nietypowe miejsca emigracji...

[Porsha]

Witam serdecznie
Pozdrawiam Was wszystkie, choc nie wiem czy nadal ktoś tu zagląda... Ja obecnie mieszkam w Turcji a dokładniej w Stambule... Wiecej nie będę na razie pisać bo nie wiem, czy ktos to przeczyta hehe
Pozdrawiam

[edyta1421]

ja przez piewien okres czasu (pół roku) mieszkałam i pracowałam w Libii. Ale nie w jakimś mieście typu Trypolis, tylko w głębi pustyni. było bardzo ..... gorąco!

[meili]

oj, faktycznie, dlugo nic sie tu nie dzialo ja jestem po wizycie tesciow. bylo to nasze pierwsze spotkanie, ale zdecydowanie moge powiedziec, ze bylo udane i bardzo sie polubilismy (moze to tez zasluga tego, ze ja nie mowie dobrze w hindi, a tescie po angielsku nic, wiec moglismy sie jakos "dogadac" ) teraz to samo czeka mojego meza -wizyta u moicj rodzicow w Polsce

[Nesca77]

Porsha,
Zazdroszcze Ci bardzo mieszkania w Stambule, jestem po uszy zakochana w tym miescie, jakbym tylko mogla, wyjechalabym tam i jutro na stale..
Bylam tam wiele razy, mialam w Polsce tureckiego chlopaka, spedzilismy raz 3 miesiace w Stambule, mieszkalismy troche daleko bo w Bahce Sehir, mam przepiekne wspomnienia z Turcji wlasnie. To bylo ok. 10 lat temu. W zeszlym roku bylam z mezem w Antalii, chcialam mu pokazac ten piekny kraj...
Powiedz jak teraz sie tam zyje, jak ekonomia, jak z praca, czy zycie jest tam drogie?
Co tam porabiasz?
Pozdrawiam!

[788bb1639a979260fb005346e9120b060466cef5]

ja też planuję emigrację...
może miejsce nie aż tak nietypowe - Japonia
zawsze mnie fascynowała kultura japońska i chińska, zaczęłam uczyć się japońskiego... po studiach zacznę moją wędrówkę od Anglii... aż w końcu trafię do Japonii

polecam naukę japońskiego - prosty język, trudność sprawia raczej opanowanie alfabetów (bo opanować muszę 4 rodzaje pisma)

[meili]

[1=788bb1639a979260fb00534 6e9120b060466cef5;7723436]

polecam naukę japońskiego - prosty język, trudność sprawia raczej opanowanie alfabetów (bo opanować muszę 4 rodzaje pisma)[/quote]

oj, chyba nie taki prosty, skoro z tego co sie orientuje, to jeden znak moze miec nawet 7 czytan (mowie o znakach zaporzyczonych z jezyka chinskiego) w sumie jezyk chinski tez nie jest trudny, tylko trzeba uwazac na tony

[788bb1639a979260fb005346e9120b060466cef5]

Napisane przez meili

oj, chyba nie taki prosty, skoro z tego co sie orientuje, to jeden znak moze miec nawet 7 czytan (mowie o znakach zaporzyczonych z jezyka chinskiego) w sumie jezyk chinski tez nie jest trudny, tylko trzeba uwazac na tony

o kanji chodzi? też wiem o tym. i trzeba być naprawdę dobrym, żeby się w tym połapać, bo te słówka to się z kontekstu czyta. więc odpada opcja domyślania się tekstu na podstawie wybranych słówek, jak to robią co po niektórzy u mnie w klasie na angielskim

[piterpipe]

witam dziewczeta,
przesledzilam caly watek dotyczacy nietypowych miejsc emigracji i jakos nie udalo mi sie wypatrzyc nikogo z argentyny. no wiec: puk puk- jest tam ktos? ja wybieram sie na rok we wrzesniu... jest to alternatywa do spedzenia dwoch semestrow w kraju hiszpanskojezycznym. jakoze hiszpanski jest moim glownym przedmiotem na uczelni.

pozdrawiam wszytskich ze szkocji

[Porsha]

