Ludzkie zachowania i poglądy, które dziwią

[201610310857]

ja bym ratowała psa.

[karolynka90]

Napisane przez emelie

Po prostu ciekawi mnie, jaki ludzie mają stosunek do życia ludzkiego, a jaki do zwierzęcego; czy stawiają oba te istnienia na równi, czy jednak uważają, że człowiek jest w jakiś sposób od zwierząt lepszy (a to powszechne myślenie).

Nie uważam by życie ludzkiego było ważniejsze od zwierzęcego.
I mam nadzieję, że nigdy nie stanę w sytuacji gdzie musiałabym wybierać czy ratować mojego ukochanego psa czy obcą mi osobę, bo nie wyobrażam sobie co bym zrobiła.

Poza tym, czy starsze dziecko kocha swoich rodziców jednakowo?...

Myślę, że nie, dlatego powiedziałam o małym dziecku.

[wika82]

Napisane przez _vixen_

Naprawdę?
Uratowałabyś kota zamiast sąsiadki, która bylaby czyjąś matką, mogła osierocić grono dzieci, mogła być czyjąś ukochaną babcią, żoną, najważniejszą osobą w czyimś życiu? Albo dziecko?
Też zrozumiałabyś wobec tego i pochwaliła, gdyby ktoś uratował z pożaru swojego chomika, a nie Twojego TŻta czy rodziców?

Dla mnie taka postawa byłaby skrajnym egoizmem i szczerze mówiąc nie wierze, że ktoś móglby się realnie tak zachować.

Z mojego punktu widzenia mój kot jest moim ukochanym zwierzęciem, domownikiem i członkiem rodziny, więc dla mnie wybór byłby prosty. Ratuję istotę, którą kocham, sąsiadki nie znam i nie zastanawiałabym się w chwili zagrożenia czyją ona jest ukochaną istotą.

Jasne, że to teoretyzowanie, ale nie dziwi mnie, że życie ludzkie dla każdego w absolutnie każdej chwili nie jest najważniejsze.
Gdyby ode mnie zależało wprowadziłabym aborcję na życzenie, (przy pewnych założeniach, o których nie chce mi się teraz rozwodzić), podczas gdy niektóre osoby nie dopuszczają myśli o niej nawet, gdy ciąża jest wynikiem zgwałcenia.

[karolynka90]

Napisane przez wika82

Z mojego punktu widzenia mój kot jest moim ukochanym zwierzęciem, domownikiem i członkiem rodziny, więc dla mnie wybór byłby prosty. Ratuję istotę, którą kocham, sąsiadki nie znam i nie zastanawiałabym się w chwili zagrożenia czyją ona jest ukochaną istotą.

Dokładnie tak samo traktuję mojego Misiolka

[Finlora]

Ja bym ratowała mojego psa - czyli członka mojej rodziny

[poppy seed]

uważam, że chodnik podzielony jest na dwie części, jedną dla rowerów, drugą dla pieszych, żeby rowery jeździły po swojej części, a piesi chodzi po swojej.
nie odwrotnie

nienawidzę tego

[reverse]

Rozumiem, że dla wielu osób zwierzę jest członkiem rodziny i szanuję to. Wiadomo, że w sytuacjach zagrożenia życie weryfikuje wiele naszych poglądów i różne sytuacje się zdarzają.

Tylko że po przeczytaniu tamtego wątku zaczęłam się zastanawiać, czy kiedyś nie zginę np. na ulicy, bo jakiś miłośnik zwierząt będzie chciał uratować jeża przechodzącego przez jezdnię...

I zgadzam się z każdym słowem vixen.

[_vixen_]

Napisane przez wika82

Z mojego punktu widzenia mój kot jest moim ukochanym zwierzęciem, domownikiem i członkiem rodziny, więc dla mnie wybór byłby prosty. Ratuję istotę, którą kocham, sąsiadki nie znam i nie zastanawiałabym się w chwili zagrożenia czyją ona jest ukochaną istotą.

