Trądzik

[kuseczka]

wiem już od dziś że mam niedoczynność tarczycy. Czy to może mieć w ogóle jakikolwiek związek z trądzikiem? Może ktoś wie ...?

[izmonek]

pewnie ze moze przeciez tarczyca uwlania hormony a niedobory lub ich nadmiar wywoluja przerozne choroby itp

[AaniaA]

Napisane przez kuseczka

wiem już od dziś że mam niedoczynność tarczycy. Czy to może mieć w ogóle jakikolwiek związek z trądzikiem? Może ktoś wie ...?

oczywiscie, ze moze . w moim przypadku lekarze do razu zaczeli od badania tychze hormonow, gdyz one sa takim "sterownikiem" odpowiedzialnym wlasciwie za "wszystko".

[antonina]

Witam
u mnie średniawo.ale jest malutki postęp...w zeszłym tygodniu byłam na festynie --> czytaj całonocnej zabawie w małej miejscowości.zabawa była srednia,nie ze względu na stan mojej cery,choć był (ładnie to ujmując) nie za ciekawy.problem stanowiło podpite towarzystwo (nie moje),które około 3 w nocy zaczęło w siebie rzucać butelkami po wódce.ale nie żałuję to już jakiś mały postęp,że odważyłam się isć na zabawę,spocić ;-) i ukazać moje "pikne" pryszcze...
Wczoraj byłam u dermatologa.To już mój 3.Mój pierwszy dermatolog roześmiał mi się w twarz i powiedział,ze trądzik mi minie z wiekiem.Był to dziadek,dorabiający sobie na emeryturze około 70 (nie wiedziałałam tego przed wizyta,inaczej bym nie poszła)...Przepisał mi jakąś mierną maść i tyle.I taka wizyta mnie 50 zł kosztowała,plus wstyd i płacz po wizycie...Moja druga dermatolog to była kobieta w srednim wieku.Już na 1 wizycie mi powiedziała,że ona nie wypisuje żadnych tabletek anty,antybiotyków,retinów itp. do stosowania wewnetrznego.No,ale myślałam,ze mi pomoże coś zewnętrznie,więc chodziłam.Wkurzyłam się na nią jak przepisała mi skinoren.Wizyta trwała 3 minuty.Kobieta mnie zobaczyła,nic nie spytała,przepisała skinoren i papa...Więcej do niej nie poszłam...Dość,ze skinoren nic mi nie pomógł,to jeszcze miałam świadomość,ze acne derm jest 2 razy tańszy,a jest on polskim odpowiednikiem skinorenu, i stosowałam go już wczesniej tez z mizernym skutkiem...W dodatku jak tak można traktowac pacjenta???Potem nastąpiła półroczna przerwa od dermatologów.Jednak wczoraj poszłam...Uznałam,ze nie daję rady sobie.
Na wizytę czekałam ponad 2 godziny,było dużo ludzi (przede mną 6 osób).Każdy w gabinecie siedział 20 min lub dłuzej.Byłam w szoku.Do tej pory nie spotkałam się z czymś takim (raczej 5 min i po wizycie).Podejrzywałam,ze ci ludzie mają tam robione jakieś naświetlania lampami lub złuszczania laserem...
W gabinecie okazało się,że nic takiego tam nie występuje.
Dostałam antybiotyk Unidox (2 razy 1 tabletka przez 7 dni a potem 1 tabl przez miesiąc-to dość dużo chyba,bo w ulotce jest zalecana dawka pół tabletki na 12 tyg w leczeniu trądziku zwykłego).I wiecie co? Dermatolożka przepisała mi receptę na unidox z datą na wrzesień tylko poto,zebym do niej przyszła dopiero za miesiac a nie za 2 tyg jak mi się skończą moje pierwsze 2 opakowania!! Szok! To chyba jakiś lepszy lekarz,który nie żeruje tylko na moich pieniądzach...Dostałam jeszcze masc isotrexin....i dwa specyfiki robione w aptece.
Mam nadzieję,ze nic mi się niedobrego nie stanie na tych antybiotykach.Boję się skutków ubocznych..niby dużo ich nie ma,ale...Nie wiem czy łykac jakies osłonki czy nie...Może coś mi poradzicie? Aha i może wiecie...Czy jak łyka się antybiotyki,zeby zwalczyc trądzik to gorzej jest z nauką,ze skupieniem?Jest się osłabionym?Proszę o jakieś odpowiedzi,gdyż antybiotyki rzadko stosowałam wcześniej,tylko jak miałam jakieś poważniejsze przeziębienie...Może z 4 razy w życiu.
pozdrawiam wszystkich
trzymajcie się

