Czy 35 lat to dobry wiek na pierwszą ciążę? Czy to już za późno?

[201704210903]

w takim razie zle zrozumialam - skoro nie spi to oczywiste dla mnie, ze zajmuje sie dzieckiem np zmieni pieluche

u nas na dzien dzisiejszy ja mam mocniejszy sen i maz wstaje do dziecka, wczesniej ja spalam lekko i wstawalam, a maz spal

[_Angelina_]

właśnie w okolicach 35 planuje pierwsze dziecko. "planujemy" , poniewaz na chwileobecną nie możemy sobie pozwolic na taki luksus. Rożne sytuacje w zyciu nie pozwalaja nam teraz na taka przyjemność. Jakis czas temu jescze tego nie chciałam, teraz to jest moja siwadoma decyzja : Chcę tego. zastanawia mnie jedna rzecz : czy oby nie za póxno?...czy to oby nie ryzykowne? ...nie wiem...
dopiero teraz dojrzałam do takich myśli ( nie mówiącc o decyzji)

---------- Dopisano o 16:05 ---------- Poprzedni post napisano o 16:04 ----------

właśnie w okolicach 35 planuje pierwsze dziecko. "planujemy" , poniewaz na chwileobecną nie możemy sobie pozwolic na taki luksus. Rożne sytuacje w zyciu nie pozwalaja nam teraz na taka przyjemność. Jakis czas temu jescze tego nie chciałam, teraz to jest moja siwadoma decyzja : Chcę tego. zastanawia mnie jedna rzecz : czy oby nie za póxno?...czy to oby nie ryzykowne? ...nie wiem...
dopiero teraz dojrzałam do takich myśli ( nie mówiącc o decyzji)

[ateris]

A to 35 lat, to jakaś starość już czy jak?
Co to za różnica 32 czy 35.
40+ to już można by się zastanawiać, ale 35 normalny wiek jak dla mnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[_Angelina_]

a 40+to juz starość??
ja myślę raczej o tym , czy po 30 ciążą nie niesie ze sobą większego ryzyka
tego się obawiam, czy nie jest dla mnie za późno

---------- Dopisano o 16:28 ---------- Poprzedni post napisano o 16:27 ----------

a 40+to juz starość??
ja myślę raczej o tym , czy po 30 ciążą nie niesie ze sobą większego ryzyka
tego się obawiam, czy nie jest dla mnie za późno



hej pomocy! dlaczego wciąż wyskakują mi dwie wiadomości?? kilka tylko raz

[ateris]

40+ to nie starość, ale jest różnica między ciężarna lat 35, a 45.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pani-jesień]

Napisane przez _Angelina_

a 40+to juz starość??
ja myślę raczej o tym , czy po 30 ciążą nie niesie ze sobą większego ryzyka
tego się obawiam, czy nie jest dla mnie za późno

---------- Dopisano o 16:28 ---------- Poprzedni post napisano o 16:27 ----------

a 40+to juz starość??
ja myślę raczej o tym , czy po 30 ciążą nie niesie ze sobą większego ryzyka
tego się obawiam, czy nie jest dla mnie za późno



hej pomocy! dlaczego wciąż wyskakują mi dwie wiadomości?? kilka tylko raz

Nigdy nie ma się pewności czy wszystko będzie OK. Nawet jak ma się 18 lat.

[_Angelina_]

Napisane przez pani-jesień

Nigdy nie ma się pewności czy wszystko będzie OK. Nawet jak ma się 18 lat.

Mam rozumieć ,ze ryzyko ewentualnych komplikacji jest takie samo u 18 jaki i 35

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pani-jesień]

Napisane przez _Angelina_

Mam rozumieć ,ze ryzyko ewentualnych komplikacji jest takie samo u 18 jaki i 35

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Oczywiście, że nie.
Ryzyko jest zawsze, ale im kobieta starsza, tym większe. Od Ciebie zależy czy podejmiesz to ryzyko. W każdym razie znakomita większość kobiet 35+ rodzi zdrowe dzieci.

[wika82]

Napisane przez _Angelina_

Mam rozumieć ,ze ryzyko ewentualnych komplikacji jest takie samo u 18 jaki i 35

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Może lepiej czytać ze zrozumieniem?

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez _Angelina_

Mam rozumieć ,ze ryzyko ewentualnych komplikacji jest takie samo u 18 jaki i 35

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ciąże w bardzo młodym wieku (13-18 lat) są też traktowane jak ciąże podwyższonego ryzyka.

