jak zwracacie się do swoich teściowych?

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez Layla79

to tak w ramach kocówy

To kup sobie rozswietlacz the balm lou manizer, pomaga

Masz rację rembertowa, to wymuszane na dorosłych ludziach mamusiowanie i tatusiowanie to raczej chęć ustawienia sobie relacji, że tak powiem - w wertykalnej orientacji. Dziecinko ma, teraz mamusia się tobą zajmnie, albo właśnie - nie będzie mi gówniara mówiła na ty, jeszcze jej się w dupie poprzewraca, niech wie, kto tutaj górą.
A potem można się bezkarnie zacząć wpieprzać w życie dorosłych ludzi, czego nie odmawia sobie znaczny odsetek teściowych (teściów mniej, ciekawe dlaczego). Fajnie mieć przykrywkę do 'kocówy' w postaci staropolskiej tradycji

[robcia]

Dominuje i rządzi mną bo mówię jej mamo? Jak sobie ktoś pozwoli wleźć na głowę i nie umie się "postawić" to jedno słowo niczego nie zmieni.Jeśli kobieta ma się czuć lepiej i tak jest przyjęte ,czemu nie? Korona mi nie spadnie,to tylko szczegół a nie symbol poddaństwa.

[GrumpyCat]

Napisane przez robcia

Dominuje i rządzi mną bo mówię jej mamo? Jak sobie ktoś pozwoli wleźć na głowę i nie umie się "postawić" to jedno słowo niczego nie zmieni.Jeśli kobieta ma się czuć lepiej i tak jest przyjęte ,czemu nie? Korona mi nie spadnie,to tylko szczegół a nie symbol poddaństwa.

Tu nie chodzi o smymbol poddaństwa, tylko o to, że słowo "mama/tata" są słowami szczególnymi, zarezerwowanymi dla szczególnych osób, a nie ojca/matki męża przynajmniej tak być powinno i nie wiem skąd to się tak w ogóle wzięło. Głupi zwyczaj.

---------- Dopisano o 13:23 ---------- Poprzedni post napisano o 13:22 ----------

Napisane przez robcia

Dominuje i rządzi mną bo mówię jej mamo? Jak sobie ktoś pozwoli wleźć na głowę i nie umie się "postawić" to jedno słowo niczego nie zmieni.Jeśli kobieta ma się czuć lepiej i tak jest przyjęte ,czemu nie? Korona mi nie spadnie,to tylko szczegół a nie symbol poddaństwa.

A jeśli synowa ma się czuć gorzej to czemu tak??

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez robcia

Dominuje i rządzi mną bo mówię jej mamo? Jak sobie ktoś pozwoli wleźć na głowę i nie umie się "postawić" to jedno słowo niczego nie zmieni.

Oczywiście, że nie jest tak w każdym wypadku.
Przyznasz jednak, że zagrywka w wykonaniu teściowej autorki wątku opisana w pierwszym poście nie ma nic wspólnego ze szczerymi, dobrymi relacjami w rodzinie. A to naprawdę nie jest wyjątek. Coś jest nie tak, skoro tak wiele dorosłych osób uważa ten zwyczaj za niefajny, nie ma ochoty mówić do teścia czy teściowej jak do rodziców, a jednak zmusza sie ich do tego w bardziej lub mniej bezpośredni spsób. Czemuś to widocznie służy i niekoniecznie jest to miłość i akcepacja zbudowana na podwalinach czystych intencji. Wchodzi już raczej przemocowa relacja, czyje na wierzchu itd.
Ja osobiście nie jestem aż tak mocno przywiązana do rodzinnej nomenklatury Zdarzało mi się mówić 'dziadku' i 'babciu' do braci i sióstr moich dziadków albo starych przyjaciół moich rodziców. Podobnie jak do młodszych mówiłam ciociu i wujku chociaż formalnie to nie była moja rodzina.
Nie mniej jak dorosłam, to przeszłam z nimi wszystkimi na ty, z ich inicjatywy i za ich zgodą. Do teściów też mówię po imieniu.

---------- Dopisano o 13:30 ---------- Poprzedni post napisano o 13:29 ----------

Napisane przez GrumpyCat

A jeśli synowa ma się czuć gorzej to czemu tak??

Celnie.

