Brzydkie traktowanie dzieci

[Luba]

Napisane przez Miramej

Ale co Cię tak przeraża? Że wychowuję swoje dziecko bez kar i nagród? Dlaczego?

Ja tam moje nagradzam.
Kar nie ma właściwie, ja mam kochane dzieci, serio, radziłam sobie z nimi spokojnie, jakoś mi nigdy nie robili większych szopek, mimo, że była ich dwójka to byli do ogarnięcia mimo różnych mniejszych wyskoków.

Tak jak pisze Łajka, nie wiem co by było gdybym miała inne dzieci, to jest loteria, lubię jednak mysleć , że to jakie moje dzieci są i były to też zasługa mojego i ich taty podejścia do nich

Wracając do nagród, to ja nigdy nie zapomnę moich byłych sąsiadów, których syn uczył się dość średnio, chociaż zdolna bestia była. Chyby już pisałam o tym.
W pewnym momencie rodzice wpadli na pomysł żeby młodemu płacić za oceny, już nie pamiętam jaka była stawka, ale oczywista za 1 najwyższa (przypominam, że mieszkam w Niemczech).
Co za pomysł, pomyślałam wtedy, nosz się przejada na tym jak nic, nie znam poradnika czy psychologa ani żadnego innego fachowca czy rodzica uważającego się za rozsadnego, który polecałby płacenie dziecku za oceny.
A u sąsiadów to zadziałało jak złoto, chłopak się bardzo podciągnął, świetnie mu szło w szkole i co ciekawe do dziś super sobie radzi, chociaż płacenie za oceny juz dawno nie obowiązuje, dzieciak sobie wyrobił nawyk uczenia, zobaczył, że dużo czasu to nie zabiera, ma bardzo dobra pamięć i wiedzę dość obszerną a oceny ma takie, że może iść na każde studia jakie sobie wymarzy, .
Tak w ramach ciekawostki opowieść.

[MoniaK]

Napisane przez stokrotka_to_ja

ja sobie zaczynam zdawac z tego sprawę..i nieco mnie to przeraża

ja sobie zdałam sprawę dopiero po urodzeniu i drugiego i z rozmarzeniem wspominałam czasy jednego dziecka Jaki my mieliśmy wtedy luuuz
Zweryfikowałam trochę swoje nastawienie i już się tak nie spinam w pewnych kwestiach, bo po prostu inaczej się nie da. Tym bardziej jak różnica pomiędzy dziećmi jest niecałe dwa lata. Wtedy na prawdę trudno jest tłumaczyć i poświęcić tyle uwagi starszemu co młodszemu (mówię o pierwszych miesiącach).
Tak więc Klarissa, doskonale Cię rozumiem

[Miramej]

Napisane przez Luba

Ja tam moje nagradzam.
Kar nie ma właściwie, ja mam kochane dzieci, serio, radziłam sobie z nimi spokojnie, jakoś mi nigdy nie robili większych szopek, mimo, że była ich dwójka to byli do ogarnięcia mimo różnych mniejszych wyskoków.

Tak jak pisze Łajka, nie wiem co by było gdybym miała inne dzieci, to jest loteria, lubię jednak mysleć , że to jakie moje dzieci są i były to też zasługa mojego i ich taty podejścia do nich

Wracając do nagród, to ja nigdy nie zapomnę moich byłych sąsiadów, których syn uczył się dość średnio, chociaż zdolna bestia była. Chyby już pisałam o tym.
W pewnym momencie rodzice wpadli na pomysł żeby młodemu płacić za oceny, już nie pamiętam jaka była stawka, ale oczywista za 1 najwyższa (przypominam, że mieszkam w Niemczech).
Co za pomysł, pomyślałam wtedy, nosz się przejada na tym jak nic, nie znam poradnika czy psychologa ani żadnego innego fachowca czy rodzica uważającego się za rozsadnego, który polecałby płacenie dziecku za oceny.
A u sąsiadów to zadziałało jak złoto, chłopak się bardzo podciągnął, świetnie mu szło w szkole i co ciekawe do dziś super sobie radzi, chociaż płacenie za oceny juz dawno nie obowiązuje, dzieciak sobie wyrobił nawyk uczenia, zobaczył, że dużo czasu to nie zabiera, ma bardzo dobra pamięć i wiedzę dość obszerną a oceny ma takie, że może iść na każde studia jakie sobie wymarzy, .
Tak w ramach ciekawostki opowieść.

Wygląda na to, że trzeba jeszcze rozwinąć definicję nagrody , nie mam żadnej tablicy z buźkami/naklejkami czy coś w ten deseń, nie idziemy na lody z powodu "udanego" tygodnia itp.

