Kiedy facet powinien wyprowadzić się od rodziców?

[December12]

To prawda, ale znam więcej takich osób (zwłaszcza facetów), którzy wierzą, że obiad gotuje się, a naczynia zmywają w magiczny sposób, bo matka tak ich wychowała. Jednak gdy pomieszka się samodzielnie, oczy się otwierają i żeby nie umrzeć z głodu lub zatonąć w bałaganie cokolwiek trzeba zrobić. Tyle, że ja nie znam aż tak skrajnych przypadków, moi sąsiedzi faceci, a miałam ich trochę i różnych, może nie mieli wszystkiego na błysk, ale coś tam musieli ogarniać i jedli coś więcej niż zupki. Wiadomo, że mogą być tacy rodzice, którzy nauczą dzieci wykonywać obowiązki domowe, ale jeśli już to częściej dziewczynki niż chłopców.

[Troll Podwodny]

Napisane przez Kucias

Wynajem to zwyczajna rzecz. No w Polsce przewodzą fantazje kupowania jak najszybciej domków, choćby miało się mieszkać z rodzicami do 30 i biedować, z tego, dziesięć lat, ale nie zmienia to faktu, że na świecie miliony wynajmują. Wiecie, taka forma mieszkania, dość powszechna.

Tutaj zauważamy ubytki w rozsądku. Nie branie pod uwagę co znajduję się w płatnościach za wynajem, na ten przykład. W opowieściach ludzi żelaznej logiki wynajem sprowadza się do wyparowania pieniędzy. Inteligentne osoby, lub chociażby takie, które miały coś wspólnego z wynajmem, wiedzą jak daleki od rzeczywistości jest wasz obraz.
Zużycie i inne koszty, te sprawy.

Dla mnie wynajem, to nierozsądna rzecz. Czemu? Bo płacę za coś, co nie jest moje i w każdej chwili ktoś może mnie stamtąd wywalić. Kolejną kwestią są koszty wynajmu. We Wrocławiu za to, co musisz zapłacić za wynajem 2 pokojowego mieszkania, możesz sobie kupić (i spłacać kredyt) i opłacić utrzymanie własnego, większego lokum. Ja mam własne 3 pokojowe, ponad 60 metrowe mieszkanie i płacę za nie (wszystko) ok. 1500 miesięcznie. W tym kredyt, czynsz, woda, ogrzewanie. Musiałbym się z posłem na rozumy pozamieniać, żeby wynajmować, bo za 1500 PLN, to we Wrocławiu mogę sobie znaleźć kawalerkę albo 2 pokoje na totalnym zadupiu a tu mam swoje kwadrans od Rynku.
Dodatkowo na starość albo to mieszkanie przekażę dzieciom, albo jak nie będę miał, to zrobię z niego odwróconą hipotekę i nie będę na emeryturze biedy klepał.

Napisane przez lexie

Hm, a tak szacunkowo, to jak oceniasz czas, jaki to mu zajmie?
Mam tylko nadzieję, że nie masz na myśli zbudowania DOMU, najlepiej "docelowego", więc sporego, i na dodatek bez kredytu

Jest to sensowna opcja JEŚLI czas potrzebny na to kupienie czegoś swojego jest w miarę niedługi. Bo jeśli rozciąga się to na dłuuugie lata po skończeniu studiów, to opcja beznadziejna.
Mam 29 lat i gdybym miała czekać aż uskładam/uskładamy z TŻtem na własny dom, to tylko i wyłącznie zmarnowałabym młodość na kiszenie się z rodzicami, po to, by się wyprowadzić koło 40-stki pewnie
Ta wizja nie jest szczególnie kusząca.

Ile czasu? Zależy od sytuacji. Nie mówię o tym, że ktoś ma mieć w skarbonce pół miliona. Mówię o tym, że człowiek powinien wyprowadzić się od rodziców w momencie, w którym ma możliwość zaciągnięcia kredytu hipotecznego. U jednego będzie to 25 lat, u innego 28, u innego 34.

[elvegirl]

Napisane przez December12

Jednak gdy pomieszka się samodzielnie, oczy się otwierają i żeby nie umrzeć z głodu lub zatonąć w bałaganie cokolwiek trzeba zrobić.

Parę lat temu oglądałam mieszkania na sprzedaż/wynajem, zaskoczyło mnie mieszkanie 28 metrów przerobione na 3 pokoje z aneksem. Aneks był mikroskopijny, ze sprzętów była mała "hotelowa" lodówka, dwupalnikowa kuchenka i czajnik elektryczny. Właścicielką była kobieta "proszę paaaaani, kto by gotował jak w okolicy gdzie się nie spojrzy tam knajpa, sama się pani przekona"

[Farisss]

O, właśnie. O stołowaniu się w McD i innych przybytkach gastronomii w wieku 30 lat nie wspomnę. Toż to szczyt dorosłości przecież, nie?

