Dobry zwyczaj nie pożyczaj?

[xPoziomkax]

Napisane przez Doris1981

Brawa za asertywność. Pożyczanie pożyczaniem, ale żeby pożyczać od kogoś coś, co ledwo kupił (albo nawet jeszcze kupić nie zdążył)? W dodatku kosztownego? Niezmiennie dziwią mnie tacy ludzie.

Pogrubione: pewnie zależy komu się odmawia. Są osoby, które powiedzą "spoko, nie ma sprawy" i przejdą nad tym do porządku dziennego, i są takie jak ta Twoja "koleżanka" z pracy - smutne minki, granie na emocjach, oburzenie.

Eh dokładnie, też tego nie zrozumiem nigdy. Zacznijmy od tego, że mi najzwyczajniej w świecie byłoby głupio w ogóle zapytać o pożyczenie takiej rzeczy..
A to granie na emocjach to już w ogóle. Manipulacja jak się patrzy. Najważniejsze się wtedy nie ugiąć...

[Malissa]

Ja pożyczyłam kiedyś śpiwór - wrócił brudny i ze źdźbłami trawy w środku :/ Ja się zastanawiam, że ludziom tak nie wstyd oddawać takich rzeczy w takim stanie

[Veredise]

Też pożyczyłam kilka rzeczy, które wróciły uszkodzone (albo w ogóle nie wróciły...) i do tego czasu pożyczam tylko najbliższym przyjaciołom, którzy wiem, że są honorowi, oddadzą, a jak coś, to odkupią albo naprawią.

Sytuacja z naszyjnikiem żenująca... Jeszcze rozumiem, zapytała (choć nie wiem czy ja bym zapytała na jej miejscu), ale nie, to nie. Też bym jej nie pożyczyła czegoś, bo by było dla mnie drogie.
Tak samo nie pożyczyłabym samochodu, nawet najlepszemu znajomemu, bo jest to po prostu zbyt kosztowna rzecz.

[xPoziomkax]

Napisane przez Malissa

Ja pożyczyłam kiedyś śpiwór - wrócił brudny i ze źdźbłami trawy w środku :/ Ja się zastanawiam, że ludziom tak nie wstyd oddawać takich rzeczy w takim stanie

Boże, jak tak można.. Naprawde to jest dla mnie nie do pojęcia...

Napisane przez Veredise

Też pożyczyłam kilka rzeczy, które wróciły uszkodzone (albo w ogóle nie wróciły...) i do tego czasu pożyczam tylko najbliższym przyjaciołom, którzy wiem, że są honorowi, oddadzą, a jak coś, to odkupią albo naprawią.

Sytuacja z naszyjnikiem żenująca... Jeszcze rozumiem, zapytała (choć nie wiem czy ja bym zapytała na jej miejscu), ale nie, to nie. Też bym jej nie pożyczyła czegoś, bo by było dla mnie drogie.
Tak samo nie pożyczyłabym samochodu, nawet najlepszemu znajomemu, bo jest to po prostu zbyt kosztowna rzecz.

No i właśnie to jest ta nauczka.. W ogole nie wyobrażam sobie jak można pożyczyć i nie oddać? Przecież to jest kradzież!

A z tym naszyjnikiem to naprawdę, reakcja najbardziej mnie zażenowała. Dorosła kobieta, a reakcja jak u szczeniaka, któremu mamusia nie chce kupić zabawki i jak to tak?!
A samochód? W życiu...

Ja pamiętam sytuacje jeszcze z czasów szkolnych kiedy to koleżanki wymeniały się nagminnie tuszami do rzęs, pędzlami albo o zgrozo.. błyszczykami! I pamiętam to oburzenie kiedy ja nie chciałam życzać takich rzeczy. No, w ich mniemaniu byłam niekoleżeńska. Do tej pory mrozi mi krew w żyłach jak widzę, że dorosłe kobiety to robią. I pudrami się wymieniają, tym samym puszkiem smarują, ze swoim sebum... Bleeeee!

[invisible_01]

Dziwi mnie, że ktoś tak chętnie chce pożyczać od kogoś drogie rzeczy, ja bym się bała. Niech ta rzecz zepsuje się na drugi dzień po tym, jak ją oddałam, mimo że o nią dbałam - może zepsułaby się tak czy siak, ale jako osoba używająca danej rzeczy zostaję jednak oceniona jako ktoś, kto mógł się do tego przyczynić.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez xPoziomkax

Hej Odświeżam wątek. Szukałam coś na wizażu o pożyczaniu, po wczorajszej sytuacji. Wątek z 2008 ale co tam, może ktoś jeszcze się wypowie A muszę gdzieś się wygadać Otóż w końcu za niedługo spełnię swoję marzenie i kupię sobie biżuterię pewnej marki (taki prezent po cieżkim roku bez wakacji ) Naszyjnik, kolczyki, bransoletkę i pierścionek. Wiadomo, dlugo zbierałam na to pieniądze no i jest to dla mnie po prostu ważne. Mam jedną kolezankę w pracy, która wiedziała o moich staraniach, zbieraniach, cieszyła się razem ze mną. I wczoraj wypaliła mi nagle z tekstem, że ona ma to wesele w wakacje i ten naszyjnik idealnie wpasowałby się z jej kreację!! Bingo! No i oczywiście pytania czy jej nie pożyczę. No i grzecznie jej odpowiadam, ze niestety nie, bo mam taką zasadę, że nie pożyczam. Szczególnie, że naszyjnik jest kosztowny. No i się zaczęło.... "Serio?! Ale jak to?! *dużo zszokowanych minek* Nigdy nie slyszałam o takiej zasadzie! Ja z moimi koleżankami zawsze sobie wszystko pożyczałam!" I oburzona.... Jak ja mogłam jej odmówić..
No powiem Wam, żenada. Trzeba mieć tupet żeby jeszcze ciągnąć temat i być zszokowanym, obarczać winą osobę która nie pożycza. Boże, jak ja nienawidzę pożyczać :P Czuję przywiązanie do rzeczy które posiadam i są moje i koniec Nie mówię tutaj o przypadkach gdy pożycza się sweter bo komus zimno. Ale jak to jest, że jak odmawiamy to czujemy się winni..? A tak naprawdę mamy prawo odmówić.

ciekawe co by zrobiła jakby zgubiła. Też "dużo zszokowanych minek'" i nieoddana kasa? i udawanie że nie ma problemu?
Zdarza mi się pożyczać komuś i pożyczać od kogoś. Ale biżuterię? Nigdy!

[xPoziomkax]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;69636671]ciekawe co by zrobiła jakby zgubiła. Też "dużo zszokowanych minek'" i nieoddana kasa? i udawanie że nie ma problemu?
Zdarza mi się pożyczać komuś i pożyczać od kogoś. Ale biżuterię? Nigdy![/QUOTE]

Pewnie by tak było.. Tym bardziej, że ta bżuteria do tanich nie należy.
Biżuterię kocham, to mój konik. Traktuje ją bardzo osobiście..