Wątek dla tych, którzy źle wybrali studia

[MsLizard]

Ja swój pierwszy kierunek też źle wybrałam. Teraz jestem na drugim - matematyka z informatyką i uważam, że jest to najlepsza decyzja w moim życiu. Pasja jest i mam nadzieję, że nie przejdzie.

[JohanaTomana]

Ja po raz kolejny w życiu znów źle wybrałam kierunek. Skończyłam Historię Sztuki I stopnia, a teraz wybieram się na II stopień....kulturoznawstw a...tyle się naczytałam opin, że to najgorszy kierunek, że nic po nim nie ma... w moim przypadku tylko on mi zostaje bo jest pokrewny mojemu z licencjata. A mgr nie ma z hs, w tym mieście co chcę studiować, dalej nie moge iść do innego miasta, bo mnie po prostu nie stać. Będę się modlić by znaleźć pracę w kulturze i sztucę po studiach. Oczywiście rozważam coś dodatkowego co będzie moją alternatywą , chcę zrobić certyfikat z Języka Niemieckiego, który kocham i dobrze mi idzie.
Pozdrawiam wszystkie które też popełniły błąd jak ja

[MsLizard]

Napisane przez JohanaTomana

Ja po raz kolejny w życiu znów źle wybrałam kierunek. Skończyłam Historię Sztuki I stopnia, a teraz wybieram się na II stopień....kulturoznawstw a...tyle się naczytałam opin, że to najgorszy kierunek, że nic po nim nie ma... w moim przypadku tylko on mi zostaje bo jest pokrewny mojemu z licencjata. A mgr nie ma z hs, w tym mieście co chcę studiować, dalej nie moge iść do innego miasta, bo mnie po prostu nie stać. Będę się modlić by znaleźć pracę w kulturze i sztucę po studiach. Oczywiście rozważam coś dodatkowego co będzie moją alternatywą , chcę zrobić certyfikat z Języka Niemieckiego, który kocham i dobrze mi idzie.
Pozdrawiam wszystkie które też popełniły błąd jak ja

Nie martw się ja zwlekałam z decyzją aż do zrobienia mgr. Nauka niemieckiego na pewno się przyda.


BTW, a czy są tu może osoby, które myślały, że dobrze wybrały studia a później były rozczarowane swoim życiem zawodowym lub brakiem możliwości znalezienia pracy? Mnie zadziwiło kiedyś jak koleżanka z medycyny mi powiedziała, że bardzo duża liczba jej znajomych, którzy robią specjalizację jest rozczarowana wyborem tych studiów i tym jak wygląda praca lekarza. Powiem szczerze, że było to dla mnie niepojęte biorąc pod uwagę 'bezpieczeństwo' zatrudnienia po leku, ale z drugiej strony może nawet te prestiżowe kierunki nie gwarantują satysfakcji zawodowej?

[neia]

Napisane przez MsLizard

Powiem szczerze, że było to dla mnie niepojęte biorąc pod uwagę 'bezpieczeństwo' zatrudnienia po leku, ale z drugiej strony może nawet te prestiżowe kierunki nie gwarantują satysfakcji zawodowej?

Ja od większości lekarzy słyszę, żebyśmy uciekali jak najszybciej z tego kraju, bo praca lekarza tutaj to koszmar i wieczne użeranie się z NFZ. Bezpieczeństwa zatrudnienia też żadnego nie ma, zaraz po studiach nie jest różowo w kwestiach znalezienia rezydentury, kilkoro moich znajomych specjalizację (5 lat) robi pracując za darmo, niektórzy za najniższą krajową, samemu opłacając sobie jeszcze kursy specjalizacyjne.

[MsLizard]

Napisane przez neia

Ja od większości lekarzy słyszę, żebyśmy uciekali jak najszybciej z tego kraju, bo praca lekarza tutaj to koszmar i wieczne użeranie się z NFZ. Bezpieczeństwa zatrudnienia też żadnego nie ma, zaraz po studiach nie jest różowo w kwestiach znalezienia rezydentury, kilkoro moich znajomych specjalizację (5 lat) robi pracując za darmo, niektórzy za najniższą krajową, samemu opłacając sobie jeszcze kursy specjalizacyjne.