[elvegirl]

U mnie w mieście bujnym kwieciem kwitną knajpy typu "obiad jak w domu za kilka zł"

[Lexie]

Napisane przez elvegirl

Parę lat temu oglądałam mieszkania na sprzedaż/wynajem, zaskoczyło mnie mieszkanie 28 metrów przerobione na 3 pokoje z aneksem. Aneks był mikroskopijny, ze sprzętów była mała "hotelowa" lodówka, dwupalnikowa kuchenka i czajnik elektryczny. Właścicielką była kobieta "proszę paaaaani, kto by gotował jak w okolicy gdzie się nie spojrzy tam knajpa, sama się pani przekona"

Właśnie próbuję sobie wyobrazić jak upchnąć 3 pokoje plus jakąś łazienkę na 28 metrach. Ktoś, kto to zaprojektował, musiał naprawdę się zawziąć
My mamy 40 i gdybym tam chciała 3 pokój, to by już było koszmarnie ciasno

[Farisss]

I tak mi jeszcze przyszło do głowy. Bo takie pitu pitu o tym gotowaniu jak to trzeba być obrotnym, a z moich prac znam dziewczyny co to w domu nie gotowały, chyba że kanapki na śniadanie i kolację, a obiady ZAWSZE zamawiały w pracy i z tego co wiem to ich mężowie też bo one gotować nie będą i już. No, dorosłość jak nic.

[elvegirl]

Napisane przez lexie

Właśnie próbuję sobie wyobrazić jak upchnąć 3 pokoje plus jakąś łazienkę na 28 metrach. Ktoś, kto to zaprojektował, musiał naprawdę się zawziąć
My mamy 40 i gdybym tam chciała 3 pokój, to by już było koszmarnie ciasno

Z jednego pokoju zrobiła dwa, jeden z wersalką, biurkiem, szafą, z którego wchodziło się do drugiego, w którym było tylko łóżko, nie było więcej miejsca No ale w ogłoszeniu 3 pokoje - salon z aneksem, gabinet i sypialnia

---------- Dopisano o 11:42 ---------- Poprzedni post napisano o 11:41 ----------

Ja tam nie twierdzę, że akurat umiejętność gotowania jest objawem dorosłości, ja po prostu twierdzę, że samodzielne mieszkanie wcale nie musi tego nauczyć

[kahoko hino]

Napisane przez lexie

Właśnie próbuję sobie wyobrazić jak upchnąć 3 pokoje plus jakąś łazienkę na 28 metrach. Ktoś, kto to zaprojektował, musiał naprawdę się zawziąć
My mamy 40 i gdybym tam chciała 3 pokój, to by już było koszmarnie ciasno

zapraszam do Londynu, zobaczysz, co tu landlordzi potrafią wyczarować

[GgochaA]

Napisane przez Farisss

I tak mi jeszcze przyszło do głowy. Bo takie pitu pitu o tym gotowaniu jak to trzeba być obrotnym, a z moich prac znam dziewczyny co to w domu nie gotowały, chyba że kanapki na śniadanie i kolację, a obiady ZAWSZE zamawiały w pracy i z tego co wiem to ich mężowie też bo one gotować nie będą i już. No, dorosłość jak nic.

No i cóż takiego? To gotowanie świadczy o dorosłości? Nie lubią, stać je na kupowanie gotowych i spoko.
To tak jakby powiedzieć że jak ktoś zatrudnia panią do sprzątania nie jest dorosły bo nie sprząta sam

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Napisane przez Farisss

I tak mi jeszcze przyszło do głowy. Bo takie pitu pitu o tym gotowaniu jak to trzeba być obrotnym, a z moich prac znam dziewczyny co to w domu nie gotowały, chyba że kanapki na śniadanie i kolację, a obiady ZAWSZE zamawiały w pracy i z tego co wiem to ich mężowie też bo one gotować nie będą i już. No, dorosłość jak nic.

no i? skoro ich stac to czemu nie?
Niektorzy nie lubia gotowac, nie maja na to checi i czasu.
Ja tez gotuje moze 2-3 razy w miesiacu, bo nie lubie. Tak to gotuje TZ.
A jak sie nikomu nie chce, to jade do rodzicow na cos dobrego.

Nie wiem dlaczego doroslosc ma sie opierac na obowiazkach domowych, co to w ogole za logika. Jak kogos stac to niech sobie je na miescie, wynajmie sprzateczke a ciuchy odnosi do pralni.
Raczej to trzeba zazdroscic, ze ma sie tyle kasy zeby nie trzeba wykonywac obowiazku domowych. Kto by tak nie chcial...? ja to bym nie pogardzila

[elvegirl]

Napisane przez GgochaA

No i cóż takiego? To gotowanie świadczy o dorosłości?

