Rozstanie z facetem, część XXV

[Vandaris]

Napisane przez pogubiona88

Dalej to mam.... A jestem już ponad 1,5 miesiąca po rozstaniu...
Ale wczoraj wyszłam z domu, spędziłam fajny wieczór z koleżanka i stwierdziłam że wychodząc gdzieś może jest 1% szansy, że KIEDYŚ kogoś poznam A siedząc w domu i płacząc mam 100% szansy że nie poznam....

Ale samą łapią mnie doły... Głównie własnie związane z 2 rzeczami:

1) będę zawsze sama a nawet jak kogoś poznam to znów nie na zawsze
2) on kogoś pozna i mi serce pęknie

Ja nigdy nie miałam jakiegoś wielkiego powodzenia u mężczyzn, w pierwszy poważny związek weszłam późno, bo dopiero w wieku 20 lat. Może to zabrzmi naiwnie, ale naprawdę miałam nadzieję, że to będzie ten jedyny. Skoro nie wyszło, to mogę nie dostać już drugiej szansy...

[Princesska22]

Przeglądam to forum od dluzszego czasu i widzę ze bardzo często wygląda to tak ze jeszcze chwile przed rozstaniem facet zapewnia ze kocha, ze mu zalezy...a potem nagle z dnia na dzien konczy związek....
No ja w to nie wierze ze czlowiek nagle przestaje kochać...
W dodatku takie zachowanie to wedlug mnie oznacza brak choć krzty szacunku do innego człowieka....
Nie warto płakać za takimi facetami, wiem, że łatwo się mowi...
Ale po moim dzisiejszym porannym rozstaniu powtarzam sobie to co chwilę jak tylko zaczyna mi byc smutno
Przezywam to troche mimo ze go nie kochalam jeszcze, także współczuje tym, które bardzo kochały, bo domyslam sie że cierpienie jest z 1000 razy mocniejsze....mi jest tylko przykro i dziwnie z powodu pustki...

[pogubiona88]

Napisane przez Vandaris

Ja nigdy nie miałam jakiegoś wielkiego powodzenia u mężczyzn, w pierwszy poważny związek weszłam późno, bo dopiero w wieku 20 lat. Może to zabrzmi naiwnie, ale naprawdę miałam nadzieję, że to będzie ten jedyny. Skoro nie wyszło, to mogę nie dostać już drugiej szansy...

Z każdym związkiem tak mi się wydaje

Ja też miałam pierwszy poważny w wieku 20 lat A teraz mam (za miesiąc) 25 i jestem po trzecim poważnym. Najpoważniejszym...

U mnie raczej problem jest taki że ze związku na związek mam większe wymagania... i trudniej kogoś mi znaleźć.. 25 latkowie są mniej dojrzali znacznie ode mnie. A 30latkowie już często z rodzinami...

[Vandaris]

Napisane przez pogubiona88

Z każdym związkiem tak mi się wydaje

Ja też miałam pierwszy poważny w wieku 20 lat A teraz mam (za miesiąc) 25 i jestem po trzecim poważnym. Najpoważniejszym...

U mnie raczej problem jest taki że ze związku na związek mam większe wymagania... i trudniej kogoś mi znaleźć.. 25 latkowie są mniej dojrzali znacznie ode mnie. A 30latkowie już często z rodzinami...

A mogę zapytać, jak długie przerwy miałaś pomiędzy swoimi związkami?

[Princesska22]

Napisane przez pogubiona88

Z każdym związkiem tak mi się wydaje

Ja też miałam pierwszy poważny w wieku 20 lat A teraz mam (za miesiąc) 25 i jestem po trzecim poważnym. Najpoważniejszym...

U mnie raczej problem jest taki że ze związku na związek mam większe wymagania... i trudniej kogoś mi znaleźć.. 25 latkowie są mniej dojrzali znacznie ode mnie. A 30latkowie już często z rodzinami...

Masz 24 lata? Tak sądze po nicku. To tak jak ja Ogólnie dzisiaj malo ktory facet nadaje sie do poważnego związku i zalozenia rodziny....Nie twierdze ze kobiety są wspaniałe, no ale...z tego co widzę po związkach kolezanek to naprawde ze swięcą szukać...

[pogubiona88]

Po pierwszym od sierpnia do końca marca. Po drugim od grudnia do.... kwietnia. Ale tego prawie 1,5 roku później.

