Dzienny jadłospis w szpitalu . Pomocy .

[gosinek13]

moge was spytać z jakim bmi trafiłyscie do szpitala ?

[jocelyne mary]

Mam do Was, dziewczyny, pytanie: jak sobie radzicie z uczuciem gorąca po solidnym posiłku? Chodzi mi o to, czy Wam to przeszkadza i w jakim stopniu jeśli tak. Poza tym , czy odczuwacie czasem problemy typowo fizyczne, np. bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia itp.? Jecie wtedy lżejsze rzeczy, czy na siłę w siebie wpychacie?

[N_tt]

Ja mam straszne problemy z zaparciami i cofaniem się treści pokarmowej do przełyku....

Co do pytania gosinek- pierwszy i drugi raz trafiałam z ok 15,5
drugi raz z 11,3 i ostatni z ok 13,3

czyli jest rozbieżność, nie ma warunków, że bmi ma być takie i takie...
idziesz do szpitala po to, żeby przytyć

[olik187]

Napisane przez N_tt

Ja mam straszne problemy z zaparciami i cofaniem się treści pokarmowej do przełyku....

Co do pytania gosinek- pierwszy i drugi raz trafiałam z ok 15,5
drugi raz z 11,3 i ostatni z ok 13,3

czyli jest rozbieżność, nie ma warunków, że bmi ma być takie i takie...
idziesz do szpitala po to, żeby przytyć

wg mnie podawanie bmi niczemu nie służy;/ nie uważam żeby było to komukolwiek potrzebne

[gosinek13]

Napisane przez olik187

wg mnie podawanie bmi niczemu nie służy;/ nie uważam żeby było to komukolwiek potrzebne

Ciekawi mnie z jakim bmi byłyscie w szpitalu a z jakim same próbowałyście przytyć

[olik187]

Napisane przez gosinek13

Ciekawi mnie z jakim bmi byłyscie w szpitalu a z jakim same próbowałyście przytyć

u mnie było tak że poniżej bmi 13 żaden psycholog nie chciał się podjąc wspólpracy ze mną...bo bali się że umre ... dopóki przez jakis czas trzymałam wage to byłam w domu, ale kiedy bmi bardzo mi spadło trafiłam do szpitala

[Ewelina093]

Zostałam zmuszona

[N_tt]

Napisane przez olik187

wg mnie podawanie bmi niczemu nie służy;/ nie uważam żeby było to komukolwiek potrzebne

odpowiedziałam na pytanie gosinek

[gosinek13]

Napisane przez olik187

u mnie było tak że poniżej bmi 13 żaden psycholog nie chciał się podjąc wspólpracy ze mną...bo bali się że umre ... dopóki przez jakis czas trzymałam wage to byłam w domu, ale kiedy bmi bardzo mi spadło trafiłam do szpitala

U mnie było tak że miałam sama przytyć do bmi 16,5 i wtedy terapeutka miała podjąć sie pracy a jak nie przytyje to pójde do szpitala. Ale odpuściła mi i prowadziła terapie nawet z bmi 13,5 . Nie jestem przekonana czy dobrze, że mi tak odpuszcza. Znaczy powiedziała , że "taryfa ulgowa" skończy się po testach gimnazjalnych.

[iza_wiosenna]

bez sensu to podawanie bmi...
dziewczyny z bmi 15 będą uważały się za "za grube" na leczenie i szpital..

[gosinek13]

Napisane przez iza_wiosenna

bez sensu to podawanie bmi...
dziewczyny z bmi 15 będą uważały się za "za grube" na leczenie i szpital..

nie każda anorektyczka czuje potrzebe porównywania się z innymi Ale ok, cofam pytanie.