Ja też myślę, że podejście ma ogromne znaczenie. Wystarczy, że jest nerwowy dzień, któreś z nas fuknie niepotrzebnie i dziecko jak jeż

Ale jednak była to przygoda obarczona wysokim ryzykiem

[Luba]

Napisane przez Miramej

Wygląda na to, że trzeba jeszcze rozwinąć definicję nagrody , nie mam żadnej tablicy z buźkami/naklejkami czy coś w ten deseń, nie idziemy na lody z powodu "udanego" tygodnia itp.

A na te "buźki" to ja mam alergię
Ale jak jest np jakis "osiąg" w szkole czy np w jakimś konkursie, to jest świętowanie.

Napisane przez Miramej

Ale jednak była to przygoda obarczona wysokim ryzykiem

Ja do końca nie wierzyłam, że to sie uda i obserwowałam z wielkim zdziwieniem, szczególnie jak przestali płacić, bo ciekawa byłam czy chłopak bez "gratyfikacji" dalej dobre stopnie będzie przynosił.

[Miramej]

Napisane przez Luba

A na te "buźki" to ja mam alergię
Ale jak jest np jakis "osiąg" w szkole czy np w jakimś konkursie, to jest świętowanie.

Ale świętowanie sukcesu a wyjście na lody, bo np. uzbierało się 7 uśmiechniętych buziek (z powodu bycia "grzecznym") to są 2 różne sprawy. Bo jak buziek będzie 5 albo 6? Nie ma lodów - coś co miało pełnić funkcję nagrody zaczyna być karą

[tamlin111]

Napisane przez Miramej

Ale co Cię tak przeraża? Że wychowuję swoje dziecko bez kar i nagród? Dlaczego?

Nie wnikam w to jak wychowujesz swoje dzieci. to Twoja sprawa, mnie nic do tego.
Przeraża mnie podejście niektórych mam, które wszystko wiedzą lepiej. jakikolwiek odchył od ich normy wiąże się z pouczaniem innych. Dziecko nie chce powiedzieć o co mu chodzi, po akurat nie chce mu się gadać w tej chwili, to już oznaka tego że boi się matki. Psycholog zalecił system kar i nagród - źle bo kary nic nie dają. Mama, która pozwala swojemu dziecku na wszystko uważa się za super, bo dziecko nie ma stresów. Inne mamy naraz robią się złe, bo krzykną, tupna, ukarają. Przeraża mnie jak czytając dwa posty o jakimś dziecku można tak łatwo wydawać opinię o nim. Trochę to nie fajne.

Napisane przez Luba

A na te "buźki" to ja mam alergię
Ale jak jest np jakis "osiąg" w szkole czy np w jakimś konkursie, to jest świętowanie.

Czyli nagroda jest tylko za duże osiągnięcia? My mamy buźki, są różne zadania, typu sprzątanie, zasypianie, pomoc innym itp. Ocena na koniec dnia, super frajda, sama nakleja. Na koniec tygodnia nagroda, i nie za maksymalną ilość dobrych buziek, tylko za większość. Nie zdarzyło się aby nagrody nie było. Taka tablica super wpłynęła na moją córkę, każdemu polecam.

[karolca]

Tamlin, po kilku postach opinoa jest nie tylko o dziecku ale o matce, tacie, psychologu i w ogole o wszystkich

[Miramej]

Napisane przez tamlin111

Nie wnikam w to jak wychowujesz swoje dzieci. to Twoja sprawa, mnie nic do tego.
Przeraża mnie podejście niektórych mam, które wszystko wiedzą lepiej. jakikolwiek odchył od ich normy wiąże się z pouczaniem innych. Dziecko nie chce powiedzieć o co mu chodzi, po akurat nie chce mu się gadać w tej chwili, to już oznaka tego że boi się matki. Psycholog zalecił system kar i nagród - źle bo kary nic nie dają. Mama, która pozwala swojemu dziecku na wszystko uważa się za super, bo dziecko nie ma stresów. Inne mamy naraz robią się złe, bo krzykną, tupna, ukarają. Przeraża mnie jak czytając dwa posty o jakimś dziecku można tak łatwo wydawać opinię o nim. Trochę to nie fajne.