Naprawdę?
Mając do wyboru małe przerażone dziecko, CZŁOWIEKA, zostawiłabyś je na śmierć w płomieniach i uratowałabyś psa czy kota? I tak jak pisałam w poprzednim poście, rozumiem, że gdyby na odwrót ktoś swojego psa/kota członka rodziny uratował, a Twojemu dziecku pozwolił spłonąć, przyjęłabyś to z pełnym zrozumieniem?

Czy wy się zastanawiacie w ogóle nad tym, co piszecie

[emelie]

A teraz tak spytam (nie atakując nikogo, bo jak mówiłam - moje poglądy na ten temat dopiero się kształtują, a jestem po prostu ciekawa opinii innych) - dlaczego niektóre z Was uważają, że życie człowieka jest ważniejsze od życia zwierzęcia i na odwrót - dlaczego niektóre z Was uważają, że jesteśmy równi?

[4ac7eae5f92dfa622d89f024e559f952d8de277a_657b9774600aa]

Napisane przez _vixen_

Naprawdę?
Mając do wyboru małe przerażone dziecko, CZŁOWIEKA, zostawiłabyś je na śmierć w płomieniach i uratowałabyś psa czy kota? I tak jak pisałam w poprzednim poście, rozumiem, że gdyby na odwrót ktoś swojego psa/kota członka rodziny uratował, a Twojemu dziecku pozwolił spłonąć, przyjęłabyś to z pełnym zrozumieniem?

Czy wy się zastanawiacie w ogóle nad tym, co piszecie

Bardzo lubię zwierzęta, jestem za zaostrzeniem kar dla kretynów, którzy się nad nimi znęcają, ale w tym przypadku akurat nie wahałabym się z podjęciem decyzji.

Więc jak najbardziej zgadzam się z _vixen_.

[Mimikika]

Napisane przez wika82

Z mojego punktu widzenia mój kot jest moim ukochanym zwierzęciem, domownikiem i członkiem rodziny, więc dla mnie wybór byłby prosty. Ratuję istotę, którą kocham, sąsiadki nie znam i nie zastanawiałabym się w chwili zagrożenia czyją ona jest ukochaną istotą.

Mam tak samo.
Mam moją kotkę od maleńkości, miała 5 tyg, gdy do mnie przyjechała. Od 6 lat jest ze mną. Każdego dnia. To z nią się bawię, ją przytulam, do niej gadam. Kocham ją bardzo, często mówię, że to moje "kocie" dziecko. Bez żadnego whania wybrałabym ją. Nieważne czy obok płonęłaby sąsiadka, czy jej dziecko. Wybrałabym mojego kota bo on jest dla mnie ważniejszy. To jego kocham, sąsiadów nie.
A w odwrotnej sytuacji - mogę tylko teoretyzować - pewnie miałabym żal. I tak samo wiem, że wybierając mojego kota rodzina sąsiadki miałaby do mnie żal. I miałaby do tego prawo. Ale mimo to wolałabym żeby spłonął ktoś dla mnie obcy niż ktokolwiek z mojej rodziny. I, nie mając wyboru, każdego ze swojej rodziny ratowałabym nawet kosztem innych.

[rybkie]

az sie przylacze do dyskusji bo sprawa bardzo ciekawa i bardzo mnie poruszylo co inne wizazanki pisaly....a wlasciwie zniesmaczylo
dla mnie oczywiste jest ze z pozaru ratowalabym CZLOWIEKA i obojetnie czy byloby to obce dziecko, sasiadka, czy moja corka, maz, mama..itd, oczywiscie probowalabym tez ratowac ukochanego zwierzaka ale nie oszukujmy sie ludzkie zycie jest najwazniejsze. Czlowiek jest zdolny do pieknych i wznioslych rzeczy no i nie oszukujmy sie jestesmy wyzej na drabinie niz np kot, choc ja koty bardzo kocham ale w sytuacji zagrozenia pierwszy jest czlowiek i naprawde szokuja mnei wypowiedzi gdzie ludzie ratowaliby zwierzeta??!!
Ktos wczesniej napisal ze nie zna sasiadki wiec ratuje zwierze......szok po prostu, strazacy tez nie znaja osob , ktore ratuja, wiec ten argument jest smieszny jak dla mnie ciekawe jaka bylaby reakcja jakby strazak uratowal kota z pozaru a nie czlowieka No bo kotka lubilem i dokarmialem a tej Pani przeciez nie znam. Niezle, zastanowice sie nad czyms zanim cos klepniecie ludzie.

