Nie mogę się zdecydować czy chce dziecko

[shinypearl]

Napisane przez elvegirl

Właśnie o tych problemach związanych z emocjami się mówi całkiem sporo. Coraz więcej mówi się o tym, że magia fali uczuć zalewających jak po porodzie dadzą Ci dziecko nie zdarza się zawsze i że to nie świadczy o tym, że trzeba iść się wieszać, bo ujowa matka. Że instynkt macierzyński to nie jest do końca to, co się wielu osobom wydaje i nie musi on oznaczać kwiku macicy na widok niemowlaka Mówi się o baby blues, o depresji poporodowej, o tym że to się zdarza i nie znaczy z automatu, że jest się beznadziejną matką. O tym że często, zwłaszcza na początku, frustracja dominuje nad czułością i że to jest normalne. O tym że kobiety mają prawo się bać, czuć zmęczone, mieć dość, chcieć wyjść, o tym że mają prawo się z tego zmęczenia zastanawiać czy kochają to małe stworzenie.

Coraz głośniej o tym, a na Wizażu to wręcz co chwilę temat jest poruszany

Mnie się też wydaje, że coraz łatwiej dotrzeć do takich tematów. Niech przykladem będzie to, ze na początku ciąży mialam co chwila rozkmine, że nie odnajduję się w grupie kobiet, które deklarowały miłość do dziecka od widoku 2 kresek. Zastanawiałam się czy ze mną wszystko ok, bo dla mnie to był zarodek, zero uczuć przypominających miłość. Wręcz z politowaniem patrzylam na gina jak na tym etapie nazywał to dzieckiem Dla mnie to było pomieszanie strachu z ciekawością. Na szczęście, zaczęłam szukać w necie i znalazłam np. świetny wpis na jakimś blogu a pod nim chyba z 50 komentarzy. I tam kobiety pisały, że pokochały np. po miesiącu, po trzech, po pół roku. Ktoś nawet potrzebował ok. roku. Opisaly dokładnie swoje uczucia w czasie ciąży, zaraz po porodzie i później. I nic mnie tak nie uspokoiło jak właśnie takie szczere wyznania ludzi z krwi i kości ☺ Nie muszę rozplywac sie na widok dziecięcych ubranek czy spędzać godzin nad projektem pokoju dla malucha, mogę być sobą.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ninanina88]

Napisane przez ciri15

Tak z ciekawości: rozmawiałaś z kimś o tym, mówiłaś w rodzinie że na początku szału nie było? Jeśli tak to jakie reakcje Cię spotkały.

Ciekawie poczytać ten wątek, bo wydaje mi się że mam podobnie. Jeśli zdecyduje się na dziecko, a obiecałam narzeczonemu że po ślubie, to myślę że będzie podobnie - z rozsądku, a nie wielkiej potrzeby.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 12:01 ---------- Poprzedni post napisano o 11:57 ----------

Ja się ciąży aż tak nie boje, mimo że dużo się słyszy o kobietach, które cała przeleżały w szpitalu, albo mdłości przez pierwsze trzy miesiące... Wiem że będzie dziwnie, no bo jak ma być z piłką z przodu, ale bardziej się boje samego porodu, nie ze względu na ból tylko możliwe konsekwencje.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Rozmawiałam z mamą i z partnerem, nawet nie to, że rozmawiałam w 3 dobie po porodzie płakałam, że nie chce tego dziecka. Koleżankom też mówiłam prawdę jak wchodziły na ten temat. Nikt nie zareagował negatywnie. Mama wspierała i mówiła, że ona też takiej miłości nie poczuła od razu, zakochała sie jak miałam ok 2 miesięcy. Partner też rozumiał bo też nie poczuł od razu wielkiego wow. Nie to, że nie chciałam żeby mały był, ale było mi na początku bardzo ciężko. A potem pierwszy świadomy uśmiech, pierwsze łzy (pierwsze 8 tyg to tylko krzyk, a nie płacz:p) i przepadłam. Dodam, ze uwielbiałam być w ciąży, wuglądałam i czułam się bardzo dobrze, poröd cc i też szybko doszłam do siebie żadnych problemów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ciri15]