[robcia]

Osobiście wcale mi nie zależy ,żeby w przyszłości synowa czy zięć mówili do mnie mamo.Ale gdyby chcieli ,no problem.Pewnie wolałabym po imieniu,zwłaszcza ,że wcześnie zostałam mamą pierwszego dziecka więc dziwnie by to wyglądało,natomiast czułabym się dotknięta gdyby mówili mi pani.Wtedy byłaby afera. Generalnie jako osoba cierpliwa i unikająca niepotrzebnych konfliktów w przypadku wątpliwości co do formy ,czekałabym na rozwój sytuacji i mówiłabym bezosobowo.I w swoim czasie dokładnie tak robiłam aż teściowa się określiła i została mamą.Jadnak dla mnie to forma grzecznościowa i nie ma nic wspólnego z emocjonalnym wydźwiękiem tego słowa.

[linaya]

Mój mąż mówi do mojej mamy: "mama+imię" myślę, że z czasem przejdą zupełnie na "ty"

[GrumpyCat]

Napisane przez linaya

Mój mąż mówi do mojej mamy: "mama+imię" myślę, że z czasem przejdą zupełnie na "ty"

Dobre! Chyba zacznę stosować

[pannaatopowa]

Ja jestem przed ślubem, ale 4-letni związek to jak małżeństwo. Zastanawiałam się i nie mogłabym mówić do teściów per "tato", czy "mamo". Rodziców mam i żyją to dlaczego do osoby obcej mam tak mówić "teściu" oraz "teściowo" wydaja mi się odpowiednie. Bratowa narzeczonego mówi do teścia "teść" a do teściowej "mamo". Ale jej matka nie żyje i została jej inna. Bratowa też wiele jej zawdzięcza, pomogła jej jak było ciężko. Wiem tylko, że narzeczony oraz ja nie mamy takiej szansy na pomoc (zawsze musi być czarna owca w rodzinie nie?)

[Layla79]

Ja juz mam ten rozswietlacz jest niezly

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez Layla79

Ja juz mam ten rozswietlacz jest niezly

Ale jak widzisz nie pomaga na problemy. Przynajmniej życiowe.

[Klarissa]

Napisane przez GrumpyCat

Tu nie chodzi o smymbol poddaństwa, tylko o to, że słowo "mama/tata" są słowami szczególnymi, zarezerwowanymi dla szczególnych osób, a nie ojca/matki męża przynajmniej tak być powinno i nie wiem skąd to się tak w ogóle wzięło. Głupi zwyczaj.

Ojciec i matka męża są osobami szczególnymi - rodzicami męża i on z reguły przy normalnych relacjach ma do nich szczególny stosunek, taki sam jak kobieta do swoich rodziców.

Nie wyobrażam sobie traktować rodziców męża jako osób nieważnych w moim życiu jeśli są ważni dla niego. Dla mnie to nie są obce osoby, to ludzie, którzy wychowali mojego faceta mniej więcej na takiego jaki mi się spodobał (plus późniejsze własne poprawki ) i już z racji tego są mi bliscy. Dla mnie z biegiem lat stali się także rodziną, są przecież rodziną dla moich dzieci i mojego męża a więc dla najważniejszych ludzi w moim życiu.

Napisane przez robcia

Dominuje i rządzi mną bo mówię jej mamo? Jak sobie ktoś pozwoli wleźć na głowę i nie umie się "postawić" to jedno słowo niczego nie zmieni.Jeśli kobieta ma się czuć lepiej i tak jest przyjęte ,czemu nie? Korona mi nie spadnie,to tylko szczegół a nie symbol poddaństwa.

Zgadzam się

[_ema_]

Ostatnio miałam okazję uczestniczyć w pewnej sytuacji:
Młoda pani, z chłopcem kilkuletnim kupowała mu coś w sklepie. Strasznie uważała, żeby nie powiedzieć na niego 'syn'. Raz się przejęzyczyła i powiedziała te 'magiczne' słowo i od razu poprawiła się na 'syn męża'. Na miejscu chłopaka byłoby mi przykro. I podobnie ustosunkuję się do teściów. Wżeniam się w rodzinę - rodzina męża staje się moją. Do rodziców mówię 'mamo', 'tato', do kuzynów 'ciociu', 'wujku', 'babciu'. Mówienie do rodziny męża per 'pan/pani' jest dla mnie odcinaniem się, a to strasznie przykre. Przynajmniej mi byłoby przykro, gdyby mój małżonek dystansował się w taki sposób i wyraźnie dzielił ludzi na moich krewnych i swoich krewnych.