[Mimikika]

Napisane przez rybkie

az sie przylacze do dyskusji bo sprawa bardzo ciekawa i bardzo mnie poruszylo co inne wizazanki pisaly....a wlasciwie zniesmaczylo
dla mnie oczywiste jest ze z pozaru ratowalabym CZLOWIEKA i obojetnie czy byloby to obce dziecko, sasiadka, czy moja corka, maz, mama..itd, oczywiscie probowalabym tez ratowac ukochanego zwierzaka ale nie oszukujmy sie ludzkie zycie jest najwazniejsze. Czlowiek jest zdolny do pieknych i wznioslych rzeczy no i nie oszukujmy sie jestesmy wyzej na drabinie niz np kot, choc ja koty bardzo kocham ale w sytuacji zagrozenia pierwszy jest czlowiek i naprawde szokuja mnei wypowiedzi gdzie ludzie ratowaliby zwierzeta??!!
Ktos wczesniej napisal ze nie zna sasiadki wiec ratuje zwierze......szok po prostu, strazacy tez nie znaja osob , ktore ratuja, wiec ten argument jest smieszny jak dla mnie ciekawe jaka bylaby reakcja jakby strazak uratowal kota z pozaru a nie czlowieka No bo kotka lubilem i dokarmialem a tej Pani przeciez nie znam. Niezle, zastanowice sie nad czyms zanim cos klepniecie ludzie.

Ale to nie chodzi o to kto jest wyżej na jakiejś drabinie. Chodzi o miłość, o uczucia. Te nie są racjonalne, nie podlegają dyskusji, nie są rozważane na podstawie + czy -.
W konwencji pożaru: Masz ukochaną babcie, jest umierająca, ma przed sobą kilka miesięcy życia. Jest pożar. A w mieszkaniu obok jest 10-letnie dziecko, mające przed sobą całe życie. Nie wierzę że w takiej sytuacji rozważałabyś kogo bardziej opłaca się uratować. Biegłabys ile sił w nogach, aby uratować tą istotę którą kochasz.
Być może ciężko to zrozumieć, ale dla wielu osób ich zwierzęta są pełnoprawnymi członkami rodzin. A rodzina jest dla każdego człowieka najważniejsza.
Jeśli ktoś nie przeżył takich uczuć do zwierząt to nie zrozumie. Sama jeszcze 6 lat temu popukałabym się w głowę, gdyby ktoś mi powiedział, że takie rzeczy będę głosic. Ale tak jest. Kocham mojego kota i jest dla mnie ważniejszy niż jakakolwiek obca osoba.

[_vixen_]

Napisane przez Mimikika

Mam tak samo.
Mam moją kotkę od maleńkości, miała 5 tyg, gdy do mnie przyjechała. Od 6 lat jest ze mną. Każdego dnia. To z nią się bawię, ją przytulam, do niej gadam. Kocham ją bardzo, często mówię, że to moje "kocie" dziecko. Bez żadnego whania wybrałabym ją. Nieważne czy obok płonęłaby sąsiadka, czy jej dziecko. Wybrałabym mojego kota bo on jest dla mnie ważniejszy. To jego kocham, sąsiadów nie.

To jest KOT. Zwierzę. On Cię specjalnie nie kocha, nie jest zdolny do takich uczuć, wbrew temu, co się niektórym wydaje. Może jedynie odczuwać jakieś przywiązanie, ale nie miłość.