[1=0f78e7ab4a87196fb8e6ee2 746a5f35dfd845f1c_5ee6abf 249ce5;87277714]
[/COLOR]Skoro masz takie obawy to widocznie chyba nie jesteś gotowa na dziecko. Gdybyś naprawdę chciała je teraz mieć to byś takich rozkmin raczej nie miała.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]
Ale czemu? Przecież tak może być. To się nie zmieni za x lat, niezależnie od mojej sytuacji. No i tak może być chyba u każdego, są kobiety, które będą to bagatelizować, są takie którym to w ogóle na myśl nie przyjdzie (tylko potem zaskoczenie,że dziecko nie jest "idealne").


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[shinypearl]

Mnie się też wydaje, że jak ktoś tak myśli, to nic nie przesądza. Nie ma puli myśli, które można sobie myśleć przed zajściem w ciążę czy już w trakcie. Do wszystkich mamy prawo ☺ i nic nie jest czarne lub białe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ciri15]

Napisane przez Ninanina88

Rozmawiałam z mamą i z partnerem, nawet nie to, że rozmawiałam w 3 dobie po porodzie płakałam, że nie chce tego dziecka. Koleżankom też mówiłam prawdę jak wchodziły na ten temat. Nikt nie zareagował negatywnie. Mama wspierała i mówiła, że ona też takiej miłości nie poczuła od razu, zakochała sie jak miałam ok 2 miesięcy. Partner też rozumiał bo też nie poczuł od razu wielkiego wow. Nie to, że nie chciałam żeby mały był, ale było mi na początku bardzo ciężko. A potem pierwszy świadomy uśmiech, pierwsze łzy (pierwsze 8 tyg to tylko krzyk, a nie płacz:p) i przepadłam. Dodam, ze uwielbiałam być w ciąży, wuglądałam i czułam się bardzo dobrze, poröd cc i też szybko doszłam do siebie żadnych problemów.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Fajnie, że miałaś zrozumienie ze strony najbliższych

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[stookrotka1991]

Napisane przez shinypearl

Mnie się też wydaje, że jak ktoś tak myśli, to nic nie przesądza. Nie ma puli myśli, które można sobie myśleć przed zajściem w ciążę czy już w trakcie. Do wszystkich mamy prawo ☺ i nic nie jest czarne lub białe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja mam w głowie milion myśli. Mam te pozytywne jak i te negatywne. Mam myśli, a raczej zastanawiam się jak to będzie w ciąży, czy dam radę na początku... Przeraża mnie to ale też ciekawi. Nie uważam aby to przekreślało to czy chce mieć dzieci czy też nie. To są obawy, chwilę refleksji ja tak to odczuwam. Są osoby które przed tak ważną decyzją muszą wszytsko dokładnie przemyśleć ja do nich należę

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez stookrotka1991

Ja mam w głowie milion myśli. Mam te pozytywne jak i te negatywne. Mam myśli, a raczej zastanawiam się jak to będzie w ciąży, czy dam radę na początku... Przeraża mnie to ale też ciekawi. Nie uważam aby to przekreślało to czy chce mieć dzieci czy też nie. To są obawy, chwilę refleksji ja tak to odczuwam. Są osoby które przed tak ważną decyzją muszą wszytsko dokładnie przemyśleć ja do nich należę

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale niektórych rzeczy i tak nie przewidzisz i nie zaplanujesz. Myślę, że hak przychodzi odpowiedni czas to człowiek to po prostu czuje, ale może się mylę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[paczanga]

[1=0f78e7ab4a87196fb8e6ee2 746a5f35dfd845f1c_5ee6abf 249ce5;87277845]Ale niektórych rzeczy i tak nie przewidział i nie zaplanujesz. Myślę, że hak przychodzi odpowiedni czas to człowiek to po prostu czuje, ale może się mylę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Też tak mi się wydaje, i tu wcale nie chodzi o rozpływanie się nad obcymi bobasami czy ubrankami, tylko wewnętrzne przekonanie, że tak teraz chcę mieć dziecko i wiem, że sobie poradzę. Wtedy nie trzeba pytać po forach, rozkminiać na 100 sposobów tylko wie się, że jako para jesteśmy na to gotowi i tego właśnie teraz chcemy.

