiła, w podobnej sytuacji

[giovannina]

czesc Mary80,
dawno sie nie udzielalam na forum ale twoj list mnie zmotywowal do odpisania.

Chcialam Ci powiedziec ze jestem z Irlandczykiem 3 lata ( w tym 2 mieszkamy razem), znam ponadto 3 pary polsko - irlandzkie i wszystkie sa zadowolone, tzn. podejscie dziewczat do zwiazku jets zdrowe, faceci ich nie ograniczaja, wszystkie pary mieszkaj z dala od rodzicoww wynajetych domkach lub mieszkaniach.

naturalnie kazdy zwiazek jest inny i nie znam tajemnic alkowy ale dziewczyny nie narzekaja ani na inna mentalnosc ani na zaborczosc czy nadopiekunczosc rodzicow.
wszyscy mieszkamy w co. galway wiec jest tez gdzie wyjsc i sie z kim spotkac.
kazda z nas jest niezalezna , am auto, pare kolezanek, zainteresowania (gym, ksiazki, spacery)
ja tez uwielbiam czytac tak jak ty

pragne ci powiedziec ze sama wiesz najlepiej czy jestes w stanie wytrzymac w takim zwiazku i otoczeniu (rodzice, zadupie, mentalnosc) cale zycie, to co cie teraz drazni nie przestanie ci przeszkadzac tylko cie doprowadzi do furii za pare lat, gdy bedziesz miala dziecko a tesciowa bedzie ci uczyc jak sie nim zajmowac.

ja bylam kiedys w zwiaku z wlochem, ta milosc nie przetrwala gdyz musialabym sie dostosowac do zycia na zadupiu (cudna wioska nad morzem notabene), zycia glownie na jego koszt i/lub pracy w rodzinnym biznesie;
niedoszli tesciowe byli cudnymi ludzmi ale zaglaskaliby mnie na smierc i czulam sie jak w zlotej klatce zwiazana konwenansami i jednoliltoscia zycia, co wypada co nie wypada w tak malej spolecznosci

dlatego mowie ze milosc to no.1 ale aby mogla rozkwiac musi byc odpowiednie podloze!!
jestem teraz szczesliwa narzeczona moja Irlandczyka i zycze kazdemu takiego dojrzalego partnera.
trzymam za ciebie kciuki i nie daj sie pochowaz za zycia w tej wiosce ani tlamsic, musisz sie zbuntowac bo inaczej dostaniesz dola.

pozdrawiam i 3 mam kciuki za poprawe sytuacji, moze twoj man zgodzi sie na przeniesienie do duzego miasta i tam zacznienei od nowa zdala od wplywow rodziny!

[thordis_nanna]

Napisane przez Mary80

thordis_nanna, też byłaś/jesteś z Irolem? możesz napisać jak to u Ciebie wygląda(ło), jeśli to nie narusza twojej prywatności

Tak, jestem w związku z Irlandczykiem, znamy się trzy lata, od roku mieszkamy razem w Polsce (choć prawdopodobnie przeprowadzimy się za granicę za kilka miesięcy), w przyszłym roku planujemy ślub. Z jego rodziną nie mam problemów - może dlatego, że są daleko ale znam jego rodziców, siostry i dalszych krewnych dość dobrze i mam z nimi dobre stosunki (szczególnie z jedną z sióstr). Oboje (tzn. ja i mój narzeczony) mamy bardzo silne, dominujące charaktery co czasami powoduje konflikty, ale nie trwają one długo. Jesli chcesz wiedzieć coś więcej to pytaj.

W Twoim przypadku problemem chyba nie jest narodowość, tylko problem nadmiernego/nieodpowiedniego wpływu rodziny oraz środowiska, w jakim się znalazłaś i którego nie akceptujesz.

[Mary80]

no to Wam zazdroszczę dziewczyny
u mnie jest właśnie jak u Ciebie z tym Włochem giovannina, dlatego kończę to, bo nie ma to sensu
i dokładnie tak samo jak Ty,
czuję się tu jak w zlotej klatce zwiazana konwenansami i jednoliltoscia zycia, co wypada co nie wypada w tak malej spolecznosci a niedoszła teściowa, ciotki i babka również chciałyby zagłaskać mnie na śmierć

thordis_nanna, masz rację, nie narodowość, ale środowisko jest problemem

no nic, dzięki wielkie dziewczyny za odpowiedzi; mam nadzieję, że dam sobie radę po odejściu

[marronelle]

Witam mieszadełka Mogę się do Was wprosić??

[naatalia]

Napisane przez marronelle

Witam mieszadełka Mogę się do Was wprosić??

jasne pod jednym warunkiem... "spowiedz" kto?kiedy?gdzie?jak?
zebysmy wszystkie wiedzialy ci jest grane

[marronelle]

Napisane przez naatalia

jasne pod jednym warunkiem... "spowiedz" kto?kiedy?gdzie?jak?
zebysmy wszystkie wiedzialy ci jest grane

o, jak miło
... więc... ostatni raz u spowiedzi byłam...
Od 3 miesięcy szczęśliwa mężatka francuskiego wielbiciela polskiego piwa Przeprowadziłam się do Francji, pomału odnajduję się w tutejszym świecie. Więcej grzechów nie pamiętam Proszę pytać jakby co

[naatalia]

Napisane przez marronelle

o, jak miło
... więc... ostatni raz u spowiedzi byłam...
Od 3 miesięcy szczęśliwa mężatka francuskiego wielbiciela polskiego piwa Przeprowadziłam się do Francji, pomału odnajduję się w tutejszym świecie. Więcej grzechów nie pamiętam Proszę pytać jakby co

hehehe fajnie zabrzmialo a jak sie poznaliscie?

a gdzie reszta zamieszanych i odmieszanych i tych w trakcie mieszania? jeszcze kobitki z wakacji nie wrocilyscie?