[behemotkot]

Napisane przez Vandaris

Ja nigdy nie miałam jakiegoś wielkiego powodzenia u mężczyzn, w pierwszy poważny związek weszłam późno, bo dopiero w wieku 20 lat. Może to zabrzmi naiwnie, ale naprawdę miałam nadzieję, że to będzie ten jedyny. Skoro nie wyszło, to mogę nie dostać już drugiej szansy...

Bzdura.

[kangu]

Napisane przez kasia0912

Hej. 13.12 rozstałam się facetem po 3.5 roku. Zostawił mnie. Jeszcze kilka dni wcześniej mówił,że mnie kocha i chcę ze mną być, a potem już nie. Odkryłam że mnie oszukuję, kłamie. A teraz jest już w nowym związku. Wyrzucił mnie ze znajomych. Nie mamy kontaktu. Jest mi ciężko,ale staram się żyć na nowo. Znajomi, rodzina bardzo mi pomagają. Wiem teraz,że musiał mnie jakiś czas zdradzać,ale nawet nie był w stanie się przyznać. Powiedział,że nie pasujemy do siebie,że nie ufamy sobie nawzajem. ehhh

współczuję, niektórzy to są wygodni, pewnie sie rozgladał jak jeszcze był z Tobą, wiem, że łatwo powiedzieć, ale nie łam sie, skoro cie okłamywał to bez sensu zwiazek z kims takim

[pogubiona88]

Napisane przez Princesska22

Masz 24 lata? Tak sądze po nicku. To tak jak ja Ogólnie dzisiaj malo ktory facet nadaje sie do poważnego związku i zalozenia rodziny....Nie twierdze ze kobiety są wspaniałe, no ale...z tego co widzę po związkach kolezanek to naprawde ze swięcą szukać...

No właśnie to mnie przeraża....

[Vandaris]

Moja mama mi powtarza, że tak musiało się stać. Z eksem często się kłóciliśmy, wiele razy rozstawaliśmy się w kłótni i to wszystko spowodowało, że byliśmy sobą już strasznie zmęczeni. Te ciągłe kłótnie były spowodowane tym, że nie pasowaliśmy do Ciebie, mieliśmy zupełnie inne oczekiwania od tego związku. Przyznaję jej rację i zdaję sobie sprawę z tego wszystkiego, ale i tak bardzo cierpię

[pogubiona88]

Napisane przez Vandaris

Ja nigdy nie miałam jakiegoś wielkiego powodzenia u mężczyzn, w pierwszy poważny związek weszłam późno, bo dopiero w wieku 20 lat. Może to zabrzmi naiwnie, ale naprawdę miałam nadzieję, że to będzie ten jedyny. Skoro nie wyszło, to mogę nie dostać już drugiej szansy...

A powiedz jak poznałaś swojego ex-a?

Musisz wiedzieć, że NIGDY nie wiesz gdzie Cię co czeka. Ja mimo rozpaczy i mówienia sobie że nigdy nie założę rodziny itp.... to w sumie przypominam sobie JAK GDZIE I KIEDY poznawałam swoich exów... I serio nigdy nie wiesz kiedy Cię dopadnie.


Mój pierwszy - chłopak ze studiów, którego w ogóle nie znałam. Okazało się, że mnie obserwował (był na innym roku), a ja znałam jego kolegę z roku. I poprosił i zapoznanie. Ale ten związek to akurat największa klęska mojego życia :P

Drugi facet - pracował ze mną. I w ogóle się nim nie interesowałam. Ani on mną. Wywalili go z firmy....i jakoś zgadaliśmy się na facebooku. Zaczeliśmy żartować, że zmniejszyło się grono facetów w pracy ktorzy będą chcieli mi zrobić kawę...i....zaprosił mnie na kawę

Trzeci facet (ostatni ex) to kolega z pracy mojej byłej (już) przyjaciółki. Poznaliśmy się na jakimś piwie kiedyś. Ale on miał dziewczynę, ja byłam sama, ale głowę miałam kimś zaprzątniętą. Potem oni się rozstali, jakoś moja przyjaciółka szła z nim i jego kolegą na piwo i mnie zabrała. Paradoksalnie cały wieczór podrywał mnie jego kolega...ciągle zagadywał... a on się słowem do mnie nie odezwał. Po 2 dniach napisał na fb... i powiedział że...słyszał że lubię indyjską kuchnię więc może dam się zaprosić na hinduskie jedzenie. I dałam


Więc serio nie wiadomo kiedy się kogoś spotka.
Ja nie boję się w sumie że nikogo nie poznam.
Ja się boje że to znów będzie NIE TEN i tak do "usranej" śmierci

[behemotkot]

Napisane przez Vandaris

Mam pytanie do Dziewczyn, dla których nie jest to pierwsze rozstanie. Czy za każdym razem przeżywa się to tak samo? I czy z taką samą ufnością jak za pierwszym razem wchodzi się w nowy związek?

