Zrobiłam coś strasznego..

[anuanusia]

Napisane przez Serendipity

Czasem chce dobrze a wychodzi źle. Przykład mam niedaleko siebie - lekarz mówi chorobliwie grubej osobie, że je po lekach, zmniejsza jej dawkę do minimum, a ona swoje jedzenie z nudów usprawiedliwia jego słowami.

to co powinna zrobić według Ciebie?

[witchwq]

Napisane przez anuanusia

to co powinna zrobić według Ciebie?

nie mnie pytasz, ale powiem jak ja to widze. Trzeba miec szeroko otwarte oczy i nie wolno wierzyc w to, ze kazdy terapeuta, psycholog czy psychiatra to cudowny uzdrowiciel, bo zdarzaja sie niedouczeni jak w kazdym zawodzie, albo nawet gorzej, bo to w stylu nauczyciela bez pasji czy niedouczonego lekarza, ktory przez swoj blad moze nawet zabic. Tak samo niedouczony (czy bez pasji) psychiatra/psycholog/terapeuta potrafi zrobic wiecej szkody niz dobrego.
Czyli oczywiscie szukanie pomocy, ale ostroznie, zeby sie nie wpakowac jeszcze bardziej.

[Kiti]

Napisane przez anuanusia

to co powinna zrobić według Ciebie?

myślę ,że tu bardziej chodzi o szukanie dziury w całym.W każdej dziedzinie znaleźć można kogoś ,kto jest zły w swoim fachu.



najlepiej udać się do osoby,która cieszy się dobrą reputacją,najlepiej do takiej,która polecają zaufane nam osoby-wtedy ryzyko,że trafi się do nieodpowiedniego lekarza maleje.

[witchwq]

Napisane przez Kiti

myślę ,że tu bardziej chodzi o szukanie dziury w całym.W każdej dziedzinie znaleźć można kogoś ,kto jest zły w swoim fachu.

To nie jest szukanie dziury w calym. To jest ostroznosc. Bo jesli idziesz do kogos po pomoc w klopotach z psychika, to musisz ufac. A jak ufasz, to ta osoba moze wmowic ci wiele. Wystarczy poczytac obecne na tym forum watki o depresji czy nerwicy by wiedziec, ze znalezc dobrego terapuete czy psychiatre moze byc latwo, ale czasem ma sie pecha i trzeba szukac dalej. A dla osoby i tak juz splabej psychicznie bywa to ponad sily, jest podatna na wplywy i moze sie to skonczyc zle.

A z dopiskiem sie zgadzam. Po prostu trzeba szukac z glowa, a nie isc do pierwszego lepszego, bo to jak rosyjska ruletka.

[Kiti]

Napisane przez witchwq

To nie jest szukanie dziury w calym. To jest ostroznosc. Bo jesli idziesz do kogos po pomoc w klopotach z psychika, to musisz ufac. A jak ufasz, to ta osoba moze wmowic ci wiele. Wystarczy poczytac obecne na tym forum watki o depresji czy nerwicy by wiedziec, ze znalezc dobrego terapuete czy psychiatre moze byc latwo, ale czasem ma sie pecha i trzeba szukac dalej. A dla osoby i tak juz splabej psychicznie bywa to ponad sily, jest podatna na wplywy i moze sie to skonczyc zle.

A z dopiskiem sie zgadzam. Po prostu trzeba szukac z glowa, a nie isc do pierwszego lepszego, bo to jak rosyjska ruletka.

dla mnie oczywistym jest,że lekarza nie nalezy wybierać w ciemno.I to żadnej specjalności.Lekarz wkracza w naszą osobistą sferę i aby terapia odniosła dobry skutek to powinniśmy mu zaufać-nie może to być przypadkowa osoba.

[witchwq]

Napisane przez Kiti

dla mnie oczywistym jest,że lekarza nie nalezy wybierać w ciemno.I to żadnej specjalności.Lekarz wkracza w naszą osobistą sferę i aby terapia odniosła dobry skutek to powinniśmy mu zaufać-nie może to być przypadkowa osoba.

Zgadzam sie. Zwlaszcza jesli chodzi o psychike. Bo zlego lekarza pierwszego kontaktu latwo zmienic. A z kims majacym pomoc naszej psychice mamy mniejsze szanse, bo mozemy nie zauwazyc, ze szkodzi.

