Jestem złą mamą?

[201708160922]

Napisane przez Luba

Sorry, poczlas sie urazona? zagalopowalam sie, zawsze tak odpowiadam mojej siostrze, jak mowi "naprawde"? i odpowiedzialam odruchowo tak samo

Urażona to może za duże słowo, ale jakoś tak dziwnie się poczułam. Urok słowa pisanego.

[201605091007]

Miałam trochę ponad rok, kiedy moi rodzice pojechali na prawie miesiąc do Niemiec. Zostałam z dziadkami, nawet tego nie pamiętam i absolutnie nie mam im tego za złe

[phideaux]

Napisane przez M917

Miałam trochę ponad rok, kiedy moi rodzice pojechali na prawie miesiąc do Niemiec. Zostałam z dziadkami, nawet tego nie pamiętam i absolutnie nie mam im tego za złe

I takich historii jest zatrzęsienie, dlatego ten wątek momentami czytałam z taką miną Jak przeciwniczki zostawiania dziecka na kilka dni odnoszą się do takich historii? Skoro z taką pewnością piszą, że dziecko na pewno odczuje żal i porzucenie i może mieć to wpływ na jego kształtowanie? Że te dziewczyny kłamią i na pewno mają jakieś braki?

Ludzie, to tylko KILKA dni, ona nie pyta, czy jest w porządku zostawić dziecko i urządzić sobie całe życie na nowo w Paryżu.
Dużo osób pisze, że nie zostawiłoby dziecka, bo same by nie wytrzymały z tym emocjonalnie, i spoko, nie mam nic do tego, ale tak samo rozumiem, że ona może nie mieć większych obiekcji przed zostawieniem dziecka na kilka dni. A nie ma, bo dopiero reakcja otoczenia sprawiła, że zaczęła się zastanawiać, czy to jest ok. Ale wewnętrznie widać nie czuła, że mogłoby być jej z tym źle.
Gdyby jeszcze napisała, że szuka jakiekolwiek opiekunki do dziecka na ten czas, że może być nawet obca osoba, to zrozumiałabym oburzenie, ale zostawia z ojcem...

[201605091007]

Napisane przez phideaux

I takich historii jest zatrzęsienie, dlatego ten wątek momentami czytałam z taką miną Jak przeciwniczki zostawiania dziecka na kilka dni odnoszą się do takich historii? Skoro z taką pewnością piszą, że dziecko na pewno odczuje żal i porzucenie i może mieć to wpływ na jego kształtowanie? Że te dziewczyny kłamią i na pewno mają jakieś braki?

Ludzie, to tylko KILKA dni, ona nie pyta, czy jest w porządku zostawić dziecko i urządzić sobie całe życie na nowo w Paryżu.
Dużo osób pisze, że nie zostawiłoby dziecka, bo same by nie wytrzymały z tym emocjonalnie, i spoko, nie mam nic do tego, ale tak samo rozumiem, że ona może nie mieć większych obiekcji przed zostawieniem dziecka na kilka dni. A nie ma, bo dopiero reakcja otoczenia sprawiła, że zaczęła się zastanawiać, czy to jest ok. Ale wewnętrznie widać nie czuła, że mogłoby być jej z tym źle.
Gdyby jeszcze napisała, że szuka jakiekolwiek opiekunki do dziecka na ten czas, że może być nawet obca osoba, to zrozumiałabym oburzenie, ale zostawia z ojcem...

Odnoszę wrażenie, że dzieciom wszystko jedno. To tylko mamy by chciały, żeby dzieciątko usychało jak mech w pełnym słońcu, gdy spędzi jakiś czas bez matki

[mikia20]

Napisane przez M917

Odnoszę wrażenie, że dzieciom wszystko jedno. To tylko mamy by chciały, żeby dzieciątko usychało jak mech w pełnym słońcu, gdy spędzi jakiś czas bez matki

Aj lajk yt.