Słowo 'bezpieczeństwo' wzięłam w cudzysłów bo rozumiem je w tym przypadku tak, że po medycynie ta stabilność jest większa w porównaniu z wieloma innym kierunkami. Myślę, że duża część społeczeństwa, również początkujący studenci ma zupełnie inne wyobrażenie na temat swojej przyszłości, stąd też tłumy chętnych, poprawiających maturę kilka razy.

Wybranie właściwej 'drogi' to jednak trudna sprawa, bo trzeba brać pod uwagę wiele czynników a nie zawsze będąc młodym jest się świadomym pewnych rzeczy.

[Nineveh03]

Odnośnie przyszłej pracy - ja dopiero studia rozpoczynam, ale za to ze świadomością, że szansa na pracę w moim zawodzie jest niemal nieistniejąca. Ale idę na nie nie po to, żeby zarabiać kokosy, tylko z czystej pasji, dla samej satysfakcji. Zamierzam wprawdzie robić wiele rzeczy na boku, żeby jakąś lepszą pracę po studiach załapać, ale w sumie zwykła praca w sklepie też mi nie straszna. Nie mam żadnych ambicji ani wysokich standardów życiowych, na dodatek jestem strasznie skromna. I w sumie cieszę się, czytając ten wątek, że mam takie podejście - bo jeśli nawet i po medycynie przyszłość jest niepewna, to ja nam wszystkim współczuję. Koniec mojego offtopu

[MsLizard]

Napisane przez Nineveh03

Odnośnie przyszłej pracy - ja dopiero studia rozpoczynam, ale za to ze świadomością, że szansa na pracę w moim zawodzie jest niemal nieistniejąca. Ale idę na nie nie po to, żeby zarabiać kokosy, tylko z czystej pasji, dla samej satysfakcji. Zamierzam wprawdzie robić wiele rzeczy na boku, żeby jakąś lepszą pracę po studiach załapać, ale w sumie zwykła praca w sklepie też mi nie straszna. Nie mam żadnych ambicji ani wysokich standardów życiowych, na dodatek jestem strasznie skromna. I w sumie cieszę się, czytając ten wątek, że mam takie podejście - bo jeśli nawet i po medycynie przyszłość jest niepewna, to ja nam wszystkim współczuję. Koniec mojego offtopu

Genialne podsumowanie

[JohanaTomana]

Napisane przez Nineveh03

Odnośnie przyszłej pracy - ja dopiero studia rozpoczynam, ale za to ze świadomością, że szansa na pracę w moim zawodzie jest niemal nieistniejąca. Ale idę na nie nie po to, żeby zarabiać kokosy, tylko z czystej pasji, dla samej satysfakcji. Zamierzam wprawdzie robić wiele rzeczy na boku, żeby jakąś lepszą pracę po studiach załapać, ale w sumie zwykła praca w sklepie też mi nie straszna. Nie mam żadnych ambicji ani wysokich standardów życiowych, na dodatek jestem strasznie skromna. I w sumie cieszę się, czytając ten wątek, że mam takie podejście - bo jeśli nawet i po medycynie przyszłość jest niepewna, to ja nam wszystkim współczuję. Koniec mojego offtopu

Zgadzam się w 99 % xd

[201609050930]

Napisane przez Nineveh03

Odnośnie przyszłej pracy - ja dopiero studia rozpoczynam, ale za to ze świadomością, że szansa na pracę w moim zawodzie jest niemal nieistniejąca. Ale idę na nie nie po to, żeby zarabiać kokosy, tylko z czystej pasji, dla samej satysfakcji. Zamierzam wprawdzie robić wiele rzeczy na boku, żeby jakąś lepszą pracę po studiach załapać, ale w sumie zwykła praca w sklepie też mi nie straszna. Nie mam żadnych ambicji ani wysokich standardów życiowych, na dodatek jestem strasznie skromna. I w sumie cieszę się, czytając ten wątek, że mam takie podejście - bo jeśli nawet i po medycynie przyszłość jest niepewna, to ja nam wszystkim współczuję. Koniec mojego offtopu

a na co się wybierasz?

[Nineveh03]

Filologia klasyczna . Czyli głównie łacina i greka ze szczyptą historii starożytnej, choć pokładam nadzieję we włoskim i nowogreckim .