Gotowanie, sprzątanie, pranie, umiejętność ogarniana rachunków - to są umiejętności, które są w tym wątku używane jako argumenty potwierdzające teorię, że to samodzielne mieszkanie robi z człowieka osobę pełnosprawną.

[kahoko hino]

Napisane przez elvegirl

Gotowanie, sprzątanie, pranie, umiejętność ogarniana rachunków - to są umiejętności, które są w tym wątku używane jako argumenty potwierdzające teorię, że to samodzielne mieszkanie robi z człowieka osobę pełnosprawną.

nie, upraszczasz

argument za tym, że samodzielne mieszkanie robi z człowieka osobę pełnosprawną to ogarnianie domostwa i ogarnianie rachunków. nie chodzi o samo pranie czy gotowanie, bo od tego są pralnie i restauracje, żeby z nich korzystać. samo wciśnięcie guzika na pralce czy ugotowanie danie nie czyni Cię dojrzałym. ale to, że ogarniasz, czy Cię stać na tę pralnię czy restaurację, że musisz zrobić zakupy, inaczej na śniadanie będziesz mieć wodę, że musisz uwzględnić to wszystko w budżecie oraz planie dnia/tygodnia/miesiąca- to jest dojrzałość.

[Farisss]

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;56544368]no i? skoro ich stac to czemu nie?
Niektorzy nie lubia gotowac, nie maja na to checi i czasu.
Ja tez gotuje moze 2-3 razy w miesiacu, bo nie lubie. Tak to gotuje TZ.
A jak sie nikomu nie chce, to jade do rodzicow na cos dobrego.

Nie wiem dlaczego doroslosc ma sie opierac na obowiazkach domowych, co to w ogole za logika. Jak kogos stac to niech sobie je na miescie, wynajmie sprzateczke a ciuchy odnosi do pralni.
Raczej to trzeba zazdroscic, ze ma sie tyle kasy zeby nie trzeba wykonywac obowiazku domowych. Kto by tak nie chcial...? ja to bym nie pogardzila [/QUOTE]
Nie, rozchodzi mi się o to, że wielkie krzyki są, bo trzeba się wyprowadzić z domu już zaraz, ledwo się szkołę skończy - i tak część osób robi, ale co z tego, skoro podstawowej rzeczy jaką jest jedzenie - nie potrafią już zrobić. Tu nie chodzi o to, czy kogoś stać czy nie stać (bo z tym czy ich stać to akurat bym polemizowała, chociaż każdy ma swoje potrzeby...)
Jeżeli wyznacznikiem dorosłości MUSI byc wyprowadzenie się z domu, to pasowałoby umieć zrobić więcej koło siebie anieżli zagotować wodę na herbatę, a i z tym często są problemy, a pod koniec miesiąca ból, bo za dużo hajsu na jedzenie na mieście poszło

Po prostu... rozsądek jest potrzebny w tym wszystkim.

[7d825fa9fec57cf5623273fe7eca2ef8f2442710_5d59d871e15d0]

Napisane przez Farisss

Nie, rozchodzi mi się o to, że wielkie krzyki są, bo trzeba się wyprowadzić z domu już zaraz, ledwo się szkołę skończy - i tak część osób robi, ale co z tego, skoro podstawowej rzeczy jaką jest jedzenie - nie potrafią już zrobić. Tu nie chodzi o to, czy kogoś stać czy nie stać (bo z tym czy ich stać to akurat bym polemizowała, chociaż każdy ma swoje potrzeby...)
Jeżeli wyznacznikiem dorosłości MUSI byc wyprowadzenie się z domu, to pasowałoby umieć zrobić więcej koło siebie anieżli zagotować wodę na herbatę, a i z tym często są problemy, a pod koniec miesiąca ból, bo za dużo hajsu na jedzenie na mieście poszło

Po prostu... rozsądek jest potrzebny w tym wszystkim.

Nadal, co z tego? Zyja, nie padaja z glodu, co kogo obchodzi jak sobie to rozplanuja?
Mozna tez przezywac ze na koniec miesiaca sie za duzo na ciuchy, czy imprezy wydalo. Jak ktos nie umie oszczedzac, planowac wydatkow, to zawsze bedzie na minusie. Jak nie jedzenia na miescie, to znajdzie cos innego.

Jeszcse calkiem niedawno faceci nic nie potrafili zrobic w domu. Ani prac, ani sprzatac, ani gotowac. Znaczy ze nigdy nie byli dorosli?