[elvegirl]

[1=0f78e7ab4a87196fb8e6ee2 746a5f35dfd845f1c_5ee6abf 249ce5;87277845]Myślę, że hak przychodzi odpowiedni czas to człowiek to po prostu czuje, ale może się mylę.
[/QUOTE]
Nie do końca. Ja zawsze wiedziałam, że chcę mieć dziecko. Kiedyś. Później. Bo jeszcze tyle rzeczy jest do zrobienia, bo jeszcze pstro w głowie, bo to, bo tamto I raptem się okazało, że kurczę, czas zapitala i trzeba spiąć pupona i zacząć starania, bo przecież nie wiadomo ile nam zejdzie, a dziecko mieć chcę. Także była typowo zdroworozsądkowa decyzja, żadne tam czucie się gotową.
No i po czasie okazało się, że mogłam jednak na ten pomysł wpaść te powiedzmy 3 lata wcześniej

[velika]

Ja do dziś pamiętam jak mnie przywieźli po cc i jakąś drugą babkę, potem przywieźli nam dzieci, a ona w ryk i "o boże o boże jaka piękna, jak ja ją kocham itd " a ja wtf no wiele można powiedzieć o noworodzie, ale na pewno nie to że jest piękny miłość też mnie nie zalała, był to raczej proces A w początkowych miesiącach wrzuciłam tryb "przetrwanie". Myślę, że każdy inaczej reaguje.

Mnie raczej od dzieci odrzuca, nie zachwycam się, nie lubię spędzać z nimi czasu za bardzo, zwłaszcza z tymi niekumatymi. A swoje to co innego Zwłaszcza odkąd jest kumate

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Napisane przez velika

Ja do dziś pamiętam jak mnie przywieźli po cc i jakąś drugą babkę, potem przywieźli nam dzieci, a ona w ryk i "o boże o boże jaka piękna, jak ja ją kocham itd " a ja wtf no wiele można powiedzieć o noworodzie, ale na pewno nie to że jest piękny miłość też mnie nie zalała, był to raczej proces A w początkowych miesiącach wrzuciłam tryb "przetrwanie". Myślę, że każdy inaczej reaguje.

Mnie raczej od dzieci odrzuca, nie zachwycam się, nie lubię spędzać z nimi czasu za bardzo, zwłaszcza z tymi niekumatymi. A swoje to co innego Zwłaszcza odkąd jest kumate

No właśnie ja za to od zawsze uwielbiam dzieci i chce zarówno mieć swoje jak i pracować z innymi dziećmi zawodowo. Może dlatego też zależy to wszystko.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[shinypearl]

Napisane przez velika

Ja do dziś pamiętam jak mnie przywieźli po cc i jakąś drugą babkę, potem przywieźli nam dzieci, a ona w ryk i "o boże o boże jaka piękna, jak ja ją kocham itd " a ja wtf no wiele można powiedzieć o noworodzie, ale na pewno nie to że jest piękny

Haha, dobre, pocieszasz mnie ☺ Mnie rozwaliło jak jedna babka wyznała, że po urodzeniu dziecka jej pierwsza myśl to było "o k...., jeszcze łożysko"


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Monika828282]

Napisane przez elvegirl

Nie do końca. Ja zawsze wiedziałam, że chcę mieć dziecko. Kiedyś. Później. Bo jeszcze tyle rzeczy jest do zrobienia, bo jeszcze pstro w głowie, bo to, bo tamto I raptem się okazało, że kurczę, czas zapitala i trzeba spiąć pupona i zacząć starania, bo przecież nie wiadomo ile nam zejdzie, a dziecko mieć chcę. Także była typowo zdroworozsądkowa decyzja, żadne tam czucie się gotową.
No i po czasie okazało się, że mogłam jednak na ten pomysł wpaść te powiedzmy 3 lata wcześniej

A można spytać dlaczego nie chcesz drugiego dziecka? Zawsze chciałaś tylko jedno, czy może okres ciąży/poród Cię zniechęciły do drugiego?