Ja miałam 2 rozstania.
Za 1 razem strasznie to przeżyłam. Byłam z chłopakiem 1,5 roku. Ryczalam jak bóbr, dochodziłam do siebie rok. Jak już mi przeszło i byłam szczęśliwa sama, to pojawił się R. Nie utrzymuję kontaktu z 1 facetem.

2 mój związek zakończył się po 5 latach, całkiem niedawno, oficjalnie 3 tyg. temu. Cały czas mamy kontakt, zostaliśmy na stopie koleżeńskiej. Na początku płakałam, obwiniałam sie o rozpad związku, teraz od czasu do czasu mi smutno, popłaczę, potęsknię, ale pomiędzy zakończeniem pierwszego a drugiego związku jest przepaść.

Zaufanie. Nie myślałam o tym na początku 2 związku.

[Vandaris]

Napisane przez pogubiona88

Ja nie boję się w sumie że nikogo nie poznam.
Ja się boje że to znów będzie NIE TEN i tak do "usranej" śmierci

O to mi chodzi dokładnie o to samo

[pogubiona88]

Napisane przez Vandaris

O to mi chodzi dokładnie o to samo

Pozostaje mieć nadzieję... choć wiem ze w naszej sytuacji o nią ciżęko.

[anoska]

Napisane przez Vandaris

Już odłożyłam, ale i tak czuję się fatalnie. I dręczy mnie ta sama myśl co Ciebie kilka dni temu: że już nikogo nie poznam, nie zaznam szczęścia przy mężczyźnie, nie zakocham się, nie będę miała rodziny itd.

dlaczego masz takie niskie zdanie o sobie?

[lala123456789lalak]

Moj poprzedni eks odewał się wczoraj na fb

On : wesołych świąt
Ja: hahaha . dobrze się czujesz?

po kilku minutach :
Ja: dzięki i nawzajem
On: dziękuje

Nie wiem po co się do mnie odezwał jak zerwałam z nim koło marca 2010 roku , potem zero kontaktu , ani razy się nie odezwał , oprócz jednego cześć na ulicy w 2011 r bodajże ... Może przez to , że mnie widział jakieś 2 tygodnie temu na ulicy .... nawet słowa nie zamieniliśmy .

[pogubiona88]

Napisane przez lala123456789lalak

Moj poprzedni eks odewał się wczoraj na fb

On : wesołych świąt
Ja: hahaha . dobrze się czujesz?

po kilku minutach :
Ja: dzięki i nawzajem
On: dziękuje

Nie wiem po co się do mnie odezwał jak zerwałam z nim koło marca 2010 roku , potem zero kontaktu , ani razy się nie odezwał , oprócz jednego cześć na ulicy w 2011 r bodajże ... Może przez to , że mnie widział jakieś 2 tygodnie temu na ulicy .... nawet słowa nie zamieniliśmy .

No ale w sumie nic takiego złego chyba nie zrobił

No chyba, że rozstaliście się bo nie wiem...zdradzał Cię albo robił jakieś na serio okropne rzeczy i się nienawidzicie

[lala123456789lalak]

Napisane przez pogubiona88

No ale w sumie nic takiego złego chyba nie zrobił

No chyba, że rozstaliście się bo nie wiem...zdradzał Cię albo robił jakieś na serio okropne rzeczy i się nienawidzicie

Oczywiście , że nie zrobił nic złego , ale po co do mnie pisze jak tak długo nie odezwał się ani słowa .
To ja z nim zerwałam , chociaż był bardzo dobrym chłopakiem .

[Vandaris]

Napisane przez anoska

dlaczego masz takie niskie zdanie o sobie?

Może dlatego, że popełniłam tak dużo błędów i tak bardzo zmęczyłam kogoś swoją osobą

[pogubiona88]

Napisane przez Vandaris

Może dlatego, że popełniłam tak dużo błędów i tak bardzo zmęczyłam kogoś swoją osobą

A On? Bez wad był?

[Vandaris]

Napisane przez pogubiona88

A On? Bez wad był?

Nie, on też miał wady.

[pogubiona88]

Napisane przez Vandaris

Nie, on też miał wady.

No właśnie. Więc w najgorszym wypadku to była wspólna wina.