Zarzadzanie kasa tez sie uczy duzo wczesniej niz po wyprowadzeniu w domu. Zazwyczaj ludzie wczesniej zarabiaja cos tam, ucza sie planowac, zbieraja na jakies cele. Ograniaja ze musza wydac tyle i tyle, zeby za x czasu starczylo np. na prawko.
Ogarniecie ze trzeba zaplacic 500 zl za rachunki to zadna szkola wyzsza.

[zdradzo]

Wydaje mi sie, ze nie wszyscy rozumieja, o co wlasciwie chodzi. Ano o to, ze mieszkajac samemu trzeba umiec zarzadzac finansami i czasem, pamietac, ze czynsz sam sie nie zaplaci, a lodowka nie zapelni. Jesli rozwale za duzo kasy to nikt mi jedzenia nie da itp. Ludzie mieszkajacy z rodzicami czesto nie maja pojecia ile kosztuje proszek do prania lub do ktorego trzeba prad oplacic, zeby nie odcieli.
Poza tym, jesli ktos nigdy nie mieszkal sam to o czym mowimy. Nie znam NIKOGO, kto zasmakowal zycia samemu i chcialby wrocic z powrotem do rodzicow.

Co do wynajmu: dla niektorych to wywalanie kasy, a dla mnie niekiedy udupianie sie kredytem na wiele lat. Dzieki wynajmowi nic mnie nie trzyma, w kazdej chwili moge zmienic prace, wyjechac wiele kilometrow bez zalu, ze wrabalam sie w kredyt na 20 lat i co teraz. Nie tak latwo sprzedac mieszkanie obciazone hipoteka. Na calym swiecie ludzie wynajmuja, tylko w Polsce jest sraczka, ze koniecznie jak najszybciej trzeba wlasne. W Szwajcarii czy Anglii, Francji wynajmuja nawet ludzie starsi i jest to calkowicie normalne.
Oczywiscie fajnie na stare lata miec cos swojego, ale kupno czegos ma sens wtedy, gdy jest to dobra inwestycja (mieszanie w centrum studenckiego miasta, ktore zawsze sie wynajmie) lub ma sie stala sytuacje z praca i szanse na awans pociagajacy ryzyko wyprowadzki sa niewielkie.

PS Piszac posty mam na mysli prawdziwa doroslosc, a nie zabawe w nia polegajaca na tym, ze pranie woze do matki, a jak zabraknie kasy to wolam o przelew.

[elvegirl]

Napisane przez kahoko hino

nie, upraszczasz

Niestety nie upraszczam.

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;56545903]
Jeszcse calkiem niedawno faceci nic nie potrafili zrobic w domu. Ani prac, ani sprzatac, ani gotowac. Znaczy ze nigdy nie byli dorosli?
[/QUOTE]
Według tego wątku nie byli dojrzali.

Napisane przez zdradzo

Nie znam NIKOGO, kto zasmakowal zycia samemu i chcialby wrocic z powrotem do rodzicow.

Ja mieszkałam kilkanaście lat sama (czyt. mam na koncie mieszkanie w akademiku, na tzw. studenckiej stancji, w wynajmowanym przez siebie mieszkaniu). Teraz jestem w sytuacji, kiedy bez możliwości mieszkania z rodzicami bym zwariowała.

[GgochaA]

Napisane przez zdradzo

Ludzie mieszkajacy z rodzicami czesto nie maja pojecia ile kosztuje proszek do prania lub do ktorego trzeba prad oplacic, zeby nie odcieli.

Nie mogę. Jeżeli ktoś mieszka z rodzicami to albo lubi, albo nie ma innej możliwości. Tyle. Koniec filozofii i dorabiania ideologii. Mieszkanie z rodzicami nie oznacza że jest się nieogarniętym idiotą, który nie wie co ile kosztuje.

[magrat16]

Całkiem ciekawa dyskusja, wiem że większość osób na wizażu uważa że z domu trzeba się wyprowadzić po skończeniu gimnazjum, ja mam inne zdanie. W swoim otoczeniu mam przykład dwóch panów.
Pan X mieszka w domu rodzinnym, robi zakupy, w tym dla chorej mamy, gotuje sobie obiady, pierze i sprząta sobie sam. Opłaca rachunki.
Pan Y wynajmuje mieszkanie 20 km od domu, zakupów nie robi, nawet ubrania kupuje z mamą, żywi się na mieście, pranie co weekend wozi do domu.
Jak widać nawet rok mieszkania poza domem nie spowodował u Pana 25+ większej samodzielności.
Owszem, jeżeli facet nie chciałby zamieszkać z dziewczyną, tylko wolał z rodzicami to jest problem, ale nie skreslałabym go na wstępie tylko dlatego że nie wyprowadził się z domu po 18tce, tylko dla zasady.