[ViLLeMkA]

Napisane przez marrellic

wiem. jutro mam spotkać się rano z Tż i spróbujemy coś wymyślić..
Co do rozmowy z tatą to napewno jutro ją przeprowadze. On napewno zdaje sobie sprawę że w kwestii pieniędzy nie dam rady.. Najtańsza kawalerka kosztuje 750 zł.. a do tego jeszcze jakieś jedzenie, ubrania.. ksiązki.. nie dam rady sama.

ale nie musisz wynajmowac mieszkania, wystarczy pokoj [np w mieszkaniu studenckim] - koszt jakies 400 zl, jedzenie to jakies 250 zl, wiec wydaje mi sie ze dasz rade utrzymac sie za jakies 800 zl [ja tak zyje i mam sie dobrze i nawet stac mnie na jakies kosmetyki sredniopolkowe i nie narzekam ]
pyt tylko czy mialabys tyle?
tez zalezy w jakim miescie mieszkasz..

a rodzice nie mogliby Ci chociaz troche kasy dac..?
ja bym chyba odwiadczyla, ze nigdzie sie nie wyprowadze, mieszkala sobie w tym pokoiku, uczyla sie grzecznie do matury a w weekendy zarabiala na jedzenie dla siebie..
a potem znalazla prace i sie wyprowadzila.

ehh, trudna sytuacja.. : ( ale zycze powodzenia

[mischievous]

to straszne,ze tata proponuje wyprowadzke przeciez tak nie mozna.. moze mama go tak nastawila,ze moze Cie strasznie nie trawi itp i kazala mu wybierac? Ona jest chora z tego co widze to nie tylko rak ale cos z psychika nie tak, rodzic to rodzic powrzeszczy, moze i uderzy ale kocha i w zyciu nie zrobilby czegos takiego,ze wywalic z domu..

przejdz sie najpierw do tego psychologa szkolnego oczywiscie jak jest jakis normalny, (bo nei raz sa i tacy ktorzy maja gdzies slyszalam historie) ale jak jest w porzadku psycholog opowiedz o tej sytuacji i na pewno znajdzie dobre rozwiazanie, w moim miejsce dziewczyna zaszla w ciaze i nie mowila rodzicow bo by ja wywalili itp i pscyholog zaproponowala ze jej pokoj wynajmie, pomoze takze sa dobrzy ludzie na pewno sobie poradzisz.. ale gdzie jest rodzina? Pytam znow o dziadkow o tych blizszych, u nich nie mozesz?
Kurcze Marelic.. Jestesmy z Toba!

[Lady in Blue]

Też mi się wydaje, że wejście w tę sytuację psychologa/pedagoga szkolnego nie jest głupim pomysłem. Rodzice powinni zostac wezwani do szkoły, bo w koncu chcą Cię z domu wyrzucić, a Ty przecież dalej się uczysz i nie miałabys z czego się utrzymać (fakt pokój na stancji najtaniej można mieć za 350 zł, ale do tego dochodzą jeszcze podręczniki, które nawet używanie nie sa tanie, jedzenie, środki czystości itp) ... Wątpię, żeby z weekendowej pracy możnabyło się utrzymać nawet na stancjii. Moja znajoma pracuje w kawiarni w tygodniu i na weekendach (oczywiście po zajęciach) a jej pensja to 500zł a rodzice i tak muszą jej płacić za stancję.

[Fresa]

Napisane przez marrellic

Ale ja muszę się wyprowadzić.. Poprostu przekroczyłam pewną granicę

Napisane przez lexie

Rodzice nie mają prawa zostawić Cię teraz samej sobie. Mają prawny obowiązek utrzymywać dziecko jeśli ono nie ma dochodów, uczy się i nie ukończyło 26 roku życia. Tak, że w ostateczności możesz się powołać na prawo gdybyś była postawiona pod ścianą i musiała powalczyć ośrodki do życia. Możesz wystąpić o alimenty od nich.

Napisane przez marrellic

Niechce żadnego sądu. Nawet jak tata nie da mi pieniędzy to nie wyobrażam sobie składać wniosku do sądu przeciwko rodzicom

Lexie ma rację.
Najpierw spróbuj porozmawiać z ojcem, jak on widzi Twoją wyprowadzkę, zwłaszcza czy pomogą Ci w jakiejś części finansowo, bo na tym etapie sama sobie nie poradzisz.