Mam jeszcze pytanie. Czy jak np. załóżmy mam przytyć z 5 kg i zrobie to w miesiąc ( przykład nie wiem czy to wgl możliwe, mówie że to tylko przykład) to wyjde z szpitala po miesiącu ? Czy jest może jakiś okres czasowy przez który trzeba spędzić w szpitalu? Może głupie pytanie ale mnie to zastanawia ;P

[olik187]

Napisane przez gosinek13

U mnie było tak że miałam sama przytyć do bmi 16,5 i wtedy terapeutka miała podjąć sie pracy a jak nie przytyje to pójde do szpitala. Ale odpuściła mi i prowadziła terapie nawet z bmi 13,5 . Nie jestem przekonana czy dobrze, że mi tak odpuszcza. Znaczy powiedziała , że "taryfa ulgowa" skończy się po testach gimnazjalnych.

z wlasnego doświadczenia wiem ze takie odpuszczanie nic dobrego nie przynosi;/

[aguseq]

Napisane przez gosinek13

nie każda anorektyczka czuje potrzebe porównywania się z innymi Ale ok, cofam pytanie.

Mam jeszcze pytanie. Czy jak np. załóżmy mam przytyć z 5 kg i zrobie to w miesiąc ( przykład nie wiem czy to wgl możliwe, mówie że to tylko przykład) to wyjde z szpitala po miesiącu ? Czy jest może jakiś okres czasowy przez który trzeba spędzić w szpitalu? Może głupie pytanie ale mnie to zastanawia ;P

Prawdopodobnie zależy to od szpitala, w którym się znajdziesz.
Z doświadczenia wiem, że 5kg NA WADZE jest możliwe w miesiąc, ale to taka "syntetyczna" waga, z której natychmiast się spada po powrocie do normalnego życia...
Jeśli trafisz na odpowiedzialnych lekarzy, nie pozwolą Ci tyć w takim tempie, ani objadać się do nieprzytomności...
Inną rzeczą jest, że jeśli pacjent umawia się na wypis, który ma nastąpić po osiągnięciu konkretnej wagi, to tej umowy muszą dotrzymać obie strony. Więc zasadniczo - tak, wyszłabyś po miesiącu...

[olik187]

Napisane przez gosinek13

nie każda anorektyczka czuje potrzebe porównywania się z innymi Ale ok, cofam pytanie.

Mam jeszcze pytanie. Czy jak np. załóżmy mam przytyć z 5 kg i zrobie to w miesiąc ( przykład nie wiem czy to wgl możliwe, mówie że to tylko przykład) to wyjde z szpitala po miesiącu ? Czy jest może jakiś okres czasowy przez który trzeba spędzić w szpitalu? Może głupie pytanie ale mnie to zastanawia ;P

hmmm jest to możliwe bo ja w 2 miesiące w szpitalu przytyłam 15kg... tylko ze tych pierwszych kg w ogóle nie widac bo to idzie na odbudowe organów, jest to równiez zalegające jedzenie i woda- bo każda z nas ma odwodniony organizm...

a co do tego wyjscia... to hmm zalezy od tego na czym skupiaja się lekarze czy tylko na podniesieniu wagi czy również na psychice,,, bo jesli też na psychice to nie wypuszczą się ot tak od razu po osiągnięciu okreslonej wagi... musza zobaczyc że coś się zmieniło w twojej głowie- tym zajmuje się szpitalny psychoog który jest w kontakcie z lekarzem prowadzącym...no i wiesz to nie jest tak ze raz cie zważa i zobaczą że osiągnęłaś daną wage i wypuszczają...bo będą cie jeszcze kilka razy z zaskoczenia ważyc i sprawdzac czy utrzymujesz tą wagę czy się przypadkiem nie opiłaś i stąd ten wzrost wagi

[Ervisha]

Napisane przez wizjaa

ervisha ty zjadasz podobno pol blachy sernika KAPŁAŃSKIEGO (hahaha, kocham te nazwe) na raz to co za problem tabliczna czekolady?

Wiesz czekolada jest o wiele słodsza od sernika czy domowych ciast, które piecze sie u mnie w domu. W domu nie lubimy mocno słodkich. Poza tym czekolada to w większości tłuszcz i cukier.