[Rena]

Napisane przez new woman in town

To mit, że dobra matka musi spędzać każdą minutę swojego życia przy dziecku, często właśnie takie matki są dla dziecka przekleństwem, bo rezygnując ze swojego życia w przyszłości nie pozwalają dziecku na zbudowanie własnego.

zgadzam sie i tez to zaobserwowalam.

Envoyé depuis mon GT-S5839i avec Tapatalk

[zuz123]

Napisane przez M917

Miałam trochę ponad rok, kiedy moi rodzice pojechali na prawie miesiąc do Niemiec. Zostałam z dziadkami, nawet tego nie pamiętam i absolutnie nie mam im tego za złe

Dokładnie, taka sama historia w mojej rodzinie. Moja matka wyjechała na tydzień do Berlina, zostawiła mnie z tatą. Nie pamiętam, nie oburza mnie to- jestem pewna że mój ojciec się zajął mną równie dobrze jak mama. Bez przesady, to tylko 5 dni- dużo ważniejsze jest jak oni na co dzień wychowują to dziecko, zajmują się nim itd.

[golgie]

Każdy robi jak uważa. Skoro z dzieckiem będzie ogarnięty, jak rozumiem, tata, to już dobrze.
Ja bym nie zostawiała na tak długo tak małego dziecka, ale ot tylko moja opinia.

[DzikaWozkowa]

Napisane przez golgie

Każdy robi jak uważa. Skoro z dzieckiem będzie ogarnięty, jak rozumiem, tata, to już dobrze.
Ja bym nie zostawiała na tak długo tak małego dziecka, ale ot tylko moja opinia.

Ale nie zostawiłabyś dlatego, że dziecko by na tym ucierpiało (na pozostawieniu z ojcem przypominam) czy dlatego że sama nie dałabyś rady?

[201609102148]

Napisane przez M917

Odnoszę wrażenie, że dzieciom wszystko jedno. To tylko mamy by chciały, żeby dzieciątko usychało jak mech w pełnym słońcu, gdy spędzi jakiś czas bez matki

Tak bardzo do bólu się zgadzam.

Przekonanie o tym, że matka to jakaś istota nadnaturalna, niezmiernie mnie bawi... Tak jak zazdrość matek, jak sie okazuje, ze jednak nie sa niezastąpione, a tatuś w dodatku sprawniej zmienia pieluszkę i potrafi dzidzie szybciej uśpić

Dziecko tak samo rozpoznaje po zapachu matkę, jak i ojca. Podobnie jego glos, który takze pamięta jeszcze z zycia płodowego. Jesli niczego nie spieprzyli i tata zajmował się bobasem (a autorka twierdzi, ze tak), to półroczne dziecko powinno miec wystarczająco silną więź z ojcem, by z nim zostac samo.

Przepraszam, ale przez niektórych przemawia OZM.

[slaaave13]

Napisane przez phideaux

I takich historii jest zatrzęsienie, dlatego ten wątek momentami czytałam z taką miną Jak przeciwniczki zostawiania dziecka na kilka dni odnoszą się do takich historii? Skoro z taką pewnością piszą, że dziecko na pewno odczuje żal i porzucenie i może mieć to wpływ na jego kształtowanie? Że te dziewczyny kłamią i na pewno mają jakieś braki?

Ludzie, to tylko KILKA dni, ona nie pyta, czy jest w porządku zostawić dziecko i urządzić sobie całe życie na nowo w Paryżu.
Dużo osób pisze, że nie zostawiłoby dziecka, bo same by nie wytrzymały z tym emocjonalnie, i spoko, nie mam nic do tego, ale tak samo rozumiem, że ona może nie mieć większych obiekcji przed zostawieniem dziecka na kilka dni. A nie ma, bo dopiero reakcja otoczenia sprawiła, że zaczęła się zastanawiać, czy to jest ok. Ale wewnętrznie widać nie czuła, że mogłoby być jej z tym źle.
Gdyby jeszcze napisała, że szuka jakiekolwiek opiekunki do dziecka na ten czas, że może być nawet obca osoba, to zrozumiałabym oburzenie, ale zostawia z ojcem...