Druga sprawa - jak podchodzą do tego np. moi rodzice. Zawsze słyszę 'nie tracę syna, zyskuję kolejną córkę, nie tracę córki, zyskuję kolejnego syna'. Mama mówi do mojego męża per 'synku' i czułaby się zdecydowania odrzucona gdyby w zamian otrzymywała 'Ty'/'Pani'.

Ps. zawsze mnie ciekawiło - osoby mówiące do teściów 'Ty'/'Pan/Pani' - jak zwracacie się do dalszej rodziny męża? Babciu/dziadku? Wujku/Ciociu? Czy też na Pan/Pani?

[pannaatopowa]

Tak sobie przypomniała. Do niedawno zmarłej babci narzeczonego mówiłam "babciu", bo sobie tego życzyła. Oczywiście to nie była babcia prawdziwa, ale chrzestna jego matki. Ona tez mówiła do babci "mamo".

[Klarissa]

Napisane przez _ema_

Ostatnio miałam okazję uczestniczyć w pewnej sytuacji:
Młoda pani, z chłopcem kilkuletnim kupowała mu coś w sklepie. Strasznie uważała, żeby nie powiedzieć na niego 'syn'. Raz się przejęzyczyła i powiedziała te 'magiczne' słowo i od razu poprawiła się na 'syn męża'. Na miejscu chłopaka byłoby mi przykro. I podobnie ustosunkuję się do teściów. Wżeniam się w rodzinę - rodzina męża staje się moją. Do rodziców mówię 'mamo', 'tato', do kuzynów 'ciociu', 'wujku', 'babciu'. Mówienie do rodziny męża per 'pan/pani' jest dla mnie odcinaniem się, a to strasznie przykre. Przynajmniej mi byłoby przykro, gdyby mój małżonek dystansował się w taki sposób i wyraźnie dzielił ludzi na moich krewnych i swoich krewnych.

Mam takie same odczucia, czułabym się źle gdyby mi mąż oświadczył, że moja rodzina to dla niego obcy ludzie. Na szczęście nigdy nie było takiego problemu.
Chociaż moi rodzice mają trochę inne podejście i proponowali mojemu mężowi, że jeśli chce może do nich mówić po imieniu, ale on sam wolał mamo/tato do nich mówić. Do rodzeństwa moich rodziców zwracamy się po imieniu, to taka niepisana zasada, że jak się wychodzi z wieku nastoletniego to staje się dorosłym i nie ma już ciociu/wujku.

W rodzinie męża jest inaczej, tam jest zachowana hierarchia na pokolenia i wujkowie męża nie wybaczyli by mi mówienia sobie po imieniu, dla nich jest przepaść pokoleniowa i my to "dzieci" i koniec. U mnie jest bardziej partnersko.

[af6a7928a10f2efb7030debf852af0b1c87659cc]

Napisane przez _ema_

Ostatnio miałam okazję uczestniczyć w pewnej sytuacji:
Młoda pani, z chłopcem kilkuletnim kupowała mu coś w sklepie. Strasznie uważała, żeby nie powiedzieć na niego 'syn'. Raz się przejęzyczyła i powiedziała te 'magiczne' słowo i od razu poprawiła się na 'syn męża'. Na miejscu chłopaka byłoby mi przykro. I podobnie ustosunkuję się do teściów. Wżeniam się w rodzinę - rodzina męża staje się moją. Do rodziców mówię 'mamo', 'tato', do kuzynów 'ciociu', 'wujku', 'babciu'. Mówienie do rodziny męża per 'pan/pani' jest dla mnie odcinaniem się, a to strasznie przykre. Przynajmniej mi byłoby przykro, gdyby mój małżonek dystansował się w taki sposób i wyraźnie dzielił ludzi na moich krewnych i swoich krewnych.

Druga sprawa - jak podchodzą do tego np. moi rodzice. Zawsze słyszę 'nie tracę syna, zyskuję kolejną córkę, nie tracę córki, zyskuję kolejnego syna'. Mama mówi do mojego męża per 'synku' i czułaby się zdecydowania odrzucona gdyby w zamian otrzymywała 'Ty'/'Pani'.