[Anemone]

cześć.
Oficjalnie jestem studentką na V semestrze VII-semestralnych studiów inżynierskich.
Ale nienawidzę mojej uczelni. Poszłam na ten kierunek tylko ze względu na możliwość podjęcia ścieżki, której nam nie otworzą mimo nawału chętnych, ponieważ 'jest zbyt duże obciążenie katedry'.
Sesja poszła mi tak wybornie, że będę mieć 2 warunki, za tak olbrzymią sumę pieniędzy... Na dodatek możliwość odrobienia tych przedmiotów jest dopiero w semestrze letnim... I nie ważne, że mam zaliczone pół przedmiotu (ćwiczenia), i tak będę musiała je powtarzać...
Studiuję tylko dla samego papierka. Mama mówi, że jak zaczęłam, to żebym skończyła, ale oczywiście decyzja należy do mnie.
Może na mgr uda mi się pójść na coś, co faktycznie chcę robić... :/

[kotnadachu]

Witam. Z góry przepraszam jeśli wątek ten założyłam w nieodpowiednim miejscu ale jestem tu dopiero 3 dzien Mam ogromny dylemat. Może od początku. Dostałam sie na studia dzienne na pielegniarstwo rok temu. Przeżyłam ten ciężki rok dzieki cudownym ludziom w grupie i w pewnym sensie stycznością z medycyną. Od tego czyli mojego 2 roku zaczeły sie praktyki, co za tym idzie pampersy, kapiele i różne inne zabiegi które mnie obrzydzają. Lubie tylko wenflony, kroplówki, leki. Jedyny mój pomysł na te studia to w przyszłości anestezjologia. Jednak od zawsze byłam czlowiekiem od kierunków społecznych. Odkąd jestem na praktykach z inną grupą bardzo mi cięzko. Przez cały czas probowałam sie przekonac do tego kierunku i jedyny pomysł to ten blok czyli instrumentariuszka lub anastezjologiczna. Jestem teraz na 2 roku w pierwszym miesiącu studiów i zastanawiam sie czy nie rzucić tego kierunku. Problem jest taki że w społecznych kierunkach typu dziennikarstwo, praca społeczna nie ma takich możliwości pracy jak po pielegniarstwie. Moja wypowiedz jest dosć chaotyczna ale chętnie wyjaśnie wszelkie niejasności. Pomocy !

[nuna_77]

Przecież pielęgniarki pracują też w przychodniach, przedszkolach, żłobkach, więc masz dużo miejsc gdzie możesz spełniać swoją pasję, bo rozumiem, że zawód Ci się podoba?
W Anglii pielęgniarki też nie wykonują w większości czynności higienicznych przy pacjencie. Uważam, że warto pomęczyć się półtora roku, albo krócej,bo później masz praktyki na innych oddziałach i później robić to co się lubi i nie martwić się o pracę.

[kotnadachu]

Srednio podoba mi sie zawod. Sa kierunki na ktorych czulabym sie lepiej

[okapi]

kotnadachu dlaczego poszłaś na studia, o których nie masz pojęcia (tzn. czego się na nich uczy i co się potem robi)? chyba, że świadomie wybrałaś coś, co Cie nie kręci...

jeśli byłabym Tobą, to bym się stamtąd zwinęła i poszła w przyszłym roku na coś, co mi się podoba, żeby oszczędzić sobie później frustracji i pretensji do siebie, nie wspominając o późniejszym wykonywaniu pracy, której szczerze nie lubię

[MsLizard]

Rozumiem, że poszłaś na pielęgniarstwo tylko ze względu na perspektywy pracy. Jak dla mnie ten zawód jest naprawdę dobry ale tylko dla ludzi, którzy go lubią albo przynajmniej akceptują. Moim zdaniem bez sensu robić coś przez całe życie, jeśli cię to obrzydza i nie podoba. Bedziesz się meczyć.