[Linka25]

Napisane przez shinypearl

Haha, dobre, pocieszasz mnie ☺ Mnie rozwaliło jak jedna babka wyznała, że po urodzeniu dziecka jej pierwsza myśl to było "o k...., jeszcze łożysko"


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mnie to w ogóle nie dziwi.
Ja po porodzie bylam tak wyczerpana że nawet nie miałam siły ani głowy do tego by się ucieszyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[shinypearl]

Napisane przez Linka25

Mnie to w ogóle nie dziwi.
Ja po porodzie bylam tak wyczerpana że nawet nie miałam siły ani głowy do tego by się ucieszyć.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mnie też to nie dziwi

[elvegirl]

Napisane przez shinypearl

Haha, dobre, pocieszasz mnie ☺ Mnie rozwaliło jak jedna babka wyznała, że po urodzeniu dziecka jej pierwsza myśl to było "o k...., jeszcze łożysko"

Ja po porodzie miałam "o, już? Ale fajnie...o ku...szycie..."

Napisane przez Monika828282

A można spytać dlaczego nie chcesz drugiego dziecka? Zawsze chciałaś tylko jedno, czy może okres ciąży/poród Cię zniechęciły do drugiego?

Zawsze chciałam więcej niż jedno, ale po pierwszym już wiem, że fizycznie nie dam rady.

[cava]

Po samym porodzie to na pierwszą córkę patrzyłam jak na jakieś UFO.
Dali obcego, i weź tu teraz coś z nim rób.
Ale instynkt już się włączył i UFO nie UFO, pilnowałam tego obcego jak podszczuty owczarek niemiecki , bym rękę odgryzła jakby ktoś chciał zabrać.

[AuroraCoriolis]

Napisane przez velika

Ja do dziś pamiętam jak mnie przywieźli po cc i jakąś drugą babkę, potem przywieźli nam dzieci, a ona w ryk i "o boże o boże jaka piękna, jak ja ją kocham itd " a ja wtf no wiele można powiedzieć o noworodzie, ale na pewno nie to że jest piękny miłość też mnie nie zalała, był to raczej proces A w początkowych miesiącach wrzuciłam tryb "przetrwanie". Myślę, że każdy inaczej reaguje.

Ja tez mialam faze,ze moja taka piekna i sobie myslalam,ze dzieci sie rodza brzydkie a akurat moja nie!
teraz ogladam zdjecia sprzed tych kilku miesiecy i jednak za piekna nie byla


ja mialam och i ach do dziecka od razu, chociaz jak meczylam sie przy porodzie i polozna mi mowila,zebym nie krzyczala bo dziecko tez ciezko znosi porod to mialam to w nosie


z tym,ze ja tez mialam spokojniutkie dziecko, placz tylko na spanie/jedzenie, i to bez opcji 'niesamowity ryk' ktora wlaczyla sie tylko 2 razy. Jak ktos ma dziecko co ryczy i ryczy to moze i frustracja i zmeczenie wieksze

Mnie raczej od dzieci odrzuca, nie zachwycam się, nie lubię spędzać z nimi czasu za bardzo, zwłaszcza z tymi niekumatymi. A swoje to co innego Zwłaszcza odkąd jest kumate

Tak samo,
tzn nawet lubie inne dzieci jesli nie sa upierdliwe i rodzice jakos je ogarniaja

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ja inne toleruję, jak są miłe dla mojego

[khloe]

Dziewczyny ja dzieci nie mam, jestem na etapie :"moze chcę, ale nie wiem", ale mam milion schiz i obaw, a moja największa obawą jest to, że urodzę niepełnosprawne dziecko. Nie uważam, że kobiety, które mają takie dzieci kochają je mniej albo coś ( no nie umiem tego wytłumaczyć), ale sama mam niepełnosprawnego brata i całe życie widziałam jak mama się heroicznie poświęca dla niego.
Trudno mi znieść myśl, że też miałabym mieć takie samo życie.