[Agawa24]

Napisane przez Malla

Po rozstaniach biorę się za siebie

Bo to artykuł o tym, jak sprawić, by błagała o powrót i dać jej kopa.
Gdy kimś manipulujesz, traci w Twoim sercu. Związek to równość.

Zadzwoń z życzeniami na święta czy urodziny i wybadaj teren, nic więcej nie możesz zrobić, jeśli on już całkowicie zamknął ten rozdział. Nie pisz smsów, tylko dzwoń.

To wspaniałe warunki do tego, żebyś toczyła dalsze życie bez niego Chciałabyś nadal być w związku na odległość i rozmawiać głównie przez internet?

Dzwonilam kiedyś do niego w sprawie rzeczy które mial mi oddać. Nie odebrał. Potem powiedział, że chce sie kontaktować tylko mailem.

Ta, łatwo mówić. Na początku mialam w dupie, ze ze mną zerwał ale teraz im dłużej jestem sama tym bardziej czuję sie przygnebina i nie mam na nic ochoty. Całymi dniami siedzę z laptopem oglądając seriale.
Nie mam jak zacząć życia bez niego. Tęsknie, a poza tym nei mam w nikim oparcia. W rodzinie nie, bo to można powiedzieć, lekka patologia, obwiniają mnie za wszystkie swoje błędy. Jakichś bliższych przyjaciół nie mam, zresztą ktoś kiedys powiedzial, ze ma się mniej przyjaciół niż partnerów i to prawda, mam znajomych no ale co ich obchodzą moje problemy :P Także jestem z tym wszystkim sama.
Jestem zla, rozgoryczona, zgorzkniała i nienawidzę wszystkich
Niby moge olać cały świat i zaczać robić swoje, postawic cel i dązyć do niego, ale jakoś nie potrafię się za to zabrać. Wszystko co mam robic odkładam na później, w konsekwencji nie robię tego wcale. Najchętniej stłumilabym wszystkie swoje emocje ale nie wiem jak to zrobic. Czuję się przez niego opuszczona i poniżona na całej linii.

[anoska]

Napisane przez Vandaris

Może dlatego, że popełniłam tak dużo błędów i tak bardzo zmęczyłam kogoś swoją osobą

jaki sens ma takie użalanie się nad sobą?
na tamtą chwilę robiłaś to co uważałaś za stosowne, to co czułaś, nie miej teraz o to do siebie żalu. Ok, z perspektywy czasu stwierdzasz, że to było złe, ok, zmień przy najbliższej okazji, ale nie żałuj swoich decyzji, kroków, zachowań.

[201706121151]

Ojej, nie nadążam ze śledzeniem wszystkich Waszych postów... kangu, dzięki że pytasz, czuję się nadal jak gówno Jak nie płaczę, to i tak w środku ciężko. Czy Wy też tak strasznie przeżywacie rozstania? Ile najczęściej zajmuje Wam poradzenie sobie z taką sytuacją? Oczywiście teraz jestem po czymś bardzo krótkim, więc powinnam w sumie zacząć się zbierać, ale przywiązałam się, narobiłam sobie nadziei (nie, sorry, on mi narobił, idiota jeden) i ech, trudno jest.

Napisane przez anoska

jaki sens ma takie użalanie się nad sobą?
na tamtą chwilę robiłaś to co uważałaś za stosowne, to co czułaś, nie miej teraz o to do siebie żalu. Ok, z perspektywy czasu stwierdzasz, że to było złe, ok, zmień przy najbliższej okazji, ale nie żałuj swoich decyzji, kroków, zachowań.

O, i właśnie wkroczyłam w taki etap - obwniania się. Ciekawe czy istnieje jakikolwiek facet, który choć raz by tak o sobie pomyślał.

[kopiko20]

wrocilam dzis od kolezanki, niby cała noc przegadana, myslalam, ze mi sie humor poprawi ale niestety, wydaje mi sie, ze wrocilam w jeszcze gorszym kupilam sobie KALMS na ukojenie nerwow na swieta, nie wiem czy to cos mi da, mama mnie aktywuje do pracy przy swietach, a ja czuje mega pustke w sercu i w glowie, mowi cos do mnie a ja po chwili dopiero na to reaguje, lzy mi cisna do oczu, mama wrzeszczy zebym skonczyla ta zalobe bo juz ma serdecznie dosc , ze nie mam o kogo plakac, a mi z dnia na dzien sie gorzej robi podle uczucie

[kangu]

Napisane przez LaFleurBlanche

Ojej, nie nadążam ze śledzeniem wszystkich Waszych postów... kangu, dzięki że pytasz, czuję się nadal jak gówno Jak nie płaczę, to i tak w środku ciężko. Czy Wy też tak strasznie przeżywacie rozstania? Ile najczęściej zajmuje Wam poradzenie sobie z taką sytuacją? Oczywiście teraz jestem po czymś bardzo krótkim, więc powinnam w sumie zacząć się zbierać, ale przywiązałam się, narobiłam sobie nadziei (nie, sorry, on mi narobił, idiota jeden) i ech, trudno jest.