[Martiza3346]

Cześć dziewczyny.
Miałam nadzieję, że nigdy nie będę musiała pisać w tym wątku, chociaż kilka razy go przeglądam.
Ale niestety muszę
Zaczęłam drugi rok na Technologii żywności i żywieniu człowieka. I... czuję, że to nie jest to. Totalnie nie odnajduję się w pracy w laboratorium. Czy to mikrobiologicznym czy chemicznym. Na dodatek kierunek to jedna wielka mieszanka biologii, chemii i fizyki z matematyką. Czyli coś, do czego nie jestem stworzona...
Czuję to w kościach i nie wiem co dalej zrobić. Nie chcę mi się uczyć, dlatego już na początku zaczynam wszystko zawalać. Ale po prostu nie mam do nauki zwyczajnie chęci, bo nie widzę w tym sensu. Najchętniej złożyłabym wniosek o rezygnację ze studiów i zrobiła sobie rok przerwy na przemyślenie, co dalej chcę robić w życiu.
Jest jednak pewne ale, nie mam takiej możliwości, bo trzymają mnie umowy... za wynajem mieszkania, oraz za internet.
Więc totalnie nie wiem co zrobić. Na razie nie rozmawiałam jeszcze z moimi rodzicami, ale czuję, że jak im o tym powiem, to uznają, że jestem niepoważna, i mam to studiować bo to sensowny kierunek...w przeciwieństwie do ogrodnictwa, który z pewnością bardziej by mi się podobał.
Co byście zrobiły/ zrobili na moim miejscu? Proszę o rady

[JohanaTomana]

Ja zmieniałam kierunek już 2 razy! Aktualnie jestem już na 4 roku a powinnam na 5, bo na początku po roku zmieniłam. Teraz na mgr też zmieniłam i jestem zadowolona i to chyba najlepsza moja decyzja.
Wiem, że jest trudno podejmować takie decyzję, boimy się kto co powie, boimy się że 2 lata pójdą na marne. Myśle że powinnaś skończyć licencjat zostało ci jeszcze 18 miesiecy? A potem na mgr iść na coś innego - ja tak zrobiłam.
Możesz też teraz się jeszcze gdzieś przenieś!! Spróbuj jest jeszcze październik

[kotnadachu]

Poszlam Bo nie mialam innej mozliwosci. Na nic innego sie nie dostalam. A znacie jakies kierunki ktore mialyby sens w tych czasach z wyjatkiem technicznych?

---------- Dopisano o 18:15 ---------- Poprzedni post napisano o 18:10 ----------

Oczywiscie akceptuje go. Poszlam bo nie mialam innej opcji na nic innego sie nie dostalam. Znacie moze jakies kierunki z przyszloscia w tych czasach z wyjatkiem technicznych?

---------- Dopisano o 18:17 ---------- Poprzedni post napisano o 18:15 ----------

Napisane przez MsLizard

Rozumiem, że poszłaś na pielęgniarstwo tylko ze względu na perspektywy pracy. Jak dla mnie ten zawód jest naprawdę dobry ale tylko dla ludzi, którzy go lubią albo przynajmniej akceptują. Moim zdaniem bez sensu robić coś przez całe życie, jeśli cię to obrzydza i nie podoba. Bedziesz się meczyć.

O przepraszam podwoila mi sie tresc.

[201607111004]

Napisane przez Nineveh03

Odnośnie przyszłej pracy - ja dopiero studia rozpoczynam, ale za to ze świadomością, że szansa na pracę w moim zawodzie jest niemal nieistniejąca. Ale idę na nie nie po to, żeby zarabiać kokosy, tylko z czystej pasji, dla samej satysfakcji. Zamierzam wprawdzie robić wiele rzeczy na boku, żeby jakąś lepszą pracę po studiach załapać, ale w sumie zwykła praca w sklepie też mi nie straszna. Nie mam żadnych ambicji ani wysokich standardów życiowych, na dodatek jestem strasznie skromna. I w sumie cieszę się, czytając ten wątek, że mam takie podejście - bo jeśli nawet i po medycynie przyszłość jest niepewna, to ja nam wszystkim współczuję. Koniec mojego offtopu

Wielu było takich co szło z pasji. Niestety wielu z nich wykładowcy te pasję zabili lub co najmniej ostudzili. Ale życzę Ci szczęścia na wymarzonych studiach. Mój kuzyn jest na historii. Z pasji, ma genialne oceny ale sam mówi, że studia ją osłabiły. Uczy się dobrze bo jednak uczy się czegoś co lubi, ale też narzeka na to jak wyglądają studia a jakie miał oczekiwania.