---------- Dopisano o 17:17 ---------- Poprzedni post napisano o 17:17 ----------

Napisane przez Naka_Mika

No niestety, trzeba było czasem zjeść właśnie całą tabliczkę czekolady na raz. Co prawda były to małe tabliczki 50g, ale mnie zawsze mdliło po tym. Po takiej szpitalnej diecie, mam tu na myśli Srebrzysko, zaczynały sie u mnie napady i również nie popieram takiego szpitalnego błyskawicznego nabijania wagi.
No, ale nie wiem jak tam jest teraz, od mojego pobytu tam minęło sporo czasu i nie wykluczone, że sporo się zmieniło.

Aha... W sumie 50 g to nie 100g to jeszcze jakoś można zjeść "bez problemu"

---------- Dopisano o 17:19 ---------- Poprzedni post napisano o 17:17 ----------

Napisane przez Ilta

A nie można być szczerze i po ludzku, PO ZDROWEMU zdziwionym, że można zjeść tabliczkę czekolady i nie paść ? Ja bym padła, mimo że kiedyś potrafiłam zjeść cały bochenek chleba i słoik dżemu do tego na raz.
Więc zajadając łyżką z blachy równie dobrze można pomyśleć O INNYCH i skomentować: "Jezu, serio cała tabliczka ?!".

I nikt nie spytał, czy po serniku ją czasem nie mdli właśnie. Pewnie po tabliczce też.
No i ? Co w związku z tym ? Ma zjeść całą żeby coś udowodnić ? Przytakiwać: "A tak, jakby mi dali na oddziale całą blachę placka do zjedzenia to bym zjadła i byłoby super" ?

Nie negując że szpitale są ok, bo są ok podwyższając błyskawicznie wagę - nie wiem czego to ma nauczyć na przyszłość. Kompulsów ? Jak ktoś ma się nauczyć jeść zbliansowane posiłki jedząc na podwieczorek tabliczkę czekolady ?! A chyba chodzi o to, żeby wyjść ze szpitala z wiedzą, jak jeść, żeby podbić wagę do zdrowego BMI (bo rozumiem że to była dieta dla anorektyczek) i tam zostać.
A jakby się jadło jak w szpitalu - to ja tego nie widzę.
I nie nauczy się w nim pewnie też, jak ma się jeść po wyjściu.
To jest moim zdaniem jedna z wad szpitala, jakkolwiek bardzo szanuję pracę i działania personelu. Szpitale psychiatryczne są nastawione na natychmiastowe podbicie wagi pacjenta do jak najzdrowszej wszystkimi środkami PLUS terapia, nie na odwrót. Dobrze i nie dobrze - zależy kto na to patrzy.
I w tym kontekście jakkolwiek nie żyje sobie Evrisha - ja jej postowi przytakuje.

Całą tabliczkę ?!
Ciekawe jak to znoszą zęby tych dziewczyn, które do anoreksji mają jeszcze wymioty...

N_tt - sama takimi zaczepnymi komentarzami aż wołasz, żeby ktoś po Tobie pojechał, napisał Ci coś przykrego, OCENIŁ CIĘ a na pewno nie polubił. I po co ? Czemu ma to służyć, hmm ?
Zastanów się sama.

-----

Zbulwersowałam się.

Popieram... takie szpitale to nic dobrego. Można popaść ze skrajności w skrajność

[N_tt]

Napisane przez olik187

z wlasnego doświadczenia wiem ze takie odpuszczanie nic dobrego nie przynosi;/

zgadzam się...
mam na myśli odpuszczanie lekarzy....

a tak swoją drogą to ja terapię miałam nawet przy tym najniższym bmi....
nie miałam nigdy przerwy w terapii z powodu za niskiej wagi itd.
jedynie, gdy waga była już drastycznie niska, miałam terapię przez telefon.... ze swoją terapeutką ówczesną oczywiście
tak samo jak byłam w szpitalu w najgorszym stanie... też telefonicznie, 2 x w tyg.