Jeżeli dziecko ma mieć jakieś problemy w przyszłości związane z wczesnym dzieciństwem, to bardziej z powodu kłótni rodziców, braku miłości między Nimi, a nie z powodu rozłąki na 4 dni raz w roku. Według mnie ojciec powinien być tak samo blisko jak matka.

[Rilla82]

Uff, nareszcie ta dyskusja zaczyna wyglądać normalnie. Bo wczoraj, gdy tu weszłam, to się przeraziłam

[Luba]

Chwila. Kobieta pracuje, codziennie nie ma jej w domu, dojazdy do i z pracy, praca, urzedy. Wraca, ilez sie tym dzieckiem nazajmuje. Wyjedzie na 5 dni.
Jassssne, taki wyjazd to nic takiego, phi. Matka roku

[ciri15]

Napisane przez Luba

Chwila. Kobieta pracuje, codziennie nie ma jej w domu, dojazdy do i z pracy, praca, urzedy. Wraca, ilez sie tym dzieckiem nazajmuje. Wyjedzie na 5 dni.
Jassssne, taki wyjazd to nic takiego, phi. Matka roku

[Layla79]

Ja nie wyjechalam nawet na 1 dzien z domu, mimo ze mialam tak w planach jechac do spa nie jestem w stanie sama przezyc rozlaki z dzieckiem, jestem z nia zbytnio zwiazana. Gdy nie ma mnie dluzej w domu, mloda placzliwa jest i mowi, ze teskni za mama. Jak jedzie do babci z nocowaniem teskni i ona i ja, bardzo. Mysle, ze tutaj jest kwestia po mojej stronie, ze ja nie potrafie zyc bez niej, lubie byc razem. 1 dzien to dla mnie aktualnie maks rozlaki. A corka ma 4 lata. Gdybym musiala wyjechac sluzbowo, pewnie bylaby inna sytuacja, po prostu musialabym, ale z wlasnej woli, nie pojechalabym nawet dzisiaj na kilka dni. Natomiast nie widze specjalnych przeciwskazan, zeby dziecko, o ile ojciec dobrze sie nim zajmuje, zostalo z nim na te 5 dni. Jezeli opiekuje sie czesto i dziecko jest blisko z nim zwiazane, to wg mnie nie ma przeszkod. Ojciec moze byc tak samo dobrym opiekunem, jak matka.

[slaaave13]

Napisane przez Luba

Chwila. Kobieta pracuje, codziennie nie ma jej w domu, dojazdy do i z pracy, praca, urzedy. Wraca, ilez sie tym dzieckiem nazajmuje. Wyjedzie na 5 dni.
Jassssne, taki wyjazd to nic takiego, phi. Matka roku

Nie napisala, ze codziennie.

[ciri15]

Napisane przez slaaave13

Nie napisala, ze codziennie.

Ale Boże, nawet jeśli codziennie(pon-pt, tak zrozumiałam) pracuje to co z tego? Czy to ją czyni złą mamą? Złą matką to bym nazwała tą która bije dziecko, wiecznie na nie krzyczy, wyżywa się, nie zapewnia środków utrzymania, ma potrzeby dziecka ewidentnie gdzieś.
W ogóle nie podoba mi się robienie z bycia matką jakiś zawodów.

[Niawka]

Napisane przez Luba

Chwila. Kobieta pracuje, codziennie nie ma jej w domu, dojazdy do i z pracy, praca, urzedy. Wraca, ilez sie tym dzieckiem nazajmuje. Wyjedzie na 5 dni.
Jassssne, taki wyjazd to nic takiego, phi. Matka roku

Nie napisała nawet jako kto pracuje. Równie dobrze może pracować na pół etatu albo w domu. Czyli teraz wychodzi na to że każda matka która pracuje na cały etat to zła matka i powinna czuć że zaniedbuje dziecko? Bo spędza z dzieckiem o te 8 godzin dziennie czasu mniej zarabiając na jego zupki i pieluszki?

