Adopcja - wątek zbiorczy

[Malla]

A rum Pauli wyparowuje, bo się świętowania nie może doczekać

[madzia.a]

dziewczyny, jakie warunki finansowe trzeba spełnic, by móc starać się o adopcje?
Jakie jest minimum?

[ukrycior]

Napisane przez madzia.a

dziewczyny, jakie warunki finansowe trzeba spełnic, by móc starać się o adopcje?
Jakie jest minimum?

Jako takiego minimum nikt nam nigdy nie wyznaczał, a my nie pytaliśmy. Po prostu zapytali o dochody, zaświadczenia itp. oraz dokładny stan posiadania - mieszkanie wraz z dokładnymi oględzinami, samochód, rocznik itp. Po prostu chyba najłatwiej zapytać we własnym ośrodku jakie mają wyznaczniki...

Śniło mi się dziś, że zaadoptowaliśmy 4 dziewczynki, siostry. Sen po prostu wytrącił mnie z równowagi, obudziłam się wstrząśnięta... chyba za dużo o tym myślę... czekanie jest straszne. Może też to, że Święta się zbliżają, u nas to bardzo rodzinne święto, bardzo bym chciała... eh.

[pimach]

Dziewczyny, jestem w ciąży. Spadło to na mnie jak grom z jasnego nieba. Nic jeszcze nie powiedzialam w ośrodku adopcyjnym, bo nie wiem, czy tym razem sie uda. Trzymajcie kciuki.

[ukrycior]

Napisane przez pimach

Dziewczyny, jestem w ciąży. Spadło to na mnie jak grom z jasnego nieba. Nic jeszcze nie powiedzialam w ośrodku adopcyjnym, bo nie wiem, czy tym razem sie uda. Trzymajcie kciuki.

Trzymam kciuki jak szalona! Spokojnych i szczęśliwych 9 miesięcy!!!

[lewaloff]

Napisane przez pimach

Dziewczyny, jestem w ciąży. Spadło to na mnie jak grom z jasnego nieba. Nic jeszcze nie powiedzialam w ośrodku adopcyjnym, bo nie wiem, czy tym razem sie uda. Trzymajcie kciuki.

pimach ciężko się pisze trzymając jednocześnie zaciśnięte kciuki

trzymam ! !

[ilonkaczapela]

a jeżeli się uda, to rezygnujecie z adopcji? Nie mieliście jeszcze żadnych spotkań z dziećmi konkretnymi?

[ukrycior]

Napisane przez ilonkaczapela

a jeżeli się uda, to rezygnujecie z adopcji? Nie mieliście jeszcze żadnych spotkań z dziećmi konkretnymi?

Ilonka, a Wy mieliście już spotkania z dziećmi?

U mnie jakiś taki marazm. Straszna lodowata pustka.

[Malla]

Zwłaszcza że idą święta, wokół dużo się mówi o zapraszaniu w tym okresie dzieci z domów dziecka...

[motylek1007]

ja mam osobiscie mieszane uczucia z ta akcją jednak....cel szczytny ale nie wiem czy te dzieci sie nie beda dziwnie czuly idac do obcych rodzin - chyba ze sa to rodziny zaprzyjaźnione i dzieci znają tą rodzine

[ukrycior]

Napisane przez Malla

Zwłaszcza że idą święta, wokół dużo się mówi o zapraszaniu w tym okresie dzieci z domów dziecka...

Napisane przez motylek1007

ja mam osobiscie mieszane uczucia z ta akcją jednak....cel szczytny ale nie wiem czy te dzieci sie nie beda dziwnie czuly idac do obcych rodzin - chyba ze sa to rodziny zaprzyjaźnione i dzieci znają tą rodzine

Ja też sobie tego nie wyobrażam. Będąc takim dzieckiem pękło by mi serce, gdybym musiała wracać do bidula.

Moje Święta w tym roku nie mają racji bytu. Z tego powodu, że nie ma Okruszka, który z błyskiem w oku patrzyłby na ubieranie choinki i czekał na Mikołaja...