Nesca cieszę się bardzo, że ktoś oprócz mnie lubi Turcję Zazwyczaj spotykam się z nieprzychylnymi komentarzami lub pytaniami w stylu "jeździsz na osiołku?" :/
Moja przygoda z Turcją rozpoczęła się 2 lata temu, kiedy zakochałam się w Turku. Po roku zdecydowałam się zamieszkać w Stambule bo po prostu się w tym miejscu zakochałam Jest magiczne! Mieszkaliśmy w dzielnicy Nişantaşı, teraz mieszkamy przy Bagdat Caddesi. Nie wiem jak z pracą, ja na razie nie pracuję, uczę się języka ale mam nadzieję, że wkrótce go opanuję i zacznę coś robić Hmm co więcej... Byłam w Ankarze, Izmicie i Antalyi właśnie, jednak za nic na świecie nie zamienię mojego Stambułu.
Dopiszę coś później, teraz muszę uciekać! Pozdrawiam gorąco!

[788bb1639a979260fb005346e9120b060466cef5]

piękne miasto, rzeczywiście można się zakochać. ja jednak mojej wschodniej strony świata nie porzucę uczę się japońskiego, kto wie, później może chiński, a jak na razie marzę o Tokio

[bety2008]

Witam gorąco wszystkie emigrantki

Gdy przeprowadziłam się do Francji wydawało mi się,że jestem daleko od domu i państwo to wydawało mi sie bardzo dziwne i nie mal egzotyczne w porównaniu do Polski. Ja czytam teraz Wasze wspomnienia i opisy miejsc gdzie obecnie mieszkacie, to moja Francja już nie jest taka egzotyczna i odległa .
Opisujecie piękne i nieznane miejsca choć bardzo odległe ale dzięki wam można choć trochę wyobrazić sobie życie w innych krajach, poznać ich zwyczaje, kulturę i obyczaje.

Jesteście bardzo odważne i dzielne, ale my Polki chyba umiemy sobie radzić wszędzie i nawet w ekstremalnych warunkach .

pozdrawiam serdecznie

[Porsha]

Bety zgadzam się! Myślę, że Polki są silne, odważne, kulturalne i bez problemu odnjdą się w nowym miejscu

[maalwiinkaa2]

Napisane przez bety2008

Witam gorąco wszystkie emigrantki

Gdy przeprowadziłam się do Francji wydawało mi się,że jestem daleko od domu i państwo to wydawało mi sie bardzo dziwne i nie mal egzotyczne w porównaniu do Polski. Ja czytam teraz Wasze wspomnienia i opisy miejsc gdzie obecnie mieszkacie, to moja Francja już nie jest taka egzotyczna i odległa .
Opisujecie piękne i nieznane miejsca choć bardzo odległe ale dzięki wam można choć trochę wyobrazić sobie życie w innych krajach, poznać ich zwyczaje, kulturę i obyczaje.

Jesteście bardzo odważne i dzielne, ale my Polki chyba umiemy sobie radzić wszędzie i nawet w ekstremalnych warunkach .

pozdrawiam serdecznie

a w której części Francji mieszkasz? Ja teraz byłam na wakacjach w Paryżu i sie zakochałam. Planuje teraz jakiś kurs francuskiego i kto wie może przyjadę tam na stałe

[bety2008]

Napisane przez maalwiinkaa2

a w której części Francji mieszkasz? Ja teraz byłam na wakacjach w Paryżu i sie zakochałam. Planuje teraz jakiś kurs francuskiego i kto wie może przyjadę tam na stałe