Plus przeraża mnie sama wizja porodu. Że to jest jakiś niesamowity ból nie do przejścia.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez khloe

Dziewczyny ja dzieci nie mam, jestem na etapie :"moze chcę, ale nie wiem", ale mam milion schiz i obaw, a moja największa obawą jest to, że urodzę niepełnosprawne dziecko. Nie uważam, że kobiety, które mają takie dzieci kochają je mniej albo coś ( no nie umiem tego wytłumaczyć), ale sama mam niepełnosprawnego brata i całe życie widziałam jak mama się heroicznie poświęca dla niego.
Trudno mi znieść myśl, że też miałabym mieć takie samo życie.

Plus przeraża mnie sama wizja porodu. Że to jest jakiś niesamowity ból nie do przejścia.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Twoje obawy są jak najbardziej normalne i naturalne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[stookrotka1991]

Napisane przez khloe

Dziewczyny ja dzieci nie mam, jestem na etapie :"moze chcę, ale nie wiem", ale mam milion schiz i obaw, a moja największa obawą jest to, że urodzę niepełnosprawne dziecko. Nie uważam, że kobiety, które mają takie dzieci kochają je mniej albo coś ( no nie umiem tego wytłumaczyć), ale sama mam niepełnosprawnego brata i całe życie widziałam jak mama się heroicznie poświęca dla niego.
Trudno mi znieść myśl, że też miałabym mieć takie samo życie.

Plus przeraża mnie sama wizja porodu. Że to jest jakiś niesamowity ból nie do przejścia.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A w jakim jesteś wieku? Wiesz ja też mam takie obawy, dziecko niepełnosprawne, poród... Są to ciężkie tematy. Ze swojego doświadczenia wiem, że ciągle jest takie odwlekanie u mnie np. a zdecydujemy później, zdecydujemy za pół roku, zdecydujemy po wakacjach itd.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Linka25]

Napisane przez khloe

Dziewczyny ja dzieci nie mam, jestem na etapie :"moze chcę, ale nie wiem", ale mam milion schiz i obaw, a moja największa obawą jest to, że urodzę niepełnosprawne dziecko. Nie uważam, że kobiety, które mają takie dzieci kochają je mniej albo coś ( no nie umiem tego wytłumaczyć), ale sama mam niepełnosprawnego brata i całe życie widziałam jak mama się heroicznie poświęca dla niego.
Trudno mi znieść myśl, że też miałabym mieć takie samo życie.

Plus przeraża mnie sama wizja porodu. Że to jest jakiś niesamowity ból nie do przejścia.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Też miałam takie obawy. Jeśli chodzi o poród, są znieczulenia. Ja akurat rodzilam 2 razy naturalnie bez znieczulen. Są badania prenatalne, w ciąży można być pod dobra opieka, wiele da się zrobić. Oczywiście nie wszystko zależy od nas.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[AuroraCoriolis]

Napisane przez khloe

Dziewczyny ja dzieci nie mam, jestem na etapie :"moze chcę, ale nie wiem", ale mam milion schiz i obaw, a moja największa obawą jest to, że urodzę niepełnosprawne dziecko. Nie uważam, że kobiety, które mają takie dzieci kochają je mniej albo coś ( no nie umiem tego wytłumaczyć), ale sama mam niepełnosprawnego brata i całe życie widziałam jak mama się heroicznie poświęca dla niego.
Trudno mi znieść myśl, że też miałabym mieć takie samo życie.

tez sie balam, chyba kazdy sie boi...badania prenatalne polecam,
generalnie jesli to nie jest jakas wada genetyczna rodzinna(?) i Ty i partner jestescie zdrowi,nie bierzecie lekow i dobrze sie odzywiacie to spora szansa na zdrowego dzidziusia

Plus przeraża mnie sama wizja porodu. Że to jest jakiś niesamowity ból nie do przejścia.