[AaniaA]

Napisane przez antonina

Mam nadzieję,ze nic mi się niedobrego nie stanie na tych antybiotykach.Boję się skutków ubocznych..niby dużo ich nie ma,ale...Nie wiem czy łykac jakies osłonki czy nie...Może coś mi poradzicie? Aha i może wiecie...Czy jak łyka się antybiotyki,zeby zwalczyc trądzik to gorzej jest z nauką,ze skupieniem?Jest się osłabionym?

po pierwsze dla mnie antybiotyki to zaden sposob na wy(za)leczenie tradziku. fakt, jest to najszybsza i najprostsza metoda, ktora dziala jak stosujesz te leki. ja jestem wielka przeciwniczka antybiotykow doustnych. nie bede rozpisywac sie na temat skutkow ubocznych, gdyz jeszcze za duzo napisze, a po co Ci to antonino .

oslona (np. lacidofil, lakcid) to podstawa podczas kuracji antybiotykiem .

co do ilosci tabletek jakie masz brac to uwazam, ze masz normalna dawke (nie jakas zwiekszona).

ja bym na razie nie brala tego unidoxu, a zaczela smarowac sie izotrexinem i mazidlami z apteki. unidox moze poczekac, zawsze mozesz zaczac go brac.

[elo201]

ja biore tabletki obecnie.ale nie rozumiem,co oznaczaja te osłonki...mozesz wyjasnic to dokladniej??
biore rano 2 tabletki i wieczorem 1
mam tak robic przez 6 miesiecy,ale to co mi przepisala starczy na miesiac.
Jak myslicie bede musial placic za kazda kolejna wizyte?? Bo jesli tak to poprosze odrazu recepty na pol roku,a jesli sie nie da to zrezygnuje,bo nie mam na to pieniedzy.......

[AaniaA]

Napisane przez elo201

ja biore tabletki obecnie.ale nie rozumiem,co oznaczaja te osłonki...mozesz wyjasnic to dokladniej??

prosze bardzo lacidofil :

• Lacidofil®
  

Nazwa międzynarodowa:

• LACTOBACILLUS

Postacie występowania leku:

• kapsułki

Jak działa lek?

• Jest to preparat zawierający szczepy bakterii, bytujące głównie w przewodzie pokarmowym i zapewniające jego właściwe funkcjonowanie.
• Wpływa na odnowienie flory bakteryjnej, która normalnie bytuje w przewodzie pokarmowym, oraz na produkcję witamin K i B.

Kiedy lek ma zastosowanie?

• Lek stosowany jest w czasie długiego leczenie antybiotykami i po jego zakończeniu oraz przy niektórych biegunkach, niestrawnościach oraz przewlekłych nieżytach przewodu pokarmowego.

a teraz lakcid :

Co to jest LAKCID®?

LAKCID® jest lekiem, który zawiera trzy żywe szczepy bakterii Lactobacillus rhamnosus, wchodzące w skład normalnej, fizjologicznej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego człowieka.

Kiedy należy stosować LAKCID®?

• w czasie i po antybiotykoterapii,
• przy biegunkach,
• profilaktycznie dla utrzymania prawidłowego składu mikroflory jelitowej.

Czym charakteryzują się szczepy bakteryjne znajdujące się w produkcie LAKCID®?
Są to szczepy probiotyczne, to znaczy takie, które poprawiają stan zdrowia człowieka. Bakterie probiotyczne zapewniają właściwą równowagę mikroflory bakteryjnej przewodu pokarmowego, szczególnie wtedy, gdy jest ona zniszczona np. na skutek leczenia antybiotykami.

Skąd pochodzą szczepy?

Szczepy Lactobacillus rhamnosus wchodzące w skład produktu LAKCID® zostały wyizolowane z przewodu pokarmowego zdrowych polskich dzieci. Fakt ten ma duże znaczenie, ponieważ rodzime szczepy kolonizują przewód pokarmowy naszej populacji bez zmiany jego naturalnej flory bakteryjnej.

Czy wszystkie produkty na rynku zawierające szczepy probiotyczne mają te same właściwości?

NIE, każdy produkt jest inny, ponieważ zawiera inne szczepy bakteryjne, które mają specyficzne dla siebie właściwości. Właściwości te muszą być zbadane i potwierdzone naukowo.

Czym wyróżniają się szczepy Lactobacillus rhamnosus zawarte w produkcie LAKCID® spośród wszystkich innych?

Szczepy te są oporne na większość stosowanych antybiotyków, w tym jako jedyne w Polsce na antybiotyki z grupy penicylin (np. penicylinę, ampicylinę).