[victorion]

Napisane przez Troll Podwodny

Dla mnie wynajem, to nierozsądna rzecz. Czemu? Bo płacę za coś, co nie jest moje i w każdej chwili ktoś może mnie stamtąd wywalić. Kolejną kwestią są koszty wynajmu. We Wrocławiu za to, co musisz zapłacić za wynajem 2 pokojowego mieszkania, możesz sobie kupić (i spłacać kredyt) i opłacić utrzymanie własnego, większego lokum. Ja mam własne 3 pokojowe, ponad 60 metrowe mieszkanie i płacę za nie (wszystko) ok. 1500 miesięcznie. W tym kredyt, czynsz, woda, ogrzewanie. Musiałbym się z posłem na rozumy pozamieniać, żeby wynajmować, bo za 1500 PLN, to we Wrocławiu mogę sobie znaleźć kawalerkę albo 2 pokoje na totalnym zadupiu a tu mam swoje kwadrans od Rynku.

O jakim wieku teraz rozmawiamy?
Nie rozumiem dlaczego 19-25 latek miałby wynajmować 2pokojowe mieszkanie gdy go nie stać - w takim wieku wynajmuje się kawalerkę lub pokój. Natomiast chyba 40 latek nie zarabia minimalnej krajowej by mieć problem z odłożeniem kasy, kredytem czy czymkolwiek innym.

Mam wrażenie, że w tym wątku wybór to "pokój u rodziców" lub "własne M3-M4".
U rodziców 1 pokój jest cudowny, ale jak wynajmować to najlepiej apartament.

Jeszcze jedna rzecz zwróciła moją uwagę: podane kalkulacje są dla zarabiających minimalną krajową, z marzeniem o wynajmowaniu M3 minimum, i wydatkami na życie na poziomie Warszawy.
Nie wszyscy mają wydatki na najwyższej stopie przy najniższych zarobkach.

Pierwsza praca zazwyczaj jest niskopłatna - ale nie oszukujmy się, że po 5 latach nadal będzie zarabiać się minimum.
Nie w całej Polsce ceny wynajmu są wysokie i pokój dla jednej osoby można wynająć za 400 zł (blisko centrum), a kawalerkę za 900 zł (ceny z miasta w którym mieszkałam).

Do tego rozmowa wygląda tak jakby biedny człowiek mieszkał z rodzicami by oszczędzać i nie narażać rodziców na koszta ze studiowaniem w innym mieście. Tylko, że jeśli nie studiuje się kulturoznawstwa to po roku pracy osiąga się wyższą pensję niż minimalna krajowa - więc nie powinno się mieć problemu z oszczędzaniem, wynajmem i wydatkami codziennymi. Po drugie chyba w pewnym wieku synuś już nawet wykonując najgorszą pracę świata powinien utrzymywać się sam - chyba, że mając lat 40 nadal zarabia minimalną krajową - ale w to wolę nie wierzyć.
Czy 40 latek, 50 latek również ma święte prawo mieszkać z rodzicami "bo inaczej to będzie naciągany/wyzyskiwany" a pensja "taka mała, że nie starczy na te minimum 2 pokoje"?

[kahoko hino]

[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;56545903]Nadal, co z tego? Zyja, nie padaja z glodu, co kogo obchodzi jak sobie to rozplanuja?
Mozna tez przezywac ze na koniec miesiaca sie za duzo na ciuchy, czy imprezy wydalo. Jak ktos nie umie oszczedzac, planowac wydatkow, to zawsze bedzie na minusie. Jak nie jedzenia na miescie, to znajdzie cos innego.[/quote]
jasne, że jak ktoś jest rozrzutny, to zawsze znajdzie coś, na co kasę przepuścić. jednak pierwsze miesiące 'na własnym' człowiek się uczy, że coś dużo miesiąca zostało pod koniec kasy zwykle są to czasy studenckie i są zupki chińskie w połączeniu z telefonami do mamy/babci o przesłanie dyszki na obiad. po kilku takich numerach taki delikwent czy delikwentka uczy się, ile może wydać tygodniowo, dziennie, by starczyło. i tak się dzieje w większości przypadków.
[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;56545903]
Jeszcse calkiem niedawno faceci nic nie potrafili zrobic w domu. Ani prac, ani sprzatac, ani gotowac. Znaczy ze nigdy nie byli dorosli? [/quote]
jeszcze niedawno każda kobieta umiała haftować, a będąc po 20-tce bez męża była okrzyknięta starą panną i spisana na straty. równajmy w górę, nie w dół.
[1=7d825fa9fec57cf5623273f e7eca2ef8f2442710_5d59d87 1e15d0;56545903]
Zarzadzanie kasa tez sie uczy duzo wczesniej niz po wyprowadzeniu w domu. Zazwyczaj ludzie wczesniej zarabiaja cos tam, ucza sie planowac, zbieraja na jakies cele. Ograniaja ze musza wydac tyle i tyle, zeby za x czasu starczylo np. na prawko.
Ogarniecie ze trzeba zaplacic 500 zl za rachunki to zadna szkola wyzsza. [/QUOTE]
no nie, nie masz tu racji, bo to są zupełnie dwie różne sytuacje. będąc nastolatkiem, jak się nie odłoży tej kasy, to co- przepadnie mi jakiś bonus, luksus, na który zbierałam (koncert, ciuch, rower, prawo jazdy). jeśli nie uzbieram na rachunki, to dostanę wezwanie, że są niezapłacone i zostaną naliczone odsetki - zupełnie co innego.