Ps. zawsze mnie ciekawiło - osoby mówiące do teściów 'Ty'/'Pan/Pani' - jak zwracacie się do dalszej rodziny męża? Babciu/dziadku? Wujku/Ciociu? Czy też na Pan/Pani?

tak, do wszystkich Pan/Pani

i cóż, to, że wzięłam ślub z moim mężem nie oznacza, że mam nową rodzinę, nadal pozostaje rodziną męża, tylko i wyłącznie
w życiu nie powiedziałabym do obcych ludzi mamo/tato, rodziców ma się jednych, może jak dla kogoś te słowa nie mają szczególnego znaczenia to potem obdziela nimi kogo popadnie, dla mnie jednak mają, zbyt kocham moich rodziców i zbyt duże dla mnie mają znaczenie, żeby nazywać ich tak samo jak obcych ludzi

zgadzam się z rembertową

[pannaatopowa]

To zależy jacy teściowie są. Jeśli zmienią stosunek do mnie i narzeczonego to spoko. Z drugiej strony mój ojciec jest nie w porządku do faceta, więc tez nie wiem, czy będzie "tato"

[_ema_]

[1=af6a7928a10f2efb7030deb f852af0b1c87659cc;4870862 5]może jak dla kogoś te słowa nie mają szczególnego znaczenia to potem obdziela nimi kogo popadnie,[/QUOTE]
No tak, moja postawa jest najmojsza, reszta plebs
To, że ktoś akceptuje rodzinę męża jako swoją, nie oznacza, że 'obdziela kogo popadnie' tytułami 'ojciec/matka'. Rozumiem, że możesz tego poglądu nie podzielać, ale nie musisz obrażać innych.
Inna sprawa, że kompletnie nie rozumiem brania ślubu z założeniem - rodzielność majątkowa, rodziny mamy oddzielne, nazwisko mam swoje i ogólnie to nic nas nie łączy. Kocham męża, ale jego rodzina zawsze pozostanie dla mnie obca.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Ja jeszcze nie mam tesciow, ale do rodzicow faceta mam raczej chlodny stosunek i nie wyobrazam sobie mowic do nich "mamo, tato". Mame i tate mam tylko jednych, zadni inni ludzie mi ich nie zastapia. Do tesciow to tylko po imieniu, albo pan/pani (zalezy od ludzi).

[Layla79]

Ja przeszlam przez rodzine patchworkowa, zaakceptowalam jak wlasna, a po smierci osoby, dzieki ktorej ta rodzina sie zawiazala, okazalo sie, ze stalismy sie dla siebie kompletnie obcymi osobami, tzn. Moze inaczej.. okazalo sie, ze to wszystko bylo nieprawdziwe. Ze tak naprawde bylismy obcy, ale wszyscy udawali, ze jestesmy rodzina. Po prostu po smierci jednej osoby okazalo sie, ze nie ma co sie oszukiwac, ze ktos obcy moze stac sie bliski, bo to nieprawda po prostu. To tworzenie takiej iluzji jednej rodziny. Z tego tez wzgledu ja traktuje tesciow jako rodzicow mojego meza, nie dopuszczam juz wiecej takiej iluzji szczesliwej rodziny. Bo na koncu i tak okazuje sie, ze obcy ludzie sa nam po prostu obcy. Ilez to spraw, gdzie po smierci malzonka tesciowie kazali wynosic sie synowej z mieszkania, albo po rozwodzie..nagle po rozwodzie wszyscy staja sie sobie obcy. Skoro tak, to po co udawac cokolwiek? Mnie moga siekac zywcem i nie zmienie swojego zdania. Natomiast co ciekawe, mam juz lagodniejsze stanowisko, jezeli chodzi o postrzeganie tych samych ludzi jako dziadkow. Jakie to ciekawe mozg tworzy konstrukcje.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Ale wy znowu popadacie że skrajności w skrajność.. Albo kochana mamusia nr 2 albo totalnie obcy ludzie. Naprawdę jak zwykle pomiędzy jest tysiąc innych relacji.