Nie uważam się za taką mamę, ba! przyznaję, że sama mam taki typ na tym forum , na dodatek z frontu osób wychowujących dziecko podobnie do mnie.
Przecież tak wygląda dyskusja - dzielenie się swoimi poglądami i podawanie argumentów na ich obronę. Co do psychologa i jego zaleceń - są po prostu różne szkoły, nie każda do wszystkich przemawia, dudipopka napisała, że ją te kary i nagrody przekonują, OK, nie piszę jej, co ma robić i że jest jakaś tam, tylko piszę o swoich odczuciach i swoim stosunku do takiego podejścia. IMO ta dyskusja przebiega spokojnie, póki nie pojawiają się wstawki właśnie takie, jak Twoje: "Zdaniem większości powinnaś grać do usranej śmierci bo przecież obiecałaś i nie wolno brzydko traktować dzieci

Uważaj zebyś zaraz nie została zlinczowana za to"

[tamlin111]

Napisane przez Miramej

Nie uważam się za taką mamę, ba! przyznaję, że sama mam taki typ na tym forum , na dodatek z frontu osób wychowujących dziecko podobnie do mnie.
Przecież tak wygląda dyskusja - dzielenie się swoimi poglądami i podawanie argumentów na ich obronę. Co do psychologa i jego zaleceń - są po prostu różne szkoły, nie każda do wszystkich przemawia, dudipopka napisała, że ją te kary i nagrody przekonują, OK, nie piszę jej, co ma robić i że jest jakaś tam, tylko piszę o swoich odczuciach i swoim stosunku do takiego podejścia. IMO ta dyskusja przebiega spokojnie, póki nie pojawiają się wstawki właśnie takie, jak Twoje: "Zdaniem większości powinnaś grać do usranej śmierci bo przecież obiecałaś i nie wolno brzydko traktować dzieci

Uważaj zebyś zaraz nie została zlinczowana za to"

I mogą polecieć punkty, jak to się dzieje często na takich wątkach, bo pewnym osobom ( powinny wiedzieć odpowiednie ) nie podoba się zdanie innych.
Poza tym niewiem dlaczego uważasz że piszę o Tobie ciągle. Wybacz ale nie. Piszę ogólnie. Ty piszesz o swoich odczuciach i podejściu ja też.
Nie podoba mi się krytykowanie innych za swoje metody, każde dziecko jest inne, każda historia jest inna, powinno się to uszanować.

Napisane przez karolca

Tamlin, po kilku postach opinoa jest nie tylko o dziecku ale o matce, tacie, psychologu i w ogole o wszystkich

Przerażające, że kilka postów pozwala poznać innym człowieka na tyle, aby wydawać o nim opinię.

[Miramej]

Napisane przez tamlin111

I mogą polecieć punkty, jak to się dzieje często na takich wątkach, bo pewnym osobom ( powinny wiedzieć odpowiednie ) nie podoba się zdanie innych.
Poza tym niewiem dlaczego uważasz że piszę o Tobie ciągle. Wybacz ale nie. Piszę ogólnie. Ty piszesz o swoich odczuciach i podejściu ja też.
Nie podoba mi się krytykowanie innych za swoje metody, każde dziecko jest inne, każda historia jest inna, powinno się to uszanować.


Przerażające, że kilka postów pozwala poznać innym człowieka na tyle, aby wydawać o nim opinię.

Jak ktoś się daje sprowokować, to niech lecą

No OK, ale i tak uważam, że ta dyskusja na razie trzyma jako taki poziom

[Luba]

Napisane przez tamlin111

Czyli nagroda jest tylko za duże osiągnięcia? My mamy buźki, są różne zadania, typu sprzątanie, zasypianie, pomoc innym itp. Ocena na koniec dnia, super frajda, sama nakleja. Na koniec tygodnia nagroda, i nie za maksymalną ilość dobrych buziek, tylko za większość. Nie zdarzyło się aby nagrody nie było. Taka tablica super wpłynęła na moją córkę, każdemu polecam.

Nie, nie za "duże", po prostu za osiągnięcia, w moim odczuciu sprzątanie, pomoc innym, zasypainie to nie są osiagnięcia, tylko normalne zachowanie Po prostu nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby za normalne zachowania nagradzać a jak moje dzieci były małe to jeszcze nie było słychac o, dla mnie chorych, pomysłach w rodzaju "buziek". A ja sama byłam na tyle mało kreatywna , że nie wpadłam na to, żeby za norme nagradzać.
Jedno z moich dzieci było niejadkiem a nie przyszło mi do głowy, żeby go nagradzać za jedzenie, to tak, jakby dziecko nagradzac za to, że raczy oddychać.

Może piszę tak dlatego, że miałam i mam naprawdę "dobre" dzieci, a może miałam i mam "dobre" dzieci dlatego, że ich nie nagradzałam za to, ze robią to co do nich należy. Od najmłodszych lat były uczone (obserwując nas), ze każdy coś w życiu robi, ma jakieś obowiązki, że jakieś zasady (także grzecznosci wobec innych) obowiązują.
Nie wiem, jak pisałam, lubie myslec, że dzieci mam fajne, bo wpłynęło na nie moje i ich taty postępowanie

[_vixen_]

Tamlin111 dajesz dziecku tzw. buźkę za zasypianie?