[marta8117]

Moje Święta w tym roku nie mają racji bytu. Z tego powodu, że nie ma Okruszka, który z błyskiem w oku patrzyłby na ubieranie choinki i czekał na Mikołaja...[/quote]


Kochana nie mów tak.Przecież masz męża,który jest Ci na pewno najbliższą osoba i oboje czekacie na swoje marzenie,które na pewno się spełni.Cieszcie sie sobą,bo te chwile nigdy juz nie wrócą,a świeta we trójkę już szybniej niż myślisz,może będą to święta Wielkiej Nocy.Też jestem mężatką i jestem z wątku próbować..,próbuję już prawie 2 lata,chwilami jest mi bardzo ciężko,właśnie dziś po 2 dniach spóżnienia na Mikołaja przyszła do mnie nieproszona @,ale wiem,że jestem wśród osób ,które bardzo mnie kochają,wspierają i wirzę ,że wszystkie się doczekamy...musimy. Pozdrawiam cieplutko.

[motylek1007]

Napisane przez ukrycior

Moje Święta w tym roku nie mają racji bytu. Z tego powodu, że nie ma Okruszka, który z błyskiem w oku patrzyłby na ubieranie choinki i czekał na Mikołaja...

[ukrycior]

Napisane przez marta8117

Moje Święta w tym roku nie mają racji bytu. Z tego powodu, że nie ma Okruszka, który z błyskiem w oku patrzyłby na ubieranie choinki i czekał na Mikołaja...

Kochana nie mów tak.Przecież masz męża,który jest Ci na pewno najbliższą osoba i oboje czekacie na swoje marzenie,które na pewno się spełni.Cieszcie sie sobą,bo te chwile nigdy juz nie wrócą,a świeta we trójkę już szybniej niż myślisz,może będą to święta Wielkiej Nocy.Też jestem mężatką i jestem z wątku próbować..,próbuję już prawie 2 lata,chwilami jest mi bardzo ciężko,właśnie dziś po 2 dniach spóżnienia na Mikołaja przyszła do mnie nieproszona @,ale wiem,że jestem wśród osób ,które bardzo mnie kochają,wspierają i wirzę ,że wszystkie się doczekamy...musimy. Pozdrawiam cieplutko.[/quote]

Napisane przez motylek1007

Dziewczyny, dziękuję. Empatia to uczucie, któego potrzebują chyba wszystkie oczekujące. Ciche wsparcie. Dzięki wielkie.

I to nawet nie o to chodzi, że Święta będą we dwoje. Będą w licznym gronie kochającej się rodziny. I przy stole będzie kilkoro psotnych maluchów. I tam gdzieś czai się moja pustka. Ale ja wiem, że się wszystkie doczekamy... coś mnie doły łapią, może to ta aura za oknem, może coś mi zdrowie szwankuje, do tego przepracowanie i stres i to wszystko kumuluje się w postaci lodowej szpilki w sercu. Ale życzliwe słowa zawsze pomagają.

[ilonkaczapela]

Ja nie miałam jeszcze żadnych spotkań, ale to dlatego, że ja mam dopiero 23 lata I na dzieci jeszcze na razie zbyt wcześnie Chociaż chciałabym już strasznie I rozumiem o co chodzi z tym błyskiem w oczach dziecka, kiedy patrzy się na choinkę Sama pamiętam jeszcze, co wtedy czułam, kiedy dom nabierał zupełnie innego koloru i uroku I chociaż jestem niewierząca, to gwiazdkę lubię

[ukrycior]

Napisane przez ilonkaczapela

Ja nie miałam jeszcze żadnych spotkań, ale to dlatego, że ja mam dopiero 23 lata I na dzieci jeszcze na razie zbyt wcześnie Chociaż chciałabym już strasznie I rozumiem o co chodzi z tym błyskiem w oczach dziecka, kiedy patrzy się na choinkę Sama pamiętam jeszcze, co wtedy czułam, kiedy dom nabierał zupełnie innego koloru i uroku I chociaż jestem niewierząca, to gwiazdkę lubię

Ilonko, ja też nie czuję się katoliczką, dla mnie Święta mają szalenie rodzinny wymiar. Wiesz, o spotkanie z dziećmi w ośrodku nie tak prosto. To nie jest tak, że spotykasz mnóstwo maluchów a potem bach i wybierasz to odpowiednie. Myślę, że jakby doszło do spotkania z Maluchem to już by był ten jedyny i szybko trafiłby w moje ramiona. Stąd mój wniosek, że wizażanka, której udało się zafasolkować pewnie jest w takim samym zawieszeniu co i reszta rodzin: brak wieści. Tym bardziej jej radość na wieść o ciąży jest zrozumiała...