Napisane przez Mimikika

A w odwrotnej sytuacji - mogę tylko teoretyzować - pewnie miałabym żal. I tak samo wiem, że wybierając mojego kota rodzina sąsiadki miałaby do mnie żal. I miałaby do tego prawo. Ale mimo to wolałabym żeby spłonął ktoś dla mnie obcy niż ktokolwiek z mojej rodziny. I, nie mając wyboru, każdego ze swojej rodziny ratowałabym nawet kosztem innych.

Miabyś...żal?
I jakoś nie wierzę, że byłabyś pełna zrozumienia, gdyby ktoś z pożaru wyniósł swojego kota, a zostawił Twojego TŻta. Pewnie wtedy wypisywanie takich tekstow na pokaz by się skończyło. Szczęśliwie mała szansa, że ktos z nas stanie przed takim dylematem

Napisane przez rybkie

az sie przylacze do dyskusji bo sprawa bardzo ciekawa i bardzo mnie poruszylo co inne wizazanki pisaly....a wlasciwie zniesmaczylo

U mnie szczerze mówiąc, też to niesmak budzi. Koleżanka kiedyś opowiadała mi o swojej ciotce, ktora przy stole przeżuwala jedzenie, wypluwała na dloń i karmiła nim swojego psa, siedzącego jej na kolanach. Dla mnie to nie jest miłość do zwierzęcia, ale patologia. Podobną reakcję wzbudzaja we mnie wynurzenia niektorych osób.

Napisane przez Mimikika

Ale to nie chodzi o to kto jest wyżej na jakiejś drabinie. Chodzi o miłość, o uczucia. Te nie są racjonalne, nie podlegają dyskusji, nie są rozważane na podstawie + czy -.
W konwencji pożaru: Masz ukochaną babcie, jest umierająca, ma przed sobą kilka miesięcy życia. Jest pożar. A w mieszkaniu obok jest 10-letnie dziecko, mające przed sobą całe życie. Nie wierzę że w takiej sytuacji rozważałabyś kogo bardziej opłaca się uratować. Biegłabys ile sił w nogach, aby uratować tą istotę którą kochasz.
Być może ciężko to zrozumieć, ale dla wielu osób ich zwierzęta są pełnoprawnymi członkami rodzin. A rodzina jest dla każdego człowieka najważniejsza.
Jeśli ktoś nie przeżył takich uczuć do zwierząt to nie zrozumie. Sama jeszcze 6 lat temu popukałabym się w głowę, gdyby ktoś mi powiedział, że takie rzeczy będę głosic. Ale tak jest. Kocham mojego kota i jest dla mnie ważniejszy niż jakakolwiek obca osoba.

Żyjemy w takiej cywilizacji, kulturze, gdzie zwierzęta stoją niżej od ludzi. Życie ludzkie jest cenniejszą wartością.

A wypisywanie takich rzeczy kojarzy mi się (sorry za porównanie) z SSmanami, którzy ludzi potrafili zabijać na wszelkie sposoby, bo ich życie było dla nich mniej cenne (nic nie znaczyło) nawet od życia ich psów. I pewnie te psy darzyli większym uczuciem niż tych zabijanych ludzi.

[Mimikika]

Napisane przez _vixen_

To jest KOT. Zwierzę. On Cię specjalnie nie kocha, nie jest zdolny do takich uczuć, wbrew temu, co się niektórym wydaje. Może jedynie odczuwać jakieś przywiązanie, ale nie miłość. .

Ale to nie jest ważne. Ja go kocham. I ja jestem za niego odpowiedzialna. I ja z tego powodu zrobię wszystko, aby był szczęśliwy.I jeśli tylko będę miała wybór nie pozwolę aby zginął w męczarniach. Poświęcę każdą obcą, obojetną mi osobe. Jego nie.

Napisane przez _vixen_

Miabyś...żal?
I jakoś nie wierzę, że byłabyś pełna zrozumienia, gdyby ktoś z pożaru wyniósł swojego kota, a zostawił Twojego TŻta. Pewnie wtedy wypisywanie takich tekstow na pokaz by się skończyło. Szczęśliwie mała szansa, że ktos z nas stanie przed takim dylematem.