[GrumpyCat]

[1=af6a7928a10f2efb7030deb f852af0b1c87659cc;4870862 5]
i cóż, to, że wzięłam ślub z moim mężem nie oznacza, że mam nową rodzinę, nadal pozostaje rodziną męża, tylko i wyłącznie[/QUOTE]

Mam takie samo zdanie. Po ślubie rodzice męża zostają teściami a nie rodzicami...
Może są osoby które mają tak za*ebiste stosunki że serio traktują teściów jak rodziców, ale bez przesady. Nie wszystko jest tylko białe albo czarne i to, że nigdy nie będę traktowała rodziców męża jak swoich jest dla mnie oczywistą oczywistością.

---------- Dopisano o 17:41 ---------- Poprzedni post napisano o 17:38 ----------

Napisane przez _ema_

Inna sprawa, że kompletnie nie rozumiem brania ślubu z założeniem - rodzielność majątkowa, rodziny mamy oddzielne, nazwisko mam swoje i ogólnie to nic nas nie łączy. Kocham męża, ale jego rodzina zawsze pozostanie dla mnie obca.

Następna? Tylko czarne albo białe? Nic pomiędzy? Nie rozumiem takich wymogów, nazwisko można wziąć po mężu, można mieć wspólny majątek ale teściów uważać za TEŚCIÓW a nie rodziców to nagle człowiek jest bezduszny i okrutny.

---------- Dopisano o 17:43 ---------- Poprzedni post napisano o 17:41 ----------

Napisane przez Layla79

Bo na koncu i tak okazuje sie, ze obcy ludzie sa nam po prostu obcy. Ilez to spraw, gdzie po smierci malzonka tesciowie kazali wynosic sie synowej z mieszkania, albo po rozwodzie..nagle po rozwodzie wszyscy staja sie sobie obcy. Skoro tak, to po co udawac cokolwiek?

No Ciekawe czy rozwodnicy też mówią spotykając na mieście byłych teściów "mamo tato" Bo rodzina (taka z więzów krwi) nie przestanie być rodziną choćby skały srały, a tutaj rozwód może wiele zmienić :P Więc co to za rodzina...

---------- Dopisano o 17:44 ---------- Poprzedni post napisano o 17:43 ----------

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;48709118]Ale wy znowu popadacie że skrajności w skrajność.. Albo kochana mamusia nr 2 albo totalnie obcy ludzie. Naprawdę jak zwykle pomiędzy jest tysiąc innych relacji.[/QUOTE]

Dokładnie.

[_ema_]

Napisane przez GrumpyCat

Następna? Tylko czarne albo białe? Nic pomiędzy? Nie rozumiem takich wymogów, nazwisko można wziąć po mężu, można mieć wspólny majątek ale teściów uważać za TEŚCIÓW a nie rodziców to nagle człowiek jest bezduszny i okrutny.

A czy ja pisałam o tym?
Bo chyba z tego co wiem, to jasno i wyraźnie napisałam o kompleksowym podejściu 'nie ma nic wspólnego' [m.in w odpowiedzi na słowa, że rodzina męża nigdy nie będzie 'moją' rodziną], a nie 'ojej, tylko o teściów mi chodzi bo ich nie lubię' więc nie wiem po co sobie dopisujesz inne opcje.

[GrumpyCat]

Niczego nie dopisuję, dokładnie tak to zabrzmiało.

[_ema_]

Napisane przez GrumpyCat

Niczego nie dopisuję, dokładnie tak to zabrzmiało.

Jak?
"rodzina męża nigdy nie będzie moją rodziną' zabrzmiało Ci jak 'wcale się nie odcinam, jesteśmy jednością, tylko jego mamusi nie lubię, resztę kocham jak swoją'?
Ba no, kwestia interpretacji.
Czy może słowa 'nie kumam rozdzielności we wszystkim ' zabrzmiały Ci jak 'ojej ona atakuje panny, które nie lubią teściowych!'? Bo tu też przekaz chyba był jasny - odnosząc się do nowoczesnych trendów - nie kumam. Amen.