Napisane przez ciri15

Ale Boże, nawet jeśli codziennie(pon-pt, tak zrozumiałam) pracuje to co z tego? Czy to ją czyni złą mamą? Złą matką to bym nazwała tą która bije dziecko, wiecznie na nie krzyczy, wyżywa się, nie zapewnia środków utrzymania, ma potrzeby dziecka ewidentnie gdzieś.
W ogóle nie podoba mi się robienie z bycia matką jakiś zawodów.

Dlatego potem tak ciężko się niektórym zdecydować na macierzyństwo. Bo traktuje się to jako wyrzeczenie swojego życia i osobny zawód. A jak ty do tego podchodzisz inaczej to jesteś złą matką-.-

[slaaave13]

Napisane przez ciri15

Ale Boże, nawet jeśli codziennie(pon-pt, tak zrozumiałam) pracuje to co z tego? Czy to ją czyni złą mamą? Złą matką to bym nazwała tą która bije dziecko, wiecznie na nie krzyczy, wyżywa się, nie zapewnia środków utrzymania, ma potrzeby dziecka ewidentnie gdzieś.
W ogóle nie podoba mi się robienie z bycia matką jakiś zawodów.

Ale ja sie z Tobą zgadzam. Złą matką jest też matka która nie dopuszcza ojca do dziecka, mimo tego, że powinna i dziecko tego chce. Ojciec tez jest wazny.

[201607040940]

Napisane przez Luba

Gosiaczku, idz na Mame z Klasa, tam sa tematy o kp, poczytaj, wyrob sobie zdanie .

Dzięki, przebrnęłam przez 2 strony z ponad 140. Więcej nie byłam w stanie przeczytać. Myślę ze kluczowe jest osobiste zainteresowanie tematem. Jakbym kiedyś miała problem z karmieniem piersią - to przeczytam z uwagą.

---------- Dopisano o 19:39 ---------- Poprzedni post napisano o 19:35 ----------

Napisane przez Niawka

Dlatego potem tak ciężko się niektórym zdecydować na macierzyństwo. Bo traktuje się to jako wyrzeczenie swojego życia i osobny zawód. A jak ty do tego podchodzisz inaczej to jesteś złą matką

bycie matką to chyba powołanie.

Chyba masz rację, ten istniejąc stereotyp matki Polki/ jej samopoświęcenie na ołtarzu macierzyństwa. ... chyba generalnie zniechęca do bycia matką.

[201609102148]

Napisane przez Luba

Chwila. Kobieta pracuje, codziennie nie ma jej w domu, dojazdy do i z pracy, praca, urzedy. Wraca, ilez sie tym dzieckiem nazajmuje. Wyjedzie na 5 dni.


Jassssne, taki wyjazd to nic takiego, phi. Matka roku

Lubuś, Ty tak teraz poważnie?

[201607110949]

Napisane przez Gosiaczek1969

Chyba masz rację, ten istniejąc stereotyp matki Polki/ jej samopoświęcenie na ołtarzu macierzyństwa. ... chyba generalnie zniechęca do bycia matką.

a moim zdaniem ten stereotyp najczęsciej budują osoby bezdzietne, które widzą tylko ograniczenia patrząc na matki dookoła, nie czując radości z posiadania potomstwa. Bo tak, to jest (powinna być) wielka radość. A wtedy nieprzespane noce czy zaniechanie dłuższych wyjazdów przez pewien czas dla dobra dziecka, nie jest wielką ofiarą ale normalną powinnością - z miłości.