[marronelle]

Napisane przez naatalia

hehehe fajnie zabrzmialo a jak sie poznaliscie?

a gdzie reszta zamieszanych i odmieszanych i tych w trakcie mieszania? jeszcze kobitki z wakacji nie wrocilyscie?

Jak się poznaliśmy... to bardzo skomplikowane, ale w największym skrócie mogę powiedzieć, że przez internet. Całkowitym przypadkiem, on nie wiedział, że jestem z Polski, dopiero po kilku mailach się zorientował Jednak się nie przestraszył, wręcz przeciwnie! I po kilku dniach przyleciał. Spotkaliśmy się, trafiła nas strzała amora i tak już jesteśmy ze sobą od prawie 3 lat, a od czerwca już jako mąż i żona

Strasznie tu jakoś cicho... Może jak postawię dobre winko to się rozkręcicie?

[naatalia]

Napisane przez marronelle

Jak się poznaliśmy... to bardzo skomplikowane, ale w największym skrócie mogę powiedzieć, że przez internet. Całkowitym przypadkiem, on nie wiedział, że jestem z Polski, dopiero po kilku mailach się zorientował Jednak się nie przestraszył, wręcz przeciwnie! I po kilku dniach przyleciał. Spotkaliśmy się, trafiła nas strzała amora i tak już jesteśmy ze sobą od prawie 3 lat, a od czerwca już jako mąż i żona

Strasznie tu jakoś cicho... Może jak postawię dobre winko to się rozkręcicie?

oooo odwazny, ze do ciebie przylecial tak hop siup super cale szczescie, ze istnieje internet, duzo mieszadelek "powstalo" dzieki niemu

dawaj winko dawaj ja jakies greckie znajde
tutaj wlasnie albo cicho albo nie idzie nadazyc z czytaniem...jak to mowia kobieta zmienna jest, a ze tu same babeczki to sie zmienia jak w kalejdoskopie

[emanko]

Napisane przez naatalia

oooo odwazny, ze do ciebie przylecial tak hop siup super cale szczescie, ze istnieje internet, duzo mieszadelek "powstalo" dzieki niemu

dawaj winko dawaj ja jakies greckie znajde
tutaj wlasnie albo cicho albo nie idzie nadazyc z czytaniem...jak to mowia kobieta zmienna jest, a ze tu same babeczki to sie zmienia jak w kalejdoskopie

greckie i francuskie?? to ja się już odzywam
na wino to ja zawsze chętna
no ale faktycznie...coś mało dziewczyn się odzywa i..nie ma co nadrabiać część mieszadełek powstało ale...niektóre nie przetrwały, ale...niektóre zmieniły obcokrajowca na krajowca i...trochę im dziwnie pisać więc milczą bo nie wiedzą czy powinny

[naatalia]

Napisane przez emanko

greckie i francuskie?? to ja się już odzywam
na wino to ja zawsze chętna
no ale faktycznie...coś mało dziewczyn się odzywa i..nie ma co nadrabiać część mieszadełek powstało ale...niektóre nie przetrwały, ale...niektóre zmieniły obcokrajowca na krajowca i...trochę im dziwnie pisać więc milczą bo nie wiedzą czy powinny

ja wiedzialam, ze emanko sie odezwie takie przeczucie mialam
jak my francuskie wino z greckim pomieszamy to bedzie taaaaaaka glowa
ty tutaj nie kombinuj, juz milion razy powiedziane bylo, ze i terazniejsz i byle i przyszle i niedoszle mieszadelka sa mile widziane

[emanko]

Napisane przez naatalia

ja wiedzialam, ze emanko sie odezwie takie przeczucie mialam
bo emanko zawsze sie odzywa jak mowa jest o winie greckim

jak my francuskie wino z greckim pomieszamy to bedzie taaaaaaka glowa
e tam....z głową będzie wszystko kala
ty tutaj nie kombinuj, juz milion razy powiedziane bylo, ze i terazniejsz i byle i przyszle i niedoszle mieszadelka sa mile widziane

nie kombinuje - przecież znasz mnie

[magda1302]

Napisane przez naatalia

ja wiedzialam, ze emanko sie odezwie takie przeczucie mialam
jak my francuskie wino z greckim pomieszamy to bedzie taaaaaaka glowa
ty tutaj nie kombinuj, juz milion razy powiedziane bylo, ze i terazniejsz i byle i przyszle i niedoszle mieszadelka sa mile widziane

o o greckie to i ja mam pod ręką. z resztą nawet jak nie mam to wystarczy do sklepu skoczyć