Napisane przez elvegirl

Według tego wątku nie byli dojrzali.

wg tego wątku mówimy o XXI wieku.

Napisane przez elvegirl

Ja mieszkałam kilkanaście lat sama (czyt. mam na koncie mieszkanie w akademiku, na tzw. studenckiej stancji, w wynajmowanym przez siebie mieszkaniu). Teraz jestem w sytuacji, kiedy bez możliwości mieszkania z rodzicami bym zwariowała.

ale Ty wróciłaś do rodziców, a nie mieszkałaś u nich do nie wiem jakiego wieku. no nie powiesz mi, że wyprowadzając się z domu rodzicielskiego do akademika byłaś tą samą osobą, co mieszkając u nich teraz.

Napisane przez magrat16

Całkiem ciekawa dyskusja, wiem że większość osób na wizażu uważa że z domu trzeba się wyprowadzić po skończeniu gimnazjum, ja mam inne zdanie. W swoim otoczeniu mam przykład dwóch panów.
Pan X mieszka w domu rodzinnym, robi zakupy, w tym dla chorej mamy, gotuje sobie obiady, pierze i sprząta sobie sam. Opłaca rachunki.
Pan Y wynajmuje mieszkanie 20 km od domu, zakupów nie robi, nawet ubrania kupuje z mamą, żywi się na mieście, pranie co weekend wozi do domu.
Jak widać nawet rok mieszkania poza domem nie spowodował u Pana 25+ większej samodzielności.
Owszem, jeżeli facet nie chciałby zamieszkać z dziewczyną, tylko wolał z rodzicami to jest problem, ale nie skreslałabym go na wstępie tylko dlatego że nie wyprowadził się z domu po 18tce, tylko dla zasady.

X - przypadek chorych rodziców został pominięty już na wstępie dyskusji.

Y - bo on się wyprowadził mając minimum te 25 lat, czyli całkiem późno. nic dziwnego, że jest przyzwyczajony. ale chwała mu za to, że nie siedzi u rodzicielki na garnuszku, a coś się stara usamodzielnić.

[elvegirl]

Napisane przez kahoko hino

ale Ty wróciłaś do rodziców, a nie mieszkałaś u nich do nie wiem jakiego wieku. no nie powiesz mi, że wyprowadzając się z domu rodzicielskiego do akademika byłaś tą samą osobą, co mieszkając u nich teraz.

Jak mnie pytają gdzie mieszkam, to nie pytają czy mieszkam tak od zawsze A i ci znający sytuację nie zawsze popierają moją decyzję, część uważa, że powinnam jednak funkcjonować samodzielnie. I oszaleć

W kwestii umiejętności ogarniania przestrzeni wokół siebie? Różnica polega na tym, że teraz puszczam przelewy przez internet

[Troll Podwodny]

[QUOTE=zdradzo;56546418]

Co do wynajmu: dla niektorych to wywalanie kasy, a dla mnie niekiedy udupianie sie kredytem na wiele lat. Dzieki wynajmowi nic mnie nie trzyma, w kazdej chwili moge zmienic prace, wyjechac wiele kilometrow bez zalu, ze wrabalam sie w kredyt na 20 lat i co teraz. Nie tak latwo sprzedac mieszkanie obciazone hipoteka.
[quote]

A jaki problem wyjechać i zmienić pracę? Wtedy swoje kupione na kredyt mieszkanie wynajmujesz i kredyt spłaca się sam, a Ty zamiast tego wynajmujesz sobie mieszkanie w innym mieście.

Napisane przez zdradzo

Na calym swiecie ludzie wynajmuja, tylko w Polsce jest sraczka, ze koniecznie jak najszybciej trzeba wlasne. W Szwajcarii czy Anglii, Francji wynajmuja nawet ludzie starsi i jest to calkowicie normalne.
Oczywiscie fajnie na stare lata miec cos swojego, ale kupno czegos ma sens wtedy, gdy jest to dobra inwestycja (mieszanie w centrum studenckiego miasta, ktore zawsze sie wynajmie) lub ma sie stala sytuacje z praca i szanse na awans pociagajacy ryzyko wyprowadzki sa niewielkie.