ja dostalam 3 znieczulenia
polecam,chocby mialo kosztowac, ze znieczuleniem bylam w stanie nawet przy pelnym rozwarciu sobie bujac sie z mezem na sali do muzyki

[stookrotka1991]

Napisane przez AuroraCoriolis

tez sie balam, chyba kazdy sie boi...badania prenatalne polecam,
generalnie jesli to nie jest jakas wada genetyczna rodzinna(?) i Ty i partner jestescie zdrowi,nie bierzecie lekow i dobrze sie odzywiacie to spora szansa na zdrowego dzidziusia






ja dostalam 3 znieczulenia
polecam,chocby mialo kosztowac, ze znieczuleniem bylam w stanie nawet przy pelnym rozwarciu sobie bujac sie z mezem na sali do muzyki

Wow aż tak dobrze na Ciebie zadziałało znieczulenie? A jakie to było znieczulenie dokładnie ?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[AuroraCoriolis]

Napisane przez stookrotka1991

Wow aż tak dobrze na Ciebie zadziałało znieczulenie? A jakie to było znieczulenie dokładnie ?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

chyba ZZO-takie standardowe do porodu, szpital na inflanckiej w warszawie polecam


parte na znieczuleniu naprawde byly spoko, tylko ponoc nielatwo jest dostac bo o ile anestezjolog nie ma problemu,zeby dac to polozne nie zawsze chca bo im sie wydaje,ze to przeszkadza w porodzie (mi pomagalo, bez tego mialam panike i bol straszny bo rodzilam na oksytocynie)

[0f78e7ab4a87196fb8e6ee2746a5f35dfd845f1c_5ee6abf249ce5]

Nie ni, jak najbardziej rozumiem lek o to czy dziecko będzie zdrowe czy o to że poród może być bolesny, ale myśli czy dziecko będzie takie jak sobie "wymarzylismy" według mnie oznaczają, że to nie czas na dziecko. Ale to tylko moja opinia

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[elvegirl]

Im się nie wydaje, dość często znieczulenie utrudnia sprawę, przez brak czucia partych.

[AuroraCoriolis]

Napisane przez elvegirl

Im się nie wydaje, dość często znieczulenie utrudnia sprawę, przez brak czucia partych.

anestezjolog twierdzi co innego i badz tu madry

[khloe]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;87279345]Twoje obawy są jak najbardziej normalne i naturalne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Napisane przez stookrotka1991

A w jakim jesteś wieku? Wiesz ja też mam takie obawy, dziecko niepełnosprawne, poród... Są to ciężkie tematy. Ze swojego doświadczenia wiem, że ciągle jest takie odwlekanie u mnie np. a zdecydujemy później, zdecydujemy za pół roku, zdecydujemy po wakacjach itd.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Napisane przez Linka25

Też miałam takie obawy. Jeśli chodzi o poród, są znieczulenia. Ja akurat rodzilam 2 razy naturalnie bez znieczulen. Są badania prenatalne, w ciąży można być pod dobra opieka, wiele da się zrobić. Oczywiście nie wszystko zależy od nas.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Napisane przez AuroraCoriolis

tez sie balam, chyba kazdy sie boi...badania prenatalne polecam,
generalnie jesli to nie jest jakas wada genetyczna rodzinna(?) i Ty i partner jestescie zdrowi,nie bierzecie lekow i dobrze sie odzywiacie to spora szansa na zdrowego dzidziusia






ja dostalam 3 znieczulenia
polecam,chocby mialo kosztowac, ze znieczuleniem bylam w stanie nawet przy pelnym rozwarciu sobie bujac sie z mezem na sali do muzyki

Mam 30 lat, moze po prostu schizuję.
Potem, jak ochłonę, to jednak sobie wmawiam, że jednak większość kobiet rodzi zdrowe dzieci.

Ale potem znowu widzę w tv jakieś reklamy, albo wiadomości, w których rodzice chorych dzieci proszą o pieniądze na leczenie.

Dodam, że jestem z tych, co przyszłość widzą w czarnych barwach raczej.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz