Rocznik 1995 - część III

[klada]

Clevleen, gdzie kupilas dzinsy? Jakie?

[8b9e548609c344054e4abd55f0a324170747666e_602b0b39c7b72]

Napisane przez nalezedociebie

Ja myślę nad kolczykiem w noskuu...Ale słyszałam,że jak już będę ściągać,bo mi się np. znudzi,to zostaje blizna... i się tak zastanawiam..

Moja Gosia miała kolczyk w nosie (nie robiła jej kosmetyczka), paprał się Jej więc wyjęła i blizny nie ma. Albo ja jej nie widziałam
Teraz zrobiła sobie z drugiej strony. A o to czy zostaje blizna mogę spytać

Napisane przez Chocolate Imagination

Śliczne

Ano, Klaudia zdolna jest

Napisane przez Clevleen

a ja dzisiaj idę na 18-stkę

Zazdroszczę
A czyja ta osiemnastka?

[fanka100]

Clevleen pokaż spodnie i rękawiczki

[Clevleen]

nie pokażę, nie chce mi się robić zdjęć
spodnie kupiłam w jakimś sklepiku małym, zwykłe, czarne, proste - takie chciałam
a rękawiczki to takie z obciętymi palcami, ale mają taką nakładkę, że mogą być pełne... - nie umiem wytłumaczyć

A osiemnastka kolegi i koleżanki wspólna

[klada]

Clevleen, ja wiem o jakie rekawiczki chodzi

[gabryssiaa]

ja też fajne są

[fanka100]

Clevleen widziałam takie

[Clevleen]

no, ja mam takie zwykłe czarne w szare paseczki

[gabryssiaa]

a jak zalozysz ta 'oslonke' na te palce to Ci snieg pod nie nie wchodzi?

[Clevleen]

nie wiem, śnieg się zdążył stopić

[solaola]

[1=8b9e548609c344054e4abd5 5f0a324170747666e_602b0b3 9c7b72;14778312]
A coś będziesz kupować? [/QUOTE]
Narazie tylko orientacyjnie, bo zastanawiam się między kurtką z New Yorkera a płaszczykiem przed kolano...

Napisane przez klada

Dobra, wstawiam Tyle, że to bylo napisane tylko z przyplywu weny... Krotkie, i na pewno ma wiele bledow, no ale coz...




16.10.2008


Dobra. Od razu zacznę tym, że nie chcę tego pamiętnika, czy cokolwiek to jest, pisać. Kazał mi to robić mój psycholog. Powiedział, że przyniesie mi to ulgę. Jasne, już to widzę. No ale ok, mogę spróbować. Chyba już nic mi nie może zaszkodzić.
Jestem w stanie takiego letargu, może otępienia. Nic mi się nie chce robić, nie mam nawet odrobiny humoru. Czuję się taka "pusta". Codziennie to samo: wstanie z łóżka, ubranie się, pójście do szkoły, przez osiem godzin udawanie, że słucha się nauczyciela, powrót do domu, obiad, a później do wieczora siedzenie samotnie w pokoju. Przy każdej tej czynności towarzyszy mi ciągle ta sama myśl: wszystko jest do dupy. Ciągle wszyscy powtarzają mi jedno i to samo:
-Otrząśnij się!
-Kaśka, zachowuj się jak dawniej!
-Zobaczysz, niedługo wszystko będzie lepsze.
-Jak długo zamierzasz być zła na cały świat?
A skąd, do cholery, mogę to wiedzieć? Czy wszyscy myślą, że udaję i w końcu znudzi mi się? Jeśli tak, to szczerze gratuluję głupoty...Widać, że nie mają żadnego pojęcia, przez co przechodzę.
Oni nie stracili matki.

Myślę, że wybrałaś sobie bardzo trudny temat, który będzie ciężko Ci ciągnąć dalej, jeśli nie przeżyłaś straty swojej mamy. I wiem, że osoba, która straciła mamę, nie nazywa jej matką, tylko mamusią, mamą, broń Boże, starą. I tak samo, jak Clevleen, myślę, że tekst jest suchy, niby piszesz o uczuciach i tak dalej, ale nie oddałaś tego jak mocnym przeżyciem jest strata mamy. Ciężko będzie opisać taką rzecz osobie, która tego nie przeżyła, ale trzymam za Ciebie kciuki

Napisane przez Clevleen

Szczerze? nie jest źle, ale to wymaga dużego dopracowania i hmm mogłabyś popracować nad tym, żeby to miało jakąś 'duszę', bo wydaje mi się to nieco 'suche'. nie obrazisz się?

a ja dzisiaj idę na 18-stkę

To dobrej zabawy

Ja dzisiaj wypatrzyłam cudny płaszczyk i kozaczki bez obcasu() i muszą być moje

[Clevleen]

Ola, dzięki
Dziewczyny, jak już pokazujemy swoją twórczość to ja Wam wstawię moją recenzję ostatnio opublikowana w gazetce szkolnej