[marrellic]

Tak mojego taty od rana nie ma w domu.. więc nie wiem kiedy z nim będe rozmawiać.
Wyjazd do dziadków jest naprawdę nie realny.
Co do tego pokoju to macie racje poszukam, bo nei wiem ile sama zdołam zarobić.

[Alice in Wonderland]

Napisane przez lexie

Rodzice nie mają prawa zostawić Cię teraz samej sobie. Mają prawny obowiązek utrzymywać dziecko jeśli ono nie ma dochodów, uczy się i nie ukończyło 26 roku życia. Tak, że w ostateczności możesz się powołać na prawo gdybyś była postawiona pod ścianą i musiała powalczyć ośrodki do życia. Możesz wystąpić o alimenty od nich.

Myślę, że odcięcie się od tej chorej sytuacji może Ci wyjść na dobre... Sęk w tym, żebyś miała jak się utrzymać, skończyć szkołę, ew. pójść na studia jeśli takie masz plany. Kiedy zaczniesz studiować będziesz miała trochę inną sytuację, będziesz w stanie pracować, ale na razie będziesz potrzebowała pomocy.

Dokładnie, zgadzam się
co jak co, ale to jest ich prawny OBOWIĄZEK
patrzac bez emocji na to, tylko realnoscia
wiem ze sie boisz tego, leciec i skladac gdzies papiery na rodzicow, zglaszac to
ale moglabys i mozesz
poniewaz nie moga zostawic Cie bez zadnych srodkow do zycia i samej sobie, nawet jeszcze matury nie zdawalas, tylko owa przed Toba
nie podoba mi sie reakacja Twoich rodzicow
ale moze faktycznie niech troche opadna emocje
i porozmawiaj jeszcze raz z tatą

ja nie rozumiem, dlaczeg odrazu tak drastycznie? dlaczego odsuwajaą Cie od rodziny?
zamiast naprawic, dzialac, udac sie do porady do specjalisty
to tak najlepiej, wyprowadz sie z domu
ale to i tak nic nie da
owszem stalo sie, ale nie chcialas tego zrobic
ojciec bdb powinien wiedziec i napewno wie, jak to mama sie zachowuje
moim zdaniem powinnas na dany moment nie odrazu sie gdzies wyprowadzac, ale na chwile gdzies zatrzymac u cioci, wujka, kuzynki, TŻ, babci, dziadka, kolezanki,
niech opadna emocje
ale nie odwraca sie od nich, rowniez rozmawiac, jakos kontakt miec
i naprawde, ale to naprawde udac sie po porade, pomoc do osob zajmujacych sie tym, naprawde prosze Cie o to!!!
jestem z Toba, na odleglosc, ale mysle,
napewno nie jest Ci latwo
wszystko sie tak na siebie nalozylo, skrupulatnie nakladalo, az pękło w końcu hehs
ale to nie jest sytuacja bez wyjscia

---------- Dopisano o 11:24 ---------- Poprzedni post napisano o 11:20 ----------

Wkurzona jestem tez troche
Zapytaj sie taty z czego masz oplacac, z czego masz zyc?
masz udac sie do przytulku dla bezdomnych? czy pod most?

---------- Dopisano o 11:25 ---------- Poprzedni post napisano o 11:24 ----------

Licze na to, ze jak dzis Twoj tata przyjdzie i porozmawiacie to cos wyjdzie z tego

[Carya]

Napisane przez Lady in Blue

Też mi się wydaje, że wejście w tę sytuację psychologa/pedagoga szkolnego nie jest głupim pomysłem. Rodzice powinni zostac wezwani do szkoły, bo w koncu chcą Cię z domu wyrzucić, a Ty przecież dalej się uczysz i nie miałabys z czego się utrzymać (fakt pokój na stancji najtaniej można mieć za 350 zł, ale do tego dochodzą jeszcze podręczniki, które nawet używanie nie sa tanie, jedzenie, środki czystości itp) ... Wątpię, żeby z weekendowej pracy możnabyło się utrzymać nawet na stancjii. Moja znajoma pracuje w kawiarni w tygodniu i na weekendach (oczywiście po zajęciach) a jej pensja to 500zł a rodzice i tak muszą jej płacić za stancję.