[tapetka22]

Napisane przez N_tt

zgadzam się...
mam na myśli odpuszczanie lekarzy....

a tak swoją drogą to ja terapię miałam nawet przy tym najniższym bmi....
nie miałam nigdy przerwy w terapii z powodu za niskiej wagi itd.
jedynie, gdy waga była już drastycznie niska, miałam terapię przez telefon.... ze swoją terapeutką ówczesną oczywiście
tak samo jak byłam w szpitalu w najgorszym stanie... też telefonicznie, 2 x w tyg.

prywatnie?

[N_tt]

tak, ja zawsze miałam jedynie prywatną terapię.
tzn. pierwsze pobyty w szpitalach specjalistycznych to były szpitalne terapie, ale to dawno było...
ale te ostatnie dwa pobyty, w najgorszym stanie, to był inny szpital..
swoje jedzenie (duużo jedzenia ^^), jedynie obiad szpitalny, sama musiałam kontrolować wagę w sumie, a terapię też miałam w swoim zakresie (bo nie chciałam zmieniać psychologa na żadnego szpitalnego, nie chciałam zmiany) i kontynuowałam terapię ze swoją ówczesną terapeutką(z którą terapię miałam wtedy już od ponad roku; 2 razy w tyg.; prywatnie). I sesje odbywały się właśnie przez telefon w tej sytuacji.

a czemu pytasz?

[Ilta]

Napisane przez gosinek13

U mnie było tak że miałam sama przytyć do bmi 16,5 i wtedy terapeutka miała podjąć sie pracy a jak nie przytyje to pójde do szpitala. Ale odpuściła mi i prowadziła terapie nawet z bmi 13,5 . Nie jestem przekonana czy dobrze, że mi tak odpuszcza. Znaczy powiedziała , że "taryfa ulgowa" skończy się po testach gimnazjalnych.

Ja bym się nie podjęła. Nie wzięłabym na siebie tak wielkiej odpowiedzialności. Przy BMI poniżej 15 każda kolejna mniejsza wartość drastycznie zwiększa prawdopodobieństwo zgonu np. z powodu arytmii serca. Dlatego często się mówi, że BMI 15 jest wskazaniem do hospitalizacji.
Niemniej prywatne ośrodki za granicą biorą dziewczyny i z BMI 10.. Nie wiem, może lepsza opieka medyczna.

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------

Napisane przez Ervisha

Popieram... takie szpitale to nic dobrego. Można popaść ze skrajności w skrajność

Z tym "nic dobrego" bym nie generalizowała. Mam kilka zastrzeżeń do zdrowienia osób z ED w szpitalach, niemniej jest to nadal jedno z najlepszych wyjść (całodobowa opieka specjalistów, dieta ułożona na odzyskanie wagi, terapia).
Twór niedoskonały ale nadal jak ktoś nie może wyjść z ED na terapiach na własną ręke i jego stan się pogarsza, to radzę szukać dobrego szpitala , gdzie oczywiście że będą Cię karmić, bardzo karmić, ale gdzie do tego będziesz miała dużo terapii.

[moniqe3333]

apropo BMI to mam bardzo niskie, ale do anorektycznych zachoawań mi daleko;/

bulimia, kompulsywne jedzenie.....

czy czy istnieje możliwość jakiej kolwiek terapi która skupi się na tych objawach a nie tylko na BMI ...???

[iza_wiosenna]

Napisane przez moniqe3333

apropo BMI to mam bardzo niskie, ale do anorektycznych zachoawań mi daleko;/

bulimia, kompulsywne jedzenie.....

czy czy istnieje możliwość jakiej kolwiek terapi która skupi się na tych objawach a nie tylko na BMI ...???

nie uwazasz ze jedzenie kompulsywne moze byc wynikiem tragicznie niskiego bmi ?