[tamlin111]

Napisane przez Luba

Nie, nie za "duże", po prostu za osiągnięcia, w moim odczuciu sprzątanie, pomoc innym, zasypainie to nie są osiagnięcia, tylko normalne zachowanie Po prostu nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby za normalne zachowania nagradzać a jak moje dzieci były małe to jeszcze nie było słychac o, dla mnie chorych, pomysłach w rodzaju "buziek". A ja sama byłam na tyle mało kreatywna , że nie wpadłam na to, żeby za norme nagradzać.
Jedno z moich dzieci było niejadkiem a nie przyszło mi do głowy, żeby go nagradzać za jedzenie, to tak, jakby dziecko nagradzac za to, że raczy oddychać.

Może piszę tak dlatego, że miałam i mam naprawdę "dobre" dzieci, a może miałam i mam "dobre" dzieci dlatego, że ich nie nagradzałam za to, ze robią to co do nich należy. Od najmłodszych lat były uczone (obserwując nas), ze każdy coś w życiu robi, ma jakieś obowiązki, że jakieś zasady (także grzecznosci wobec innych) obowiązują.
Nie wiem, jak pisałam, lubie myslec, że dzieci mam fajne, bo wpłynęło na nie moje i ich taty postępowanie

Ja też mam super dzieci. I mimo wielu problemów z córą po rozstaniu z jej ojcem wiem że dobrze ją wychowuję, bo jestem dla niej najlepszą mamą, mimo że nieraz krzyknę, dam karę. Ona zna swoje granice i je respektuje, tak samo my. Dlatego zapanował spokój w domu.
A buźki, cóż, nam były pomocne, kilka małych rzeczy stawało się na koniec dnia wielkim osiągnięciem, wstała rano bez marudzenia, umyła ząbki ładnie a nie udawała, zjadła w przedszkolu obiadek, pomogła mi zetrzeć kurze, zajęła się bratem jak ją poprosiłam, wyszła z psem. Małe rzeczy pojedynczo, razem są nie małym wyzwaniem dla rozbrykanej 5-latki. Ona uwielbia buźki, sama je nakleja, zmienia plansze. Ona jest szczęsliwa widząc je zadowolone, ja jestem szczęśliwa że moje dziecko przestaje być diabełkiem.

---------- Dopisano o 09:43 ---------- Poprzedni post napisano o 09:39 ----------

Napisane przez _vixen_

Tamlin111 dajesz dziecku tzw. buźkę za zasypianie?

Ogólnie napisałam zasypianie, na to składa się wieczorna toaleta, grzeczne pójście do łóżka a nie grasowanie do północy, wyłączenie bajek kiedy jej się każe. Nagradzam to, ponieważ akurat takie czynności były u nas dość częstym problemem.

[Patrilla]

Ja nie jestem najlepsza mamą i mam dość trudne dzieci cześć dziewczyn wie bo sporo sie tez radzilam, na starsza ani buźki ani perspektywa nagrody by nie zadziałała ...
Forum nauczyło mnie jednego dzieci są przeróżne ale czasem coś przeczyta, dopytales i dopasuje do moich specyficznych potomków
Jest mi przykro jak widzę ocgrzaniAne na ulicy dziecko, ale wiem ze i mńie sie to zdarza żeby przywołać niezależna córkę do porządku (jak np jeździmy rowerami) i 10 prośba nie daje minimalnego rezultatu, bo ona wie lepiej ...

[glamourous]

kazdemu wedlug potrzeb i tyle. dziewczyny w kazda strone- swiata nie zmienicie, jak ktos jest przeciwnikiem czy zwolennikiem kar to chyba go do innych racji trudno przekonac. przynajmniej tyle wywnioskowalam z tego typu dyskusji na tym forum jeszcze chyba sie nie zdarzylo zeby ktoras strona ustapila, obie sie zacietrzewiaja w swoich racjach- abstrahujac od tego kto faktycznie racje ma

[Klarissa]

Napisane przez MoniaK

ja sobie zdałam sprawę dopiero po urodzeniu i drugiego i z rozmarzeniem wspominałam czasy jednego dziecka Jaki my mieliśmy wtedy luuuz
Zweryfikowałam trochę swoje nastawienie i już się tak nie spinam w pewnych kwestiach, bo po prostu inaczej się nie da. Tym bardziej jak różnica pomiędzy dziećmi jest niecałe dwa lata. Wtedy na prawdę trudno jest tłumaczyć i poświęcić tyle uwagi starszemu co młodszemu (mówię o pierwszych miesiącach).
Tak więc Klarissa, doskonale Cię rozumiem