[ilonkaczapela]

ależ ja jak najbardziej rozumiem tę radość Ciekawa tylko jestem czy z tego powodu nie będzie chciała juz adoptować, czy po prostu należy poinformować ludzi, którzy są odpowiedzialni za proces adopcyjny, a reszta będzie szła dalej swoim tokiem

[ukrycior]

Napisane przez ilonkaczapela

ależ ja jak najbardziej rozumiem tę radość Ciekawa tylko jestem czy z tego powodu nie będzie chciała juz adoptować, czy po prostu należy poinformować ludzi, którzy są odpowiedzialni za proces adopcyjny, a reszta będzie szła dalej swoim tokiem

Ja wiem, co ja bym zrobiła (hipotetycznie, bo akurat u mnie ciąża nie wchodzi w rachubę). Ja bym się wstrzymała z adopcją, z prostych względów materialnych chociażby. Na dzień dzisiejszy stać mnie na jedno dziecko. Choć w przyszłości nie wykluczam. Myslę, że w przypadku takiej wczesnej ciąży w ogóle na razie nie zawracałabym ośrodkowi głowy. Różnie to bywa z ciążą. Choć oczywiście wizażance życzę szczęśliwego donoszenia i rozwiązania. Ale przy tak długim okresie oczekiwania w samym ośrodku na jakąkolwiek wiadomość nie ma sensu już pędzić, lecieć i informować. Na to będzie jeszcze czas.

[myszka26aaa]

DZIEWCZYNY!!!!aZ SIE POPLAKALAM!JEDNI MOGA MIEC DZIECI inni staraja sie....Dobrze ze sa tacy ludzie,takie pary,ktore pragna kochac niewazne,czy swoje biologiczne-wkoncu nie wazne kto urodzi..wazne kto wychowa-a nie jest ojcem ten ktory splodzi,lecz ten co wychowa...Zycze wytrwalosci,wsparcia meza-bo szczesliwa kobieta,to kobieta spełniona...jako zona i matka... Podziwiam i jestem za adopcja,sama kiedys chciala bym adoptowac dziecko,nawet jesli doczekam sie swojego....

[ukrycior]

Napisane przez myszka26aaa

DZIEWCZYNY!!!!aZ SIE POPLAKALAM!JEDNI MOGA MIEC DZIECI inni staraja sie....Dobrze ze sa tacy ludzie,takie pary,ktore pragna kochac niewazne,czy swoje biologiczne-wkoncu nie wazne kto urodzi..wazne kto wychowa-a nie jest ojcem ten ktory splodzi,lecz ten co wychowa...Zycze wytrwalosci,wsparcia meza-bo szczesliwa kobieta,to kobieta spełniona...jako zona i matka... Podziwiam i jestem za adopcja,sama kiedys chciala bym adoptowac dziecko,nawet jesli doczekam sie swojego....

Myszko, ślicznie Ci dziękuję w imieniu wszystkich dziewczyn na wątku za ciepłe slowa.

[pimach]

Dawno mnie nie było, ale lekarz kazał mi na wszelki wypadek (trzy razy poroniłam) zostać w domu. A z tego siedzenia wykończyłam laptopa i na miesiąc pojechał na reanimacje. Jeszcze nie podjęliśmy decyzji, co z adopcją. Z jednej strony wciąż, codziennie i nieustannie boję się, czy mój synek przyjdzie na świat zdrowy, a z drugiej myślę o adopcji. Nie chciałabym rezygnować, bo mam "swoje", "lepsze", czy jakos tak. Mój mąż powiedział ostatnio, że może powinniśmy odpuścic naszą kolejkę, żeby inni mogli szybciej zostać rodzicami. Nie wiem. Narazie, chyba do porodu, się wstrzymam. Niemniej i tak uważam, że to była jedna z lepszych decyzji, jakie wspólnie podjęliśmy.
Co do świat, to nie powiem, co mi się działo, kiedy słyszałam, że może już w nastepne święta bedzie nas więcej...