maalwinko- z tą Francją to jest różnie, już tłumaczę o co mi chodzi. Paryż owszem jest piękny, specyficzny i wyjątkowy, tak jak inne bardzo duże miasta tutaj ale reszta już nie jest taka imponująca, tz jest inna ale to zawsze kwestia gustu!!!. Francja ogólnie jest inna, tutaj największą rolę odgrywa architektura, w 99% to stare chyba XVIII wieczne kamienice, wszędzie okiennice, wąskie uliczki, jakby czas zatrzymał sie wieki temu, co na pewno ma swój urok. Przez pierwsze miesiące tutaj nie mogłam się do tego przyzwyczaić, niby mi się podobało bo inne ale brakowało mi kolorów, powiedzmy choćby odrobiny powiewu nowoczesności, jednak z miesiąca na miesiąc odkrywam ten kraj na nowo . Na pewno nawet w mniejszych miasteczkach pięknie zadbane są ronda, trawniki, jest dużo zieleni i pięknych klombów z kwiatami, co przypomina mi również Polskę
Jedno jest pewne, Francuzi są fantastyczni , bardzo, bardzo sympatyczni, życzliwi i bezinteresowni!
Jednak różnice kulturowe m-dzy nami są ogromne, nie będę się rozpisywać, może tylko podam przykład,że przy obiedzie potrafią dłubać sobie w zębach wykałaczkami przy gościach, dla nich to normalne, mężczyźni nie przepuszczają kobiet w drzwiach, kobiety same dźwigają ciężkie zakupy a mężczyźni idą obok . Nasi znajomi tutaj na początku nie mogli zrozumieć dlaczego mój mąż czasami kupuje mi kwiaty bez okazji, dziwiło ich nawet to,że kupił mi na urodziny i rocznicę ślubu, oni raczej nie kupują kwiatów kobietom, dla mnie to był szok! Po za bardzo dużymi miastami Francuzi w ogóle nie przywiązują wagi do wyglądu i chyba higieny, kobiety są otyłe, ubrane makabrycznie, nie zawsze czysto, nie wymalowane, albo wymalowane tak,że lepiej by wyglądały bez makijażu. O włosy kompletnie nie dbają, rozczochrane, tłuste a o jakiś modnych fryzurach można zapomnieć. Gdy przyjechaliśmy tutaj, wszyscy patrzyli na nas jak na dziwolągów, potem pytałam o co chodzi, znajomi przyznali się,że wyglądamy inaczej, jesteśmy tak fajnie ubrani, a ja mam taką fryzurę,że chyba w Paryżu tylko się takie nosi ( nic specjalnego, długie proste włosy z równą gęstą grzywką, jasny blond ), he,he,he.
Życie w Paryżu czy innym b. dużym mieście jest całkiem inne niż w pozostałych miejscowościach Francji, będąc w Paryżu a jeżdżąc później po Francji przekonałam sie,że to są 2 różne światy, tamten kolorowy, piękny, modny jak z wybiegów mody a drugi szary,dziwny jak dla mnie. Mimo przedstawienia tych kilku faktów, z miesiąca na miesiąc kocham Francję co raz bardziej, szczególnie za fantastycznych mieszkańców tego kraju.
Na koniec aby poprawić nastrój wszystkim rodaczkom, powiem,że Polkę tutaj można z daleka rozpoznać w tłumie, ( ale jest ich poza Paryżem, bardzo, bardzo mało)po prostu jesteśmy piękne, inne, przede wszystkim zadbane, i modne. W metrze w Paryżu na tłumy jakie tam były, była śliczna jedna dziewczyna, na którą wszyscy mężczyźni patrzyli jak w obrazek, jak sie okazało później na przystanku to była POLKA .
Język jest kosmicznie trudny, najgorsze są dialekty, każdy okręg ma inną gwarę, różnica w wymowie i słownictwie jest ogromna.

Tak czy inaczej kończąc rozważania o Francji, jest po prostu inna, tak jak i ludzie, którzy tu mieszkają, co nie oznacza,że złe, po postu inne!
Po prawie roku mieszkania tutaj te różnice już mnie nie drażnią tak jak na początku, teraz czuję sie tutaj swobodniej i z miesiąca na miesiąc kocham ten kraj co raz bardziej ale nadal straszliwie , okropnie i beznadziejnie tęsknie za POLSKĄ !!!!
Obecnie mieszkam na środkowym zachodzie Francji, 30 km od oceanu

Pozdrawiam gorąco

[maalwiinkaa2]

hehe o tej 'kulturze' przy stole to zauważyłam. Jedzą oni jak jakieś małe świnki xD zawsze dziwi mnie to że do wszystkich dań podają bagietki
co do kobiet to zauważyłam zupełnie co innego niż Ty mi się one wydawały eleganckie i zadbane, a o otyłości nie było mowy. Może było to spowodowane że większość czasu spędziłam w dzielnicach nr8 i 16. Metro też zrobiło na mnie niesamowite wrażenie

Już się nie mogę doczekać mojej następnej wizyty w tym pięknym kraju. Mi bardzo odpowiada jego wygląd i architektura

[788bb1639a979260fb005346e9120b060466cef5]

zmieniam miejsce emigracji: Sycylia właśnie wróciłam z niezwykle słonecznej i imprezowej wyspy i po prostu się w niej zakochałam i jeszcze ten włoski temperament... bomba