Wiesz, to tylko teoretyzowanie, ale nie oczekiwałabym , że ktokolwiek z moich sąsiadów miałby narażać życie dla mnie czy mojej rodziny i wbiegać np do płonącego budynku. Bo ja bym tego nie robiła dla żadnego z moich sąsiadów. Dla mojej rodziny tak, ale dla sąsiadów nie. Nie naraziłabym swojego życia. I to nie są teksty na pokaz. Prędzej te "heroicznę" bym tak nazwała. Bo ja jakoś nie wierzę, że nagle wszyscy wbiegaliby do płonącego budynku i ratowali sąsiadów. W chwilach zagrożenia człowiek nie mysli racjonalnie. Włącza się instynkt. Urotawoć bliskich i przetrwać.

Napisane przez _vixen_

Żyjemy w takiej cywilizacji, kulturze, gdzie zwierzęta stoją niżej od ludzi. Życie ludzkie jest cenniejszą wartością.

A wypisywanie takich rzeczy kojarzy mi się (sorry za porównanie) z SSmanami, którzy ludzi potrafili zabijać na wszelkie sposoby, bo ich życie było dla nich mniej cenne (nic nie znaczyło) nawet od życia ich psów. I pewnie te psy darzyli większym uczuciem niż tych zabijanych ludzi.

vixen tak jest dla mnie, tak jest dla innych jak widac z wpisów tutaj. Mnie nie obchodzi hierarchia w cywilizacji, kulturze. 1 000 000 osób może mi powiedzieć że kot jest mniej ważny od człowieka a dla mnie mój kot i tak będzie wązniejszy. Kto tego nie przeżył nie zrozumie. Myslę że bez sensu o tym dyskutować bo i tak żadna nawzajem się nie przekona.
Możesz mnie nazywać egoistką, może nią jestem. Dla mnie moja rodzina jest najważniejsza (a kot jest jej częścią) i to ona obchodzi mnie najbardziej. Niestety, ale każdy człowiek ma swoją hierarchię wartości. Dla Ciebie też na pewno Twoja rodzina jest ważniejsza niż rodzina sąsiadów, czyż nie?! Nie dziw się więc że ktoś inny stwia swoją rodzinę ponad wszystko.

---------- Dopisano o 20:16 ---------- Poprzedni post napisano o 20:05 ----------

No i jeszcze może dopiszę - mój kot jest dla mnie najważniejszy. Ale tylko mój Bo tylko mojego kota kocham. Mając do wyboru obcego kota i obcego człowieka wybrałabym człowieka jednak
Dlatego też jak pisałam, trzeba to przeżyć (miłość do jakiegoś zwierzęcia), żeby zrozumieć,inaczej się nie da

---------- Dopisano o 20:24 ---------- Poprzedni post napisano o 20:16 ----------

No i jeszcze, taki demot mi się przypomniał:
http://demotywatory.pl/684816/Wartosci

Ja go w pełni rozumiem

[_vixen_]

Napisane przez Mimikika

Wiesz, to tylko teoretyzowanie, ale nie oczekiwałabym , że ktokolwiek z moich sąsiadów miałby narażać życie dla mnie czy mojej rodziny i wbiegać np do płonącego budynku. Bo ja bym tego nie robiła dla żadnego z moich sąsiadów. Dla mojej rodziny tak, ale dla sąsiadów nie. Nie naraziłabym swojego życia. I to nie są teksty na pokaz. Prędzej te "heroicznę" bym tak nazwała. Bo ja jakoś nie wierzę, że nagle wszyscy wbiegaliby do płonącego budynku i ratowali sąsiadów. W chwilach zagrożenia człowiek nie mysli racjonalnie. Włącza się instynkt. Urotawoć bliskich i przetrwać.