Pozdrawiam Was gorąco.

[lewaloff]

Napisane przez pimach

Dawno mnie nie było, ale lekarz kazał mi na wszelki wypadek (trzy razy poroniłam) zostać w domu. A z tego siedzenia wykończyłam laptopa i na miesiąc pojechał na reanimacje. Jeszcze nie podjęliśmy decyzji, co z adopcją. Z jednej strony wciąż, codziennie i nieustannie boję się, czy mój synek przyjdzie na świat zdrowy, a z drugiej myślę o adopcji. Nie chciałabym rezygnować, bo mam "swoje", "lepsze", czy jakos tak. Mój mąż powiedział ostatnio, że może powinniśmy odpuścic naszą kolejkę, żeby inni mogli szybciej zostać rodzicami. Nie wiem. Narazie, chyba do porodu, się wstrzymam. Niemniej i tak uważam, że to była jedna z lepszych decyzji, jakie wspólnie podjęliśmy.
Co do świat, to nie powiem, co mi się działo, kiedy słyszałam, że może już w nastepne święta bedzie nas więcej...

Pozdrawiam Was gorąco.

pimach

[ukrycior]

Napisane przez pimach

Dawno mnie nie było, ale lekarz kazał mi na wszelki wypadek (trzy razy poroniłam) zostać w domu. A z tego siedzenia wykończyłam laptopa i na miesiąc pojechał na reanimacje. Jeszcze nie podjęliśmy decyzji, co z adopcją. Z jednej strony wciąż, codziennie i nieustannie boję się, czy mój synek przyjdzie na świat zdrowy, a z drugiej myślę o adopcji. Nie chciałabym rezygnować, bo mam "swoje", "lepsze", czy jakos tak. Mój mąż powiedział ostatnio, że może powinniśmy odpuścic naszą kolejkę, żeby inni mogli szybciej zostać rodzicami. Nie wiem. Narazie, chyba do porodu, się wstrzymam. Niemniej i tak uważam, że to była jedna z lepszych decyzji, jakie wspólnie podjęliśmy.
Co do świat, to nie powiem, co mi się działo, kiedy słyszałam, że może już w nastepne święta bedzie nas więcej...

Pozdrawiam Was gorąco.

Zrobiłabym to samo Pimach. Ale będzie wszystko dobrze.

[alexandrieva]

Ukrycior...czytam tak Twoje wypowiedzi i na prawdę musi być Ci ciężko z tymi świętami...hmm ale wydaje mi się ze jeśli jesteś pewna kogo chcecie przygarnąc do swwojej rodziny(i na pewno do tego dojdzie) może moglibyście zaprosić na święta? na pewno byłoby miło
mam nadzieje ze jak najszybciej Ci się ułoży i wszystko pójdzie po dobrej myśli
Adopcja to na prawde świetny pomysł...mimo że do zakłądania swojej rodziny jeszcze mam czas..jakiś czas temu zastanawiałam się nad adopcją, świetnie jest dać komuś szanse na normalne życie i jednocześnie być szczęsliwym z tego powodu...

[ukrycior]

Napisane przez alexandrieva

Ukrycior...czytam tak Twoje wypowiedzi i na prawdę musi być Ci ciężko z tymi świętami...hmm ale wydaje mi się ze jeśli jesteś pewna kogo chcecie przygarnąc do swwojej rodziny(i na pewno do tego dojdzie) może moglibyście zaprosić na święta? na pewno byłoby miło
mam nadzieje ze jak najszybciej Ci się ułoży i wszystko pójdzie po dobrej myśli
Adopcja to na prawde świetny pomysł...mimo że do zakłądania swojej rodziny jeszcze mam czas..jakiś czas temu zastanawiałam się nad adopcją, świetnie jest dać komuś szanse na normalne życie i jednocześnie być szczęsliwym z tego powodu...

Ale skąd ja mam wiedzieć, czy dziecko, które będę adptować już się choćby urodziło... Ja zaraz, już, za sekundę. Ale skąd ja Ci wezmę to dziecko?

[alexandrieva]

a no to przepraszam, myślałam że mniej więcej już wszytsko jasne...