Jakie znaczenie ma to, że LAKCID® jest oporny na wiele antybiotyków?

Oznacza to, że szczepy zawarte w produkcie LAKCID® nie giną w obecności antybiotyków, a więc LAKCID® może być przyjmowany razem z antybiotykiem o każdej porze, skutecznie chroniąc przed ubocznymi następstwami kuracji antybiotykowej.

Czy to, że LAKCID® jest produkowany w opakowaniach szklanych ma jakieś znaczenie?
TAK, ponieważ opakowania szklane pozwalają zachować trwałość produktu bez dodawania konserwantów i substancji pomocniczych, niezbędnych przy innych postaciach leku np. kapsułkach.

UWAGA! Kapsułki zawierają najczęściej glutaminian sodu, maltodekstrynę, stearynian magnezu, dwutlenek tytanu, żelatynę. Szkło chroni również doskonale przed wilgocią i zanieczyszczeniami.

Czy LAKCID® jest bezpieczny?

LAKCID® stosowany jest w Polsce od ponad 45 lat. Nie stwierdzono, by wykazywał działania niepożądane. Liczne badania naukowe potwierdzają jego całkowite bezpieczeństwo.

Czym różni się LAKCID® od kefirów i jogurtów?

Bakterie, które znajdują się w produkcie LAKCID® mają udokumentowane korzystne działanie na zdrowie człowieka i wzmacniają wybrane funkcje organizmu. Bakterie w zwykłych kefirach i jogurtach nie mają tych właściwości, chociaż produkty te stanowią istotny element prawidłowej diety. LAKCID® nie może być zastąpiony kefirem, czy jogurtem.

[Gonia1]

Chyba jeszcze się tu nie wypowiadałam, a mam ten sam problem...
Obecnie mam 25 lat, a pierwsza krostka pojawiła się na mojej twarzy w wieku 11 lat... Nie był to jednak duży problem, owszem, wyskakiwały mi wypryski, ale ślady po nich dość szybko się goiły...
Ostatnio spojrzałam na swoje zdjęcie z dowodu, które miałam robione w wieku 18 lat. Widać na nim może 3 drobne ślady po wypryskach. Pamiętam, że dla mnie to urastało do rangi tragedii i gdybym wiedziała, że za kilka lat będę wyglądać dużo gorzej, to wtedy nie narzekałabym w ogóle... Dzisiaj dziwię się, co ja wtedy chciałam od swojego wyglądu...
Na 3 roku studiów stan moje cery zaczął stopniowo się pogarszać... W końcu poszłam do ginekologa, żeby przepisał mi Diane, potrzebowałam też antykoncepcji... Łykałam tabletki przez rok i jeśli była jakakolwiek poprawa, to raczej minimalna... Poszłam do dermatologa, który widząc stan mojej cery od razu przepisał mi antybiotyk. Poprawa nastąpiła szybko, ale na jakieś 2,5 miesiąca... Choć w sumie antybiotyk łykałam pół roku + jakieś mazidła na twarz, które mało co dawały, o regularnej pielęgnacji twarzy typu mycie żelem, maseczki oczyszczające 3 razy w tygodniu, odpowiedni demakjiaż (i tak jest od kilku lat) już nie wspomnę, oczywiście sama pielęgnacja mało co dawała... Kiedy stan mojej cery pogorszył się do tego stopnia, że zaczęłam się załamywać, chciałam poprosić lekarza o Izotek...Dostałam jednak leki zewnętrzne (retinoidy) i to był strzał w 10. Poprawa nastąpiła szybko. Byłam taka szczęśliwa, nadal stosowałam maseczki oczyszcz., dbałam o cerę. Nie musiałam się malować kiedy chciałam wyjść z domu. Poznikały mi nawet blizny. Zabrzmi to nieksromnie, ale przekonałam się wtedy, jaka ze mnie może być ładna dziewczyna, miałam nawet kilka sesji zdjęciowych. Niestety poprawa trwała tylko kilka miesięcy. Potem znowu nawrót, mimo stosowania tych samych leków ( a ponoć skóra nie uzależnia się od retinoidów!). I teraz znowu wypryski, blizna na bliźnie... Przez ostatnie 2 tygodnie znowu łykałam antybiotyk i pomógł minimalnie, w zasadzie wypryski jak były tak są... Od 3 miesięcy nie byłam u lekarza, trudno się zapisać, a poza tym nie chcę, już chodzić do mojej lekarki, która mało co mi pomogła... Chyba muszę iść prywatnie do ponoć dobrego lekarza i zapłacić za wizytę 70 zł... ;(
Czego mnie to wszystko nauczyło? Niezwracania uwagi na wygląd ludzi... Zresztą nigdy nie oceniałam ludzi po wyglądzie, no chyba że ktoś chodzi w brudnych ciuchach bo nie chce mu się ich uprać, to wtedy co innego...
Kiedy widzę osobę otyłą, nie myślę wcale:"ale ona okropnie wygląda" tylko:"Pewnie robi wszystko co w jej mocy, a nie może schudnąć...".
Niestety stałam się też wulgarna. Ostatnio mama spytała mnie, czy będę oglądać wybory miss, a ja odpowiedziałam:"Nie będę oglądać jakichś zdzir, które mają piękne cery, a nawet w połowie nie dbają o siebie tak jak dbam o siebie ja". Noszę cały czas rozpuszczone włosy, bo tylko w ten sposób mogę zakryć policzki... Nienawidzę wiatru...
Denerwuje mnie to, że zamiast zostawiać kuracje antybiotykowe na ciężkie choroby, ja muszę łykać antybiotyki na krosty... Denerwuje mnie to, że tyle pieniędzy wydaję na to wszystko... Denerwują mnie koleżanki, którym wyskoczy "coś" przed okresem a one z tego powodu rozpaczają!
Już nawet nie wchodzę na forum kosmetyczne na Wizażu, bo denerwują mnie porady na trądzik typu "Używaj maseczki z zielonej glinki". Używałam i co? Nic! Nie chcę nikogo obrażać, ale osoby, którym pomagają maseczki z drogerii, chyba nie wiedzą, co to jest trądzik.
Od ponad miesiąca nie stosuję żadnych leków zewnętrznych, nie mam już siły, nie wiem do jakiego lekarza mam iść... Ale muszę coś z tym zrobić, mam dość życia zatrutego pryszczami...