Zeżarło mi posta:/ no to jeszcze raz

No więc właśnie.
Po co roztrząsac kwestię lekarzy jak wiadomo na 90% że autorka do lekarza nie trafi (przynajmniej nie szybko). Kasy nie ma, na utrzymanie nie ma a na wizyty (jedna nic nie załatwi) to znajdzie? Podejrzewam że publicznie dostać się do psychologa/psychiatry to jak do każdego innego specjalisty - wieki... a jak zależy na czasie to wyskakujesz ze stówek w prywatnych gabinetach

Czemu nie udać się do instytucji władnej coś zrobić, która nie jest sądem - szkoły.
Jak wieszać psy na szkołach i nauczycielach to ludzi tłum (o media mi chodzi) a jak przyjść z problemem to nikogo nie ma. A szkoła ma ludzi do takich sytuacji, przeszkolonych ludzi.
Tylko to nie wróżki - trzeba im iść powiedzieć że coś jest nie tak bo sami się nie domyślą.

Marrellic, jeżeli w poniedziałek pójdziesz porozmawiać z pedagogiem to już w poniedziałek dostaniesz pomoc... tylko wyciągnij po nią rękę po co się zadręczać tym jak będzie wyglądał przyszły rok skoro musisz rozwiązać kwestię niewiadomego jutra! już teraz musisz ją rozwiązać.

EDIT: gwarantuję ci że nikt w szkole nie będzie cię oceniał... o niewielu sprawach rozwiązywanych przez pedagogów wiem bo nikt o tym nie rozmawia po pokoju nauczycielskim (obowiązuje dyskrecja) ale z tego co sama załatwiałam i słyszałam, jeszcze nigdy nasz pedagog nie stanął po stronie rodzica mówiąc dzieciakowi "stary, masz taich super rodziców, jak ci nie wstyd?" oni wiedzą że takie sytuacje wypływają z błędów wychowawczych popełnianych przez rodziców. a jak się dotego nałoży charakterek dziecka to gotowe - sama wiesz, bo masz to w domu Pozdrawiam ciepło!

[marrellic]

Masz rację.. jutro pójde do psychologa szkolnego i zobacze mi na to powie.

[n-nika]

Napisane przez Alice in Wonderland

Dokładnie, zgadzam się
co jak co, ale to jest ich prawny OBOWIĄZEK
patrzac bez emocji na to, tylko realnoscia
wiem ze sie boisz tego, leciec i skladac gdzies papiery na rodzicow, zglaszac to
ale moglabys i mozesz
poniewaz nie moga zostawic Cie bez zadnych srodkow do zycia i samej sobie, nawet jeszcze matury nie zdawalas, tylko owa przed Toba
nie podoba mi sie reakacja Twoich rodzicow
ale moze faktycznie niech troche opadna emocje
i porozmawiaj jeszcze raz z tatą

ja nie rozumiem, dlaczeg odrazu tak drastycznie? dlaczego odsuwajaą Cie od rodziny?
zamiast naprawic, dzialac, udac sie do porady do specjalisty
to tak najlepiej, wyprowadz sie z domu
ale to i tak nic nie da
owszem stalo sie, ale nie chcialas tego zrobic
ojciec bdb powinien wiedziec i napewno wie, jak to mama sie zachowuje
moim zdaniem powinnas na dany moment nie odrazu sie gdzies wyprowadzac, ale na chwile gdzies zatrzymac u cioci, wujka, kuzynki, TŻ, babci, dziadka, kolezanki,
niech opadna emocje
ale nie odwraca sie od nich, rowniez rozmawiac, jakos kontakt miec
i naprawde, ale to naprawde udac sie po porade, pomoc do osob zajmujacych sie tym, naprawde prosze Cie o to!!!
jestem z Toba, na odleglosc, ale mysle,
napewno nie jest Ci latwo
wszystko sie tak na siebie nalozylo, skrupulatnie nakladalo, az pękło w końcu hehs
ale to nie jest sytuacja bez wyjscia

---------- Dopisano o 11:24 ---------- Poprzedni post napisano o 11:20 ----------

Wkurzona jestem tez troche
Zapytaj sie taty z czego masz oplacac, z czego masz zyc?
masz udac sie do przytulku dla bezdomnych? czy pod most?

---------- Dopisano o 11:25 ---------- Poprzedni post napisano o 11:24 ----------

Licze na to, ze jak dzis Twoj tata przyjdzie i porozmawiacie to cos wyjdzie z tego

Zgadzam się z koleżanką!!!
i tez pomyśl nad jakaś pracą...nie mów najlepiej nikomu gdzie i co robisz, zbieraj pieniądze odkładaj dla siebie, przydadzą ci się napewno jak bedziesz wiedziała, że czas wreście uciec z tego piekła...
Jestem z tobą!!!