Chodzi o taką sytuację, w której masz do wyboru: bierzesz na ręce kota i wybiegasz z budynku lub bierzesz na ręce dziecko i wybiegasz z plonącego budynku.
Ty wybrałabyś kota.

Szczerze współczuję ludziom takim jak Ty, bo to nie jest zdrowa postawa i przestań wmawiać innym, jakim to członkiem rodziny jest kot, bo zapewne tak samo jak rodziców czy rodzeństwa tego kota nie kochasz. A jeśli tak, to poważnie zastanawiałabym się na Twoim miejscu, czy wszystko z Tobą w porządku.

[muszynianka]

Jest powódź, mogę wynieść z domu niewiele rzeczy;
zaczynam od kota, biorę najważniejsze dokumenty które są w jednym miejscu i torebkę (jedna napakowana po brzegi, jest w niej absolutnie wszystko co mi jest potrzebne)

Jest pożar, mam do wyboru: uratować dziecko, albo mojego kota...
Ryczałabym miesiącami ale uratowałabym dziecko.
Ale to czysto teoretyczna sytuacja, może być 150 różnych innych okoliczności pożarowych kiedy wybrałabym kota - podpalacz podpalił mi stodołę, ratować jego czy mojego kota? Mojego kota...

Także wiecie, pożar pożarowi nierówny :- P

[ankasz]

To może inaczej:
z pożaru ratowałybyście mamę, która sama nie jest w stanie wyjść, czy kota?

[wika82]

Napisane przez rybkie

az sie przylacze do dyskusji bo sprawa bardzo ciekawa i bardzo mnie poruszylo co inne wizazanki pisaly....a wlasciwie zniesmaczylo
dla mnie oczywiste jest ze z pozaru ratowalabym CZLOWIEKA i obojetnie czy byloby to obce dziecko, sasiadka, czy moja corka, maz, mama..itd, oczywiscie probowalabym tez ratowac ukochanego zwierzaka ale nie oszukujmy sie ludzkie zycie jest najwazniejsze. Czlowiek jest zdolny do pieknych i wznioslych rzeczy no i nie oszukujmy sie jestesmy wyzej na drabinie niz np kot, choc ja koty bardzo kocham ale w sytuacji zagrozenia pierwszy jest czlowiek i naprawde szokuja mnei wypowiedzi gdzie ludzie ratowaliby zwierzeta??!!
Ktos wczesniej napisal ze nie zna sasiadki wiec ratuje zwierze......szok po prostu, strazacy tez nie znaja osob , ktore ratuja, wiec ten argument jest smieszny jak dla mnie ciekawe jaka bylaby reakcja jakby strazak uratowal kota z pozaru a nie czlowieka No bo kotka lubilem i dokarmialem a tej Pani przeciez nie znam. Niezle, zastanowice sie nad czyms zanim cos klepniecie ludzie.

Chyba trochę za bardzo ponoszą Cię emocje. Każdy ma prawo do wyrażenia swojego zdania, ot co.
Nie jestem strażakiem na szczęście.

Vixen wzajemnie, Twoje wypowiedzi również budzą mój niesmak, więc wybacz, ale kończę tę pasjonującą dyskusję z Tobą.

[desdemonik]

Napisane przez _vixen_

Chodzi o taką sytuację, w której masz do wyboru: bierzesz na ręce kota i wybiegasz z budynku lub bierzesz na ręce dziecko i wybiegasz z plonącego budynku.
Ty wybrałabyś kota.