[kapsel]

dziewczyny a znacie jakiegos naprawde dobrego dermatologa w poznaniu lub okolicach? ja niestety rownierz mecze sie z tradzikiem i naprawde cchcialabym znalezc kogos kto mi wypisze cos naprawde dobrego a nie jakas papeczke za 3zł z apteki...

[AaniaA]

Napisane przez kapsel

dziewczyny a znacie jakiegos naprawde dobrego dermatologa w poznaniu lub okolicach? ja niestety rownierz mecze sie z tradzikiem i naprawde cchcialabym znalezc kogos kto mi wypisze cos naprawde dobrego a nie jakas papeczke za 3zł z apteki...

polecam dr jankowiaka ze smochowic, tel. 0 61 849 95 78. juz byl watek na temat tego pana na kosmetycznym forum .

http://www.wizaz.pl/forum/showthread.php?t=135021

[Ines1985]

Napisane przez rocki

Tyle że ten lek to już taka ostateczność... Jest np. w W-wie lekarz, który wyleczył już 3 znane mi osoby (w tym TŻ i przyjaciółkę), którzy niegdyś stosowali Roaccutane, a teraz nie mają już praktycznie problemów z cerą. Zaleca tylko maści robione w aptece i jakoś to działa... choć na początku sama byłam sceptycznie do tego nastawiona...

A dasz namiary na tego lekarza ?

Napisane przez Gonia1

Denerwuje mnie to, że zamiast zostawiać kuracje antybiotykowe na ciężkie choroby, ja muszę łykać antybiotyki na krosty... Denerwuje mnie to, że tyle pieniędzy wydaję na to wszystko... Denerwują mnie koleżanki, którym wyskoczy "coś" przed okresem a one z tego powodu rozpaczają!
Już nawet nie wchodzę na forum kosmetyczne na Wizażu, bo denerwują mnie porady na trądzik typu "Używaj maseczki z zielonej glinki". Używałam i co? Nic! Nie chcę nikogo obrażać, ale osoby, którym pomagają maseczki z drogerii, chyba nie wiedzą, co to jest trądzik.
Od ponad miesiąca nie stosuję żadnych leków zewnętrznych, nie mam już siły, nie wiem do jakiego lekarza mam iść... Ale muszę coś z tym zrobić, mam dość życia zatrutego pryszczami...

Jak ja Cię dobrze rozumiem... Mnie też denerwuje to, że musiałam brać tyle leków przez głupią cerę. Zniszczylam sobie wątrobę. Nie będę się wdawać w szczegóły moich dolegliwości, ale naprawdę nie było to przyjemne.

Tez mnie denerwuje nazywanie trądzikiem kilku krostek, które bez problemu "wyleczy się" zwykłymi kosmetykami.
Trądzik to coś dużo bardziej złożonego, niż kilka krostek na twarzy.