[Klarissa]

[1=af6a7928a10f2efb7030deb f852af0b1c87659cc;4870862 5]tak, do wszystkich Pan/Pani

i cóż, to, że wzięłam ślub z moim mężem nie oznacza, że mam nową rodzinę, nadal pozostaje rodziną męża, tylko i wyłącznie
w życiu nie powiedziałabym do obcych ludzi mamo/tato, rodziców ma się jednych, może jak dla kogoś te słowa nie mają szczególnego znaczenia to potem obdziela nimi kogo popadnie, dla mnie jednak mają, zbyt kocham moich rodziców i zbyt duże dla mnie mają znaczenie, żeby nazywać ich tak samo jak obcych ludzi

zgadzam się z rembertową [/QUOTE]No ale jak masz dzieci z tym mężem to ci obcy dla ciebie ludzie już nie są rodziną męża tylko i wyłącznie, ale są też rodziną twoich dzieci, warto zauważyć, że w związku chodzi o coś więcej niż tylko własne JA. Właśnie na tym to polega, że z kimś się tworzy coś nowego "my i nasz świat" a nie "ja i moja rodzina" oraz "ty i twoja rodzina". Przy tym drugim podejściu to raczej łatwo o wiele konfliktów lub szybki koniec

To, że ktoś mówi do teściów mamo/tato nie oznacza, że nie kocha własnych rodziców i jest mu wszystko jedno kim oni są, nie wiem skąd masz takie wnioski?

Napisane przez GrumpyCat

Nie wszystko jest tylko białe albo czarne i to, że nigdy nie będę traktowała rodziców męża jak swoich jest dla mnie oczywistą oczywistością.

To, że ktoś się zwraca do teściów mamo i tato nie oznacza automatycznie, że darzy ich takimi samymi uczuciami jak własnych rodziców, wydawało mi się to takie oczywiste.

No Ciekawe czy rozwodnicy też mówią spotykając na mieście byłych teściów "mamo tato" Bo rodzina (taka z więzów krwi) nie przestanie być rodziną choćby skały srały, a tutaj rozwód może wiele zmienić :P Więc co to za rodzina...

Moja eks bratowa długo po rozwodzie mówiła do moich rodziców mamo i tato, czasem nadal tak mówi jak się zapomni, za to "nowa" bratowa mówi im po imieniu więc jest równowaga w przyrodzie

[Dotka90]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;48709118]Ale wy znowu popadacie że skrajności w skrajność.. Albo kochana mamusia nr 2 albo totalnie obcy ludzie. Naprawdę jak zwykle pomiędzy jest tysiąc innych relacji.[/QUOTE]

Dokładnie

Mój mąż ma dobre relacje z moją mamą: serdeczne, na luzie. Jednak doszli do takiej decyzji, że mama mu zaproponowała, żeby mówił jej po imieniu. Nie zależy jej na 'mamo', choć gdyby chciał tak mówić,to nie miałaby nic przeciwko. Ona po prostu nie chciala, by on czuł się niezręcznie, a wiedziała, że mówienie 'mamo', będzie dla niego trudne.

Do mojego dziadka mówi 'dziadku', dziadek sam to zaproponował

Ja do jego rodziców na razie mówię na pan/pani. Nic nie zaproponowali, ale obstawiam, że każą sobie mówić mamo/tato, a wolałabym tego uniknąć
Siostra męża jest ponad 10 lat po ślubie i jej mąż do jej rodziców mowi właśnie mamo/tato (w formie: czy chce mama, czy może mama podać, albo: powiedz babci/idź do babci).

Ja nie wiem w sumie jakbym miała mowić, bo mamo/tato jest dla mnie nie do przejścia po imieniu nie będą chcieli, na dodatek są starsi np. od mojej mamy; na pani/pan to tak dziwnie

[rembertowa]

Napisane przez robcia

Dominuje i rządzi mną bo mówię jej mamo? Jak sobie ktoś pozwoli wleźć na głowę i nie umie się "postawić" to jedno słowo niczego nie zmieni.Jeśli kobieta ma się czuć lepiej i tak jest przyjęte ,czemu nie? Korona mi nie spadnie,to tylko szczegół a nie symbol poddaństwa.

dominuje i rządzi, bo narzuca ramy komunikacji. Bo narzuca granice, nie respektując granic synowej. I nie, przemoc nie przestaje być przemocą tylko dlatego, że ktoś się nie umie jej sprzeciwić.

