Czy to można zaakceptować? zachowanie narzeczonego..

[edyta2125]

sine.ira dzieki za wsparcie a więc mam nadzieje ze odwołanie slubu bedzie najlepszym rozwiązaniem zwłasza po tym jak powiedziałam narzeczonemu wszystkie wywodu ktore tu opisałam a on odparł : ,,Jak ci sie nie podoba to mnie rzuc ja cie na siłe nie trzymam znajdz sobie lepszego, jak teraz taka jestes to nie chce wiedziec co bedzie po slubie''ej sorry jeszcze nigdy od niego od nikogo nie usłyszałam takich słow

[201803290936]

Napisane przez edyta2125

Dziewczyny w takim razie jak ma przetłumaczyć mojemu facetowi ze to ja jestem jego królową o którą powinien sie trosczyc,dbać i pomagać w najprostrzych rzeczach i faworyzowac a nie ze ja mam jego na kazdym kroku faworyzowac i obdarowywac podarunkami ktore bardzo lubi dostawac a bardzo rzadko ma gest zeby mi coś zafundowac.
(...)

To tak jakbyś chciała komuś "przetłumaczyć", że ma lubić lody waniliowe (a nie lubi). Nie da się. Albo się to czuje, albo nie. A jeśli dodatkowo został beznadziejnie wychowany (nie piszę tu o widocznych patologiach, ale o wychowaniu w przekonaniu, że "facet to jest od tego... a kobieta jest do tego"). Przykro mi, ale uważam Wasz przypadek za nie rokujący zbyt dobrze... Nie przetłumaczysz komuś, że ma Cię kochać (pod pojęciem "kochać" rozumiem dużo więcej, niż mówienie o miłości i kochanie się w sensie fizycznym, ale szacunek, przyjaźń, wspieranie się etc.). Czy masz poczucie, że Twój facet Cię LUBI (tak serio serio, jak lubi się kogoś, z kim nam się fajnie gada, spędza czas, jak dobrego kumpla/kumpelę)?

[Merys]

Napisane przez edyta2125

sine.ira dzieki za wsparcie a więc mam nadzieje ze odwołanie slubu bedzie najlepszym rozwiązaniem zwłasza po tym jak powiedziałam narzeczonemu wszystkie wywodu ktore tu opisałam a on odparł : ,,Jak ci sie nie podoba to mnie rzuc ja cie na siłe nie trzymam znajdz sobie lepszego, jak teraz taka jestes to nie chce wiedziec co bedzie po slubie''ej sorry jeszcze nigdy od niego od nikogo nie usłyszałam takich słow

Wspolczuje, nic milego uslyszec takie cos
Skoro nie potraficie normalnie porozmawiac i dojsc do porozumienia, to naprawde nie ma co sie meczyc w takim zwiazku. Zgadzam sie z Doris nie nauczysz go szacunku wobec siebie. Uwazam ze rozstanie to najlepsze rozwiazanie dla Ciebie. Tylko uwazaj pozniej, bo moze dojsc do sytuacji ze bedzie Ci "obiecywal poprawe" fakt poprawa moze trwac miesiac, a pozniej wszystko wroci do normy, bo bedzie wiedzial ze i tak mu ulegniesz. Pisze to tak na przyszlosc. Powodzenia

[mysiak]

Napisane przez Merys

Zgadzam sie z Doris nie nauczysz go szacunku wobec siebie. Uwazam ze rozstanie to najlepsze rozwiazanie dla Ciebie. Tylko uwazaj pozniej, bo moze dojsc do sytuacji ze bedzie Ci "obiecywal poprawe" fakt poprawa moze trwac miesiac, a pozniej wszystko wroci do normy, bo bedzie wiedzial ze i tak mu ulegniesz.

Przykro mi, ale się zgadzam Wiesz co jest najgorsze? To, że on najprawdopodobniej nie zdaje sobie sprawy z tego, że jego poglądy są anachroniczne i w ogóle nie do przyjęcia dla nas - a przede wszystkim dla Ciebie. Chodzi zarówno o sposób patrzenia na podział obowiązków domowych, jak i wizję małżeństwa w ogóle, ta sprawa z dziećmi też wygląda fatalnie...
Żadna dziewczyna, która się w Twojej sprawie wypowiadała nie obrugała Cię, że powinnaś być matką-Polką. Ale on tego właśnie od Ciebie oczekuje.

Widzę trzy opcje:
1. Weźmiecie ślub i będziesz się z nim ciągle sprzeczać, w końcu się pozabijacie albo rozwiedziecie.
2. Weźmiecie ślub i będziesz spełniała jego oczekiwania. On będzie zadowolony, ale w Tobie będzie narastać frustracja i żal do niego. Albo zmienisz się w zgorzkniałą matkę-Polkę, albo odejdziesz.
3. Zerwiesz ten związek i dasz Wam obojgu szansę, choć na początku będzie ciężko. On będzie mógł znaleźć sobie trusię, która będzie się spełniała obsługując mężusia, Ty znajdziesz kogoś, z kim stworzysz prawdziwie partnerski związek (oczywiście to nie przyjdzie samo, nad tym też trzeba się napracować).

[kinghah]

Napisane przez mysiak

Przykro mi, ale się zgadzam Wiesz co jest najgorsze? To, że on najprawdopodobniej nie zdaje sobie sprawy z tego, że jego poglądy są anachroniczne i w ogóle nie do przyjęcia dla nas - a przede wszystkim dla Ciebie. Chodzi zarówno o sposób patrzenia na podział obowiązków domowych, jak i wizję małżeństwa w ogóle, ta sprawa z dziećmi też wygląda fatalnie...
Żadna dziewczyna, która się w Twojej sprawie wypowiadała nie obrugała Cię, że powinnaś być matką-Polką. Ale on tego właśnie od Ciebie oczekuje.

Widzę trzy opcje:
1. Weźmiecie ślub i będziesz się z nim ciągle sprzeczać, w końcu się pozabijacie albo rozwiedziecie.
2. Weźmiecie ślub i będziesz spełniała jego oczekiwania. On będzie zadowolony, ale w Tobie będzie narastać frustracja i żal do niego. Albo zmienisz się w zgorzkniałą matkę-Polkę, albo odejdziesz.
3. Zerwiesz ten związek i dasz Wam obojgu szansę, choć na początku będzie ciężko. On będzie mógł znaleźć sobie trusię, która będzie się spełniała obsługując mężusia, Ty znajdziesz kogoś, z kim stworzysz prawdziwie partnerski związek (oczywiście to nie przyjdzie samo, nad tym też trzeba się napracować).

Zgadzam się w 100 % co do rad przedmówczyni.

[Newday5]

Jutro poniedziałek, nowy dzień - wyznacz datę, kiedy zaczniesz wprowadzać niezbędne zmiany, bo szkoda Twojego każdego dnia. Ufam, że wiesz co masz robić: odwołaj ślub i rozstań się z nim, uczyń to w odpowiednim dla Ciebie czasie - wynacz datę. To jedyna droga do życia takiego, jakiego pragniesz, przecież o tym wiesz. Zwłoka nie ma sensu. Podziwiam Twoją Mamę, ona Cię bardzo kocha, zwróciła uwagę na ważne kwestie w jego charakterze i powiedziała mu co chciałaby, aby zmienił, w trosce o Ciebie. Wyciągnęła do niego ręke, ze względu na Ciebie.