Też mialam momenty, że nie używałam już niczego. Po prostu poddawałam się, nie miałam juz siły z tym walczyć.

[kama-j]

Ines najwazniejsze to sie nie poddawac, ja czasem tez mam momenty zalamania, kiedy patrze w lustro i sie nie poznaje, a przychodiz kumpela z gladka buzka i twierdzi , ze tez tak ma czasem:| szkoda,ze tego nie widzialam nigdy. Ja juz kilka lat chodze do dermatloga, stosowalam wiele lekow, masci, kremow, tabletki, itd. no i zdecydowanie cerze poswiecam najwiecej czasu jesli chodzi o pielegnacje, niestety już się pogodzilam, ze nie mam wspanialej cery, choc sie nie poddaje i walcze, bo przez tradzik traci sie zdecydowanie pewnosc siebie, a ja chce czuc sie tak jak inne dziewczyny. Mama mnie pociesza, ze niestety ona tez tak miala i tata tez, tylko ze znacznie gorzej, wiec mam to po nich, a nie mgoli np. przekazac mi grubuch wlosow hhehe no coż najwazniejsze to leczyc tradzik i go nie olewac, bo sam nie zniknie...

[AaniaA]

Napisane przez kama-j

Ines najwazniejsze to sie nie poddawac

kama-j tylko ile mozna sie nie poddawac, ile mozna wytrzymac... sa granice wytrzymalosci .

[*Claire*]

Czytam te wasze posty i stwierdzam,ze tradzik naprawde odcisnał slad na waszej pschice i dziekuje losowi ze mnie to nie spotkało.Choć musze wam powiedziec,ze ja w sumie wcale ani troche nie zwracam uwagi na to czy dana osoba ma tradzik,ladna cere czy tez nie.Co do chlopaka tez mi to jest obojetne,czy ma tradzik ,blizny,jest to dla mnie bez roznicy,wogole nie zwracam na to uwagi.Uwazam ze docinki kolegow co do stanu waszej cery to naprawde przegiecie,bo przeciez wy nie macie na to wplywu co sie dzieje z waszą skóra.Tak samo jak nie zwraca sie uwagi chorym na cukrzyce,tak samo nie powinno sie zwracac uwagi na choroby skóry.ChOroba jak kazda inna,nie mozna z jej powodu komus dokuczac.Takie jest moje zdanie na ten temat

W sumie to moze wydac sie głupie,ale chciałabym miec chłopaka czy tez przyjaciolke z ta choroba,bo bylabym pewna ze zwracaja uwage na moja dusze,charakter a nie powierzchownosc.

[kama-j]

Napisane przez AaniaA

kama-j tylko ile mozna sie nie poddawac, ile mozna wytrzymac... sa granice wytrzymalosci .

zdaje sobie tego sprawe, mnie jedyna mysl ktora trzyma przy tym zeby cos prz ytej buzce robic to taka, ze jak przestane to juz w ogole bede wygladac jak potwor, albo jakbym tego nie robila to nie moglabym sie pokazac nikomu z taka twarza, czasem amm ochot sobie poplakac, ale coz pozniej zabieram sie do walki z tradzikiem.... jestem z Toba, pamietaj ze nie jestes jedyna \, ktora boryka sie z tkaimi problemami

[beliczek]

Napisane przez AaniaA

kama-j tylko ile mozna sie nie poddawac, ile mozna wytrzymac... sa granice wytrzymalosci .

AaniaA wiem co czujesz.
Moja rada (przeszłam przez piekło trądziku i wiem jak to jest) to nie szukać tych granic wytrzymałości. Ciężko, wiem... Ale z chwilą kiedy zaczniesz sobie wyznaczać granice, załamiesz się. Bo w trądziku nie da się określić granic wytrzymałości, nie da się stwierdzić "trądzik potrwa tyle i tyle". Na tym polega jego piekło. Watpimy, gubimy się, tracimy zmysły a w efekcie coraz bardziej nienawidzimy swojej twarzy. To jest najgorsze w trądziku, że bezlitośnie wpędza nas w kompleksy. Patrzę w tej chwili na moją twarz, skóra jak płatek róży, wygląda lepiej bez podkładu niż z podkładem. I co? Nic, czuję się tak samo jak wtedy kiedy miałam pryszcze wielkości 5zł na policzkach i możnaby mnie spokojnie pokazywać na stronach z "obrzydliwościami" w internecie.
Jak więc przetrwać? Podnieść wysoko głowę i działać. Skupić się na tym właśnie działaniu, na walce z trądzikiem. Nie poddawać się. Nie karać siebie. Nie zadawać sobie pytań "dlaczego mnie to spotkało?", "kiedy ten koszmar się skończy?". Takie pytania, często retoryczne, są jak sztylety wbijane w serce. Człowiek jest mocniejszy od szklanki. Nie tłucze się tak łatwo i więcej wódki się w niego mieści
Dlatego trądzikowcy, nie tłuczcie się tak łatwo. Jedno jest pewne trądzik zrobi z Was twardzieli, wytrwałych twardzieli, których nic nie potłucze. Dlaczego? Bo trądzik uczy nas jak podnieść się po porażce (czym innym jest trądzik jak nie syzyfową pracą?), z pokorą ale i z godnością walczyć dalej. Tego nauczył mnie. Paradoksalnie... Kompleksów do dziś się nie pozbyłam ale to chyba raczej moja własna wina, że nie zdobyłam się na wiarę w siebie mimo, że...że powinnam ją mieć.