O, i właśnie wkroczyłam w taki etap - obwniania się. Ciekawe czy istnieje jakikolwiek facet, który choć raz by tak o sobie pomyślał.

ja miałam w miarę dobry dzien, ale teraz mam znowu doła, znowu tesknie i znowu myśle, nie wiem kiedy mi przejdzie, płakac mi sie tylko chce
jeszcze wczoraj w nocy widziałam , że aktywował swoje konto-nie zmienił swojego statusu i nie wywalił mojego zdjęcia , a dzis juz znowu dezaktywował...po cholere to robi, mam ochote mu napisać, żeby mnie po prostu wywalił a jak nie wie jak to po kolei napisac instrukcje.

a co do tego czy jakikolwiek facet sie obwinia- wątpię.

---------- Dopisano o 17:00 ---------- Poprzedni post napisano o 16:58 ----------

Napisane przez kopiko20

wrocilam dzis od kolezanki, niby cała noc przegadana, myslalam, ze mi sie humor poprawi ale niestety, wydaje mi sie, ze wrocilam w jeszcze gorszym kupilam sobie KALMS na ukojenie nerwow na swieta, nie wiem czy to cos mi da, mama mnie aktywuje do pracy przy swietach, a ja czuje mega pustke w sercu i w glowie, mowi cos do mnie a ja po chwili dopiero na to reaguje, lzy mi cisna do oczu, mama wrzeszczy zebym skonczyla ta zalobe bo juz ma serdecznie dosc , ze nie mam o kogo plakac, a mi z dnia na dzien sie gorzej robi podle uczucie

wiem mam dziś to samo i teraz jeszcze całe te święta, nie wiem jak dam radę

[wariatka345]

Napisane przez kangu

wiem mam dziś to samo i teraz jeszcze całe te święta, nie wiem jak dam radę

kangu i kopiko20 a ile już czasu minęło od zerwania, że się tak czujecie? Trudno spamiętać wszystko

Ja pamiętam, że taki stan odrętwienia miałam przez 2 tygodnie od zerwania. Przez pierwsze dwa dni wg nie kontaktowałam. Nie miałam ochoty jeść, ciągle płakałam i dosłownie cały dzień na komputerze lub w łóżku spędziłam, żeby zasnąć musiałam środki nasenne brać. Później było coraz lepiej i cieszę się, że to najgorsze mam już za sobą Chociaż dalej tęsknie a wczoraj miałam ochotę do niego zadzwonić z zastrzeżonego i usłyszeć chociażby jego głos

[kopiko20]

ja się w nd rozstałam więc świeżutka sprawa

---------- Dopisano o 17:28 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

bez sensu się zachowuje, po co usuwać konto, czy je dezaktywować, nie zyczy sobie mieć Ciebie w znajomych niech Cie usunie a nie robi szopki, nie wiem czemu faceci są tacy dziwni ja ich nie ogarniam i chyba narazie nie bede umiala z nikim byc bo po prostu bedzie we mnie obiekcja czy znow nie bede cierpiec, ze znow nie wyjdzie, ze znow sie zaangazuje a facet mnie zostawi

[wariatka345]

Napisane przez kopiko20

ja się w nd rozstałam więc świeżutka sprawa
bez sensu się zachowuje, po co usuwać konto, czy je dezaktywować, nie zyczy sobie mieć Ciebie w znajomych niech Cie usunie a nie robi szopki, nie wiem czemu faceci są tacy dziwni ja ich nie ogarniam i chyba narazie nie bede umiala z nikim byc bo po prostu bedzie we mnie obiekcja czy znow nie bede cierpiec, ze znow nie wyjdzie, ze znow sie zaangazuje a facet mnie zostawi

Rzeczywiście świeża sprawa. Niestety tylko czas sprawi, że powoli zaczniesz wychodzić z tego dołka. Na szczęście taki stan nie trwa wiecznie

Mój za to jak widzi, że jestem na fb od razy spieprza z niego lub wyłącza czat.