[_Angelina_]

Napisane przez pani-jesień

Oczywiście, że nie.
Ryzyko jest zawsze, ale im kobieta starsza, tym większe. Od Ciebie zależy czy podejmiesz to ryzyko. W każdym razie znakomita większość kobiet 35+ rodzi zdrowe dzieci.

Właśnie o to mi chodziło im starsza...z każdym rokiem mam więcej obaw

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 22:38 ---------- Poprzedni post napisano o 22:37 ----------

Napisane przez pani-jesień

Oczywiście, że nie.
Ryzyko jest zawsze, ale im kobieta starsza, tym większe. Od Ciebie zależy czy podejmiesz to ryzyko. W każdym razie znakomita większość kobiet 35+ rodzi zdrowe dzieci.

Właśnie o to mi chodziło im starsza...z każdym rokiem mam więcej obaw

Napisane przez pani-jesień

Oczywiście, że nie.
Ryzyko jest zawsze, ale im kobieta starsza, tym większe. Od Ciebie zależy czy podejmiesz to ryzyko. W każdym razie znakomita większość kobiet 35+ rodzi zdrowe dzieci.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pani-jesień]

Napisane przez _Angelina_

Właśnie o to mi chodziło im starsza...z każdym rokiem mam więcej obaw

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 22:38 ---------- Poprzedni post napisano o 22:37 ----------


Właśnie o to mi chodziło im starsza...z każdym rokiem mam więcej obaw



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Najlepiej pogadaj z ginekologiem. W każdym razie 35-latki w ciąży to żadne dziwo i w większości przypadków, tak jak pisałam, rodzą zdrowe dzieci.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez pani-jesień

Najlepiej pogadaj z ginekologiem. W każdym razie 35-latki w ciąży to żadne dziwo i w większości przypadków, tak jak pisałam, rodzą zdrowe dzieci.

Powiedziałabym nawet, że tylko w wyjatkowych przypadkach rodza sie chore dzieci. Nie ma co dramatyzować, 35 lat to nie jest aż tak późno. Zwłaszcza jak kobieta jest zdrowa i ma zdrowego partnera w podobnym wieku. Jak dla mnie późno to jest po 40tce, a 30- 37 to bardzo dobry czas pod wieloma względami, właściwie to pod każdym

[Miss_Kejt]

Ja urodziłam mojego syna w wieku 36 lat, koleżanka córkę w wieku 38. Dzieciaki zdrowe, ciąże bezproblemowe - bez mdłości, wymiotów, itd.
Nie ma się czego obawiać w późnej ciąży... Jedyne, co mnie tylko dobiło to wieczny problem z bolącym kręgosłupem od noszenia berbecia do około 2 roku życia. W końcu w wieku prawie 40 lat kręgosłup już nie jest taki piękny i młody, jak w wieku 22

[_Angelina_]

Myślę, że nie powinnam się nakrecac :/ ..wszystko się ułoży jak powinno ..i w odpowiednim czasie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wika82]

Napisane przez _Angelina_

Myślę, że nie powinnam się nakrecac :/ ..wszystko się ułoży jak powinno ..i w odpowiednim czasie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Pamiętaj o badaniach genetycznych.
Robiłam za każdym razem, jedno i drugie urodziłam po trzydziestce, aczkolwiek przed 35 r.ż.

W Niemczech są bodajże od ukończenia 30 lat.

[pani-jesień]

Napisane przez wika82

Pamiętaj o badaniach genetycznych.
Robiłam za każdym razem, jedno i drugie urodziłam po trzydziestce, aczkolwiek przed 35 r.ż.

W Niemczech są bodajże od ukończenia 30 lat.

Ja się spinałam jeszcze niedawno, że drugie dziecko muszę urodzin przed 35 r.ż., ale odpuściłam, bo bez sensu zachodzić w ciążę na siłę, wbrew sobie. W każdym razie mam nadzieję, że wyrobię się max. do 38 r.ż., to jest taka moja granica na tę chwilę.

[wika82]

Napisane przez pani-jesień

Ja się spinałam jeszcze niedawno, że drugie dziecko muszę urodzin przed 35 r.ż., ale odpuściłam, bo bez sensu zachodzić w ciążę na siłę, wbrew sobie. W każdym razie mam nadzieję, że wyrobię się max. do 38 r.ż., to jest taka moja granica na tę chwilę.

Daj spokój.

Ja po Igim chciałam dwójkę z małą różnicą wieku i szczęśliwie się złożyło zawodowo i życiowo.

Nic na siłę.