[Ilta]

Napisane przez moniqe3333

apropo BMI to mam bardzo niskie, ale do anorektycznych zachoawań mi daleko;/

bulimia, kompulsywne jedzenie.....

czy czy istnieje możliwość jakiej kolwiek terapi która skupi się na tych objawach a nie tylko na BMI ...???

Każda terapia objawy traktuje jak katar przy infekcji dróg oddechowych, więc będą Ci raczej podawać chusteczki intensywnie szukając co to za infekcja, jak jej zapobiec na przyszłość i jak ją wyleczyć, żeby katar zniknął.
Jeśli rozumiesz metaforę

[tapetka22]

Napisane przez N_tt

tak, ja zawsze miałam jedynie prywatną terapię.
tzn. pierwsze pobyty w szpitalach specjalistycznych to były szpitalne terapie, ale to dawno było...
ale te ostatnie dwa pobyty, w najgorszym stanie, to był inny szpital..
swoje jedzenie (duużo jedzenia ^^), jedynie obiad szpitalny, sama musiałam kontrolować wagę w sumie, a terapię też miałam w swoim zakresie (bo nie chciałam zmieniać psychologa na żadnego szpitalnego, nie chciałam zmiany) i kontynuowałam terapię ze swoją ówczesną terapeutką(z którą terapię miałam wtedy już od ponad roku; 2 razy w tyg.; prywatnie). I sesje odbywały się właśnie przez telefon w tej sytuacji.

a czemu pytasz?

pytam dlatego bo mnie przy bmi ponizej 14 nie chcial prowadzić<nfz> dlatego się zastanawiam czy czasami jednak pieniadze nie biorą góry..

Napisane przez Ilta

Ja bym się nie podjęła. Nie wzięłabym na siebie tak wielkiej odpowiedzialności. Przy BMI poniżej 15 każda kolejna mniejsza wartość drastycznie zwiększa prawdopodobieństwo zgonu np. z powodu arytmii serca. Dlatego często się mówi, że BMI 15 jest wskazaniem do hospitalizacji.
Niemniej prywatne ośrodki za granicą biorą dziewczyny i z BMI 10.. Nie wiem, może lepsza opieka medyczna.

oj
niestety..wydaje mi się że pieniądze tutaj rządzą..<i są to ogromne kwoty>
lekarza tak w ogóle nie ma na miejscu(przynajmniej nie było tam gdzie ja byłam)

i zgadzam się z Tobą-TERAZ TAk, bo jeszcze rok temu byłam innego zdania
Biedna,poszkodowana bo nikt nie chce mi pomóc..
Teraz to rozumiem..
BMI poniżej 15 nie tylko zagraża życiu ale sprawia też że terapia nie ma zbytniego sensu bo myslenie jest zupełnie inne..
Teraz rozumiem-najpierw niezbędne jest odzyskanie kg, terapia<i to intensywna>przynosi efekt dopiero wtedy kiedy ciało jest odżywione...Wtedy mozna myśleć ..

Terapia jest trudna,często przynosi łzy..,stres..traci sie znów na wadze..
Dlatego przy bmi poniżej 15 może ona tylko zaszkodzić..

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------



Z tym "nic dobrego" bym nie generalizowała. Mam kilka zastrzeżeń do zdrowienia osób z ED w szpitalach, niemniej jest to nadal jedno z najlepszych wyjść (całodobowa opieka specjalistów, dieta ułożona na odzyskanie wagi, terapia).
Twór niedoskonały ale nadal jak ktoś nie może wyjść z ED na terapiach na własną ręke i jego stan się pogarsza, to radzę szukać dobrego szpitala , gdzie oczywiście że będą Cię karmić, bardzo karmić, ale gdzie do tego będziesz miała dużo terapii.

powiem tak "nic dobrego" w rękach niezorientowanych w temacie lakarzy
-jednak w polskich realiach to często jedyne rozwiązanie dla szukających ratunku dla umierającej na oczach rodziców córki