Szczerze współczuję ludziom takim jak Ty, bo to nie jest zdrowa postawa i przestań wmawiać innym, jakim to członkiem rodziny jest kot, bo zapewne tak samo jak rodziców czy rodzeństwa tego kota nie kochasz. A jeśli tak, to poważnie zastanawiałabym się na Twoim miejscu, czy wszystko z Tobą w porządku.

i nastał ten dzień, kiedy czytając Twoje posty nie kiwam głową uśmiechnięta tylko się zasępiam

obrażanie tych, którzy ratowaliby część swojego życia i podejrzewanie ich o bycie nie w porządku (w domyśle problemy ze zdrowiem psychicznym ) jest najzwyczajniej w świecie nie w porządku i delikatnie mówiąc - nie świadczy dobrze o sile argumentów osoby, która używa tego rodzaju określeń

nie bardzo mam czas na wielkie wywody teraz, więc skracając - nie ma nic dziwnego w tym, że ktoś ratuje to, co kocha, co jest realną częścią jego życia; bardziej nietypowe jest to, że ktoś ratuje kogoś obcego, kto nie jest częścią jego życia, o takich ludziach potem słyszymy w mass mediach i uznajemy ich za bohaterów

co do tego, że kot nie kocha swojego właściciela - po pierwsze skąd wiesz? po drugie to nie jest istotne, bo chodzi o to, że właściciel kocha kota

to własnie jest etyka czyli to, czego powinniśmy się uczyć w szkole

[muszynianka]

nie bardzo mam czas na wielkie wywody teraz, więc skracając - nie ma nic dziwnego w tym, że ktoś ratuje to, co kocha, co jest realną częścią jego życia

kochać można nawet przedmioty, ale chyba z boku komuś może się to wydawać dziwne co?

[wika82]

Napisane przez muszynianka

kochać można nawet przedmioty, ale chyba z boku komuś może się to wydawać dziwne co?

W świetle prawa polskiego zwierzę jest rzeczą, a jednak kochasz swoją kotkę, co?

Proponuję skończyć temat, zanim zrobi się wielki offtop.

[Mimikika]

Napisane przez _vixen_

Chodzi o taką sytuację, w której masz do wyboru: bierzesz na ręce kota i wybiegasz z budynku lub bierzesz na ręce dziecko i wybiegasz z plonącego budynku.
Ty wybrałabyś kota.

Szczerze współczuję ludziom takim jak Ty, bo to nie jest zdrowa postawa i przestań wmawiać innym, jakim to członkiem rodziny jest kot, bo zapewne tak samo jak rodziców czy rodzeństwa tego kota nie kochasz. A jeśli tak, to poważnie zastanawiałabym się na Twoim miejscu, czy wszystko z Tobą w porządku.

cała vixen

w kolejnym już wątku, w którym sie wypowiadasz stosujesz te same metody. Nie potrafisz czegoś zrozumieć, uszanować to zaczynasz po swojemu wywyższać się ("współczuję takim osobom jak ty"), dyskredytować ('zdrowe to nie jest"), wreszcie (najlepsze) znać piszących lepiej niż oni sami siebie ("zapewne tak samo jak rodziców czy rodzeństwa tego kota nie kochasz"). A skąd wiesz, może nie mam już rodziców? może jestem z Domu Dziecka i ich nigdy nie znałam, może... tysiące róznych opcji, o których nie masz pojęcia więc nie uzurpuj sobie prawa do pisania za kogos co ta osoba mysli czy czuje.

Uczestniszysz w forum dyskusyjnym,więc może naucz sie dyskutować z ludźmi. A podstawą dyskusji jest szanowanie zdania innych. Nawet jeśli tego zdania nie podzielasz. Nikt Ci nie każe go akceptować ale szacunek to podstawa we wszelkich dyskusjach z ludźmi, może pora się wreszcie tego nauczyc.

Moja hierarchia wartości to moja sprawa. Tylko i wyłącznie. A Tobie nic do tego. Ja Ci nie próbuję wmawiac że zamiast sąsiadki masz ratować kota a jak nie to jestes chora. Więc Ty nie usiłuj wmawiać innym, że jak nie zrobią po twojemu to sa jacys nienormalni.

Nie rozumiesz czym jest bezwarunkowa miłość do zwierzęcia.Przykre to i tyle. Z mojej strony EOT

[_vixen_]

Napisane przez wika82

Vixen wzajemnie, Twoje wypowiedzi również budzą mój niesmak, więc wybacz, ale kończę tę pasjonującą dyskusję z Tobą.