[marrellic]

Właśnie wrócił tata. Powiedizał że skoro jestem taka mądra w domu to teraz niech dalej będę mądra. Jego nie interesuje jak i gdzie, tylko kiedy. Powiedział że nie mamy już o czym gadać bo przegiełam

[Carya]

Napisane przez marrellic

Właśnie wrócił tata. Powiedizał że skoro jestem taka mądra w domu to teraz niech dalej będę mądra. Jego nie interesuje jak i gdzie, tylko kiedy. Powiedział że nie mamy już o czym gadać bo przegiełam

No to jest żart jakiś??? Co to w ogóle ma być? Przestają sobie radzić to won z domu???
Idę po coś na uspokojenie...

Marrellic, no ok. Skoro tak powiedział to się z nim nie kłóć. Chociaż widzę że jesteś świadoma swojego przegięcia (bardzo dobrze to o tobie świadczy) i nie masz zamiaru się z nimi kłócić. Po prostu poproś o pomoc trzecią osobę... od rodziców już wiesz że pomocy nie dostaniesz.
Nie każą ci się wyprowadzać dziś, a jutro pogadaj z tym/tą psycholog.

Modlić się tylko żeby to nie był jakiś tchórzliwy paprak, bo jak ktoś słusznie stwierdził w każdym fachu można takich znaleźć

[Tancerka Pl]

witaj ...
kiedys znalazlam sie w podobenj sytuacji tzn, ze uderzylam mame kiedy w furii gniewu zaczela mnie bic.
miala wtedy ogromne problemy i nie potrafilam jej pomoc. po prostu nie odzywalam sie do niej, az jej przeszlo. tez mialam takie relacje z nia przez jakis czas.
najgorsze jest to, ze nie zalowalam nigdy, ze ja uderzylam, bo penwie bym zebow nie miala ;/ i zawsze sobie powtarzam, ze NIKT nie ma prawa mnie uderzyc, ale ja taka juz jestem ...
bede trzymac kciuki za Ciebie i zagladac do watku.

a moze potrafilabym Ci jakos pomoc? w jakim miescie mieszkasz?

[Jakucja]

Napisane przez Tancerka Pl

witaj ...
kiedys znalazlam sie w podobenj sytuacji tzn, ze uderzylam mame kiedy w furii gniewu zaczela mnie bic.
miala wtedy ogromne problemy i nie potrafilam jej pomoc. po prostu nie odzywalam sie do niej, az jej przeszlo. tez mialam takie relacje z nia przez jakis czas.
najgorsze jest to, ze nie zalowalam nigdy, ze ja uderzylam, bo penwie bym zebow nie miala ;/ i zawsze sobie powtarzam, ze NIKT nie ma prawa mnie uderzyc, ale ja taka juz jestem ...
bede trzymac kciuki za Ciebie i zagladac do watku.

a moze potrafilabym Ci jakos pomoc? w jakim miescie mieszkasz?

Droga autorko, WCALE NIE PRZEGIĘŁAŚ! I przestań się zachowywać jak zbity pies. Nie odbieraj tego źle, ale zachowanie twojej mamy i nawet taty jest PATOLOGICZNE, to oni przegięli, Twoje zachowanie na tym tle nie jest niczym gorszym, jest reakcja na przemoc fiz. i psych, ktora oni stosuja! Jesteś tu ofiarą! Przestań się obwiniać! Weź sprawy w swoje ręce, idź do pedagoga, niech w szkole wiedzą, że rodzice chcą Cię wyrzucić z domu! Zrób zamieszanie! Walcz o swoje!

[201710120930]

Napisane przez marrellic

Właśnie wrócił tata. Powiedizał że skoro jestem taka mądra w domu to teraz niech dalej będę mądra. Jego nie interesuje jak i gdzie, tylko kiedy. Powiedział że nie mamy już o czym gadać bo przegiełam

A może Cię sprawdzają?
Postraszą ,postraszą mając nadzieję ze spokorniejesz jak siostra.
A jak faktycznie byś sie spakowała i poszła to co? Jakaś gra kto kogo przetrzyma?

Niby jak Ty masz sobie poradzic? W tym wieku.
Dzisiaj wszystko jest masakrycznie drogie-wynajem,jedzenie,...
A Ty masz sie uczyc a nie pracy szukac.
Taka sytuacja w ogóle nie wchodzi w gre.