[N_tt]

jakaś granica bmi przy przyjęciu do szpitala?
nigdy się z tym nie spotkałam....

przecież trzeba iść wtedy do szpitala, bo np. ja raczej z 11 bmi sama bym na bank nie przytyła wtedy w domu, poza tym byłoby to dość niebezpieczne, lepiej pod opieką lekarzy

a co do terapii....
jak mam to rozumieć?

czasami przychodzi mi na myśl, że chodziło o kasę...
bo rzeczywiście, przy tak skrajnym wychudzeniu powinna terapia być zawieszona
ale z drugiej strony, mi bardzo to pomagało, miałam jakąś motywację, gdy 2 razy w tygodniu mogłam porozmawiać z terapeutką, wyżalić się, przyjrzeć się wszystkiemu, poczuć czyjeś zrozumienie

ale, gdy byłam w szpitalu, było dziwnie
nie dość, że za terapię rachunki normalne były, to jeszcze abonament za telefon był sporo wyższy, bo do siebie dzwoniłyśmy... (na zmianę, raz ja, raz terapeutka)

co o tym myślicie?

żaden lekarz wtedy nie krytykował mojej terapii, wręcz chcieli, bym ją miała
i mi była ona potrzebna
czy bmi 11, czy 13, czy 15, tak samo potrzebowałam terapii...

ale teraz to mnie na serio zaczęło zastanawiać...
miałam terapię z tamtą terapeutką prawie 2 lata i przez ten cały czas moje bmi zawsze było poniżej 15....

i nie było zastrzeżeń.....

[iza_wiosenna]

moze Twoja terapeutka prowadzila terapię w nurcie psychodynamicznym?

dość skrajną..?

czesto sie w nim ignoruje objawy

[tapetka22]

Napisane przez N_tt

jakaś granica bmi przy przyjęciu do szpitala?
nigdy się z tym nie spotkałam....

przecież trzeba iść wtedy do szpitala, bo np. ja raczej z 11 bmi sama bym na bank nie przytyła wtedy w domu, poza tym byłoby to dość niebezpieczne, lepiej pod opieką lekarzy

a co do terapii....
jak mam to rozumieć?

czasami przychodzi mi na myśl, że chodziło o kasę...
bo rzeczywiście, przy tak skrajnym wychudzeniu powinna terapia być zawieszona
ale z drugiej strony, mi bardzo to pomagało, miałam jakąś motywację, gdy 2 razy w tygodniu mogłam porozmawiać z terapeutką, wyżalić się, przyjrzeć się wszystkiemu, poczuć czyjeś zrozumienie

ale, gdy byłam w szpitalu, było dziwnie
nie dość, że za terapię rachunki normalne były, to jeszcze abonament za telefon był sporo wyższy, bo do siebie dzwoniłyśmy... (na zmianę, raz ja, raz terapeutka)

co o tym myślicie?

żaden lekarz wtedy nie krytykował mojej terapii, wręcz chcieli, bym ją miała
i mi była ona potrzebna
czy bmi 11, czy 13, czy 15, tak samo potrzebowałam terapii...

ale teraz to mnie na serio zaczęło zastanawiać...
miałam terapię z tamtą terapeutką prawie 2 lata i przez ten cały czas moje bmi zawsze było poniżej 15....

i nie było zastrzeżeń.....

źle mnie zrozumiałaś

chodziło mi o terapie ambulatoryjną poniżej bmi 15,takiej się podjąć nie chcieli-najpierw musiałam iśc do szpitala

a co do motywacji-to własnie mi ją dało to że ZOSTAŁAM BEZ pomocy
najpierw ja musialam cos z siebie dać ,by móc byc na terapii..