Widzę, że twój drugi synuś urodził się w ten sam dzień co mój

Fajnie, że ktoś mnie rozumie

Zawsze to tak jest, że teoria swoje, praktyka swoje. Wczoraj sobie pomyślałam "a może ja jestem za surowa" wieczorem byłam na zakupach, kupiłam coś dla córki (tak, wiem, wiem zabijam swoje wyrzuty sumienia przedmiotami :P ale to dlatego, że kupowałam też coś dla synka) i mówię rano "wiesz, jak będziesz grzeczna to mam dla ciebie niespodziankę" i co się stało? Efekt dokładnie odwrotny, ryk nie z tej ziemi, nie będzie się ubierać, nie będzie myć zębów, nie będzie jeść śniadania bo ona chce niespodziankę... Potem była umowa: jedna bajka po śniadaniu. Właśnie już 2h męczy i jęczy, że chce bajkę (stan śniadania - ugryziona jedna kanapka). Wszelkie umowy z moją córeczką są funta kłaków nie warte, bo ona obieca owszem wszystko, ale żeby to jeszcze dotrzymać to już gorzej...

[tamlin111]

Napisane przez Klarissa

Zawsze to tak jest, że teoria swoje, praktyka swoje. Wczoraj sobie pomyślałam "a może ja jestem za surowa" wieczorem byłam na zakupach, kupiłam coś dla córki (tak, wiem, wiem zabijam swoje wyrzuty sumienia przedmiotami :P ale to dlatego, że kupowałam też coś dla synka) i mówię rano "wiesz, jak będziesz grzeczna to mam dla ciebie niespodziankę" i co się stało? Efekt dokładnie odwrotny, ryk nie z tej ziemi, nie będzie się ubierać, nie będzie myć zębów, nie będzie jeść śniadania bo ona chce niespodziankę... Potem była umowa: jedna bajka po śniadaniu. Właśnie już 2h męczy i jęczy, że chce bajkę (stan śniadania - ugryziona jedna kanapka). Wszelkie umowy z moją córeczką są funta kłaków nie warte, bo ona obieca owszem wszystko, ale żeby to jeszcze dotrzymać to już gorzej...

Ale Ci się trafił przekorny egzemplarz Na moją by niespodzianka i bajka podziałały prawidlowo - anioł

[glamourous]

tamlin a zwrocilas uwage np na to ze miedzy twoja corka a corka Klarissy jest jednak spora roznica wieku? to co dziala u 5 czy 6- latka wcale niekoniecznie zadziala u 3latka, kazdy przedzial wiekowy ma swoja specyfike a akurat przekora jest chyba dosc charakterystyczna w grupie wiekowej 3-latkow

[Miramej]

Napisane przez glamourous

tamlin a zwrocilas uwage np na to ze miedzy twoja corka a corka Klarissy jest jednak spora roznica wieku? to co dziala u 5 czy 6- latka wcale niekoniecznie zadziala u 3latka, kazdy przedzial wiekowy ma swoja specyfike a akurat przekora jest chyba dosc charakterystyczna w grupie wiekowej 3-latkow

I 4-latków też

[ajah]

Napisane przez Klarissa

Widzę, że twój drugi synuś urodził się w ten sam dzień co mój

Fajnie, że ktoś mnie rozumie

Zawsze to tak jest, że teoria swoje, praktyka swoje. Wczoraj sobie pomyślałam "a może ja jestem za surowa" wieczorem byłam na zakupach, kupiłam coś dla córki (tak, wiem, wiem zabijam swoje wyrzuty sumienia przedmiotami :P ale to dlatego, że kupowałam też coś dla synka) i mówię rano "wiesz, jak będziesz grzeczna to mam dla ciebie niespodziankę" i co się stało? Efekt dokładnie odwrotny, ryk nie z tej ziemi, nie będzie się ubierać, nie będzie myć zębów, nie będzie jeść śniadania bo ona chce niespodziankę... Potem była umowa: jedna bajka po śniadaniu. Właśnie już 2h męczy i jęczy, że chce bajkę (stan śniadania - ugryziona jedna kanapka). Wszelkie umowy z moją córeczką są funta kłaków nie warte, bo ona obieca owszem wszystko, ale żeby to jeszcze dotrzymać to już gorzej...

Klarissa coś nie działa w waszym układzie i ona nie respektuje ciebie jako osoby, której autorytet jest wazny, a zdanie decydujące.

Nie będę tutaj rozpisywać się na temat potencjalnych przyczyn takiego stanu rzeczy, bo mozliwosci jest mnóstwo.


Miramej dyskusja polega na wymianie informacje, rozpatrywaniu róznych kwestii. Gdy jednak pojawia się okazja do spojrzenia na sprawę z innej strony, cienia krytyki w stosunku do metod , o których piszesz to wypalasz: przeciez pisze o swoim dziecku i swoich metodach- przeciez mi wolno
Twoje dziecko nie jest w zadnym razie wyznacznikiem czegokolwiek.
A dyskusja w temacie na tym poziomie nie ma zupełnie sensu.