[AaniaA]

beliczku lubie czytac Twoje madre slowa . dziekuje .
jednak ja juz przestaje byc twardzielem, brakuje mi sily do tej mozolnej walki. to juz jest obseja - myslenie "a jak bedzie dzisiaj", "czy to zniklo, czy bedzie mniej widac", "i co z tego, ze to znika skoro nastepne wylazi", "a jak to zatuszowac", "a co ludzie pomysla, powiedza", "przeciez nikt takiej brzyduli do pracy nie przyjmie", "rany, kiedy bede czuc sie dobrze psychicznie", "kiedy bedzie chociaz odrobinke lepiej", "kiedy znajde przyczyne tego go***", "przeciez nie mam nastu lat", "jak ja sie ludziom pokaze", itd. .

[Gonia1]

Napisane przez beliczek

Patrzę w tej chwili na moją twarz, skóra jak płatek róży, wygląda lepiej bez podkładu niż z podkładem. I co? Nic, czuję się tak samo jak wtedy kiedy miałam pryszcze wielkości 5zł na policzkach i możnaby mnie spokojnie pokazywać na stronach z "obrzydliwościami" w internecie.

Powiem szczerze, że tego nie potrafię zrozumieć. Ja w momentach polepszenia stanu cery nabierałam pewności siebie.

Beliczku, mam jeszcze jedno pytanie: pisałaś kiedyś, że Roaccutan nie pomógł Ci na trądzik, że przeszło Ci dopiero po ciąży. Czy to znaczy, że nie widziałaś żadnych efektów po Roaccutanie?

[Anul3k]

Zgłasza się kolejny trądzikowiec.U mnie wszystko miało początek bardzo wcześnie, 8 lat temu. Miałam wtedy sześć lat i zachorowałam na ospę wietrzną. Osłabiła mi ona odporność tak bardzo, że przez nastęony rok chorowałam na anginę. Prawie cały czas, między jedną a drugą były +/- dwa tygodnie przerwy. I przez ten cały rok przyjmowałam antybiotyk.
Później zaczęły się dziać dziwne rzeczy z moją skórą. Jesienią i zimą wokół ust pojawiały mi się jakies strupy, rany, często nie dałam rady się odezwać. Te spojrzenia dzieci w podstawówce, to było straszne, chyba gorsze od trądziku. Wyglądałam jak osoba, która ma poparzoną dolną połowę twarzy.
Następnie stwierdzono u mnie alergię na mleko, pszenicę, kurz... Alergenów było naprawdę dużo. Około 40stu. Leczyłam się homeopatycznie, jakoś udało mi się to 'ugasić', bo o wyleczeniu nie ma mowy. A po kilku latach pojawił się trądzik... Początkowo wyglądało to całkiem niewinnie, jednak później - wiadomo. Pogardliwy wzrok skierowany w moją stronę, kompleksy (z roku na rok jest ich coraz więcej), 'a ty w ogóle dbasz o siebie'? Leczyłam się wszystkim, czym się dało, biegałam po wielu lekarzach. Nic. Żadnej poprawy. Zimą 2005 roku któraś z kolei 'dermatolożka' skierowała mnie na wymaz. Na wynik nie musiałam długo czekać. Diagnoza: drożdżaki. Skąd się biorą? Od długotrwałego przyjmowania antybiotyków. Objawy? Tradzik, łupież, uczulenie m.in. na pszenicę i mleko. Zaczeło się leczenie. Widać już pewną poprawę, jednak nie jest idealnie. Często staję przed lustrem i w napadzie rozpaczy rozdrapuję wszystko co się da. Gdyby nie to, nie byłoby tak źle. Gdyby nie te blizny, tylko i wyłącznie kropki. Niestety, za błędu będę musiała zapłacić .