[N_tt]

Napisane przez tapetka22

źle mnie zrozumiałaś

chodziło mi o terapie ambulatoryjną poniżej bmi 15,takiej się podjąć nie chcieli-najpierw musiałam iśc do szpitala

a co do motywacji-to własnie mi ją dało to że ZOSTAŁAM BEZ pomocy
najpierw ja musialam cos z siebie dać ,by móc byc na terapii..

aha, rozumiem
a ja właśnie miałam cały czas terapię też, gdy nie byłam w szpitalu, czyli właśnie ambulatoryjnie...
czyli jakeś 1,5 roku miałam terapię ambulatoryjnie, mimo, że bmi zawsze poniżej 15.. często sporo poniżej..

[Ilta]

N_tt - ciężko rozpatrzyć Twoje pytanie nie rozmawiając o tym też z terapeutką. Może oceniła że mimo dużego zagłodzenia jesteś w stanie sprawnie myśleć i kojarzyć ? Zwykle poniżej 15 BMI zaczyna się mieć duże problemy z koncentracją, uwagą, pamięcią itp. plus - masz myśli ciągle nakręcone na jedzenie, bo Twój organizm go poszukuje i to jest właściwie jedyny temat o którym możesz sprawnie myśleć Tapetka zresztą o tym fajnie napisała.
Ciężko w takim stanie prowadzić z kimś terapię, niemniej są terapeuci którzy się tego jak najbardziej podejmą.
A może chodziło tylko o $. Nie wiem. Nie znam motywacji i podstaw przyjęcia na terapię przez terapeutkę.
Więc rozpatrując to inaczej - pomogła ?
Jeśli tak, to nie ma co teraz tego roztrząsać. Zejdzie Ci BMI poniżej 15 (odpukać !) to możemy pogadać o zasadności terapii poza szpitalem

[Ervisha]

Napisane przez Ilta

Ja bym się nie podjęła. Nie wzięłabym na siebie tak wielkiej odpowiedzialności. Przy BMI poniżej 15 każda kolejna mniejsza wartość drastycznie zwiększa prawdopodobieństwo zgonu np. z powodu arytmii serca. Dlatego często się mówi, że BMI 15 jest wskazaniem do hospitalizacji.
Niemniej prywatne ośrodki za granicą biorą dziewczyny i z BMI 10.. Nie wiem, może lepsza opieka medyczna.

---------- Dopisano o 22:41 ---------- Poprzedni post napisano o 22:36 ----------



Z tym "nic dobrego" bym nie generalizowała. Mam kilka zastrzeżeń do zdrowienia osób z ED w szpitalach, niemniej jest to nadal jedno z najlepszych wyjść (całodobowa opieka specjalistów, dieta ułożona na odzyskanie wagi, terapia).
Twór niedoskonały ale nadal jak ktoś nie może wyjść z ED na terapiach na własną ręke i jego stan się pogarsza, to radzę szukać dobrego szpitala , gdzie oczywiście że będą Cię karmić, bardzo karmić, ale gdzie do tego będziesz miała dużo terapii.

Racja, lecz moim zdaniem wybierając szpital trzeba brać pod uwagę terapię, chyba że ktoś już jest prawie jedną nogą na drugim świecie. Tutaj nie ma czasu na takie decyzje, gdyż liczy się czas. Jednak ten szpital w którym ostatnio byłam nie ma żadnej terapii.

[olik187]

Napisane przez N_tt

aha, rozumiem
a ja właśnie miałam cały czas terapię też, gdy nie byłam w szpitalu, czyli właśnie ambulatoryjnie...
czyli jakeś 1,5 roku miałam terapię ambulatoryjnie, mimo, że bmi zawsze poniżej 15.. często sporo poniżej..

ja tez miałam terapie zawsze prywatnie no ale jak spadłam poniżej określonego bmi to mój psycholog nie chciał się już podjąć leczenia mnie bo bał się że umre i dostałam skierowanie do szpitala... w sumie to był bardzo dobry psycholog bo nie odpuszczał tylko miał twarde zasady tylko że ja wtedy byłam nie do ugięcia;/