[Miramej]

Napisane przez ajah

Miramej dyskusja polega na wymianie informacje, rozpatrywaniu róznych kwestii. Gdy jednak pojawia się okazja do spojrzenia na sprawę z innej strony, cienia krytyki w stosunku do metod , o których piszesz to wypalasz: przeciez pisze o swoim dziecku i swoich metodach- przeciez mi wolno
Twoje dziecko nie jest w zadnym razie wyznacznikiem czegokolwiek.
A dyskusja w temacie na tym poziomie nie ma zupełnie sensu.

Umknęło Ci, że rozpatrywałam tu kwestię kary? , a moje "wypalanie", że piszę o swoim dziecku i swoich metodach dotyczyło Twojej takiej wypowiedzi:
"Mozesz sobie wierzyc w o chcesz. Wez tylko pod uwagę, ze ludzie sa rózni,nie mozna ich trakowac jednakowo.
Twoje metody działaja u ciebie, u innego dziecka moga być bezuzyteczne."

A że mi wolno pisać, dotyczyło tego:
"System kar i nagród warto dostosować do dziecka i jego sytuacji.
Dudidopka konsultowała się z psychologiem, który ma wiecej informacji o dziecku i rodzinie niz wizazanki. Nie ma podstaw, zeby te metody z góry przekreślać czy krytykować."

Jakoś mam wrażenie, że nie rozumiesz, co pisałam, ale to nic.
Jeśli Ci poziom dyskusji nie odpowiada, proponuję, żebyś nie brała w niej udziału.

Napisane przez ajah

Klarissa coś nie działa w waszym układzie i ona nie respektuje ciebie jako osoby, której autorytet jest wazny, a zdanie decydujące.

Jakie kategoryczne stwierdzenie, diagnozujesz przez sieć?

EOT

[ajah]

Napisane przez Miramej

Umknęło Ci, że rozpatrywałam tu kwestię kary? , a moje "wypalanie", że piszę o swoim dziecku i swoich metodach dotyczyło Twojej takiej wypowiedzi:
"Mozesz sobie wierzyc w o chcesz. Wez tylko pod uwagę, ze ludzie sa rózni,nie mozna ich trakowac jednakowo.
Twoje metody działaja u ciebie, u innego dziecka moga być bezuzyteczne."

A że mi wolno pisać, dotyczyło tego:
"System kar i nagród warto dostosować do dziecka i jego sytuacji.
Dudidopka konsultowała się z psychologiem, który ma wiecej informacji o dziecku i rodzinie niz wizazanki. Nie ma podstaw, zeby te metody z góry przekreślać czy krytykować."

Jakoś mam wrażenie, że nie rozumiesz, co pisałam, ale to nic.
Jeśli Ci poziom dyskusji nie odpowiada, proponuję, żebyś nie brała w niej udziału.



Jakie kategoryczne stwierdzenie, diagnozujesz przez sieć?

EOT

Ano widzisz, bo moja wiedza i doswiadczenie w tych kwestiach to nie tylko moje dziecko (do którego zresztą trzeba mieć kompleksowe podejscie, i z którym niewiele kwestii jest prostych).
A stwierdzenie nie jest az tak kategoryczne

[tamlin111]

Napisane przez glamourous

tamlin a zwrocilas uwage np na to ze miedzy twoja corka a corka Klarissy jest jednak spora roznica wieku? to co dziala u 5 czy 6- latka wcale niekoniecznie zadziala u 3latka, kazdy przedzial wiekowy ma swoja specyfike a akurat przekora jest chyba dosc charakterystyczna w grupie wiekowej 3-latkow

Nie zwróciłam uwagi, bo się w to nie zagłębiam. Stwierdziłam że mała przekorna istotka jej się trafiła, ot wszystko i dodałam na temat mojej. Nic innego nie miałam na myśli.
A 3-latek fakt przekorny jest.
Swoją droga nawet nie wiedziałam że dziecko ma 3 lata

Napisane przez ajah

Klarissa coś nie działa w waszym układzie i ona nie respektuje ciebie jako osoby, której autorytet jest wazny, a zdanie decydujące.

Nie będę tutaj rozpisywać się na temat potencjalnych przyczyn takiego stanu rzeczy, bo mozliwosci jest mnóstwo.

I właśnie o tym pisałam, kilka postów i jest diagnoza. Matka nie ma autorytetu i koniec, dziecko nie szanuje matki. Po co szukać pomocy u specjalistów jak działa wizaż i wirtualni eksperci, po co płacić grube pieniądze za terapie, włączasz wizaż, rzucasz hasło i bach, masz odpowiedź.
Na jakiej podstawie wyciągasz takie poważne wnioski, którymi w tym momencie podważasz Ty autorytet matki?