[MsLizard]

Napisane przez SweetHusky

Wielu było takich co szło z pasji. Niestety wielu z nich wykładowcy te pasję zabili lub co najmniej ostudzili. Ale życzę Ci szczęścia na wymarzonych studiach. Mój kuzyn jest na historii. Z pasji, ma genialne oceny ale sam mówi, że studia ją osłabiły. Uczy się dobrze bo jednak uczy się czegoś co lubi, ale też narzeka na to jak wyglądają studia a jakie miał oczekiwania.

Coś w tym jest, ale to bardziej wiąże się właśnie z błędnym wyobrażeniem przedmiotu, który nas interesuje. Powiedzmy, że ktoś jest zafascynowany astronomią, ale jego pasja została wzbudzona na podstawie wiedzy bardzo ogólnej, jeżeli na studiach zacznie się uczyć czegoś szczegółowo to może się okazać, że jest to dla niego nudne i nieinteresujące. Ja poszłam na studia z pasji i jak na razie nie czuję, żeby ona osłabła.

[casus_belli]

Czasami o pasjonatów najtrudniej na kierunkach, na których pasja jest w zasadzie jedynym sensownym argumentem dla studiowania. Powód - progi, łapiące wszystko, co ma dwie nogi i się nigdzie indziej nie dostało.
Ja rzuciłam jeden kierunek, ale nadal twierdzę, że źle wybrałam nie kierunek, a uczelnię. Może nie była typowo zakręconą pasjonatką, ale program mi się podobał, kierunek był dla mnie sensownym uzupełnieniem mojego głównego, a to, co miało się do niego nijak, akurat było w zakresie moich zainteresowań pobocznych. Bardzo szybko udowodniono mi, że te studia to ma być obóz pracy przymusowej, w którym czerpanie z czegoś przyjemności to grzech, a zasady można zmieniać w czasie gry z mocą wsteczną.

[201607111004]

Napisane przez MsLizard

Coś w tym jest, ale to bardziej wiąże się właśnie z błędnym wyobrażeniem przedmiotu, który nas interesuje. Powiedzmy, że ktoś jest zafascynowany astronomią, ale jego pasja została wzbudzona na podstawie wiedzy bardzo ogólnej, jeżeli na studiach zacznie się uczyć czegoś szczegółowo to może się okazać, że jest to dla niego nudne i nieinteresujące. Ja poszłam na studia z pasji i jak na razie nie czuję, żeby ona osłabła.

Możliwe, że i tak bywa. Ale wiem po sobie, że można też mieć szczegółową wiedzę (vide mój kuzyn czy ja) a błędne wyobrażenie tego jak wyglądają studia, wykłady, ćwiczenia. I wtedy właśnie też może pasja zmaleć. Mam nadzieję, że nadal będziesz zadowolona a w przyszłości będziesz wybitna w swoim zawodzie. Takich ludzi brakuje a są oni cenni na rynku

[kotnadachu]

Ja jestem na drugim roku pielegniarstwa. Codziennie rano sprzatajac po ludziach i podcierajac tylki mam ochote plakac. Sa momenty kiedy jest ok ale nie wiem czy jest sens tu siedziec skoro moja przyszla praca bedzie identyczna. Jedyne co mnie trzyma to chyba fajni ludzie...

[MsLizard]

Napisane przez SweetHusky

Możliwe, że i tak bywa. Ale wiem po sobie, że można też mieć szczegółową wiedzę (vide mój kuzyn czy ja) a błędne wyobrażenie tego jak wyglądają studia, wykłady, ćwiczenia. I wtedy właśnie też może pasja zmaleć. Mam nadzieję, że nadal będziesz zadowolona a w przyszłości będziesz wybitna w swoim zawodzie. Takich ludzi brakuje a są oni cenni na rynku

Dzięki
Mi też się niektóre rzeczy nie podobają w sensie organizacyjnym a niektóre wykłady są prowadzone w sposób monotonny ale materiał nadal mnie interesuje. Nie wszystko będzie idealne i nie ma wyjścia, trzeba się z tym pogodzić.