Ta książka wpadła w moje macki, gdy przeglądałam nowości w bibliotece. Znane nazwisko, kolorowa okładka – byłam przygotowana na lekką lekturę na wolne popołudnie. Okazało się jednak, że nie jest to kolejna komedia romantyczna, w jakich się specjalizuje Katarzyna Grochola, lecz książka o naprawdę poważnej tematyce. Ku mojemu zdziwieniu okazała się ona wspaniałą powieścią obyczajową, pełną najróżniejszych problemów dotykających człowieka w XXI w. Jednym z ważniejszych wątków jest poważna choroba jednej z głównych bohaterek. Ma ona ośmioro zaufanych przyjaciół, pieniądze, mieszkanie. Nikt nie wie o tym, że dziewczyna jest chora na raka, a uratować może ją tylko a operacja. Cały czas zachowuje pozory, jest mistrzynią ciętej riposty, patrzy w przyszłość z optymizmem. Nic, zupełnie nic, nie wskazuje na jej chorobę.
W miarę rozwoju akcji poznajemy problemy wszystkich bohaterów, odkrywamy kawałek po kawałku tajemnicę Buby, poznajemy różne oblicza miłości.
„Osobowość ćmy” to, jak już wcześniej wspomniałam, świetna powieść obyczajowa z elementami powieści psychologicznej. Zmusza nas do głębszych przemyśleń nad sensem naszego życia, nad tym, co do tej pory zrobiliśmy, i co możemy zrobić. Serdecznie polecam.

[klada]

Soalola, wiem Ale nawet nie wiem, czybede to ciagnac... To bylo takie chwilowe

---------- Dopisano o 14:51 ---------- Poprzedni post napisano o 14:49 ----------

Clevleen, wow ladnie

[Clevleen]

Napisane przez klada

Soalola, wiem Ale nawet nie wiem, czybede to ciagnac... To bylo takie chwilowe

---------- Dopisano o 14:51 ---------- Poprzedni post napisano o 14:49 ----------

Clevleen, wow ladnie

dzięki

[solaola]

Napisane przez Clevleen

Ola, dzięki
Dziewczyny, jak już pokazujemy swoją twórczość to ja Wam wstawię moją recenzję ostatnio opublikowana w gazetce szkolnej

Ta książka wpadła w moje macki, gdy przeglądałam nowości w bibliotece. Znane nazwisko, kolorowa okładka – byłam przygotowana na lekką lekturę na wolne popołudnie. Okazało się jednak, że nie jest to kolejna komedia romantyczna, w jakich się specjalizuje Katarzyna Grochola, lecz książka o naprawdę poważnej tematyce. Ku mojemu zdziwieniu okazała się ona wspaniałą powieścią obyczajową, pełną najróżniejszych problemów dotykających człowieka w XXI w. Jednym z ważniejszych wątków jest poważna choroba jednej z głównych bohaterek. Ma ona ośmioro zaufanych przyjaciół, pieniądze, mieszkanie. Nikt nie wie o tym, że dziewczyna jest chora na raka, a uratować może ją tylko a operacja. Cały czas zachowuje pozory, jest mistrzynią ciętej riposty, patrzy w przyszłość z optymizmem. Nic, zupełnie nic, nie wskazuje na jej chorobę.
W miarę rozwoju akcji poznajemy problemy wszystkich bohaterów, odkrywamy kawałek po kawałku tajemnicę Buby, poznajemy różne oblicza miłości.
„Osobowość ćmy” to, jak już wcześniej wspomniałam, świetna powieść obyczajowa z elementami powieści psychologicznej. Zmusza nas do głębszych przemyśleń nad sensem naszego życia, nad tym, co do tej pory zrobiliśmy, i co możemy zrobić. Serdecznie polecam.

Nie ma za co Masz bardzo fajny styl Przeczytałam jednym tchem i mam ochotę przeczytać tę książkę

[klada]

Ja niestety nie umiem pisac tak ladnie. A chcialabym
Wgl najgorsze jest to, ze nie umiem sie rozpisywac

[Clevleen]

Napisane przez solaola

Nie ma za co Masz bardzo fajny styl Przeczytałam jednym tchem i mam ochotę przeczytać tę książkę

dzięki : kurczę, już 3 osoba mi mówi, że mam fajny styl a moja nauczycielka angielskiego, która redaguje tą gazetkę napisała mi niemal dokładnie to samo co Ty

[solaola]

Napisane przez klada

Ja niestety nie umiem pisac tak ladnie. A chcialabym
Wgl najgorsze jest to, ze nie umiem sie rozpisywac

Musisz ćwiczyć Ja piszę opowiadanie od roku i widzę duże zmiany w swoim stylu.