Było już o ciele, teraz o duszy. Czytam Wasze wypowiedzi, drogie Wizażanki i 90% z nich pasuje do mnie. Jestem nieśmiała, boję się ludzi, mam wiele kompleksów. Jednak nie staję się 'zołzą' wśród innych. Gdyby ktoś prosto w twarz powiedział mi np. że się nie myję , rozpłakałabym się i tyle. Mam trzy przyjaciółki, wszystkie mają nieskazitelną cerę, zwłaszcza jedna z nich - kolor, brak jakichkolwiek wyprysków. Mam przez nie chole*nie dużo kompleksów, zazdroszczę. Zazdrość czasami zmienia się w nienawiść. Chore, prawda? Jednak jakże prawdziwe...
Gdybym miała wybrać, jedną rzecz, jaką chcę w sobie zmienić, nie byłyby to mniejsze stopy (mam rozmiar 41), umięśniony brzuch (mogę powalczyć, długo i ciężko, ale mogę) ani większy biust (bo po co? ). Byłaby to cera, przez którą już nieraz chciałam popełnić samobójstwo. Bo i tak nikt by nie zauważył. Bo nie mogłam już na siebie patrzeć. Bo Ci, do których ja wzdychałam nie wiedzieli o moim istnieniu, bo otaczali się dziewczynami o cerach jak platki róż. Wiecie, co powsrzymywało mnie od połknięcia garści tabletek albo pocięcia się? Myśl, że kiedy będę tak leżała w trumnie nikt nie zadba o to, żeby wysmarować mnie toną podkładu i pudru.

Przecież to jest chore, prawda?

[AaniaA]

Anul3k wspolczuje bardzo Tobie, sobie i wszystkim innym, ktorzy walcza z tym swinstwem. napisalas, ze to jest chore - prawda, zgadzam sie z Toba , ale jak pozbyc sie takich mysli, no jak?! niech w koncu cos sie stanie, aby te kropy zeszly z naszych buziek i zeby nie wyskakiwaly nowe .

[bluebell]

I ja dołącze do Waszego grona. Z krostami borykam się odkąd pamiętam.Tyle że jakiś czas temu to był jedna, dwie w każdym razie nieliczne. Gdybym teraz miała takie jak wtedy byłabym o niebo szczęśliwsza i o 100% pewniejsza siebie. Od jakiegos miesiaca nie wiem z jakiej przyczyny na dole policzkow, przu ustach i na czole pojawiły się bolące, podskórne gule, ktore strasznie sie goją Bylam z nimi u dermatolożki, zapisała mi maść antybiotykową. Strasznie wysusza ale łudzę się, że mi pomoże. Najgorsze jest jednak to,że nie potrafię sobie z tym poradzić psychicznie. Boję sie spojrzeć w lustro, bo wiem, że zobaczę potwora..tak się czuję - totalnie nieatrakcyjna. Boję się wyjść na ulicę, bo chcę uniknąć spojrzeń. Gdy mijam ludzi odwracam twarz lub zakrywam niby to przypadkowo ręką. Czuję się fatalnie, moja pewnosc siebia niska od zawsze teraz spadła całkiem do zera. Nie wychodzę na imprezy, ograniczam spotkania ze znajomymi, bo co sobie pomyślą. Czuję, ze powoli zaczynam byc wyobocowana z towarzystwa. Przeraz mnie to ze z takim podejsciem nigdy nie poznam drugiej połówki, ale nie potrafie sie przelamac, smiac sie i byc otwarta z taka cera. Nie potrafie sobie z tym poradzic, coraz czesciej mam chwile zalamania, placze, tak jak teraz na przyklad .Mamy nie chce juz dręczyć moimi smutkami bo wiem ze to nie przyniesie efektu,a ona martwi sie juz moim stanem wystarczajaco. Ten watek spadl mi z nieba, troche leczy rany (na duszy, szkoda ze nie na twarzy), ale niestety od tego nie poprawi mi sie cera.Nie potrafie sobie z tym poradzic...a od pazdziernika zaczynam studia, nowi ludzie, moze i sympatyczi ale ja pewnie nie bede miala okazji tego sprawdzic bo kto bedzie chcial zaprzyjaaznic sie z niesmialą brzydulą ?