[Luba]

Napisane przez ciri15

Ale Boże, nawet jeśli codziennie(pon-pt, tak zrozumiałam) pracuje to co z tego? Czy to ją czyni złą mamą? Złą matką to bym nazwała tą która bije dziecko, wiecznie na nie krzyczy, wyżywa się, nie zapewnia środków utrzymania, ma potrzeby dziecka ewidentnie gdzieś.
W ogóle nie podoba mi się robienie z bycia matką jakiś zawodów.

To, ze ktos pracuje nie czyni z niego zlego rodzica. Ale jesli i tak czlowieka fizycznie nie ma w domu pare godzin dziennie, to jednak jesli ma wolne np w weekend, to jest normalne, ze chce troche pobyc z rodzina. A jesli nie chce i tego swojego czasu im zaluje, to coz, wzorem chyba nie jest.

Wracajac do autorki, to ona poza tym studiuje i poznala niedawno wdowca do ktorego ja ciagnie, to juz w ogole raczej nie ma czasu na nic innego.


Farma, na powaznie. jak tlumacze wyzej.
Sama prqacowalam jak dziecko bylo male, to po prostu jak mnie nie bylo w domu te pare godzin, to ja zwyczajnie chcialam spedzic wolny czas z mezem i dzieckiem.
No sama powiedz, jesli masz faceta, kochasz go bardzo, to chcesz z nim czyba spedzac czas i dazysz do tego? Nie meczy Cie to, nie musisz ciagle od tego odpoczywac, szczegolnie, ze sie x godzin dziennie nie widzicie?

[201607110949]

Napisane przez Luba

Wracajac do autorki, to ona poza tym studiuje i poznala niedawno wdowca do ktorego ja ciagnie, to juz w ogole raczej nie ma czasu na nic innego.

że co?!

[201609102148]

Napisane przez Gosiaczek1969

Dzięki, przebrnęłam przez 2 strony z ponad 140. Więcej nie byłam w stanie przeczytać. Myślę ze kluczowe jest osobiste zainteresowanie tematem. Jakbym kiedyś miała problem z karmieniem piersią - to przeczytam z uwagą.

---------- Dopisano o 19:39 ---------- Poprzedni post napisano o 19:35 ----------



bycie matką to chyba powołanie.

Chyba masz rację, ten istniejąc stereotyp matki Polki/ jej samopoświęcenie na ołtarzu macierzyństwa. ... chyba generalnie zniechęca do bycia matką.

Mnie w ogóle wszystko w tym kraju zniechęca do bycia matką. Choc dzieci bym chciała mieć. A tu tak:

1. Żłobki, przedszkola, ulgi dla rodzin itd- każdy wie, dramat. Ale na państwo nauczyłam się za bardzo nie liczyć, to przeboleję. Gorzej z mentalnością ludzi.

2. Karmienie w miejscach publicznych- jakie obrzydliwe obosze do kibla z tym cycem.

3. Dziecko w miejscach publicznych- już chcą wprowadzać strefy bez dzieci.

4. Ojciec zaangażowany w opiekę- pantoflarz do kwadratu, afera i ostracyzm Tacierzynski to juz w ogóle ultra wynaturzenie.

5. Matka chce sobie zrobić wakacje- ALE JAK TO

Itd, itp. O oczywistych problemach w pracy nawet mi sie wspominać nie chce.

I tak wiecie co... Mam 21 lat, fajnego faceta, studia z praktycznie pewna praca, jakies takie ogarnięcie życiowe... Ale zwyczajnie mi się tych dzieci odechciewa, jak pomyślę, że najchętniej by mnie wtedy zamknięto w czterech ścianach i przykuto do grzechotki. Zwłaszcza, ze należę do tych osób (od urodzenia), które potrzebują sporo swojej przestrzeni i jestem skrajnie nieszczęśliwa, gdy ktos ja zawłaszcza - nawet jesli kocham tę osobę najbardziej na świecie.