[ajah]

Napisane przez tamlin111

Nie zwróciłam uwagi, bo się w to nie zagłębiam. Stwierdziłam że mała przekorna istotka jej się trafiła, ot wszystko i dodałam na temat mojej. Nic innego nie miałam na myśli.
A 3-latek fakt przekorny jest.
Swoją droga nawet nie wiedziałam że dziecko ma 3 lata


I właśnie o tym pisałam, kilka postów i jest diagnoza. Matka nie ma autorytetu i koniec, dziecko nie szanuje matki. Po co szukać pomocy u specjalistów jak działa wizaż i wirtualni eksperci, po co płacić grube pieniądze za terapie, włączasz wizaż, rzucasz hasło i bach, masz odpowiedź.
Na jakiej podstawie wyciągasz takie poważne wnioski, którymi w tym momencie podważasz Ty autorytet matki?

Tamlin ja niepiszę, o rzeczach, o których nie mam pojęcia.
Mam wykształcenie kierunkowe związane z wychowaniem dzieci, jak równiez doświadczenie zawodowe w tym kierunku.A w związku z tym, ze moje dziecko potrzebuje specyficznego podejścia cały czas się dokształcam i konsultuję się z profesjonalistami bardziej doświadczonymi ode mnie.
Moje stwierdzenie nie ma negatywnego zabarwienia.
Na czym je opieram?
Między innymi na tym, ze dziecko nie współpracuje, nie wykonuje poleceń, jest oporne. I nie jest to stan krótkotrwały, zalezny od drobnych zmian : typu nastrój związany z pogodą.
I nie,nie jest to diagnoza, to jest moja obserwacja.
Diagnoza byłaby wtedy, gdyby wszystkie mozliwe czynniki zostałyby wzięte od uwagę.

[Luba]

Napisane przez tamlin111

I właśnie o tym pisałam, kilka postów i jest diagnoza. Matka nie ma autorytetu i koniec, dziecko nie szanuje matki. Po co szukać pomocy u specjalistów jak działa wizaż i wirtualni eksperci, po co płacić grube pieniądze za terapie, włączasz wizaż, rzucasz hasło i bach, masz odpowiedź.
Na jakiej podstawie wyciągasz takie poważne wnioski, którymi w tym momencie podważasz Ty autorytet matki?

Nie wiem czy jest to już aż diagnoza. Ale spostrzeżenie, dobre zresztą, a pisała o tym już kiedyś sama Klarissa, więc coś jest na rzeczy.
A poza tym nie przyszło Ci do głowy, że na wizażu też mogą się wypowiadać specjaliści? I że osoby tu wypowiadające się opierają się nie na "kilku postach" ale na tym co ktoś pisze od dłuższego czasu.

[glamourous]

Napisane przez tamlin111

Nie zwróciłam uwagi, bo się w to nie zagłębiam. Stwierdziłam że mała przekorna istotka jej się trafiła, ot wszystko i dodałam na temat mojej. Nic innego nie miałam na myśli.
A 3-latek fakt przekorny jest.
Swoją droga nawet nie wiedziałam że dziecko ma 3 lata

odnioslam sie do twojej wypowiedzi wlasnie z tego wzgldu ze dodalas uwage o swojej corce.
bo jak dla mnie kontekst "miedzy wierszami" jest taki- twoje metody nie dzialaja masz przekorne dziecko- a mojej nie pozwole ogladac bajki i jest aniol- czyt. moje metody sie sprawdzaja

jak dla mnie taki byl podtekst

[tamlin111]

Napisane przez ajah

Tamlin ja niepiszę, o rzeczach, o których nie mam pojęcia.
Mam wykształcenie kierunkowe związane z wychowaniem dzieci, jak równiez doświadczenie zawodowe w tym kierunku.A w związku z tym, ze moje dziecko potrzebuje specyficznego podejścia cały czas się dokształcam i konsultuję się z profesjonalistami bardziej doświadczonymi ode mnie.
Moje stwierdzenie nie ma negatywnego zabarwienia.
Na czym je opieram?
Między innymi na tym, ze dziecko nie współpracuje, nie wykonuje poleceń, jest oporne. I nie jest to stan krótkotrwały, zalezny od drobnych zmian : typu nastrój związany z pogodą.
I nie,nie jest to diagnoza, to jest moja obserwacja.
Diagnoza byłaby wtedy, gdyby wszystkie mozliwe czynniki zostałyby wzięte od uwagę.

Tylko pytanie czy mama chce aby ktoś po kilku postach stwierdzał że nie jest autorytetem dla swojego dziecka, tym bardziej że widać jak się stara. Ot wszystko na ten temat.