[elvegirl]

Napisane przez pani-jesień

Ja się spinałam jeszcze niedawno, że drugie dziecko muszę urodzin przed 35 r.ż., ale odpuściłam, bo bez sensu zachodzić w ciążę na siłę, wbrew sobie. W każdym razie mam nadzieję, że wyrobię się max. do 38 r.ż., to jest taka moja granica na tę chwilę.

Ja wiedziałam i wiem, że jeśli będzie drugie, to tylko przy większej różnicy wieku...a że zaszłam w pierwszą ciążę później niż planowałam mając lat 20 , to od początku się nastawiałam na jedno. A jak będzie, to czas pokaże. Nie przewidzę teraz jak będę się czuła fizycznie i psychicznie za te 2-3 lata, a to właśnie od mojej kondycji, a nie od metryki będzie zależała decyzja.

[pani-jesień]

Napisane przez elvegirl

Ja wiedziałam i wiem, że jeśli będzie drugie, to tylko przy większej różnicy wieku...a że zaszłam w pierwszą ciążę później niż planowałam mając lat 20 , to od początku się nastawiałam na jedno. A jak będzie, to czas pokaże. Nie przewidzę teraz jak będę się czuła fizycznie i psychicznie za te 2-3 lata, a to właśnie od mojej kondycji, a nie od metryki będzie zależała decyzja.

Taaa, skąd ja to znam

Pogrubione - a to swoją drogą. Oczywiście, że nie można brać pod uwagę tylko i wyłącznie metryki.

[Brenda]

Wracając do tamatu, nie ma czegoś takiego jak dobry wiek na dziecko, nikt Ci nie zagwarantuje że wszystko się ułoży, bo z dzieckiem dużo rzeczy jest nie do przewidzenia.
Z mego doświadczenia, oczywiście najlepiej wszystko po kolei, ślub, praca, dorobienie się swojego i wtedy dzidzia, ale w praktyce różnie to wychodzi.
Na dziś, żałujemy oboje z mężem że tak późno zaczeliśmy z dziećmi, ale nie dlatego że warunki itp. Chodzi bardziej o nasz wiek i choć część z Was mówi, że metryka nie ma znaczenia to moim zdaniem ma i to przeważające. Teraz po 30 noc nieprzespana to prawie jak choroba, mniejsza odporność na stres, organizm nie regeneruje się jak kiedyś, 20-stka po porodzie wstaje i chodzi , a mnie się w głowie kręciło 2 dni (naturanym), nie wiem czy tez tak macie, ale ja teraz wszystkiego się boję, a że zachoruje, a żeby delikatniej z dzieckiem, a żeby nie zapłakało bo co ludzie powiedzą... przy pierwszym synu bałam się mu zmieniać pieluchy... (no coment). Macierzyństwo to poświęcenie i taka trochę walka ze swoimi wiatrakami, dużo spraw widzi się inaczej, wiele się zmienia, w związku także wiele wychodzi. Nie zawsze jest kolorowo, hormony po porodzie skaczą, ryczysz, dziecko też płacze i ciezko czasem znalaźć siłę w sobie, zwłaszcza jeśli nie ma się wsparcia bliskich. Czy warto? WARTO!

[wika82]

Napisane przez Brenda

Wracając do tamatu, nie ma czegoś takiego jak dobry wiek na dziecko, nikt Ci nie zagwarantuje że wszystko się ułoży, bo z dzieckiem dużo rzeczy jest nie do przewidzenia.
Z mego doświadczenia, oczywiście najlepiej wszystko po kolei, ślub, praca, dorobienie się swojego i wtedy dzidzia, ale w praktyce różnie to wychodzi.
Na dziś, żałujemy oboje z mężem że tak późno zaczeliśmy z dziećmi, ale nie dlatego że warunki itp. Chodzi bardziej o nasz wiek i choć część z Was mówi, że metryka nie ma znaczenia to moim zdaniem ma i to przeważające. Teraz po 30 noc nieprzespana to prawie jak choroba, mniejsza odporność na stres, organizm nie regeneruje się jak kiedyś, 20-stka po porodzie wstaje i chodzi , a mnie się w głowie kręciło 2 dni (naturanym), nie wiem czy tez tak macie, ale ja teraz wszystkiego się boję, a że zachoruje, a żeby delikatniej z dzieckiem, a żeby nie zapłakało bo co ludzie powiedzą... przy pierwszym synu bałam się mu zmieniać pieluchy... (no coment). Macierzyństwo to poświęcenie i taka trochę walka ze swoimi wiatrakami, dużo spraw widzi się inaczej, wiele się zmienia, w związku także wiele wychodzi. Nie zawsze jest kolorowo, hormony po porodzie skaczą, ryczysz, dziecko też płacze i ciezko czasem znalaźć siłę w sobie, zwłaszcza jeśli nie ma się wsparcia bliskich. Czy warto? WARTO!