[Ryfka]

Pozwolę sobie z innej beczki- kolagenozy to grupa chorób autoimmunologicznych ( tak jak piszesz organizm atakuje sam siebie), to nie jest choroba nowotworowa. To w pewnym stopniu wyjaśnia to, że Twoja mama nie jest osłabiona i po 8 latach od diagnozy ma się dobrze. Skąd informacje, że to nowotwór?

[malaDarunia]

Napisane przez v-x-n

EDIT: Jak dla mnie to mama autorki ma jakiś problem i przydałaby się jej jakaś pomoc psychologa czy coś, może spróbuj z nią porozmawiać - że tak dalej być nie może, że nie chcesz mieć takich stosunków z nią, że chcesz, żeby ktoś WAM pomógł..

one obie mają problem

[LadyD]

Ewidentnie widać na pierwszy rzut oka ,że to twoja mama ma bardzo duży problem ze sobą. Czytając uważnie wypowiedzi autorki można wywnioskować ,że podłoże "czepiania się" , nerwów o byle co - o zostawioną szklankę ma choroba twojej mamy. Nie może być tak ,że matka wyzywa dziecko od najgorszych ,a już nie wspominam o biciu. Opisujesz dokładnie ,ze twoja mama bardzo szybko przechodzi do rękoczynów mam wrażenie ,ze próbuje się w jakimś stopniu na tobie rozładować.

Poza tym twoja mam swoim zachowaniem przechodzi wszelkie granice jak można dziecko wyrzucać z domu od tak sobie? Gdzie tutaj jest bezwarunkowa akceptacja dziecka? Matka powinna akceptować dziecko takim jakie jest i tłumaczyć ,że nie akceptuje pewnych zachowań nad którymi wspólnie trzeba pracować. Przecież w sytuacji kiedy osoba jest bita ma naturalne odruchy obronne - tak więc nie powinnaś mieć wyrzutów sumienia jeśli twoja intencja była inna - czyli nie miałaś zamiaru uderzyć matki. Mimo to powinnaś ją przeprosić z racji tego ,że jest twoją mamą ,ale tobie też należą się przeprosiny.

Myślę ,że sytuacja zaszła tak daleko ,że powinnyście skorzystać z pomocy psychologa.

[Carya]

Napisane przez Jakucja

Droga autorko, WCALE NIE PRZEGIĘŁAŚ! I przestań się zachowywać jak zbity pies. Nie odbieraj tego źle, ale zachowanie twojej mamy i nawet taty jest PATOLOGICZNE, to oni przegięli, Twoje zachowanie na tym tle nie jest niczym gorszym, jest reakcja na przemoc fiz. i psych, ktora oni stosuja! Jesteś tu ofiarą! Przestań się obwiniać! Weź sprawy w swoje ręce, idź do pedagoga, niech w szkole wiedzą, że rodzice chcą Cię wyrzucić z domu! Zrób zamieszanie! Walcz o swoje!

Taaa, jasne... przyklejamy łatkę "patologia" i można się prać do woli - bo to patologiczna matka to mogłam jej przyładować.

Nikt nie ma prawa się tak zachowywać w stosunku do drugiej osoby, zwłaszcza swojego dziecka lub matki (bo o obie postawy mi chodzi).

I tak, przegięły i to grubo - obie!

[malaDarunia]

Napisane przez Sikorka0204

Nie rozumiem czemu dziewczyny, które mają super kontakty z rodzicami piszą "ja bym nigdy".
człowiek nigdy nie wie jak się zachowa w sytuacjach "ekstremalnych"dopóki się w takich nie znajdzie.

ja też tego nie rozumiem. różne są sytuacje w domach i nie każdy ma podgląd jak to jest u innych.

---------- Dopisano o 12:43 ---------- Poprzedni post napisano o 12:43 ----------

Napisane przez v-x-n

List w moim przypadku nie zadziałał - zostawiłam jej, a ona porobiła kopie i moje prywatne i właściwie rozpaczliwe myśli wywiesiła na klatce, żeby sąsiedzi sobie poczytali :/

[Lady in Blue]

Napisane przez marrellic

Właśnie wrócił tata. Powiedizał że skoro jestem taka mądra w domu to teraz niech dalej będę mądra. Jego nie interesuje jak i gdzie, tylko kiedy. Powiedział że nie mamy już o czym gadać bo przegiełam

Wiesz co, skoro tak się sprawy mają to Ty powinnaś teraz poważnie zastanowić się nad skierowaniem sprawy do sądu o alimenty dla Ciebie, bo na prawdę nie dasz rady się sama utrzymać.