Tu jest Polska a nie Niemcy. Po pierwsze inna mentalność, po drugie inna relacja zarobkowa (tam stać człowieka i na wynajem i na odłożenie) a po kolejne zobacz sobie, jakie są przepisy dotyczące ochrony najemców np. w Niemczech. Tam nawet nie można dowolnie ceny za wynajem zmienić.

Napisane przez victorion

O jakim wieku teraz rozmawiamy?
Nie rozumiem dlaczego 19-25 latek miałby wynajmować 2pokojowe mieszkanie gdy go nie stać - w takim wieku wynajmuje się kawalerkę lub pokój. Natomiast chyba 40 latek nie zarabia minimalnej krajowej by mieć problem z odłożeniem kasy, kredytem czy czymkolwiek innym.

Po pierwsze nie ma żadnej sztywnej reguły czasowej. Po drugie - Ty wyraźnie nie znasz realiów. Wiesz, ile gotówki trzeba mieć, żeby dzisiaj kupić we Wrocławiu nieduże 2 pokoje? Nawet przy założeniu, że zmieścisz się w MDM i kupisz mieszkanie do wprowadzenia się, to musisz mieć własnej gotówki około 30 tysięcy. Sobie teraz pomyśl, ile czasu będziesz te 30 tysięcy odkładać zarabiając 3000 (to jest niezła pensja, bo 3/4 ludzi w tym kraju zarabia mniej) przy założeniu, że we Wrocławiu naprawdę ciężko wynająć coś w cenie poniżej 1000 PLN + liczniki (mówimy o kawalerce).

Mam wrażenie, że w tym wątku wybór to "pokój u rodziców" lub "własne M3-M4".
U rodziców 1 pokój jest cudowny, ale jak wynajmować to najlepiej apartament.

Skąd. Tylko, że cena wynajmu kawalerki we Wrocławiu jest porównywalna z ratą za 3 pokojowe mieszkanie.

[kahoko hino]

Napisane przez elvegirl

Jak mnie pytają gdzie mieszkam, to nie pytają czy mieszkam tak od zawsze A i ci znający sytuację nie zawsze popierają moją decyzję, część uważa, że powinnam jednak funkcjonować samodzielnie. I oszaleć

wiesz, ale to też zależy jak ty to przedstawisz, więc nie wiń ich za to, że nie wypytują. jeśli odpowiadasz zdawkowo 'z rodzicami' to licz się z interpretacjami tego lakonicznego komunikatu. przecież możesz powiedzieć 'niedawno wróciłam do rodziców, z powodów osobistych' - zupełnie inaczej to brzmi.

Napisane przez elvegirl

W kwestii umiejętności ogarniania przestrzeni wokół siebie? Różnica polega na tym, że teraz puszczam przelewy przez internet

ja nie pytałam tylko o to. ja mówiłam o całokształcie dojrzałości - jesteś tak samo dojrzała, odpowiedzialna i ogarnięta, jak w wieku tych 19-tu lat, gdy opuszczałaś dom rodziców? jeśli tak, to przykro mi, że przez tyle lat nie posunęłaś się o krok naprzód w samorozwoju. chyba że już w wieku 19-tu lat osiągnęłaś maksimum za*ebistości, to tylko pozazdrościć

[GgochaA]

Napisane przez victorion

Pierwsza praca zazwyczaj jest niskopłatna - ale nie oszukujmy się, że po 5 latach nadal będzie zarabiać się minimum.

Nie oszukujmy się też że po 5 latach każdy będzie miał za sobą 5 awansów i zarabiał wielokrotność minimalnej.
Ze statystyk jasno wynika że większość ludzi długimi latami pracuje za kwotę minimalną.

Jeżeli ktoś ma do wyboru wynajęcie pokoju z obcymi ludźmi bo na wynajem kawalerki go nie stać, a mieszkanie we własnym rodzinnym domu i za tę samą kasę dokładanie do rachunków to moim zdaniem nie ma nic złego w wyborze opcji nr 2. Mniej samodzielny, bo za ścianą ma mamę, a nie obcego faceta?

[magrat16]

Y - bo on się wyprowadził mając minimum te 25 lat, czyli całkiem późno. nic dziwnego, że jest przyzwyczajony. ale chwała mu za to, że nie siedzi u rodzicielki na garnuszku, a coś się stara usamodzielnić.

To nie jest usamodzielnienie się. To zmiana miejsca zamieszkania, ale pępowina nadal nie została przecięta. Wyprowadzka tylko ze względu na wygodę- brak dojazdów.

[kahoko hino]

Napisane przez magrat16

To nie jest usamodzielnienie się. To zmiana miejsca zamieszkania, ale pępowina nadal nie została przecięta. Wyprowadzka tylko ze względu na wygodę- brak dojazdów.

ale jednak była zmiana a to zawsze coś. choć pępowina dalej ma się dobrze i ciężko ją będzie przeciąć.