[stasiaczka]

ja tez sie mecze z pryszczami i takimi innymi ;/ (szczegolnie czolo) I mam nadzieje ze kiedys tak jak Ty bede mogla popatrzec w lustro i powiedziec sobie ze uporalam sie z tym co sprawialo tyle kompleksow... I ze bede mogla isc z podniesionym czolem :P i sie chyba na lyso ze szczescia ogole ;] Czasem to mi sie nawet plakac chce...Patrze w lustro i mysle sobie, tyle lat juz, czasem mniej czasem wiecej swinstwa, ale ciagle jest ;/ I zadaje sobie pytanie kiedy sie to skonczy... Nie mam pryszcza na pryszczu ale sa ;/ Eh odjedzcie wkoncu !! ;]

[Kurczeeli]

Ja etz mam ten problem, borykam sie z nim juz tyel raz. teraz mam kolejny nawrot, wysyp, okropnosc Na brodzie i przy ustach to krosta na kroscie Podskurne, bolą, wylaza
Czasami mi przechodzi i na 2 miesiace mam spokuj....buzia sliczna....jak u niemowlaka wtedy to wogule inn zeycie, czuje sie ladna i pewna siebie. A teraz znwou to samo, czuje sie jak najgorsza z najgorszych, brzydka, paskudna...

ehhhh, nie mam pojecia kiedy to sie skonczy

[Gonia1]

Napisane przez bluebell

Boję się wyjść na ulicę, bo chcę uniknąć spojrzeń. Gdy mijam ludzi odwracam twarz lub zakrywam niby to przypadkowo ręką.

Znam to...

[AaniaA]

Napisane przez Gonia1

Znam to...

a ja widzac calego posta bluebell czuje sie tak jakbym o sobie czytala .

[Anul3k]

Każda z nas, trądzikowców jest chyba taka sama Boimy się ludzi, wychodzić gdziekolwiek Ja wczoraj przez ten mur zbudowany dzięki trądzikowi spieprzy*am sobie życie

[Little Angel]

Napisane przez Anul3k

Każda z nas, trądzikowców jest chyba taka sama Boimy się ludzi, wychodzić gdziekolwiek Ja wczoraj przez ten mur zbudowany dzięki trądzikowi spieprzy*am sobie życie

nie placz.Nie zawsze jest tak zle jak sie nam wydaje,moze cos sie da skleic,pozbierac....Ja tez postawialm sobie mur,nie umialam go potem zburzyc,ale nauczylam sie przeskakiwac i teraz jest normlanie.

[kuseczka]

Załamanie. Znowu zaczynam zamykać się w domu. Wstydzę się siebie. Wstydzę się swojej twarzy. Wstydzę się tych krost! Ostatnio zastanawiałam się nad tym dlaczego mnie to musiało spotkać, patrząc na wiele innych dziewczyn doszłam do wniosku, że nie poznałam ani już dawno nie widziałam żadnej, która by miała ten problem. Więc ...gdzie jesteście trądzikowcy? Czy tak jak ja wolicie zamknąć się w czterech ścianach ...? Czuję się kompletnie nieatrakcyjna, przez to zaczyna się psuć w moim związku, zaczynam unikać jakichkolwiek kontaktów zewnętrznych, po prostu wolę być sama...Nie oglądam swoich zdjęć, nie chcę patrzeć na siebie w lustrze. I nawet nie mam siły płakać. Zachowuję się idiotycznie, ale w takiej sytuacji nie umiem inaczej, po prostu nie umiem. Trądzik jest chorobą-Chorobą duszy ...

[bluebell]

Kuseczko, tak bardzo Cię rozumiem .Idąc ulicą ( a raczej przemykając nią) patrzę ukradkiem na twarze innych osob...jeśli nie idealne to bez żadnych problemów na skorze...i niech ktos mi sprobuje powiedziec, ze tradzik to normalna rzecz..skoro maja go tak nieliczni to raczej nienormalna:/. Moja cera pogarsza sie z dnia na dzien, nie wiem czy to wysyp związany ze stosowaniem Isotrexinu przepisanego przez lekarkę, czy po prostu tak juz bedzie na stale .Generalnie nie pamiętam nocy, kiedy zasypiałam bez łez w oczach.Nie pamiętam poranka, kiedy wstałam z łózka pełna energii i radosna. Nie pamiętam spojrzenia w lustro, kiedy uśmiechnęłam się zadowolona ze swojego wyglądu. Jest fatalnie .

[stasiaczka]

;-( Bardzo dobrze to znam... Codziennie ranno lece do lustra i patrze czy moze cos zniklo, czy jest lepiej, a zazwyczaj cos sie pojawia, a w szkole, miedzy ludzmi, mysle sobie ciekawe czy strasznie wygladam, pewnie mysla sobie ze mam okropna twarz ;/ To meczace i przykre ;/