[santos]

Hej, hej kobietony
Trafilam tu przez linka w podpisie Ukryciora. Bardzo wzruszajacy watek, przyznam, ze przebrnelam jedynie przez pierwsze 3 strony, bo sie pakuje na wyjazd do domu ;-). Chce tylko powiedziec, ze trzymam za was kciuki i podziwiam. Ja sama czesto mysle o adopcji, bo ogolnie mysle o posiadaniu dzieci, a boje sie, ze z moim zdrowiem to ciezko bedzie o wlasne. Znam jedna pare - znajomi mojej mamy, ktora adoptowala bobasa, takie zupelnie male dziecko, w pieluchach. Chlopak jest super, chowa sie rewelacyjnie, teraz ma juz chyba kilkanascie lat. Oni pamietam wtedy ukrywali troche to, ze jest adoptowany, wielu ludzi myslalo, ze to ich dziecko, ta kobieta byla przy kosci wiec ludzie wychodzili z zalozenia, ze byla wczesniej w ciazy pewnie. Wiadomo, jak to w Polsce, jakie jest nastawienie , to smutne (oni oczywiscie powiedzieli mu, ze jest adoptowany). Podoba mi sie, ze tu, w UK (choc zaznaczam nie jestem fanka gadania Polska-brzyyyydal, UK-glanc pomada) jest to najnormalniejsza rzecz w swiecie i sa wszedzie do kupienia piekne kartki :Congratulations on Adoption" obok kartek dla "New Born Baby". 3mam za was kciuki . Z okazji swiat rzycze byscie szybko mialy w ramionach wasza wymarzona kruszynke

A jeszcze co do adopcji rodzenstwa - kuzynka mojego taty adoptowala z mezem 3 dzieci 2,4,6 lat. Oni mieszkaja w USA, on jest Amerykaninem, ale chcieli adoptowac polskie dzieci. Pamietam, ze wtedy (10 lat temu okolo) osrodek adopcyjny ich bardzo brzydko potraktowal, w ogole nie miali takich szkolen itd. Troche zrobil z nich osrodek "dojna krowe" :/

[ukrycior]

Napisane przez alexandrieva

a no to przepraszam, myślałam że mniej więcej już wszytsko jasne...

Niestety, tak pięknie nie jest...

Napisane przez santos

Hej, hej kobietony
Trafilam tu przez linka w podpisie Ukryciora. Bardzo wzruszajacy watek, przyznam, ze przebrnelam jedynie przez pierwsze 3 strony, bo sie pakuje na wyjazd do domu ;-). Chce tylko powiedziec, ze trzymam za was kciuki i podziwiam. Ja sama czesto mysle o adopcji, bo ogolnie mysle o posiadaniu dzieci, a boje sie, ze z moim zdrowiem to ciezko bedzie o wlasne. Znam jedna pare - znajomi mojej mamy, ktora adoptowala bobasa, takie zupelnie male dziecko, w pieluchach. Chlopak jest super, chowa sie rewelacyjnie, teraz ma juz chyba kilkanascie lat. Oni pamietam wtedy ukrywali troche to, ze jest adoptowany, wielu ludzi myslalo, ze to ich dziecko, ta kobieta byla przy kosci wiec ludzie wychodzili z zalozenia, ze byla wczesniej w ciazy pewnie. Wiadomo, jak to w Polsce, jakie jest nastawienie , to smutne (oni oczywiscie powiedzieli mu, ze jest adoptowany). Podoba mi sie, ze tu, w UK (choc zaznaczam nie jestem fanka gadania Polska-brzyyyydal, UK-glanc pomada) jest to najnormalniejsza rzecz w swiecie i sa wszedzie do kupienia piekne kartki :Congratulations on Adoption" obok kartek dla "New Born Baby". 3mam za was kciuki . Z okazji swiat rzycze byscie szybko mialy w ramionach wasza wymarzona kruszynke

A jeszcze co do adopcji rodzenstwa - kuzynka mojego taty adoptowala z mezem 3 dzieci 2,4,6 lat. Oni mieszkaja w USA, on jest Amerykaninem, ale chcieli adoptowac polskie dzieci. Pamietam, ze wtedy (10 lat temu okolo) osrodek adopcyjny ich bardzo brzydko potraktowal, w ogole nie miali takich szkolen itd. Troche zrobil z nich osrodek "dojna krowe" :/