Napisane przez Clevleen

dzięki : kurczę, już 3 osoba mi mówi, że mam fajny styl a moja nauczycielka angielskiego, która redaguje tą gazetkę napisała mi niemal dokładnie to samo co Ty

Nie ma za co Zawsze kochałam angielski

[klada]

solaola, a o czym piszesz?

[nalezedociebie]

Napisane przez Clevleen

nie pokażę, nie chce mi się robić zdjęć
spodnie kupiłam w jakimś sklepiku małym, zwykłe, czarne, proste - takie chciałam
a rękawiczki to takie z obciętymi palcami, ale mają taką nakładkę, że mogą być pełne... - nie umiem wytłumaczyć

A osiemnastka kolegi i koleżanki wspólna

Tez chcę takie spodnie..;D

[klada]

Ide ogladac 'Naznaczonego'

[TheNaturat]

Napisane przez nalezedociebie

Tez chcę takie spodnie..;D

Też takich szukam ale znaleźć nie moge ...

[solaola]

Napisane przez klada

solaola, a o czym piszesz?

Aż wstyd się przyznać - to fanfiction o tematyce HP, ale główną bohaterką jest Hermiona Granger, która okazuje się być Hermioną Black. Główną tematyką opowiadania jest tzw. Dramione ( Draco + Hermione)

[TheNaturat]

Oooo ciekawe...
Aż chciałabym to przeczytać

[solaola]

Może podrzucę kiedyś linka...

[dotka95]

Witajcie

Przepraszam, że dopiero teraz piszę, ale po powrocie z wykładów poszłam spać

[fanka100]

Napisane przez Clevleen

Ola, dzięki
Dziewczyny, jak już pokazujemy swoją twórczość to ja Wam wstawię moją recenzję ostatnio opublikowana w gazetce szkolnej

Ta książka wpadła w moje macki, gdy przeglądałam nowości w bibliotece. Znane nazwisko, kolorowa okładka – byłam przygotowana na lekką lekturę na wolne popołudnie. Okazało się jednak, że nie jest to kolejna komedia romantyczna, w jakich się specjalizuje Katarzyna Grochola, lecz książka o naprawdę poważnej tematyce. Ku mojemu zdziwieniu okazała się ona wspaniałą powieścią obyczajową, pełną najróżniejszych problemów dotykających człowieka w XXI w. Jednym z ważniejszych wątków jest poważna choroba jednej z głównych bohaterek. Ma ona ośmioro zaufanych przyjaciół, pieniądze, mieszkanie. Nikt nie wie o tym, że dziewczyna jest chora na raka, a uratować może ją tylko a operacja. Cały czas zachowuje pozory, jest mistrzynią ciętej riposty, patrzy w przyszłość z optymizmem. Nic, zupełnie nic, nie wskazuje na jej chorobę.
W miarę rozwoju akcji poznajemy problemy wszystkich bohaterów, odkrywamy kawałek po kawałku tajemnicę Buby, poznajemy różne oblicza miłości.
„Osobowość ćmy” to, jak już wcześniej wspomniałam, świetna powieść obyczajowa z elementami powieści psychologicznej. Zmusza nas do głębszych przemyśleń nad sensem naszego życia, nad tym, co do tej pory zrobiliśmy, i co możemy zrobić. Serdecznie polecam.

Suupperr

Napisane przez solaola

Może podrzucę kiedyś linka...

Podrzucaj teraz

---------- Dopisano o 18:00 ---------- Poprzedni post napisano o 17:55 ----------

Napisane przez dotka95

Witajcie

Przepraszam, że dopiero teraz piszę, ale po powrocie z wykładów poszłam spać

Hejo To dlatego Cię nie było koło sklepu,czekałam żeby iść z Tobą do kościoła

[dotka95]

A ja sobie spałam na siedząco

[solaola]

Napisane przez dotka95

Witajcie

Przepraszam, że dopiero teraz piszę, ale po powrocie z wykładów poszłam spać

Cześć Na jakich wykładach byłaś?

Fanka, podrzucę, ale zaraz, bo teraz idę sprzątać

[dotka95]

Pierwszy miał być o wolnych rodnikach, ale ponieważ profesor nie dojechał, poszłam na wykład o algebrze Boole'a, czyli o systemie binarnym. Potem był wykład o szkodliwych składnikach w kosmetyce, a potem o mikrofalach. Robiliśmy fajne doświadczenia, na przykład wsadziliśmy mydło do mikrofalówki i urosło Albo jajko w mikrofali wybuchło już nie mówiąc o zapachu, jaki się narobił Ale fajnie było

---------- Dopisano o 18:23 ---------- Poprzedni post napisano o 18:13 ----------

Clevleen, świetnie piszesz

Klada, Ty również fajnie to ujęłaś. To, że czuje się "pusta" - idealnie odzwierciedla stan takiego człowieka, jakby mu ktoś wszystko wyjął Panuje taki... spokój? Spokój może nie, ale obojętność, pustka... Czyli jedno wielkie nic. Podoba mi się to ujęcie