Napisane przez glamourous

odnioslam sie do twojej wypowiedzi wlasnie z tego wzgldu ze dodalas uwage o swojej corce.
bo jak dla mnie kontekst "miedzy wierszami" jest taki- twoje metody nie dzialaja masz przekorne dziecko- a mojej nie pozwole ogladac bajki i jest aniol- czyt. moje metody sie sprawdzaja

jak dla mnie taki byl podtekst

Nie, nie, nie Po prostu u mnie te metody działają i na prostym przykładzie widac że dzieci są różne, nie można ich wkładać do jednego wora i tym samym oceniać metod wychowawczych innych. Co na jedne dziecko działa, na inne już nie.
Poza tym nie można pisać "twoje metody się nie sprawdzają, moje tak", w tym kontekście, bo metoda jest taka sama, dziecko tylko inne.

[ajah]

Napisane przez tamlin111

Tylko pytanie czy mama chce aby ktoś po kilku postach stwierdzał że nie jest autorytetem dla swojego dziecka, tym bardziej że widać jak się stara. Ot wszystko na ten temat.


Nie, nie, nie Po prostu u mnie te metody działają i na prostym przykładzie widac że dzieci są różne, nie można ich wkładać do jednego wora i tym samym oceniać metod wychowawczych innych. Co na jedne dziecko działa, na inne już nie.
Poza tym nie można pisać "twoje metody się nie sprawdzają, moje tak", w tym kontekście, bo metoda jest taka sama, dziecko tylko inne.

Zapytaj mamy, o odpowiedz na to pytanie.
Mam wrazenie, ze niewiele rozumiesz.
Jezeli rodzic ma problem z zachowaniem dziecka i chce zrobic coś, by było obojgu łatwiej to wszelka konstruktywna pomoc (komentarze czy krytyka) jest wazna.
Chodzenie na paluszkach wokół trudego tematu niczego nie zmieni. Rozmowa moze pomóc.

[tamlin111]

Napisane przez ajah

Zapytaj mamy, o odpowiedz na to pytanie.
Mam wrazenie, ze niewiele rozumiesz.
Jezeli rodzic ma problem z zachowaniem dziecka i chce zrobic coś, by było obojgu łatwiej to wszelka konstruktywna pomoc (komentarze czy krytyka) jest wazna.
Chodzenie na paluszkach wokół trudego tematu niczego nie zmieni. Rozmowa moze pomóc.

Może i masz rację, ale ja akurat jakbym chciała pomocy i rady to bym o nią poprosiła. I na pewno osobę która zna moje dziecko, ma z nim kontakt. Lubisz jak obce osoby wydają o Tobie osądy?
Ja nie lubię czegoś takiego i wyrażam swoje zdanie, tak jak Ty to robisz. Czy to powód do stwierdzeń ze niewiele rozumiem?

[ajah]

Napisane przez tamlin111

Może i masz rację, ale ja akurat jakbym chciała pomocy i rady to bym o nią poprosiła. I na pewno osobę która zna moje dziecko, ma z nim kontakt. Lubisz jak obce osoby wydają o Tobie osądy?
Ja nie lubię czegoś takiego i wyrażam swoje zdanie, tak jak Ty to robisz. Czy to powód do stwierdzeń ze niewiele rozumiem?

Widzisz dla mnie Klarissa nie jest zupełnie obcą osobą.
Czytam jej posty na wiazazu od dawna i nie raz dyskutoałam z nią w róznych watkach.

I na tym kończę kwestię mojego komentarza w odniesieniu do wypowiedzi Klarissy- bo uwazam, ze to niefajnie mówić o nieobecnych


Jak piszę o czymś na wizazu to liczę się z tym, ze moze to zostać skomentowane. Bez względu na to czy pytam o poradę czy też nie.
Uwazam, ze zupełnie nie rozumiesz problemu i masz trudność z czytaniem ze zrozumieniem.
W wychowywaniu dziecka najwazniejsze jest dziecko.
Potrzeby rodzica idą na drugi plan. Odrobina dyskomfortu rodzica jest niczym, jeśli dziecko dzięki temu będzie mogło funkcjonować lepiej, lepiej się rozwijać. Gdyby rodzicielstwo było czymś łatwym i bezproblemowym- nie byoby tego watku. I mam wrazenie, ze własnie tego nie rozumiesz
Jeśli chodzi o mnie: dotknęła mnie konstruktywnai niekonstruktywna krytyka (w związku z moim dzieckiem) nie raz. Jeśli ktoś mówił od rzeczy- ignoruję. Jak ktoś ma coś sensownego do powiedzenia (nawet dla mnie nieprzyjemnego) biorę to pod uwagę, rozwazam, analizuję i decyduję co zrobić dalej.
.