Hej hej. A ja mam same pozytywne reakcje generalnie. Nawet wczoraj, na pracowym opłatku, wszyscy się dopytywali, kiedy i czy już coś wiemy. Czekają na mojego szkraba tak, jakby to było najnormalniejsze na świecie. I tak chciałabym, żeby było. Aczkolwiek kiedy ktoś z jakimikolwiek intencjami kiedyś powie coś, co będzie wymagało wyjaśnienia, że Marysia jest adoptowana, nie zawaham się. Nie mam problemu, żeby mówić o tym wprost, bo ani ja się nie mam czego wstydzić, ani tym bardziej dziecko.

Na razie wrzuciłam na luz. Nie przeżywam, staram się cieszyć, że idzie gwiazdka. A może kolejna już będzie z dzidzią? Pewnie nie... i nie ma się co nastawiać, ale czasem można pomarzyć.

[Verdina]

Czytam i płaczę...
Jesteście prawdziwymi bohaterkami, dziewczyny. Naprawdę. Jakkolwiek pompatycznie by to nie zabrzmiało to uważam, że jesteście wielkie! Ten wątek ktos powinien wydrukować i rozdać jako lekturę obowiązkową wszystkim "rodzicom", którzy katują swoje dzieci. Może by sie opamiętali.
Ja zawsze uważałam, że nie ten jest rodzicem, kto urodził, tylko ten kto pokochał.
Sama mam 9 miesięcznego synka. Został wprawdzie przeze mnie osobiście urodzony, ale macierzyństwo było dla mnie takim szokiem (spodziewałam się zupełnie innych emocji), że martwiłam sie na początku czy będę w stanie pokochać go tak bardzo jak na to zasługuje i czy będę dobrym rodzicem. Teraz już nie mam żadnych wątpliwości I kocham mojego synka z kazdym dniem coraz bardziej.

Ukryciorku, Twoja córeczka na pewno już nie może sie doczekać spotkania z Tobą. Pewnie ucina sobie teraz południową drzemkę i śni o tym, że przed następną wigilią upieczecie razem piernikowe ludziki i ona będzie mogła wreszcie wybrudzić lukrem wszystkie Twoje meble Trzymam kciuki za Wasze rychłe spotkanie.

[ukrycior]

Napisane przez Verdina

Czytam i płaczę...
Jesteście prawdziwymi bohaterkami, dziewczyny. Naprawdę. Jakkolwiek pompatycznie by to nie zabrzmiało to uważam, że jesteście wielkie! Ten wątek ktos powinien wydrukować i rozdać jako lekturę obowiązkową wszystkim "rodzicom", którzy katują swoje dzieci. Może by sie opamiętali.
Ja zawsze uważałam, że nie ten jest rodzicem, kto urodził, tylko ten kto pokochał.
Sama mam 9 miesięcznego synka. Został wprawdzie przeze mnie osobiście urodzony, ale macierzyństwo było dla mnie takim szokiem (spodziewałam się zupełnie innych emocji), że martwiłam sie na początku czy będę w stanie pokochać go tak bardzo jak na to zasługuje i czy będę dobrym rodzicem. Teraz już nie mam żadnych wątpliwości I kocham mojego synka z kazdym dniem coraz bardziej.

Ukryciorku, Twoja córeczka na pewno już nie może sie doczekać spotkania z Tobą. Pewnie ucina sobie teraz południową drzemkę i śni o tym, że przed następną wigilią upieczecie razem piernikowe ludziki i ona będzie mogła wreszcie wybrudzić lukrem wszystkie Twoje meble Trzymam kciuki za Wasze rychłe spotkanie.

Verdinko, a ja dziś mam ciągle mokre oczy. Bardzo Ci dziękuję za te słowa, bardzo mi dziś potrzebne. Ucałuj synka.

Zobaczyłam dziś w sklepie takiego rumianego, gaworzącego bobasa z puciatkami gaworzącego do siebie i się poryczałam, bo dziecko się do mnie nieśmiało uśmiechnęło. A ja w płacz i leciałam na parking, żeby ludzie nie widzieli.

Życzę Wam wszystkiego wymarzonego, i tego Jedynego Cudu. Bo to Święta Narodzin i Cudów, prawda?