[201803090921]

Napisane przez zdradzo

Poza tym, jesli ktos nigdy nie mieszkal sam to o czym mowimy. Nie znam NIKOGO, kto zasmakowal zycia samemu i chcialby wrocic z powrotem do rodzicow.

Dokładnie Znam za to wiele osób, które z jakiegoś powodu musiały wrócić po kilku latach na parę miesięcy do domu rodzinnego i wspólne mieszkanie z rodzicami po prostu nie wypaliło, bo nie mogło. Każdy pod nieobecność młodego pokolenia nabrał już własnych przyzwyczajeń i nikt nie miał ochoty ani na tyle giętkiego karku, żeby z nich zrezygnować.

Sama wyprowadziłam się z domu po ukończeniu studiów, bo zbyt dużo dorosłych osób w jednym domu generowało konflikty; wyprowadzka wyraznie poprawiła stosunki między nami, bo zaczęłam być traktowana jako w 100% dorosła osoba. Ach, nie ciągnęłam nigdy kasy od rodziców, może dlatego, że nigdy nie miałam ambicji na budowę legendarnego domku

[PaulinciaKWC]

Napisane przez Farisss

Zastanawia mnie jedno...

Wszyscy tak pięknie piszą, że jak się chłop (dobra, dziewczyny też), powyprowadzają na studiach na wynajem/akademik/gdziebądź, to się usamodzielnią, bo nauczą się robić zakupy, prać, cokolwiek. A jak życie pokazuje, bo przeżyłam i akademik i wynajem mieszkań, to... przecież i tutaj przynajmniej z połowa ludzi ma syf w pokoju, zagotować to może umie wodę na zupkę chińską, a i słoiki to nie tylko w Warszawie można spotkać. Znam ludzi, którzy ciuchy wozili po 200km do rodzinnego domu, żeby wyprać - chociaż pralka była dostępna w akademiku. Gloryfikacja takich rzeczy, bo ktoś się wyprowadził z domu i na pewno potrafi to zrobić jest grubą przesadą. Tak samo jak to, że jak ktoś się nie wyprowadził to nic nie umie zrobić.

Oczywiscie. Tylko ja mojemu doroslemu dziecku nie robilabym sloikow ani prania.
Co nie zmienia faktu, ze osobno mieszka sie po prostu inaczej.

[victorion]

Napisane przez Troll Podwodny

Po pierwsze nie ma żadnej sztywnej reguły czasowej. Po drugie - Ty wyraźnie nie znasz realiów. Wiesz, ile gotówki trzeba mieć, żeby dzisiaj kupić we Wrocławiu nieduże 2 pokoje? Nawet przy założeniu, że zmieścisz się w MDM i kupisz mieszkanie do wprowadzenia się, to musisz mieć własnej gotówki około 30 tysięcy. Sobie teraz pomyśl, ile czasu będziesz te 30 tysięcy odkładać zarabiając 3000 (to jest niezła pensja, bo 3/4 ludzi w tym kraju zarabia mniej) przy założeniu, że we Wrocławiu naprawdę ciężko wynająć coś w cenie poniżej 1000 PLN + liczniki (mówimy o kawalerce).
Skąd. Tylko, że cena wynajmu kawalerki we Wrocławiu jest porównywalna z ratą za 3 pokojowe mieszkanie.

1. Nie ma reguł, ale chyba możemy się umówić, że zarobki 25latka i 40 latka są różne, zatem nie możemy mówić, że człowiek ma zarobki na poziomie x i oczekiwania na poziomie y nie odnosząc się do wieku.

2. Co do kupna mieszkania znam realia z Warszawy.

3. Tak, spora część społeczeństwa zarabia minimalną krajową, ale przydałoby się uwzględnienie gdzie mieszkają i w jakim są wieku. Osoba młoda zarabia mniej niż osoba z większym doświadczeniem + osoba mieszkająca w Warszawie/Poznaniu/Wrocławiu/Krakowie zarabia więcej niż w Pipidówce Mniejszej.
Co do miejsca zamieszkania jeszcze: ile procent mieszka na wsi? Dodaj do tego małe i średnie miasta. Za 2 tys netto w małym mieście mieszkasz naprawdę na dobrych warunkach, w Wawie myślę, że większość stwierdzić, że jest ciężko (chociaż przy takich zarobkach ja jeszcze byłam w stanie oszczędzać).

PS: Nie wiem czy istnieje miejscowość Pipidówka Mniejsza, jeśli istnieje a mieszkańcy poczuli się urażeni, to przepraszam. Użyłam takiej jako wymyślonej nazwy dla małej miejscowości.