[pani ćma]

bardzo ci wspolczuje, okropna sytuacja, jak Twoj ojciec moze..

1. idz do psychologa/pedagoga szkolnego - on ci doradzi, co powinnas zrobic, tzn. w sensie, zeby miec gdzie i za co mieszkac. moze sie okazac, ze nawet pomoze ci zalatwic jakis tani pokoj. poza tym dobrze, jesli ktos w razie czego bedzie wiedzial, co sie u ciebie w domu wydarzylo.
2. pogadaj stanowczo z ojcem. powiedz - "nie wiem czy zdajesz sobie z tego sprawe, ale masz prawny obowiazek nadal mnie utrzymywac, bo nadal sie ucze. jesli mam sie wyprowadzic, oczekuje wsparcia finansowego. im szybciej to ustalimy, tym lepiej dla nas obojga." nie daj sie zbyc małą kwotą, musisz miec za co zyc.
3. jesli bedziesz sie wyprowadzac, szukaj pokoju przy jakiejs rodzinie, stancji itp. to jest najtansze rozwiazanie. czesto ludzie wynajmuja komus pokoj za sprzatanie domu czy cos, to nie jest glupie rozwiazanie.

powodzenia, trzymam kciuki za ciebie.

[eloi]

Napisane przez Ryfka

Pozwolę sobie z innej beczki- kolagenozy to grupa chorób autoimmunologicznych ( tak jak piszesz organizm atakuje sam siebie), to nie jest choroba nowotworowa. To w pewnym stopniu wyjaśnia to, że Twoja mama nie jest osłabiona i po 8 latach od diagnozy ma się dobrze. Skąd informacje, że to nowotwór?

Po przeczytaniu tego wątku też poszukałam informacji w necie nt.kolagenozy - może nie jest to strasznie miarodajne źródło , ale jednak coś niecoś z niego można wyłuskać. Choroba ta została u mamy Marrellic zdiagnozowana 8 lat temu , i nie wykazuje najwyraźniej stanu pogorszenia się , możliwe nawet , że nastąpił regres , nie ma potrzeby brania leków,sterydów, celem uśmierzenia bólu ( co w przypadku postępującej kolagenozy byłoby nieuniknione - ponoć ból jest wtedy straszny i nie ma mowy o siłach na codzienne sprzątanie czy ... bicie kogokolwiek) - to biorąc pod uwagę te wszystkie czynniki , wygląda na to , że choroba sprzed 8 lat jest poprostu wygodną formą szantażu rodziny. Stąd też może niechęć do odwiedzania lekarzy
Marrellic , czy Ty lub Twoja siostra zostałyście przebadane pod kątem tejże choroby ? Czy rodzice interesowali się , czy Wam coś z tej strony grozi (dziedziczenie )?
No i faktycznie Wizażanki dobrze radzą z tym pedagogiem szkolnym ( ewentualnie może wychowawca klasy ? lub jakaś sensowna nauczycielka ? ) Może będzie możliwe znalezienie dla Ciebie miejsca w jakimś szkolnym internacie ? Sama raczej nie dasz rady mając przeciw Sobie własną rodzinę A prawo do spokojnej edukacji niewątpliwie ma każdy uczeń. Może jak ktoś ze szkoły zwizytuje Twoich rodziców (byleby przy Tobie) i uświadomi im ich obowiązki wobec Ciebie, to wtedy będzie im może choć trochę wstyd i nie będą się od tych obowiązków uchylać ?
Swoją droga to strasznie smutne ,że najbliższa z definicji rodzina ma gdzieś , co się stanie z ich córką

[Lady in Blue]

Autorko, a może Twoja szkoła ma internat? Zawsze taniej niż pokój na stancji ... Może masz tez szansę na jakieś stypendium naukowe/socjalne? Zawsze to jakiś dodatkowy grosz ...

[lily92920]

Jak to się wogóle stało, że Twoja mama zaczela tak Toba pomiatać. Dlaczego zabrania Ci korzystac z jedzenia... nie pierze, nie gotuje?
Wiem, ze to zabrzmi drastycznie, al nie widze innego wyjscia jak psycholog!!!!!!!!!