Jakoś nie umiesz specjalnie odpowiedzieć na pytanie, co byłoby, gdyby ktoś postąpił tak jak Ty i uratował swojego kota, mając do wyboru uratowanie Twojego dziecka, TŻta, rodziców...

I jaki niesmak? Stawianie wyżej życia zwierzęcia niż ludzi kojarzy mi się niestety, ale z II WŚ

Napisane przez desdemonik

obrażanie tych, którzy ratowaliby część swojego życia i podejrzewanie ich o bycie nie w porządku (w domyśle problemy ze zdrowiem psychicznym ) jest najzwyczajniej w świecie nie w porządku i delikatnie mówiąc - nie świadczy dobrze o sile argumentów osoby, która używa tego rodzaju określeń

Nie chodzi o ratowanie, tylko o cenienie wyżej życia kota niż człowieka.

Napisane przez desdemonik

co do tego, że kot nie kocha swojego właściciela - po pierwsze skąd wiesz? po drugie to nie jest istotne, bo chodzi o to, że właściciel kocha kota

Błędem jest przypisywanie zwierzętom ludzkich odczuć. To, że ludziom często się wydaje, że ich zwierze czuje jak człowiek, nie oznacza, że to jest prawdziwe.

[wika82]

Napisane przez _vixen_

Jakoś nie umiesz specjalnie odpowiedzieć na pytanie, co byłoby, gdyby ktoś postąpił tak jak Ty i uratował swojego kota, mając do wyboru uratowanie Twojego dziecka, TŻta, rodziców...

I jaki niesmak? Stawianie wyżej życia zwierzęcia niż ludzi kojarzy mi się niestety, ale z II WŚ

To nie moja wina, że nie przeczytałaś mojego postu ze zrozumieniem.
Napisałam wyraźnie: mając do wyboru własnego kota, a anonimową sąsiadkę.

Na infantylne pytania nie odpowiadam.

[_vixen_]

Napisane przez wika82

W świetle prawa polskiego zwierzę jest rzeczą, a jednak kochasz swoją kotkę, co?

No co Ty powiesz...

Art. 1
1.1 Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.
1.2 W sprawach nie uregulowanych w ustawie do zwierzat stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące rzeczy.
1.3 Organy administracji publicznej podejmują działania na rzecz ochrony zwierząt, współdziałając w tym zakresie z odpowiednimi instytucjami i organizacjami krajowymi i międzynarodowymi.

http://www.niechcianeizapomniane.org/index.php?id=4

---------- Dopisano o 21:30 ---------- Poprzedni post napisano o 21:29 ----------

Napisane przez wika82

T
Na infantylne pytania nie odpowiadam.

Dlaczego infantylne? Zgodnie z Twoją logiką powinnaś być pełna zrozumienia dla osoby, która wybrałaby życie swojego kota niż Twojego TŻta

[Suvia]

Napisane przez wika82

W świetle prawa polskiego zwierzę jest rzeczą, a jednak kochasz swoją kotkę, co?

Proponuję skończyć temat, zanim zrobi się wielki offtop.

Pociągnę offtop bo mnie to razi - wg prawa polskiego akurat zwierzę zdecydowanie rzeczą NIE jest. Ustawa o ochronie zwierząt z 2003 roku mówi o tym wprost, art.1.:

"Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę."

Edit: Ale widzę, że nie tylko mnie to razi

[emelie]

A może założyć nowy temat, żeby OT nie robić?...

[_vixen_]

Napisane przez emelie

A może założyć nowy temat, żeby OT nie robić?...

Po co? Nie ma co zadymy na forum robić.

Dla mnie EOT. Pozostaje życzyć tym wszystkim wybierającym życie swojego psa czy kota nad życie człowieka, żeby nie miały szansy w jakichś drastycznych okolicznościach swojego życia spotkać osób myślących tak jak one...

[Suvia]

Jakby nie było dyskusja dotyczy ludzkich zachowań, więc czy ja wiem, czy tak się tu znowu offtopuje....