[Luba]

Napisane przez SALIX

że co?!

no serio, serio

[201607110949]

Napisane przez Farmakopea

Mnie w ogóle wszystko w tym kraju zniechęca do bycia matką. Choc dzieci bym chciała mieć. A tu tak:

1. Żłobki, przedszkola, ulgi dla rodzin itd- każdy wie, dramat. Ale na państwo nauczyłam się za bardzo nie liczyć, to przeboleję. Gorzej z mentalnością ludzi.

2. Karmienie w miejscach publicznych- jakie obrzydliwe obosze do kibla z tym cycem.

3. Dziecko w miejscach publicznych- już chcą wprowadzać strefy bez dzieci.

4. Ojciec zaangażowany w opiekę- pantoflarz do kwadratu, afera i ostracyzm Tacierzynski to juz w ogóle ultra wynaturzenie.

5. Matka chce sobie zrobić wakacje- ALE JAK TO

Itd, itp. O oczywistych problemach w pracy nawet mi sie wspominać nie chce.

I tak wiecie co... Mam 21 lat, fajnego faceta, studia z praktycznie pewna praca, jakies takie ogarnięcie życiowe... Ale zwyczajnie mi się tych dzieci odechciewa, jak pomyślę, że najchętniej by mnie wtedy zamknięto w czterech ścianach i przykuto do grzechotki. Zwłaszcza, ze należę do tych osób (od urodzenia), które potrzebują sporo swojej przestrzeni i jestem skrajnie nieszczęśliwa, gdy ktos ja zawłaszcza - nawet jesli kocham tę osobę najbardziej na świecie.

Nie obraź się, ale jeśli takie pierdoły zniechęcają Cię do macierzyństwa skutecznie, to chyba nie powinnaś mieć tych dzieci - gdybyś była przekonana do tego, że chcesz je mieć, to byś je miała mimo wszystko. Karmiłam w miejscach publicznych, nikt mnie nie zjadł. Chodziłam z dzieckiem do restauracji nie raz, nikt mnie nie okrzyczał a wręcz ludzie byli pomocni. Jeśli ktoś się krzywo popatrzy - jego sprawa, nic mi to nie robi. Nikt ze znajomych tatusiów zajmujących się dzieckiem nie jest nazywany pantoflarzem. Chyba za dużo sobie wkręcasz.

[201609102148]

Napisane przez Luba

To, ze ktos pracuje nie czyni z niego zlego rodzica. Ale jesli i tak czlowieka fizycznie nie ma w domu pare godzin dziennie, to jednak jesli ma wolne np w weekend, to jest normalne, ze chce troche pobyc z rodzina. A jesli nie chce i tego swojego czasu im zaluje, to coz, wzorem chyba nie jest.

Wracajac do autorki, to ona poza tym studiuje i poznala niedawno wdowca do ktorego ja ciagnie, to juz w ogole raczej nie ma czasu na nic innego.


Farma, na powaznie. jak tlumacze wyzej.
Sama prqacowalam jak dziecko bylo male, to po prostu jak mnie nie bylo w domu te pare godzin, to ja zwyczajnie chcialam spedzic wolny czas z mezem i dzieckiem.
No sama powiedz, jesli masz faceta, kochasz go bardzo, to chcesz z nim czyba spedzac czas i dazysz do tego? Nie meczy Cie to, nie musisz ciagle od tego odpoczywac, szczegolnie, ze sie x godzin dziennie nie widzicie?

No... Ja tak mam. Tak jakos raz na dwa miesiące przez trzy dni musze sie resetować. Ograniczam wtedy spotkania z ludźmi (tak, z TŻetem też), nie dzwonię do rodziców... Cieszę się swoim towarzystwem i tyle. Potrzebuję tego, by zachować równowagę. Nawet dzieciom nie dam zawłaszczyć całego mojego czasu bo nie uważam, by bycie matką skreślało wszystko inne i odzierało z osobowości.