[nelciak]

Moim zdaniem jeśli tak cierpisz na studiach, to nie ma co się dalej zamęczać. Nie jestes w polowie studiow, tylko dopiero na początku 2 roku.

A położnictwo też byłoby dla ciebie nie do przejścia? Tam praktyki wyglądają chyba trochę inaczej?

[Nineveh03]

Napisane przez SweetHusky

Wielu było takich co szło z pasji. Niestety wielu z nich wykładowcy te pasję zabili lub co najmniej ostudzili. Ale życzę Ci szczęścia na wymarzonych studiach. Mój kuzyn jest na historii. Z pasji, ma genialne oceny ale sam mówi, że studia ją osłabiły. Uczy się dobrze bo jednak uczy się czegoś co lubi, ale też narzeka na to jak wyglądają studia a jakie miał oczekiwania.

Mój TŻ również jest na historii - ta sama uczelnia, inny wydział. I mimo, że uwielbia historię samą w sobie, interesuje się rekonstrukcją, wprost żyje swoją pasją, to jednak na studia iść już mu się nie chce. Bo wykładowcy, bo wydział, meh.
U mnie póki co jest bardzo dobrze. Moje oczekiwania pokryły się z rzeczywistością, a wykładowcy zarażają entuzjazmem - naprawdę widać po nich, że pasjonują się tematem, zwłaszcza, kiedy zaczynają mówić o swoich obiektach badań. Tak więc wątpię, żeby coś poszło nie tak. No ale czas pokaże . I dziękuję!

---------- Dopisano o 09:46 ---------- Poprzedni post napisano o 09:40 ----------

Napisane przez kotnadachu

Ja jestem na drugim roku pielegniarstwa. Codziennie rano sprzatajac po ludziach i podcierajac tylki mam ochote plakac. Sa momenty kiedy jest ok ale nie wiem czy jest sens tu siedziec skoro moja przyszla praca bedzie identyczna. Jedyne co mnie trzyma to chyba fajni ludzie...

No cóż, ja bym jednak stamtąd zwiewała, żeby nie podzielić losu tych najgorszych piguł na oddziale, które mają ciężarnej kobiecie za złe, że przerywa ich czas czytania Cosmo, bo ma bolesne skurcze. Wątpię, żeby twoje nastawienie wkrótce się zmieniło. Nie dość, że sobie samej wyrządzisz krzywdę, to jeszcze przyszłym pacjentom możesz uprzykrzać życie. Tak, mam uraz

[kotnadachu]

Ale trace dwa lata czyli nawet wiecej biz stone polowa. Poloznictwo jest prawie identyczne. Jesli juz bym miala zostac to tu gdzie jestem , wiecej perspektyw.

---------- Dopisano o 10:41 ---------- Poprzedni post napisano o 10:40 ----------

Nawet wiecej niz polowa*

[MsLizard]

Napisane przez kotnadachu

Ale trace dwa lata czyli nawet wiecej biz stone polowa. Poloznictwo jest prawie identyczne. Jesli juz bym miala zostac to tu gdzie jestem , wiecej perspektyw.

---------- Dopisano o 10:41 ---------- Poprzedni post napisano o 10:40 ----------

Nawet wiecej niz polowa*

Za parę lat stwierdzisz, że te dwa lata to nie tak wcale dużo ale masz rację po pielęgniarstwie więcej perspektyw niż po położnictwie czy kierunkach społecznych. Od ciebie zależy czy stawiasz na bezpieczeństwo czy wolisz rozpychać się łokciami na rynku pracy i robić to co lubisz.

[okapi]

Napisane przez SweetHusky

Niestety wielu z nich wykładowcy te pasję zabili lub co najmniej ostudzili.

U mnie tak było w liceum. Dało się odczuć, że wielu nauczycieli tam pracuje tylko i wyłącznie po to, żeby odbębnić godziny i mieć co włożyć do garnka. Mam dość mocno sprecyzowane zainteresowania zamykające się w zakresie 2- 3 przedmiotów i bardzo mnie to dołowało - jako osobę faktycznie je lubiącą i nie traktującą ich nauki jako karę.

Teraz jestem na studiach i jest świetnie Wykładowcy i ćwiczeniowcy to osoby naprawdę zainteresowane daną dziedziną i chodzę tam z przyjemnością.