Może powinnaś zrobić badania, bo to co opisujesz o nieprzespanej nocy jak chorobie jest niepokojące.
Chyba, że nie jesteś tuż po 30, a tuż przed 40.

W każdym razie warto się upewnić czy nie brak Ci witamin itp., ani ja ani nikt ze znajomych nie czuł się tak źle po 30.

[elvegirl]

Ja widzę po sobie, że całonocne balangi 10 lat temu nie robiły na moim organizmie wrażenia, a teraz owszem i widzę też, że potrzebuję więcej czasu niż kiedyś na tak zwane odespanie ciężkiego okresu. Natomiast nie mam tego strachu przed wszystkim, o którym pisze Brenda.

[Brenda]

Napisane przez wika82

Może powinnaś zrobić badania, bo to co opisujesz o nieprzespanej nocy jak chorobie jest niepokojące.
Chyba, że nie jesteś tuż po 30, a tuż przed 40.

W każdym razie warto się upewnić czy nie brak Ci witamin itp., ani ja ani nikt ze znajomych nie czuł się tak źle po 30.

Piszesz o 30 w kontekście ogólnym po trzydziestce? Bo ja miałam na myśli, po 30 w kontekście posiadania niemowlęcia: godzinne kolki, pobudki co 2 godziny, karmienie - żadne witaminy nie postawią Cię na nogi po takim maratonie, zwłaszcza że taki stan potrafi trwać tygodniami, a jeszcze musisz dbać o dietę, żeby dzieciątku nie poszkodziła. Oczywiście nie zawsze tak jest. Moje koleżanki - matki, i ja, mamy w tym temacie podobne odczucia.

[wika82]

Napisane przez Brenda

Piszesz o 30 w kontekście ogólnym po trzydziestce? Bo ja miałam na myśli, po 30 w kontekście posiadania niemowlęcia: godzinne kolki, pobudki co 2 godziny, karmienie - żadne witaminy nie postawią Cię na nogi po takim maratonie, zwłaszcza że taki stan potrafi trwać tygodniami, a jeszcze musisz dbać o dietę, żeby dzieciątku nie poszkodziła. Oczywiście nie zawsze tak jest. Moje koleżanki - matki, i ja, mamy w tym temacie podobne odczucia.

Jeśli piszesz o diecie matki karmiącej tj. eliminacyjnej, to taliej nie ma. Mama może i powinna jeść wszystko oprócz fast foodów etc.

Mam dwoje dzieci w tym jedno wyjątkowo wymagające, "zaczęłam" po 32 rż. i z żadnym się tak źle nie czułam ani moje znajome.. Ale to może też kwestia współdzielenia obowiązków z mężem.

[Brenda]

Napisane przez wika82

Jeśli piszesz o diecie matki karmiącej tj. eliminacyjnej, to taliej nie ma. Mama może i powinna jeść wszystko oprócz fast foodów etc.

Mam dwoje dzieci w tym jedno wyjątkowo wymagające, "zaczęłam" po 32 rż. i z żadnym się tak źle nie czułam ani moje znajome.. Ale to może też kwestia współdzielenia obowiązków z mężem.

To tylko pozazdrościć, ja padałam na nos przy synku (silne kolki, słaby sen), a mąż niestety piersi nie ma, nie we wszystkim może pomoc (karmiłam piersią). Miałam też komplikacje przy porodzie, długo dochodziłam do siebie - dla każdego organizmu to wysiłek. Jeść można wszystko, ale... nie mogłam jeść ogórków, bolał je potem brzuszek, czekolady też nie.

[wika82]

Napisane przez Brenda

To tylko pozazdrościć, ja padałam na nos przy synku (silne kolki, słaby sen), a mąż niestety piersi nie ma, nie we wszystkim może pomoc (karmiłam piersią). Miałam też komplikacje przy porodzie, długo dochodziłam do siebie - dla każdego organizmu to wysiłek. Jeść można wszystko, ale... nie mogłam jeść ogórków, bolał je potem brzuszek, czekolady też nie.

Też karmię, (od maja 2014 bez przerwy), mąż może dużo pomóc, podać w nocy dziecko do karmienia i je przewinąć, żeby nie trzeba było się zrywać, zrobić obiad i milion innych rzeczy.