---------- Dopisano o 19:57 ---------- Poprzedni post napisano o 19:53 ----------

Napisane przez SALIX

Nie obraź się, ale jeśli takie pierdoły zniechęcają Cię do macierzyństwa skutecznie, to chyba nie powinnaś mieć tych dzieci - gdybyś była przekonana do tego, że chcesz je mieć, to byś je miała mimo wszystko. Karmiłam w miejscach publicznych, nikt mnie nie zjadł. Chodziłam z dzieckiem do restauracji nie raz, nikt mnie nie okrzyczał a wręcz ludzie byli pomocni. Jeśli ktoś się krzywo popatrzy - jego sprawa, nic mi to nie robi. Nikt ze znajomych tatusiów zajmujących się dzieckiem nie jest nazywany pantoflarzem. Chyba za dużo sobie wkręcasz.

A ten wątek? Cztery noce poza domem=zła matka? Moja była mega wyrodna, bo młodszy brat dużo chorował jako niemowlak i całe tygodnie spędzała z nim w szpitalu, nawet nie wracając do domu.

Moim zdaniem przesadzacie. Jakby dzieci po czterech nocach bez mamy miały miec jakies traumy, to chyba nikt nie byłby normalny.

[ciri15]

Napisane przez slaaave13

Ale ja sie z Tobą zgadzam. Złą matką jest też matka która nie dopuszcza ojca do dziecka, mimo tego, że powinna i dziecko tego chce. Ojciec tez jest wazny.

Wiem. Rozwinęłam Twoją myśl po swojemu po prostu.

---------- Dopisano o 20:06 ---------- Poprzedni post napisano o 20:03 ----------

Napisane przez Luba

To, ze ktos pracuje nie czyni z niego zlego rodzica. Ale jesli i tak czlowieka fizycznie nie ma w domu pare godzin dziennie, to jednak jesli ma wolne np w weekend, to jest normalne, ze chce troche pobyc z rodzina. A jesli nie chce i tego swojego czasu im zaluje, to coz, wzorem chyba nie jest.

Nie chce raz na pół roku przez kilka dni, bo chce je spędzić z koleżankami. Faktycznie grzech.
Nie podoba mi się tworzenie jakich "wzorów" w zakresie wychowania i opieki. Ok, można powiedzieć, że to i to jest jednoznacznie złe. Ale wyznaczanie jedynych słusznych wzorów postępowań tworzy właśnie taki "terror".

Co do śledztwa się nie wypowiem, nie wiedziałam co ona tam jeszcze wyczynia poza pracą:P

[201607110949]

Napisane przez Farmakopea

A ten wątek? Cztery noce poza domem=zła matka? Moja była mega wyrodna, bo młodszy brat dużo chorował jako niemowlak i całe tygodnie spędzała z nim w szpitalu, nawet nie wracając do domu.

Moim zdaniem przesadzacie. Jakby dzieci po czterech nocach bez mamy miały miec jakies traumy, to chyba nikt nie byłby normalny.

Tłumaczyłam już różnicę między wyższą koniecznością a fanaberią. Twoja mama widocznie musiała przy chorym bracie czuwać i decyzja, choć trudna, jest całkowicie zrozumiała. Kilkudniowe wakacje w Paryżu są dla mnie fanaberią, którą dziecko na pewno negatywnie odczuje. Jest na to po prostu za małe, przytaczały przecież wizażanki opinie lekarzy, dlaczego masz pretensje do matek, które ufają ich fachowej opinii?
A dwa, że nawet gdyby Cię tu zakrzyczano równo, że skoro planujesz samotne wakacje, to jesteś wyrodną matką - wyrzekłabyś się z tego powodu macierzyństwa? Jeśli naprawdę dziecka pragniesz, to chyba będziesz mieć to w zadku i zrobisz jak uważasz.