Są ludzie, którzy przyjmują takie formy ze spokojem, mówią do teściówki per mamciu i są szczęśliwi. Są ludzie, którzy ich nie przyjmują i szczęśliwi nie będą. Wszystko teraz zależy od tego, jak rozumiemy relację między teściową a synową - jeśli jako relację hierarchiczną, w której teściowa narzuca ramy komunikacji, to rację ma madana, która życzy sobie "mamo" i już. Jeśli natomiast uznajemy, że spotykają się dwie dorosłe osoby, które współdecydują o tym, jak będzie wyglądać ich relacja, to wszystkie opcje są dozwolone. Czyli: jak wszystkim się podoba mamciowanie, to się mamciuje. Jak się nie podoba mamciowanie, teściowa proponuje przejście na ty, a synowa to akceptuje, to się woła po imieniu. Jak nie zachodzą żadne z tych okoliczności, to się zostaje przy oficjalnej formie używanej w komunikacji dwóch dorosłych osób, czyli pan/pani. W obie strony.

[201607040940]

Napisane przez Klarissa

Moja eks bratowa długo po rozwodzie mówiła do moich rodziców mamo i tato, czasem nadal tak mówi jak się zapomni, za to "nowa" bratowa mówi im po imieniu więc jest równowaga w przyrodzie

miłe

[rembertowa]

Napisane przez _ema_

Wżeniam się w rodzinę - rodzina męża staje się moją. Do rodziców mówię 'mamo', 'tato', do kuzynów 'ciociu', 'wujku', 'babciu'. Mówienie do rodziny męża per 'pan/pani' jest dla mnie odcinaniem się, a to strasznie przykre. Przynajmniej mi byłoby przykro, gdyby mój małżonek dystansował się w taki sposób i wyraźnie dzielił ludzi na moich krewnych i swoich krewnych.

no i okej - najwyraźniej nie masz problemu, który jest przedmiotem tego wątku. Czyli takiego, że nie czujesz, że forma "mamo" wobec teściowej jest formą właściwą. Ja też go nie mam, bo po pierwsze, nie mam teściowej, po drugie - nieteściowa zażyczyła sobie, żeby mówić do niej po imieniu (zaznaczę, że sytuacja, w której ona mówi mi po imieniu, ja jej per pani, jakkolwiek hierarchiczna, nie byłaby dla mnie źródłem szczególnego dyskomfortu). Być może zatem nasze doświadczenia nie są najlepszym kontekstem do zrozumienia dylematów osób, którym przyszło się zmierzyć z narzucaniem formy, która z jakichkolwiek przyczyn jest dla nich trudna do zaakceptowania.

Napisane przez _ema_

Ps. zawsze mnie ciekawiło - osoby mówiące do teściów 'Ty'/'Pan/Pani' - jak zwracacie się do dalszej rodziny męża? Babciu/dziadku? Wujku/Ciociu? Czy też na Pan/Pani?

no przecież tak samo: pan/pani albo po imieniu. Dlaczego miałabym inaczej? Owszem, gdyby któraś z babć mojego partnera zgłosiła życzenie, bym mówiła do niej "babciu", to bym się zastosowała - różnica wieku jest taka, że życzenia usprawiedliwia.

[gilmoregirl92]

Ja kocham swoich rodziców nad życie, ale jednocześnie nie widzę problemu w mówieniu do moich przyszłych teściów per mamo/tato czy do dalszej rodziny narzeczonego wujku/ciociu, zostałam wychowana w rodzinie w której tak to funkcjonowało od zawsze i nigdy nie odczuwałam w tym jakiejś "hierarchii" o której mówicie. Dla mnie zwracanie się w ten sposób do rodziny mojego przyszłego męża to sympatyczny gest, będzie to dla mnie coś naturalnego.

Z tego co wiem, w rodzinie TŻ-ta funkcjonuje to podobnie i jego rodzice już wspomniali mu, że na pewno zaproponują mi formę mamo/tato, z czego się cieszę. Dla mnie inne formy (podkreślam - dla mnie), np. zwracanie się do teściów po imieniu, byłyby zbyt "sztywne"

Moi rodzice to by wręcz uznali że to dziwne że nie chcę mowić do teściów mamo/tato , nie czują żeby to umniejszalo ich roli w moim życiu czy coś. Wiadomo, że to oni są moimi prawdziwymi rodzicami.